장음표시 사용
131쪽
vitate sancti Bartholomaei Apostoli , se in festivitate sancti Matthaei Apostoli & kvangelistae, sive in se.
stivi tm Apostolorum Simonis dc Iudae, nec non Min festivitate omnium sanctorum Kalendis Novembris , atque in festivitate sancti Martini. , & in festivitate sanctae Caeciliae virginis 3c martyris, atque infestivitate sancti, Andreae Apostoli. In his quoque festivitatibus amplius agatur , id est, in Epiphania dein Purificatione sanistae Maciae & in Ascensione Domini, seu in Pentecosten , & in dedicatione occidentalis partis Ecclesiae senioris & altaris sancti Ioannis Baptistae , quae est X I. Kal. Iulii , & in nativitate lancti Ioharinis Baptistae, Ac in Assium p-tione sanistae Mariae , & in nativitate sanetie Mariae, seu in natale Episcopi, quae agitur in die festivitatis sancti Thomae Apostoli , atque in dedicatione matris 3c senioris Ecclesiae suae senioris altatis. In his namque festivitatibus constitutum est ut ardeant luminaria triplicata, id est , de oleo x c. & cera x. hoc Icilicet centum vel eo amplius , prout opportunitas& locus fuerit. Tamen nullo modo concesIum est ut minas , sed amplius. In nativitate autem Dominitam festive constitutum est fieri sicut illos dies decet ; & in festivitate sanctorum Gervalli Ac Protha- si sive savisti Stephani prout melius potuerit fiat. Est etiam constitutum a praedicto Episcopo ut m-
censum boni odoris offeratur per singula altaria &defetatur fratribus in Ecclesiam convenientibus depopulis ad Ecclesiam sententibus ad matutinas de ad Missam sive ad vesperas atque completorium. Haec autem per singulos quotidianos dies devotissime, in dominicis vero diebus&in festivitatibus amplius dc solemnisis agatur. l .i X L U II. Placuit etiam in hac scedula , quae de
quibusdam actibus Pontificum.Cenomanica in urbe degentium usque ad Aldricum eiusdem urbis Epita
132쪽
ri M IDC E L. L AN EG R V Mcopum conscripta esse dinoscitur , inserere relationem sive memoriale qualiter praedictus Aldricus antedictie urbis Episcopus monasterium Anistri , in quo latustus Cari lephus confessor praecipuus corpore requiescit, ante Domnum Hludovicum Imperatorem legibus conquisivit ; utisi deinceps aliqua autercatio de eotorta fuerit, praefati memorialis exemplar in hac scedula conscriptum bonis hominibus ad relegendum appareat. Qood si aliquis ex hoc aliquam pulsationem praedictis matri & civitatis
Eccles e deinceps suis que succet Ioribus ullo unquam tempore faeere tentaverit, in hac scedula reperiatur qualiter evandicatum fuerit, & . quid repetierit evino dicare non valeat , sed subter in serta e vindicatio firma de stabilis omni tempore permaneat.
IN nomine Domini nostri Iesu Christi. i Tempo ribus Hludovici piissimi Augusti subter inserta
causatio mel evindicatio fuit de monasterio Ani solae inter Aldticum Episcopum &i Sigismundum. Abba tem, qui illud .tunc tenebat. Nam piaefatus. Aldricus dicebat & scriptis & testibus approbrabat quod de jute suae sedis Ecclesiae praefatum monasterium cum Omnibus ad se pertinentibus esse debebat , & sui antecelsores illud ex rebus Cenomanicae matris Ecrclesiae magna ex parte fundarant, & ad ipsam matrem Ecclesiam subjectum esse debebat hoc te .gib.is assi rarabat. E. contra Sigd mundus dicebat
133쪽
elub d . proprium Domni Imperatoris esse debebat,& non de praedicta Ecclesia : sed nullam veram auctori mn exinde ostendebat nisi tantdm unam epistolam quam Pipinus propter odium Gauetio leni Episcopi cuidam suo monacho fecerat ut illi sub j dctum esset eu non Gauaioleno ; dc hoc propter odium Gauetiolent factum esse perscrutatum est. Quia quando fuit Pipinus Cenomanica in patria, &de quadam persecata ope inimicorum suorum reversus per cenomanicam pratriam transibati tunc eum praefatus Gauziolenus cic suus frater Harivius non receperunt , sed infra Cenomanicam urbem cum omnibus quos secum conducere potuerunt se recluserunt, & Domnum Pipinum Regem illuc introire non permiserunt, sed damnum ei de suis hominibus facere nitebantur, dc suum pincernam coram eo stantem, dum sua castra in vinea sancti Petri juxta ut bem Cenomanicam posita erant , interfecerunt,& alios homines vulneraverunt. Videns autem
