장음표시 사용
381쪽
Uxe l. differentiam facit in eriurices & ariss tros. Iudices vocat magistratus ordinarios: arbitros, iudices delcgatos. Si judices non recip:ant appellarionem, vel si recipiant, ted apostolorum copiam non faciant, lex dat ei, qui appellavit ad praesectum praetorio, vel praefectum urbi, annum integrum, ad contestandam Zeo postulandam injuriam judicis, Ec ad conveniendum adversarium, qui priori judicio vicit
tum fuerit: ua quati cola vult solum Praesectum praelotio jure ordinario iudicare, . . . se
quo si a duce. Haec Theodosius, in quibusi
quaedam a Julii mano sunt immutata, L sesterendis. 3s. ω l. si quanaeo. I 6. b. r. Quin ipὶ Theodotius postea pro Quasi Iepalatii, queri praesecto praetorio adiunxerat, voluit magi - , qui priora ludicio vicit, strii in militum una cum Praesecto praetoriob. I. junct. cum L ult. C. Ibeod. de 3 ep. p. iudicare in hae causa, si apparitor magisterim Accurlius adversarium perperam interpretatur potet tacis de statu in Provincia passus sit con- iudicem. CHae. 14- obf. 29. Si non sit appel- troversiam, & a sententia Plaesidis fuerit ad
latum ad Amplissimos praesectos, sed ad im pellatum, t. seq. .seriores judices, haec lex dat sex menses tantum.
Quod si arbitri non recipiant appellationem , LEx XXXIV.
aut denegent Apostolos, lex appellanti ad eandem rem praescribit menses quatuor: ita ut Causa ad superius iudicium, vel ad Principis vel ReLιione s Εκκγηὲνωὶ Relati. post sententiam , De. Gaph. ad h. tit. p. 2 8. appellatione interposita. nec recepta, ut Pririceps altimet, an sua sententia sit s quenda.
LEx XXX l I. h. l. I. 1 C. Geod. de relation. Appellario fit Lilitigatoribus. Ad relationem judicis rescribit Dictum supra ars. I9. in ea appellatione qualPrinceps, vel Patricii, sive consiliarii Principis, Princeps appellatur, rariol, pio genete appel- l qui ab eo electi senet, ut Relationi judicis re- Iarionis, constitutos esse judices. de quo ge .ilpondeant, h. l. s s. non prius. Ab hac judine re primus Theodosius ira cavit hae L ut cum electorum sententia non datur appellatio, velit interdum Principis audientiam &Jh. I. s s. ut tamen. nequicquatri Obstante I. ria cognitionem expectari: interdum, hae non I. I. D. b. t. Ibi enim Princeps non elegetat
ex pectata, statim alios esse ejus appellationis iudices, qui eaucam iudicarent Ndeciderent, sed iudices, quos vice Principis vult cognoscere. ipse Princeps ad relationem judicis reici ipserat, Principis audientiam tunc expectari vult, & secundum hoc Rescriptum a Principe eum a sententus illustrium & magnificorum elicitum , judex qui relationem secerat, judicum fuerit appellatum, a quibus modo iudicaverat. l. 2. b. t. ubi dictum. Similiter , appellari potest: quales sunt, praesectas urbi, si duo vel plures judices discordent inter se in magister ossicioriim, quastor Palatii, h. prine. serenda sententia, itaque Psincipem conlulant, Alios jubet este iudices , eum appellatura len- iidem Consiliatii Principis causam definient,
suetunt, Proconsules, Praefectus Augustalis, 'πρPanaei facultate sublata a resus eorum Comes Otientis. Idem statuit Theodosius & sententiam , b. I. in M. ei. avsm obfem ain tunc, eum appellatum est a iudice privato tionem. non illustri, quem Princeps antea dederit b. I. la s. b Io Salaberrimae. Judacesauim huius april-l
382쪽
Hix duabus legibus Iustinianus nonnihil immutavit constitinione m Theodosii in I. praecipimus. 32. b. t. Nam primum , si luis ini-
matro excedat τας , quantitatem
et linii librainum auri , ovult causam disiceptari
communi auditorio morerum Palatii Di, b. I. s. hic videlicet. Quod si litis aestimatio esset infra, aut ultra eam quantitatem , retinuit ille quidem iudicum cognitionem , sed quibui iam in causis 5c judicum numerum , &judices ipsos commutavit : nam pro duobus judicibus a Theodosio constitutis, Iustinianus vult unum sufficeret, si litis aestimario non excedat quantitatem decem librarum auri, h. l. prine. Vice vel ia , pro Prae secto Praetorio.
quem solum Theodosius in appellatione a Dure interposita, judicem elle statuerat, Iustinianus duos iussit esse judices , masistrumo iliciorum & qua itorem Sacri Palatii, Ls quando. 36 h. ι. ubi sententia a Duce lata, dicitur judicium Datianum.
