Epistola pastoralis ad clerum et populum Ecclesiae Aprutinae Joseph M.a Pezzella

2쪽

ORDINIS EREMIΤAR. S. AUGUSTINI

S. THEOLOGIAE MAGIATER DEI ET APOSTOLICAE SEDIS GRATIA

EIDEM S. SEDI IMMEDIATE SUBIECTUS PRINCEPS INTERAMNUῖ ET COMES STATUS BISEMNII

Dignitatibus, Canonicis, Parochis, utrique Clero,

timatibus et Populo unioerso suae Diocesis

Gratiam, Salutem, et Pacem a Domino sempitemam.

ApnΠTIN E Ecclesiae gubernaculum suscepturus ad id Me nominante primum Augusto ac piissimo Rege FERDINANDO I. ; imperio deinde caritateque Sua urgente Sa etissimo Christi in terris Vicario LEONE XII. , praecipui muneris mei , quod est ministerium Verbi , inde exordium ducere autumo , ut ingenuo cor meum Vobis patefaciam , Venerabiles Fratres , Filiique dilectissimi ; a que ipsam in primis declarem , quam in animo, ex Scripturarum et Sanctorum Patrum oraculis, praeconceptum habeo tanti impositi milii oneris sententiam. Illud enim inde futurum non dubitanter spero, ut verba et exhortam. tiones meas in posterum sic suscipiatis , uti vere Sunt , tanquain verba Christi ; et paternum assectum meum in

3쪽

sensum nequitiae nunquam retorquere quisquam valeat. Nec quempiam Sane Vereor qui jure obgannire praesumat dum,nitio sermonis mei verba Sanctissimi Pont. Gregor. i me resonantem audiat : Alta quieris meae gaudia ρem

didi , et intus corruens, ascendere exicrius Mideor . . .

ex eis me esse Oideor, de quibus scriptum est I : dejecisti eos, dum alleolarentur. Qui, scilicet, ad umbram tabernaculi Augustinian ac Familiae, cui et nomen et animum ab adolescentia devoveram , sedebam cum Populo meo in

pulchritudine pacis 3 quique , post laCrymabilem perpe

sam decem nalem diremptionem, gratulabar tandem posse reliquum vitae meae , uti optaveram , transigero in Christo absconditum 3 eu raptuS e sub modio nunc videor , et in Montem Dei compulsus ascendere, ut ibi tanquam lucerna splendeam ad utilitatem eorum , qui in domo sunt. Qui id mihi acciderit, quove arcano Dei consilio sactum Sit, ut a pascendis gregibus Patris mei Augustiani , velut alior Moses aut Filius Isai , ad tantam ac Salebrosissimam subeundam provinciam adigeror , non est equidem humanae rationis perscrutari ; et impium aeque a o stultum scarot liberrimam gratuita inque Divinam Vocationem ad hominis mendosam et obstipam libellam revocare et exigere. At quamquam , ponens in pulvere os meum , tantum sormidabile onus nequidquam essu gero contenderim ; nihil tamen vetat , quin Ego vir Viden RPaupertatem meam, effundam tu conspectu Domini ora- i Epist. 5. lib. I. Psul. 72. V. 18 Disitigod by Corale

4쪽

tionem meam, et tribulationem meam ante Ipsum pronuntiem. Ion enim adeo suco et repentino sulendore tam excelsa o dignitatis abreptus sum, ut ingens non videam stia ma latere periculum , ex quo rationem inde evadam redditurus pro Animabus vestris. Sane , Augustino docent e ,

didici i Discopatum , opus bonum et desiderabile, uti

dicitur ab Apost. , nomen esse OPeris , non honoris , et

sicut amplius Hieronymus explanat u , inus, non dignitatem ; laborem, non delicias: inus, Per quod humilitate decrescat, non intumescat fastigio. Hinc locum illum superiorem , sine quo regi Populus non PoteSt ditantum abest ut indecenter appeterem , quin potius no nisi trepidanter conscendere impellar. Satis enim super que sentio, ea ipsa ratione Me mitti ad Vos , ac ipse Christus missus est a Patre , ac proinde , quemadmodum ille magnus Pastor ovium , ita et Ego forma fieri debeam Gregis ex animo ; non dominans , sed ministratis ; et qui , ut potestatem assecutus , ita etiam IpsiuS urgear caritate ponendi animam Ineam pro ovibus mihi commissis. Ecquisnam, cum serio id perpendat , non auimum despondeat Z Hinc merito magnus ille Doctor et Pator meus Augustinus asserebat 3 : Licet secundum carnem

nihil aρρα eat, maxime hoc tempore , facili us , laetius et delectabilius E iscopi ossicio , si Perfrιnctome agatur; quo tamen nihil aρud Deum migcrius , im Stius . et damnabilius : nihil , e contra , est in hac Milia , et i Lib. 13. de Civ. Dei cap. II. α Epist. ad Occan.

