Nova acta eruditorum anno ... publicata, ...

481쪽

sis inodo nominatis. Hatast etiani ad manu Bastes. Ad Dux editioneni, non quidem critices admini lis filiam, Minen accuratam, nec fomendis , CL schinii mos et a poeseos in niuerstate tenensi celeberitos. Clim stoma a Graecato, in cuius prinis pane hic quoque stat eliciis libellus, additis quibus invariis lectionibus, edito

est.

His igitur in D nes ni at d. hae editione sua est opi. Sus quarum lublidi,tee ioves quae meliores heri Cnesque ipsi quidem visae essenti reuocauit varietate earum leparatim et media inter textum atque aIrimadueIliones posita, et ouae

ad laeiliorem suetoris intelligentiani conducerent, a iuua

inanim lectionum seivum Minem protulit. . inquitasoquenter is aut viros doctos, a quibuslectores et inter pretes satis milii repeterent; v. Masau iii dei ἈωWrie librum, a Th. Crenio et Rambachio denuoeditum, etootulis auctii iacterii, Curtii, cuius visionem Germanicam tibi Phabemus, Ianouerae ante triginta sereati sedi tam . .utesii expositiones sere copiosiores adiansum rerum ei praeceptoruin rectantes tum porro Lesiingit mamaturugiam HamburgenIem, quam quoties ibi prauit sed laeis pius prosii si fatetur laudauit Suis admi 1cuit Sythurgia notas integras, tum quia ipsi editio rara est, tum quia Diciis

iacti nent ex metarii, amoui, aliorumque editionibus. ouanim exempl. . ni nancis: non limbat, ducta, ad Imctiones et mnendationes pertinentia sed Latina versio e regione locata est mussioni, quae iam timissis misi editioni illata fuit. Hic quaedam dicenda erant de textus systin usi siue

Casauhoniani, nam hic in plerisque sereatus est, inutati nibus, eam Inque fontibus, libris scilicetantiquis, auctorii tibua doctorum et ingenio Editoris. Et diceremos . tiarii,si .el Illustr. Editor is esset qui ex hoc opere potius , quam ex alus ab ipso iam PLOditia . innotescere deberet Iiber

482쪽

MENSI OCTOBRIS A. MDCCLXXV as

non uinfodi ut sicile in morume miri γ' desiderei nam parabileni in voluit Eltor, o sollam motitioni sed

sana sum peruenire possit. Hoc autem assi amus, ea nec adnaoduna crebras, et idoneis rationibus sultas esse, ab omni vero temeritate et pruritu nouandi quidquam. ita, motas, ut potius vetustiim reuocare, et Helii si aliorumque conatus parum probandos retundere voluiμ videa tur in come ris, et critico iudicio, quaedam sunt allimaduersione digna: v. h. c. 7. - ποτε ποτὲ κου ἄλλm cpασιλ- omittit veri,um --, certe ontinendum esse censet, et neis inclusim omini iussi Caerit. οἴ- τα που - των M αλια των ε μως κἀπιλα Susificaturisvndum μοι λειύντων idque explicat, mirum vi carmina aethrambicagunt, quod dena esset ac Dacieri contemra i Peiorem iiiio Hesychio interprete valet idem ac μεγαλα λαλου--. v. Alberti . . p.ris . Aut potius ad/rcadicum quoddam

carmen, tunc tem Pori recens, apud Megalopolitianos se quens et decantatum, It pui illud mirae compotitionis voca buluin Decurreret, reipici, adeo lue rescribendum esse aviis πολ- sed quoniam in omnibus libris μεγαλι-

legebamsi hinc, alioque quodani ex argumento lamminempe, quam in Cap. eodem animaduerterant nonnulli, diserto notatur antiqua inan in Cod PMisito, hietonem est, omnes huius libelli codices recentiore , ab unicos . est codice antiquiore fluxisse.