Appellante eo, qui in priori judicio victus
est , haec appellatio etiam prodest vii toti ad Verius quem appellatumὶ ut non mitius de ipse de ea sententia queri posset, si per omnia ei non sati faciat. Potest petere , ut sententia resormetur in melius. h. t. Si, inquam, omiserit judex condemnationem in expensas , &victus appellet, potest victor petere, ut judex
appellationis suppleat quod priori sententiae deest , b. t. Quin etiam adiicitur hae Justi- lmani constitutione , quamvis victor ab suerit, tamen judicem pro ossicio partes victorix in eo implere debete, ead. t. in M. prine. Si igitur a parte duntaxat sententiae appellatum sit , 1udex appellationis eram quoque partem corrigere potest , a qua appellatum non est , b. t I. mo. C. Quando provoe . non
r. r. quo. 22. ω quae s. III. Dan. Lot in. . Sem b. 33. g. i. Libelli resutatorii tDs Zebais se conti e-Ziti, quibus ilitigatores, appellatione interposita, judicis relationem . & acta uia persecta
forte aut sal a , resutant π , comper iodebent comprehendere, quae inseruntur. Veistat eos esse verbosos Iustituanus: hoe addi o , molli borum scriniorum breet es omnia osse rege GDrevis , est libellus , quo quid feriptum est.
Lampridius in Alexandro scrioit, notatium D Ium causis brevem in consilio Imperatorio retulisse. Et in I. vlt. C. de eon Penteno . sis. Zebitor. lib. I o. inter chartulas confiscati, M e- vis quiram legitur inveMtus , qui nomina debitorum continebat. Frevis, id est, scriptum breve. Unde hodieque Decreta Pontificum Romanorum appellantur brevia. Habeo penes me duo brevia i revera L evia ct Smi in Pauli V. Papae Romani, ad Ronaano-Catholicos in Britannia anno Iso . milia, de non praestando fidelitatis jure urando, Regi Jacobo I. Impia & nefaria Romano Pontifice digna, brevia .
. t. Iudex modum & terminum jurisdi. ctionis suae nou potest excedere, I. D. D. He uri . I. 7 . 3. I. D. de judie. 1 I. C. H. δε- fensioris. Nov. 13. c. 3. 2. Cujus iuridicina certae summae vel quantitatis circumscripta est Oncellis , judicando eam summam excedere nequit, aed. P. Quintil. lib. 3. e. 8. Non μ ν apud Praetorem petere fidereomm Giant, Γ, ah, Consu es: major enim trato λέων frictione j mma es. Tameu ex Justiniatu constitutione, si tempore serendae sententiae sumina vel quai titas major appareat, quam initio videbatur. judex de illa quantitate potest pronuntiare, λι. F. i. sic sed nos desinimas.
383쪽
Te Tem rebus ct Reparationibus ap-
ante bane l. 3. Nunc est annus. Ea, quae pella
T i r. LXIII. sunt in priore judicio, Iustinianus tradi jubes
Setiuio 1acratum epistolarum, ante dimidiam partem ejus temporis, id intra annum , h. Ll 3. yc. ita ut etiam. Lex seq. 4. permittit in Consultationibus novas adserre probationes.
L. E x I. Osque producere restes. Quod & in aliis appellationibus permigrat l. 6. ψ. I. O 2 .ώ- EI qui ad honores, vel munus publicum Cui obstare videtur, quod pendente appel-.
nominatus est , dantur duo menses, uoti latione nihil innovandum tis. D. Nibia inuoυ. tuterponenda: appellationis musa huic per . oppetist. Ergo novos testes non licet pro- enim rei non duci menses , sed iidem dies sunt ducere. Reip. Appellatione interposita, Dihil constituti, qui & in lententiis, I. r. s. o. D. innovandum, quod impediat, aut moretur ap- duanc . appeἶμι l sed de inteire fitae appella- pellationem: sententia a qua provocatum , iΩ rionis ultroducei,dae de excreeudae gratia , b. t. terim non potest mandari executioni, I. I. g cujus hic est leuius : Ex eo die iniextouo νθ afl Sc. Turpili. Sed ubi ad judicem apia id est, inter tofisae: sicut dieitur, rei,dia - pellationis Ventum suerit , id fieri convenit, EAE tempore, id est, rei juridatae in appellationis quod appellationem rite exequendam αδ nominatione, introduc dat gratia duorum Cxercendam pert: net , h. l. Od. l. 6. Nasici. ἁ- b. I. 4. n. I. M O S. Tamen in judicio molia ex quo cognovit, se nominatum senis cessat beneficIum hujus L . b. t. Gai L r.
- l obL IS . n. 1. 'mensium tempora computantur ei, qui nominatus est a a f
cile, h. I. Hoc igitur interest inter Nominationes Sc Sententias. In nominationibus duo menses observantur introducendae appellationi, b. I. I. in sententiis, sex aut tres, qui etiam toparari possunt, L x. h. t. Reparatio es redi tegratio, renovatio. instauratio lapsi temporis & litis; quam Graeci recte ἀν-- ιν, α
lendarum , sed ex numero dierum, id est, ut x. dies habeantur pro uno mente , I. 2. C. Theod. de decur. CUM. de procr. temp.
In consultationibus, sive in appellationibus, quibus Princeps appellatur, appellatio intra
annum introducenda et ultra quod tempus Iustinianus vetat consultationem Vivere, quantumvis reparatio in eam rem postuletur a Prin- cape . dc quaecunque ex latio obtendatur.
