장음표시 사용
321쪽
Ille qui servus este dicitur, quaestionem vi honorum raptorum regerit ei, a quo servus Hie dicitur. Quomodo haec lis ordinanda 3 Refert, utrum ille qui servus esse dicitur, &rapinam pastus est , sit δε νομῆ-, in possessioneservitutis, ant, νοιῶ ἰλιευλυας, iup4sessione libertatis. Si ex posielsone servitutis proclamet in libertatem , quaestio status ante est decidenda, dein, si pronuntiatus fuerit Iibet , aget Vi n. raptorum, b. I. versie. at si eum. Sed si ex libertate petatur in servituteio , res interim ei sunt reddendae, praestita sati itatione fidejustoria , .u σῶα αυξώ ν- ακἐρα αφυλαξι τὰ προωφιτα, , res suas faDaι ω integras sore, b. I. sic quod se ei. Si vero idoneos fideiussores dare nequeat, res ἰν ρυπι γόη, δε- uestro deponetidae, ut victori restituantur, h. - Γs. nams tales.
T v, π,wLe εν δυνα ' τὸ τ ἰοινύ- δι- II μιον eost o non potes jus in Q genuitatu tribuere. Imo , quil, colludente domino, vel domina, liber & ingenuus pronuntiatus est. αντι ἐπαρ , pro Araemio, fit servus ejus, oui collusionem detexit intra quinquennium , t. i. b. t. l. 2. D. eod. Et qui in- g nuus pronuntiatus Q , patrono cum eo lusorie agente de statu, pro praemio, fit libere nas ejus qui collusionem detexit, L 2. b. t. Relcriptum per obreptionem elicitum, sive, falsi suggestione impetratum , non laedit jussit x. d. I. I. h. t
DE statu defuncti, iri πεντα ρτίας, intrs quinquennium a morte ejus, quaerere licet, I. 4. b. t. Non etiam post quinquennium. H. L. I. O sqq. b. t. t. I. D. b. t. De statu, inquam ejus, qui sine contuoversia, sinu interpellatione , communi opini e , palam ut liber ingenus vixit in diem mortis, post quinquennium a morte ejus quaeri non potest, L I . I. 1. l. 4. I. 6. I. ult. h. t. Si quis autem δpost id temporis servum eum, vel libertum fuisse dicere velit, submovebitur τη τῆς πο- τα πι- υγρο a. quinquennii praefer iptione, ut SC to eautum est, t. pen. 9 vlt. b. t. Inquis: hpe SCtum , illamque praeseriptionem videri seper vacaneam, quia de statu defuncte agi non posse constat, L I 3 . C. de liber. ea . Resip. Iii consesso equidem, de statu desu neu principaliter liberali judicio agi non postri d. l. 13. Sed si in aliam litem principalem, veluti de bonis, incidat quaestio de statu motivi, placuit, eam post quinquennium non admitti, adeoque & principalem illam quaestionemees lare, L f b. t. Orp. Si quis eum, qui ante quinquennium decessit in servitute, hodie dicat , eum fuisse libra um, audiendus est , I. r3. 4. L 3. D. h. r. Ergo ἐe ιu defuncti pol hquinquennium quaerere licet. Resp. Datur illa, quinquennii praescriptio, cum Q. νῆέχει τυχει ἰσὶ c remo, eum de Hiratori statu est quaestior vesuti cum definichus , post quinqucnnium dieitur svisse Ieriis, vel libertinus, d. L. r. H. I. 3. Nisi servus fugitivus fuerit, qui se pro libero gesserit, ut Athenio & Spartacus
duces servilis belli: nam de statu fugiti, iquaeri potest post quinquenuium mortis ejC ,
322쪽
vixerit quis ut ingenuus usique ad mortem . δε αε Ταεsiri καθώς-χζη , pos riora tempora steriuri oportet. b. I. in n.
Quod dictum, de Stati,defuncti, post quinquetinium fas non esse quaeri, id non pertinet ad emancipationem defuncti: nam & poli quin-
queimium mortis ejus quaeri potest, iure iactatDe Longi temporis praescriptione, et
se emancipatio nec ne, filius iam . quis fuerit, piis fib irate ' ω non adversuι 5be an paterfam. Quae & ipia est status quaestio, l 'sed minima. Opp. I. post mortem. 13. D de Ut. post mortem filiae emancipatae frustralqueritur Pater, emancipationem non jure fas ictam esse. Resip. Ratio istius I. eth, quia &pater siliam, emanet pavit, adeoque contra factum suum venite nequit, & quia filia diui
EI, qui diu mala fide in possessione liberis
ratis suit, ut servus fugitivus, qui occulte se pro libero gessit, longi temporis prae vixit ut emancipata , adeoque siti luxis sinisset seriptio non plodest, t. r. b. r. Illur , praesium itur, I. I. C depat. pN S praestrum , hie unifieat tempus viginti Minorum quia post mortem filiae demum hoc allegat p 'laut longius, I. 1. h. ι. Alibi, diu. accipiturret, incommodum suum M fraudem heredi lde deedimo, I. - . s. Arso. D. Qui is acripti. Aeeurs. Bus. Bacbov. m d. t. s G I. C ripaιν. par. Est & ubi Δ Q.
