장음표시 사용
311쪽
ECCLasIAsTICA. 3o9d uariensi Monasterio pepercerit: ut ex Bertholdo audivimus ;at quem haec exitum habuerint, quive successor Pede montanae regionis tunc suerit, in obscuro adhuc est; Unde origo Principum Sabaudiae familiae, qui cx Adelaide originem trabunt obscura, aliquatenus remanet, ac Muratorius anno sequenti . At cain momentanea pene Henrici se licitas in Italia suerit, hine Friderici Comitis filium . neootemque Adelaidis Marchionissae in clusdem locum successisse, ac Pede inuntanam re. gionem cum Alpibus Sullanis obtinuisse vero proximum est, de quibus apud Guichenonum Sabaudiae familiae historicum plura videri possunt. Huius autem ill ultris sceminae Adelaidis, cujus non sine elogio meminere tum Gregorius Papa septimus epist. 46. lih I. cum Petrus Damiani opusculo I 8. , & S. Anselmus Cantuariensis Archiepiscopus ; hujus inquam Adelaidis origi. nes , & gesta singulari tractatu . ac toto volumine in duas partes distributo persequutus est eruditus vir Joannes Terraneus Taurinensis civis . I9. Cum Garcias Galleciae , & Lusitaniae Rex Alphon si Legionis Regis frater, dum Legionem pergeret anno superiori iaitinere obiisset , corpus ejus Legionem hoc anno delatum est, ut Rodericus Toletanus , & Lucas Tu densis Diaconus narrant ,
Cujus funeri ambae jorores, Urraca Icilicet, Gal=ira more Aegio occurrentet, Renerio Romanae Ecclesiae Legato, qui ρο- sea Papa est Liui es sub nomine Paschalis II. cuin 'Ecr. nardo Tolet uno Archiepiscopo , aliisque comprovincicilibus Epi. Icopis , Abbatibus Legione Θ nodum celebrat id est celebravit , omnibus pro ejus anima Deo solutarem hostiam odie. rentibus , corpus ias in eadem urbe cum Proceribus suis sepul. Iurae honorifice tradiderunt, aera 929. hoc sci l icet Christi anno licet superiori e vivis excessisset . In praedicta Synodo alvii Sacerdotes de siue Catholica colloquentes , flatuerunt, ut iecundum regulam Beati Isidori Hispalensis Archiepiscopi Eccle- sollica Ossicia in Hispania legerentur . Statuerunt etiam , ut scriptores de cetero Gallicam litteram scriberent, et praeter. mitterent Toletanam in Oficiis Ecclesiastris , ut nulla esset disso inter Ministros Ecclesiae Dei, ait Tu densis: duo itaque
in hoc concilio, cujus nulla apud Baronium mentio occurrit , statuta fuere, ut scilice t ossicia ecclesiastica juxta Isidori or. dinem peragerentur . sed non ultra Isidoriana, seu Gothica Arabicis etiam vocabulis mixta, sed Gallica celebrarentur ;
Coneillum Legio aense in Hispania
312쪽
Urbanus Pa. pa Pisano Eis pise. Corsi.
eam sub an . nuo tributo concedit.