Nempe, quod latis temporis ad introducendam Consultationem prioribus constitutionibus esea constitutum
Tempus introducendae appellationis alias σnno , alias novem mensibus, alias quinque mensibus circum scribitur. Intra annum est introducenda, si Princeps appelletur ex locis remotioribus, puta, AEgypto, Lybia, Orientali tractu. usque ad utrasque Cilicias numerando. Si ex. propioribus, intra novem metales. Quod si Adelegatis appellatum suerit , intra menses quinque, b. I. vli. pr. I. 1 . h. t Nov. 82. c. c. Quibus temporum variis etiam dies seriati mputantur, ι I. C. de fer. In illis autem causis, quae eonsultationum more sunt ventilandae, sub communi audientia Procerum palatii , olim biennium et hodie annus praestituitur, h I. ult. S. 2. Non tamen quovis die horum temporum appellationum causa lex ceptis illis , quae in Sacro auditorio ventilantur, I. ut . C. ubi Senat. vel Claris.ὶ agi possunt, sed obstixandi linit Hes fatales. Uniuscujusque autem lapsus dies extremus , olim erat fatalis: pro quo Iustinianus pixscripsit decem , h. Lerant erum duo az nil, . I. Qui idcirco toues dicuntur fatales tu L. R. o
384쪽
. . De Tempoν ibus se R parationibus es c.
a. 9uh. b. t. quia sintra illos appellator non in- , fieri etiam possit Statuto ' sive, reoduxerit appellationzm, eveniet, ut appellatici s an Statuis tolli possit jus appellandit Nequa- expiret de quasi foto fungatur. Fatum Lat inis i quam. Huiuλ. odi vim Sc potestatem S at uti inter caetera nior tem si θmficat. Est etiam inlleges juris Romani negant, I 3. F. G: Ai I. caularum disceptatione famm aliquod I. i. septifebr. viol. Nec euiquam jus suum detrahen- C. T lestos. b. t. Unde de sis dicitur mori. l. 1. l dum I. 1. D. Ee his qui Ior fui. vel af jur. D. j te. 6D. I. 3 3. I. D. Quae tui . creae. Opp. Quod potest fieri pano, potest etiam Nimis igitur superstitiosus este videtur Sodi. fieri . ege & coiissimilione l. si Φ. in . si enim. C.
nus. dum a ii omine dieru Natalium suade absti- G fidius. ubi Juii inianus coni tituturus, ut uno Dei dum lib. 3. de Rep. c. 6. p. 3O6. eo quod GraecI non V cent, κη- - ἐμει- έ atam dira sed H,πι- - αιρος, fixos, salutos dies. Cui prome Cujacius respondeat I s. ov. 39. Solent, inquit, Graeci Latii inesterre depravate. Sed & uesius in epise. ad N eophilum, pcistrenuini vitae diem appellat in ea is. Quia nee Bodmus diis mulat. Haec in transcursis. Si intra dies fatales appellator inproduciam appella ionem, intra annum cesset exeqiu, victor pol tu tabit, ut appellationis Cauca etiam--ψεως, absente
adversario peragatur, b. I. g. Ch modi iniquitatem. Quia jam semel lis fuit contestata priore judicio, ι. iιa demum. I 3. C. de proculi d 'iust rum, vel reorum discndi, electo knouliberctur alter. argumentum ducit a pacto ad legem. Ipsi confiaeiussores, vel rei debendi. Desi possunt inter se, ut uno ipsorum electo se
creditori liceat variare, dc convenire Cae se teros. Ergo de lege sanciti potest, ut uno fide- .julsotum electo, non liberentur caeteri , . . .
si igitur quod fit pacto . fieri etiam potest
lege, d. l. D. sequitur, id etiam fieri polle sta-ruto , sive lege municipali. Respondeo primo, nefando connexum. Non enim eadem 'municipiorum est potestas , quae Populi veFPrincipis. Muniet pia privatorum loco habentur, L eum qui. I s. D. de V. S. Deinde , illarator. CH. Parni. ad b 1iι. in M. Nisi appel- Iustiniani argumentatio a pacto ad legem, nolinlator liquido probare possit, per judicem aut petitemere, nee passim procedit, ut dictumsupra vim , calumque majorem factum esse, quonai- ad i. I. c. de sententia θ' inter Le. Sic creditornus intra annum causa appellationis peragete-icum debitore pacisci potest , ne in eo petat. tur: tunc enim appellatori alter indulgetur an- ,Sed non potest ei imperari lege. Pacto quisnus, b. t. F. nisi appellator. Iutta quem silactionem doli, vel iniuriarum remittere po- causam non peregerit, ex solo hoc bierum laplu l test, sed lege ad id eompelli non potest. Quae- prior sententia confimatur ipsejure, h. I. f. . C: itur, an etiam partium conventione dierum appellarione Eefravaeari: Qiiod ita emendat Met . Dialium observatio possc remitti Olun irat '. e. I.& Auth .ei qui b. t. ut uota solo tempore non licuit pacisci: t. Ius publicum 38. D mpam. conficinetur, sed caula cognita ac pronuntatione Sed ex Iustiniani constitutioite initio litis pa-judicis, ad quem appellatum est, sub finem cisci licet, ne qui victus appellaverit, fatalia biennii, instante eo qui vicit priore sententia. t appellarimis obicrvet, b. I. g. ult. et ei b. eorum
Hoe rursus ita recantat N . I 26. c. 2. ut ap
pellatore qui intra tempora fatalia inchoaverat appellationem, dii ituente litent. expectetur tantum is, quoad exierit petendae reparati nis tempus, quod est trium mensiuin, t x. b. t. tum deinde causa cognita recte de ordine de lite pronuntirier, non expectato , vel obiervato fine biennii. CHae in expin. Nov. 4s 9 i 16. Ragaeli. ad h. t. ust. Litigatores fpa. isten o renuntiare possunt jati appellanai
b. t. s. ust. ubi quaeci ur, an quod ueri po- i
actionem firmam esse censemus. Legum etenim austeritatem in hoc eaA volumus panis litigantium mitigari: Cujac. in Z. l. ius publieum. 3 8. lib. x. Puaestion. Papin . Sed vix est, ut huiusmodi conventionem admittant hodie judices.