lannis. I. x. 9s. nemo igitur. C. de praescr. 3 o. annor. I. 37. 3. I. D derit. πvt. Cuiae. Illis obf. 18. in μου. Forte tamen servo fugitivo ad Valde singulate est quod tradi mr hae t. OL Nendam libertatem proderit annorum x. h. t. Nee pupillos, qui intra quinquen- praescriptio, t. 4. s. t. deras . o. an . ubinuim de statu defuncti agere supersederunt,'generaliter dicitur , post quadraginta annos etiamsi ideo supersedet int , quod tutores non ad ersus neminem de thatu Qi. Excipe τ εν haberent, restitui posse in integrum adversus υμ βουλε τί , σανeν titium Θ eu Praesicriptioiit in quinquennii , ut post quin- insem, nam ut est in ι. cum satis. 13. m. C.
quennium a morte ea de re agant. h. l. O . x .l e vris. O cens. lib. II. per temporis eurri-D. b. t. Libertatis favor potior est Pupillorumicula nunquam liberantur eouditione tua. Sila Causa, quia libertat meretur tutelam adversus sere ori . H an exposuit. omnes. x. D. b. t. Pupillis hactenus comparatur Respublica, b. n. t. Sed ei quod dixi, L E x II. III. pupillum exeludi praeseriptione quinquennii,
obstare videtur l. uis. C. i. quib. eaus in inter . Eius qui longo tempore , sine est. neces . non es. Praescriptiones temporales interpellatione, in possessione libertatis nit non currunt adversus minores. Resp. Haec L na fide, di ex justo possessionis initio lueluti loquitur de illis Praescriptionibus temporali- , manumissus ab eo cui inna fide serviebat dux bus , adversus quas milioribus selebat tribuit status non potest inquietari. b. I. Longo tem- auxilium restitutionis: has ibi Iustinianus nonipore, id est, saltem decennio inter praesentes, villi currere adversus minores, adeoque res i- H. 3. Misso. 3. sola temporis praescriptio nihil potest adversus libertatem. Etiamsi homo libet sexaginta annis fuerit in servitute, non id circo libertati ejus fit praejudicium, L 3 . b. . int 'ne non esse opus. Sed contra hanc praeseriptionem quinquennii non dabatur in inte-ς uni restitutio. Accurs ad b. m. t. Cujac. r cn. as resto f. Papis. in L l. 7. Si dubitetur, I T.
323쪽
De Peculis ejus qui libertatem meruit.
SErvum inter vives manumissum , tacite sequitur peculium , Disi adimatur. Sed in Legamenio manumisso servo , peculium simul concessum esse non praesumitur u nisi enim speciali:er servo datum sit peculium , remanebit penes heredem, b. t. S. pecubum. Lo. IV. de legat. Simili er, si pater filio, quem in
potestate habet, quid donet, eumque emancipet, non adempto Peculio, expost facto videtur donationem periecisse , I. 3I. 3. 2. D. G sinat. Don. s. com. s. Diversitatis rationem inter servum inter vivos, ta in Testamento ma-Dumi ilum , ex Accultio reddit Cujacius 'arii l. ad ι . n. r.
no, reae id stria Ia , in servituten si torse spei, ct qui nati esent, pro liberiis laberentur. Qui tamen locus Lipsio videtur esie mendo s. itaque se juxta Farnesiani Codicis scripturam restituit: ut ignaro domino, ad i prolapsa , in servitute: si conse Uset, pro fiberta baberetur.
Feliciter, si credimus Cujacio II. ebserv. I s. Temete vero & citra necessitatem , si Petro Burgio i. Elea. s.cui adstitulor. Quo de alibi in Emblem. T, ibon. ad i. s. I. D. de flat. bom. Faber Z. c. ult. pro ignaro, reponit, ingrato, i. e. invito, ex illo Terentii in hun&cb. a13. 2. se. I. ingratiis ut Hormiam. Quae nimis coacta est emendatio. Hodie mulier libera , quae servo alieno succubuit, nou fit ancilla ejus, cuius
ille servus fuit; sed verberibus eastigato servo. vel adscriptatio, ea conjunctio dissolci tui : filii ex ea miti, sunt liberi. b. t. vπ. Caeterum , quod SCtum dixi esse Claudianum, ex Tacito, id Suetonius tribuit Vespasiano e. ri. in Ved . Errasse Suetonium Tranquillum Cujacius ait, not. ad d. tit. IV. de Iucces subI. Sed est componendi istius dissidii ratio aliqua. Rag. ad b.
