Jo. Alberti Fabricii ... Bibliographia antiquaria, sive introductio in notitiam scriptorum, qui antiquitates Hebraicas, Graecas, Romanas et Christianas scriptis illustraverunt

발행: 1716년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

ωρ. V.

PHILOLOGIR PARS

CAPUT V

De scriptoribus veterem Geographiam ac Chorographiam illustrantibus. ,

Quia Antiquitatum Misis partes. I. Archmraphia a De. descH-pta, divisque octo capiι-. 2. in in Historia H in Antiqvitatum missGeographia petus cs Chrono ia neutiquam omistenda. Geomaph sacra se de ierea sancta ae Huroso a seri ores peteres ac recentes. s. Geographia Nubiensis, Abulfeda Antiqui Geographi Graci. 7. Larini. L De Tabulis Geographicis. 9. Geographia vitus ervilis per cominpendrum a recoli ibin tradisa. m. Eadem plenius suberivi exposita. II Parea Helia teriscaenoma Geographiae. Ιχ. Leri Geomaphica. Scro plores gari certas regiones bulatim secuti sunt, s de Geographia meis dA M stequioris avi, qua magnam partem ad c illas anda dae μαγ.DFrustre id fieri posse nisi recens Geographia pleη- s accuragius trada turi ibid. 26. Is. Ge. pria Muris Eulae a scriptores, s Notitia Episcopatuum.

iΠi Iollaesa atque humanior eruditio, de qua praesarae Io, --weri A Polymathia, di Geth.Io.Vota de Philologia Commemtationes exstant, praeterGrammati am lingvanam comtionem etiam alas disciplinas humaniores, ut artem dicendi et Poetiacen, inprimis vero Criticen sive facultatem judicandi de omnis generis scriptis, veterii praecipue genuina a suppontitiis,lectu digna ab ineptis discernendi, eaque emenLndi N interpretandi, ambitu sto completatur : quae Postrema ut accurate fiant, mus est non mediocri scientis Antiquitatis, qua destitutos nihil in priscorum scriptis videre,& a n stris motibus veteres aetates Iudicando passim hallucinari certum est. Antiquitatis autem comtionem illa demum fibi comparasse misit, gitur, qui praeter Historiam veterem, tum fabularem illam tum veram hujusque partes civilem , Ecclesiasticam, litterariam et Naturalem perspectos habuerit titus moresque veteres, sacros, politicos, militares & privatos sive oeconomicos, qvique in monumentis ann-qvis Hobe sit versatus , ac Praeter libros editos conssiluerit etiam de

cum Disitir sy Corale

142쪽

cuni iudicio ' consilere possit Codices MM.tractaverit numismata antiqua et Inscriptiones, diligenterque contemplatus sit aedificia sive ruis

dera antiqua & instrumentum priscum omnis generis, quantum temporum hominumave iniuriae reliqui nobis secerunt, aquaeductus, amisphistieatra, arcus, Ratuas, columnas, obeliscos, pondera ac mensarasit reumata sive tabulas exsculptas, opera Musiva, g mas, lucernas, vasiet quicquid suppellectilis antiquae ad nos pervenit S aetatem tulit. II. Iacobus Sponius V. in praelatione ad Miscellanea eruditae Antiquitatis, notitiam antiqvorum quae iam dixi monumentorum a pellat Archaeographiam, eamque distinguit in octo capita, de quibus nec alienum ab hoc loco nec in)ucundum aut inutile studiosis erit verba doctissimi viri cognoscere, cum in singulis praecipuos etiam Auctores laudet. Ita vero ille:

ARCHROGRAPHIA est declaratio sive notitiaAntiquorum

riuus Auresius reonsione de Canone musicano adsimoniam T. pag. 29I. Debeo

143쪽

monumentorum, civibus Veteres, sui temporis Religionem, Histo. riam, Politicam, aliasque tum artes tum scientias propagere, post risqye tradere studuerunt. Pro variis ergo quibus imprimuntur sv

jectis in totidem scientias subdividenda videtur. Istas pro lubitu liceat unicuive partiri atque designare. Mihi praecipue octo statuendae viis dentur,auxta totidem subie nummos, lapides, aedificia. statuas, gemmas, toreumata, manuscripta, instiumentaque omnis generis.

