장음표시 사용
21쪽
Ex illis praecipua fide digni simi, qui graece temporibus Apostolorum CHRISTI scripsere Philo,cujus novam editionem ab Erico Benreis Ito praesecto doctiss. Bibl. Upsaliensis exspectamus: N FLJostephus erudiistissimo El. Bernbarῶ, I697. iΣ.Jan. ae t. so. denati) sed quod dolendum impersesto 'commentario illustratus. Cui insigni scriptori recensendqporro fi expoliendo certatim jam operam addixere suam praestantissimi Viri Iac. Gronovius Lugduni apud Ratavos, Parisiis Io. Boivinius, Oxo niae Io. Hudsonus, it Godfridus Olearius Lipsiae. Philoni &Iosepho succenturianaer qui Hebraice Iibros Veteris
Testamenti illustrarunt in IpraeusAbarbanel, MUGAlsicbecb, it ne de aliis in praesenti ditam qui in Bibliis fluxior fianis Berotini nuper octava forma recudi coeptis extant Aben Epra, R. Salomo, R. Levi ben Geson, David misssve Rimbi & R. Viae qui etiam Iarchius vulgo appellatur. Horum notitiam it vitas ex Bartoloccio excerptas non ita pridem in Analectis Rabbinicis, utilissimo tironibus harum litterarum libro, dedit Vir Clarissi Hadrianus Relandus.
Ex Christianis S. Scripturae interpretibus hoc loco nominandi
sunt Seb. MuUerus, Paulus Fagius, Johannes Drusius tum HenricusAin1-rthus Anglus, cuius praeclari in Pentateuchum commentarii extant, hem Lethfootis in horis Talmudicis S reliquis commentariis, atque Chri pophorus Cara origthus, De. Altingius, 'De. & do. Capelli, Joannes Cocceius, Edusrdus ει ι hias, Seba anus Sumitus, Ec paucI quidam alii, Et qui Leviticum librum illustrarunt Augustus Harenius, Mol angus Franatus, Friderisus
Oanhemius T. 3. Opp. qVibus utinam liceret integrum Rev. D. Thewori Dassovii Commentarium adiungere, cuius specimen tantum sub titulo xhotia Crisicorum in Leriticum castigata evulvere me memini. II. Alter veluti landus atque sons ex quo antiquitatum Hebraicarum notitia petenda venit, nisudest, sive Corpus Iuris atque doctrinae Iudaicae duplex, Hierosol mitam- εc Babylonicum. Utrumque constat Misenati ει Gemaris. Mi ah, quasi atque aIteram legem, ora- Iem nempe dixeris, textus & κειμένου instar est, cui Gemarah tanquam in Commentarii uberioris vicam adjungitur, qui Mishnam Mathnitam
explicat vel per Barajecta sive sententiam & decisionem in scholis R. Chaja&R. Usch a traditas: vel perra phta sive additionem ad Misch
nams Tantum fibros priores IV. antiqritatum, sed eum his pleraque Pentateuchi Mosaici ad I gestitusque Hebrieorum facientia mplicanti Oxon. 1 oo. sol. De Philone & J
22쪽
nam, ubi haec fuit concisior. VideBuxtorsi LexiconTalmudicum p. 26IL 2474. seq.& sχ. Missia longe elegantiore purioreque stylo Hebraeo Rabbinico, licet conciso N abrupto scripta est, faciliusque intolligitur, Ecmaioris est auctoritatis fideique Sc antiquitatis quam Gemarah, atque si Maimonidem ' audimus, circa Hadriani Imp. tempora in litteras relata. Gemara tum ob alias rationes tum propter obsturiorem Chaldaicum stylum admixtaque varia barbara vocabula Ionge dissicilior S paucis intellem, sedensque in tenebris N pluribvs reserta tabulis gerrisque & senotentiis Rabbinicis,adversa fronte inter se concurrentibus, neque ante sextum a CHRISTO nato saeculum composita, quinimo recentiorum etiam temporum vestigia haud obscure prae se ferens ut a Jo. Morino aliisque demonstratum fuit. Talmud duplex est, ' ' mersimitanum in quo quatuor tantum ordines, I. Zeraim de seminibus, Massicta sive tractatus septem, de festis tractatus unicus, 3. de mulieribus tractatus septem, ecq. Ieschouth de poenis, tractatus novem. Uide indicem Talmudis Hier selymitant in Jo. LightBoti operibus postumis p. 3O. seq. Talmud alterum Bablonuum in sex ordines distinguitur, quorumTargum Ionathanis Exod. XXVI. 9. meminit Salterum Targum, Cantic. U. IO. Illi sunt: I. Zeraim de seminibus, 2. 'oedde festis, 3. Nasthim de mulieribus, 4.Ni
