장음표시 사용
2쪽
R ruin esse laborem existimo, si, antequam ex hac alma Fridemesana di- Icedam more majorum specimum. publicum editurus, inter alia poti simum δε istudiis nosrae superioris, eorumque dii- strentiis a iure seu i communi, & inprimis Saxonico, disseruero. Non ignoro quae & quanta sit illustris hujustilateriae dignitas & amplitudo: non dissicor dissicultatem, cum aggrediar materiam haud excoesiam, & ita me temerariae audaciae poenas vix evitare posse judico, quod opus humeris meis longe gravius aggredi saltein, nedum elaborationi subiicere animo proposuerim. Vc
rum enim vero, cum tenerrimum, quo moveor. in patriae
3쪽
aptus sit, veniam coepti ab omnibus mihi s de polliceor , cum etiam in arduis quandoque aliquid conandum sit. Non vero consummatam seudorum Luta-' tiae cognitionem exhibere & sistere possum, cum nec 'instituti ratio, nec virium desectus, nec temporis angustia imo quod piniuinium est, nec defectus emerientiae rerutii forentium id permittant, sed paucissinaasaltem rei nostrae te alis aismenta pro viribus degustabo & delibabo , Quibus, pro exigente necessitate praemiiuis rem ipsam explicandam aggredior. & ut eo melius ordine procedatur. primo quaedam is origine iseudoram in Golia superiori praemittam. postea de Iudiciu cs curia fodali & d. 0 D disserentia, tum a iure laudati communi, tum inprimis onico acturiis sum. Coepta Deus T. O. M. ex alto secundet.
T s ero de natura & indole seudoriun Lusiricorum co rectius constet ..& quaestione de iis 1brmandae eo a Marius diaidi queant, nihil ab olscio meo alienum me facturum esse consido. si originem studorum horum ab ultima repetam antiquitare, & initia, pro- messum, mutationem praesentemque eorum flatum noc cagite privinittam, & cum hoc aliter fieri nequωat. nisi simul historiam provinciae suasi in compendio 'referam. illam quoque paucis delibare operae pretium judicavi, cum jura ordinarie sequantur statum res,&in
4쪽
& inprimis, quae publicum stitum Reipubi quodammodo tangunt. g. ll. Constat autem ex antiquis rerum moriumen. . .
tis, Lusetiam nostram olim a Sucvis inhabitatam suis. L, isti misse, populo veteris Germaniae antiquissimo; postquam habιω- autem Stavi in Germaniam penetrarunt, nos illum tractum, de quo nunc agimus, occupaste, sedesque suas ibidem ha isse. Sicuti autem Stavi, diversis nominibus inter se distinguebantur, Balbiluis Miscosi. ιLsor. Ge. r. tib. a. e. m. I lelmoldus in tarm. Mam ita antiquitus Lotisi & Sorabi dicti fuerunt, donec tandem Marchionibus ibi constitutis, S Slavis devistis Lusatiae , nomen terne inditum ibit, uti plenius ollendit S igitnarius de Lusatia β. a. seqq.' 6. Ill. Cum vero gens haec, ex raptu vivere asside-ta Sc turbidissima. Francos Saxone uu perperiai S ex Cis,olo Meursionibus defatigaret, virtute Caroli M. demum sub jugum missa est. Diserte id testatur Eginhardus invita carali M. ajens: Deinde omneae barbaras ac Ieraa nationes, quae inter MEmran cs msulam fluvios. Oceanum εὐ cs Danuliam positae. quidem pene IImrbs, m ribus Oreo atque habitu valis di miles, Germaniam ἔπι . --rrimi, ita perdomuit . ut eis tributarisu secerit. Imrer quas fero praecipui sunt missabi. SUA ABLAbotristi Bohaemi. Coni Poeta iaxo ad annam D. Conting. de U. IN. lib. a. c. v. Fuit autem Caroli M. primaria cura & sollicitudo, ut huius rFronis populi. relictis eris sentilibus, verum Dei cunum amplacterentur. u , ut hi acriter resisterent, & 'terea ad cultiorein viri 'tam adducerentur, depraedationemve dediscerent. . f. t V. Quemadmodum vero magnus ille Ussium S abo-kindus, illustris stemmatis Wistekinctae conditor, A s pacem
5쪽
mirer pacem cum Carolo M. factam. ab eo in magnum D ei. Ases. cem Saxoniae investitus eis, Nicol. Reusner. m Ioria
