Dissertatio juridica de epistola hominis ultima quam rectore ... principe ac domino Dno. Ludovico, Landgraviatus Hassiæ superioris hærede in Alma Ludoviciana sub præsidio d. Melchior Dethmari Grolmanni... in auditorio iuridico ... submittit Georg Ada

발행: 1707년

분량: 86페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

PRAEFATIO.

odia tanta sentium multitudine , Praesinae M in Diag re licuitu ferreo quasi

ossisionis si pulchro inclusa, lucem εoctenus non -- sexeris, imo θlerisque ultimarum voluntasum Commensatoriis , pare admodum s summo saltem digito tacta reperiatur. Vus rationem a fini a quorundam , 'Utilam ciam Codieu.ω , invisa juri rudentia , confundentrum opinione, accersiemdam esse conjicis o Enim vero haeresin fanc non tantum vetustiaen eae junconsuluae, sed etiam nonnusios ex recentiori , conta . minasse , G-m Fripta , decisionein , consilia, ct responsa , iis qui in promiscua utri aeque Noria acceptio , juriaeque applicatio non rari occurrit, iatis Mundeque tesantur, ita ut asiquiadami insar, Epistolam a Codicinii non nisi nominis seno Hfferre , audacter nimis Misere non vereantur. Accedit q-d --niores ex accuratiori textuum evolutione, perpetuaque Grum υ

tantatum oppositione, diversam quidem epipolae a Codicissili inta . dolem adverterint, eam tam plerique vel atra sentia victe sententia forte sua di entes, penituin involverint, vel omnia

3쪽

Db praeparato obscuritatis tegumento sepius asseconderint, aut 1nique vera hujus in v. a spuriis non sufficienter decreυerint. Suare, dum sub pagellis hisice genuinas utrius- que voluntatis disserentias, essormatam a legibus episeoia n, turam sendere , hujus divisiones , causeae, essectus, con--nienti methodo ubivis servata , proponere tentavi , non mearum e se arbitror. tauoad po bile suis doctissimorum V m

xime probatorum Iosiatorum ve gia pres, rationes tameno m. magis quam autoritates secutus , imo aBquando fias partes tueor fid enim raritas materia esseritu ast nunquνm sine fundamento loqui conatus seum. Interim B. L. ut hunc qualemcunque lasorem aequo animo accipere , errantem modes emonendo in viam veritatis ducere Studiis meis porro se

vere digneris , es quod summμ

pere contendo.

4쪽

CAPUT L

Generalia thematis, ejus defuitionem ac Misonem, I quomodo a reliquis Πιtimarum Voluntatum eciebus usiola H inguatur, exhibeHA

SUMMARIA

H Unitis nominalis traditur Onuus Rotaia.de Passag. remissive, F DD. qui vel PH. del. Castali, eg tractati ἰ 'solis, vel ultimis volun- nem hujus Epipolae omnino ne- talibus ex professe egerunt, -- cesseriam esse, demonstratur. jus tamens ecies vel plane non, Cin Epistola faec nitima vo- vel obiter saltem mentionem fe- eetur ' quaeque M ae postremae' cerunt in g. r. perfringuntur. vocis nonrma sint in g. s. ἀο- in g.a. occurritur excuset, cetur. a s ιμ-

5쪽

ridico non disserre comprobatur,ffuique definitiones a DomL. Io ct in n. tradita in g. . re obiciuntur

. 1Did de definitione Lia . sentiendum sit exponit g. s. In ρ. o. describitur Epipoia,

s definitionis tradita explicatio additur. Te samenti , nec non SMedae rasamentariae , ab sola differentiae , indigitantur ι insimul

num te mentum per modum

nuncupativus, lac tantu re prasit in A. δ. exponitur. in I. p. excutitur cferentia a Mant. ex L . pr. de Leg. a. proposita , eaque reveίgitur, o su disersitatis loco, quod jura, se nisii ex Codiculis arce plurum, nihilominus ex Episo la capere queat, adducitur. dictas per modum e pipolae confici nonposse, contra communem DD. opinionem in f ro. defenditur.

Dco disserentiae i quia de

jure infatalis , ad confectionem Codicivorum specialiter admissus, Epipolam tamen faceren

flatutum condere Codicillis , cum Epipola nihilominus certo

resectu decedere possis, Fub g.

II. assertur.

uod voluntas edim, qui

Epipolam condere voluit, ej-que requisita non adgi it . quan is seusNantialia codicissi adsint, non tamen ut Gἀcussin se ineatur , idque varie in A.

Ia. limitatur.

Obmori 'sin a mortis cava donatione diser et in si.