r. Prima sive cognitio numisinatum, e Jusvis metalli, aetatis S regionis, quam hisce ultimis saeculis excitarunt adornaveruntque Fulvius Ursinus, Augustinus, Vicus, Erirzo, Samb cus, inco, Strada, Golzius, M. Amant, Hemmelarius, Angeloni, Segubnus, patinus, Spanheimius, Uaillant &Οyselius: quamque variorum Principum cura ad perfemonem quasi evexit. 2. Enram meraphis est Inscriptionum antiquarum lapidi. marmori, aerique incisarum notitia: cui insudarunt ex priscis, Polemon. Ptolemaei Epiphanis aetate, cognominatus ο τηλοκοπιή, eo quod e

lumnas sive cipi quas' vocabant,in singulis Graeciae urbibus m gno iabore transstriplisset,Athenaeo teste. Philochorus Atheniensis qui, reserente Suida, Atticas inscriptiones collegerate Aristodemus qui Thebanas: Neoptolemus Parianus qui omnis generis Uitaphia. Ex Recentioribus Apianus, Cyriacus Anconitanus, Lipsius, Boissardus, Panvinius, Seldenus, Lucius, Capacius, Paradinus, Gualterus, Reine sus, Guichenon, Chorerius, Ursatus, Marullus alatensis apud me manuscriptus, Petreskius laeditus, ac tandem instar omnium muItisci

Gruterus.

3. Arebitectonographia est descriptio Templorum,Τheatrorum, Arcuum triumphalium, Pyramidum, Balneorum, Portuum, A quaed mum, milliariorum, Sepulchrorumque. tam excoluere plurimi Graeci ac Romani veteres, labantemque restituerunt hac aetate Sertio,

Martianus, Palladius, Bosius, Poldo, Bessorius, Bergerius, Perrinus, aliique.

. Pomm phia Statuas omnis generis, protomas, pictarasa musivaque opera describit. Ham sexcenti celebres opifices olim c Iuerunt. Inrisinum amore, inquit Plinius, Aurasse quosdam testes Funt s

144쪽

a uomodo isagiri ιι ,-πρ - intercidere figuras, Mi vetuo flarem ais contra homines valere. At eam nostris saeculis renovarunt,Michael Angelus, Ursinus , variique sculptores ac calatores Romani non ignobiles. s. ω'ptet ubia versatur circa gemmas caelatas veluti Jaspides, Sardoniches, Carneolas, Amethystos, annulis aliisque ornamentis, ecHieroglyphicis inservientes. Eam sub priori non comprehendimus, quod perampla sit, caelatorumque ars a sculptorum arte diversa sit.

Gemmas plures, ait idem Plirilitas, quodperegrino anellam nomine Dactyliotheo eam, primus omnium habuis Roma privignus Sylla Scaurin. Diuque nutu alia fuis, donec Pompedius Magnin eam qua Mithridatis Regis fuerat, inter dona in C pitolis Hearet , ut M. Varro aliique ejusdem alato Auctores coninmant, mustum Walatam Mauri. Hoc exemplo Caesar Dictator sex Dactylisureas in adae Veneris

Genitricis consecravis. Fuit naec scientia quasi postliminio revocata ab Ursino, Gallaeo, te Pois, Pierio Valeriano, Gorlaeo, Chi Metio.Κithero, Augustino Romano, Caninio, Bagaseio, Reichellio Argentoratensi,aliis b.

6. Toreumator phia exponit tabulas marmoreas exsculptas,quae toreumata vocabantur, quorum avidus collector Iulius Caesis, testeSuetonio. Primus Phidias artem toreuiuem aperuisse arque demonstrasse merito iudicaturo PHeletus consummasse. PIin lib. 3 . cap. Toreumata quam

plurima, quae baιrabo, appellamus, aeri incidit Petrus Sanctes Bariolus, ea imprimis quae in columna Trajana 6t Antoniniana visentur a I. P. Bellario eleganter & breviter explicata. in arcu Severi spectantur Suaresius Episcopus risionensis interpretatus est: aliasque ediderunt Bosius, Arinshius 8t Boissardus: multaque possident inediti Ligorii, Bagarru, Equitisque a Puteo codices delineati. 7. Bibliographia Manuscriptis dignoscendis di perIegendis addicta est, cui tot insignes Critici operam navarunt, Scaliger,Sirmondus, Salmasius, Casaubonus,l'Abbaeus, Busbehius, di nupertam cius, qui hibliothecam Caesaream descripsit, nec non Emilius Portus Cretensis, cujus tractatum de Manuscriptorum Graecorum abbreviationibus is,

mel manu exaratum positam.

