장음표시 사용
271쪽
sungebatur, utpote ab Uictore tertio ea dignitate privatus, ut ibidem Urbanus Papa narrJL; cujus iterum causa anno I 9 I. in Legionensi Concilio agitata suit, ut ibidem dieturi sumus. De eodem Toletanae Ecclesiae Primatu Bernardo collato, altera extat Urbani secundi epistola ad Tarraconensem Archiepisco pum cujus initium est . Novit dilectio tua oec, diu tamen ad versus Toletanae Ecclesiae Primatum ab Urbano secundo Be nardo, ejusque successoribus collatum relli terunt ac nullam olim , ut Urbanus supposuerat jurisdictionem in Hispaniae Ecclesias Toletanam Ecclesiam habuisse Tarraconensis . & Nar honensis Archiepiscopi contendebant I Urbanus tamen Tarraconensi Epistopo jullit, ut sine cunctatione pareret; & ut Narbonensis Archiepiscopi querelas comprimeret , Bernardum legatum suum per universam Hispaniam , Sc Narbonensem pro vinciam constituit, ut ex epistolis sequentibus annis ab Urba. no datis constat. Toletanae autem Ecclesiae privilegium ab Urha no collatum successores passim confirmarunt; Mariana tamen libro nono historiae Hispanicae adnotat. Tole anos Praesules Primarum
iura, ct auctoritatem obtinuisse . ex quo te ore a Mauris recepta es: numquam defuisse tamen qui obsisterent auctoritati, detrectarent Imperium : ac ne nunc quidem praeter nomen, ullam ejus potesatis partem exercent in alias propineias Hispanis, neque componendis neque litibus, neque Iontibus plectendis, neque legibus promulgandis c. de hujus Primatus origine Rusu
Demarca in dissertatione de Primatibus num. Ias. & seqq. , &fusiori etiam stylo ac toto volumine in solio Nicasius de Pri. matu Toletanc Ecclesiae. Nos vero haec adnotasse 1 uniciat. io. Et si Berthoidus Constantiensis in chronico anno Io 83. Berengarii Andegavensis Archidiaconi obitum alligaverit, eum tamen hoc labente anno obiisse communis eruditorum sententia est , ait Pagius , cui ceteri subscribunt ; Is porro nonagenarius prope die Epiphaniorum obiit, ut notavit Malesburiensis, ac Epithaphium eidem inscriptum positum ab Hildeberto Cenomanensi tunc Archidiacono . postea ejus etiam Eccle-sae Episcopo, refert, in quo inter cetera haec leguntur tauem modo miratus, semperque mirabitur orbis Ille Berengarius non obiturus obit
iauem rectae fidei vestigia summa tenentem Iam sexta dies a tulit, ilia nefas .
Arehiep. Pri. matui Tolet. Eeelesia: se subjicere re.
Labb. Concito. Io. p. Is Berengarii Andegaven sis obitus .
272쪽
cetera in eius laudem fusiori laxiorique stylo multis versibus addita, Sc a.Raronio relata . praeterimus; utpote in laudem viri in haeresim sepe, ac vix laicae communio uis in exitu digni, ut ibidem ait Baronius, & ante Baronium Berengarii Epi. taphium recitans Malesburiensts adnotavit. Videas in his veris
sibus, quod laudibus excepi modum Episcopus , HUdebertur sci.