Is. recensetur.

g. I . traduntur , ibidemque pro insituri ratione, explican- '

tura

6쪽

significationes &diversas Epistolarum species, plena, ut constat, manu, praeΠrimis Lauterb. tractat. Synopi. ἀου 'sol. Nicol. de Passer. travi. de Scriptis priυ. L. I. - Calvin. in Lexic.jur. voc. 'soti aliique tradiderunt, Rin tantum nos a labore Dissertationem alias scribentibu consueto , cum enim Autores hi in plerorumque manibus versentur, nudum hae in re descriptorem agere, operae pretium non est onerarunt quidem, led, quod mireris, praesentis quam exarandam suscepimus Epistolae , seu ut Codex Florentinus perpetuo scribit Epistulae, quasi incognita penitus jur prudentiae materia esset, parce admodum, in tam sula nominis istius deductione, mentionem fecerunt i ct quamvis abinde, quod ipsis potissimum de ubstolis actus inter vivos non ultimae voluntatis respicienti. hus, agere propositum tuerit, exculationem sorsitan me. reantur , atram tamen incuriosae tractationis notam , vix

effugient ii, qui integram ultimarum voluntatum seriem, vastis etiam Commentariis ex professo illustrarunt, nihil. que se scitu dignum omisisse, remerario sepius ausu gloriantur , S vero , vel Plane non , vel obiter saltem & quasi per transennam,ac si Epistola ab aliis ultimarum voluntatum speciebus distincta non esset, de praesenti themate egerunt.

Neque eos iuvat , quod Rotand. de Passager. in tra Lia

. lunt. Rubr. I. n. a. excusationis loco Proseri: dum quan-

itim ad Epipolam inquit, Nix ut nunquam temporibus mseris. ad eam recurri visium, cum per quamlibet primarum trium Lim testigit testamenturn, coaicillos . & mortis causa donatio. m Fuim ultimam voluntatemhUscienter profiteri quis vaseu,

7쪽

s in qualibet doctrina expediat illis uti exemplis, quae consuetudoceturior sibi appropriat, nam ad ea, quae sepius contingunt, adi planturjura ut L. nam ad ea ae.1. de LL. idcirco Epipola praeter' misi, de tribus 'eciebus agendum est, licet Epipola, uti dictum, secies sit ultimae voluntatis. Cum enim ipse Epistolam a reliquis disponendi modis differre ultro, ut audivimus ; fateri A cogatur, accuratum sane Jure consultum decuit, &dive ν .' sam a reliquis indolem , ct proprias hujus affectiones , ingratiam saltem discentium, ut libellus suis undique partibus constet, demonstrare, di si a sufficientia quicquam firmiter

inferre liceret, pari modo, quia per testamentum tanquam persectissimum disponendi genus ρ.fn.i detes. Ord nostris rebus abunde prospicitur, etiam Codicillos vel mortis causa donationem intactam relinquere potuisset,neque sequitur non ita frequens est epistolarum usus: ergo hujus tractatio penitus negligenda,uti audacter satis concludit Joh. del. Ca. stillo quotiae Controv.fr.L.M. C.I n. IX.UI . Nam S de raro occurrentibus aliquando disponunt Leges L. I.s ars haered. perat. L. 3σ. de sol. ibique Goth. in not. L. ult. C. de Consul. g.

gis igitur, quod certo jure definitum extat commoda interpretatione illustrare, ad ossicium Icti pertinebit. Et licet priores disponendi viae magis tritae sinat, Distolam tamen

apud Germanos non penitus incognitam esse, ex infra dicendis apparebit, ut proinde me non abs re facturum arbi- . trer, si, quod ex Prosesio , quantum memini a nemine ha- , ctenus enucleatum reperitur , sub incudem mittere , &. - ubivis accuratam iuris analogiam servare annitar.

g. III. Agimus autem de Ultima hominis Epistola, non in ordine temporis S scripturae, quasi intelligamus eam, quλm

novis

8쪽

novissime Τestator ex avit, nam ut infra demonstrarum dabimus , poterit quis Cum pluribus epistolis sibi invicem non contrariis decedere, argum. g. I. Inst. de Coae sed intuitu voluntatis & ordinationis post mortem prius firmiter vali. turae , ante illius adventum ambulatoriar, Perinde ut Codicillus ultima voluntas nuncupari solet L. iat. y.ult. C. de C die. L. r. C. deSI E cI. L. . . de ad . vel transs. legat. L. Ra. F. s. de donat. inter viri eae ux. L. o. g. s. de acqu. rerum iam. & oppositive ad literas, quibus actus inter vivos expediuntur, &sive hanc Ultimam, sive Postremam, vel novissimam vocaveris, hoc sensu nihil intererit L 77. S. go. deleg. a. arg. L.

qui tes. fac.pos. L. M. C. de tes. g. IU. Literas vero sive Epistolam inter haec duo enim ex mente

Jctorum nullam agnoscimus differentiam L. Ip. g. I. N M. delegat. I. L. IX. dejur. Codis, L. sa. de parit. I describit Donetilus ad L. aa. C. de Fideicomm. quod si r scriptura supremam v

luntatem Te toris continens, cujus verba diriguntur ad eum eui

fidei comm sum duur , quibus Testator in morem Epipoia Agni eat fidei commistrio absenti quid i Ei ditum voluerit. sed multa sunt, quae quis merito hic desiderat, nam Iὶ ut infra trade. mus , datur Epistola per se subsistens , quae ad illam ultimam

voluntatem vel factam vel faciendam minime respicit, ne. que necessario testamentum aut testatorem praerequirit Leg. I s. dejur. Coae L I. g. r. C. de lat. Γό. tost. L. aa. C. de Fιdeic. L.

