장음표시 사용
111쪽
ter quoque, etiam sacerdotes,qui peceato mortali tenentur, per virtutem Spiritus Sancti, inordination Ocollatam, tamquam Christi ministros, functionem remittendi peccata exercere, eo laue prave s entire, qui in malis sacerdotibus hanc notestatem non con-
1 Ei s xς R dux x Quamvis autem Abiblutio Sacerdotis alie-ὰ ρ ε ξ ἡό Di bς deficii sit dispensario: tamen non est 1 oliun nu- nocet. i. q. i. durn D liti sterium, Vel annunciandi Evangelium, vel declarandi remissa esse peccata; sed ad instar actus judicialis quo ab ipso, velut a iudice, sententia pronunciatur. atque ideo non debet penitens adeo sibi de sua ipsius si de blandiri, ut, etiam si nulla illi adsit
Infra .ean. m contritio, aut Sacerdoti animus serio agendi, & vere
abiolvendi desit.putet tamen se, propter suam solam fidem, vere, & eoram Deo esse absolutum . nec enim fides sine P ς nitentia remissionem ullam peccatorumpra staret: nee is esset, nisi salutis suae negligentissimus,qui Sacerdotem joco se absolventem cognosceret;& non alium, serio agentem, sedulo requireret. De casuum reservatione. Caput VH.
Quoniam igitur natura, & ratio judicii illud ex
poscit, ut sententia in subditos dumtaxat se-' ratur; persuasum semper in Ecclesia Dei fuit,&verissimum esse Synodus liaec confirmat, nullius momenii Absolutio irem eam esse debere, quam sacerdos in eum profert, in quem ordinariam , aut sub delegatam non habet Iurisdictionem. Magnopere vero ad Christiani populi disciplinam pertinere, san-εtissimis Patribus nostris visum est, ut atrociora quς-dam, S graviora crimina non a quibusvis . sed a summis dumtaxat Sacerdotibus absolverentur. unde merito Potitifices Max. pro suprema pote ita te, tibi in Ecclesia uni ve ita tradita, causas aliquas criminum graviores suo potuerunt pecul: ari iudicio reservare. Neque dubitandum cst. quando omnia, quae a Deo sunt,
ordinata sunt, quin hoc idem Episcopis omnibus i sua
112쪽
sua cuique dioecesi, in aedificationem tamen, non in destructionem , liceaa, pro illis in subditos tradita
supra reliquos in seriores sacerdotes auctoritato , praesertim quoad illa , quibus excommunicationis censura annexa est . Hanc autem delictorum reservationem, consonum est divinae auctoritati, nono tantum in externa politia, sed etiam eo ram Deo vim habere. veruntamen pie admodum,me hac ipsa occasione aliquis pereat, in eadem Ecclesia Dei custoditum semper fuit, ut nulla sit reservatio in articulo mortis: atque ideo omnes sacerdotes quoslibet paenitentes a quibusvis peccatis . dc censuris absolvere pollunt. extra quem articulum sacerdotes
cum nihil possint in ea sibus reiervatis , id unum p nitentibus persuadere nitantur, ut ad Superiores,&legitimos Iudices pro beneficio Absolutionis accedant .
De satisfactionis ne eessii ιate, is fuctu. p. VIII.
e. cupientes de pan. in Clem. c. intereuntia s.
DEmum , quo ad Satisfactionem, quae ex omnibus Pamitentiae partibus, quemadmodum a s Dςpς' dist. Patribus nostris Christiano populo fuit perpetuo te ς p in
pore commendata, ita una maxime nostra aetato, summo pietatis praetextu, impugnatur ab iis, qui speciem pietatis habent, virtutem autem ejus abnegarunt: sancta Synodus declarat falsum omnino es Inst. ean .is. se, & a verbo Dei alienum , culpam a Domino nutri- Gen. s. a. quam remitti, quin universa etiam poena condone- Reg. I 1.
tur, perspicua enim , & illustria in saeris litteris Num. 1 .dcexempla reperiuntur, quibus , praeter divinam tra- ditionem, hie error quam manifestissime revincitur. Sane, & divinit iustitiae ratio exigere videtur, ut aliter ab eo in gratiam recipiantur, qui ante Baditismum per ignorantiam deliquerint; aliter vero, qui semel a peccati, & Dς monis servitute liberati, Seiaccepto Spiritus sancti dono , scientes templum Dei ι .corin. 3.