de poenis, de sanctificationibus 8c 6. Taharoth de puis rificationibus. inllibet ordo iterum pluribus constatMalsi his sive tr rutibus, qui singuli in capita sua distinguuntur. Vide Indicem Codicum capitumque Talmudis Babylonici in Barioloccii Bibl. Rabbinica T. 3. p. 83'. 237. seq. Galatinum lib. I. de arcanis Cathesicae Veritatis cap. F. Sixtum Senensem lib. 2. Bibl. Sanctae, Buxtortam in Bibl. Rabbinica, Volsinium ad Mymundi Martini pugionem fidei p. 3r. seq. D. Jo. Mulieri nostri του Iudaismum p. 33. sq. B. D. Zachariae Grapit Historiam litterariam Talmulis Babylonici, Rostoch. I696.8c Hermannum von derΗardi, V. C in stia editione Codicis Danish, sive de jejunio, mi ad.
Edita est ustra saepius seorsim tum fine punctis vocalibus ut
Vide ad die Modasar T. 4. editi furenti up. 369. ubi argillae Hadriani metam' Judaeorum Computus tradit, Taistam νι limitaniam, absolutum eri Anno Jud. v 4ra'. sive Chrissi Dionysiano 46'. Babylonicum 4168. sive Christi so8. Uide M ligerum de emendati temporum lib. VII. p.-s. Mischa absoluta anno Iso. postra
nationem Templi secundi, hoc eitchmino, ut lesea inditio costi, p. 247.ςditi
23쪽
Amst. 16ri. 8. tum illis a Salamone Adano & Iachbo Iuda Leone a mala ut ibid. I64I. 8. Etiam cum glossa nnam Venet. I6o9. Amst.
16 3. 8t cum commentariis Maimonidis atque Bartenorae Venet. l6O6. s. Silioneuae IsF9. q. atque Amst. 3688. . & Prag. I6IF. q. cum commenta-
tus eiusdem Iae. Bartenorae 8c Jom TobhLipmanni, di novissime cum brevibus scholiis R. Eliis ben Abraham A. 1697. 8. Integram Histanis non optima tamen fide nec diligenti satis cura translatam ab Abendana sunt qui testantur: Zc Rich. Simon in Epistolis selestis T. I. p. i7s'. auctor est partem eius Italicὸ versam a Judaeis. Integram Germaniey transtulisse se testatus est Uir in his litteris versatissimus Io.Christoph. Nagensellius, tibii de spe Israelis p ΑΟ. sed nihil eius hactenus lucem vidit praeter Ger mamcam interpretationem Codicis quo de lepra agitur. Arabicaversionis meminitIq. Morinus p. 3 27. Exercitati. Bibl. Multam quo poperam in partibus eius variis transferendis εt commentario ill strandis posuere homines dotassimi Christiani Gril. Gvisius, Jo. Cocceis jus, idem IVagensellius, Seb. Schmidius, aliique: sed nemo repertus est ante V.C Gril. Surenhusium qui totam Mistam explicandam sibi sumeret. Hic enim laudatissimo studio universes Misita lex ordines Hebraice aesne punctis vocalibus quod dolendum cum versione latina partim ali rumpartim sua, quae ultimam manum ' adhuc in quibusdam aesiderat,de commentariis Maimonidis Et Bartenora latine adjunctis, di variorum virorum doctorum animadversionibus atque elefantibus iconibus ad Iudaeorum mentem in aes incisis edidit Amstelodami i7O3. in sol. sex voluisminibus,quae in terna commode possint compingi. Ah eodem doctissimo Surentasio exspectamus promtuarium rituum Iudaicorum ex Tal de Hustratum.
