장음표시 사용
371쪽
imperium occupare, aut mihi Romanis mi- Iitibus;aut me rege Romanis. Ita Florus in Epitomis lib. primo. ,
ANTIOCHUS. Antiochus illa, qui bis exercitu duxit aduersus Persas, quum in venatu quoda feram insequitur aberrans ab amicis ac famulis, in casam pauperii quorunda, quibus ignotus erat, introiit: atq ; inter coena iniecta men- radi. satione regis, audiuiti caetera quidem prO- rum hus esset, sed plerasque functiones madaret . amicis improbis, ipse ad eoru facta c6nities: tum q3 immodico venandi studio freque termecesiaria negligcret. Ad haec tum teporis nihil respondit, nec quis esset prodidit: verum ubi diluculo satellites venissent ad casam, iamq; agnoscieretur: allata purpura simulca diademate, Age, inquit, ex quo vos indui, heri primum vera de in eipso audiui. Nam fere hoc studio est his, qui viuut i quiis principum, ne quid audiat nisi blandit auribus.
Antiochus quum a L. Scipione ultra Tau asrum monte submotis Imperii finibus, Asia prouincia, vicinasque ei getes amisisset, gratias egit populo Romano, P magna parte cu .l raru per eos liberat' esset. In teli exit vir pru-l dens unius hominis animum, quamuis vigil lantem, non poste tot negotiis parem esse.
Themistocles quum esset adolescens , in r
compotationibus ac mulierum amoribus
volutabat.at posteaquam Militia des factus imPerator aPud Mar uione deuici sibi ba N
372쪽
. agentem praeter ducorum . Percontantibus S ' autem unde sic esset repente mutatus: Milias '- ti,dis, inquit, tropham non ratitur me dor- mire, neque cessare'Gloriae studium excussit amore volup tatum, clauum, ut aiunt, et auo. Interrogatus utrum Achilles esse mallet, P ης' an Homerus: Dic ipse prius, inquit, Vtrum pq malles esse victor in Olympiis, an Praeco. victores pronunciat: Sentiens multo praesta lius esse res egre ias gerere, quam gestas c lebrare, Homerum praeconi conserens. 3 Adimamus ab hortens a pugna nauali, ad Themistoclem qui Gr.ecos huc hortaretur, ς i incitaretq; , ita loqubu' est O Themisti clerimm qui in certaminibus ante alios pro liliunt, mos est flagris cedere Cui Themistocles Sie est Adimite, ut dicis, sed nec eos qui se subducunt coronat qui iqua. Adimatus notauit in Themistocle precipite audacia, ille vici Dii in ilium insimulauit formidolositatis, qui cu opportunitas luitaret, detrectaret pugna.' tum Eurybiades baculum iustulisset in F η- Themistociem ob mepentem : Percute, in-ς--- quit, sed tamen audi: 'caesens animus di luo fidens consilio. ἔ Idem quit Eurybiadi non persuaderet, ut in angustiis committeret nauale praeli ima, clam ad barbaru in iii: qui ilia hordaret, ne formidaret Graecos fugam adornantes. Pe suasus rex praelio superatus est, nimirum pur . iis gD- ςQmmissa loco Graecis commodissimo.' .' post haec denuo misit ad illsi, qui monerent, pq ' - viil posset Odyssime fugeret ad Hellespontu ' Gracos. ii de solitudo pote cogitare: h c calli tu, quo luxi hoc ageret, ut Graecos seruaret, Regis incolumitati pro se icere videretur. Locri
373쪽
Hoc ingenio Griciam a barbaris liberauit non minore gloria, quam Miltiades retulerat ex Μarathonia victoria. Seriphio cuidam obiicienti quod non ex sese, sed ob urbis nobilitatem celebris esset, Vera,inquit, praedicas. Neq; enim ego si Seriphius essem, clarus essem, neq; tu si Atheniensis. no inficiatus cst urbis celebritatem, nonnihil facere ad illustre nomen , sed illa esse tam ignauu, ut etia si fuisset natus Athenis, nihilominns fuisset obscurus futurus. Antiphates adolescens qui prius Themi stoclem amantem fugerat ac fastidierat, ubi vidit illum gloria celebrem, potentiaq; magna pollentem, ultro adiit illum blandiens: cui Themistocles, O adolescens, sero quideambo, sed tamen sapere coepimus: Sentiens illum non arripuisse occasionem sese offerentem : sibi vero nunc non vacare per Izcgocia talibus affectibus indulgere . Simonidi petenti, ut in negocio quodam sententiam iniustam pronunciaret: Neque tu, inquit bonus poeta fueris, si prster musicae modulos caneres neque ego princeps bonus, si contra leges pronunciem .l Filium quem mater ad amabat atq; in deliciis habebat, plurimum omnium Graecorum posse colligebat hunc in modum: Athenienses, inquit, dominantur Graecis, ego A heniensibus, mihi mater, matri filius. Quum ex procis filiae virum probum diuiti praetulisset, quibusdam hoc admiratibus, Μalo, inquit, Virum absque pecunia, quam, pecuniam absque viro . Vir strenuus facile parabit pecuniam et ignavo Pecunia inutilis est.