113쪽
cum multis q. s. q. sc. de paenit. de cons.dist C6e. Carinthisin. 3.
violare, & Spiritum saniatiun eo niti stare non formidaverint. Et di vinam es ementiam decet, ne ita no bis absque ulla Satisfactione peccata dimittantur, ut , Occatione aecepta, peccata leviora putantes, velut iniurii, dc contumeliosi Spiritui sancto, in graviora labamur, thesaurizantes nobis iram in dio irae. pioculdubio enim magnopere a peccato revocant , & quasi freno quodam coercent hae satisfacto-xiae punae, cautioresque , & vigilantiores in futurum poenitentes eme iuncimedentur quoque peccatorum reliquiis, & vitiosos habitus, male vivendo comparatos, contrariis virtutum actionibus tollunt. Ne isque vero securior ulla via in Ecelelia Dei umquam existimata fuit ad amovendam imminentem a Domino poenam, quam ut haec pς nitentiae opera homines cum vero animi dolore frequentent. Αce edit adhaee, quod, dum satisfaciendo patimur pro peccatis, Christo Jesu, qui pro peccatis nostris satisfecit, ex quo omnis nostra sussieientia est, eonformes effet-mur, certissimam quoque inde arrham habentes, quod , si compatimur , & eon glorificabimur. Neque vero ita nostra est sabs factio haec, quam pro peccatis nostris exolvimus, ut non sit per Christum Jesum, nam qui ex nobis, tamquam ex nobis , nihil possumus ; eo cooperante, qui nos confortat, omnia pota sumus. ita no habet homo unde glorietur: l ed omnis gloriatio nostra in Christo est, in quo vi vimus, in quo meremur,in quoe satisfacimus: facietes fructus dignos p nitentiae; qui ex illo vim habent; ab illo offeruntur Patri dc per illum aeceptantur a Patre . Debent ergo sacerdotes Domini, quantum spiritus, & prudentia suggesserit, pro qualitate criminum , & paenitentium facultate salutares, & convenientes sati factiones iniungere ne, si forte peccatis conniveant,& indulgentius eum paenitentibus agant, levissima quaedam opera pro gravissimis delictis iniungendo. alienorum peecatorum participes ericiantur. Habeant autem prae oculia , ut Satis tactio, quam im-
114쪽
ponunt, non sit tantum ad novae vitae custodiam,& thar In e. infirmitatis medicamentum , sed etiam ad praeteri . 74. Couc. torum peccatorum vindictam, de eastigationem . ς-b lonon.
nam Claves sacerdotum non ad solvendum dumta- I gΣ
xat, sed & ad ligandum concessas, etiam antiqui phti ea. e. s. Patres &credunt,& docent, nec propterea existima runt, Sacramentum Pet nitentiae esse forum irae, vel Materc. 3e poenarum , ficut taemo umquam ea tholicus sensit ex Ioan. 2 .su- huiusmodi nostris satisfactionibus vim meriti, & p ς p. r. i
satisfactionis Domini nostri Jesu Christi, vel obs- .. . curari, vel aliqu3 ex parte imminui; quod dum No- ά. μ',
vado res intelligere nolunt , ita optimam Paenitentiam novam vitam esse docent, uL Omnem Satista In r.eaa. 13ctionis vim M usum tollant. De operibus Satisfactionis . cap. m. Docet praeterea, tantam esse divinae munificentiae largitatem , ut non solum poenis, sponto a nobis pro vindicando peccato sus piis, aut sacer-d otis arbitrio pro mensura delicti impositis,sed etia, quod maximum amoris argumentum est, tempora- ς sunt pli libus flagellis a Deo inflictis, de a nobis patienter 'l' toleratis, apud Deum patrem per Christum letum
Doctrina de Sacramento extrema Vncrionis. VI sum est autem sanctae Synodo, praecedenti doctrinae de Paenitentia adiungere ea, quae sequuntur de Satramento extremae unctionis: quod non modo Paenitentiae, sed & totius Christianae vitae, quae perpetua Poenitentia esse debet: eonsummatiuuexistimatum est a Patribus. Primum itaque . circaa 2 illius institutione in , declarat,&docet, quod οἰς exireni 'ninentissimus Redemptor noster, qui servis suis quo ction .Epho. vis tempore voluit de salutaribus remediis ad versus s. omnia omnium hostium tela esse prospectum, qxiῆ-
115쪽
αὀmodum auxilia maxima in Sacramen iis aliis praeparavit, quibus Christiani conservare se integros , dum vi verent,ab omni graviore spiritus incommodo possint; ita extremae unctionis Sacramento finem vitae, tamquam firmissimo quodam praesidio .