SC o Claudiano fuit cautum , ut mulier,
nam , servo alieno se junxistet, ejus fieret ancilla, in cuius potestate ille servus erat. Up. in fir m. iit. 3 i. IV. G successsu I. Tertu Llib. 2. ad uxorem : Nonne ,l inquit, insuperce fuerunt , fervituti vindicandas , quae cum alieno fervo , post Lminorum denuntiationem, in consuetudine perseverarunt ex emendatione Petri Fabri et .seme D. ult. cum ante legeretur,
vindican os t. Quinimo ex ipso S C. Claudiano , etiam quae, ignaro domino , se toejux se junxi siet mulier, in servitutem redigebatur, teste Tacito lib. X M. annal. ubi de rebus
gestis sub Claudio: Inter quae, inquit, rescr-rur ad pati es, de tana feminarum, quaeservi conjungo extur, satuiturque, ut, ignaro Gmi-
O Lim res vel in bonis alicujus ese dicebatur , vel aliculus esse jure ut tritum. In bonis erat, quae pura & simplici traditione ex causa venditionis in aliquem esset iatransata, non mancipata, neque in jure cessa; neque usucapta. Ulotan . tit. I. Or I'. Quod Theophilo dicitur dominium Ponitarium, item, Naturale, ad tit. Inst. de libertin. Jute Quiritum res alicujus erat , quae civili se lenni ritu ei esset mancipata , vel in jure cc sis, aut saltem usucapta. Alioquin in bonis tantum ejus erat, ut dii tum: Sie enim Vlpianus d. tit. I. In bonis tantum alicujus, inquit , fravus es, s civis Romanus a Cive Romano Iozum eme-
324쪽
Wiι, irique traditu. ei sit, nerve tamen manet- ad interiorem homi aem pacandum , & eon totuι, neque injure eessus, neque anno posse Rusisti emiam terroribus morti s liberandam. Cae terum illud, opinor , nemo negaverit, ut humanitet sublata sit saeva illa plateae servitus turannis, ita recte cem servata personarum gradus, & ei vilia discrimina, quorum est necosta fatius usus ad tuendam oeconomiam & poIiliam. Unde hoc Gcangrenae Synodi decretum
AN bonae fidei emptor, ex sta personω
rem usucapere potest, quod auctor ejus propter malam fidem non potuit Distinguendunt inter Iem mobilem , εἰ immobilem. flar Nam quam diu borum quid fiat, is servus in bonis quidem emptoris est, ev jure Quiritium autem Uenditoris est. ubi rectius sorte legeretur , nam quan tu horum quid non stat : aut
certὸ , quamdiu fiat, dictum pro, aeone: fiat.
Sed ad rem . Servus ex omnibus musis ei aequirebat, in cultu bonu erat, potius quam illi, cujus erat jure auisitium, V . E. tit. I . Do--κα. φρ- δε πονου , mminus Bonitariis praeferebatur uiaritar io, uti πω - , ανα Θεμα ἔσώ- Theophili verbis utar. Iustinianus in b. I. un.