Cui ac. starat. C. Quor. appe l. non recip. Sunti ac Lodiernis moribus alia introducendae , reat parandae & prosequendae appellationiet e sti l tuta fatalia: de quibus iurium municipalium
385쪽
suando pro vocare non est necesse.
Hoc titulo proponuntur causae, ex quibus l
iententia: iplo iure rescinduntur, adeo-lque ad eas rest utiletidas appellatione non est opus , ut si judex contrariam sententiam
l vim habituram sententiam. Modestinus tonisi sultus, respondit pro actore , iudica. Euml agere posse. Ergo lententia ad vel sius leges lal ta, non est nulla. Resp. Status causae eli dia j plex , alius juriaeicialis, in quo G jure pronuntiatur, alius, Con ecturalis , in quo de facto. l Cum pronuntiatur de jure, & contra jus certum, sententia est nulla, d. l. L. F. r. Cum vero de facto, sententia valet, licet sit injusta L f. yr ei. Ex. gr. Actor petit viginti, usu
rarum nomine: reus contra allegat, usurarum
priori, dixerit, I I. b. t. I. i fulua, sentent. usiuras a se peti non poste, ex constitutionibus, refc. non pos. Item , si ex prelum ad verius te. t. placuit. 19. D. de Uur. I. ut nι o. 18. I. tio. ges& constitutiones sententiam tulerit, puta, C. eod. Judex existimans , has constitutiones minorem annis I . testamentum facere posse, non pertinere ad hanc causam, reum condem- minat in summam petitam: eum alius iuris Peritior, aliter iudicaturuet suis leti ab hae sententia rite appellandum est; alioquin rei iudieatae stabitur, I. cum molatu. 3 1. D. P. tit. Here jud. Accuis. Duar. Don. in E. I. Praeses. 27. Ad decurio natum nominatus, appellavit. Periis dente appellationis causa, idem uaduum vitum electus est. Haee electio inutilis est, L 3. o. r. nam eum ex decurionum ordine creentur duumviri, L 7. ,. is qui . L. D. de de r. L. rescripto. 6, pr. D. de miner. ω bonor. coriis sequenς est, eum, de quo incertum, an fuisturus sis decurio, ad duumviratum vocari nouL 2. h. t. Sententia adversus leges lata, est
nulla. ead. l. Obstare videtur Lex diverso. II. 3. uis. D. soLmatr. iudex maritum judicio donis damnavit in solidum: leontra jus, i. Iz. IN. eor. LII. D. δε re iud. g. item si de rote. 7. IV. deas. Netatius & Sabinus ajuiu, maritum doli exceptione uti oportere, eaque turum fore. Ergo contra jus lata sententia , non est nulla. Duarenus in E. I. I . Sol. matrim. N. Doctores vulgo respondent, adhibita distinctione, utrum iuris error in sententia sit ex Prosius, nec ne et priori casu nullam esse sententiam d. I. 2. h. t. non etiam posteriori d. l. II. In dubium vero hane conciliationem vo-i fuisse. cat Ludov. Charondas i. veri ιI. 8. Non lenim inquit, verisimile est , adeo stupidum ljudicem inveniti, qui expresse contra jus ipsum Pronuntiet. Aliam igitur responsionem in ii. I ius locum furtogat: nempe, si agatur exelusmodi sententia nulla , exceptionem doli
Si magistratus municipales dati sint iudices.
habere locum: quod dolo sacere videatur, qui non est promoeario necessaria Bae rescindenaeam ex nulla & inutili sementia agit. Adversari ad . eius sententiam, b. I. Pluribus, inquam, datis huc videtur praeses. 17. D. de rejud. Praeles judicibus, licet sint competentes, tamen si non provinciae Titium in usuras usia rarum condem- omites judicaverint, non valet sententia, h. I. navit: contra leges dc consti tutiones. Ab hac Laeuo ex tritis. 39. D. de re tuae. l. sicut. ig. D. sententia Titius uoti rite appellavit. Quaeri- l de ree. arb. Tribus judicibus datis, quod ducitur, an sententiae executio fieri possi: Actor ex consensu, absente tertio, iudiearunt, nihil contendit, faciendam esse: Reus judicatus con- valet, inquit Pomponius: & uno datorum jα-tra, Sententiam esse ipso jure nullam, nec dicum, vel arbitrorum mortuo , caeterorum opus esse appellatione: itaque sibi condemnato expirat officium: nisi aliud in delegatione aue
non nocere , quod non rite appellaverit: nam compromisso fuerit exprellit m , c. u O. 42. απ-
si vel omnino non appellasset, nullam tamen tra, G usc. GregG. Quid si inus ex judicii bus.