munivit. nam etsi adversarius noster occasiones per omnem vitam quaerat, u captet, ut devorare animas nostras quoquo modo possit: nullum tamen te in
pus est, quo vehementius ille Omnes suae versutiae nervos intendat ad perdendos nos penitus & a fiducia etiam , si possit, di vi nae misericordiae deturba ad os , quam cum impendere nobis exitum vitae peris spicit. De institutione Saeramenti extrema Vnctionis Cap. I.
IN stituta est autem Aera haee Vnctio infirmorum,
tamquam vere , & proprie Sacramentum novi Testamenti, a Christo, Domino nostro, apud Mar- eum quidem insinuatum, per Jacobum autem ApD- stolum , ae Domini fratrem, fidelibus eo in mendatum , ac promulgatum . Infirmatur, inquit, quis in vobis: inducat Plaesbyteros Ecclesiae, & Orent supereum , ungentes eum oleo in nomine Domini: & oratio fidei salvabit infirmum, & alleviabit eum D minus , & si in peeeatis sit, dimittentur ei. Quibus
verbis, ut ex Apostolica traditione , per manus accepta , Eeclesia didicit, doe et materiam , formam , proprium ministrum, & effectum hujus salutaris Sacramenti . intellexit enim Ecclelia, materiam eia se oleum, ab Episcopo benedictum. nam Vnctio
aptissime Spiritus sancti gratiam , qua invisibiliter
anima aegrotantis inungitur , repraesentat; formam
deinde esse illa verba, Per istam unctionem, &c., De
116쪽
DECI MAQVARr A. 93Da Ufectu hujus Meramenti. Cap. II. REs porro, & effectus hujus Deramenti illis
verbis explicatur: Et oratio fidei salvabit infirmum t & alle vi abit eum Dominus: &, si in peccatis sit, dimiti tur ei. res etenim haec gratia est Spiritus sancti reajus unctio delicta, si quae sint adhue expianda, ae peccati reliquias abstergit: & aegroti
animam alleviat, & confirmat, magnam in eo divinae misericordiae fiduciam excitando:qua infirmus sublevatus, & morbi incommoda, ac labores leviusseri, δc tentationibus Daemonis, calcaneo insidiantis, facilius resistit; & sanitatem corporis interdum, ubi saluti animae expedierit, consequitur .
De minisero hujus saeramentἰ, ct tempore, quo dari
1 Am vero, quod attinet ad praescriptionem eorum, qui& suscipere, & ministrare hoc Sacramentum debent, haud obscure suit illud etiam in verbis preo
dictis traditum . nam & ostenditur illic, propεios hujus Saeramenti ministros esse Ecclesiae Presbyte ros. quo nomine , eo loto , non aetate sestiores, aut primores in populo intelligendi veniunt, sed aut Escopi , aut saeerdotes, ab ipsis litet oldinati per impositionem manuum presbyteri . neclaratur etiam, esse hane Unctionem infirmis adhibendam, illis vero praesemm , qui tam periculose decumbunt, ut in exitu vitae eonstituti videantur : unde & Sacramentum exeuntium nuncupatur. Quod si infirmi post susceptam hane Unctionem convaluerint; iterum litus Sacramenti subsidio iuvari poterunt, eum iris aliud simile vitae diserimen in eiderio t. Quare nulla ratione audiendi sunt, qui contra tam aportam ,
de dilue idam Apostoli Iae obi sententiam docent , hanc Vnctionem vel figmentum esse humanum, vesIae. . Infra eama. de sacram extremae . Unct. Gen.