licet. II. Berengarium autem ante obitum resipuisse. ac poenitentiam egisse. Sc in catholica communione obii se . dubitari vix potest ; cum id non solum Ilii debertus Cenomanensis laudator nimius , sed pallim alii plurimi, si Gudinium a catho. lica fide, & monacha tu apostatam , paucosque alios Calvinistas excipias ; Quibus sine cautior suit Caveus . qui dum eum haeresim abjurasse a Mabillonio tradi adnotat. an haec perfecerit, inquit, Iudicent alii. De Berengarii poenitentia testes sunt tum Clarius, loco. & aetate Berengario proximus, dum ait. Fidelis, vere catholicus pilam sinivit ; tum Ricardus Picta. vi ensis Monachus Clunia censis . Berengario fere coaevus ;Erravit in Ade , in nit, sed psea correxit errorem: Malesin buriensis vero de esuidem obitu agens, haec adnotat. uuamvisus sententiam correxerit: omnes tamen . qu=r ex Iotis Ierris depravaverat , conpertere nequivis . Adeo pes mum es. alios exemplo , vel verbo a bono infirmare. quia fortas r peccatum te gravabit alienum . eum deletum fuerit Iuum . Et iterum . Euino ipso die Epiphaniorum moriens, gemituque producto recor. datus,quod miseros quosdam adolescentes primo aetatis flore Ieraa sua infecerit: Hodie , inquit. in die apparitionis fuae apparebumibi Dominus meus J us Chrisui propter paeniteotiam, ut spero, ad gloriam, pel propter alios, ut timeo , ad poenam; hinc factum
ut Turonensis Ecclesiae Canonici, ex eo tempore quo obiit , pro ejusdem requie singulis annis ad ejus tumulum in elaustro S. Cosmae ubi sepultum fuerat, Psalmum Deprofundis pro ejus . dem requie recitarent. Quot autem sincerae poenitentiae, post repetitos in haeresim relapsus, indicia Berengarius dederit, quosque poenitens annos supra vixerit, non constat. anno tam et Io83. id contigisse,ac quinquennio ad obitum usque perseverasse in ea verosimile est; cnjus poenitentiam Lanifrancus Cantuarie n. sis Episcopus, aut ignorans . aut supectam habens, dum Reginaldo Pictaviensis Monasterii Abate , aliisque de Berengario. qui S. Hilarii opera carpere ausus suerat, haec scripsit. Porroga d
273쪽
quod schismaticus ille, Bdreuerιm dico . ut vestra epiII 'lausa a eli, conua σter et ferit, q ιia B. Hilarius vesicae urbis . vestraeque gentii q ιοndum Episcopus , in tractatu Fidei perperjajeserit, o in libro de dioina Trinitate iinprobabiles senteu, tior Domino Iesu Chrisso protulit ; mirari non debet beati- . si ii, qui de ipso capite tam multo, nefanda credere, G- docere veris inis relationibus infamatur, ipsius capitis membro tam perniciosa dicere, traditus tu reprobum 1ensum , dipino judicio permittatur , ac quanti facienda sit
tum Hllarii, cum aliorum S S. Patrum auctoritas, pluribus demonstrat . ut ibidem, vel apud Baronium , qui integram epistolam recitat, videre est. Ia. Hoc anno ex hac vita meritis, sanctitateque praeclarus migravit Gebe ardus Salisburgensis Episcopus, Apostolicae Sed is legatus, & ab Henrico Imp. ob defensionem jurium. &dignitatis Romanae Ecclesiae in exilium ante annos novem mil-sus, ut eluidem sincera acta testantur, in suam vero Ecclesiam reversus, quam biennio adhuc administravit; Anno Incarna- Iionis Dominics Io 88. , tra vanis ab ordinationeyua anniI Pi
ginti septem , menses decem , hebdomadibus duabus , diebuIduobus, exucto felicis agonis eursu , ad palmam supernam νο- catui I 6. Micn. Iulii . in capro Do, quod V perpen dicitur, Brius viis terminum beato fine sortitur , deinde transtatui. in nostro monoserio debita seneratione sepetitur . Ipso die depo- Ilaionii surdum, ct mutum , quem praediximus. ad sepulchrum
proprium cursvit. Ero primo aliisque deinceps miraculis via pere δε caeleobur reguis testatur Ge., cujus Epitaphium versibus digelium auctor recitat, quo ejus insignia merita exponit, ut ibidem videre est ; eo sublato Henrici jussu Bertholdus quidam eam sedem invasit ; Clerus tamen populusque Salisburgensis . In unum conpenientes , elemone canonica penerabilein
Thiemonem S. Petri Abbatem in ArcBiepiscopum consituerunt, eique ad defensionem ecclesiae capra , o munitiones Episcopi tradenter , praefatum inv orem de finibus Salisburgensis para.
thiae , seu dioecesis, expulserunt: De Thiemone autem infra sermo fiet. 13. Rursum , vel sequenti anno , ut adnotant auctores historiae litterariae Galliae mortuus est Durandus Tuarnensis Abbas, vir sacris, humanisque litteris excultus, pie Iate vero , & regulari observantia praeclarus , sibi etiam ob vilae Jasu CHR.
