장음표시 사용
201쪽
1. Eiusdem resiloquium de arrha animae, sine prooemio, L 1-34.2. Nonnae vivendi datae monachis quae in z.: et Si ergo ad n sanitatem sestinas vide ut nil vel modicum do temetipso agere D Presumas... v, s. 34-64. Eas sequior manus inscripsit: α Ηaon sunt epistolae beati Bemardi ad fratres do Monte Dei s, sed iniuria, cum nec inter supposititia d. Bernardi opera locum habeant. 3. cintemplatio beati Bernardi Garesallensis abbatis, s 65 106. Liber editus in operib. d. Bernardi. Venet. , I 50, vol. III, c. 36l-380.4. Quaedam de inferno et paradiso. Iug.: a L' inserno estu solum malum et solum malum . . . v, s. 106-107. Codex innumeris scatet mendis.
I. B. Riehardi de Sancto Victore, liber de duodecim a relibus tirtuosis qui oriuntur in anima, L 1-45, etiam appellatus de duodesim patriarchi8, vel dε eontemplatione minori, vel de arca mystica ; oditus vero inter opera Richardi sub titulo: De praeparatione animi ad contemplationem liber dictis Beniamin minor.
v ad te, O princeps Samulorum, Christe Iesu . . . n Inter opera
edita non apparet, ut manuscriptus libellus in bibliotheca Vaticana ut in lipsiensi Paulina. Monisaucon, p. 49, 594. Richardus de Sancis Victore, scotus, canonicus regularis, prior sancti Victoris prope muros Parisiorum, Hugonis de Sancto Victore familiaris obiit a. II 3.3. B. Bonaventurae cardin. trinari , i. 49-56. Ino. : et Ecces eam descripsi tibi triplici aer. Proverb. 12.' e.' LXXII, 20J. Cum n omnis scientia tibi gerat trinitatis insigne . . . . v In operibustum genuinis, tum supposititiis d. Bonaventurae desideratur. Nomino itinerarii in se imum habes alibi fL. II, XLIIIJ quoquo Bo- Dissiligod by Corale
202쪽
naventurne tributum, Ex quo tamen discas huic codici partem tantum operis inesse. codex ita mendis scatet ut sensum exerere quandoque ne
I. Miracula et Gempla in unum collecta a pio quodam Viro, consessore fortasse vel concionatore. Sunt autem in classes distributa, sumpta nempe ex consessione, eugharistia, cruce, b.
Maria virgine, iudiciis Dei, eleemosyna, hospitalitate, contemptu mundi, obedientia, humilitate, beato Francisco, blasphematoribus, oratione pro mortuis, timore mortis, ducentibus comas, tentationibus et illusionibus diaboli, poenis inferni, gloria paradisi, L l-102.2. Rubricae ecclesiasticae, itale, s. 104-124. 3. Oratio super ταlimenta induendorum fmonachorumJ, L 125. 4. Fr. David de Augusta svindelicorumJ ord. Minor. , formula noviciorum. Capitula viginti sex, s. 125-l3l. Hanc sormulam non una tantum vice editam dicavit auctor Bertholdo et novitiis lisbonae versantibus, ante annum 1272, quo obiit.
Guillelmi Peraldi, summa da τirtutibus et pitiis, indice prue- eunte, L 2-5, et quidem R. Tractatus moralis de virtutibus. Partos binae, prima de theologalibus, s 5- 5, secunda de cardinali .hus, L I5-162. h. zraetatus de donis, s 162-l80. Q. Traetatus G beatitudinibus, L 180-198. ε . Summa εeptem titiorum, hoc ordine : gula, rueturia, maritia, acidia, reperbia, insidia, ira, codem quo in codico proxime insequenti. Singulare is I99300J est quod miniator vitio cuique appinxit in margine eius
emblema: Slis; amorem nudum, obcaecam, eiaculantem ἰ murem quid 3ub terra condens ; mulum 3tantem p Leonem corona ci erem p strvistiocamelum inter flammas ; tigrim. Si vero textum eum codice sequenti conseditis, non tantum lectionis varietatem,
203쪽
quam et capitulorum quandoque omissionem in hoc deprehendas, quod aliis quoque codicibus tribuas. Tractatus novem, pluries post editionem coloniensem a. 1479 publici iuris facti, habent auctorum Willelmum Peraldi, raetius Peralti fgall. Peravit, vulgo a Petra, Ayra, Ayralita, lat. de Petra utal, visnnensem Allobrogum, ordinis Praedicatorum, defunctum ante a. 1250, de quo Trithemius, s. 484. Codex soliorum 300, duplici columna, concinne, non sine
Eiusdem, ramma de titiis et pirtutibus, et primo de nitiis. Liber aureus omnium pretiorerum lapidum ornatue. Exstat tantum tractatus moralis de 3eptem vitiis capitaltibus, qui in i p.: a Dicturi do singulis vitiis, cum opportunitas se Oss v rat, incipimus a vieto gulae v, s. 5-I39, et postea de precato limguae, L 139-l56, qui inci p.: e Ultimo inter peccata dicendum est y de peccato linguae, quia illud remanet post alia pegeata v. Ex particula de peccato lingvaa sumpsisse serunt Cavaleam pisanum libellum suum, vulgari sermone Fungilingua. Vide genum ad Fontanini, deu' eloquenta, L 22 I. Codex duplici columna, pluribus nec tenuioribus scatens e roribus, habet opercula lignea corio vitulino signato obdueta.