nudum illud jus Quiritium tollit , vultque eos, ut olim Bonitarii tantum erant, pleno jur eominos esse. Hactenus de servis ex Romana grsatione nas inita nos detinuit Disputatio, rerum non planε sterilis. An etiam orbis Christianus agnos eat servos, quaeri video: sed quie- quid contra disputet Alciatus, Christianorum moribus non prorsus obsolevit servilis condi. tio. Euangelium certi Dominorum & Servo. rum discrimen ae statum tuetur, Dbef. VI. s. Oseq. r. Iimoth. v I I. Colus. IV. I. I. Petr. r. rg. Epist. ad Philem. ubi Philemon inter l, Euangelicos praeeones receptus , usus est, ut Rcm mobilem non potest, I. I. l. 4. I. T. b. t. ante, servo suo onesimo, retinuitque jus he. In venditione euim rei mobilis, utriusque bona. rile. Nec veteri Populo suo interdixit Deus, fides, venditoris N emptoris exigitur: nam sine mancipit; eiusdem gemis omnino uteren- emptor sit bonae fidci, venditor malae fidei, tur, sed certo tempore servos voluit liberari , t res furtiva est. M. P. Etiamsi enim tu igno- Levit. xxv. Duo tamen videntur obstare ,:Ians emeris, alius tamen siciem vendida' qua I. textus I. ad Corinth. v H. 23. μῆ γλ λ δώ- re furti a iacta est, ε. quod atipem. 3. ψL. un δελιι άνθ,α - : Νe sereservi hominum. Resp. in rebuι mobiliba . Iussi de ustic. Et ita Graeci ad Non prohibet ibi Apostolus servitutem exter- banc I. I. 'Eν Τπιας, - , ἀνῆράπε- nam & polita eam , ab iis exhibendam , quι ἰα ν - vendendo aliena Inania
iugo subiiciuntur , sed spiritualem illam, quam ' eipia , furtum conIrnbit. G . . racm.-stulit sibi utito accersunt, ut Monachi. Caje-l ρ κενεἰ- , ideoque longa posest anus in d. e. r. Λon Heserviιuta corporis, sedissone non eapiuntur. In vendatione autem rei Hesm vittite animae, M AIoam, Apso D- l immobilis, ad us irapionem suffieit bona fi tes uitur : prohibet fieri servos bonum/- , 6ecum emptoris: propter malam fidem venditoris, rim illain paelem, qua sunt servi Gripi. II. Iniquia rei immobilis non fit furtum , ,. quodau- Christo non est Iudaeus, ne ue Graecus: non iem. 7. I s. abolita est: Inst. d. t. res nullo vi-eli se tuus , neque liber. αδ Gaiat. Hr. 18.itio laborat, & uita capi potest ab empto te bo- colus. iri. II. Resp. Sic est : quantum ad uae fidei, secundum Nov. Ir'. e. 7. si scierine Dei cultum attinet, nsn est liber, neque ser-idomino vendita sit: si vero nescientem, emis. ii, i sed omnes in Christo iidem habentur .l ptori necessaria est praescriptio xxx. anno. Omnibus Christianis iit Euangelio promit - rum . Auth. iasi ei C. δε prae . one temp..
aut libertas, sed ea spiritualia cit, pertiveus t ubi Accurs. Cui ac. Paraι. ad b. t. Don. s.
325쪽
lor. praescr. n. XVII . annotata sunt.
An res Testamento vendi prohibita, potest usucapi 3 videtur, t. Sticho. 36. D. a fusi. geg. ubi he res lega tarii, bona fide possidens, usu capitrem, quam testator, mortuo legatario, alii justerat rei titui. Fac. I. I. x. C. t e liι2. iuna. I. r. C. de praeser. lang. temp. obstare videtur b. n. I. x. ubi servi. quos testator heredibus suis servata praeceperat, usucapi posse negantur. unde Baldus ad e. si eligenti. extra, G prascr. notat, Prohibitionem testatoris, omnem emptorem constituere in male fide. Ratio b. I. 1.non consist it in testator is prohibitione, sed quia servos, propter per siectae retisperitiam, heredi-hus pupillis servari testator praeceperat: quos servos tutores pupillorum non jure vendiderant. In et artifices longa est differentia & ingenii, & natura . & doctrinae, de institutionis, ait Ulpian. in L 3I. D. ri Sosit. Alexander magnus vini ius ab Apelle pingi, nec nisi a sino fingi sustinuit. Res pupilli non potest usucapi,
Hae e constitutio Alexandri est eadem cum responso Juliani in L 33. pr. D. de Uue. cujus sententiam Graeci ita redddiderunt: EM' diu
κλαπιρι- . ω ματαε διοι τῆς χηήσεως λαπι Si quis bona fide ancillam furtisam eme xit , O apud ipsum ea conceperit, aιque pepere rit, quamvis ipsa fui lavam in causam ineiderit, partus tamen surιivus non est, ct usurapiootest. Adde quae lubet Glossographus ad Lix. C. de suri. α να ad ι. 16. D. 5 V. S.