386쪽
cuando provocare non est necessea 7ψ9
bus, voeatus, requisitus, adeste nolit, an judi' troducere cunctatur victust licti enim boecabunt exteri Receptum cit , ne b c quidzm calu victori aliticipare dieni appe 'l rimus, eam is in ea su id eis licere. Divosiim cit ira arbit is, que introducere, denuntiato adversario, b. I. ex placito Boiu facti Octa, i in c. vlt. δεσrbi V in in M. CH. Oκng. ad h. tit. Moribus, obo mi D. . Quid si omnes dati judices judicaverinet, di sim expetis arum condemnationem appellare,et sis prolatis ssentitiis vitae quae ad Liit. D' licet. Rebuis..tile sit. reg. in tu omnσlin s. n. de re jud. n. 4. annotata sunt. 94. MIns. 1. OU. 12. Lypae . notit. jur. Rest. de appe I. Christinae. Pol. 4. decis III. n. q.
Praeses contra legitimum modum irrogarat l
- ιμον, etiam sine appellatione mutna 3 esin- itur , I. DF.t. Iudex a Praeside datus, sero dic jult iis est dicere sententiam: Ille ductis dietus, alieniore tempore dixit: Si ire appellationercscinditur illa sententia, t. 6. b. t. Nisi serie
partium contentu dies fuerit prorogatus , 2.2. D aejud. Aceurs. ad h. I. 6. Communiter placuit, tempus Itistaentiae ctriciunt, .pν operau m. I 3. f. I. C. dejudit. partium consen- lut coarctari , non etiam protogam posse. Gall. I. OU IAI. n. s. MIns. 3. υ I. 48.
Sententia, quam dixit judex pecunia cor-
p US, I rminis venalissententia' ipso jure rescinditur , χωρις vG βφηνειμέ τε ε stae Wς - κλέτμ, citra auximini interpositae provocationis, b. I. Opp. I. Ita tamen; I. 3 D. e ree a1bitr. Per sordes lata sententia ab arbitro compromissario, non est nulla. Ille enim qui arbitrum pecunia corrumpit, tenetur actione
doli, vel repellitur exceptione doli. Re . Iudicia & eom pronailsa, iudex & arbite; in pleril qtie diffetunt. Vid. Cujae. in L 7. 3. nousolum D. de GL ma L Don. 13. eom. uit. Si judex omiserit eondemnationem In expcnias, vel in justo minores condemnaverit, victuique appellet, victor necesse non habet expensarum nomine appellare, L vl. h. t. Quia iudex appellationis. quod priori sententiae deest, lup plere debet, ea . I. s. s. J-iribus sciscet. I. ult. supra. δε appellat. Neque hactenus appellare necesse habet victor, quod appellationein iu-
Uuorum appellationes non recipiuηtur.
Appellaudi facultas negatur iis, qui ob
contumacem abscinia in sunt condemnati, I. I. b. t. I. excorsensu. 2 3. vis.
D. de appelI. l. properandum. I 3. g. . C ejudic. Negatur quoquc homicidis, veneficis, maleficis , ad ul: eris, S qui mam sellam violet tiam comimiserum si & legitimis probationibueto D victi, dc absque tori flentorum formidine, vocesua, id est, si sponte, scelus consessi
sint, l. 2. h. t. nam si tantum convicti , aut consessi tantum sint, aut tormentorum formiadine expressa consessio sit, lac: dcnegatur ei; appellandi potellas, ead. l. t. s. ita equum est. Itaque quod in I. quoniam ... C. ad L. Iul. de vi. appellationis auxilium denegatur violent. alienae possessionis invaseri, id ex AE. I. 1.explicandum, ut tum demum deuenetur, si ita aut convictus, aut deprehesus sit , ut nee ipse crimina objecta inficiari potetit. De criminis salsatae monetae damnato ideira judicandum. Si & convictus, & eonsessus site timen, denegatur ei appellandi licentia. Si vero vel erui victus, vel consessus taurum sit, non adimendi ei appellandi copia, arg. . I. x. h. t. A. versari videtur l. I. aspe Lundi. C. de sals. mon. vel b. spelundi etiam' ivato saeuitas dexeretur. Resp. Hic ver culus non ad adulteratorem monetae, sed ad militem , qui dolo π alo adulteratorem e custodia dimii sit reserendus. l. 1. C. Theo of de Iul. mon. C e c c c Fa.
