Responsorum quae vulgo consilia vocantur ad causas ultimarum voluntatum, successionum dotium, et legitimationum, nunc primum publicae commoditati editorum, ex praestantissimis quibusque iureconsultis & veteribus, & nouis; singulari industria, ac stud

발행: 1581년

분량: 623페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

& se remanet, qd ide Blasius decessent intesta tus.No iii nego,q, si ide Baldus aliqua legatrus Ir ceritiad pias cas Psorie valet P c.cuelles. 6e m. O tibi de benignitate de testam .qd no in firmoi quia illa capitula requiriit, o sit testamen tu . sed x et diei non pol Bladu testallat cum nullum nominauerit herede, nec scripserit: igitur&c.Et sedi eo,& se consulo in omnib.& per omnia, ut suprascriptum est Ego Iaco.Petti de Cappliciis deImola Leg. Doc. saniori consilio semper saluo. Et ego Iacobus de Cappuciis Legum Doctor supranominatus dico,& coluto, ut suprascriptuest &in testimonium praemissorum manu pro

pria me subscripsi, & meo solito sigillo sigillaui.

CONSILIUM D. PAULI ARTO.

ni legum Doctoris.s V M M V M. x narurum Tapis de decedentibus ab intestato absque

de credentibus,velascendentibus quomodo irae luendum.O G.9.2yler totum. x Statutum an recipiat interpretationem extensivam. 3 Argumetu a coirarissenseu,an habeat locis in statutis 4 Statuto exteritur rideritate roris ad cassem no exffsum si ille pius coeno erat decisius,atiassecus. m.

s Intellectus ad Dionpositatis. leto. 6 Intellectus ad late pigus f. lesbus.

8 odia reningenda. Io Argumetum a contrarissensu cessat instartatis,quando calys erat alias decisis. II iactemativaverimamr.si altera pars sit uera. Quod dierum est in altemativa affirmativasecus in negativa ad cuius uerificationem requiritur utranque tartem non esse veram. i x Disiunctivase essumesiue intelligenda contra coiecturata verisimilem mentem duponentis absim sim st eretur,operatur tunc idem, quod copulatis sic coniunctino modo mulligenda.

I 3 Patrum o aliorum Ucendentium prima causa es in successoribus Ialiorum.

r Statuis no habet locii ubi eius uerbano uerificaturiis statuti dispositio odiosa, o contra distositione iuris

communis non est extendenda.

16 Pupillus testari non potest. i nari non ualens, no dicitur decedere ab intestato. 18 Abusio non habet locum in Hatutis.1ς cois Guloquedi dat Propria significarum uocatulis. xo Doctori attestanti de eo,quod est facti non credeta. ar Intenatus licet non dicatur qui testamentaem surrenon pot,bene tamen dicitur decedere ab intestato.

22 Privatio pusupponit habitum, o ubi non es hil

tus non cadu prmatio.

CONSILIUM L VII.

CASUS in terminis, super quo consi

lium exposcitur. ut infra fritur. Quia da Titius habitator Papiς fuit in rerunatura, qui & qusdam Domina Au

gustina suerunt uir de uxor legitimi, ex qti .or ta est an lucem quplam Isiabella Marietta eoru communis filialegitima Ac naturalis.Decessit sapraseriptus Titius ab intestato, relictis dicta D. Augustina ct Ilabella Marietta ipsorum iugali sistia minore dc in pupillari crate constitutari re lictis Sempronio pati dicti: D.Augustinae, de PConsequens auo materno ipsius Isabet Mariete minore, acet quodam Petro fratre ex utroq;

parete dicti Tiiij, defuncto ipso Titio proictus

Sempronius auus ma ternus dictς minoris, prius adepta tutela ipsius i sabet it Mariettar, dicto tutorio nomine n reditatis, c& bona qnondam Tiiij adluit,&de ipsa dicto note se instituit. Demum nuper decessi t dicta I sabella Mariettaminor, relictis superstmb.dictis matre. de auo matertio,& Petro dicti Titi fratre,ex quo insurgit dubiu hcreditatis dicti minoris, & per coseques dicti interdictos Do. Augustina matre dictς minoris,& dictu Petru dicti quonda Titii fratrem. Na ipse Petrus, ipsam h reditate pro duab. par tib sibi spectare,& ptinereptedit, uirtute cuius da statuti ciuitatis Papiet quo caue expresse, sius,vel qua de c tero decessierit ab intestato absq; descendentib.vel ascendentibus,& absq; pre, uelauo, & absq; filiis fratru relicta matre, vel auia

paterna, seu maternatu dicta mater, vel auia paterna, seu materna primo tamen mater, secundo avia paterna: tertio aula materna succedat pr dicto filio. uel filis, nepoti, seu nepti se decedenti in tertia parte Oium bonoru,& hςreditatis,pr dicti defuncti uel defunctae & in aliis duab .pa lib. succedat cosanguinei ppni, qui b.desertur de iure hereditatis abitestato pro icti defuncti, vel defundis, ita priores in gradu primitus admi tantur.Si uero aliquis,vel aliqua decesserit de cettero abintestato absq; descendente, vel descedentib. relictis stat re, uel fiatrita seu filiab. ves filiis fratre de relicta matre, uel auia. pomo latu mr, secundo auia succedant,filio vel filiae, nepoti seu nepti sic decedenti, in tertia partem ususfructus tm,otum bono tu i& hrditatis dicti defuncti, vel defunctae,& in proprietate dictet tertiς partis, d in aliis duab.partiti dictet hereditatis succedat p- dicti stater.& Datres, vel fili fratru in stirpes, Ecno in capita.Ite,& uirtute alterius statuti quo cauetur, T s quis,vel si qua sine testo decesserit s.

ne ascendente, uel descendentibus,& reliquerit agnatos,uel cognat s masculos, vel taminas ex parte pris,de similiter reliquerint, ex parte iuris attinetes masculos, uel syminas, illi a suerunt ex parte pris licet sin t ulteriores i gradu usq; ad tertium gradu inclusiue de iure canonico prius V niat ad successione illi u illi q sunt ex parte matris,& intelligant agnati ex parte pris illi,q sunt delle defuncti ex parte patris. Dictis uero liatu. iis non obstantitapridicta D. Augustina Prςten dii h reditate tota ad se spectare, de pertinere iure communi, non obstantibus dictis statutis, ut infra cycetur. Et ex his quaeritur quid iuris.

Et primo indetur st dictus Petrus in du bus

192쪽

bus partibus debeat succedere. Nam uirtute primi statuti consanguinei paterni excludunt matrem. item in successionibus decedentium agnati praeseruntur cognatis, usque ad tertiu gradum virtute secundi statuti. igitur&c.r Nec obstat si dicatur,vbd t ptimum statutuloquatur quando illege cuius lis teditate tractatur, decedit absque patre vel avo, at in casu nostro praedicta I sabella Marte ita decessit relictoauo mater no . igitur &c.Quia ad istud te spondetur quδd statu tum prςdictum videtur debere intel ligi, quando ille de cuius haereditate tractatur decessiit absque patre vel auo , videlicet paterno enon autem materno. quod patet: quia cosanguinei paterni excludat matte t ergo multo sortius per extensionem debent excludere auum malet. nu ut l. non pollunt. dc l. de quibus lis delegi. In contrarium est vetitas. Pro cuius deci ratione duo fiant principaliter examinanda. Pridi mo i an statutum recipiat interpretationem CX-3 tensiuam. Secundo tan in eis habeat locum argumentum a contrario sensu Et circa prirmaro,

conclusiue sic dicendum est, quod si quaerimus . t 4 1 An ibat uiu,quod disponit in uno casu, trahatur ad alium casum non ex preissim p idelitatem raraonis,& tunc aut Casus omimus in statuto, non

est decisus pius csimune δύ tunc ad illum casum

extenditur dispostio stat uti. Ita loqui ct I no poso sunt, uti de quibus bed aliqua tot casus omi Ls sus est a tu re comuni decisus,dc tuc no fit exten--sio, sed ielinquit dispostioni iuris comunis: ut l. si vero . . de viro .isuo. ma. l quod vero. is deli. Scita tenet Bar. in l. omnes populi is de Hilt .detur.& pol illine in casu nostro qui est odiosus, per auspectum ad matrem.quae per statutum excluditur in uno casu, a duabus partibus, videlicet anos o iiibsistente a luctuosa fili j succession: Na. α

quod dispositio statuti ex teditur ad auum maternit, qui de iure comuni matre lublata de medio admitteret ut ad successionem nepotas, siue hi

ius neptis, quod debeat excludi nihil aliud est,

quam multiplicare in conueniens. & ideo , quia istud statutum exorbitat a iure communi debet