Di notis autem passim tum grammaticum, tum ami-quarium. tum historicum et poeticum interpretem se praeis

finite Placet notitia optimorum Criticorum, et penum ab iis eonditorum Herodoti, et ingiani, Phalaridis Lennesiani, Commetitarit Do illlaini iri Charitonem Xenophom Erniniani, aliorumque, quorum ad auctoritatem in explieondo docendoque subinde prouocari Ggnouimus. ει eent exquisi quum itione . . c. de permutatione modo.

483쪽

NOVA ACTA RUDITORUM

tae, de μίμοις et λογοι p. g. et . de auctore et nomine tragoediae p. o. de ἰετῆ et quoira od a δικαιοσυν differat. p. I. de coiuoedis imminaturi commmmte de qua disputationem etiam Gellerius scripsit p. 34. de Aristotelicata

finitione tr agoediae p. o. de didascaliis, et duplici nominis significatione, partim pro actione ipsa fibulae et editione, rartim prinscripto, quo explicatur ubi quando, quom o et quo euentu billa aliqua fueris acta. p. 4 sq. Gratae manu, admoniti ira de vomaeulo ruit poetarum tragia corvixi, praecepta Aristoteliam mutilum, in Aristo tela Cap. 9. de munere et diuerentia Poetices et Hist a.

radens ait, aur,. φιλοσοφώτερον nata μουδ οτερων ποίη-la , .l acris Uulgaris interpretatin vocis στη δαιότερον, ex Battesii Curtii. et Lessingit sententia est poetis esse utili ia

rem, 'gis ad docenda et ili struenda lio initiun lentes aptam. IYt veremur, Curi Ill e sttole, ut ea veratri. Ipse

quidem monet, proprie e duumtius grauius sed Aliet hue obseurum videtur Nec assequutun Aisse ii tuo rutamus Ioli. Georg. Missi inu, tinuum media μεμοι- αε philosophiam et hisoriouu etc. Ienae I o 7. g. cuius scripti minitionem Lot in Praesitione, qui sensim esse dicit sm esse opero rem historia. Sed arbitramur hue velis philosephum poesin eis praesamiorem ni is su --

poni pro Mi nec semperambigui quiduum aut dubii de iuuare, sed piod re vera est AE axe se rem poenitere sals

o obsesui . sis mori tu disputam Aristotes ta cap. s.

484쪽

'irit inter alia, sint horu Cuius loci interpretatio cum viro docto is i torsisset ut in partes diuersas discederent. iii ita hos prolusionibus . ill cum ipsi essent solemnitatea AcadeInlcae per muneris ratione ut indicet Idae in sensum verbo uin diligentius et uberius Inquirere instituit; qui Commentati ines, tanquam Excursus, inter Appendices libro

homuum ponium hi e eo mores, uinaturae rei suem sonae respondeanti Et raps nobis peri demus, hancesse vora in loci sententiam nec aliam esse adnituendam vel siquis, omissis aliis ad usunt tantu in linguae et verborum P . testatem attendat. Ἀd quam muli rinantaininae ceteris no-.bi34M ebatur pertinere quoque ille Menandri in Thaid. p.

78. Clerixa Paullo quoque 2 Coricis 33 adhibitus versse milita: Θείρουσιν - χρή, si in κα- Quis vero demo obus comaeuientibus vocem usurpet, . quod se inulti .io modo potest, alta tum vocibus opus est Sed nomen a Vor voce πρυ- ς, qua eodem loco, Aristoteles Hiatur, id vero es ex munito exico alaauteni Graeca vox sinaeis m, vo sumia, eonsilium denotati Ἀεα et quoque est

quod moneamus Chorum ait Aristoteles ita debere esse cum reliqua fabula coniundium vi pars totius haberi debeat. rion vero talem, ut quae is dicat aliena fuit, et alii unque fallulae inseri possinti a oc est ερβόλιμα λιν. Neque vero disseneἡ ροβολιμαρς -- ώς -ττειν,

gentibus modum ordinare planctua, de qua re videndum esse olerum Obs L p. a. in nihil se definire Nobis 'aee ueris minis χην petita videbantur Nihil aliud iupraecipi videmus, quam chori dicta vel cantilenas nou deberii estis omninoem,ri facile in quavis alia mula inis