nori obfigatam, distraxerit, ea quali furta a. usucapi non potest, h. I. Imo potest usucapi. I. I uisur. 4. 3. H. D. He Huc. l. s. D. b. t. Cujacius com . ad ae. I. 4. distinguit intct Pignus proprie se dictum, & II otheeam. Si debitorrem pignori traditam ereditori, surripuerit, eamque distraxerit, ejus rei procedere usi:c pionem d. t. 4. E. I. c. Secus esse , si rem pignori obligatam lid est, hyt Meam, nuda conventione contractam 3 distraxerit. Sed parum tuta videtur haec distinctio. Nam tanto mitius procedere debet usucapio, cum debitor pignus surreptum distrahit, quam cum Hypotbedam Pignus enim creditori traditum surrip:ens debitor , furtum facit possessionis ε, quod vitium ante purgandum quam res possit usucapi. At cum FNotheeam disti ahit debitor, non facit furtum possessionis , quae in creditorem non transiit, L si rem. 9. 3. 1. D. M pin. act. At-ue ita magis debet procedere ulla capio, cum ebitor Opotheeam, quam cuti pignos distraxit. Α vero propius abesse videntur, qui in hac quaestione observant vestigium dissensionis Sabinia notum & Proeulejanorum ι quotum sententia a recentiora bus Impp. fuerit probata, h. n. t. s. Em. Merire. 7. obf. II. τ - . '
Qui ex eausa transactionis rem alienam a non domino traditam accepit bona fide, γλἐυλογου αιῖιμ an , tanquam e usta causa eam habens, usucapit. b. I. I. cum solus. 29 D. de usuis cap. Idemque juris est si consentiente non domino, ex causa trausiactionis bona fide retenta sit res ab eo, qui ante litem motam , eam nullo
justo titulo possidebat, b. l. Opp. Quae causa
non est habilis ad transferendum dominium , ea usucapiendi conditionem non praestat. I. elavibuI. 74. D. de eontr.empt. Atqui transactio non est causa habilis ad transferendum dominium. Ex pacto transactionis non transfertur
326쪽
ras, qui pacta transanctonis tervat data exceptione, usucapitur pro transacto. b. I. CU. . b. t.
Qui a pupillo, sine tutore autore, rem emi , langi temporis spatio non usucapit,b. I. Opi.
I. 2. b. I S. D. h. t. Verb. dicimus usucapione e-
ui. Resp. ibi facti errore lapsus emptor emita pupillo, quam puberem esse putabat. Ut hirphusit in re quant: in missimatione, inquit ibidem Paulus. Quae inversia est oratio, respon-DICti contraria. Legendum: in bie plus fit in
exsima tone, quam in re. Nimirum, bona fides tantundem possidenti praestat, quantum veritas, . bonafae . II 6. D. GR. I. Caeterum, silReseri, utrum maritus rem propriam donaverit, emptor probet, pupillum pecunia sua γενόπινεν l E. I. I. 3. x. an alienam bona fide δ. l. 3. Prio--χε ora τ νον , sareum locupletiorem, post puber- ri casu usucapio cessat, quia donatio uulla est ratem ab eo conventus, doli mali exceptione i Posteriori, usucapio procedet , qua rei ali eum submovebit, b. t. Locupletiorem dicimus nae donatio maritum non iacit pauperiorem , pupillum , penes quem vel adhuc extat pe- d. l. O l. 13. D. de don. int. vis. O uncunia, vel ex ea comparavit rem; quam alo- l Accurs ad L 3. b. 3. Dirar. ω. I. S. D D. riae quin de suo necessario erat empturus. I. v lquar. poss. Cuj. I 8. obf. I .HOtOm. I L. F. 7. sum, II. 3 4. D. de minor. t. inpupaeo. 7. 3. I. . Di Madd. xit. de donat. int. vir. 9ux. num. s.
D. resolut lme ex eausa ven iti teneri. M ideo tradam: hie enim nili subsit causa, vel titulus. emptionis, usu non capies, i, sten. D ri inue. t. a. D. Pro empl. Nisi si quae justa causa fuerit, existimaridi, emptionem revera praecessisse, LI I. D. eod. ut si procurator noti et re n ad nos deserat, de persuadeat, se rem emisse, usucapio nobis procedet, quia recte illi credidimus, penes quem rei serendae suit potestas,& ile quo nulla causa fuit, cur eum mentiri velle putaremus, ead I. II. Cujac. in Q L. GIDI. 17. es tran. 7. ad rie. inexpl. d. f. II. N. D com. Is . Merili. I. riderent. II. Atiuxor rem sibi a marito inter vivos donatam, usucapere potestt Assirmatur in L 3 D. b. t. Negatur in I. I. F. . eoil. Nulla pugna
EI, qui rem alienam a non-domino, raemia Gnationis bona fide acceptam , usu cepit, res jure quaesita, auferri ne
eo: nam error false causae nonpraebet usucapioni Deum. t. 3. h. t. l. 2. D. pro legat. t. Cessu. 17.
D. He Uue. Ita pollidens rem, quam sibido tam esse eulat, cum uon sit, eam non
post initas nuptias, ab uxore in doterre Dona fide datam, usucapit pro dote, b. t. t. I. 3. 2.3. orl. 2. D. eod. t. .C. instras. LV . temp. Rem alienam , seu mobigem seu ton mollem i. r. 3. I. D. b. t. Νibi refert, inquit UI-pianus, singulae res, an pariter universae in oIemaeenixa . Qui dicit res finguis, dicit fundum , argentum , vestem , &e. pr. tis. Ina. de P. reb. ter fidele. rel. Et rerum uuiversarum complexd etiam praedia coallacia , notius
327쪽
est quam ut probari debeat. Nee ulla hactenuat recte eensiuit. Et haee quocue eommimis est inter rem mobiclem & immo;ium diversitatis ra- l sententia, ut videtc licet ex Balbo de prae .rio reddi potest. Ausus tamen est Cujacius par ι. x. 3. pars. r. quae A. o. N. 11. Matthae feribere, maritum res immobiles non usirca-i Amictitio Gef. I 68. si. Io. Covatr. im e. 'ospere pro dote , parat. C. αἱ b. t. O I4. cm. q. duabus lus rarionibus ustis. I, Quia Constitutio h. n. I. un. loquar ut de rebus mobilibrar ad quas etiam Graeci hanc t. restringunt, Verb.