Quu retardium vedere iussit praehone hoc A a addere,
374쪽
addere, i bonum haberet vicinum: setiens iuxta Hesiodu, ex bono vicino plurima esse utilitatis: ut contia, ex .malo noxae pluri inu. Atheniensibus ipsum contumelia assicientibus: Quid tumul tua mini, inquit, aduersus eos, a quibus Lepenumero fuistis assecti . co- modis 3 Aiebat autem se simile platanis, sub quarum umbra accurrunt homines amicti tepestate, & easdem, simul ut rediit serenitas, vellunt, conuitiisque petunt: Sentiens hunc esse populi morem, ut in belli periculis implorent opem fortium virorum, in Pa
ce contemnant ac vexent eosdem .
In Eretrienses ita cauillari solet,ut diceret eos similes piscium , qui gladioli vocantur, quippe qui gladium quidem haberent, cor autem non haberent: notans illorum ignauiam, quod armatis non adesset animus. Posteaquam Themistocles primum Athenis, mox tota Graecia depulsus, ad Persarum regem confugisset, admissus iussus est dic re: at ille respondit, orationem similem esse picturatis stragulis: Nam quemadmodum, inquit, illae dum extenduntur, ostendiit imagines; dum contrahuntur, celant easdem, re abolet :itidem fit in oratione. Petiit autem anni spatium,ut interim Persicam linguam suo arbitrio silisceret, ne Regi per interpretem cogeretur ea quae sentiret explicare. Diffisus est interpreti, qui du qda omittit, qda addit, qda aliter narrat, perdit orationis gratiam. Vbi vero multis muneribus a rege est honoratus, citoq; factus diues, dixit ruis, o pueri perieramus, nisi perisse inus. Perire videtur, qui cogitur exulare, At Themistocli feliciter cessat i ium .Qma Terxes expugnatis Thermopylis crudeliterilis
375쪽
deliter tractasset Astum,& hac fama pertem xiii classiarii cogitaret de repetenda domo, idque plerique suaderent, solus Themistocles obstitit, dicens eos uniuersos hostibus fore pares, dispersos vero perituros. Ita Probus A milius. Themistoclis p dagogus dicere solet: Nihil, inquit, mediocre futurus es opuer: Nan ut magnum bonu eris reipublicae, aut magnum malum . Generosa indoles, si accedat recta institutio, magno bono est patriae: sin .ad vitia degeneret, ingens adfert malum . Quoniam adolescens feroci mutabiliques ingenio videbatur, mirantibus mutatos mores, dicere solet: Asperos & idomitos pullos di optimos equos euadere, si quis illis adhibeat disciplinam, rectamque institutionem. Ad Olympiae celebritatem profectus, quuin stadium processisset, omnes neglectis certaminibus oculos in ipsum intcnderunt, in eoii, contemplando diem totum consumpserunt, ac Themistoclem illum cum plausu & admiratione peregrinis cstenderunt. Ta rei tus vir glorie cupidissimus, dixit amicis, se eo die laboru, quos Graecia suscepisset, omnium fructu amplissimu reportaue. Idem facilitate morum multos ciuiu sibi conciliarat, atque hinc popularem potentia adeptus. Itaque cuidam ipsum admonenti, Bene principatum geres Athenis, si cunctis aequalis & communis esse voles: respondit, Nunquam ei sellae insederim , unde nihilo plus a me ferrent amici quam alieni. Idem ludum praeteriens, in quo diceretur esse professio, rogauit, quid is profiteretur: qau responsum esset, artem memoriae, cote
Psit, dicen s, At ego malim arte obliuiscedi. δε - A a ij Vox
376쪽
Vox haec digna fuit eo, qui linguam Persicam intra annum potuit ediscere. Et sunt quorum obliuio nobis gratior sit, si memo Iia. Facile meminimus, quae volumus: at n. licet obliuisci, quae volumus. Quum aliquando theatrii peteret, inter roganti cuida, cuius vocem esset libenti stim de auditurus: Eius, inquit, a quo artes meaea optime canerentur. Ingenue fassus, se marno gloriae studio teneri. Solet aut olim musici i publico viro pillustria laudes canere. Quum ali in ad mare visendi cadaueragratia accessisset, ac torques, arin illasq; passe