Salisburge n. Arehiepise. obitus, cui Thiemon. Abbas sucoeedit . Apud Caniis nitium autiq.le I. tom. 6
274쪽
banus celein brata Labb.to. Ioa
p 3Tq. Gu bertus urbe eiicitur
2 a HISTORIA vitae austeritatem, durus carnifex dictus; atque unus ex plurimis eruditis viris, quos Gulielmus Angliae Rex ad se vocaverat; ut idem Rex moriens testatur, Regis vero sepulturae Darandum in tersuisse narrat Ordericus ; qui de ejusdem studiis, & pietate. gestis haec adnotat. Durandus riarnensis Abbas grandaevus ab
infantia Monachus . religione, o sapientia praecipuus , Ecelesiastici eantur dioini dogmatis do ctor peritissimus , sibi durus carnifex , alii que miIis , pos multos in Dei eultu labores. in lectum deeubuis, ct bene ut prudens . ct sidelis herour ire ad curiam domini fui paratus HI. Idus Februarii
de seculo migravit . hoc scilicet anno . Inter Cetera egregium adversus Berengarium opus scripsit de corpore, & Languine Domini inscriptum , cujus supra mentionem fecimus ;extatque in hibliotheca Patrum tomo i 8., & in appendice ad opera Lant franci Cantuariensis . Plura de eodem tractatu , aliisque ejusdem scriptis, vel gestis vide apud auctores historiae litterariae Galliae tom. 8. pag. a l. & seqq.JFSU CHRISTI Au. io 89. URBANI II. PAPAE AN. 2.ΗENRICI IM p. 6. ALEXII COMMENI IMP. 9. I. Et si adhuc inter Urbanum secv ndum , & Guibertum. sive Clementem schisma vigeret, atque in urbe esset Urbanus, ac in insula , quae inter duos ponter est morabarer, ait Berto l-dus; Guibertus vero urbis meliora loca, vel fortasse Adria. nam molem possideret; Urbanus tamen Papa Generalem Synodum , centum quindecim Episcoporum eollegit, ct ecclesta sica saluta suorum praedecessorum Moseolica auctoricate com firmavit. ait idem Bertoldus; qui addit. Guibertus autem autem haeresiarcha a Romanis turpiter expellitur, ct ne amplius Aposolicam sedem invadere presumat juramento promi tere compellitur , ut sic illaesus abire posset: non multo post
in urbem iterum rediisse, videbimus, anno IO9 I. a. Interea , ut prosequitur Bertho Idus. Diuturna Re.gni discordia inter eaIholicos, oesbismaticos tabescere carpit ;ut non jam bellum ad invicem , sed pacem componere funius iudicarent. Euapropter duces Comites sideles sancti Petri cum Henrico colloquium habuerunt , eique suum coninium, O auxilium ad obtinendam regnum firmi me promi runt, si GM, Icrtem haeresiarcham vellet dimittere , ct ad Eecie dicam
275쪽
ιοmmunionem per Catholicum postorem remanere. Eusim qxi Jasu Caiadem conditionem nee ipsie multum respuit, si tamen in hoc ei Lu. io 89.
- Principes fui assentiri vellent, videlicet Epis i , qui se cum
Guiberto deponendos esse non dubitaverunt, eo quod tu ejus parte ordinationem , imo execrationem perceperunt. Hi ergo penitus hac vice dissuaserunt, ne S. Ecclesiae reconciliaretur. His addit Beriholdus, Dominus Papa Urbanus . CPolitanum Imratorem ab excommunicatione per legatos suos absolvit. At unde haec de excommunicatione , vel absolutione II acci Com. neni Imp. didicerit Bertholdus, prorsus ignoratur . ait Pagius
not. a. ad hunc annum, cujus nullum extat aut verbum , aut
vestigium apud reliquos scriptores , sive Latinos , sive Graecos, nec apud Annam Comne nam , quae patris sui gesta per singu-gulos annos summa diligentia descripsit , unde incerta prorsus haec sunt ; illumque de gestis iii Oriente vix edoctum fuisse acl notat Pagius. 3. Ad Urbanum Papam redimus, qui ineunte hoc anno Melphitana in Campaniam transiens , vel ibidem commorans. Amalphi Synodus ab Synodum celebravit ; quam quidem Anno Domin. Incarnat. Urbano P '
Romualdus Salernitanus in chronico, quia annum IO9 O. ab Muνat. rep. indicatione, quae in Septembri anni proximi incoeperat, nu' Ital. tom. I.