117쪽
r; tum a Patribus aeceptum, nec mandatum Dei, nee . promissionem gratiae habentem; & qui illam jam cestisse asserunt, quasi ad gratiam curationum dum- Instε can taxat in primitiva Ecclesia reserenda esset: & qui di-dς ς Rmς eunt , ritum ,&usum, quem sancta Romana Ecclemith a. sia in hujus Sacramenti administratione observat, Iacobi Apostoli sententiae repugnare , atque ideo in alium commutandum esse, & denique, qui hane extremam Vnctionem a fidelibus sine peccato eonte ni posse affirmant. haee enim omnia manifestissime pugnant eum perspicuis tanti Apostoli verbis. Nee . novi IIcet profecto Ecelesia Romana , aliarum omnium mater xx dist. e. 1. & magistra , t aliud in hae administranda Vnctione, Π.si. de sum quantum ad ea, quae hujns Saeramenti substantiam Un ς β perfieiunt observat , quam quod beatus Iacobus f praescripsit. Nee vero tanti Saeramenti contemptus absque ingenti stetere, re ipsius spiritus sancti.iniuria esse posset. Haec sunt, quae de Paenitentis , & extremae Vnctionis Saeramentis haec sancta ce mente a Synodus profitetur, & docet, atque omnibus Christi si dei ibus eredenda, & tenenda proponit.' Sequentes autem eanones inviolabiliter servandos esse tradit, di asserentes contrari misperpetuo damnat, &an -
CANON I. Si quis dixerit,in eatholi ea Eeclesia paenitentiam
supra eap. t non esse vere, & proprie Saeramentum , pro fideli de paenit. bus, quoties post Baptismum in peecata labuntur , ipsi Deo reeoneiliandis, a Christo Domino nostro, institutum, anathema sit.
118쪽
di quis,sacramenta confundens, ipsum Baptismu, ux ea. t. Poenitentiae Sacramentum esse dixerit, quasi hete duo jSacramenta distinia non sint, atque ideo Poenitentiam non recte secundam post naufragium tabulam Iia a. Fin appellari; anathemis sit. dist. I.
Si quis dixerit, verba illa Domini Salvatoris: Ae- Joan. 2 .cipite apiritum Sanctum: quorum remiseritis peeea- Mati. 6 sitata, remittuntur eis; & quorum retinueritis, retenta '' .' et sunt. non esse intelligenda, de potestate remittendi . i& retinendi peccata in Sacramento poenitentiet, sicut Eeelesia Cat boli ea ab initio semper intellexit ;detorserit autem, eontra institutionem huIus Dera menti , ad auctoritatem praedicandi Evangelium; anathema sit.
Si quis negaverit, ad integram,& persectam pee- supr.e. . de eatorum remissionem requiri tres actus in pet niten- p nix te,quasi materiam bacramenti Pς nitentiae,videlicet, Contritionem, Confessionem,& datisfactionem, quae tres P nitentiae partes dicuntur; aut dixerit,duas tantum esse Poenitentiς partes, terrores se ilicet incussos conscientiae,agnito peccato, & fidem conceptam ex
Evangelio, vel absolutione, qua credit quis sibi per
Christum remissa peccata;anathema sit.