Eiusdem, δκmma de virtutibus et pitiis, L Ι-22l. Convenit cum editione lugdunensi anni 155 l. de peccato linguae, L 221-232. Textus mutilus, quod potiorem tantum capituli decimi septimi partem solio Oxtr mo exhibeat. Varietas est si conseratur cum edito.
Fr. Ioannis Wallensis eommunitoqlitum. Partes Septem, quu-rum unaquaeque in distinctiones distributa est. Incipit a Cum
204쪽
B doetor sive praeditator evangelissus sapientibus et insipientibus o dubitor sit . . . DEx Oudini commentario δε scriptoribus ecelesiasticis fIII, p. 495J ac Tanneri bibliotheea britannica p. 434J, hoc ipsum opus
manu saepe descriptum, ae typis quoque editum suisse eonstat, Hi non eodem semper titulo, dum modo collatio commetiniloquii, modo maryarita doctorum, modo summa collationum do repimine vitae humanae nuncupetur. Wallensis, qui et Guallensis, e samilia divi Francisci, suit Scoti prReceptor Ρarisiis, quo loco arbor τitae dictus saeculo decimo tertio floruit. Quaecumque ad concionatores ecclesiasticos de omni hominum statu informandos apud scriptores saeros prosanosque reperiit, in illud congessit. Codex duplici columna numerat solia 144.
Eiusdem collatioaes, sive remma collationum de regimine silao humanae. Idem opus ac proxime antecedens. Codicem soliorum 2, duplici columna, possederat canonigus Delia Costa.
I. Eiusdem breni loquium de sirtutibus antigaeorum principumae philosophorum, s. I-23. Inc.: a Quoniam misericordia et veri-n tas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus eiuS . . . Opellam iam Editam scindit auctor in quinque partes, scilicet de in. iustitia, h. prudendia, e . temperantia et continentia, a. sortitudine, P. ordinatione virtutum. Praeceptis udduntur exempla ab antiquis sumpta, ae in marginibus versus Virgilii,
Ovidii, Valerii, Catonis eo. Principium tractatus de luttilia legitur codico L. XI, 34, s. 12 - 129J. 2. Alexandri epistola Aristoteli inei p.: a O doetor egregie,
B rector iustitiae : significo tuae prudentiae me iuvenisse in ter- ra quosdam habentes abuulantem rationem, penetrabilem in-s tellectum . . . v, s. 24-25.
205쪽
Pieturne auro conspicuae, cuique parti praepositae, ad argumentum pertractatum se reserunt.
Ioannis Guallensis, ordinarium vitae religiosae, sive alpha-betam vitae religiosae, cuius tres sunt partes: diaetarium, Iocarium, itinerarium. Opus scriptis historigis a Vossio, praeter rem, accensitum editum est. Codex soliorum 39, solio extremo subscriptum : a Iste libern est fratris Matthaei de sancto apostolo de Venetiis, ordinis Das trum Praedicatorum v, habet opercula lignea, corio Purpureo obducta, avulsis bullis.