tanquam quae usucapione in pro herede prorsus neget. Parum selicitet thisiret. Resp. Ex legibus Codicis , quia ad
consultorum preces sum omissae, ab unius in .elusione ad exclusionem alterius, perperam ducitur argumentum. Nec sunt ἁ-αrt v. MGraecorum omnes interpretationes. II. Quia
fundus dotalis non possit usucapi, cffundum. 6. D. refund. Ht. Resp. Hie ab acrimonia judicii sui longiuς discessit Cujacius. In lege Iulia, quae fundum dotalem alienari prosi-bet , alienationis vetbum etiam usucapionem eo inplectitur. Mati tus landum dotalem alienare probi ritus, si eum passus sit usucapi, actioni se reddit obnoxiam , Q L si sun um. I 6. haec enim patientia pro alienatione est, I. 28. D. de HS. Quid vero hoc ad usucapionem pro dote Z
MAla fides delaucti obstat, uominus
heres , licet bona fide possideat, pro herede usucapere possit , b. t. τα μ
pronis titulis, ut mala fi les defuncti, teneae heredem , etiam bona fide possidentem, ut nee ex sua, nec ex defuncti persona usu capere possit, quod nec defunctus potuit, ad cujuxvicem propius accedit, ε. Huιina. ra. Insi. de Uuc. I. eum beres. II. D. de div. ω temp.prascr. f. x. C. Restino. θ' sit. e . sic olim . rese
me Accursib, Iobannes antiquus glossarus,
' exissent, , magis obtinuit. h. l. cujus hic est sensius : eum suus heres existit defuncto . n cipotest quicquam ex ejus ivinis , ab alio , aqua Suus hereditatem vindicare potest , usu ' capi pro herede: nam suo existente herede, ecimam tuto, vel ab intestaro, nemo alius ab inis testato hetes esse potest, . x. C. un . fib. Proeherede autem non uiscapit, uisi qui heres est . . iat. b. t. l. pen. O uti. D. eod. An autem Sutis heres usu pere pro herede possit, quae- ritur. Quin possit, nullus dubito, L .f. b. t. Absurdum sit, Suum deterioris esse eonditionis , quam eXtraneum. Opp. l. L. I. L. D.h. e. ubi disertὸ filius pro herede usucapere posse negatur. Resp. Est paralogismus compositionis & divisionis. Divelluntur, quae erant componenda. Filius iam . rei sbi a patre Gnaeua non potest mortuo patre , titulo pio herede usucapere. Cum enim eas possideat nuturaliis re, consequens est , eum illas ex hae eatis ausucapere non posse, propter regulam : Nemo sibi eausim possessionis potest mutare , ea . I. 1. 3. I. Tamen filius, cum alio heres institutus a patre, pio siua parte res donatas ciet i-liter pro herede ancipiet possidere dc usu cape.re: pro parte eo fieredis non item , ead I. s. a. Vigi. ad s. c. Inst. de heres. quat. cla disser.. u.