. C. qui te fac. s. deinde Σὶ latius est Epistolae objectum,

quam ut tantum fidei commissa ambitu suo complectatur, nam etiam per epistolam legatum verbis directis relinqui posse, diserte probat L. i. g. I. de Legat. I. L. II. de conae sdemonstr. imo 3 manifeste errat, Donetl. quando Epistolam saltem ad eum, cui quis quid datum vult, dirigi, existimat, B etenim

9쪽

etenim inL. 37.f.s.deLeg.a .non ad fideicommissarium, seu ibium cui quid relinquitur, sed ad gravatum L. γΥ. ad Senat. In ebeat. scripta legitur; Et cum eodem vitio Brunn. definitio laboret, quando ad L. aa. C. δε eis m. Epipolam esse Soriaptinam ad Hadeicommilfrium directam docet, hinc nec ut ex deductis patet, tuto isti insistere poterimus. g. V. Propius rem tangitLudvveli. dum in trach. de ultim. volunt. parte a. op. X. ct ult. pag. 4a . Epistolam dicit esse , qua

seripitio ad heredem velia alium directa interveniente, se quinque iesum adhibitis aliquid relinquitur , angustior tamen est de. scriptio, quam ut omnem hujus materiat amplitudinem exis hauriat, datur enim, ut in divisione deducemus, Distola relativa, quae utpote testamentum respiciens, & robur e solenni scribentis dispositione accipiens , numerum testium quinarium minime desiderat L.*.f. deleg. a. L. II. de cond. dem. reperitur quoque epistola, quam privilegiatam vo- Camus, quaeque requisitis licet ordinariis destituta, solitum tamen juris effectiam operatur.

Deseribi itaque potest i Instrumentum svrrana voluntatis, recta baredis institutione carens, ad

alium, quem disponens, de eo quodpost mortemfluam fieri vult, certiorem reddit, tu formam

literarum legitimo modo directum: Ubi sub iis-

mento prema volumiatas, quae verba in T. ZX. Et L. γγ. g. aσ. delegas. a. reperiuntur . non tantum ΕPistola , hominis actus inter vivos concernens , excluditur, sed & scriptura,

tanquam essentiale hujus dispositionis requisitum indicatur.

10쪽

Hanc absque recta haeredis institutione seri , ad denotandam, hujus a testamento discrepantiam , commemoratur , fit quoque mentio disponentis, ut ab arbitrio tantum ipsus ordinantis substantiam & Epistolae validitatem , non ab alterius beneplacito dependere indigitemus argum. LII. de faereae instruenae dicitur ad alium seu quemcunque ut nihil interesse, ad quem epistola dirigatur , denotemus , non enim quaeri oportet, cum quo de supremis quis loquatur, sed in quem voluntatis intentio dirigatur. l. γγ. g. et ε. de leg. a. in reliquis verbis itidem ratio sormalis & fundamentum distinctionis , ab aliis ultimarum voluntatum speciebus consistit.

g. VII. Differt itaque ci) a testamento , quippe quod aliquando robur datEpistolael in. .de g. a.argum. L. Iolf.dejur. d. et

numerum testium septenarium expetit , cum tamen Epistola per se subsistens , quinque contenta sit, LAn. g.sia. C. deciae habet 3 directam haeredis institutionem, quam No.stra non capit. l. a. l. I .f. deciae δέ denique - formam Epistolae essentialiter non desiderat, quamvis in Epistola , cui omnia testamenti requisita rite abhibentur, etiam directe haeredem scribi posse, non negaverim, nihil enim interesse videtur , utrum quis simpliciter dicat, vel strihat, Titius haeres esto , an vero in literis numero testium septenario legitime munitis, ad quemcumque directis, se Titium mediante ista scriptura haeredem declarare, manifestum redindat , adae L.9 . g. σ. E L. MI. ρ' I. de legat. a. Neque tun vi epistolae, sed testamenti solenniter confecti, Titius haer

ditatem nanciscetur. Hunc faciunt contenta testamenti

Caesarii Arelatensis Episcopi, quod dedit Baron. ad A .sos. ibi: Eut ideo juxta hane epistolam quam manus nostra subscriptione roboravimu/, cuique diem es Conseulem Astus afecimuin, L . B a Deo

SEARCH

MENU NAVIGATION