l. Ioannis de Rupescissa liber inscriptus: Vade meeum in tribulatione, L 1 - 19. Editus est ad EdWardo Bromnio in appendice ad Orthuini Gratii fasciculum rerum mpetendarum et fugiendarum, oditionis londinensis anni 1690, p. 496. Textus impressus mendis scatet, quas, codicis huius ope, tollere Saepe est, quamquam hic quoque ab imperito librario prodierit. Inscriptio ab edita differt, sic nam- quo ea se habet: a Ex medullis evangelicae caritatis, praedilectos patri suo in Christo Iesu, Domino nostro fratri Petro Peper. , in dicinae magistro, pauper incarceratus et devotuS orator Vestern frater Ioannus de Rupescissa, eiusdem ordinis professor indi-ο gnuri petita per vos in Avinione de futuris eventibus, et per D me vobis promissa, eum laude Domini nostri Iesu Christi, et v cum perfecta plenitudine iter rectum ad coelestem patriam pro-v perare v. Ioannes de Rupescissa fgallice RoehetaulatiJ, ordinia Minorum, Provinciae aquitanicae, a Clemente papa VI anno 1345Αvenione, et deinde ab Innocentio VI in careerem coniectus est, e quod multa de suturis tamquam propheta scribere praesum-s pserit, videlicet de duobus Antichristis et de ecclesias conci- v liatione, et de conversione omnium ad fidem Christi, et alia Diqilia oosl
206쪽
v multa quae in ianuis adesse assirmabat, et haec a Domino Iesus Christo sibi revelata suisse contestabatur, quae non modo non 3 QVenere, sed Oppositum in omnibus suisse constat s. Sic do eo
Burgo mensis libro XIV chronici, p. 350.2. Nomina et tituli dominorum cardinalium, anno MCCCLIX, die XXIII aprilis, ponti eatus d. Innocentii papae VI, anno VII,
s. 20-2l. 3. TRXne cancellariae romanae pro episcopalibus et abbatiis, ordine locorum alphabetico. eX saeculo decimoquinto, s. 22-61.4. Calendarium ad 3ciendum festa quae coluntur in thesau- rario domini no3tri psipue, per totum anni circulum, s. 62-63. Ex
Codex sortasse an tographus ex saeculo decimoquarto usque ad numerum secundum absolutum.
I. Fr. Simonis de oessia epistolae. Auctoris et aliorum ad eum epistolae de studio virtutis, fuga vitiorum, rebus Rsecticis, aliisque eiuscemodi omnino tractant. Nondum eae typis prodiero, prima excepta, nee, quod equidem sciam, aliis in codicibus exaratae supersunt. Numero duae supra
triginta datae sunt Thomae de Corfinis; Τhaddaeo, Petro Gabini de Florentia; Ioanni de Salerno; Bartholomaeo de Septimo de Pisis, ordinis Eremitarum; fratribus sanetae Mariae do Podio Sancti Sepulchri; Ioanni monacho vallumbrosano; Francisco de Luea Camaldulensi; fratribus sancte Marine do Hosa de Senis, Camaldulensibus; Datri Bartholomaeo de Florentia, Carmelitae ;abbati sancti Miniati do Florentia; Guidoni Ferrumuscae de Pisis; Iacobo de Sabellis romano ; Uecebo Bovi de Roma ; et aliis sine nomine, L 1-80. Primam Florentinis, pro inundatione Arni, quae
inc.: a Est effusio lacrymarum et narrationis materia... B, EX testimonio Ossingeri in Bibliotheea Augustiniana, p. 2I6, editam cum Expositiones in erangelia fratris Simonis, Mannius exhibuit in Obsernationubus de sigillis antiquis, X, p. 58, licet Drroribus interspersam. De hae ipsa Ioannes Salernitanus in vita auctoris, de qua infra, haec habet: a Prohibitus frater Simon a prioribus
207쪽
o florentinis ne quae praedicaverat contra eos amplius praedica- v ret, sed praedicata quam citius poterat revocaret, respondit di-n cens: Si salsa sunt quae dixi tontra vitia nefanda, quae in hacu civitato manifestissime perpetrantur, paratus sum igne com- burere hane bibliam, quam in manibus meis gero, ubi seris pium ereprii quidquid dixi: Si autem vera sunt, paratus sum
v usque ad mortem illa minimo revoeare, immo audacter et in- v trepide confirmare; nec timeo minas vestras, neo opto blans ditias. Quod optime demonstravit in epistola, quam ad ipsos, Florentinos scripsit mordaciter, et transmisit tempore diluviis florentini P. 2. Thomae do Corfinis, legum doctoris de Florentia, epistola Simoni de Cassia. Incip.: a Pater, litteras vestras datas Senis die, ultimo ianuarii recepi die decimo v, s. 13-I4. Corfinius qui fratrem Simonem de disciplina spirituali hiseo litteris consulit, in patrio primum gymnasio ius civile interpretatus est; deinde reipublicae administrationem suscepit, qua domi larisque inclaruit; ae tandem fratribus quos gaudentes dicebant, se addixit, eosque inter vitam finivit. De illo Gammurrinius
Delle mi te nobili toreans ed umbra, III, p. IS9J, Niger fDegsi aeritiori florentini, p. 5l2J, Casotius fMemorie di a. Maria della
preneta, p. 226J aliique seripsere.