Domnus Pipinus quod ibi proficere H non potuit, vastans totam illam regionem, pergςie coepit ad Franciam. Tunc in ipso itinere venit ad ipsum praedictum monasterium Ani solam , & praecepit illi. monachis ut nullam obedientiam facerent iam dicto Gauetioleno, eo quod ei rebellis esset, sed sub litomundeburdo vel sub sua tantummodo tuitione vel dominatione permanere ut. Et tunc eis ac Siebaldqeorum Abbati talem epistolam dedit quod propter odium, ut dictum est, GauZiolent, & non propter ullam aliam rem aut injustitiam fictum elle liquet.Tunc enim ipse: Siebaldus non fuit ausus ibi remanere sed una cum Papino usque in Franciam perexj r. Postea veco cognoscens Papinus quod injuge fecillet& propter odium Cauetiolent hoc egisset, praecepit filio suo Larolo & jurriurando contestatus est ut praefatum monastetiuin redderet Cenomanicae matri
134쪽
Ecclesiae, cuius juste esse debebat, ne aliquod detrimentum sua anima ex hoc haberet. Et sic fecit Iostea Domnus Carolus, & Franconi Episcopo ilud reddidit, atque per praeceptum suum praedictae
matri Ecclesiae confirmavit. Multi autem hactenus vivunt qui Domno Karolo hoc dicere audierunt, qualiter suus pater Domnus Pipinus ei hoc contestando facere praecepit. Et quando jam dictum monasterium Branconi reddidit, multi vivebant qui hoc Domnum Pipinum Karolo praecipere & contestari audierunt. Istam vero rationem pleniter praedictus Aldricus Episcopus perscrutatam apud veridicos homines habebat, & hoc testibus veris & bonis coram omnibus affirmabat. Taliter enim Aldricus de Sigismundus altercantes , pervenit ipsa ratio usque ad Domnum Imperatorem . qui hoc firmiter inquirere prae . cepit, & veraciter sibi renuntiare jussit. sed antequam ipsa causatio ante Domnum Imperatorem veniret, volebant eorum amici & boni homines eos
inde pacare & concordare. Sed Aldricus Episcopus obtemperabat eorum justis petitionibus , & Sigitam undus non faciebat ; sed quicquid ei juste & rationabiliter sui amici agere suadebant , praedictus
Sigismundus spernebat. Offerebat enim er mem is ratus Aldricus Episcopus ut aliquem censum ei ex hoc solveret , sicut sui antecessores praedicti Epita copi antecessioribus faciebant, & per suum beneficium illud tenere , & nunquam ei diebus vitae suae de illo aliquod impedimentum facere volebat, sed quiete & pacifice unicum suis monachis eum inibi esse permittebat. Offerebat etiam & aliam causam praedicto Sigismundo , suadentibns praedictis amicis& bonis hominibus, jam dictus Aldricus Episcopus, ut si hanc non vellet, saltem aliam faceret. Permittebat autem ei duas aut tres villas , quales sibi eligeret, per suum beneficium habere , S: ex his nullum
135쪽
servitium aut aliqua dona requireret , sed quicquid ex his' vellet faceret. His omnibus a Sigismundo
spreti coepit is pedictus Episcopus suam justitiam
juste M rationabiliter quaerere , quia plenam & justam rationem sibi in hoc habere videbatur. Praecepit enim hanc iustitiam inquirere Domnus Imper tor Ebroino Pictaviensis urbis Episcopo & Erchin rado Parisiacae civitatis Episcopo Je Rorigoni Comiti de Alimaro Seneschalcho Domnae Iudith Imperatricis & Millo palatino una cum aliis vassis dominicis. Sed dum haec res ad effectum tunc minime pervenit propter alias necessitates , & hoe Domno impetatori renuntiatum esset, praecepit ut ante se in suo palatio ipsa altercatio finiretur. Tunc ergo iussit Domnus Imperator ut haberent ambo eorum auctoritates & testimonia Aqui rani palatio
ad suum placitum quod ibi tempore quadragesimalicum Episcopis & Abbatibus Sc Comitibus & ceteris fidelibus suis hab2bat , ut ibi pleniter praefixa altercatio finem perciperet. Sed Sigismundus jam vocatus ad ipsum placitum minime pervenit. Qua de re
iterum Domnus Imperator per suam epistolam eum vocavit ut post Pascha veniret. Qui & hoc renuens,
jam tertio vocatus minimc venit, neque missum aliquem misit cur hoc dimitteret. Tunc cernens Domnus Imperator suam inobedientiam & contumaciam, expectavit tamen adhuc post tertium condictum placitum quindecim dies ut veniret ; sed cernens eum jam venire non velle, neque suam rationem ius ediffinire , quia minime hsc rationabiliter & veraciter se facere confidebat , & propterea venire ad
placitum nolebat tunc Domnus Imperator interrogavit suos Consiliarios & Episcopos sive Abbates de Comites & reliquos fideles suos quid ex hoc facere deberet, & quale consilium ex hoc ei darent, & quid de tam inobediente suo praecepto facturus esset.