328쪽
Et Latini, & Graeci Interpretes hane l. accipiunt de herede ejus, qui mala fide possedit. ut nec heres, tametsi pro bona fide possideat,
Publio tributa, vel rem Domanii persequentem fiscum, seu Principem , nulla temporis praescriptio ex ludit. L compellit. 6 C. de prae
Miu capere possit pio herede. Neque ei prodesse, Gel ros vulgo jactari, testatur L. Gotis in Arisi dicat , . l. vis si D, i. α μυ- i versurati, orit testtald drii Ptere ctrii p;x, μκ n πιώ: ἰὸiσ-a , se rem, velut ex scriptie eli vali '. Adversi Principem nuI- erectitate e set, Utice se. nam ct ipsum mala iam currere praescriptionem. Dictum est Do- fide post idete videri. Qua interpretatione ad- manium ab eo, quod a Regibus vel Principi- milia, jam palam fiet , male adhiberi hane bus per manus traritum, in Successores veneis legem , convellendo titulo usu capiendi pio rit , non Regum, Principum , sed Regni &
Sunt aliae fisci quaestiones S persecutiones, quibus temporis praescriptio recte objicitur. Sic, intra quadriennium bonorum vacantium nunciarione facta, si destiterit postea delator, detecta eua praevaricatione , vi sint i annorum praescriptio set vatur, I. in omnibus. I 3. D. dat diu. ω temp. praeser. t. I. g. procriptio. D. Eo S Ine possessione Civili, qua quis sbi, non jar. se Ut cum BachOvio Z. t. I . restringam alii possideat usucapio non procedit. b. I. ad causas criminales, integrum mihi non est. . 23. D. M usucap. Possessio naturalis,lCommilli quaestio extinguitur quinquennio, Luci corporalis rei detentio, ad usucapiendum L. C. do vecti L Merces, quarum pro sessio nihil prodest, L pigηori. 33. d. t. re uluc. 3. 4. est omissa, cadunt in fiscum. L commissa. r I p. per qυι peris cuique aequis. Colonus er- D. de publie. Haec quaestio fiscalis de conmit . xo, licet fundo conducto inii stat corpore, ta- tollitur praescriptione quinquennii, ae l. 1. Ot-men, quia eum non suo, sed alieno nornine diuiam edicta in locum quinquennii substituel domini J tenet, ideo eum usucapete, vel lon. runt armum continuum, ex die admissi compu-
rno usucapit, nisi qui civili:er possidet & pro suo d. l. 1s. Quid si colonus fundum triginta lannis possiderit quali proprium, an longissimi vectigal. g. 3o. Adde Bald. adbn. . Covari. t 'mporis Iraescriptione domitium jus suum adc. possessor. de R. I. in ε .part. 2. 3. L. Duar. periequentem , excludere potest Hujus quae-l com . aὰ d. t. D. de Uue. e. 3. Balduin. ad d. f. itionis sedes est infra in l. i. de praescr. 3o. veI x. Inst. eod. L. Gor. tract. 2. Adversarior. c. s. o. annor. 1 n. 43. N. Sand. Gyrob. rer. σι c. c. f. 3., in z. Less. de jinit. er jur. lib. 2. c. s. δια
talidum. Sed sicut quinquennii , ita hodie ex Eductis anni praescriptio interrumpitur per litis contestationem, d. c. 2. Eae gener. de Dest. T- τ δναον , πραγμα, Res ei usu capi non potest, h. L Hoe jus singulare habet fiscus , it multa alia, ut res, quae vere sunt fisci, eique jam qilaesitae, usucapi non possint, d. l. 2. Lquamarii. I S. I. 24. D. de Vac. s. s. Ins. eod. E X
Vitium , quod usucapioni & longi temporis praescriptioni obstat, aliud est Persona, ut
arata fides , aliud Rei, ut si res sit fertiva, aut vi
329쪽
mi possessa. I. ubi lex. M. S. I. δ. r. δε Ῥυς. l liςi citius uiucapi noluit, quam quae olim non Cini, succetat in rei vitium succedit, L Pi 1ςzλnt juris Italici si e rerum mobatium ustirapio
De Usucapione transformanda , O
Iublata disserentia rerum mancipi Onec manciti.'. de aeq. pos. Iuris tantum succeiser i nem non unius anni, sed triennii esse debere, vitium iuccedit, non successor sin- sta uιζ. b. t. d. priud. xit. Insi. He Uue. cujus
Ustinianus bae L. iii his quatuor ius vetus
trati formavit. I. Ii ulacapione rerum im
mobilium. 2. Mobilium. 3. I ii Aecessione legis novae Sc mutationis Tribonianus probὰ memor , ubi veteres meminerant anni , aut biennii, in Pandectis caute seripsit, tempus statutum, consitatum, fere definitum: & saepe etiam , singum, aut diutinum, ubi veteres biennium dixerant, L 3. t. I 8. D. He inue t. petu. D. pro suo. Cui . in P. I. 3. Balduin. Huc. Priianus, in ram Iustiniananus conitituit, ut res immobilis usucapiatur longo tempore, b. t. Obstate videtur . I. quamυis. I 8. D. δε σε c. verb.e tor praediis Hutina possessione capie . Resp. Haec t. Ig. a Triboniano ei interpolata, sive uissem ad hanc Iustiniatu constitutioinem. Cui . mea . L Ant. Fab. 7. eos. Io. Balduin. LL Usucapio requirit bonam sidem, b. I. Vs ite Osp uii. . pr. Insiit. Ee inve . Ait quis bona po; Iidete praesumatur: Idem ea bona fides positi esse sine