C A N O N V. Si quis dixerit, eam Contritionem, quae paratur 4 vpr-- βλper discussionem, collectionem, & detestationem peccatorum, qua quas recogitat annos tuos in amaritudine animae Iuae, ponderando peccatorum suorum gravitatem, multitudinem, foeditatem, amissionem aeternae beatitudinis, &ς ternae damnationis in cur sum, cum proposito melioris vitae, non esse verum scutilem dolorem,nee praeparare ad gratiam, sed facere hominem hIpoeritam, dc magis peceatorem ; de' mum illam este dolorem eoactum , & non liberum, ac voluntarium;anathema siti cstis
119쪽
Cone. Later. sub lain 3.c. ar. & cap. omnis atriia
Si quis negaverit Confessionem 5acramentalem, vel institutam, vel ad salutem necessariam essejure divino; aut dixerit, modum secrete confitendi soli Sacerdoti, quem Ecclesia Catholica ab initio semper observavit,& observat,alienum. esse ab inst tutione, ερ mandato Christi,& inventum esse humanum;anathema sit.
Si quis dixerit, in Saciamento Poenitentiae ad remissionem peccatorum necessarium non esse iuro divino confiteri omnia & lingula peccata mortalia, quorum memoria cum debita, & diligenti praenae ditatione habeatur, etiam occulta, dc quae sunt contra duo ultima Deca Iogi praecepta, dccircumstan- tias, quae peceati speciem mutant; sed eam Connia sonem tantum esse utilem ad erudiendum , & consolandum poemtentem , & olim observatam fuisso tantum ad satisfactio em canonicam impone dam; ut dixerit,eos,qui omnia peccata confiteri student, nihil relinquere velle Divinae misericordiae ignoscet: dum: aut demum , non licere confiteri peccatas venialia; anathema sit.
Si quis dixerit, Confessionem Omnium peccatoria, qualem Ecesesia servat, esse impost bilem ,& traditionem humanam, a piis abolendam; aut ad eam noteneri omnes,& singulos, utrius gue sexus, christi fideles , juxta magni Concilii Lateranensis constiturionem semel lιa anno. 8c ob id sua dedum esse Christi fidelibus , u t non confiteantur tempore Quadragesimae: anathum a sit.
Si quis dixerit, Absolutionem Sacramentalem Sacerdotis non esse actum judicialem , sed nudum ministerium pronunciandi, & declarandi remissetis esse peccata confitenti; modo tantum credat, se esse ab lolutum; aut bacerdos non serio, sed Ioco absola var;
120쪽
vat; aut dixerit, non requiri Conses fionem poemtenistis,ut sacerdos eum ab sol vere possit;anathema sit.
Si quis dixerit,Saeerdotes qui in peeeato mortali sup x sunt, potestatem ligandi.& solvendi non habere: aut ς ε 4ς pati. non solos Saeerdotes esse ministros absolutionis, sed omnibus, & singulis Christi fidelibus esse dictum:
Quceumque ligaveritis super terram, erunt ligata &in Coelo;&quaecumque solveritis super terram, erut soluta Eclo Coelo r & quorum remiseritis peccato, remittuntur eis.& quorum retinueritis retenta sunt: quorum verborum virtute quilibet absolvere possit peccata, publica quidem per eorreptionem dumtaxat, si correptus aequieverit; seereta vero per spontaneam conseisionem anathema sit.
c A NON XI. snpe e. fi . si quis dixerit, Episcopos non habere ius reser- Episco ρu, vandi sibi casus, nisi quo ad externam politiam, at- depcn. ia 6.que ideo ea situm reservationem non prohibere,qura c. de cetero. minus Sacerdos a reservatis vere absolvat; anathe- dem
ma sit. de CANON XII. o Si quis dixerit, totam poenam timuI eum eulpas remitti semper a Deo, satisfactionemque pet niten-
tium non esse aliam, quam fidem,qua apprehendunt Christum pro eis satis se eisse ianathema sit.
Si quis dixerit, peto peccatis, quo ad petnam rem' sup e. r.&ν poralem, minime Deo per Christi merita satisfieri
pinis, ab eo inflicti e e patienter toleratin, vel a Sacerdote injunctis .sed neque sponte susceptis, ut jejuniis,orationibus, eleemosynis, vel aliis etiam pietatis operibus , atque ideo optimam poenitentiam esse tantum novam vitam:anathema sit.
CANON XIV. Si quis dixerit,satisfactiones, quibus poenitentes supr t. per Christum Jesum peeeata redimunt, non esse culin. rus Dei, sed traditiones hominum, dominam do