136쪽
1ig MiscEL LANEORVM Tunc respondentes dixerunt utriusque ordinis omisnes. Vidimus quod iste Episcopus vester Aldricus habet suas auctoritates & praecepta regalia ni genitoris vestri quam & aliorum vestrorum anteces-d serum, videlicet Regum Francorum , in quibus , ut coram nobis relectum est , continetur insertum Scsancto tum sacerdotum ac Regum manibus propriis corroborarum , quod monasterium Ani sota , unde agitur haec justitia , Cenomanicae matri Ecclesiae traditum fuit & ab Episcopis ejusdem matris Ecclesia ' constructum & ornatum atque legibus possessum. Habet etiam praefixus Episcopus , quos videmus &audimus , suos testes veros & bonos, qui has auctoritates firmas & veras este testantur, & jurejurando quae dicunt affirmant. Insuper testantur quod infra legitimo tempore praedicta mater Cenomanicae civitatis Ecclesia vestituram legitimam habuisset de praedicto monasterio, & adhuc triginta anni non sunt, transacti quod ex eo legitimam vestituram habuit,& propterea inde fuit modo alienatum quod Franco Episcopus pr. edictae Ecclesi suo propinquo Adalia ghyso illud impetraverit, ut pro illo regalia servitia& itinera faceret , quae ille pro sua infirmitate de senectute facere non valebat. Affirmant etiam eundem Franconem aliquas villulas & quosdam vassallos ca- satosque , ut nominant , ex piae fixo monasterio ad
suum opus, dum ad vixit, retinere ; sed illis ambobus defunctis non fuit ad praesens Episcopus ejusdem
sedis qui Domnum Imperatorem Hluclovicum ex
hoc interpellaret ad temptu ; & sic datum est alio,& tali occasione sublatum est de praefixa sede. Sed S hoc quod isti monachi dicunt quod vestium proprium esset, praedicti testes Aldrica Episcopi per eorum auctoritates & per vestros valIallos & alios veridicos & bonos homines assirmant non esse. Di
sunt etiam, si vestrum proprium efferi res ipsius mo-
137쪽
LIBER Tros Vs a 'nasterii secundum legem Salicam aut Ribuariam tue rentur sicut alia loca & res quae de vestio sunt proprio Britant , mancipia non partirentur, sciri de aliis locis S rebus quae de vestro sunt proprio in illa regione est cola suetudo facere ; sed de illis causis in rebus sancti Catile phi sicut in proprais, Domni Imperatoris observare apud eos. est consuetudo , nihil unquam conservatum fuit pro istis causis assirmant & defendunt jam dicti testes saepedictum ni onasterium non vestrum proprium aut 3licujuἔ esIe, sed de jure Cenomanicae matris Ecclesae . de cujus rebus est fundat iam, illud esse aflit maut, quod &rationabiliter & legibus, ut nobis.videtur , facere possiant. Testantur etiam supra memorati testes
quod omnes Episcopi qui in praedicta civitate & in jam dicta sede a tempore sancti Innocentis Episcopi secundi , successoris videlicet sancti Victui ij, & a
tempore sancti Cari lephi confessoris eximii fuerunt, ptaedictum monasterium subjectum habui sient,exceditis duobus. quod propter praedictum odium & pro aliqua negligentiis vetacito factum esse in ciuisium est. Testantur etiam quod plus ad jus de subjectionem praedictae matris Ecclesiae praefatum monasterium pertineat quam ad vestrum proprium aut ad aliam aliquam causam ; & hoc, si aliqui testes contra se venerint, falsos eos, qualiter piaeceperitis, facere posse testantur firmiterque assirmant. Supradicta veio ratione hanc justitiam diligentissime ventila
tam , rei Veritatem cognoscentes, pleniter & rationabiliter legis divinae & mundanae nos utatusque ordinis vestri fideles auctoritate instructi, & plena ratione suffulti, iudicamus vosque hortamur ut ei auferatur qui vobis inobediens extitit & ad vestrum placitum non solum semel aut bis vel ter vocatus venire contempsit, quia de sua absentia culpabilis Scconvictus este cognoscitur, dc ei vestra auctoritate
138쪽