8. Avelographia instrumenta omnis generis domestica, milit Tia, nautica, vasa, mensuras, pondera scrutatur: modo sib voce commodiolis desectu, omne instrumenti genus comprehendere liceat.

Haec pertractarunt Baytas, Ferrarius, Ru nius, Schiner , Smetius in

145쪽

suis Antiquitatibus Neomagensibus, α editus Petreatus o a m

III. Notum est duos necessarios Historiae oculos a viris dotiis haberi Geographiam & Chronologiam, quo nihil posse dici verius res

ipsa confirmat, nullum enim cogitari potest magis obscurum vel confvisum chaos, quam remm quarumcunqUe narratio , ubi ratio temporum

vel locorum confunditur aut ignoratur. Eodem plane modo res se hahet in studio Antiquitatis, nam Sthoc genus est quoddam Historia, est enim morum rerumque quae apud veteres in usu fuerunt enarratio, in qua ut recte verseris, Geographiae 6t Chronologia cognitione est opus. quoniamplia alibi εt alia aetate obtinuerunt,ne dicam hanc ipsam partem esse Antiquitatis haud ignobilem veterum temporum rationes, chas, aerasque, regionum, urbiumque appellationes ac regnorum limi tes veteres nosse. Antequam igitur ad specialia capita argumenti quod

mihi proposui descendam, Si scriptoae de ritibus sacris aliisque aut de monumentis veteribus singillatim e monam, iuvat praemittere inprimis eos qui Geographiam veterem meative aevi scriptis sals illustrarunt, deinae dicere de iis, quorum in expediendis Chronolosiae rationibus occupata sint industria. IV. Geographiam Biblicam e veteribus primus attigit se Iibro de LocisHebraicis,fecitndum ordinem literarum dispoino ν quem

ab ranuma latine translatum di auctum primusGraece,cumHieronymi εt sua versione edidit, notisque illustravit Jacobin Bonsteriis Paris. 26sti& i6s9. sol ad calcem commentariorum suorum in Josuam. Petra Mniam Eusebii libro lucem asserre conatumsuisse, testaturio. Ger.Uomus p.26I. de Scriptor. Mathena. 8t Claud.Sarravius p.267.Epp. Eusebiana Bertii ex Menagii dono misit ad Is Vossum Ger. Ioannis talium. Lue M praeterea veteris Geographiae peritissimus,novam

Eusebii de locis laicis editionem pollicitus est, lib. de vita &Ωriptis Porphyrii p. 2I. Atque optandum esset, ut*ost novas Io. 8c D. Curisi editiones prcio iret idemEusebii liber expolitus cura doctissimi Uiri Iacobi Rebnferdi,cissus egrFia in eundem specimina observationesnevolvere me memini. Novissime pulcherrimam huicEusebii libro lucem attulit U. C. Hadriamu Re in sea Palaestina, de qua insta. Extat εt Eue vi Epistopi Lugdunensis Sec. V. Epistola de titu Hierosolymae

et Iudaeae, ad Faustinum Presbyterum insulanum,quam edidit Phil Labis

146쪽

heus T. I. Bibliothecae Novae Manustriptorum p. 66s. seq. A Marcu. iis Comire IU. libellis Constantinopolin & Hierosolymam descriptam auctor est Cassiodorus in Divinis Lectionibus c. M. quod opusMarcellini intercidit. Sed tulere aetatem liber Hener u desituJerus lem di locorum sanctorum, di ex quibus hic excerptus est, Adamnanis ri, de locis terra sancte libri excerpti ex ore talliarum Episscopi, editique a Nicolao Serario ac Ioh. Mabillonio, prologum o gante Labbeo T. I. Bibliothecae novae Manuscriptorum pag. 667. sqq.