In Gemara illustranda paucissimi hactenus sunt versiti, nam praetereaput ultimum libri Sanhe im Germanice versum a Christiano Gedisone,& excerpta ex libro En Iacob ad Codices Sanhedrin N Maccoth, Sota, Succa, Sola dc Cha giga, a Cocceio, Nagensellio, Io. Iac. Cramero S Jo. HenricoHottingero nepote edita,aliaque perpauca sparsim ab aliis latine versa di allegata nihil in hoc genere vidisse Iucem memini ante eruditos labores honoratissimi Collegae mei atque in his litteris hodie , praefiscini dixerim, principis Georgii Elisseris Edraras, qui magni illius Hebraicarum litterarum per Germaniam statoris propagatorisque Esdrae
' Vide P. E. Mucieti S. I. specimen stricturarum in Surenti ii opus, quod legitur in Ephemeridibus litterariis Parisiensibus Λ iriotatae Nomam ι in memoriis Trevesu nis A. IIIo. p. 332. In D 3. & MAI.
24쪽
rardi τοῦ μω κιτου maior natu filius Gemaram Codicis Talmudies Avoda Sara versione perspicua & doctis commentariis illum avit,nusque iam duo Volumina quemadmodum & caput primum Codicis Berachmedidit atque cum studiosis communicavit, di plura huius generis praelo porro instituit committere. Gemaram Codicis Berachot integram is 1am a R. Bal thasare Scheidio evolvere me memini auctoris exaratam manu, in Bibliotheca instructi mima Viri cuius nunquam animo meo excidet memoria, D. Io. Frid. Mayeri, νοῦν ἰν άγ-ς. Talmudi eaetiones variae exstant. Hieroselymitanum excusum curante Davide Bombergio Venet. Is ΣΟ. sol. Cracov. Iω9. sol
Babylonicum Venetiis apud Bombergium 8'3 46. apud M. Antonium Iustinianum. Conser Barioloccium T. 3. pag. 269. Basileae Is o. seq. apud Ambrosium Froberum, quae editio loca . S. Scripturae in ora libri notata habet, sed in qua vicissim exsecta sunt Maseci Matini Brixiani midio, quae in CHRISTUM dc Christianos dicti erant, . una cum integro Codice Aoda Sara. Cracoviae I6oxseq. in qua editione restituta suntquae Basileenses expunxerant. Unde correetiorem in quibusdam, appellasso. ulserus,
ad Codicem She halim, P. 36. Hanoviae x6I8. seq. vide Andream Cheriliterium de Origine Typographiae p. 269. Lublini x6I7. seq. quae editio luculenta e t in Bibliotheca I hamea hujus Urbis. Amstelodami I646. sq.
Francolarii Sc. In Bibliotheca Bodleiana inter Codices Idenianos exstat exemis plum Talmudis, quod eruditus quidam Iudaeus totum emendando perincurrit. μνον, inquit Thomas 'de ad itinera mundi descripta ab β a- hamo Periisei, p. I9. Iudaeorum desidiam es incuriam, quodcharissimum fluum
Talmudem in omnibus fluis editionibus ubique pasm corrupte s incorrecte menius scatensem prodire sinant. Si quis recurire vellet, ad didum nostrum exemplum Selinianum excepto quodproh al unus desisseratur Tomin, correctissima Mosenari possiι edisio. III. Tataudis egregium compendium non tantum brevius
25쪽
sed&Iuculentius5c facilius universam doctrinam Talmudicam complexum scripsitjudicio di doctrina inter Judaeos longe praestans Mostes Misimois . nisi, Cordubensis, medio iaculo XII. clarus, id quoniam in libros XIV. distinxerat, vocavit sive manum, addiditque ex Exod. XIII. 9. aliisque Scripturae locis encontium Iad HUMAE npII IN Manum fortem. Hoc opus eximium it rarissimum hactentis, ex V eta editione utraque A. isso. 8t Is74.S CPolitana IFO9. commentariis illustrata una cum iconiis hus in aes incisis luculenter recusum est Amstelodami A. Iro1. curante osepho AthiaJudaeo 1.Vol. sol. Latine quaedam vertit ex hoc libro Lud.
