장음표시 사용
521쪽
Vgia nomen proprium l. 4l2. Via Trajani rotae imagine notata l. 531.
Vietoriae imago l. 679. mctuu gestatae symbolum l. 8 . numerus Victoriarum imperatoris titulo ni
ditus l. 679. Vigilantia quibus symbolis denotetur l. 6 32. δ. 875. vigiles angeli et Iares dicuntur f. 459. vigilis
nomen munus custodis involvit f. 459. vid tur in Domine Abrarius latere q. 458. add. maychii Aet cons. Virga. in ea a Iehova dilecta l. 466. inum anili hora denotatum l. 528. Chios vini sui praestantiam numis celebravit f. 529. Virga a Phoenicibus culta l. 662. erecla quid significet f. 661. 662. virga vigilans apud Ieremiam a theologis non lutullecta l. 662. cons.
Virgilius v. Aeneae fuga. Virginitas tremenda l. 776 s. Virgo, Zodiaci signum raro obvium
unde Cererem eum eo confundi conjicitur l. 278. quae eius dea est tutelaris l. 320. 324. quartae in hel domade diei adscribitur l. 360. unaeum Geminis domicilium coustituit Mercurii l. 282. alii ventrem, alii ilia ejus praesidio gaudere docent f. 320. tres ejus decant f. 320. 330.
nota, qua significatur, litoris constat, Di Tirouianae notae similis est l. 321. contrarium ei signum Pisces sunt l. 320.
Viri Iis dearum species S. 619. 8 . Vis contius notatur l. 287. 293.522.527. 532. Visus auctor Sol est l. 578. 633.705. 760. significatur Solis radiis l. 7 .ct leone, unde hujus nomina Hebraea et Graeca f. s. notatur et serpente, unde hujus quoque nomina t. 6. eius acuitatem praebet Chrysoprasus f. 154 s. visus noxius i. 799. visus per tu somnium S. 805.
Vita esse gaudendum f. 527. 528. 530. cons. Gorii columbar. liber . l. 213. Vituli 0. Voconii nomen imagine notatum l. 523. Vixit verbum pronuntiatione saepe corruptum l. 387. Ululare Proserpinae l. 631. Hecata et in magicis artibvx usitatum l. 878.
522쪽
Umbrae tu sororum evocantur Syn ehitide l. 153. cous. Lumales. Θω
Unciales litorarum sorma recentior 6. 190. pulchrae in gemma lucisae exemplum l. 757. Uugere superstitiosum l. m. add. Heynii opusc. VI. p. 258. Unitatis nomino Apollo insignitus
Unus Sol l. 800. Abraxas l. 596. Sarapis S. 796. 800. 803. deus quamvis variis nominibus appellatus ἔ.343. 869.
oeales plerumque eX Sola pronuntiatione seritientium pendent l. 428. 439. 4 . 562. unde promiscue a C ptitis ponuntur j. 428. 9. 612.61 T. ves prorsus omittuntur j. 627. atque hoc in ornuibus fore linguis, in quibus incerta carum est pronuntiatio, observatur l. 5. 627. quo factum, ut in verbis Hebraeis charactere Graecia Scriptis Vocales modo nil-derentur, modo omitterentur O. 438. 681. 708. solis vocalibus Aegyptiaca quaedum inscriptio constat l. 596. initiales Interdum abji ei untur l. 40T. Vocales septem Graecae in per-
multis gemmis lucisae sunt f. 250252. 5M. 644. 659. 6Υ1. 687. 690. 9. 716. 723.751. 754. Planetae iis significantur et Iyrae soni f. 253. 260. 261. 282. 288. 289. earum ordo mutatus f. 158. 745. in cujus rei causam inquiritur l. 254. 75l. uua e septem omissa f. 709. 753. singulae
repetitae numero decrescente et crescente f. 709. ad tantum sunt aptae l. 253. 256. et nota interdum musicae esse videntur f. 253. 255. 256. 258. iis numen supremum ab Aegyptiis celebratum , . 26O.
Vocandi casus pro secundo f. 365. et Secundus pro vocandi casu θ. 362 s. Volneyus scripturam universalem inventurus erat S. 16T. volucres Horum circumdantes ἐ.7l6. aerem signiscantes ἔ. 524. earum volatus non sortuitus f. 830. capita in deorum symbolis φ. 487. 692. cons. AD .
Voluptas Veneris donum l. 282. Vossius de literarum permutation θ. 4O9. Vota cantata φ. m. impia proserebantur voce depressa l. 497. votiva membra in templis deposita
523쪽
Vox dialecto peregrina prouunt intanon semper intelligitur l. 4Ol. vocum, quae breviatae videntur, intemdum primigeniam videmus formam'. 407 s. Salmas. ling. Helleniar. 67. 390. 391. Valchen. ad Theocr. ed. 2. p. 38O. decurtatarum e empla l. 406. 4m. praesertim iu sommulis solemnibus i. 509. et nullo inter se nexu ligalarum f. -9. aliarum latitudo S. 40'. sono similes comparare solout homi ues l. li6.458. 74. 484. 647. 22. cons. Verba.