Privei γ.b ita ad filium primogenitum Wi-hertum Saxonsam quidem inuismisit. sed secundo renitus Witichindus li., unde stemma Commam WοHnentiunt originem suam trahis, Saxoniae orientalis parte quadam quae materna seerat possessio , contentus esse debuit, qui Praefect- Sora ram & domitrau Moriri. cum posteris suis audiit. vid. Nica Reusner eis. L p. ar. quia a Carolo M. Praefectus Graiorum declaratus erat. Fal ricius rII. Ex quo pater. Comites V ctrinenses, superatis Stavis, a Carin io Al. Praesectos constitutos suilla, ame vita sedes suas ibidem habuisse, cum posteris lan, uti plenius Fabricius in Lin seqq. docet. Cum itaque eotempore sevisi Iuro officia & Praefecturae a Caesiuibus conce- .debantur, omnino certum & pers muni est; iyites ettinenses quoque eodem jure hanc . eiecturam per plures annos obtinuisse, nec dubitandum est. quin Plures quoque ex nobilibus Saxoniae in hune tractum emigraverint, scdesque fixas ' ibidem hisere coepe
Din.Mil . V: Fatim vero Mari, iugi immentes, quovis . babr. modo postea te in libertatem vindieare annisi stat. Amsam hinc desectioni potissimum praebuit ingens Regum
6쪽
xanta mustitia e remaneret. Inpriniis Ver . postquain
stirps Carolingica cum Ludovico infante in Germanis esset exstinει, inter alios Germaniae populos Lusati, seu rabi, se imperio Germanorum subducere conati sunt. quemadmodum iam amea post morim Lud vici Pu des-runt, uti notat Helmoldus h r. Chron. Sων. e. . aiens et Post mortem radat ei I rem Bum4 SO RABI SUM es Sisis, quoi use tribatis Ita ceras tu useroisutii Iugum excusserunt. a. vi. In hoc turbulento rerum sta nommuni is muneo procerum consentia ad festigium regni Germanici e-velictatur Henricus Auceps, qui, cum Germaniae per ast is es tuis barbarorum excursionibus dilaceratae consulere
constituis lat. nihil consultius rei Germanicae fore exi. stimavit, quam singulo provinciis Marchiones praes.cere . qui bolles a limitibus provinciarum arcerent,& publicae rei curam haberenti vid. Peucer. in chron. carion. lib. II p. r a.sen. Albinus is chron. MD fit. ,- P. Iorseqq, non quod umirem mura ante Mitri princi-
pis tempora plane neglecta siserit, sed quod hisce temporibus major ratio fuerit. plures Marchionatus insti tuendi. Coepto huic laudanili intaens princeps prudentissimus, Me ctiam invorum terrae Gemnem, M. nobilem Saxonicum praeficit. Pu mox rebelles ma- ιbis. gna strage ad obsequium reduxit. Sic enim witichim
Huc respexisse videtur Dinnarus M. I. aiens: ma υ qui Dilati fueriant Henrimmatim',s. Mactas , rioni sensim persinere coegisse. Non itaque dubium
in , quin maxima Soraborum pars delata & extincta fuerit,
7쪽
sterit, ad minimum proceres,& qui in illa gente embnetrant, variis praelii, suppressi sunt. Inter alia rescit Fabricius lib. Verre. in x. Stivos rursus ad
libertatem adspirat & Geroni Marchioni insidias finxxistα Hinc pergh: Gm. ab homnis fido desiis peris
claran factsu certior, opporta tale novis Statios priret ι
' ιrmma. qui reman novarum erant octores, invitates,
pos onvivium, uiis quod etiam antiquis R, truinis exprimi solet:
. vid. Buntingius in taron. μιι--αρ. D. Balbinus insue. . hsor. dec. I. ι b. s. c. F. Hoc modo itaque Gero proceres gentis Sorabicae delere studuit, neque enim im finiam plebem penitus exscindere poterat, sapus esse exiifimam, ii in infimam servitutem abjiceret,itar, interim tamen ita eos percussit, ut per μή resura essent, uir notat Hesmolaus chron. Stim. M. r. c. y. n. U. Lxones iη g. Ull. Quemadmodum vero Gro gentem hanc L f ωμ bellicosissimam sine valida manu debellare haut poterat, im' non dubium est, quin hunc in finem ex Sminiscambibrat . qaae militiae potissarum eoama re incum hebat, insignent copiam mulimidinem; secum halmerit, horumque nobilium auxilio negotium hoc arduum perfecerit. . Non obscure hoc indiflare voluisse vid tor Fabricius ubi reseri, Grionem impertum Sax-isam in Hutiata νώω λι/ 'superat- --cet Aa ae istarem dive I no=u o superismae et Vatiae . quibus praeniisse. peris:
8쪽