Compiegne de Veiel ex Iudais, quae in fasciculis suis recudenda dedit
o. Crenius. R. Jacobi bar Ascher circa A. Q I 3Αα clari Arba Turim sive quatuor Volumina, sanctionum Talmudicarum breviarium complexa novissime prodierunt Berotini a J. sol. Mosis Tarnensis Kiriath Se.
pher brevissimum & distinctissimum Talmudis compendium laudat Morinus p. 16. Exerc. Bibl. Liber En Iacob sive sons Jacobi h Deuti XXXlII. 18. petito titulo, loca selecta Gemarae exhibet. Titulum Libri Buxtorsus in Bibl. Rabbinica vertit pV oculus, minus bene, ut jampridem observavit Nagensellius in Epist. de infundibulo suo pag. 8 . De Graius atque tropologiis qVae in Gemara occurrunt, vide sis librum costi, p. 2 2. seq. IV. situm est inter eruditos ac multum disceptatum. ω- tone possimus Talmudicis Doctoribus & Rabbinis eorum legentibiis vestigia habere fidem, ut ex illis tanto temporum intervallo disjunctis
veram de antiqvis Hebraeorum stante utroque templo ritibus sacris rejuribus moribusque notitiam certo haurire nobis liceat. ad sacras Veteris Novique Testamenti litteras illustrandas. Ubi duo utrinque extrema fiagienda esse duxerim, ad quae plerique prolabentes dum ultrocitrovemodum excedunt, verum rectumque consistere haud patiuntur. Ex una certe parte videas viros doctos, qui in lectione Rabbinicorum acΤalx dicorum scriptorum aetatem contriverunt, tantum illistribuere ut ex eorum levissimo assensu vel indicio statim libenter pendeant, eos velut oracula loquentes ex tripode & Omni exceptione maiores auctores audiant etiam contra clarissima Hieronymi, Epiphanii, quinimo Judaeorum vetustissimorum Philonis &Josephi testimonia, ouod mihi non modo magnum illud tot iaculorum spatium quibus Rabbini post vixerunt,
sed N ignorantiam, vanitatem ineptias S contradictiones in eorundem
scriptis obvias di a Morino atque aliis viris dotas notatas cogitanti vide-
26쪽
tur minime committendum esse, qVmnum Philonis vel Josephi testimo nium libenter praetulerim decem Rabbinis, ' a quorum lectione ardua res rara, Ed. Bernhardo p. 2io. ad Iosephum iudice, delirare. Viiscissim alii omnia illa quaecunque ex Talmude vel Rabbinis proseruntur statim simu semelque abjiciunt atque velut indigna 6c absurda ne diis tam blasphema explodenda existimant, veluti merae sint inscitiae it nihil plane auri ex stercore Rabbinico colligi possit, atq ve sanctuario illud inferre prorsus sit nefas, quam in sententiam multa disputat is Uo sius vir eruditissimus in responsione ad Objecta Criticae sacra Var. Observ. pag. 327. seq. 3si. seq. quo in loco acerrime in praeclarum Utrum Joannem Light otum invenitur, qui Rabbinicis conspurcare nugis nebulisque obducere sacros Novi foederis libros non dubitaverit. Equidem non negaverim aliqua interdum asserri ex Talmude & Rabbinis ad illustranda Novi scederis loca, quae Iongius petita sunt, & nec caelum nec terram tan-Mnt, neque hilum iaciunt ad lucem illi asserendam: largior etiam haud adsurde viros doctos suspicari quod Rabbini ex libris Novi Testamentiquandoque hauserunt, u vae deinde Christiani existimarunt sacros script res a Judaeis petiisse, quam in rem Vossius p. 327 odvero ritis armet,
scimus hae nas Rabbinos non minus forsan Hligenter legere Gangelis quam Chrisi nos, Us quamvis CHRISTUM non admittunt, ristu tamen peterum HebMorum eae Euangenii s Atatas Apostolitas cs in fluos transferre commentarios. sos peroritus eum legunt Christiani, velut gemmulas cistunt, exi mantes ex perenni traditione constreatam a Rabbinis eorum fuisse memoriam. Conser Mericum 'Casaubonum de quatuor lingvis p.rio. Diatchbullum ad N. Thaud uno loco, Io. Oxveni Theologumena pag. 639. Henri Teelmarmum
commentario ad cap. XVI. Lucae p. 2. seq. Augustum Pisisserum τον μα--οὰν in Mataeologia Iudaica&Mahumedana Exere. I. I. ΑΟ.& in con
futatione Anonymi Chilia, abfertiginig eines berinummim miliasten
p. 8o. Urat olus ipse in Miscellaneis Christianis it Iudaicis cap. I9.