Haetereo alios recentiores Terrae sanctae descriptores, sive Graecos, ut Iob. Phocam, Epiphanium Hagio litam, & Perdiceam de locis Palaestinae,ediatos a Leone AEatim Symmictis : sive latinos, ut Auctorem Dinoarii aBurindegata Hierosia musque, Sanutum Torsellum ad cinem li-hrorum de secretis fidelium crucis, editorum aDcolis Bongarsio inT mo secundo gestorum Dei per Francos, h. e. scriptorum belli sacri Hieroselymitani: sive Hebraeos denique Eldud Danaum, qui Latine exstat ad Picem Chronographiae Genebrardi,ti Hebraice oxoniae in BibLBodla-jana: Benseaminem Tullossem A. C. II 3. desuntam in Itinerario, quod post Ariam Montanum vertit Stillustravit Constantinus L Empereur, Et ineditis adhuc observationibus Matth. Frid. Becrius, Theol. Aug. Ramis o ρομα τει. Rabbi Perachiam. cmus Sec. XII. clari Itinerarium edidit cum versione sua CL ensellius in Exercitationibus sals varii argumenti, qui μI6I. R. alios Geographicos Iudaeorum libros commemora qui pauci admodum apud illos,et fabulis sere confoersi reperium turi Asrahami denique Perissu itinera mundi, Ferrariae aescripta ab a ctore A. Is . cumque verfione de notis edita a Thoma Hyde Oxon. 169I. 4. Hic Abrahamus p. I9. suam Mappam Mindi allegat, qua non

V. Inter superioris seculi Scriptores Christianos praetersmueo in Geographia Sacra, incomparabili onpere , &Josephum S allem quem librum suum deinRIubilibus S. Scripturae, Ac GeNraphiam sacram a se compositam paulo ante monem flammis tradidisse te statur Patinus T. r. Epist p. 6o7. 6og laric argumento fingularem l cem attulerunt in suis ad scripturam commentariis Ans. Massa di De. Ita enisad Iosuam, Sc Job et timuias in Horis Hebra icis ad Evangelissas, aliisque striptis: mlumis in Apparatu ast Biblia lytaygio ta, Bernao a Lam 3 in ConcordiaEvangeIica, paucique quidam alii. Idem co

147쪽

bach plerumque secutus. Nec confundendus Berntardus iste cujus iti. nerarium prodiit Spirae Iso2. I cum Martino Baumgarten in Breite, bach equite Germano, cuius descriptio itineris in Kgyptum, Arabiam Palastinam & Syriam edita est Norimbergae Is 9 . . Christiam drith

Otto Daner, aliique quamplurimi, quos enumerant Asti Eruditorum A. I79. p. uoi de U. Q Guardi melli Geographia Uet &Novi Testa. menti: Jo. ericus praef. ad Sansonii Geographiam sacram, Ephemerides Patis A. iro7. Octobr. p. s8. Lipenius Biblioth. I heol T. H. pag.

cavi non mois

doGermanica lingva Geographiam B blicam singulari,nec adeo magno libro complexus est, Norimb I689. . sed ει longe persectius atque plenius opus huius argumenti, consultis 2 . amplius Itinerariis multo. rum annorum labore collegisse se, ibidem testatur. Sed profecto v. duum est, inter tot sabulosa atque incerra, ex recentioribus istis Hoes, poricis, situm verum locorum Teme sanme, in sacris literis memorato. rum cognoscere. Interim licebit utut neutiquam immunem a naevis consulere Geographiam Sacram- omi Abbavillai, nuper cum Praefatione D. Clerici recusam Ams . I7o I M.&HiλθanhemtiGeographiam sacram,separatim di inter opera ejus editam meren in Idere Dicet Germanice vulgatam Lipsi7o . 8. tum mappas Geographicas Pallais stinae, a variis viris doctis adornatas, quales in gr. extant in inaltoni Ap. paratu, in Lighisori operibus, atque ut novissime edita commemorem, in Commentario Iob. Graisi ad Pentateuchum, in Augustini C--e, M nachi Benedictini Commentar. ad Josuam, Paris I7II. . inFrancimmeris manni, 'sitiri, Ecclesia, Amstelod. Harmonia Evangelis tirum. Ioce edita Amstejod. I7II. q. ec in Frid. Spobemii T. I. opp. paulo ante moristem eius A. I OI. Bat. in lucem edito, in q vo locupletior habetur introductio eius ad Gographiam sacram Patriarchalem Israeliticam di Christianam. Inprimis vero evolvere juvabit viri exquisitae eruditi nis Palaestinam ex monumentis veteribus illustratam& tabulis accuratis ins turum, quae lucem vidit Trajecti Batavorum 17i4. q. Orbem veterem ut a Noae posteris primum frequentatum sipponit, exhibet & explicat Casparus Danchmerth in ChronicoHOIs tiae lib. I. c. 6. pag. 23. sqq.