8 restringi ad casum ex pretium tantur quia i odia sunt relicingeda i coincidissime. Ede lib.& post. α not. in d. β de viro. 9 Item quod mater deberet excludi, auo sub sinsten te, sicuti excluditur auo non subsistente, hoc etiam esset multiplicarem couenies, & pro tan tD. quia statutum solummodo disponit quando ille de cuius haereditate tractatu r, decedit absque avo, ide ad casum aliu no debet exi Edi. Nec ob cInsi ascripta .Praeterea hoc apparet suilse de mente statuetiu t quia solummodo excluduntati iam a duabus partibus, sicuti matre,& de auo nulla faciut metionem. ex quo apparet,q, siue litauus maternus, siue iit paternus, quM isti pri se tuturin successione decedentis , secus in auia paterna

vel materna. h t p hoc apparet quod stat ut v no- lux rit sacere disserenua inter ascenderes ex Pδrie

patiis, a sice detes ex parte mcis , sed solumodo inter ascedetes masculos,& ascendetes s minas: ut mes potissim cellat ted eda,& potissime quao est colatinis in iure comuni. & qua do no est

1 o Circa secundum videlicet tan argumentum ico tratio sensu habeat locum in statuto, brei liter sic dicendum est: quia, ut casus, qui venit ac utrario *nsu erat alias decisiis, tunc per conuari si senium no deciditur, sed casus omis Ius relinqui- . turdis postioni iuris comunis: vi l si cudole. in princ. is .mat.& l. si extraneus. T de conditio b. cau. ita tenet Iaco Butri. Sed ita est in proposito: uia praecedens statutu loquitur, quando quuecedit absq; patre vel avo, quisit mater excluditur a duabus partibus: ergo a cotrario sentii sui,

i sistente avo, non excluditur mater, non ex uicO

tiatii sensus, sed ex uirtute decisionis alias tactae a iuret comuni: ut patet ex praedictis. Non obstat secundu statutum quia loquitur, ubi ille de cui ius haereditate tractatur decessi sine ascendenite, vel descedentibus, relicta matre & auo materno. cc Per cosmites casus omi ilus relinquitur diis positioni iuris communis,ex quo statuto appar.ret, lubd de mente statuentiu fuit,agnatos deb re excludi existenie linea ascendenti.

Non obstat stis ictis. quod si dicatur, qu bd vetba dicti pii mi ita tuti loquutur altet natiue, cu dicti ne absq; patre vel avo, & sc susticere debeat ad dispositione colenta in ipso statuto, quae di. .spositio est, quod nister succedat in tertia parte haereditatis filiae ves fili j. Consanguinei verbdefuncti in duabus partibus. & sc tussicere debeat quod mortua si dicta Isabella Marietta mortuo

pauci de sic absque patre uiuo tamen avo, cu a vetitatem alternati ut sussciat altera partem esse vera: uti. cum pupillus. . disiuncti uu. T de cod.

R demo.& l. si quis ita stipuletur, de l. si ita quis. Ia fi .de ver b. obliga. quia i noc habet locum in alternatiua assirmativa, ut in iuribus allegatis, s cus in alternatiua negativa, ad cuius velificati nem requiritur Vtranque partem non esse, non

euenire, vel fieri non debere: uti. si is qui ducenta. S. cum ita & β. cum item si patet fi . de reb. dubi js, praecipue quando alternatiua est de alternato, tremo: ut notat Dyn. in l. si quis ita sti-puletur.& lo. Andreae in reg. in alternatiuis. de reg. iur. lib. 6. in nouell. in principio apparatus sui. hoc idem Rayn. in d. .cum ita.& clarius Io. de Lignano in Clem. in plerasque.de elec.& ibidem et lain per Cardinalem de Mediolano. d. Simonem de Boriano.& sacit et ii, quod ibi notat Gulielmus de monte Laudino. Secundo ex alio non obstat: quia quoties verisimiliter coniectu tari potest mentem destinctae vel defuncto tum suis te dili unctivam, I x coniunctivo modo intelligi . tune t disiunctuua operatur, quod copulativa, vi l .generaliter

iniprincipio. C. dein sti.& Iubstit.& l. Lucius. is de ii red .instat. facit i. cum quidam. C. de verb.

193쪽

sign.& ad littera notat predictus Cardinalis indicta Cle. in plerisq;.& Bal in d. l. generaliter. in suo summario. Modo in Pposto ita hic. verba statuti pdicti loquutur negati ue,du dic ut; Absq;

patre ista.& sic habet locum concluso praemillacitiod requiratur utrunque, quo ad veritate praedictae alternatiuς: videlicet quod dicta decesserit absq; patre,& auo.Ite verisimile fuit & esse metestatueti si esse quod talis disiunctiva intelligatur modo cO niunctivo, cu poneretur modo disiuctiuo absurdu sequeretur: vides icet, v mortua dicta filia absque auo, sed no absq; patre, quod pater excluderetur a successione ipsius filiae, de ma. ter admitteretur pro tertia parte, &consangit, mei admitterentur pro duabus partibus, quod esset absurdum: ut consanguinei patri praeser- 3 rentur, ut de se patet, in successione filio tu. t Ptima est causa patris&alior ualcendentium: uti. nam de si parentibus .isde inossicio. testamen. de in au h. cesIante.C.de leg haere.& in auct. de -cto. ad Tertul.de in 'β. 2.in aucten .de hered. ab intestiit. dicendiim est ergo dictam disiunctivam

absque patre avo positam in dicto stam .intelligi debere continuo modo : ut si dispositio dicti

statuti valeat: ut mater tantum pro tertia succedat,& consanguinei pro alijs duabus partibus quando filia praedicta deces letit absque patre,&abique auo, ted in casu praesenti ista filia decesse solum absque patre,& absque auo,igitur disposia tio dicti statuti non habet locum , s quia vel baipsius statuti non velificantur. vll. constitutionibus .ff.ad munici. l. quod si constitutam. Κ de milita. testamen .l. in lege censoria. ff. de veta sisel Caesar. isde publi.& l. si minor. is de ver b. ob l. a1 dc maximet quia ipsum statutum, siue eiusdi. spositis,est odiosum, seu odiosa,& cotta dispositione iuris communis,& sic non extendeda iuxta nota. per Baran l. i. is de ver b. sign.& per Alia de Bal .in l. quicunque. isde ser. sugi. Pritterea verba dicti statuti loquutur in decedente ab intestato, ut ex verbis ipsius statuti patet filia autem praedicta in pupillari aetate dece La 6 sita. & per consequens t tellari non potuit .ut l. 27 qua aetate.ff. detestamen. ille autem , qui test,

metum sacere non potest, non dicitur ab intestato mori. iux. notata per Glo. In l. cum antiquioribus.C.detur.deliberari. in Glossa quae est lupet verbo sui me,& ibidem noratur per B ut riga. hoc idem notat Iacobus de Arena in l. in testamento in princ. Tde leg. tui. Idem Petrus Iac. de Raue. idem Cyn. in I. a. C. qui testam .face.poss.ldem Culiel de Cuneo. in l. i. C quianaPer. inter . pupi.& ui .lde Gynerius. l. i..ssi de suis dc legitim. v bima videtur rex tus, dum dicit quod abusue proa 3 intestatis habentur tuae abusotin statutis locsino habet, ut ibi ipse notat. Et dicitu totu Collemu Docto tu sti dij sono in hac opinione fiat. Nec obstat, quae notat Bart. d. l. j.de luis , delegi. ubi dicit commune vulgare sere quod etiaqui testamentum sacere non potest,dicit ut in te