485쪽

ponendas, alioqui nihil aliud quam tralaticis poni quel admodum rhetores iubent exordia non debere esse communia. meque enim ἁρμοττειν quid alibi significet hic quae, ritur nec tam quid praestet chorus quam quoniOd Prae. sset, exponitur. Quare ἀρμοζειν nihil plus est hoc loco

quam ivngera addere. Accedit quod ista Coeperiana obsit uatio non sit omnino pro ita. Quod uitelligi istis viis inarii V CL de ea hidicio, eiusque nota ad Euripidan 'hoen. Missa p. 76 ubi sitis acuisse sesiuit ---- σοι ,Aug. mia aberanti uentia equam praeter co is ema. I, c. i. nemo discere potuit, is uisore vis es quos dixit Festus, dare caeteris, mons

luminentibus modum. Et cf. c. 24 4. Haee quidem hae enus Sed priaesiti contine talltil. m omnium editionum huius libelli quae ipsi vel ex tala lagis locupletiorum bibliothecarum, aliarumque, ut α-kenianae, unauianae, Reud in nae, vel aliunde innotumriant nec tamen in promi fuerunt, ut in opem ius erutionis ornandae et instruemue earum ratio balinii inuisseti'. suum eas edimn tanto studiosus e -- cam erunsin eadem praesitume. quotesainalia alta nu'm de difficultatibus huius Ilibri redi interpretandi. Etenisn Mod Cicero de orat. II. c. s. de huc a vide iudicat, ita

erebrum esse rerum frequentia, ut verborem prope numerum sententiarui pondere consequatur: ita verbis aptum et prebsum, ut nesciaS, virum res Oratione, an verba sententiis illa.

mentur id de Aristotele potissimum valere scribit. Quare dodia audioris obscuritate nimisque conciso et subtili scribendi genere, multos fuisse deterritos .videri ait ab hoc se

hello nouis curis emendando, explicando, atque poliendo. Altera quaestio est de iis, qui ves laudauerint, est viruset rint hune libesium. Multos nactus est admiratores fea nec, mucos obtrectatores. mi Mnest sere sint, qui mas so

lvi opinione, quam ex natura Deseos ipsi que vimin

486쪽

animi, et ex via lingivis menteque auetores, de vi et se is

verborum et praeceptorum Aristotelis iudicenti Uaeritur etiani quot libris constiterit hoc opusculum filii enim duo. alia tres libros de Poetica memorant, unde se luitur mancum videri et no vel altero libro Pulicaturi Ad ea in te in peris spiciendam commendatur Curtius III praelatiora ad versio.

non Iibelli germanicam, Fabricius in Bibl. Gr. L. LII. c. 6. inprimis vero Gerii. Iob. ossius, de artis Poeticae natum ei istinitimis, eap. V. g. s. p. 8 sqq. qui ipse liber, minitam omnis poesis a quitatem et rationem, quam voluis Aristotelis Poeticam scite explicet, instar perpetui comm misit habe cs e dicitur. Ipse quidem V ill eum rem in

me dio relinquar nec litem dirimat, medius et eiur xiiiii partium esse videtur; et iam quia hunc opinionis errorem vocat reddere potius eum Ludicamu opusculo antesntatemsiam, quam de mutilatione sollicitum esse.

e am, ex eodice Academiae Vitebergensis, edenti IOANNAE

Haud ingratum Euripidis studiosis nos facturos esse duxi . ximus, si ex quo codice nuper e moneo vniam iii

Aesetiyli tragoes vidimus, Leod a nunc ae nem diserepantem in Euripidis Hecubam deponiteremus. Comitaeme vero ibi ora, ramum tragoediae panicula usque vis versum 74 caeteri versus a Iibrario codicis non sunt d eripti nani seripvirae sius a ius est in media pagina ta tapropter a morum abhorrere mihi vident δε- ν-