387쪽
F arinae. quaesi. Io . n. 2. Diff. Gom Z. ref . I . n. I. Praeterea deneratur appellandi
facultas ossiciali, qui a sito judice condemna- fetus est, L h. t. Quod Aecursiuis recte intelligit , si ob delictum in officio commissum
damnatus siti nam si de patrimonio agens officialis, victus sit, non denegatur ei juris communis auxilium, Q l. 3. b. e. Etiam in re quam fisco vel Ptincipi deberi evidenter constiterit, non recipitur appellatio, I. 4. O ult. h. t. Quibus non obstant L lata xx. I. quoniam. Ig. C. He appellar. t. pen. D. de appetiat. reeip. Dixi ad eunae tit. Dssor.
Executio Gleritatem desiderat, Se ideireo lappellationem admittere troia videbatur , h. L l3. I. vis. D. de σπez. reo'. Non ussiue adeo ltamen celeritatem desiderat, quin certis deleausis provocationem admittat, veluti si executor modum judicati excedat, E. t. s. A quo is fuerit appellatum, executione suspensa, hancro expediendae rationem priscribunt Imph. hae t. s. ut, si res mobilis sit, ad quam restituendam executoris opera fuerit indulta, appellatione suscepta , res a possessore ablata, sequestretur, reddenda illi, qui vicerit: Si verri de fundo concessa suetit exeeutio , Ductus omnes in deposito, sive, ut Graeci interpretantur , eν ιώσω τι ν διαφώου , tu medio jure collocentur. Qui etiam , ab articulo, recte in
νione. Verba haec sinat: fiant provocatoresse , vel ab exectitione appellacres, vel ab articulo, F eos perperam intentionem cognitoris fustenriseelaruerit, L librarum argenti anima versionemus an s b. I. in sin ubi , articulis nihil aliud est, quam interloeutio judici3, t. I. t. 3. I. 13. C. Theod. b. t. Ab nrt edito, I. interlocutione judicis fas non est appellare , b. I. s. Ol. pere. h. t. Ex. gr. judcx interloquend , , exceptionem peremptoriam , aut locum ad a 'endum , vel dilationem initru mei torum aut tellium causa , deircgavit: ab hae interlocutione appellare uou licet, b. L d. Lecu. Qui ai
post definitivam sententiam , appellatione interposita , interlocutionum vitia corraguntur. CUM. tarat ad b. tit. O I 2. observ. 3 Sed si
interlocutio judicis maximi fit praejudicii, aut contineat damnum , quod per appellationem a
sententia definitiva non pollit corrigi, veluti si iudex de reo torquendo interloeutus sit , ap. pellandi saeuitas detur, uecesse est, L I. g. I. O 1. D. He aneo. ι. 1. L L . f. 36. C. eo . t. 2. D. H appelI. Decip. At jure Canonico ἐquacunque interlocuti e ex caula appellaripo est, e super eo. I x. eπ1ra de appellat. c. I. de appel7. in 6. Aecuas. ad ZLpen. Dixi a d. sit. D. He appellat. n. 2. De praxi Hollandiae, uod ad executorem, modum iudicati cxce- cute in , vid. Grocne eg. ad h. l.
Iudex pronuntiavit, aperiendum esse testamentum rves, heredes scriptos in postellionem mittendos. Ab hac sententia qui appellat, vigiliti libris argenti mulctabitur , h. ι Nempe, appellari nequit in causis, quae moram non patiuntur, b. t. c. uis. D. de appelL reeip. Sed hodie iii his quoque causis appellari potest:
sententia tamen , tion obstante appellatione, mandatur executioiii: Rebust . DAEI. He attentat. art. T. LIV. L. n. 2P. Cons. I buta. Cur. HAZ art. 2I 2.
Si pendente appellatione mora in
SI pendente appellatione decesserit pro'
cans, sine herede, evanescit appellatio. Sin heres existat, aut prosequi appellati
nem is tenetur, aut judicato satisfac re, I. r. h. t. l. o. D. b. t. Mus crinunis abiens, ν quire res annotatus , s ἐπι ἐγκarpellavit: pendente hac appel
388쪽
latione, decessit intra alui uiri. Bona ad successorem ejus pertinent, L 1. h. i. inia obsigna- ltio bonorum absentis rei, non eii publicatio raἐnotatio inter reos , non est condemnatio. Quid juris, mortuo eo, qui in causa criminali appellavit a lententia ὶ Distinguendum . Aut Pitori sententia, contra quam appellavit, bona ejus expresse publicata stant, aut taeitE. Si expressim de specialitet, morte quidem ejus crimen , i. causa capitis extinguitur, sed quaestio bonorum specialiter publicatorum , non evi itinguitur. Si tacit ὁ, ut si deportatus sit, nullo alio adjecto, morte ejus & crimen dc suaestio bonorum extinguitur, Sc bona transmittunt ut ad heredes, l. 3. b. t. Atque ita in multis juris partibus multum interest, exprimatur aliquid , an tacite intelligatur. Imo in pleri Lque juris nostri articulis major vis est expressi quam taciti. Vid. Cuiac. 23. cf. I . Dixi ad ι. expressa. Is . D. M R. I. Bonorum publicationes sunt sublatae, Nov. II . c. vlt.