merare solebat; gesta autem ibidem summatim sic reseri; D p. i76. qua Me Pana Θnodo , Rogerius Dux istius ejus homo efectus, promisit jurejurando se servaturum fidem Rom. Ecclesiae, ei. dem Papae, usque juccessoribus canonice intrantibus . accipit
per sexillum ab eo terram cum ducatu 1 honor λ cetera ibidem Labb. ιο. 16. gesta exhibent concilii acta, ac narrat Joannes S. ROm. Ec- pM. 37s. otclesiae Diaconus, & Cancellarius , clui huic Synodo interfuit 479. in epistola ad Abbatem Molismensem , qua etiam epistola hoc eodem anno Io 89. eamdem Synodum ibidem habitam fuisse scri. hens ait Dominus Urbanus Papa praecepit in eodem Concilio Mel. phitano , ut quae usque ad illud Concilium per Principes da. ta Monasteriis fuerant, firma, & integra permanerent; de caetero Abbates ab acquisitione hujusmodi abstinerent . Hoc sane Concilium Melphitanum celebratum est anno Dominicae Incarnat. IO89. Porro per hujusmodi temperamentum, & Ab hates ab Ecclesiarum invasionibus cessaverunt, & Episcopi non omnino spoliare Monasteria voluerunt . Plures enim in ter eos querelae sic postea in nostra Romana Ecclesia definitae Tom. XXII. M m sunt.
276쪽
74 HIs TORIA sunt. Sus autem scribimus , praesenter nor, audisse,pid se noscaIis oec. , ut sic & Principutn querelis de immensis
Monasteriorum opibus finis imponeretur , & immodica Monachorum in acquirendis honis temporalibus cupiditas fraenare tur; In ea quoque Synodo canones sexdecim ad ecclesiasti. cain disciplinam restituendam editi sunt ; ac primo , ut ne, mo Episcopatu in prelio dato , vel oblato , precibus , aut servitio exhibito accipiat, & ne Episcopi Archidiaconatus . Ceteraque pretio accepto conferrent , cautum est ; Subdiaco. nis sub depositionis poena. omne carnale Commercium prohibetur, re ne bigami sacris ordinibus initientur. aut Sub. diaconi ante annos I 4. vel I s. ordinarentur. Ut laici decimas Ecclesiis offerant ; nec sine consensu Episcopi, vel Rom. Pon tificis, Ecclesiis debita, Monasteriis offerant, nec Abbates,
aut Ecclesiarum Praepositi accipiant ; ab iis qui . monasteria ingrediuntur nullus Abbas pretium accipiat, & ne quispiam Episcopatum, vel Abbatiam per investituram a laicis accipiat ;Clericis deinde prohibetur, ne se secularium virorum, aut steminarum servitio mancipent; & ne Episcopi vagantes Monachos , sine Abbalis licentia, recipiant. Et ne servilis conditionis homines . aut civilibus officiis obnoxii ab Episcopis ordinentur . Subdiaconis omnimoda continentia praescribitur .& ne clerici scissis vestibus , aut praetiosis utantur. Filii quoque Presbyterorum a sacris Altaribus arcentur , nisi aut in carnobiis , aut in canonicis religiose probari fuerint conperfati. Tandem capite ultimo, Episcopi, & Presbyteri gravioribus verbis admonentur, ne falsis poenitentiis , peccatorum animas decipiant, & ad interitum perducant; MI fit paenitentia , adnotant, cum penitur ab osscio curiali, vel negotiali non recedit . quc Me peccatis agi ulla ratione non praevalet; aut flodium in corde gestet, aut si ossenso euilibet non satisfaciat raut si non ostenderit, ostensus non indulgeat . aut si arma quis contra justitiam gerat; Hactenus Amalphitana: Synodi Cano.