3. Fratris Ioannis de Salerno ad Iratrem Simonem. Incip.: e Vestrae paternitati reeolo alias me dixisse quomodo domum... B, s. l 20.4. Visio fratris Simonis de Cassia. Incip.: et Vidi pontem
Super aqvns praecipites . . . L 31-33.
5. Fratrum sanetae Marias de Podio Saneti Sepulchri de Florentia, epistola ad fratrem Simonem. Incip.: et Imperoochh dis lunga da voi por intervallo di luogo o di regione x, L35-36. Religiosi homines sub regula s. Augustini in coenobium
camporeense prope Florentiam recens coacti fratrem Simonem rogant, num legem quandam de ieiunio, quam ii quidem semetipsis imposuerant, at gravissimam postea experiebantur, Servandam ipse putaret, necne. Quibus ille epistola undecima respondet ne legi illi totum motum obnoxium reputarent; unusquisque -- tem pro viribus a cibo potuque temperaret. Coenobii camporeen -
208쪽
sis inronicon Angelus Quirinus cardinalis, in epistola pridie calondas iunias anni 1 54 ad Felicem Nerinium scripta, partim B-
vulgavit. 6. Domini Ioannis monachi vallumbrosani epistola ad Iratrem Simonem. Incip.: et Reserente mihi venerabili valde viros fratre Benedicto, vestrae beatitudinis caritatem .... B, s. 52. Ioannes de Calignano, vulgo diale Cella nuncupatus, a fratre Simone de vita ascetica documenta postulat. Italicas piissimi viri epistolas Thomas Bonaventurius, ac deinde Antonius Maria Biselonius edidere; at de latinis apud neminem mentio est.' - I. Thaddaei do Florentia epistola ad fratrem Simonem. Incip.: et Cogit me ad Vestras aurea saligandas . . . . D, s. 69. Thaddaeus hic se fratris Simonis orationibus commendat, ut ab oculorum infirmitato convalescat. α A diebus enim, ait, non v longe praeteritis citra laboravi et laboro importabili oculorum B infirmitate, cui occasionem dedit mea latuitas. Cum enim hocv anno sol passus suit eclipsim, intuitus sui per magnum spatium m ipsum solem, et hinc occasionaliter est exorta infirmitas quam v praedixi. Continue enim habeo pro oeulis quasdam nebulas, o virtutem visivam multipliciter impedientes . . . 8. Fratris Angeli do Clarino. Praeparantia Christi Iesu habitationem et mansionem in abilem et dipinam in nobis Mevndum errarioris et interioris hominis sunt ista. Incip.: a Ieiunium,s abstinentia, oratio, vigilantia . . . D, s. 80-81.
Iristi, capitula sex eum prologo. Inc.: ε Quoniam sunt perso- v nae quamplures utriusque geXus petentes dari sibi. . . v, s. 8288. Waddingus et frater Ioannes do Sancto Antonio in bibli
theca Franciscana libellos hosce duos nequaquam commemor t; qui tamen de auctore eiusquo doetrina et si iptis perhonorifice scribunt. De sanctitato eius testimonium luculentum inert Simon do Cassia in epistola nona, quam Waddingus laudat fannal. Francor., V, p. 21 IJ, Ioann. Salernitanum sic alloquens : a Fuits ille vere svarus nomine, sed verior re, qui illorum vitam, η quantum est possibile, imitabatur super terram . . . . Sed quian aliquarum epistolarum et dictorum eius est memoria super tor-ν rem, quas, ut Potui, studui aggregare, tam aliis quam m.hi Digili do by Corale
209쪽
n directas, nolens ut eius memoria de saeculo totaliter deperiret: B tuae benignitati transmitto. quatenus, cum tibi vacaverit, non v in alio occupatus, paulatim Scribas v.