ut adnotat Cardinalis De Aguire tom. 3. Concit. Hispaniae . Iaeo etiam concilio ut addit Mariana. Ra inerius Apostolicae Sedis Legatus Petrum Compostellannm Episcopum ; in locum Di, daci P clagii , per vim ab ea Sede dejecti, ut anno Io 88. diximus; utpote contra statuta canonum ordinatum . deposuit; nec tamen Pelagius, ut suae Sedi restitueretur. impetrare potuit, quia Dalmachius Cluniacensis Monachus . Urbano Pontifici ejusdem ordinis olim Monachi acceptus, Compo stellanae Ecclesiae Episcopus est ordinatus, ac unus ex multis Episcopis fuit, qui Clara montano Concilio ab Urbano secundo anno Io 9 s. celebrato interfuit, ab eoque impetravit, ut Compo stellana Ecclesia sui juris esset . ac Romanae tantum subiiceretur; Unde factum est , ut temporis tractu Compo stellani Episcopi, & pallji' usum , & Metropoliticam dignitatem obtinerent , de quibus insta sermo fiet. 2 o. Hoc etiam anno dum in Apulia Urbanus Papa esset. ubi Capuae pro Ecclesia Tarraconensi diploma dedit Kal. Julii, ut supra diximus, alterum Beneventi quarto Lal. Iulii, Alberto Pisano Episcopo misit, quo eidem, seu Pisame Ecclesiae Insulam Corsicae concessit, ea conditione, ut per annor singulos Lucanae monetae libras quinquagin a Lateranensi Palatio remota qualibet occasione persolvat; & ut in fidelitate, & devotione Romanae Ecclesiae, tum Ecclesia eadem , cum Episcopi ibidem legitimo ordinati perseverarent: In eo diplomate, quod auctor historiar Ecclesiae Pisanae vulgavit. narrat Ponti sex. ex recepta tunc apud omnes opinione. Corsicae quoque Insulam ab Constantino Imp. Rom. Ecclesiae concessam fuisse . cujus possessionem cum longo tempore amisi si et . demum sub Gregorio septimo iaejusdem Romanae Ecclesiae potestatem rediisse ; Quare eam Pisanae Ecclesiae sub relatis supra conditionibus Urbanus Papa concessit. Datum Beneventi quarto Lal. Julii per manus Ioannis S. R. E: Diaconi Cardinatis Ddire i 3. anno Dom. Incarnat.
a I9I. Ponti catur Domini Papae secundi quarto.
313쪽
. De gestis hoc anno tum in Italia, cum in Germania inter Catholicos.& Schismaticos haec narrat Berthoidus; Dominus Papa Natalem Domini anni Io 9 i. in terra S. Petri extra Romam; id est in laburbiis,celebravit, nam Gisibertus haeresiarea itas pro .pe domum S.Petri casellavit, ut non facile absque humani fan. guiois Ufusione expelli inde potuerit. Henricut quoque impius Imperator in Longobardia jam biennio morabatur , itaque ei eumquaque terram me bonis Italici Ducis praeda, ferro , ct incendio devasare non cessavit, ut eumdem Ducem , ct pruden
ti mam ejus uxorem a fidelitate Sancti Petri discedere, sibique adhaerere eompelleret. sed frustra: Nam Dux in sua sententia persilit, ipsique satir viriliter restitit. Sed pater ejusdem
Ducis Ne Θο Dux B Oariae eumdem Henricum ante proximam Nativitatem Domini mirabiliser confudit, quem ad colloquium perpenire prohibuit, quod idem Henricus. Rex Hungarorum condixerant, ad quod etiam pene jam convenerant. Et in serius . Iterum Principes Alemannis ad defensionem sanctae matris Ecclesiae contra schismaticos unanimiter convenerunt ; MLque ad hoc negotium exequend)ιm frat1 em Constantiensis Episcopi Beriholdum Ditem totius Suevis consitu erunt, qui nondum aliquem Ducatum habuit, etsi jam dudum nomen ducis habere consueu ris . Ac rursum . in BaIoariam venit Salaburgensis Q
scopui Dimo; qui Pataviens Ecclesie jamdudum videtatae ordina νιt Episopum nomine Uidorvum , S. A /gulliensis Ecelesta Praepositum. eumque in udio die Pentecostes cum Constantiensi ormatiensi solemniter eo ecravit: hocque magetam fiduciam dedit C. Ibolicis, ut in Melitate Sancti Petri persi perent . Abbinuticorum pesanis indet sus Obsi erent. Hec auctor de
statu Ecclesiae , & gestis hoc anno ; de gestis autem in Italia variaque belli fortuna inter utramque partem pluribus in vita Malluidis agit Donigo, ac de ineunda concordia sepius actum fui illa addit; quibus cum sere Comitissa cessiliet. ab Eremita. quodam, quem Canosae Abbatem suisse suspicatur Muratorius, ne societatem cum Henrico schismatico iniret , deterritam fuisse Comitissim narrat ; Quare cum acrius ex utraque parte urgeretur bellum, dum Monteiu bellum tu agro Mutinenti
hoc anno ininter catholicos, & schis. maticos a Lib. 2. cap. 6. 7.