status decedere, uti. Centutio. Ude uulga. &yci p. sub. dicit esse vulgare in I hulcia,&pcos qu es, pprio significatu dici debet intestatias, 19 qa 3 comune vulgAredat proprium significat ut i liberorum .g quod tamen Cassius. He lega. 3 .cum similib.quia ipse variat in dictis suis. Naein d. l. Centurio.dicit, commune vulgate sore In Thuscia, haec aute quaestio no est in Thuscia, sed est alibi & dicit este commune vulgare, quod tamen dicere non potuit, cum no versatus fuerit ubique locorum, cum nulli doctori asserenti ci ea aliqua consuetudinem se seruare credatur,dio quia hoc facti est &in hi siquae in facto sunt, n5ereditur doctori plus qua alijs, qui Doctores nosunt ves periti : vi notat Ioan . A nd. in c. genera li. de elect. lib.6. in nouel. & etiam non est versi, quod sit si e commune vulgare. Nam in ciuitate ista,cum pluries versatus fuerit articulus iste, deuoluerit probare dictum comune vulgare, nunquam potuit ibari, immo pbatu fuit oppositu. Nec etia obstat differetia quam facere voluit

D. Philippus de Regio, quam aliqui sui pedis lea I qui sequi voluerunt, uidelicet i quδd intestatus non dicatur, qui testamentum sacere non potet'. sed bene dicatur decedere ab in testato, quia dia tuerbum intestatus irra portat priuationem : Aesie dum non habeat habitu', uidelicet potentiam tellandi in eo, non potest cadere priuatio, ut i manumissione. T de iust. & iur. α l. decem. e uerbo. oblig&Lubi a uiarum. C. de suis MIegi. haere. uerbum autem ab inrestato importat negotiationem,quq cadit etiam in eo, qui nomtest condere testamentum secudum ipsos , quia est contra tex .d. l. j. ff. de suis & legi contra Glo. d. l. generaliter. in princ. & contra plures alios textus cluos allegat d.Signo. Doctor meus inq-stione per eum disputata in terminis circa. hi in carticulum, quam posuit in quaestionibus suis, de ita semper uidi seruari,& in collegio luris peritot u huius ciuitatis a tempore noui statuti nouiter eonditi disponentis eum, qui testamentum 23 sacere non potest tintelligi debere ab in testato decedere, & hanc etiam parte tenet d. Signo. Concludo ergo haereditatem praedictae filiae tota ad eius matrem pertinere,&ad dictos cosanguineos pro aliqua parte, quia praesens casus in praedicto statuto non est comprehensus. Et ita dico, &consulo Ego Paulus Aretonus legum Docto.& decretorum professior, ut supra per me conclusiam est,& prs missis me subscripside meum Sigillum poni seci.

CONSI LIVM D. CHRISTOPHO-

Sulstitutio compendiosa facta per uerba communia posi pupillarem statem ualet ucre obliquo ulmum missaria, pro tempore ueta pupillaris si

iis an

194쪽

AD CAR ULTI. VOLUNTA. 46

tis, an valeat e Erecto, vel obliquo emi M.

de Psta, quam ab ipso auunte non veniunt in subdidistisne Deicommiseria simplicitor facta. s FTra de resitura graua π pm e unum quarta δε- trahit sub conditione duas, sectamn communem opinionem de ine ciuili, quam mundi consuetudo approbat .6. Minime mutandes, que certam habuerunt interpret

tronem.

S stantibus opinionibus de iure ciuili statur iuri canonico si casus ab eo decidatur. s Ius idem de parte quo ad partem, quod de toto quo ad

totum.

I o Aes alienum ex h editate ante omnia detrahetam. II I res institutus, o de refit tuendo hereditatem sub condisione grauatus, an grauatus videatur in ea parte hereditatis,quam isu cohaerede iure si icomis percepit.

a 2 Subtiitutionis verba dubia, unus Aucedat adteri demonstrant esse grauatos, ut hereses. II Arbiter potestatem quam habet, ὰ partibus conse

quitur.

I Pactum prohibitum alienationis a partibus interpositum,non impedit transationem dominis, sita ope . ratur,ut poena, imorese peti positis est opposi

a s Arbiter in sim laudo impedire non potes dominis

translationem. I 6 Arbitra potestas non est maior quam partium. 37 Maratum Medistinense,quodarbitramenta, ut sienigiis exequaritur,quomodo intelligendum. . 17. I 8 Preceptam ridicis peda transsationem domini Ad contrarium verius. . t 9. 23 . 2 .dio Intella Ius ad is Deus f. contrah.emp. nu. 26. at Intellectus adici. f.decur.*Υ. O nu. 25. 22 Intellectvi ad Idisus de petiere. O m 26. 2 inistratio rerum uarum nemini sine exacta caust cotritione deneganda. .3 8. 2 8 Privatorum consienses non dat iurisdictionem. dis carbiter σ ambitrator de causa set mos, ut meri vel mixti mpe oron cognoscit.

3o Interim alienationis bonorum fit incis iudicis nobili 3 et Iudicis virium nobile non cadis in arbitrum. 32 Arbitri sententia uper eosuper quo non es compromisian est ipsio iure milia. 3 3 Arbitraetoris sententia petitioni partium debet esse

conformis.

3 compromi de iure Odefacto est transactio. 3 1 Transactio fit super re tabia.; 6 Quilibet in restia est moderator, arbiter etiam in

Pactapriuarorumsicut trassationem dominii in aliano operantur,ita illius transsationem no impediat. I Pampriuatorum non habent causas ita potentes,ut possint tollere effectus quisiunt de hae gentium. et Legis prohibitio jolum operatur ne dominium traseratur Idem oe prohibitio tenatorisAu. 3. Dominii transatio per pantes prohiberi poten tum resematione domini', vel 'pothecae std eontraria veriusAMAE . 6. 7.o sintremibusprobum procedereposet, quando resprohibita alienari pueris spetifcc k'nothecata. . v o. 1 Intellectus ad se credo tor.β. Ag. des c. pign. m.

Ius pignoris est separatum a dominio. 6 Actio hypothecaria est reipersecutoria. 9 MLauctoritas non minor,quam Parioli. 3 i Actio h pothecaria specialis fortioriquam generalis ad impediendam alienationem. et mologatio mitentis arbitraroris que nussa e I, r bur ei non addis,nisi in vim pacti. 3 Promiso de non alienando rem suam inuito vicino non valet licet valeas,dit pinita ad muresiecta in re aliena, quando intere siet paciscentium. 3 Diuisio erismiris permutationi. 3 3 Dissionesecutastat acquiri r dominium uni cm que rerum diuiserum.

ut dominum transferatur quae carm. 7 Diuisis bonis communib. si in; in remi adiud cata het parte ζι re proprio, G partem a conscio. 18 svna successit in locis alterius in uniuersalibus.1 3 Interesse improbum reputatur stectare aduersam sortia liberi hominis. so Paction defusura Haesiisve reprobaturi est nu.67. or Alienationis prohibitio simpliciter a lege facta nouincludis phibitione ex testametrivel ab ine lato. 61 Alienario Mi e I prohibita, non censetur prohibita hs eris innitutis, O nu.6 . nisi prohibitio toni,

6s Testatus pro parte, pro parte mleslatus quis decedere non poteri. 66 Testamenti factio libera est, nec metu pana probiabenda. 68 Arbitrarum laudum,stu partium transmo non recterendia ad casium a lege prohibitum. 69 Vltisna uoluntas non potest ex alieno pendere arbi

trio.

o Probibitio simplex alienand impedit alienarione tiatulo simulari,ut saltem aspinis ad interesse, non autem alienationem uniuersalem, quae fieret e uecsione testati, vel ab inulato. I Verba facere gerere pertinent adcontra m. I a Contractus in ultima uoluntatefieri poteri. 3 Donatio causamonis proprie est contractus in uis

mauoluntate.