10. Trastatua is vita et moribu3 fratris Simonis D cassia, praedieatoris praeripui, quem sater Ioannes de Salerno eius pra dilectus discipulus Meliter et brepiter, ut potuit, compilavit. Inc. :α Quanti qualisque fuerit intellectus, divina gratia inspirunte. . . v,
s. 88-92. Commentariolum nedum scriptoris fides, Verum et raritas exemplarium magnopere commendat; neque enim aut editum unquam est, aut iis innotuit qui Simonis Cassion sis gesta et scripta enarravere. Nomen nec dedit Ρotthast in biblioth. histor. medii aevi. Certe Ambrosium Coranum idem latuit, Pamphilum, Tor- rellium, Elsium, Iacobi ilium, Gaudulphium, Scoetgenium, Mannium, Oscingerium, aliosque plures quos consulere mihi licuit. Simon, ut pauca tandem de illo asseram, quae in hoc ipso libollo sunt, Cassiae in Umbria e nobili Fidatorum familia ortum duxit anno circiter 1280. Εromitarum faueti Augustitii societatem ingressus, tantum litteris humanis in ubuit quantum eon-cionatori ecclesiastico necessarium ea aetas habebat; at divinis impense vacavit. Nullo lectoria aut magistri titulo honestatus, animarum saluti procurandae, ac sacris concionibus in primis habendis totum se addixit; quod munus Romae, Perusii, Eugubii, Fulginii, Senis, Florentiae ac Pisis, magna cum celebritato nominis et animarum utilitate, per annos septenos et vicenos exercuit. Omni virtutum genere eundem excelluisse, qui annis sepi nis et denis cum eo vixit, Salernitanus affirmat; idemque eius nomen Contra quorundam obtrectationes strenuo tuetur et vindicat. Mortem anno l348 obiisse, quae ad eius expositionem evangeliorum scripta sunt, et in editionibuA quoque apparent, aperto indicant. De valernitano id unum a Gandulphio Dde ducent. 3eripi. svuδt., p. 324J didici, Cassiensis opus in evangelia ex illius doctrina eundem pene efformasse, ac etiam italice reddidisse.
210쪽
tribuendum, inter seripta Cassiensis haud numerari solent a scriptoribus, quos superius adduxi. I 2. Quidam pulcher tractatus atque devotus, in quo e lanantur salis bene disina praecepta. Ino. : et Audi, Israel, praeces pia vitae, et ea in corde quasi in libro seribe . . . v, s. 99-10 I. Codex, satis emendatae lectionis, sub fine inscribitur: Ista luber pertinet ad domum ganeli Petri de Pontiniano prope Senar, ordinis Carissiani, ad usum sero nune est iratris Stephani de Senis ae monachi dictae domus.
Fr. Simonis de Cassia epistolae. Praeter epistolas Cassiensis in codice superiora descriptas, earumque nonnullas emendationes, est sermo, cuius initium: et Ambulabat Iesus in Galilea, non enim eo. Non est bene instin tuti . . . v, s. 2; epistola ad amicum ignotum: a Serpit occul-s ta tabes et perniciosa doctrina . . . v, L 2-3; aliaque vulgari eloquio conscripta in fossietatem quandam hominum religiosorum de vita spirituali; prima verba sunt: et O voi che' siete chiamati
Codex bene et belle exscriptus habet soli a 80.
Armandi de Buseria, pia actatis. Indip.: et Legitur quod, s ubi maius periculum imminet, ibi cautius .est agendum v.
Constat ex allatis in Gallia christiana LI, p. 879; VI, p.
604J auctorem, alio licet atque alio nomine appellatum, anno 1329, cum esset abbas sancti Salvatoris leutevensis in provincian arbonensi, electum scisso definitorem capituli generalis mon chorum ordinis a. Benedicti; anno deinde Ι34l factum fuisse a batem coenobii avenionensis a. Andreae; anno demum 1352. vita excessisse. De libris tamen ab eo scriptis nullam utibi mentionem fieri novi. In ipsa attamen operis huius praelatione aliud praeterea se scripsisse prodit, inquit enim: et Et ideo ego Armandus 3 de Buseria, abbas sancti Salvatoris de Lodova, licet inter alios