487쪽

- . NOVA ACTA ERUmTORUM

eulam olla mento codicis abeunt vetussi et laceri esse

descriptum praesertim cum hic nonnullae contineantu te. ctiones exquisitisssinae quae vulgato textui sint praeseren. dae. Contulimus autein hoc fragitientum cum editione Euripidearaim fabularum Baraiestanc quae qui deni nuper Lipsae non sine notiti ali cuiusdam gratia, est repetita stan oue Musgrauianarii, neque Brunkianain remi non, vin

nondum eas comparandi milii eopis Miset, inspicere potui. Quod monitin ei volui ne quis sectionem eminin ante hic tanquam notiam resarum ac commenda.

iam iam suetam grauio sue a Bruti ii, Vis ingenim mimo ei mine Mestimo, occupatam et receptam esse

cognouerit, ratumnietur, et me vanitatis cuiusdam usura. Sed ad rem ipsam accedamus. Versu quinto pro δορὶ in codice lagitur quod a vei sus legibus scindetra natur Contra facile, opinor ferri potet uersu P ρη κίου, quod ipse ni a Barnesio in aliis sesian lili ulli et repellu In. s. 3. estςproo sed amisitiuus,

liuellecta praepositione δώ, est exquisitior et ἀττα .ritas. De hae te dixi nuper ad Xenoph. Cyrop. iv, 3, 3 i netiam ibi pro Ph. --ν re, in quibusdam libri exsatorium. scholio. Ilia ο ατα, quae versu is monit a vulgato scholiasse explicantur οἰ arnis, perinepte Histe Seholiastes codicis nostri τα τιαγν versuria est in eod. αδελφος , --, ἐυτυχM Oili, quod mihi haud placet Vcao .rοργος Scholhasles p. explicat per κλαδ es. s. 1 . pro ἀπώλετο reperitur, ποηλυται, quod vulgato propterea est prae feresidun , quia plaesens similitudine sequentium membroruinclatis comprobatur. Vs a 3 in libris editis oninibus,

quotquot vidi, est vitium ἀ- s. sed in id est in o. 'quod unice desint probari nam merem ' τήσεως me in sudo ab a Diau. Vsque ad W-- a quo incipit δεμισου, copulantur eadem particula τε adeo ut a diligenis odium. Mi Me libri ai uua auctoos in ob lias eges m necessit

488쪽

tem coriis deberet. s. o. est ordo verborum inuresus ἄταφος ἄκλαυςου Versu 69. verbum meo Mis plene suis apostropho qui vulgo ponitur, chibetur et vel s7 prorepetitur ἡν. Us 76 excidit ειδον, a sequente facile absolp-

vs ior. προ πλ' quod requiritur a me , et alii sicao3 est a- - - ἀπ--ομ-. Prius corviem quidem dialecto loquentis sed n ut item posterius atque sonia δή quoque versu st. reperitur in editis omnibus Versu Io'. est nριειρατα, quod an sit ad errores librarii reserendum duhito. Nam si accentus repositu luetit in penultima adeo ut sat geliuiuus Doricus. qui Ieseratur ad nomen anta cedens πόλεως, sensus non ineptii e Isici milii videtur coni cle eadem te vers. 9 .

Sed vi lo7 est repugnante dialecto loquentis vi DG legitur τη- Ἀ-οἰ τὸν ἀμν ἀμβον, sed vulgatiun nictor est meruis. Pro Mabis ustis scriptum est λς, quod versus ratio repudiat. Versicia . pro Θων gato, eodex dat 3-- quod

villaeque seret probandum, si canon veterum Grammatic sum, Animonii Thomae Magistri, et Suidae esset verus,

μιον proprie esse virorum, et μαστον mulierum. Verum nisi audeas statuere locos, quos laudant interpretes ad Th main omnes esse corruptos sane concedendum est, virili lue nomen promiscue de utroque sexu dici. Us I a. pmperat Ia exhibetur, ut antea dialectus Attica, p. ινιοτο--.