Uriel angelus i. 104. sortis socius oppellatur i. 102. in amuletis o vius i. 158. 764. Urinae dissicultas sedatur Electro j. 154. D sus loquendi v. Loquendi usus. Utendum vita f. 528. utere felix, tu gemma inscriptum l. 20 LUtre pro velo utitur Cupido j. 529. Uva amphorae addita hanc vinariam esse docet f. 529. Vulcanus tutelam gerit Librae Zodiaci simi f. 320. 324. et Septembris mensis l. 324. Aegyptiorum Phtha est l. 669. Vulneribus contrarius est lapis Ga-
Walde e censis Iaspis l. 754. Vende linus notatur l. 681. Wil deus notatur l. 219. 267. 339. Wiuchel iu annus notatur l. 280.3lo 339. 665. MD. Wormius notatur i. i .
X rharacter circulo circumdatus i. 527. TM. cons. Crux. Quadriata. litera Λ sormam X interdum accipit i. i M. 2D2. 868. Latinae X addita litera S l. 865. Graeei nou nunquam κτpro ea ponunt f. 416. cons. GLEa εε cet. inscriptio explicanda l. I. Συστος επικτη ας inser. l. 8 . Dr υμεγαλη τυ η Hercules l. 807.
Υ mortalium Livium a Pythagora di e tum l. 227. literae forma varia f. 193. varia quoqne pronuntiatione ex nit, ut V poneretur pro A f. 4ol. pro ΛΙ l. 389. add. Aringh. I. 332.
524쪽
Hebraeis Ales ei Ioil junctis utuntur l. 440. a superstitiosis ter Υ repetitum l. 274. ab aliis Saturnus, al, aliis Luna hac vocali denotatur'. 282. sed rythmum X a Luna e
sei serunt l. 288. 'Υδαρος pariter atque ιδαρρος dicitur l. 861.
1 o ungius Anglus laudatur l. 17 l. Υψιστος appellatur deus l. 833. et Michael angelus i. 766. Τρ μου qua de causa legendum sit σια l. 811. Υσιρις nomen Osiridis f. 642.
Υστε ρα μελανη cet. inscriptio explicanda l. 846 seM.
Z fgura alias mentitur literas l. ID. 198. literae varia forma l. 186. 193. 61T. Mi. pronuntiatioue Permutatur cum I l. 222. 416. Cfi l. 222. et Sigmate i. 596. 616. 646. ter repeti in s. 616. 6 17. inversa pro S f. 198. 532. Graeci litera Zete Hebraeas Salu et I hsade exprimunt f. MO. Zasa avis angelus S. 123.
Zaleuci Iex deum nou impensis, sed honestis moribus colendum esse
Zβιε vox obscura θ. Tli. Zeses Latinis et Graecis literis scriptum saepe in monimentis obvium
est l. 20. 200. 212. 374. 394. 528. ex quibus Latinis literis pater videtur, Ela inuo sonum literae I non habuisse. Monifauc. antiqv. e
Ptic. I. R. 177. Zaυς nomen addubitando pronuntiatum f. ii 4. hrevis eiun nota l. et 87. Zodiacus nomine poli interdum intelligitur l. 285. cons. Suidas υ. Πολος. imaginum in eo rationcm non intellexit Lactantius i. M. 320. uou ingulti tantum signa in monimeutis Olivia sunt, sed integer etiam Zodiacus saepo in eis comparet f. 278. do iis, quae singulis signis adscri-Luutur, tabula concinnata f. 320. figurarum antiquitas f. 321. signo rum nomina Graeca, Latino, et Choldaica l. 320. Hebraea Graecis Acripta literis l. 322. mensibus singulis singula praesulit θ. 323. cuivis tutelaris suus est deus f. 324. 325. cuique signo assignatum membrum
525쪽
est corporis humani f. 326. et cui- Zoega, ejns de nomine Ch nubis opi que adscriptum patriarchae alicuius nio 6. 489. inscriptionis in gemma nomen 327. tres unum quodque explicatio f. 544. Iiatiet decanos ἐ.32O. 329. 33O. coni. ZoPhnsem in quinam apud Phoe- Decani. in signis illis labores late- uices p f. Tl8. re Horculis conleuditur l. 464. sin- Zoroastris commentarius de ritia gula figua ab Aegyptiis Dro diis Lus Persarum c. 692. habita et ponsiliarii dieii 4. 237. Zornius notatur ψ. 806.