num summa; De eadem Amalphitana Synodo hoc anno ce-cebrata, haec narrat Lupus Proto spata . Anno io 89. facta es
Θnodus omnium Apulsum . Calabrorum . Brutiorum 'nse reum in civitate Melphiae ubi alluit etiam Dux Rogeriurcum universis Comitibus Apuliae . ac Calabriae . aliarum provinciarum . in qua salutum es, ut functa Trevia retinere. sar ab omnibuι ju*ectis ; his autem subdit is auctor; Barium
277쪽
transiisse Urbanum Pontificem : me anno obiit Ursus Parensit Archiepiscopus, Papa Urbanus venit in civitatem Zarum, ct consecravit illic confestsionem S. Meolai, Heliam Archiepivi copum , vivente adhue Antipapa Clemente , in consecravit Frundesinam Ecclesiam praedictus Papa Urbavus. 4. De Urbani Papae adventu Barim , deque ibidem gestis, idem Ponti sex ut supra in epistola ad Heliam haec narrat. tauia nostris temporibus Ecelesiam , quam Deo auctore regis, frater charissise , Parensem quae edi Canusina dicitur omnipotens Deus, P. Confessoris sui Neolai corpore visitare dignatus es: nos , auctore Deo , Apostolorum Petri Paulique Vicarii. propter ecclesiastica negotia exequenda , in Apuliae provinciam ducendentes, charissimorum filiorum Romanae Ecclesiae XVerii Ducis, ct fratris ejus Eoa mundi . atque vepris deprecationibus invitati, civitatem pepram pro B. Confestoris Nicolai dilectione praecipua visitavimus et eum magna undique convenientis populi frequentiu , laetitiaque S. Nicolai reliquias in Ioeum paratia It confrentes, contra morem nostrum Romanae , ct Aposo Iicae Ecclesiae te , dilecti si me frater , in sede propria consecravimus , P. Nicolai reverenIia, ct tui populi devotione devincti cte. ,
cui Barentem , & Canusinam Ecclesiam regendam commisit, ut unus tantum ibidem Episcopua esset; cui etiam pallium concessit; quo in solemni oribus festis, Clerique ordinationi bus uteretur, ut ibidem videre est. s. Cumque post conventum in Germania habitum inter Henricum, & Proceres, nulla ineundae concordiae spes superesset , Urbanus Papa , Maihildi Comitisse persuasit , ut secundas cum Velphone Bojariae Duce , filio Uelphonis Ferrariensis Marchionis, nuptias iniret, ut mariti ope Henrico in Italiam advenienti resisteret ; Marhil dis vero etsi quadragenario major esset; Non tam pro incontinentia , ait Beriholdus , quam pro Romani Pontificis obedientia , videlicet ut tanto virilius Iannae Romanae Ecclesiae eontra schismaticorposset subvenire . Eam tamen continentiam Cum hoc altero marito servasse tradit idem Berthoidus in chronico ad annum Io9 S., quod cum aegerrime serret Uelpho senior, seu pater, utpote qui in suam familiam Mathil dis patrimonia transferre concupisceret. In Longoθardiam . ais is auctor , nimis irato animo
pervenit, ct frustra diu multumque pro ejuymodi reconciliatione laboravit: imum etiam Henricum sibi in adjutoriam adbia M m a pit
278쪽
tyrium a Lambee. lib. I. biblioth. s. p.79 P. Odin. destristi. ecclesiast.