5쪽

maxime hoc tempore , disscilius , laboriosius , et periculosius , si eo modo militetur , quo Deus ipse jubet. Quod si verum attingebat Ille tunc temporis , quidnam dicendum in hac nostra aetate 3 Quidnam dissicilius ta- Iem esse Episcopum speculatorem, ut Deus ipse jubet i ;Qui si Oiderit gladium, et non insonuerit biaccina . . . Sanguis eorum Omnium , qui in iniquitate sua capientur , requiretur de manu ipsius ' Quidnam periculosius, Episcopum , sicut Deus jubet, tanta pollere virtute et potentia verbi, ut sal terrae fiat, et lux, et doctor ;qui nempe valeat exhortari in doctrina Sana, et eos, qui contradicunt arguere 3 et ut se habeat in Civitatem in nitam, et in murum aenheum Contra irrumpentes hostium

impetus, ne depositum Veritatis ipsi fideliter custodiendum traditum quidquam detrimenti patiatur Z Quidnam' domum dissicilius tanta prae caeteris Episcopum eminere Sanctitate , sicut Deus jubet, ut irreprehensibilis omnino

sit, ad verecundiam eorum, qui Qx adverso sunt: tanta continenter servescors caritate, ne vel hilum quidem moveatur Candelabrum suum et tanta orationis vi et efficacia praestare, qua positus inter mortuos et viventes, thuribulum extollat , et vel ipsi indignato Domino contra Populum suum suis valeat obsistere precibus e tanta deui que sollicitudine ot instantia teneri pro sarto tectoque SerVando Grego suo , ut nunquam in exprobrationem incurrat a) : Quod insimam fuit , non consolidastis : et

6쪽

quod aegrotum , non sanastis : et quod confractum , non alligastis: quod abjectum , non deduxistis: et quod Perierat V non quaesistis 3 Haec Prosecto , cum Serio cogitarem et adhuc jugiter recogitabo , ne cum aliis praedicavero , ipse r probus essciar , haud , lateor me maximi secisse Episcopali insula exhornatum iri 3 sed tot impendentium periculorum formidine perculsus, satius credidi exclamare 1 rQuars misero data est lux , et oita his , qui in amaritudine animae sunt Z Vel etiam cum Aug t. conqueri α : Vis mihi facta est merito peccatorum meorum ;nam quid aliud existimem nescis , ut secundus Iocus gubernaculorum mihi traderetur, qui remum tenere non nOMeram. Aut demum tum Chrysost. eiulare 3 : Quid tantum peccaςit Ecclesia Z Quaenam tanta res Usius Dominum irritauit , ut illam , tanto cum dedecore, mihi

mortalium omnium ignominiosissimo regendam traderet 8 At vero , licet perterritus et anxius , neceSSe tamen

habui Divinae acquiescere Voluntati , ne sorte , diutius renitendo , in indignationem Domini, uti et Moses , i cidissem. Auctor etiam suit mihi optimus Pater meus August. iis verbis 4 : Si quam operam vestram Mater Ecclesia desidera 'erit, nec elatione auida Suscipiatis, nea blandienti desidia respuatis 3 sed miti corde obcemρ-

retis Deo , nec Mestrum otium necessitatibus Ecclesiast i Iob cap. S. V. ao. α Epist. II.

3, Lib. de Saceae.

7쪽

praeponatis. Nam I Licet , ait alibi, Otium sanetum

quaerat caritas veritatis 3 negotium tamen justum suscipit necessitas caritatis. Animum demum secerunt mihi voces illae a : Vocabo eos , et stabunt simul ; quia , nempe , Steterunt, Vocante Deo , sortes , stabit simul infirmus : steterunt sapientes, stabit Simul insipiens: si terunt divites , stabit simul pauper. Quam quidem in spem eo Vehementius adducor, quod in amplissimo perillustrium Dignitatum et Canonicorum Cathedralis Ecclesiae collegio auxilium locupletissimum praebeat Deus infirmitati meae, quale et Moysi olim, regendis Τribubus Israel in conventu illo Seniorum contulit. Vos itaque , Venerabiles Fratres , qui, Secundum hodiernam Ecclesiae disciplinam , in Episcopi Senatum et Consistorium coalescistis 3 Vos tanquam fortissimos Israel lectum Salomonis ambientes, et exertos gladios Sapientiae, prudentiae , geli , et integerimae probitatis et gravitatis tenentes, fidens ac gaudens Conspicio. Vos siquidem consilio et adjumento mihi eritis; et non dubito quin Spiritum Domini ad prophetandum jugiter in vobis in-Veniam, ut sustineatis mecum onus Populi, et non gra-Ver Ego solus. Sed et maximopere gratulor Vos amplius Suspicere veluti Seniores illos , quos Ioannes Vidit, stantes ante thronum Agni, divinis ejus laudibus semper i

tentos 3 ; Loquentes Oobismetiysis in Psalmis, bmnis,

et canticis spiritualibus ; cantantes et Psallentes in cor- Lib. 19. de Civ. Dei cap. I9. α Isai. 48. 13. 5 Ephes. cap. 3. V. 19. Dissilirso by Corale

8쪽

dibus uestris Domino ; gratias agentes semper praomnibus , in nomine Domini nostri Iesu Christi Deo Patri. Ea propter , licet non, uti olim, contubernio ,

animo tamen, corde, lingua, caritate, in unitate spiritus et vinculo pacis hortor Vos ut vivatis semper. Id enim exigit ipsum vestrum Nomen ; nam i non graece , latine Regula nuncupatur. Unde et Conc. C Ioniens. ait a : Respondeat eorum oua titulo, remondeat nomini : sint reipsa Canonici, idest Regulares.