Et χO. T. I. Opp. Io. Clericus ad Hammondum in Matth. XX. is . dc T. r.
Bibl. universalis p. 6. N Io. Georg. Nachterus in Spinosismo Iudaico Spinosismus ina sudent hum) p. s. seq. Nihilominus tamen haud assentior Uossin, paulo post subjungenii: Si itaque exe erasea qua ex Evangelis. ripaα, Philone, Iosepho cae gentium hausere annalybus , nihil omnino de toto hoc
tempore rim parum illis tribumdum sit etiam in fingine Rebraicae vera indole explicanda atque in rebus sacra ipsorum speeuntibus, declarat praeter Jo. Morinum parte posterior Exercitationum Biblic. Jo. Brunsmannus in libro cui titulus seleritas, Hasivae quibus adde Memorias Merarin Trevovium A. IIII. P. s.
27쪽
8 c .L. ANTIQUI TATUM HERRAICARUM
tempore sabArtaxerxe ad Justinian i) in Imiaorum supereris scriptis, qimemn μ commentitium. Si quita veri is Rabbi iniba, uitiis re aliis in ilistam oecurrat libris, omne idhabent ab Orones praecipue Hieronymo , cujus sepe in Ta mudefit mentis. Absque illis saxum nequidem nossent nomina. Hieronymi in
Gemara sed neutiquam frequentem) mentionem fieri notavit Morinus, propterea vero omniaalia quae in Talmude praeterea leguntur commenistitia statuere temerarium est. Porro Gemara licet nugis sabulisque sit resertissima, ideo non statim similiter explodenda Mima, rituum morumque Hebraicarum, saltim quatenus post eversum templum de illis per traditionem constitit vel adhuc reliquiae eorundem inter Iudaeos si perlaerunt, certissimus thesaurus. Adeoque ubi illa praeeunte, de ritu quodam Sc more apud Hebraeos usitato Rabbinorum consensus adductis tur, is neutiquam contemnendus venit, sed donec certissimis rationibus aut melioribus testimoniis confutari possit, amplectendus, Zi utiliter adhibendus ad lucem sacris Scriptoribus asserendam, qVod praeter Drusium, Scheidium, Light otum aliosque silpra Iaudatos ostenderunt Hotis
tingerus in primitiis Midelbersensibus dig. y de usu scriptorumHebraiis
corum ad N. T.Ioannes Braunius libro U. selest. sacrorum Exerc. 1. de sapientia Hebraeorum. Nagensellius in telis igneis Satanae p. 66. seq.Laurentius oldhelius in Synagoga bifronte, Francos. I69I. . Caetero in qui in Iaudandis Rabbinorum testimoniis magno iudicio magna circum si Gone opus. Nunquam sine risu, inquit Jo. Morinus p. 2M. Exere.
Bibl. legere potui virorum quorundam Hebraice doctissimorum opuscula, qui putanερ ex unius aut riurius Misbiaet neoterici scriptis de antiquis polineis DLorum
moribus judicium ferre p4se. U. Ex Christianis hominibus nemo sorte extitit hactenus qui
plenum Ec onmibus numeris abselutum Systema Antiquitatum Hebraiis carum dare nobis instituisset. Plura tamen eorundem capita egregie il-Iustrat BenedictusAmr, a patria dictas Montanis ' in Antiquitatum Juda, carum libris IX. Tomo ociavo Criticorum sacrorum Anglorum insertis, S i Goreee in continuatione Cunaei de Rep. Hebraeorum, Belgice primum vulgata, dein Gallice una cum Cunaeo Amst. I7os. 'η tribus Uol. 8.atque
. Vide Colomesum p.ri opust. - ' Hisce tribus Voluminibus addenda alia duo a V. C. 'arabo Bassario edita sub titulo e Am
opus diversum est ab indem Hstoria uiuorum Ainstario. D. iud Gallice
28쪽
atque in opere duplici, Belgica lingva edito de Mosaicis Antiquitatibus
. Volum. l. 9 de Iudaieis Antiquitatibus,2. Volum. BI. Amst. IDC. NI7ox. cujus elaboratissimi dc variis elegantibus utinam ad veterum Judaeorum mentem semper expressis tabulis in aes incisis ornati operis non mediocris est apud multos auctoritas. Hisce accedit Iohamnes Lundiss