De His qui propter metum It dic
Q Ui intra constituta tempora non appetis laxit , sub I die formidinis, s me ea
δμλ. Qi metu judicis obtentui sumpto, quasi ab ejus sententia non sit aulus p tDVocare, judicatum facete compellitur. I. I. O h. b. t. quia vanus is est metus, i. ig . D. de R. t. Qui vero propter violentiam & terrorem judicis appellare non sustinet, satis habet intra dies lepati mos , quibus appellare licet , id publice contestati; quae contestatio vim habet appellationis, H. I. 2. Vs qui vero vim. I. cum quiram. 7. D. de appetiat.
Servo, de cujus proprietate agebatur, mortuo pendente appellatione, vel cliam pendente
priori judicio, iis durat propter peculium, t. ten. b. h. sicut propter fructus N partus , Scili putationem de e ictione, I. utique. I 6. D. de R. V. L si Mino. S. D. de rebuit. linservus.
II. D. iud. Dis. Duar. 9 Don. in Q l. S. Uno i ex litigatoribus, pendente appellatione , mortuo, Don residuum tantum tempus prosequen- idae appellationis, heredibus procedit, sea novi quatuor Inenses prorogantur ad agendam appellationem. l. vis. boe. tit. Nihil obstat t. eum in antiquioribus. I'. C. de jur. delib. quae non de tempore appellationi praestituto loquitur, ted de tempore reliberationis. Si heres intra annum , deliberatiovi praefixum, dece. dat , hoc jus deliberandi tranimittit in heredes suoς, ut hi inita illuci duntaxat tempus, quod ex anno superes, deliberare, hereditatemque adire possint. Diversae igitur fiant liae quaestio-Des: Iversum item jus. Custae . de Hi erf. tem por. e. I 6. Dixi ad ιiι. D. detur. delib. n. xv r. l
Si Uniti ex pluribus appetiadieris.
SI plures Una sententia condemnati suerint,
cum eadem omnium s veluti contutorum
ex communi de indivisa tutesae administratione in esset defensionis causa, appellatio iju- stat unius, reliquis quoque , qui non appellarunt, prodest , I. I L. b. t. l. . 3. I. I. Io. 3. quoties. ω seq. D. de appellat. e. unasem feriri.1. 72. extra , de appellat. Sed si unus beneficio minoris aetatis adversus siet uentiam ita integrum fuerit restitutus, haee restitutio non prodest caeteris, qui non appellarunt, L L L. in D. h. t. aνg. l. tin. C. Si in ecmmun. earica . in integr. rest. polytit ubi dichim. In Regno Franeiae, singuli qui una sententia Qui condemnati, appellare debent : alioquin Provocatione unius non iuvabuntur caeteri : Re ULC cccc x ad
389쪽
ad constit. I. in πο- .glosi. s. n. fg. Otras. ne partes ad arm i veniant. Ordinarium , quo
T 1 T. LXIX. Si de momentanea possessione
tam δε poseisione se ejus momento eausa Heia,tur, etsi attentio intret fouerit, tamen
j tot. Non recte: seneraliter evim rauci postetistoius momentaria appellatur, G. H. Dcu. inae. I. g. Cf. in d. l. si colon:.I4. 9 I. ΟΥ. ΣΟ. 1 m. 1. DLm in p. ἰ3. inae ratio citam eth, quare in causa momenti non recipiatur appellaistio b. I nn. A lententia Fae de posse isone lata est , nota datur appellatio, MAE. I. V: ses in judicio polles Icrio : iudex adversario tuo adjudieavit possessionem. Jure tion possis provocarc ab hae lententia. Et si fortε appelles s de facto aiata sententia με tiιur Uectam. Ita tamen lata tamen .Sententia sertietur cfiectum. B.
possessionis reformationem frai Nortet, tit intos, a omnis Iretrietatis eaν servetur, b. I. Iudicium aliud est Posse Di tam . aliud Periurium. Posselibrium, quo de Possessione rei agitur ex
t. vn. Opp. Posse Troius reformationem fieri oportet, ea . . Ubi' in iudamo appellationis. a sevientia de polieissione lata interpositae. Re p. Imo Illa possessionis, veli erueriae, vel impe-
Interdicto. Petitorium, quo de Proprietate rei ditae, turbatae, inquietatae reformatio, restitutio dilceptatur , t. ordinarii. I 3 . C. de R. V. Causa fit inpriino iudicio posiel iotio, fit in interdicto. e possespone 9 ejus momento, id est, possesone Θ ae. e. io. Opp. Grave est praejudicium. Al. momontanea cui apud Vii 3ilium : Paterus liba- versarium pronuntiari posscsibi ein, AE. f. reti bat cr amo, id est, pa eris aureis j l. nomenta. nendae. 4. Quod non alio, quam arnellationis re-ν te. 8. C. unae. Ui. l. 3. C. aut legitim. person. medio tolli possie videtur. Resp. Illa judicis scia. sanae. Sic dicta, quod possessio , judiato pos- tentia, qua litigatorem pronuntiavit poties ib- sessorio obtenta, momento tantum duret apud rem, non plenum adsert praeua dicru ita acto, cur eum, qui eam obtinuita sequitur enim ludi- judicium petiterium est reliquum, in quo secium petitorium, quo sespe vincit qui de pos- dominum res este probaverit, restituenda et sessione victus fuerat, itaque in eum transfer- poliesio, quae priori iudicio erat ablata , H
celeriter, summatim , citra ambages. omni- Hirat eauso pioprietatis, b. t. in D. Vuleo dibusque seu stratiotubus amputatis, causaposses- stingunt: A judicio postula brio summario ap- sonisecignoscenda est Ac experienda, H Lmo- pestiri nequit, potest vero a Plena io: se ut mensar iae. s. l. ti . C. stor. bonor. I. sieMani. I .l appellario non quidem habeat effectuin exedu- C. de agris. Oeens. t. i. Si ter vim vel H. mo . tionis fidi re um . habeat tamen effectum Iaxe tatio pollet sonis mometitaneae. Ouid earnitionis aereolutistrant id cst, sententiam nostra Interpretes Iudicium rossessotium qui qem, non obstante appellarione, mandaridi .idunt in Vummarium & Ordinarium sive ple-l executioni, eausam tamen devolvi ad supe-n-Ium. summarium vocant, in quo, nullo iuris Isiorem, qui de Pasi usione iterum coenoscar. ωdule temto , judex ad definitionem semiret, Gail. i. obf. r. is . M U. 6. obf. I l. Coler. δε. . eo
390쪽
liceat in uu r eadem ca a tertio ct c.