Neque enim clam est ρrimam eorum Originem Monasticae Oitae fuisse. mitentur Mostolos, et nascentis Ecclesiae Ministros , quorum erat cor unum et anima uua ,

qui quotidie Perdurantes unanimiter in Ten Io , et frangentes circa domos Panem , sumebant cibum cum exuiatatione et simρlicitate cordis Perseoerantes in orationibus.

Sed et non minori alacritate ad Vos oculos, linguam, et cor meum intendam , Reverendi Parochi , et Animarum Rectores quicumque vocati estis in partem pastoralis solicitudinis meae. Vos profecto septuaginta duorum Discipulorum locum tenetis , quos praemisit Dominus ante faciem suam. Satagite proinde , ut sedulo incumbentes pascendis Animabus vobis concreditis , et certam VeStram vocationem faciatis, et probabiles Vos exhibeatis Deo op rarios inconfusibiles. Hinc necesse est Vos exhistimari

apud omnes , fideles Dispensatores Mysteriorum Dei ;recto tractantes Verbum Veritatis ; studiosos cultores Vi- i Cap. Canon dist. I. α Par. 3. cap. 4.

9쪽

neae Domini , et serpentem in dies gigantam iugiter evellantes s non dantes Sanctum canibus; et Custodes vigi- Iautes do nocto I) ; Ad salutem Oomm oestrarum , demum, uti mouet Synod. Gandens. , Omnes Pastorales curas dirigentes ', eamque assiduis Precibus et quotidianis exercitiis Deo commendantes et non minus - bc- nigras , quam Uerenter , omnibus rite dimositis , Sacramenta administrantes. Mementote insuper ita vestra interesse pascere grandiores Verbo Dei et salutaribus monitis , ut non parvinciatis simul materno plane assectu panem Parvulis frangere ; Rudes patienter instruere ; Viduas et Pupillos visitare in tribulatione eorum ; Infimmos suscipere ; et ab omni turpis lucri suspicione immunes vosmetipsos Servare. Ita prorSus fiet ut non vituperetur Ministerium vestrum a ; Sed in multa patientia Pascentes , qui in uobis est , Gregem Dei , non coacte, Fed montanee , tales prosccto evadatis , quales Vos appollat Divus Prosper 3 , Ecclesiae decus , in quibus amylius fulget Ecclesia : Ianua Cloitatis aeternae, Per quOS, Omnes qui credunt in Christum, ingri diuntur ad Christum : Ianitores , quibus datae sunt cluoes Regni Coelorum: Dispensatores etiam Regiae Domus. Ad Vos porro, Sacerdotes , Verbum Domini dirigam, ad Vos Levitas , ad Vos omnes , qui nomen dedistis mi-

10쪽

litare Deo ; et quos propterea necesse est , iuxta doetrInam Apostoli , abdicare ab omnibus foecularibus negotiis , ut sit Ipse pars haereditatis vestrae. Memineritis semper, quia de Vobis potiori jure quam de Sacerdotibus Levitici generis scriptum sit I : Sancti erunt Deo suo, et non Polluent nomen ejus : incensum enim Domini , et ρanes Dei sui osserunt ; et ideo Sancti erunt. Quo igitur , arguam cum Crhysostomo ca) , non oportet esse puriorem tali fruentem sacriscio Z Quo solari radio non splendidiorem manum carnem hanc dioidentem p os, quod igne mirituali repletur Z Linguam , quae tremendo nimis Sanguine rubescit Z Agite proinde , ut dignitatis

et excellentiae vestrae lux luceat coram omnibus hominibus in lucessu , statu, habitu , et in omnibus moliabus vestris ita us nihil in vobis appareat quod cujusquam offendat aspectum , sed quod veStram deceat sanctitatem. Cavete ab otio , a scurrilitate, a ludicris indecoris, a scandalis, et ab omnibus Societatibus et negotiis illis , quae per Sanctorum Canonum providentiam non semel atque iterum Ecclεsiasticis vetita sunt. Ne Vos pigeat saepe animo recolere , quod si majus praejudicium a Sacerdotibus tolerat Deus , dum irritum iaciunt pactum Levi, ingentes pariter esse ruinas , quae ipSis a

Domino impendent, juxta Malachiam 3 . Ne igitur patiamini caligare in Vos aliquando pupillam oculi Dei.

1 Levitic. cap. II. V. 6.