titula, & quomodo b Osfidei pro tur, dicam possessionis. 4. In rebus mancipi & nec-m - ins Ia σου L .He r c. yo. Ne o. annor. cipi. Quod ad primum. Olim rerum immo- Res mobiles olim non solum ii Itasia, ve bilium Dalidarum erat Vfucapio: Immobilium rum etiam in Provinciis ussicapieban uir anno , Pr in alium , Praescriptio , non usucapio: b. t. seccum autem antiqui. ubi particula, nexu, quia summo jute in potestate Populi Romani loco mota, jungenda est verbo, alienatae. Cui erant, cuius dominium tributorum & stipen- σου b. tir. ω in not. U . Cuius juris vestiadio tum solutione Possessores agnoscebant, s. gium est inc I i. s. s. D. M Pu I. in rem. a L per traditionem. U. IV. de rer. Hvij. Hodie - 'κπqπam. I. I. D de Uuc. V.CH. ad b. tit. Uucapiuntur res mobiles & immobiles , tum I stinianus annum mutavit ut triennium, ut di Ita irae, tum Provinciales r Praeseribimus rebus cium. Res mobiles, ver se mor entes, sue rui limmobilibus, tam Italisis , quam Proviselasi- hodie ulli capiuntur triennio, , I. d. priue tit-bus. b. t. mine. Et cum jam pridem , qui eram μ' scIvi non acquiruntur praesicriptione lon- in orbe Romano , Cives Romani essent esse- gi rem reris, I. 3. C. in quiboca . eris sing.cti, L i . D. Hestat. hom. consentaneum erat, i e .praes. Adversati videtur L. 3. D. de dii ery omnes quoque Provincias & regiones huius or- l ct temp. praescrip. In m ejiis longi temporis bis . iuris Italici esse debere. Baldum. lib. I. de pr*scriptio locum liabet, Sedo dc in rebuς mobi-jur. notri si Giphan. ad b. L Don. I s. eoo. 4.l 3 diutinae possessionis praescriptioni dicitur Olim res immobiles Italicae ex lege x Ir. tab. t esse locus, i. q. D. eos. Sed alibi his objectis usii capiebantur biennio . b. L vers. θI O F l legibus occursum. Exere. arae esu. tit. Trien-quis. Iustini auus biennium mutavit in ong tempus , decem annorum inter Praesentes rviginti, inter absentes, h. t. Verc. trio ster ρν sentem legem. pr. tit. I UL M UMe. Iustinianusmum autem in usucapiendis rebus mobilibus , est continuum, β. t. verb. pre cυurinuum. Sed in usucapione rerum iminobi Mun tem pora sunt tantinvo Inon milia ' i 3 est, Ortunt diei vis sicut longum tempus ex Provinciis in Italiam fastis & nefastis. Atqui Paulus docet, in υμ- titiluxit loco bie ii, ita est era: dia arta IM-' calionibas mobilium cominuum tempus nuru'Ar
330쪽
risucapio , nec totus cletiam constitutum tempten. i. d. t. de Zive, finam legum argumentum Quaestioni, quae ex tacto o . Iribetur: Titius Sempronio die x8. Uetemyris,
Dere ur x r . .... dom. ω lib. 23. ρκ Lum, & deberi. Annus enim civili et, ad dies, .non ad momenta computatur. Dies coeptus
habetur pro completo, etiamsi minimum tantum momentum praeterierit, H L teng t. s. D. ii tessam . siae. post. I. F an . 4'. U.dec. . D. I. anniculus. I 4. D.de HS. Quod postre. mo anni die actum eli, perinde habetur , aeli qualibet ejus diei hora actum esset, I more.
dom. 9 lib. 23. qi s. Papin. . t. 44. Don. 6.eom. 3. Gced. Q in L 16. n. g. D. M V. S. opp. Qui postea rem alienam esse cognovit, fructus luerari delinit, d. l. s. s. I. Ergo Musueapere desinet. Resp. Alia est ratio UDυ-pionis, alia aefuisitionis Ec perceptionis fru- eruum. Usucapio ad jus pertinet, id est, L. xu. tabb. dc ipsosure procedit, si justumha
to um civin D e , . bu singuli, momentis spectitida bol a lides, LLI. g. I. eod. Cuiae. L De. His consequens est, usucapionem litis cm testatione non inter-
matutinam . fuisse partem diei xR. Decembris, palam est, muta more Romano dies a media tocte incipit, ae l. more. g. sire, ut Ulpianus ait, ab hora sexta tioctis, L ideoque. 7. D. Hetisse. Nec movet, quod ab Ulpiano dictum alibi . 1 momento in momentum tempus siectari I 3. f. minorem. 3. D de nun. Id enim tum pi, IS. D. δε R. U. I. 2. f. ult. D. pro emp. Opp. Malae fidei possessor non usucapit. Is autem , quo cum lis est contestata, est ma