74 Sermo generalis recipit interpretatione exidelitate. 7s Moriens Ninibile reputatur quin alienet ex test mentoines tacite ab intemeto.

76 Impossibilium nulla est obligatio.

CONSILIUM L VIII. FACTVbi x lς proponitur, D. Aloyia

sus de Coiriis, quatuor habens filias Ioanninam, Tomasinam, Heli labet, &Flotamontem ,& ues filios. D. Ambrosiums

195쪽

brosium, Aznnem, &Iacobum testam Mum hae ima condidit, filiabus prUictis in certa quantitate institutis , filios suos piatos D. Ambrosiu. Azonem. N Iacobum, aequis portioni b. sibili redes instituit,ordinauitque testator, quod si aliquis supra scriptorum filiorum, absque filio, vel 2.

filia a se descendente decederet, quod alii superstites ei succedat . Item si aliquis supra scriptorusilioru tuom decederet relicta post se duntaxath. filia unica legitima,q, tertia pars tibi continges, de bonis dicti testatoris r quia dictus testator , ei sic decedenti die obitus tui testatoris, reliquit, sit dicta fili decedentis relictς,& ali duae partes P ueniant in alios duos fratres si, peruiuentes, &flios dicti testatoris. Et si decedens filias duas rς liquerit, quod dicts filii habeant duas partes dictorum bonorum , & tertia pars perueniat in alios stat res viventes:& si plures reliquerit filias, rq, ills liiccedat in totu. Mortuo dicto testatore. Demum postea D. A mbrosius morte obiit nullo condito testamento, nullis relictis masculis,

sed filiabus duabus duntaxat. Postea vero suprascriptis Azone,& lacobo fratribus, ac filiabus dicti Ambrosiij predesuncti tenentibus bona paterna pro indiviso, placuit illis, ut bona diuid rentur. Eam ob re dictus D. Azo, suo nomine,& nomine dictatum duarum filiarum quodam dicti Ambrosi j eius fratris , ex una parte ,& dictus D. Iacobus ex altera parte in quedam presbyterum Paulum de Lera laquam in arbitrii, de arbitratore sese copromiserunt occasione diuisionis inter eos fiemlς Qui arbiter diuisione sa- ciens inter alia, ita arbitratus est. Quod dicti d

mini Aeto. & Iacobus fratres non possent, nec . . valerent, nec eis liceret de prs senti, nec in sutu- Iu villa tepore directe, nec per in directu aliquo

colore pollessiones & bona immobilia, nec aliqua parte eorum,q unicuique ipsorum in diuisione obiten crat, nec etiam pri textu alicuius legitimae, aut Trebelliani cet .vedere,donare, obligare cabia re S permutare, nec ad libellum, aut inem phyleusim dare, concedere, tras gere, translatare , nec aliquo alio quouis modo alienare, nec aliquid aliud sacere, nec gerere inter vivos , nec in ultima voluntate. Vnus predictorum stat tu, absque speciali S ex prella licentia alterius. item declarauit dictus Arbitrator, quod omnis alienatio, vellitio, donatio, obligatio, permutatio & cocessio,qiiς fieret per ipsos fratres,& utrunq; seu

alte tu eorum contra forma suprascripta lint,&ese debeat nullae, nulliusque valoris S momenti,& pro insectis penitus habeantur. Quinimmo ips, bona sic vendita, lonata, obligata & alien

ta perueniant in parte non alienantem. De hinc

poli latam distam sententiam, cum dictus dominus Iacobus eidem non acquiesceret, maxime ratione capituli supras ii pii. Prςsitus domi. Aetosito nomine,& nomine s. q. D. Ambr0sis Parte una,& dictus D. lacobus parte alia, occasione di Ios flantem is arbitra*ςptali , ct molnae Occa sone illius capituli, quod continetur quod non possintve de te, Sc. Ad tras actionem & pacta deuenerunt, videlicet quod D. Iacobus, ab inde in

antea pollet pollessionem de Rasieli. sibi in parte assignata vedere, donare, & obligare, cibi a re, permutare,& in emphyleusim dare dc alio quouis mo alienat ei& Cealiud facere inter vinos. Min ultima voluntate sine licentia dicti D. Aronis usque ad quantitatem duarum millium librarii, de quinque tantum,& no plus, & hoc non Obstantibus aliquibus arbitramentis,& E conuerso

idem sacere possit idem D. Aeto de possessione

de Omate latum sibi in partem a ssignata.&adiudicatastare in caeteris promiserunt dictae par tes dictae sentem iς arbitramentali sub hypoth ca & obligatione omnium bonorum,&α Demum contingit, quod dictus D. lacobus si ne liberis uita factus est. solenni condit O testameto, in quo D. Flora montem eius sororem sibi ligredem uniuersalem institnit. Quς domi haereditatem adluit. Nuc oritur lis.& controuersia parte una inter D. Hora monte, & D. Azone parte altera. Inquit enim pr sata do. omne hqreditate dicti D. lacobi ad se virtute testamenti per eum condicti spectare. Exaduerso replicat D. AZO,Pdebet ad se peruenire. Primo ratione tella mentipaterni praefati D. Aloysi . in quo ipsi fratres, δε mbrosius Iacobus,& ipse D. Azo suerunt inuicem substituti si sine liberis masculis decederent, sed iste D. Iacobus sine filiis masculis decessi,& ideo ad eu hqreditas D. Iaco . virtute lubstitutionis sectet in testameto paterno spectat,& Ptinet. Item ex alio capite dicit D. Aro haereditate D. lacobi ad se pertinere, virtutes sententiae arbitramentalis, latae inter D. Iacobum& D. AZonem. Item uirtute dicts transactionis, postea inter ipsos si in quibus apparet D. Retonem & lacobum no polle alienare bona sibi obuenta in diuisione, nec inter uiuos, nec in ultima volutat

per unum ex ipsis sine licentia alterius. Ideo dicit D. Azo quhd D. Iacobus predicta bona non

potuit titulo testamenti alienare, in pt satam D. Flora montem, sine licentia D. Azonis. Ex his sapra lacto talis prς suppositis, duo principalia dubia resultant. Primu,an iis reditas Do. Iacobi ptineat ipsi Din Aetoni uirtute substitutionis fictae in testamento paterno inter ipsos fratres D. Ambrosium Aetonem, de Iacobum filios dicti quondam domini Aloysi j.

Secundum dubium est, an virtute sentetiae arbitramentalis,& transactionis postea inter ipsas partes factae. Pr stibatus Do. Axo haereditatem,Sebona dicti Do. Iacobi praetendere possit, de iure ad se spectare. Circa primu principaliter videndum est, queo substitutio sit illa sacta,inter ipIos fratres in restamenio paterno in quo breuiter dicendum cst. Psuit substitutio copediosa facta per vel bum su

cpdat, quodi est uerbum commune. ut per Bart.