meliores S locupletiores sunt prima, tribus in 8vo. distincia Voluminibus. Denique Petrus Iuro in Historia Critica dogmatum rituumque bonorum di malorum qui in Ecclesia DEi obtinuerunt abAdamo ad Christum usque, di de origine Idololatriae ex collatione Iudaismi illustratae Amst. I7o . . Gallice, una cum appendice, di Anglice Lond. IZOI 8. duobus Voluminibus. VI. Sparsim quoque multa attingunt Iob. Buriosus in Lexico Talmudico N in variis dissertationibus: Ioh. Heinricus Otto in Lexico Rabbinico Philologico, Phannes, praecipue Lilafistus, di ex quo hiesubinde profecit Henrisus Amisorthus, tum Iob.Selium Iob.Cocceius, Iob.mnis risus Hottingerus, Iacobus Altingius, Constantinus Γ pereur sive Imperator,
,h. ciristopborus N agrestibus in siis scriptis, Herm. misitis in suis Miscet. Ianeis it Celeberrimus Dabs tu. in suis Dissertationibus Si Collegiis, sive Praelestionibus quae calamo exceptae in studiosorum manibus circumseruntur. videntur hoc loco commemorandae esse DD. Iohaamia Conrisia Disterieι &Iob. Andreae mensta DMhimi item IKLd raniumst auctoris mortem vulgatae a M. v. Joh. A drea Sehmiaeo, Pauli nologi aioptra Antiquitatum Hebr. libris II. Logd. I6s I. sol. Cherubini de Suncto Iosepho, Carmelitae, Apparatus Biblicus, Lo n. a 3. I. I. UOL&Augustini Calmet, Benedicti dissertationes Commentariis literalibus in S.
Scri iura libros Gallice editis adjunctae. VII. Praecipue magnum studium in hoc genere posuit inde-sessa B. Bal hasaris Suheidis, Prosetaris quondam Argentoratensis A. i67o. 16 Nov. denati industria, licet opera eaus edita non sint, at novem satis
Gallice edita,& sexto Tomo in supplementi & Apologiae vicem aurei. Haec Hist tia Anglice etiam versa lucem vidit Londini: & Gallice Parisiis, sed sine aut toris nomine, &mutatis quibusdam atque omissis itemque interpolatu recusa, curante Lud. Elia du Pin. Nonnulla in eadem reprehendit vir doctissimus Maturinus velffleriusta Crose, in libro Gallico quem nomine suo dissimulato edidit, emratum μν δFeras orsae H, ire, deliteraturo, de orion redeonique a lune III a. a. p. Ia
seq. & Medi Simon in Bibl. nova selecta itidem Gallice edita T. a. ιε. p.2 4.seq.
29쪽
spissis voluminibus in quarto descripta di ad prelum parata exstant tum in Bibliotheca B. D. Mayeri ad quem αὐτογραφον i psum pervenit, tum in hac urbe Hamburgensi inter MSta viri supra laudes Abrahami Hinc helis manni, quae filia ejus asservat. In illis Scheidianis quinque volumina
occupat Nucleus Talmudicus. sive commentarius Talmudicus &Rabbinicus in omnes Veteris Testamenti libros, atque in Novum Testamentum,qui quoniam Drusio omissa tradit, inscribitur Praeterit praeteritorum. Caetera quatuor volumina in Iatina versione partiumGemarae & vocabulis
peregrinis Talm is per Lexici modum interpretandis absolvuntur. Proxime praela, ut spero, evadet B. D. Iosiuae δε praesulis olimGustroviensis A. 368s. 7. April. extincti Antiquitatum Judaicarum Clavis sive Lexicon, quale Antiquitatum Ecclesiasticarum ab eodem habemus, atque Loci Communes dogmatum di rituum veterum ac recentium Iudaeorum Rabbinorum Commentatorum, cui fili us usinnaeus, qui
Hebraicas litteras docet in Academia Rostochiensi, addere promisit Bi-bIiothecam Antiquitatis Iudaicae selectam. Vide eiusdem Caroli Arn- dii commentationem de vita di scriptis Parentis sui, in Rev. D. IIenta Pippingit Memoriis Theologor. p. 178. di Orationem inauguralem RO-soch. 17 I. editam P. s. I6. Inprimis vero harum litterarum studiosi mecum optant, ne premantur tenebris, sed in Iucem quamprimum edantur quae de Antiquitatibus Hebraicis ad sacrarum litterarum Iucem observata praeclare liunt , Rev. Theodoro D pio, qui Nitebergensem pridem ac deinde Κiloniensem Academiam eruditione sua ac meritis ornavit, atque inde Superin- . tendentis Regii Generalis partibus in Holsatia cum maxime iungitur. Ut vero pateat quam multa Segregia ab eo polliceri nobis debeamus, apponam hoc loco titulos quos ipse Novis litterariis Maris Ballici inseri ius