pit contra Dominam Mathiadem, ct ipsa bona sua filio ejus
dare compelleret, quampis nondum illam in maritali opere cognosceret: Uode diu Irustra laboratum es. Ait auctor, ac sub .dit Mathildis cum Uelphone nuptias , Henrico Imp. displicuisse, quam , ut vero simile est, iple , ut patrimonio ejus ditaretur, uxorem duxisset . 6. Nam alteras hoc anno Hcnricus cum Adelaide, Pra-xede etiam dicta, Rumorum seu Ruthenorum Regis filia nuptias iniit , Utoni Brand c burgensium Marchioni primum nupta; INerator Praxedem Ruthenorum Regis filiam sibi in matrimonium sociavit, ait auctor chronici Augustani ad hunc annain pag. 3 sq, , ac Coloniae nuptias celebratas fuisse subdit Berthol. dus ; infaustum velo exitum has habuisse paulo post . anno scilicet io93. videbimus ; nam amor Henrici in extremum advcrsus Adelaidem odium conversus: custodiae eamdem seu carceri mancipavit . quam etiam si vera narrant Dodechinus,& Helmo idus suprandam plurimis obtulit; At de his infra. 7. Hoc etiam anno, ut testatur Bert holitus. Estnizo pia
memoriae Sutriensi Episcopus , sed inde pro fidelitate S. Petri jamdudum expuisur , tandem pos multas captiones, tribulatio. nes , exilia, a Placentinis catholicis pro Epycopo recipitur, Bd ab schismaticis ejusdem loci estossis oeuiis , ct truncaIus p
ne omnibus membris marorio coronatur : Haec de onigonis martyrio . cujus vix ex hoc Berthoidi loco memoria usque ad haec tempora, transierat . At cum Lambecius occasione Codicis Mss. operum Bonigonis ex Ambrosiana hi bliotheca in Caesaream Vindeboniensem translati ampliorem de eodem mentionem fecisset, & vitae, scriptorumque ejus epitomen vulgavis set, ex eo nonnulla Odinius , & Caveus exscripserunt. At haec ad exant Iandam de tanto viro eruditorum curiositatem, & cupiditatem satis non erant ; Atque ex tot Boni Zonis operibus, quorum Lambecius mentionem secerat, aliqua saltem in tu .cem edi Optabatur, quorum votis ex parte tantum Lambec-cius satisfecerat . cum opusculi Boui Zonis epitomen vulgavit , cujus titulus erat Paradisus Augustinianus, octo libris constans, Joanni Abbati, Gualberto Valumbrosianae familiae fundatori inscriptum , ut in epistola operi pr.efixa testatur , opus quidem, ut ait Lambeccius , luce digni lsimus, at hacte. nus in bibliotheca Caesarea retentum; Hunc librum sequitur alter, qui decretale dictus est , teste Lambecio, seu syntagma
279쪽
277 decretorum ex sacra scriptura , probatisque Conciliis, Rom. Pontificum , sanctorumque Patrum auctoritatibus refertum , &in septem libros distinetum , Sc Codex aiter Brixianus , UInde bonensi praestantior decem continet libros ; in cujus fronte pro emii loco praefixa eli Epito me historiae Pontificum Rom. a S. Petro Apostoloruin Principe utque ad papam Urbanum secundum , qui die ra. Martii anni MLXXXVIII. electus est . Codex Brixianus post primam paginam hunc praefert titulum Bonizonis Episopi de junctorum Putrum autθeusicis cavonibus ad Gregorium PresbγIerum , ac singulorum librorum initia recensentur, primo excepto, eo quod pagina prima mutila
est, exemplo haec sint . Incipit liber secundus . auod ante sit docendus omnis , quam baptizandus, quis Iu b timui, quot modis flat, a quo sumpsit exordium: sicque ceterorum librorum initia sequuntur; Brixianum Codicem post Bri-xiensium Episcoporum seriem in Brixia sacra te editurum promiserat Hieronymus Gradonicus , cur autem id Ope re non perfecerit, nobis incompertum est, sicque hic Bonigonis liber in bibliotheca Uin dehoniensi , dc Brixiensi hactenus, quod sciam latet; Alterum contra Ugonem lchismaticum libellum scri plerat Boni Eo , cujus hactenus nul libi Codex inventus ut, ejus tamen in aliis opusculis idem BO ni Zo meminit ; scilicet in epitoma peroratione ad historiam Pontificiam haec adnotat. Urbani vero Ponti scis acta, ct de ejus
victoria , si quis scire potuerit, Iegat librum, quem Icripsi in Hugonem lchbinaticum di ibi inveniet ad plenum dijucidata.& iterum in opusculo de Sacramentis Ecclesiae a Murat Orto in lucem edito. Eualiter pero ait; primus sit S. Clemens Papa) per electionem Petri , tertius in gradu, si quis noI-ιe voluerit, legat librum quem scripsi in Hugonem sibisnaticum oec., in cujus mi e haec leguntur. Explicit libellus de Sacramentis a Bonizone SuIrino QVcopo editus ad Gualterium Leoniensis caenobii Monachum . oe Priorem missus: De Ugone
autem lchismatico , Presbutero S. Clementis Cardinale contra quem Boni Eo scripsierat, non semel supra mentionem fuimus; quem Henrico Imp. adversus Gregorium septimum impense faville adnotavimus; Boni Eonis opusculum de sacramentis iahibliotheca Ambrosiana viderat Mabillonius, Mulei Ital. to m. I. Curtimque excurrerat , quod postea Murato pius vulgavit, ut supra diximus; liber quidem quinque vel sex pagellis constaus, Iasu CER.