n. r. Cum itaque istissima Saxonum manu Stari ita domiti, deleti & pene exscisi fuerint, aequum erat, ut nobilibu8 in praemium navatae operae & militiae, devi- rum fundi Scam assignarentiir. Atque hoc ipsum factum fuisse, observat quoque Goldastus lib. I. de R guo Bobem. c. rc. ubi F 3. ira loquitur: Nos observamin, o in stapoisione pulsis iSaxonea a no v IN ratoribus cs Regibis fasisse immissos, quis eam s Lusetiam Jtrida ad M, tu a arissem incolunt Aub με ta obsestiis imperii germanici. a quo Rex Bobemia iure cluntelari in nostium obtinuit. Neque hoc instequens eo tempore erat, ut terte vacuae devictorum dividerentur mili--us, cum constet, originem plurimorum seudorum inde arcessendam esse. Sic etiam Henricus Leo, suo tempore, intravit terram Mavorum, & devicto Nicloto terram ditiiset militibus suis μιμε-- , ut ait Hesmol-dus in Iron.Mam lib. I. c. v. n.f. diIisio, inc reincepto morti haud alio, quam nexu fidelitatis fili, fessio videtur, ut praxis illorum temporum docet. Vlli Atque hoc eo probabilius est. via con--- 'stat, Stavos sub jurem misses, saepius rebellane. adeo. que eo magis necesium fuisse, ut talatia fundi ejusmodi viris darentur, qui St. ivorum impetum reprimere, rebellesque in ossicio continere possisit. Neque enini Gero, quem Hs cus Auceps limittim riserim designaverat, limites defender neque Stivos coercere potuisset, si idoneo milite, qui imprimis eo tempore ex nobilitia constabat. destitutus ruisset. AEquum itaque aliut evitas&deleus tot Slavorum proceribus, prae
9쪽
dia vacua militibus darentur in praemium, ut ope e runa ciem Sc ceteri Marchiones gentem indomiumsibiugo retinere pollenti Atque hae conjecturae evincunt, Goldalli 1 ententiam satis tutam eue, quod Saxones immisit in Lusatiam fuerint,& veterum colono
rum locum occupaverin: ti . t L .
l X. Liquidum porro id ipsum exinde redditur.
ιιm iv L i. quod Lusatiae dati iderint Principes & Marchiones edit itechindi.Ducis Saxonice posteris&Comitibus ei. iiiii, prout supra alterium, Mi sine omni dubitatione multos nobiles saxonicos s in in satiam duxerunt, adeo ut per hos quoque ius saxonicum in Lusetiam, introductam sit. Agnoscit hoc ipsum quoque: Benjamin Leubcrus de Stapola Saxon. ubi n. INO. concluditi
jus iuris eo major cultura fuit, poliquamis incolis SMxoniae inhabitari coepit, ejectis & pullis Navis. antiquis possess ribus adeo ut rius usum nequidem depon rent, cum ad Bohemiae Reges Lusu perveniret Nam iure suo pristino uti eos permiserunt,rusco ut si dubium circa punctam iuris incideret. recursus ad Scabi Mais Saxonicos eis papaerit coni. Trevit Mide. seba. e. i.
D si o. 6 inmadmodum itaque cum gente saxoni. hosti za usus iuris saxonita in Lusatiam penetravit, ita satis vile faxo Probabile cst, consuetudines seudorum quoque paula- uum. tim in Lusatiam penetrasse, praesertim, postquam no bilibus, qui Mavos Sorabosque debellaverant,& quoad rimam partem exsciderant, praedii devita rum exsequb
10쪽
aequitate concedi, & in praemium navatae virtutis&ope4
militaris conferri debuerint. Hoc enim fieri debu- isse vel inde patet, quod Lustria, armis devicta, armis . . - quoque in omciri contineri debuerit, id quod sine perpetuo & parato milite continine Unid potuit. Iam vero ex antiquitatihus laudatibus constat, occasionem. i dis. praseman in Germania, dedisse, quod vel vete- ranis & militibus terrae devi rum divisae fuerint subnexu fidelitatis, ut sub lege militiae illos porro deiem derent contra impetus hostium, quale quid iam Romani olim in Germania tentamul, e . suod loco salarii reditus certoriam fundorum pro militia vasallis dati fuerint, unde etiam mimes κα/ -- dicti fuerunt. Cum enim divitiae veterum plerumque in 'ndu & pororiatu consisteretu, pecuniae usus autem an rarus esset, salaria & stipendia non, uti hodie, in pecunia solvebantur. Unde etiam Fredam idem do notare volunt, quodμlartum vel φιπdium, Delmann. in gission p. ars. Utrumque fiandametitum hic deprehenditur; ostensum enim iam fuit, plurimos Stavo. rum proceres funditus: deletos fuisse, Saxones vero nobiles . qui tunc militabant, in Lusatum niisses, M. rumque oem Geronem in debellandis flavis usum fuisse. Mmodum itaque probabile est. ex more recepto illorum temporum, fundos devidiorum nobili. bus saxonicis sub lege fidelitatis, propter servitia mi. litaria, relisis esse. Et hoc vel ideo eo magis necessarium erat, quia inui, qui adhuc supererant. saepe
novos motus excitare conabantur, ad quos supprimendos Vasallorum seu fidelium auxilio opus erat.