196쪽

is subst.& per Balcsan l. fi C. de sacrosanc. m. a se Modo sic substitutio copendiola t facta per verba communia post pupillarem aetatem secudum communem omnium sententiam nemine

discrepante valet iure obliquo, ut fidei commici saria leg. precibus. cum ibi notatis per Glosside Docto. C.de impudi& ali. bstit.& per Glo trecDocto. in d. l.Centurio, de In c. si pater. extra detestamen .lib.6.& ibi per loan. Andr. in c. Raynutius.&in c. Myna Idus. extra de testam. Utilis tautem pro tepore pupillaris aetatis valeat iure dilecto an obliquo vatietas magna est inter maiores nostros, ut apparet ex ijs qui habentur per CloiLSc Docto. in locis supralcriptis .Quia aurem post pupillarem aetatem valeat iure obliquo ut fideicommiliaria tenent omnes. Intelligitur ergo grauatus ipse D. lacobus restituere haer ditatem ipsi Do. Azoni si decesserit ipse D.Iacobus fine liberis. Sed videndum restat, quae veniant in ista substitutione h dei commiliaria, & in hoc primo ibq lud est ad iter tendum . qu5d rin substitutione fidei eo in millaria limpliciter facta non veniunt bona propria ipsius haeredis grauati fidei comisso, nec ea quae aliud e quaesiuit quam ab iplb gratiante. l. cohaeredi β cum filiae. ff. de uulg de pia p. t exsacto . in principio e iri si non tantum. 1 ad Treb. Vnde in hoc fideico millis venat diin taxat quod ipse lacobus a patre suo m. A loyso percepit, non autem quod aliunde quaesiuit, vel ex

successione erus matris, aut fratris, aut quomodocunque quaesiverit. Sed sic sciendum est. non omne illam tertia partem, quam dictus D. Iacobus & hqreditate patris consequutus est, venire in hoc fideicomisi se . sed solum semis ipsius tertiae partis. Unde hie incidimus in illam vulgarem quaestionem . Ans 'filius de restituendo grauatus diras quartas de trahere possit. Legitimam scilicet debitam iure naturae dc quartam Trebellianicam iure institutionis in qua dubitatione variς nostrorum m iorum fuerunt sententis de opiniones. Alii dixerunt Unam tantum debere detrahi. Alis ambas. Alii veto maiorem.Λlis autem distinguunt, ut si sit filius rogatus pure restituere unam tantu possit detrahere, si lub conditione sit rogatus rest, tuere, tunc ambas deducere possit. Nam haec vltimo casu non confunduntur,com in idem tempus de falcationis non incidant. Et haec ultima tenetur in foro ciuili. De iis omnibus habetur per Gl.& Docto. in i quanquam. C.ad leg. Falcid. l. Papinianus.g. meminitIe. ff. de in ossi . telia gli et sautem non implens .in auth. de haere. &sal. in quamobrem. in auc de resti. de ea quae par.in II. men. l. i. β. interdum .issi cui plu.qua.per lenFal. I. filium quem habentem. C. Em .ercis. l. in ratIO-ne ,.quod vulgo. T. ad leg. Falc. quidquid autem iuris sit btilitas teneat: cois mundi consuetudo 6 illam approbat opinionem, de obseruat,t vita

tius pure de restituendo grauatus unam tantum detrahat salcidiam: si sub conditione duas qua las . Quet con suetudo tenenda est, ut apparet ex dictis Doc. supra de Bal in l. iubemus.C. ad Tre 7 bel. de l.quanquam.C.adleg. Fal. Nam i minime sunt mutanda,&c.l si de interpretatione 4 l minime is de legi. & pro hac sentetia canoni stet habent textus expressos in c. Raynutius.& in c. Rays naidus .de testa.Cdm itaqil sit varietas inter D ctores iuris ciuilis , & textus de iure canonico apertos. de dilucidos habeamus illorum est det et minationi standum,& in foro ciuili. arg. no. per Ioan . And.in c. j.de ope. no nunc. Ic quae habenis tur in l. per hanc. C. de temp. appel. Nam & auctoritates Docto. cedere debent auctoritati P tri Apostoli. Itaque concludendum est ipsum Do. aco. seu eius hir es, ex persona sua posse detrahere duas quartas Legitimam, de Trebellianicam, reliquum vero, quia ex hqreditate superest stibiacere restitutioni fidei commissariae. Ac quisita vero aliunde perdustum Do Iacobum qer patris haereditate, ad haeredem ipsius D.Iaco. pertinere uidelicet ad D. Flore montem. Et quonia in prscedentitaconcluditur ipsem D. Iacobum, seu hqredes eius posse duas quartas detrahere, Legitimam. m Trebellianicam uidedum est ad quotam partem eius partis: quae ipsi Do. Iacob.ex haereditate eius patris obuenit. l gitimam Ee Trebellianicam ascendant: Zc in hoeti leuiter est concludendum illam esse dimidiam suae partis,quq ad eum peruenit,& si in tota haereditate demonstraueto hoc erit & in parte cons fitendum it ut idem iuris sit de parte,quo ad partem. l. quae de tota is de rei ven. l. qui sic. in princ. ff. de vi ur. Ponamus ergo filium insolidum institutum , dc grauatum restituere hqreditatem extraneo si morietur sine liberis , eueniente fidei. eo minissariae substitutionis condictione, succedente ab intestato filio detrahunt duas falcidias. Primum detrahunt legitimam, quia illa detrahi-IOtur, ut aes alienum,quod ante i omnia detrahiatur. l. Papinianus .s quoniam autem quarta. isdei nos testanae. legitima ergo est triens, & sic quatuor uncie Vnde deducendo quatuor uncias de tota haereditate remanent octo unciae, quς cad ut

in fidei commissum, de his octo restituendis d trahenda est Trebellianica, quς est quarta pars, ct sic duae unciae. Unde iMduς detractiones ascedunt dimidiam hς reditatis, habet ergo fideicommissarius solum dimidiam. Et hie modus calculadi clarissimus est,& a batur auctoritate Glossatoris Bernardi in Glo. in uerbo medietatem in ea. Raynutius . extra de te

sum.& ibi per Innocentium δε Io. And. in m. si

pater extra de testam. lib.6 per Bal. in l. iubemus. C.ad Sen. Con.Treb. per Ang.ini. in ratione. S.

quod vulgo. isad leo Falcid. Ned lite res c d m sit

notissima,auctoritate non eget. Unὸe in casu nostror cum ad hune Iacobum peruenerit Ierio Pars bonorum testatoris, scilicet quatuor uncit,

197쪽

ex detractione legitime, de Trebelli anteae detrahentur duae unciae, quae sunt legitima de TrebAlianica suae portionis . Et scprauata D. Flora- mons hae rex instituta , praedicto Do. Iacobo, remo debet habere libere. & expedite, omnia ona undecunque ab ipso Do. lacobo acquisitat

praeter i ex haereditate ipsus D Aloysi patri, dicti D. Iacobi. Idemque de tertia parte haereditalis D. Aloysj, habebit legitimam S a rebelliam incam, quae sunt pars dimidia. Ad ipsum ergo D: Azonem duntaxat virtute substitutionis pertinebit dimidia pars eius partis, quae ex hqreditate Pattis ad ipsum D. Iacobum peruenit. ISed circa pr missa talis annectitur dubitatio. An praefata D. Flora mons haeres supra scripti D. Iacobi teneatur restituere iure fidei commis lariae substitutionis factae a D. Aloysio i suo testameroi

filijs suis D. Ambrosio, Azoni.&Iacobo ea Parrialem, quam consequutus est D. Iacobus in haer

ditate Do. Ambrosii sui fratris, qui mortuus est, nullis rectis liberis masculis I sed tantum duab. filiabus. Et sic uirtute testamenti ipsius D. Aloysi j tertia pars haereditatis D. Ambros j, quam habuerat a D. Aloysio eius patre peruenit , dc peruenire debuit in supra scriptos Do. Iacobum&Aetonem superstites . An ergo dimidiam huius partis tertiae partis tenebitur ipsa D. Flora mons deductis deducendis restitueret In hoc quidem I i passu in illam cadimus dubitatione. An t hqres institutus & de restituenda hqreditate sub conditione grauatus, videatur etia graualus in ea parte haereditatis,quam a cohaerede suo iure fidei comissi percepit. In quo articulo quoad casum nostrum perlinet dicendum puto, quod non . Nam isti tres filii D Ambrosius, Iacobus, eae Azo suerunt ita a Do. Aloysio eo tum patre ita substituti ut unus alteri succedat . quae substitutio in ip ss maioribus annis in dubio est fidei commissa. Ita. Vnde unus uidetur alteri grauatus si decesserit sine liberis de restituenda ii reditate . Sed in hoc tali gravamine non continebitur u unus habuit ab altero iure fideicommili. l. si Titius .is. deloyῖ . ergo nec hoc casu veniet. I et Secundo per ista vel ba dubia tunus succedat alteri. Isti pravati videntur ut hqredes. l. qui plures in prin. is de vulg & pup. aliter enim grauari non potuerunt. l. ab eo. C.de fidei conuniis e go sola sua portio h reditaria ueniet. Et non quod unus ab altero iure fideico millario per c pit. l. pr filium. β quindecim. ff.de leg. 3.l Marcelius 3. quideliberis. a sensu contrario. f. ad Treb. Terrio ex Ordine scripturς testamenti. Prim hquidem est facta substituito inter filios, qui sne liberis moriuntur. Deinde secundo loco, quado moriuntur cum filiabus, ergo illud quod percipiunt ipsi fratres ex haereditate alterius fratris mortui cum filiabus, non potest dici venire in prima substitutione, quae fuit primo loco facta. l.Titia fi .ad leg. Falc.& istam sententiam tenuit. Jo. ordin. in ud. Marcellus. q. quidam liberis. B,

ad Treb. de in l. m uirum.C de fideici de ita tonet Baran d. β quidam liberis. in fine sui appa

ratus. dc in l. liberto. g. filium. f. de an .lega.