nostroque judicio reddatur praefatum monasterium qui vobis inobediens non fuit, nec ad placitum venire renuit, sed semper praesens cum suis au malibus & nobilibus testibus assuit. & hoc pleniter& l paliter approbare est paratus quod suae sedis Ecclesiae praefatum monasterium esse debet. Et propterea praefato Aldrico Episcopo firma auctoritate ad jusj ae sedis Ecclesiae praefatum monasterium cum omni integritate ut reddatur judicamus. Quidam autem eoruio dixerunt. De nosis ipsis aliter judicare non pollumus, quod si aliquis nostrum licet nemine quaerente, aut aliqua causatione pulsante , vocatus ad vestrum placitum venire contempserit, ni infirmitas aut legitima somnis eum detinuerit,& si aliqua somnis, aut infirmitas eum detinuerit, ni ipse suum adinvocatum aut suam excusationem rationabilem ad
os miserit, iuste & plena ratione perdere debet unusquisque nostrum quod de vestro habet. Et propterea sicut & de nobis , sic & de illo judicamus ;quia neutrum secit, nec ipse venit, nec mandare
studuit cur illud dimisit. Sed sicut isti homines qui
praesentes adstant, id est, Hagano & Benedictus &alii, dicunt & affirmare volunt qualitercunque vobis placuerit, sive si aliquis ex vobis aliter dixerit, singulare certamen cum eo praeliari sive in iudicio, si
vi bis placuerit , seu cum sacramento verum facere nolla n ob aliam causam praefatum Sigismundum remansisse , neque propter infirmitatem , neque prOPter aliam necessitatem , nisi quod venire , ne con- Vinceretur , notuit, quia nullam justitiam neque ali.
quam justam aut rationabilem causam praedicta quaestione se habere confidebat. Et haec praeduli homines quotidie ante vos & ante nos & reliquos fideles vestros clamant , dc approbare , sicut praedustum est. vel qualiter vos placuerit & eis praeceptum fuerit volunt. Et hoc nepissime publiciter in hoc p
139쪽
Iatio est acclamatum & perquisitum nobis 8c ceteris fidelibus vestris audientibus ; sed nemo est qui eis conitia cere aut resistere velit, sed plus dicunt omnes eos veritatem dicere. quod & verisimile nobis .este videtur. Sic vos jam quindecim dies per aliud placitum vel tertium ei concessum rapectantes, neque suum advocatum aut sua τ auctoritates misit, , 'neque ullam excusationem de se vel de suo contem pistu facere noluit. Idcirco de sua absentia vel contumacia jam convictum atque damnatum eum esse legibus judicamus, ita ut nec ejus vox amplius de hac causa audiatur. Et ut hoc quod dicimus & judicamus auctoritate canonum & legis plenius confirmemus , precamur ut nonnullae sententiae ad hoc pertinentes canonum & legum ante vos legere jubeatis. Et tunc publice coram omnibus recitatae sunt hae sententiae canonum & legum:
in ERPTV M EAE DECRETIS Papae BonisAcii , capitulo III.
ΜAnifestum est confiteri eum de crimine qui indulto & delegato judicio purgandi se occasione
non utitur. Nihil enim interest utrum in piae senti e/px' examine Ompia quae dicta sunt de eo comprobentur, lib. τ .c. 43. cum ipsa absentia pro confessione constet. '
Tum ex decretis ejusdem Eoni acii ripae. NVlli dubium est quod ' reus judicium nocenS
subhergit , quemadmodum ut absolvatur qui est innocens quaerit. Confitetur enim de omnibus
quisquis se subterfugere judicium dilationibus pu
140쪽
CA vendum est ut si quis adesse neglexerit , dilationem sententiae de absentia non lucretur ;sed quae male pullulasse noscuntur , radicitus evel- . tantur & emendentur.
Ex decretis Caelestini Papae. Non caret enim suspicione qui ad iudicium
venire contempserit & purgari se distulerit, quia ipsa absentia sua est comprobatio. Insuper Occurret veritas , si falsitas dii plicet. Merito namque causa nos respicit si silentio faveamus errori. Ergo corripiantur qui hujusmodi sunt modis omnibus , ut veritas eorum versutiis non sopiatur, sed astuta eorum cavillatio aptissime dc prudenter omnibus manifestetur & emendetur , atque restitua4uz quod hactenus occultum dc neglectum fuit. Decreta In- Item excerptum ex decretis Pastae Innocentii.
Eritas saepius exagitata magis splendescit ad lucem , dc pernicies revocata in judicium gravius condemnatur. Nam fructus divinus est justi-π' CR. tiam is pius recenseri, & errata corrigere , ablata μ 'φ' restaurare. Nec otiosa ergo Dominus iudex nosteς in nobis eise patitur quae exercenda , non negligenda donavit. Sequentia vero capitula ad eandem rationem peristinentia a sapientibus Comitibus ct Seabinis dominiacis sunt prelata i ct per judicium coram omnibus seunt