φΛuctor tabulae palaestinae ad Hannoniam Bumiannianam adjunctae in m aridis, imneris descriptione quod in Pala linam suscepit nori

148쪽

. Hierosolymae descriptionem, praeter LightBotum, aliosque iam memoratos, secit .Baptista Mialpod vj mmis suis ad Ezechielem commentariis, Tomo tertio, Rom. I6O . sol. ex quo excerpta dedit altonus in Apparatu, utomittam quae e Vilialpando exhibui o. Bloruin

Hamb. i66o. 8. Canelli Ichnographia Hieroselymae, eiusHistoriae Apost icaeillustratae subjecta legitur. Extat & Christiam Adricho ι Deis scriptio Hierosolymae Colon. is38. 8. Historiam huius urbis quae &Je-husic Salem dicta est, eleganter non ita pridem in

Dodecade Disiertationum, Exercitationibus tribus postremis, quae r cuia sunt Tom. II. Miscellaneorum eius Sacrorum. AEliam Capitoliis nam, quam pro Hieroselyma diruta excitatam ab Imp. Hadriano refert Dio Cassius, non in eodem loco, ubi antea Hieroselyma fuerat, exstructam fuisse probat in notis ad Synodicum magnum p. 61. 61. 63. adde Matthaei Zimmermanni Analecta p. 372. De Hierosolymae nominibus consule sis Thomam inde ad Abrahami Petitsol itinera mundi p. II. seq. m. Gegraphia quae vulgo vocatur NuHiensis, qvrimque ex Ar hi colatine 'ersam ediderunt Maronitae, Gabriel Sionita 8c Ioannes Hesronita Paris I6i9.ε. auctor ab Abulseda vocatur&beris Eliani, sive No bilis ursus, ut notatum Seldeno III. 26. uxoris Hebraicae. Nomen integrum Mobamed ben Mobamedneyaliarissi, teste Herbeloto Bibl. Oriental. p. 786. Patria videtur suiste AEgyptius atque adeo diversus ab Elfheripho et sactalli sive Sicula ' Mazaratensi quem Anno Hegirae 16. hoc est A. C. H xx. obiisse, testatur Leo Asticanus libro de viris illustibus in Hottingeri Bibliothecario quadripartito p. 168. simile eius O- pusGeographicum Sp.itiatorium secorum Rogerio primo oblatum memo-xans. Noster enim Mahomed junior est Ec Anno Hegirae s 8. hoc est A. C. IIn.' Geographiam suam obtulit Rogerio secundo ad explicandum globum in quo descripta suit terrae figura, quem sibi ex argento puro conflari curavit Rex pondere qOO. librarum seu Rotalorum ut vulgoloquuntur Graecarum, quarum unaquaeque II2. Drachmas continet Utrum religione Christianus tuerit, ut viris praeclaris qui eum latine

verterunt, visum est, an vero Muhamedanus, ut suspicatur Isaacus Casaubonus ad Epistolam Gregorii Nysieni, p. 66. sq. non est plane exploratum, neque quod .E.Tentulio Τὼ ρομοκιον, in dialogis menstruis vernaculis Anni I692. p. 87s. in mentem venisse video, an concinnator

'Eundem esse putarit lachartus extrema praes ad Herordit D f

149쪽

Epitomes quam istam Maronitae latine ediderunt, Christi sacris addi ctus silerit, auctor autem ipse operis, ' quod longe uberius ex Syria Pocockius, S ex Κgypto Ioh. Gravius secum attulit, fuerit Muhameda. s. opus ipsum in quo nihil desiderandum esse notant Arabes,quam quod longitudines di latitudines locorum non sunt annotatae, Arabice cum versione di notis edere voluit Georgius Hieron. lluiiuused satis praeventus hoc ut alia multa egregia omisit. opus ab auctore inscriptum mactat MMUι- pulchritudo universi atque epitomen eius tantum ex ArabicoLatine edidisse Maronitas, di sine ulla ratione Geographiam Nubiensem inscripssse, notat etiam Bartholomaeus Herbelotus in Bibliotheca orientali p. 667. 86. Arabice Mediceis typis '' editam refert Voms p. 2sa. de Distiplin. Mathem. qui Scriptorem praeclare de Orbis descriptione,Asiae praecipue S Africae promeritum vocali subiungens Arabiam imprimis ita ab eo describi, ut nihil usquam accuratius sit reperire. Ex Europaeis vero regi nibus diligentissime exponere Hispaniam, quam Plam Iustrasse senar-