Quatth ubi verba substitutionis sunt dubia

quemadmodum in casu nostro.qubdunus ait ri se credat,&cidebet attedi id quod est minus. ut quis minus videatur esse grauatus: argu .Iuniara familia. si rem .ss deleg. a.& l. si res inligata.d Ede leg. i. t. nummis. Sti l 3. Item & in dubio sauendum est. l. Arrianus. ff. de actio.& obliga. αhanc lententiam tenet in te inunis nostris D Arigelus in l. com uirum. Ciae fidei.& in l. ita tam

s. qui suspectam. Tad Trebel & dicit Rayneri,

ita disputando tenuisse Bononiae. Nec reperio contradicentem. Et pro hac parte allegat idem

Ang. quia debet insipici illa portio, quam iste fratres tempore testamenti habuet ut ab eorum P tua si ita. ff. deaur.&argaeg.

Orca secundum principium articulum, an dictam legi simam.&Trebellianicam, qui ad dimidiam haereditatis ascendui, ut supra ullum est,&de quibus ipse D. Iacob.ex testamento patris sui non fuit prohibitus disponere, possit ipse D-

ΑΣ .ui mite sententiae arbitramentalis, de qua supra. dc transactionis,inter ipsum quondam Iacobum& Aetonem celebratae, pie tendere ad eum

spectare, & pertinere, pro quo quide dubio es rius determinando sol mabo mihi duo principalia dubia.Primum est, an talis prohibitio alienationis facta a supra scripto albitratore D. Paulo de Lera & transactio inter D. Iacobum & Atone celebrata transitum Domini j in ipsam dominam Flora montem ex aditione ipsius D. Iacobi factum resipectu rerum, quae in prohibitionem Uenerant, mero iure impedire habuerint.Secundum principale dubium erit. An praesupposito, in mero iure domini j transitus non impeditussu, an possiit ipse D. Aeto & filiae q. D. Ambrosii eius fratris agere ab interesse, pro reb. ipsis alienatis, in ipsam D. Floramontem, ex institutioneth redis in ipsam facta. Circa primum dubium sermo mihi tale conclusionem quod nec prohibitio P. arbitratoris, nec transactio ficta inter D. Azonem & lacob utrans tum domini j, qui factus est in ipse ni Do. Flora montem per aditioncm haereditatis, ut i .cuhaeredes .in principio fi de acqui. post .impedire habuerui. Quod sic clare deduco. Na prohibitio arbitratoris, & prohibitio partium a pari procer 3 dum. t Potestate. n. qua habet arbiter,& arbitrator, a partib. cosequitur. l. no distinguemus. q. ex compromissio. ff. de recciaib. c. cum dilectus .ecd.

14 ti .extra. sedi pactum prohibitiuum alienationis a parub. interpositum, non impediet translatio nem domini j: vi l. si ita quis . . ea lege ff. de vota obligatio. dc l. ea lege. C. de condici ob cau. Itar t nec arbiter poterit impedire translationem dominii in suo laudo, vel arbitramento , cumr 6 i non sit maior potestas eius, quam partium: Vid. cum dilectus.&d. U.de ossicio. Et ita tenent

198쪽

Ii sine de Io. Andreae inc Raynaldus. extra de te

M vhi Πdetur textus deqone nostra, ubi ageba

tut de .phibitione respectu leg: timae, dc Debellianicet. Hanc eande sententii tenuei ut Ilar. Bal. α Annin l. filius familias. . diuus .il iis deleg. i de omnes Moderniores,& est comunis opinio

nemine quem memoria xeneam discrepante.

Sed con tra hanc q5 oppono. Na ex forma staa tutorii ciuitatis Mediolani, quibus cauetur t U

axburamenta quemadmodum sententiae ex u

tioni mittantur arbiter ad instar iudicis videtur

a 8 ςsse r ductus, sed i prsceptu iudicis impeditiuutias lationis dominii impedit ne domini u trant seratur:ut l. si scien .fi . de contrah. empl. de l. diuus .st. de pet . hered. de l. hac lege. ff. de manu. dc, in omnibus legibus, quae dicunt interdictionem factam a uidice operari nedii transferatur: vi l. i. . . s. de cur. filio. l. is . cur bonis. cum simil. V deverb.Obliga. per consequens dicemus ex laudo istius arbitratoris impeditam esse domi nil translationem iptam D. Flora montem ex alitione

haereditatis per ipsam facta. Solutio multiplex huius dissicultatis dati poro test Et prunam i quod verum non est praeceptum iudicis prohibere donia iiij translationem. Nec leges allegatae per Bart. hoc probant; quia

leges loquutur in eo, cui iudex bonis inierdixit ex certa de legit in a causa, puta furoris, vel Uli-galitatis, dando illi curatorem, tum plane fateor,

quod impeditur dominis transtatio de ita loquiuxo turdiistat i si sciens. ff.de contrahenda emptio-M ne . de t l. i. T decur. r. cum simili. Similiter, a a de in t i diuus, erat probabilis causa pendentiae litis nidici j petitionis haereditatis. Sed incalia nostro nulla erat probabilis causa istius Pauli de Lora arbitratoris interdicendi istis nobilibus de

Ali prandis administrationem rerum suarum de alienationis, per consequens talis prohibitio nulla, de hoc expresse voluit ide Bar. in l. filius simi.

lias. I. diui. in finali quae suo. T. de leg. j. Dum α 3 icochidit, quod nudum praeceptum iudicis, noesi ciant lationis dominii impeditiuu . Nec enim α tali cui sine exactissima causς cognitione rerumiliarum est deneganda administratio: arg. l. obteruare. fi decur. sit r. de suit de mei e Cyni in l. quoties.C. se fidei comis. de habetur in l. is cui bonis. ff. de ver. Oblig. de Bal. in l. j. C. de cur. ito. Et

dis hanc opinionem ' quod iudex indistincte non possit impedire translationem dominii tenuit Inno ind. c. Raynaldus extra detesta. Bald post Nicolaum de Matta rellis in i .ea lege.C.decond.

ob causam. Qui de iecudo respondet i l. per Bar. 26 allegatis in quibus tui detur dici iudicem imp dite tias lationem Domini j,quod ideo illud est, quia iudexi illud sacit ex praecepto legis , ergo

quando iudex non faceret ex praecepto legis, ii cus effet, quemadmodum in casu nostro.

α7 Tertio modo potest responderi,i quod licet

statutum dicat sententias arbitratorum occulio

ni madari posse, non tamen ex hoc sequitur, er-

go ipsi albitratores aequiparati sunt iuditibus.

