Tres tractatus de metallorum transmutatione. Quid singulis contineatur, sequens pagina indicat. Incongito auctore. Adjuncta est Appendix medicamentorum antipodagricorum & calculifragi. Quae omnia ad bonum publicum promovendum nunc primum in lucem edi

1쪽

ELENCHus eorum, quae tribu Tractatibus Chymicis con

tinentur.

Veritatis.

2쪽

Et VERITATIS

Phil aphica cupido Lectori. Uctor novi lum inis Chymici,

praefatione rectissime scribit, multos adulterinos libros, falsaque Alchymistarum recepta, Impostorum fraude & avaritia composita, in quibus ne scintilla quidem veritatis elucet , inter naturalium occultarum que artium indagatores versari quibus quamplurimi decepti sunt, & adhuc decipiuntur. Eodem vero loco ostendit, Artem esic sanctam & verissimam, huiusque veritatis testes posse adduci gravissct mos & ideo tractatu duod cimo ejusdem libri haec eius leguntur Verba. De veritate artis si quis dubitat, legat copiosi Philosophorum antiquissumorum ratione & ex pedient a verificata scripta: quibus ut fide dignis, in sua arte fides non est deroganda : qui vcro illis fidem non adhibet, contra cum prvicipia η a ne

3쪽

negantem non esse disputandum novi. mus. Quam enim praerogativam in mundo res omnes haberent prae metallis Cur haec sola per denegat ionem seminis immerito a summi Creatoris universali multiplicationis benedictione excludemus, quam sacrae literae amrmant, omni-hus rebus creatis statim a condito mundo

inditam & impertitam fuisse Absurdissimum foret, inquit Philo sophus , su spicari, antiquos illos Venerandae auctoritatis Sapientes aliquid falsitatis memoriae conan cndasse , qui summam operam Veritati inquirendae semper accommoda runt , licet ad fidei saluti ferae fundamentum , summumque divinae essentiae fastigium non ascenderint Sane admirabili Dei providentia ante compluria secula haec ars fuit inventa 3 progressu Vero temporis involucris & Obscuritatibus involimia, ut, quamVis Verissima, tamen in contemptum venerit, & a multis etiam eruis ditis & doctrinae titulo praecellentibus, tanquam vana, & otiosorum hominum Commentu, reprehensa suerit. Certe meminisse eos oportebat, quantum sit illud, quod nescimus, & cumulum earun ro

4쪽

Tum, quas non ignoramus,esse minimum Corum, quae ignoramus. Adeo infinitum cst illud, quod potens Natura opulentissimo suo sinu absconditum tenet. Homini vero eam scrutari licet, & in penetralia illius altius descendere. Hoc enim fine creatus est, & lumine mentis quo a ceteris animalibus differt illustratus, ut creatorem smum agnosceret, & ex mirabilibus naturae operibus adorandum opificem humillimo cultu veneraretur. Hermes Tris egistus, cum a Pimandro interr garetur , quidnam potissimum audire &discere vellet, respondit, cupio Deum rerumque causas discere. Hinc omniaeVO generosis mentibus sciendi cupiditas innata fuit, ut summa eis sit coninlatio, spatiari in campo contemplationis altissimarum rerum. quae cupiditas cum a sonte aeteμnitatis originem ducat, semper suum principium resipicit, & cum in rebus Cain ducis ac transitoriis requiem non inveniat . ad magis sublimia ac digniora ingenium applicat. Hac cupiditate impulsi v iusti sapientes non acquieverunt in contemplatione siderum orbiumque caelestium, atque aliarum rerum physicarum,

5쪽

quae in hoc sublunari orbe continentur,saduca ac corruptioni obnoxia. Verum longe p ofundius abditissima naturae secreta perscrutantes gemmam r pererunt

pretiosissima, quae lorigissimo intervallo

omnia ex Flementis corruptibilibus nata ac producta post se relinquat: quae merito ab omnibus sapientibus pro miraculo naturae habita, & arcanum Philosopho

Tum, naturae miraculum, appellata fuit. Quod arcanum non tantum in curandis morbis mirabiliter operatur, Verum et Iam cuncta metallorum aegra corpora a

lepra, immunditie, & corruptione purgat& emendat, eaque ad integram & perfectam auri & argenti forma reducit. Prinsecto nulla major felicitas homini in hoc mundo corruptibili contingere potest, quam si liceat ex visib libus creatis abia conditas & inv sibiles Dei operationes conspicere,& profundissima naturae mysteria oculis intueri. Quapropter antiqui sapientes hoc arcanum pro summo thesauro habuerunt, nec ullas divitias hujus mundi tanti aestimarunt. Haec omnia novo hoc libello, qui nunc in lucem emittit uberius tractan