489쪽

si NOVA ACTA ERUDi Torcim

misis non solent eadem plane verba repeti, sed in altero membro ob festinationem et animi imp m, oratio pathetica postulat, ut aliquid omittatur. Sic ante vers 178. est ia

--α εστ, φονε Θέλω, ν. s. at 3 pio est Dominuti o quod ob diale flum loquentis haud spem dum esse censeo. solet vero Dorice μὸν poni pro iv. et addi

pronominibus ut lienerit. λύκοι etc. V 2I . in verbo μυι in praeterivitiat codex, Gnate. Versu ai' pro κροι - exstat in cod. καθεισαν,

quod dem reperitur in editionibus antiquis a κρα- ι ιανι idque suum, mea quidem sententia, debet notari. tiam Bamesunum q--, κερο- , -- mihi uide

tur absurdum quia νῆφος, --. --rmocrus , seu - seratur recte dici nequit; at vero φνφος ΜανΘῶσα, almisy ectus hoc est sententias rogiis emina et flabilita, sententa. ita uictrix, non male. Igitur κρώνειν idem hic Menquod insta a sy Gφον ορέεω Euripidis Scholia editati. Istuat corrupta et interpolata Primum enim Seholion κυιωθῶσαν καί τελε-- manaleste spectat lectionein .mquam nos probandam esse diximus. Sed mox Sc,holiasse, ,--- detiuin ait ara H additque, ut, dici ἐαν. -

ιαν, ita επὶ - ξερ- Hoc dem discrimen honDinimus id ex hoc ipso em inir, - - α μυ-eat.' euin, qui ad res humidas non referri potest. adhiberi illo modopesis. Empo Mistini Sinoli iii, inteni

490쪽

hominis inepti, omnia alia quam sensum auctoris rerumque nexum spectantis opera ortum, reserendum puto ad nugas illas, quibus scholia Graeca et una mirum in modum fiuit deprauata et interpolata.' Versurias vulgo ecvtur Dy 4 δρά- sed eανον se restituendum sim alii ante me viderunt. Etenim

legerunt Sehesiastes Euripidis, et Gregorius de Di Atriuris a Gregorius is uiat quid ren impiae in A. ini. sed sis bula quin vulgo dicitur Hreuta, ea-- ρα- , -

prrimo loquens inducitur, et principem totius argumenti par tetra continet re ste appellari potest Polydonis . Non se eet igitur Fabricii sententia, qui tragoediam homine Polydori inscriptam ab Hecubi illinguendam putat. Illis autem

duumviri consentit eo se nniter, qui dat δρασσον otiosum istud i vel calu et oriunt, vel ab inicitia libraris fictum, qui ignorauit, vectoriamin. pin um desinetitium, vel in ζ με pu .

nam impurumue penultiniam in sesuris et a stis produci. vid. h. ad Honier Iliad. , imperatiumri vero pro fila sibimit ponere, iuγmiuidem mmiuio Attici

res, quae est nolinulloruim Grainmatio in1 opinio a sed comici tragicique Poetae, et omnino ii, mi s rmonem Atticorum popularem in vita quotidiana imitantur. Cuius.cemodi exempla pluriina ongeis ficienti industria ad Gre.

gor. l. l. Iau vero, si uerus est Criticorum canon, uti rissime fallit ex duabiis lectionibus per selion vitiosis, neca linguae vi abhorrentibus, praeserendam esse exquisitio .

rem . inselentiorem' et intellectu dissiciliorem, et huius imieipretamentum inalteram sicilioremvstatioremque sano

atino nomo loco reuocan φ . - di tare non licet; Demadmodo ipse Baninitas 'sidi . itamquam recipere

non sustinuit: Versu pro Maris recte est in eod. λεσε. Nam ultima, cum sit in caesura potest produci. me qua re di .ligenter exposui Curiuii ad Hom. Ita . a. Vs seque me Diuitia ' Corale