Ista enim non esset colequentia Perus . Statu .

tum enim ira est intelligendum quod in his calibus in quibus arbiter notione habere potest, dcfacultatem cos noscendi, de pronuntiandi, quod

tunc eo casti, tua ncclio, de prcnutiatio, ita mitratur executionis cui sententia Iudicis. Non ta

men ex hoc ampliatur potestas arbitri vel arbitratoris: vi possit pio hibere transactione dominis ubi ante no poterati nec ex hoc da ut iurisdi-α8 ctio ipsi albitror 'quia priuato tu co sensus dcc. l. priuatorii m.C. de tu tii dict. omni. iudic. Et ita

determinant Petrus de Cyan lj. Q dealbi Si et

go ut supra conclusit arbiter seu arbitrator, cuius potestas dependet a partibus, non potest virtute sui laudi, vel arbitramenti impedire translati nem dominii, ut lupra dixi nec per dictum statutum criam poterit, quia supra tactum fuit, quisa ex hoc no ampliatur potestas arbitri, seu arbitradis toris. Alias enim sequereturi quod arbitrator,&aibit et ipsi de causa famosa, dc de caula meri, de mixti imperil cognoscere possent cotta l. nodistinguemiis SIulianus. n. de recep. arb. indisti iste scribit.& in fideliberali. De quibus causis iudices ordinarii Ciuitatis Mediolani cognoscere 3o pollunt. Et maxime qa lim Oil interdictio alienationis bonotu fit ossicio iudicis nobile de p maiores iudiem: ut d l.j.dc l obseruare C decur. . l. i. t. nec ina lante iuncta l is qui.β sui. ff. de tuti &3 i cu . dat .ab his. t v ossicium iudicis nobile no cadere in arbitium exploratissi naum est. Et hane sentetiam tenet etiam Raph. Fulg. in I. I. C. de arbi. de haec solutio optima est, nec aliqua ratione morderi potest.bed de quarto respondetur, qudd sentetia huius arbitratotis ipso iure nulla est, pronuntiauit etenim ipse arbiter, super eo de quo non sierat in eo compromissim. Nam non fuerat compromissium, ut deberet pio nuntiare superpotestates 1 alienadi vel no,iper eonsequens talis sententia,

quatum ad hoc pertinet est ipso iure nulla, cdmsii per hoc pronuntiandi non habuerat potestate, partibus d. cum dilectus. extra de arbitris dei non distinguemus β.de ossicio. ff. de arbi. Cui 33 etiam accedit,iquod sententia ipsius arbitrat ris, petitioni partium debet esse consor misi. visundus. T cu .diui. ubi est casus de quaestione n stra l. fin. C. fide. liber. sed tantum partes petieiunt diuisiones fieri, respectu nonnullo ru bonorum,quae ab ipsis pro indiui se tenebantur, de possidebantur. Non aute petierunt ut interdice rei ut ipsi alienationi bono tu Petra seques sententia arbitratoris , in quantum pronuntia ipsos, Iacobu& Azo .no possie alienare deci linis iure nulla est tu quia lata super eo de quo noest in eo copto millum, tu et, quia lata super eo, de quo ab eo petitum non fuit. casus est in d. Lut fundiis .cui non potest gruc responderi. Et

pro hoc videtur decisio Barcin simili ini. Aquiliana, ibi dum dicit, secundo facit si compromissum est

199쪽

si tor. g. fina.' sortius enim ad impediendam ali nationem afficit rem hypotheca specialis, quam generalis l. ab eo. ubi est casus notabilis. C. deser.pig. dat manu. ubi hypotheca specialis impedit manumissionem , & sic alienationem serui, non hypotheca generalis, facit etiam l. est differentia is in quisus cau pig.taci. contraha . sicit

optime lex si is qui rem . in principio, cdm ibi

notatis. T. de surris. Ex quibus omnibus elarissime concludo, nec ex sententia arbitrabili, nee ex transactione postea inter ipsos Domin. lacobum,& Azonem, subsequuta impedit uel se trans tum dominii in ipsam Domi. Flora montem,

quod illi acquisitum est in omnibus bonis dicti uondam Dodacobi, ut l. cum haeredes. in prin. de am. pol sRestat nunc, ut deueniam ad ultimii articu Ium. An licet non sit prohibita translatio dominii in ipsam Domi. Flora montem agi possit c

tra eam ad intereise hoc est ad qstimationem rorum d. q.Dom. Iacobi que ad illam peruenerunt. Et hic prima fronte uidetur dice dum, quod sic. l. si ita qui s. si ea lege cum ibi nota is de ver obl. de t ea lege .cum ibi notatis. C de condi. ob causam. Jc ex notatis in l. nemo, dc in l. traditioni taff. de pactis.

His tamen non obstantibus partem opposita dico ueriorem elle de iure uidelicet,qu his D. Floramons nullo pacto ad intereste conueniri pocst, quod sic, de multiplici ratione deduco. Nam si contra ipsam Domi. agi posset ad interesse

alieno ex duobus capitibus agendum esset, vel ex cap te tententis arbitramentalis , si non es Ietapposita poena .l diem proferre. β. fi isdear b vel ex capite sublequutae postea transactionis. Sed ex neutro illorum capitum potest agi, igi f. dec. antecedens de se patet, quia nullum aliud est negotium celebratum inter ilios Domi. Iacobum M AZonem, ex quo oriri pollet actio ad inter ecse, nisi negotium lententiae arbitramentalis, M& negotium transactionis. QuM autem ex eo. rum neutro ad intei et se agi possit hoc se probatur. Naim primum ex capite sententiae arbitrametatis. quaeqlio ad hac partem prohibitivam alienationis attinet, nulla suit. Tum quia ipsi arbitratorii partibus potestas data non erat, tum quia nec partes coram ipso arbitratore hoc potierant, tum quia nec de hoc erat lis aliqua, aut dubium inter partes tum de ultimo, quia euidentissimam iniquitatem continebat, quod libero homini, tam ita morte, quam in uita suarum rorum admina stratio interdiceretur: ut hςc omnia

in superioribus clarissimis rationibus comprobaui, Nec quidem de secundo agi potest, ex capite transactionis postea Iubsequutae,nec emologationis i pilus sententiae arbitramentalis factε, qas a dictat emologatio non potest operari, quod dicta sententia arbitratoris nulla ualeat, nisi in vim

nudi pacti: ut est Glosis notabilis in l. secunda.&ibi per Doctores. .communia uitiaudi c. quia ostenso quὁd ex ipsa promissione facta intransactione agi non pollit clarissime etiam consta bit, quod ex ipsa arbitramentali sententia confirmata in uim nudi pacti agi non possit. Quod autem non possit agi ad interesse, ex promissione postea sacta in ipsa transactione hoc expresse I probatur exl. nemo isde pactu. t ubi non valet promissio, ne quis inuito vicino rem suam ali net . Sed tunc sortiter obstat, quod talis promissio de non alienando secta in traditione rei pro Priς bene ualet, quo ad hoc ut possit agi ad in. teresse si contra sat: uti. fina. C. de pactis Inter empl. dc vendito. Item & ualet in re aliena, quando paciscentium interest: ut notatur in d. l. nemo .per omnes. non igitur , qudd valeat ad

impediendam translationem domini , sed valet quoad hoc: ut agi possit ad interesse: ut habetur

in il l nemo. 5: in t ea lege Ac in β ea lege. Sed in

casu nostro utrunque erat. Pactum enim fuit appositum in traditione rei propriae , cum in diui-ν sione unusquisque sociorum tradat parte domi qnij, quam habet in re,alteri. Eit sic talis diuisio

est smilis cuida rei permutationi. l. cum pater. q. haereditatem .il a ii .de leg. r. l. qui Romae. F. duo fratres fi de uer.ob l. i.C.commia. utri utque iud. Item intersuit etiam de ipsius Do. Aetonis: quia cum ipse eit et de proximioribus venienti b. abi me stato ipsi D. lacobo, per consequens intererat sua. res diuisas non alienari, ut iure successionis illas obtinere posset. Solutio, dico primum , quod talis promissio

de non alienando sacta in transactione, non suit apposita in traditione rerum obuentaru in par tem unicuique ipsorum stat rum de Oyris, cuetiam longe ante ipsam transactionem sitisset sacta diuisio per uiam sententiae arbitramentalis

sinter ipsos D Iacobum, dc Azonem statim tacquisitum fuit domi mu unicuiq; ipsoru in D. Iacobi, δ: Azonis. g. fi inst. deos iud. l. Pomponius. si si iussu cum ibi notatis. st de acqui pollet.&ex

notatis in l. j.C. commv. utri iudic. maxime, cum

uterq; eorum esset in post cmone partis. sibi o Dentae. Vnde, curii iam plenum dominium transiuilset in unu in quemque ipsorum stat rum ante

transactionem factam , non potest dici pactum appositum in ipsa transactione suisse appositum

in traditione rei propriae, dc ipsam traditionem ualincasse, cum tradens des jilet esse in totum ominus de sic non sumus in casu. l. sina. C. de pactis inter empto. de uendito. Et ita tenet Bald.