ab Anonymo Arabice sci Uti & a Bernaram Baldo Latine versi, sed nondum, quia sciam, editi: tum operis Geographici insignis, quod composuit Ab ea: aB,PrincepsHamih,cms partem exiguam,Ch rasmiae nimirum N Mawara narae descriptionem edidit Iob. Gramiae Gnd. I6so. Arab. 8t Lati Plura quoque idom Gravius in assectis habuit, in quibus fuit η Abesseda intefieri vide Acta Er. A. I7Oα p.

seq. Bene D. Abr. Ηinhelmannus o ροαπιωπηs in praefati ad Alc ranum: Cum vero ad utramque Voriam GEOGRAPHIA ita necessaria riuoiae Historicus ne intest; quidem sit; maxima in hoc quoque sturi adfuismeniamiamen is p erum Arabi mo Misi . Neque in vita pane erud rionis ex Porantia vocum s rerum Orientalum fra 3 peccarum unquam fuit, quam in hae. Hic montem Gebel, desertum Baris, eThi ni audias, eum reces ipsa Arabica montemsdesertum exprimant. Hissumma cum imis confusa

abes. Nemini ego fidem euorquere anniure id certe nori, aliam esse a sarria

150쪽

Africa faciem, quam in omnibus adsuc chartis Geographicis nobis aset visuri

Possidis Institutiones Astronomicas Abu Ishah lbrahim Ibn Ja a, -- ώ- mfinea in pari Tabulae longitudinis & latitudinis Locorum nobiliorum Oriensis, ex quibus errores quamplurianos detegere, caravis desii rami, He negotio possum. Atque utinam is uirum iliad Principio Hama Abul. - opul Geographicum aliquando cum Europa communicaretur, cujus strater pauca asbis arao cs aliis ei ara, vis partem exiguam a Gravio editam, nihil ad c vidimus. Fone QKInaurea desideraremu . uterim monere nospossum Geographia Nubiensis es qua in Alserganum Gobus amotayis, quantum aE2αι emendandum nobis restet. Mid est autem tantas orbis partes ignorare

quam in communi patria tanquam in ignota Oma rirerer πιά es immanias. Um Eboram ope nobili as retis es peragrari PVII. De antiquis Geographis Graecis non repetam quae prolixius disserui libro IV. Bibliothecae Graecae, tantum nomina ες Praecipuas editiones verbo perstringam, nonnis que memorabo ibi a me omissa.

Pervenerunt autem ad nos .

I. Strabo Amasenus, Augusto diraberio imperante clarus, cuius libri XVIL deGeographia cum Xylindri versione & Isaaci Casauboni commentario bene ea itinant a Fed. Morello Paris i 62o. sol. Meliorem editionem cum cisau ni & aliorum virorumDoctorum observationibus non ad calcem libri sed per singulas paginas verbis Strabonis statim substratis novissime dedit V. Theod.Jan nius ab Almel Hen Am- .nelod. I7OD sol. Uersionem Strabortis Casaubono praeter rem tribuit Ilarduinus in numis populorum S urbium illustret is p. 4ro. De Hemrico Scrim gero haec Henricus Stephanus notis ad Maximum Tyrium P.

36ci : Apud Strabonem ubi editio Adina μισέας habet, adnotois Henricinxrι erus notiu ex iisdem exemplaribus quorum ope hunc scriptorem a multis mendoram millibus purgoit, hane lectionis varietatem Κρπουος pro Αρσεις, ped ita ut ex septem exemplaribus santum duo bane haberent.

2.) Dion u perlegetes Strabonis, ut plerique sibi persuadent,

aequalis, ut H. Dodd.ello pei suasum ad Heliogabali aetatem detrudendus, cujus enarrationem orbis habemus versibus Hexametris puLhre descriptam it ab inimos Pristiano latinaMetaphrasi donatam bEustathio autem prolixis illustratam commentariis, S ad alio scholiis bre-Vibus Graecis ac paraphrasi expositam. Melior editio Eduardi Th abies, nuper eheu deiuncti, Oxon.I697.8.6tJo. Hudsenixq.Geographur. R L minor.

SEARCH

MENU NAVIGATION