528쪽
x variata verborum pronuntia tone inter se eonfuris. June quidem Diri docti, qui in notissimis Graecae linguae dialectis
omnem Permutatarum literarum causam quaereniam esse sibi persuaderant. Et certe eorum in opinionem qui diligentius inquisiverit Didebit singuIari variarum gentium consuetudini multum omnino esse tribuendum: id quod a Platone Alcibiad. I. Bip. V. p. 20. 2 i. jam PersPectum est, nec mala ci Sexeto Empirico l, io. p. 255 Derba comparata cum numis stunt, quorum genera singula in lingialis υnlent ciυifcitibus. QuibuA g -υisειmra ex Graecis acriptoribtis accedit Romanus quoque Ouinctilicinua, qui si, b , postquam de consuetudine dixerat aermonis Iegem Pincense, haec addιdit: is cujus diisellior apud Graecos observatio est, quia Plurn illis loquendi genera, quas διαλεκτα- vocant, et quod alias vitiosum tuterim alias rectum est. Haec ille. Verba autem uerum Diva υoce Protota, an literis mandata fiaerint, ρνofecto ad rem nihil infere f. Namque orthogrraphia, plerumque pronuntiationem secuta, pro hujuε υG
529쪽
riatione literas etiam Dariare jubet. Neque fore quemquam Credo tam insanum, qui in Aegyptiorum l. 36l , Nubiensium S. 364 vel Siculorum j. 4s1. 842ὶ scrotis Atticiam rationem scribendi postulare Delit. Unde
consentaneum est debere eos, qui hoc nostro indice Mauri sint, simul riationem habere non solum temporis, quo monimenta fuerint conditra; aed regionis etiam, in qua lucem viderint. Atque haec quidem de dialectiAhractenus. Verum enim vero μermulta obvia sunt permnlatarum literorum exempla, quae neutiquam recepto in quadam regione mori adscribi posaint; sed communi potius humani generis nasurae. Hominum enim, quercunque in terra degerint, incuria sive socordia saepe factum est, ut voces m D pronuntiarentur, indeque Perperam etiam literis franscriberentur. Frequentissima exempli gratia literae I cum diphthongo ΕΙ permutatio nulli profecto ex praecipuis quatuor dialecfia pectiliaria eras, sed instabili potius orthographiae est tribuenda. Ouam quidem incer/cim non inferioris tantum aevi monimentis, sed in antiquissimia etiam obserυcimus: δ dent viae vitium tam antiquum esse, qtiam lingua ipsa est, ex verborum aliquot cognatorum formatione, variatione scotis. II instertius. ad Timaei lex. Platon. p. 52 et inflexione patet, quae quidem omnia neutiquΠm rabinitio, aed ροε ea ceriis demum legibus sunt aubjecta. ExemPlo sit ver-ιtim ir ω, θαν, , θω, et tofa descendens ab eo vocabulorum familia. Ouayroρ ter haud miramur diabios fuisse Graecos ipsos in eligendis literi , quibus voces scriberent cons. Suidam I. p. 339. V. α- ον, P. 224. V. αγτικέως. Sed Omn tia fandem logibus soluta fuisse corrupta sensim linguia Uιdetur, quum scribentium quilibet suam pronuntiandi consuetudianem secutus literas tid sontim sibi ρraesertim familiarem permutaris.
530쪽
0uae quidem licentia quousque processerit discere quantumυis operae yretium sit, tantum abest tamen, ut assirmare Delim omnes Graecarum literarum Permutationea indice meo contineri, ut ex ψsa etiam ratione, qua confectus eat, colligi liceat, neutiquam eum posse omnibu3 num ris absolutum esse. Peculiare enim studiiam et operiam in condendo eo
non impendi; sed ex liferarum permutationibus , in quas forte incideram, quasque Primo meum tantum in usum f. ω9 obiter in schedis annot
Deram, collectio aensam exorta ecte. Deinde, quum Obae assem veterum
monimentorum intemretes ad hanc rem non 3atis respexisae l. 378 aeqv. , consilium demum cepi, quae coiaegeram Publici /uria facere, quippe quia bus, quantumυis imperfectis, plura tamen exemρω contineri Diderem, quam in reliquia libris, qui hanc Orithographiae Partem tittigerint, reperiri possent. Ac sane multitudine opus erat exemplorum, quandoquidem uno tantum υel auero Dis persuaderi hujus rei imperitis potest. Stib se ei illam, quae a mutata pronuntiatione originem traxerit, literarum permutationem. Scilicet error eae graυissimus eorum, qui e commutatis inter se literis coui ne, sons has non fuisse dispares. Otiam- Dis enim facile demus ab eis, qui recte acribendi rationem negIexerint, fave Iiferas sono similes, υeluti B et P, Promiscue esse usurpatas, Dixtamen quispiam negabit, harum literarum sonum fuisse diversum. Plutarchus certe qu. Gr. p. 292 De hos in pronuntiando βατειν et εικον
reprehendere non Posuisses, si πατεis et idem sonuissent. Neque di- Dersa ratio diphthongorum est. Quantumυia enim AI el EI, ut hoc exemplo utar, acribendo Permutatas esse υideamus; Sextus famen Empiari s I, 5. p. 241 sonos earum distinguis. Perverse igitur doctorum υirorum purea ad confrOυersiam de literae Η aliartimque vocalium e