autem est, qui postremam obtinuit sentetitiam, ab eo qui spe laram , qui reliquis omnibus est superior. Germaniae & Galliae tribunalia tertiam & ulteriorem admittunt appellationem , Mync. i. obf. I s. Bugri. I. δε l Lib. abro . rt. 3 x. seq. Autumn. a b. iit, Quamvis dubi- tem , ara in aliqua Republica tot judicum. sine curionem lentemiae si si cudat, vide Gallium ordincs ia gladiis, ut quatuor appellationibus I. Gf. II 4. n. b. 9 4. in eadern causa Actia H locunt. In Rcpubl. Ro- mana seste non apparem. In Vibe enim a iu-- ldice dato ad Principem numero tantum tres. T 1 T. LXX. appellationes : in Provincia a duumviro ad Praesectum Urbi, vel ad Irixi eruam praetorio, Ne lice tr in una eademque causa tertio diiij Iam finge, hunc Praeserui in urbi dedi stet ovocare, vel tisi dum sentcntii jussicum, judicem , qui de appellatione cognosceret: ab
Sand. lib. I. tit. I 3. H . s. Impingit distinctio in b. t. tin. 9 t. xv. IJ Nihil inuor . stenuent. ped. 'Est tamen vise recepta. vid. laudaros modo Scriptores. An Reviso impetrata cxc-
hujuς judicis sentcntia appellari quidem non potest svideretur enim tertia appellatio in potest tamen recusari judex , invocato auxili ipsῖus praefecti, qui eum degit. Quae reeusatio non est appellat m, quia sit ante triem eontestatam , h. l. xi . Mentia AEanda. I. uoltra Hesent. or interloe. Acin V.CH c. aae b. it. An Κ visionis admittenda sit Revisio, dismuti alibi. suus d. itio Pi or Arum tratot io
IN una eademque eausa semel atque iterum appellare fas est h. l. Olim non nisi semel licuit: ut si a duumviro appellaslena ad Praesidem provinciae , non poteram appellare a Praeside. Ex Justiniatii amem constitutione etiam fecundo licet appellarer ut si a duum-vito appellavi ad Praesidem Pro inciae, a Praeside postum appellare ad Praesectum urbi: tionetiam a Praesccio Urbi. Te iiὸ non licet appellare. b. I. Qui enim deteriorem reportavit calculum toties, sequiori urgetur Prae in pt: one. Accurs. ad h. t. vexb. obtinentes. Quod autem die una, secundo appellare permitti, id actori & reo licere putandum:sx . iummodo praestat cedenti, ut ea ceris evi-
η:rique pam, Singulis bis appellare conceditur. Ut adeo quatuor appellationcs in Odcm causa snt licitae. Vcibi causa: Titiu a Sempronio in judicio petit ccntum ex mutuo. Judex absolvit Sempro
T 1 T. LXXI. ιi bonis cedere possunt. L L x I. II. III.
ditori se luere compelletur, t. I. . . t Ait Alexander, ta luminori. Atqui tria sunt huius cellionis commoda : liberat metu car Appellat Titius. Judex appellationis ceris, ut dimanar Non infamat, L. II. C. Lσconfirmata priori sententia, Titium quoque s qui b. cir .ia i v. insam. I. uo. b. t. pa it excep- absolvit. Iterum appcllai Tlirus. Hujus secun-itionem, Si bunis coorit, s. vlt. Dist. e Petite. lae appellationis i iii ex SemprCnium condem-JI. 3. C. de baen. aDEI. , . to d. Resp. Istanat. Appcllat sempronius. Damnatur idem in i particula tantummodo, liberationem tantum de- hoc appellationis iudicio. Appellat sccuD- biti ex ludit, non alia comin a. Cui. P reat. do Sempronius, te rursiis damnatur: In b. tis. Dixi, linia infamare Pugorem tamen su hie hγrothesi actoria reus bis appellarunt, ul- gillat , dc ignoni imae quandam habet speciem . tei tori appellaudi licetitia refrenata, h. f. Potior Nov. IS . c. r. Uerb. os et . His α ςγει:-ς