6쪽

tur ei us auctor licet sit anonymus atque in cognitus,apparet tamen,eum suisse pereruditum. rerumque naturalium maxime peritum. Exponit non solum artis veritatem & excellentiam, sed etiam objectionibus malevolorum & argumentis contrariis accurate respondet, adeo ut in hac arte vix alius liber inveniatur pulcrior & lucidior, quam iste. Cum enim totum hujus artis magisterium in duobus potissimum consistat, in verae materiae cognitione, & deb ta ejus materiae praeparatione, utrumque ita pertractaVit, ut ingenuo & naturalis scientiae indagatoriabunde fatisfaciat. Quam ob causam cum inciderit hic libellus in manus C Idm, qui hanc artem prorsius divinam &naturalislsi1mam suo pretio aestimant, dig- sum eum judicarunt, ut in lucem produceretur, non alio fine, quam ut opera Dei prorsus admiranda ex lectione ejus magis innotescerent, &calumniis huic arti adversantium, ac fraudibus Fumi vendulorum obviam iretur. Exhibetur quoque Appendix medica,

mentorum, quorum usuS per experientiam saepe deprehensus fuit admodum fa-

7쪽

lubris, adeo ut illi qui juxta ordinem p .

scriptum illis usi sunt, a podragra, Calcinio & nephritide sint curati , ut testantur literae ac publica instrumenta, quae pro confirmanda veritate possunt produci. Firmissime autem credite, quotquot his remediis uti desideratis,illa non esse composita ex Ingredientibus Chymicis,a quihus incommodum aliquod vel periculum sit exspectandum. Serio namque aue firmamus, esse lenissima & sic temperata, ut ne quidem infantes vel alias debiles in

de possint laedi vel infirmari. TE STL

8쪽

Wrastantium virorum, qui de hac arte transmu latoria judicia jua fluuice ediderunt.

DANIEL SENNERTUS,

Modici Professor releberrimus. lib. s.

2 casuralis scientia cap. I. Oe Leo praetereunda non est controvem

I f se, mei aurum transmutatione. Et tam re qua ut nos breviter expeὰιamus, cum,

ut e ristotelos recte censet, infirmitas quaedam mentissit, quarere rationes st imittere sensius. Notissimum autem est, in Hunearia ad oppidum Smolvitium in monte Carpatho son tem esse, in quem ferrum conlectum in optima notae cuprum vertitur. Idemst hodie saria. Neque hoc tantum aqua naturales faciunt, sed si arte idem fers poten Eieni ferrum in a uam vitriolatam conjicitur, pulvis ei a harescit rubeus, qui igne fusius cu-

rum evadit .sta Mercurius in plumbum non magno labore vertitur. Metalia etiam reliqua in aurum mu-

rara posse, nostro siculosaepiusprobatum est. Et quid ille Aeaeander Sedonius ScotusColoniae, Basilea,ctaiis in locis praeuiterat, notissimum e F. Oua de re videantur historia transimulationis metallica af E-υυolia de Huelande ascripta, ct siripta e sindreae Libavit, qua pro defensione artis ιltius transiriutinoriae eHdit.Cum ergo de experientia satis constet, non esu , utprolixe hac de re A putemus. Breviter hoc

9쪽

monemus, metasiorum transimulationem non se μpsiciter naturalem, si quatenus res naturales ad ce tam amonem obeundam applica eque ex aliis principiis quam mere naturalabur ars procerit, sed ea,qua natura generavit, certo modo misicet, i

ANT VER PIANUS, Philosi hiae in Academia Iulia quondam Professor, in AnulULogica. cap. I IX.

CUm quareretur, an humana scientiastae indu-ψkia contingere posset, ut reliqua imperfectiora, sicut vocantur,met da in aurum ct argentum transe

mutarentur, Deum immortalem, quanta contentio

ne, quantisque animorum collisionilus res ilia adia est; ι multi eorum, qui jsiantea arti, sive illa opimose jubeatur aut putetur, adhaesierant, tempus verscum opera sumptuque perdiderant, postea in ipsam versi, dolorem suumstilo ulti sunt. Ego de artis veritare aut fusitate nihil apud υos commentator, neque eam asserere volo: nec tamen tot tamque praestantiumvirorum, inter quos sunt doctissimi Philosophi, Juris consulti, Medici, etiam Theoloeι , nec non νιλ ιPrincipes, quι libris editis sncte a Irmant, se oculis, suis vidisse 2 mauibus non tantum palpasse, sed oeconfecisse transimulationem unjus metalli in aliud, eg dem derogare debeo e mihi enim hoc impudentιs

10쪽

CONRADU I ORNEIUS

in Academia eadem Professor, in Compendio Naturalis 'Philosophia disput. x. Thes. 26.

Nnil certiui est , quam arte fastum ese non se

me sted aliquoties ex alus metallis an um verum , quo quacun que ratιone experιrentur is, qui artis experiendorum metallorum gnarι sunt, ne hilum quidem differre a nativo auro deprehenderent. Ratιone autem Id confirmatur. Si, ut jamjam ostensum, natura transimulare metallatote', potest etiam hoc ars,anticandoscilicet a inter se naturalia agentia 2 patientia. 2 ihil hoc absurdum est, nec impossibile r Potes igitur ferι.

MARCELLUS PALINGENIUS

Stellatus, in tractatu de hominis Vita,

ludis, ae maribus optime instituendis, libro x. TUm mentis divinae homines oracula caeca Volventes animo ancipiti, vix tempore longo Experti multa, & non parvis sumptibus, illam Invenere artem, qua non ars dignior ulla est, Fingcndi Lapidem aethereum: quem scire prophanis Haud quaquam licet, & frustra plebs improba

quaerit.. Quem qui habet, ille potest ubi vult habitare de

center ,

Nec sortunae iram metuit, nec brachia surum. Sed paucos tanto dignantur munere Divi.

APPEN