16 indicta l. nemo. Quando i enim pactum arponitur tempore traditionis, tunc do in inium

transit qualificatum: ut dicta i sina de habetur indicta l. nemo. Pro iis facit optirne l. prima in si. cum l. sequenti. is de rebus eorum. Item saltem tale pactum etiam si diceremus in ipsa traditione appositum ualuisse, non diceretur appositum respectu rei suae ipsius D. Azonis, nisi respectu medietatis terum . quet ad dominum Iacobii

I Puenistent,unusquisl in. s.cioru diuides in in

200쪽

sibi adi udieata, & in partem obuenta habet partem iure proprio, partem a consocior ut d. l.cupater. β haereditatem .il a . T. et . a. &in l. j.C. com .viri. iud & in l. qui R omae β. duo fratres .cii ibi no per Glo.& Dociff.de ver b. Obl. Vnde re. spectu dimidiae bonorum illud pactum: nullo modo dicitur appositum in traditione rei printiae & faciunt not. in l. lisamisae. C. sim .erc. Ite occasu propriE. pactum non dicitur apponi in re propria: quia illa pars rerum, quam tradidit D. Aio. D. Iacobo in diuisione succedit loco partis rerum,quam ὰ contra tradidit D. Iacobus d. Azoni. Et sic unusquisq; eorum, quodam odor 8 uidetur habere iure proprio, de suo, cu i in istis

uniuersa lib. una res succedat loco alterius.l. Ima perator. in fine & l. sequenti. ff. de leg. r.& l. si rect pretium. cum ibi notatis. T. de peti. haere.

Pari modo etiam non potest agi ad interes Icis dicamus hanc promissionem eme tactam super re aliena non alienanda. quia non bene comprehendi potest, quod interesse potuerit praetendere ipse D. Aeto. Et si dicitur, quod D. Reto potuit plendere interesse: quia successurus erat ipsis; D. Iacobo ab intestato.Quia respondeo, t quod istud est improbabile interesse , expectare aduersam fortunam liberi hominis .l. inter stipulante. q. sacram .sside ver.ob.& l. lulianiis. Tqui & aet-bus. Item, ut, sit aliquod interesse oportet, quod intereme habeat aliquam causam de presenti, quia spes succedendi est vana, & sallibilis. Pol rat enim D. AZo decedere antequam. Do. I ac bus. Item poterat. D. Iacobus habere filias,unde vatia fuit spes huiusmodi interesse. Nee de hoe interesse debet dici esse cogitatum a partib. quia ista est spes, non iuridica & uana. ita ad litteram dicunt Bar.& Bal. in l. s. C de pac. Idem Bart. in l. post emancipationem. C. de libe. lega. l. quicum tutoribus. Ede transac.& ideo dixit idem Barto. in l. is potessisside acquirend. haeredita. quod spei succedendi non dicitur esse alicuius aestimatio nis. Quod etiam ratione conuincitur: quia non possumus dicere esse cogitatu in de interelle, ratione spei successionis abin testato.quia superil cola non potest fieri pactum, 'cum esset pactum de sutura successione, quod est improbatum. l. s. C. depac & l. stipulatio hoc modo concepta, cum ibi notatis. si .de ver b. b. Tandem di ultimo,& in hoc stat omne seniadamentum pisentis quq stionis dico , quZd etiasupposita validitate sententiae arbitri, quae tamevalida non fuit,ut dixi, quo ad prohibitione alie

nationis, praesupposita etiam validitate transactionis. dico ex huiusmodi sentetia, & tras achi ne prohibitiva alienationis, non contineri alie mationem uniuersalem, quae fieret ex testameto,' - vel ab intestato. Cuius rei demonstrandae gratia capio in primis theoricam Bata& aliorum D ctorum in s. ita qui s. g. ea lege. te verbo. Obliga. l. peto. I. stat re. ff.de leg. 2. ubi ipsi faciunt tresca

fis. Qudd aut prohibitio de no alienando si ista

a lege, vel a contrahenti b. est sacta simpliciter, puta n5denion stratis personis, in quas non possit alienari. Aut est sacta prohibitio in certas lingulares personas. Aut & tertio casu est sacta prohibitio incertum genus personarum. In primo

oi t ea su,qii est sacta probibitio simpliciter a lege,

vel a contrahe lib. tuc tenet indistinctE Doc. ubi supra, no cotinetur prohibitio ex testo, vel ab intestato. l. pri ma. s. de sun.dota. L quaedam. n. de acquir. re r. domin. & huius rationem assignant: quia cum quis omni tempore vivere no possit, oportet ut haeredem habeat. Unde illa talis prohibitio de non alienando, ad alienationem, quae seret ex testimento, vel ab intestato, non porri gitur: quia hoc esset impossibile, quin tunc moriens alienaret,& haec est communis opinio, quaten et Bar. Bald. Ioan . de t mola, & caeteri nouiores, indicta l. peto. β statri Ude lega. secundo, dein duri l. si ita quis. β. Sela. T. de uerb. obligat. Et hanc tenuit Iacobus de Arena ibidem, & ali gat Guido. desueta.idem tenentem. I distinguit

a Iacobus de Arena formaliter, quod ubi t prohibita est alienatio, non uidetur prohibita heredis institutio. T delega. secundo, l. qui solidum. S.

63 edicto. β. sed si . Secus t si dictum sit, ne peru

niat incertam personam e quia tunc comin

tui hcredis institutio. d.-ea lege. Cui opini ni optime congruit sententia Bald. ind. l. p to. g. praedium. Et ex hac communi opinione , aqua in iudicando non xli recedendisi, ut habetur in c. jo e in c. ne initatis. de constit.& in l. fina. de Pen. iud qui mal .iudi.resultat clarissi ina decisioqonis nostrae, utcu , phibitio D. Pauli de Lera aebitratoris,&tras uuio subsecuta a partib suerint smpliciter fictae, ne res obuentae in parte alterutrius eoru D.Iacobi & Azonis alienarentur, Pex hac simplici prohibitione, &gnali noc5ti nec successio uniuersalis, ex testo, vel abin testato. Nec huic sententiς refragatur auctoritas Glo. in l. peto. β. fratre,quia illa Gl. debet intelligi. qii ellet sacta prohibitio in certas personas, vel I ccxtum genus personarum,& hoc manifeste apparet: quia Gl.dicit nunquid impune haeredem extraneum instituet,& quid tutis in his duo b. casibus sit,tractant Doc ubi supra. 6 Secundot,p superio te inia adducitur auctoritas. Glo. ini. j. non lic. habi. metro mi c. lib. io. ubi Gl. tenet hanc opinionem , quod prohibita alienatione non prohibeatur haeredis institutio. Tertio, si diceremus in casu nostro, contineri haeredis institutionem, sequeretur, vel quod diceremus ipsum D. Iacobum decedere ap parte testat si,& pro parte intestatu, vel metu poens Phiberi a testimeti factione. Primum, sic deduco, si diceremus, ipsa bona non pertinere ipsi D. Floremonii heredi instituto iam D. Iacobus decede 63 ret, Sparte testatus & pro parte intestatus. t corra regula. l. ius nostrum .sside teg. iii. Vel si diceremus ipsum testando contiacere arbitramc- , α

SEARCH

MENU NAVIGATION