ut A. Iros . P. 86. Prodibit primum Historiambros ἰ H. eo modo & ordine tractata,' ut caput ovodlibet in sex dividatur sectiones, v. g. caput de victimis ingente Iudaea casis, in has dividetur sectiones: Prima continebit vimmarumnistoriam, quales illae fuerint, quomodo consecratae, quomodo interdumam sis, quomodo cum aliis bestiis commixtae, quomodo oblatae. q. mod9 comestae fuerint, qua holocaustorum aetates, qualia fuerint hol causta, si de animalibus vel si de avibus caperentur, quomodo holocausta vel cum aliis holocaustis vel bestiis aliis commutarentur, qVO- modo imponerentur iis manus, an etiam in excelsis: quae bestiae ad holocausta
30쪽
causta ineptae fuerint, quomodo expiationes holocaustorum intelligendae sint, quomodo&ubi mactarentur holocausta, quomodo aspergeretur sanguis, S in quo altaris loco, quomodo detraherentur pelles, quomodo dividerentur holocausta 6t non dividerentur, quomodo membra in altari disponerentur,quomodo lavarentur intestina; quomoisse habuerint νιctima si pro peccm populi, vel pro peccato senatus summi, vel pro peccatis aliorum caderentur , quomodo victimae pro peccato caedendae cum aliis victimis commutarentur, quomodo lavarentur victimarum pro peccato sanguines, quomodo tactus victimarum pro peccato alias res tactas afficeret, quomodo sanguis victimae pro peccato sanguines aliarum victima-
rum antecelleret; quaerati uerit animalium pro reatu obiatorum , cirissimaereatus dubius,quis reatus certus,quis reatus senatus summi, si indoctrina errasset, quis reatus principis, an etiam ad illum pertineret reatus dubius, quomodo reatus homini deberet innotescere: quem reatum contraheret, qui audiverat exsecrationem: quem contraheret, qui noverat depositas esse opes, nec Synedrio indicarat: quem ille, qui tetigerat rem immundam, di deinde sanctuarium ingressus res sacras immundarat, quem contraheret ille qui jurarat; an victima una multi reatus diversi expiarentur P an iidem reatus multoties repetiti una victima placarenturi quot fuerint reatus species, quod harum victimarum prethim, quae victimae Pro reatu cum aliis viremis commutatio, quomodo hujusmodi victima non caderet sub votum 6ce. ; AEa ratio fuerit sacrificiorum salutarium, cur ita vocarentur, quaenam illorum essent species, quomodo disserret sa- lutare Nasimi ab aliis salutaribus, quomodo se habuerint salutaria grati .rum actoria, quales fuerint illorum panes, quae cum aliis commutatio. qualis comestio, quale residuum. Cur ecclesia non offerret sacrificium silutare voluntarium, licet offerret debitum, cur etiam scelus sacrificii salutaris offerretur, quomodo imponerentur manus excepto paschate,
quid essetadeps'periens intestinum, it quomodo disserret ab adipe dia-phrasmatis, quid esset adeps super intestina, quomodo reticulum cum parte Iecoris aineretur, quod sacrificia salutaria publica tantum requirerent libamina, quaenam animalia inepta ad sacrificium salutare essent, de
adipe caudae, de adipe laterum &c. Secunda sectio continebit easu eon'entia, quae circa victimas has movebantur, quales casus moti sint circa animalia caesa, quales circa personas offerentes, 'vales circa edentes, qua les circa victimarum sanguines, quales circa adipes, quales circa deportationem extra templum, quales circa victimarum delegationem, quales