280쪽
273 IIII TORI Astans, qui tamen dum sacros sacramentorum ritus I exponit εmulta scitu digna continet; dum Milsae ordinem exponit, vel qui in baptismate , aliisque sacramentis conserendis ritus servarentur, explicat, inter cetera , extra necessitatis calum, in Paschatis tantum . & Pentecostes Sabbato baptismum consere n. dum esse docet, atque alia his similia ibidem occurrunt. 8. Inter Boni Zonis opera, insignis liber adhuc extat ad Amicum inscriptus, eo etiam eruditis acceptior . quod is Ian.
tum hactenus in lucem prodierit integer I atque ad hujus seculi undecimi illustrandam historiam perutilis ; Hunc in . ter rerum Boicarum scriptores edidit Andreas Felix Oeselius
Monacensis , quem Minerva favente ab imminenti naufragio,
utpote in privata domo, & nullius pretii habito se eripuisse gloriatur; libri summam idem Bonigo in fine epitomas Hiso. riae Ponti uix his verbis exhibet. Ceterum si quis de Theopblato Tusculano , qualiter Ioanni Sacerdoti pendidit Papatum .c quomodo uno eodemque tempore Theopolactus. cy- Grego rias , Ο Θlpeser Romanum non regebant, sed vasabant Pon. Isicatum . Ο qualiter Henricus Rex Conradi filius Romianam Ecelesiam a talibus pesibus liberavit; gnarur esse potuerit . t gat librum , quem dictavi, qui inscribitur ad Amicum. c, ibi inveniet haee ordinabiliser esse digesa . Inpeniet autem , Ο ibi Papa Clemens electus qualiter sit, qualiterve Henricus Rex Im. perator ab eodem ordinatur fit. Ο de Damoso ejus successore quot in Papatu duxerit dies, cy- de praec laro Leone , quid in Papatu egerit, qualiterve vitam finierit: cy de Victore ejus fue-ee fore quid egerit, aut quid ejus temporibus novum evenerit; O- de Mephano Godefrigi Ducis germano, θ' qualiter ejus tem poribus Patarea apud Mediolanum exorta es; sin de Nicolas Papa, cdi de lite , quam habuit eum Benedicto invasere, em quid egerit in Papatu , cdi de Alexandro Papa , cdi de lite quam habuiI eum Odolo Parmense, fdi de ejus pictoria, cy quid egerit
in Papatu edi de ejus s e. cy- de septimo Gregorio c= de ejus
electione . edi de pita ur. Ο moribus, cy qualiter ad altare Domini in naIivitate a Cencio piro crudeli captus sit, cu de eo die Dei gratia liberatus, de Verra. quam Iustinuit ab Henrico Imperatore , Ο- de controversa , quam habuit eum Vibe Io , cst' de aerumnis , quas fusinuit. de obsidione civitatis . o tua , c qualiter a Rotberto Romanorum Duce sit liberatus. Ο quolirer beato He quieserit, apti me decliarata cyc. Hactenus de