fim disiectas videret; iple quidem praeteriit, sed amico si sequebat, dixit, Collige tu tibi:
na tu Themistocles non es . Ne tam obuia quidem praeda comoueri potuit, ut quicquaageret indignu egregio dure, cui gloria debet esse satis magnum virtutis praemium. Quum apud Andrum argentum peteret, Duos,ingi, ad vos adduco Deos, Vim ac Suasionem: significans, si minus impetraret suadendo, se ui erepturum. At illi responderui. apud se quoque duas magnas esse Deas,Inopiam,& Impossibilitatem, per quas non li
Ab Artabano regis Persarum satrapa r gatus, quem Graecorum diceret aduenisse. Hoc, inquit, ante Rege nemo sciet Artabane. Senserat Artabanus e colloquio non esse vulgarem hominem : Themistocles autem i*notus esse studuit, donec se regi suapte oratione commendaret Rex audito Themisto-LIe precatus est Deum suum Artinentum , cam mentem immittere pergeret hostibus suis ut eiusmodi viros a se expellerent. ATI-
377쪽
ARISTI DES. Aristides cognomento Iustus , sema suo rvnius praesidio fretus, repub. administrabat, Factῖ a Lodalitatibus abhorrebat. velut ab amico- nes et forsi potetia, q ad iniuria aliis infereda adde- da/ ret animum. Queat si ille vir abhorruit ab Oi tιs. factione: qui no ob aliud vitabat amicitias, si ne per illos adigeretur ad aliquid faciendum, quod iustum non esset, aut cogeretur abstinere ab eo, q3 iudicasset rei p. ducere. Q uim Athenienses eo concitati essent, a iaut Aristide ostra cismo fid erat damnati nis genus, quod testulis peragebatur in exilium agerent, ac rusticus quidam illiteratus testulam ad eum deferens iussisset, ut Ari-l si id is nomen inscriberet: Nost ne, inquiti Aristides, Aristidem 3 Q mim ille negasset se Lenitra
nosse, moleste in ferre, si Iustus cognomine diceretur: siluit Aristides,&nomen suu in- 'scripsit testule ae reddidit. Ta leni animo ferebat iniustam damnationem . Grauisii- .mum autem vitae innocenter act. et testi inonium, e tanta multitudine neminem exti- ,.
tine. qui aliud obiicerer, si Iusti cognomen, quod ipse tamen sibi non imposuerat. σErat illi simultas cum Themistocle. Huic squum delectus esset collega ad peragedam legationem: Vis, inquit, Themistocles, ut in . his montibus simultatem deponamus ὶ Na isi videbitur, reuersi illam re nemus. Pri, uatos astectus publicae posthabuit utilitati Ex his enim fere omnis humanae vitae per
iii Graecis tributa indixisset, tantbpaa perior rediit, quantum absumpserat in peregrinatione. Atil in tali genere functioniι solent alii messem opima metere.Eo magis
378쪽
ille cauit, ne quid suspicionis eiusmodi conflaret sibi , proinde suis impendiis re gessit. Quum hi versus, quos de Amphiarao scripsit Aeschylus, in theatro recitarentur; ου δοκειν, αρις ορ αα τῖ θελ
consilia quando hinc germinant salubrietis . Totus populus in Aristidem vertit oci Ios, agnoicens hoc laudis in eum copetere. E concione quadam , in qua frustra Themistocli obstiterat, discedens, clara voce t status est, res Atheniensium incolumes esse non posse, nisi &ipsum & Themistocle in barathrum coniicerent: prius habes in ca cerem ire, quam ob duorum simultate in Nnus recth eonsilli publicis commodis . tuendam reum egerat: at quum iudices post Aristidis accii sationem nollent audire reum, sed protinus ad sufflagia, quibus eudamnarent, properarent, Aristides supplex pro reo intercessit apud iudices, ut eu iuxta legum praescripta diligenter audirent. Tata erat in viro legum, aequique obseruatio.Quu inter duos priuatos causam cognosceret,& alter quo Aristidem iritaret in a uersarium, extra causam multa commemoraret, quibus ille laesisset eum ; Aristides interpellans hominem: Ista nunc, inquit, missa fac bone vir; 3c si quid te laesit, eloquere: tibi. n. in praesentia, non mihi liud ex sedeo. Fuit & erocurator fisci: qa munus quum sanctissime gessisset, tamen a Themistocle delatus est, ac repetundaru damnatus. Seas it:
379쪽
'pinatu fauore no soli1 illi mulcta remissa est. veru et eide redditus est muneri. inrod Da simulatione sic administrauit, ut omissa ta into Pristina seueritate, lene se facilemq; praebe gritvu .retiis, qui publico malo gaudent ditescere. Hoetu opera factu est, ut populus tertio munus summis fauoribus ide deferret Aristidi. Tum ille, ob integre gestum munus danastis: nuc quonia praeter aequa multa cocessicivi tatis expilatoribus, honore dignit iudicatis. hoc igit honore delato, plus mihi dedecoris afferri puto, si danato ac mulctato irrogastis. Noratilb' artib' posset fieri gratiosus apud populit, nisi maluisset iust' eest plausibilis. Si egdda apud Teretili facit Demea.
inium iret exulatu sublatis in coelumanibus Deos ςomprecatus est, sic prosperaret 'res Atheniensium, ut illis Aristides nunqua ης veniret in mentem . In rebus enim afflictis solet populus ad egregios viros confugere. id quod euenit: siquidem tertio post anno quum Xerxes Atticam adoriri statuisset,Aristides ab exilio reuocatus est. Themistocles in concione dixit, se reperis fr se consiliu, quod summopere pertineret ad dignitatem Atheniensium, sed id eius esse .generis,ut proferri non expediret: populus centait, ut uni Aristidi indicaret, si is probaret, probaturos omnes. initi igitur Themi- utoristocles indicasset Aristidi se de incendenda .
Graecorum nauali statione cogitare: sic. n. fore,ut Atheniens cs toti Graeciae dominarentur: Aristides ad populii ,3 dies dixit,Themistoclis cosilio nihil esse utilius, sed eo de nihil inhonestius. Hac audita voce populus vetuit, ne sus ea re in posterum verba faceret
Themistocles . Hic certh populus quiddam i
380쪽
philosophicii pstitit, repudians utilitatἴ cffrurpitudine disicta : simulque declarauit, qua tast spectatae virtutis autoritas, a no dubitari rei p. fortunam unius iudicio comittere .sa Quum Themistocles irrideret Aristidisco nullum hoc agentis, ut census esset in tuto , clicens eam laudem non esse viri, sed scrini j tuto seruantis aurii deinde summa boni ducis laude definiret, scire, ac praesentire limitium consilia : Et isthue, inquit, o Themistocles, faciendum est, sed in primis oportet habere manus abstinentes, atque haec egregi iducis praecipua laus est. Hoc sermone taxauit Themistoclis rapacitatem .ia Quum Aristides duceretur ad supplicium, quidam inimicus expuit illi in faciem: ille nihil aliud quam abstersit faciem , & subridens ait magistratui comitanti : Admone istu, ne postea ta improbe oscitet. Huic sim, limum est, quod ascribunt Phocioni.
Marcus Imperator triduum commoratus
smyria quoniam nondum viderat Aristide, misit diuintilios qui illum stipatum adduce rent. Qulir, inquit Caesar, te sero videmus 3 Quoniam, inquit, consideratio quaedam me impediebat. Cum Caesar hominis simplicita te delectatus, Quando, inquit, audiam te Hodie, inquit,propone, & cras audi, Non. n. sumus de numero vomentium, sed exacte Ioq uentium. Licet ne o I in perator adesse fami liares dictioni ὶ Licebit, inquit C sar, est. n. negotium pudicum. Rursus Aristides, Consedatur, inquit, illis tum acclamare, tum a Pplaudere quantum possunt. Hic arridens Cadi sar Isthuc, inquit, in te situm est. Idd dixit Arimaspas esse cognatos Philippi quod ea gens Gignat Tnoculos. MIKO-