314쪽
Henricus obsideret, dum geritur bellum , ruit avus filius eius ;id est Henrici filius obiit, ex spursis scilicet , cujus nomen
ignoratur ; Econtra vero victor Henricus. ad tres Comitatus insianem de Comitisse exercitu victoriam tulit , multis ibidem aut occisis. vel captis, quam cladem Hugonis cujusdam
Comitis proditione acciditse deplorat BoniZo his versibus . Proditor e mensa fuit Hugo nobilis albo. Hanc contra morem , sed fecit pro tionem Nam proba nobilitar non turpe Icelui patrat umquam.& iterum de eadem c Iade Traditor isorum Regem dicebat eorum
te spatis jungi . deerat, quia poste rejungit;
Ialia eredentes, fleetiri pabant, inermes En subito splendent Regis vexilla ferenses diui super hos corruit, pars caeditur utraque multum A turba Regis miles capitur . sed inermis Plures evadunt, fugiunt per depia saltui:
At de his hactenus. a. Quo tempore seculares utriusque sexus communem, religiosam vitam amplectebantur, ut anno proximo diximus, eamdem vivendi regulam inter Clericos propagatam sitisse constat , Hinc cum Rabodus Tornacensis F piscopus videret mastistrum Odonem Aurelianensem civem, qui scholam Tornacensem sere per quinquennium magno plausti rexerat, cum quinque suis Clericis secularem vitam relinquere vellet , eis concessit Ecclesiam S. Martini , quae alias a Barbaris eversa
fuerat, eamque eis libertatem , ct Episcopali Privilegio confirma iam coram omnibus tradidit, sicque eos ibidem Iib regula Saucti Augustini eanonice in hooitu Clericali Deo serpituros divitiis. fricta vero sunt haec anno Domin: Iucam sit. IO92.
MViolicae Sedi prodente Papa Urbano . Remensi pero Archie-IVcopo Ralbodo , Tornacensi ac Noviomensi Epistopo somno
Rabodo , inquit Herim annus Abbas Abbatiae Saneti Martini Τornacensis, qui medio circiter seculo sequenti descripsit Restaurationem Abbatiae Sancti Mavtini Tornacensis a D, cherio Tom. XII. Spicilegii recitatam . Sic passim alibi G. non ui
315쪽
noniet Sancti Augustini multiplicabantur . nullum sermantes Ordinem . seu Congregationem plurium Monasteriorum ab uno generali Praeposito pendentium, nec cum aliis Canonicis S. Augustini quidquam commune habebant praeter propositum vitae incommuni ducendae, juxta Ecclesiasticos Canones, tractu tamen temporis in Congregationem ejusmodi Clerici , qui vitam communem sectabantur , uniti sunt, atque ex his duae praeceteris in Italia erectae sunt; Congregatio scilicet B. Petri de Honestis Sancti Salvatoris de Bononia dicta, & Ro. mana Lateranensis, ex Lateranensi Ecclesia iis concessa , de quibus plura apud Heliot in historia ordinum omnium Religiosorum videri possunt. 3. Hic autem Odo sive Odoardus Tornacensis scho. lae Magister , ac ejusdem Ecclesiae Canonicus Regularis . ut diximus, cum in Dialectica emineret, tres libros composuit, ut refert idem Herim annus, sed cum Dialectorum schola, hoc jam tempore in duas sectas divisa esset; quorum alii Nominales dicebantur , alii Reales , his ultimis adhaesit Odo ;Eamdem dialecticam non iuxta quosdam modernos in voce .
es more BoeIBii , antiquorumque Doctorum in re discipulis egebat: tinde Magister minbertur, qui eodem in oppido
Insulensi Dialectieam Clericis suis in voce legebat ; sed alii
quamplures uag Iri ei non parum invidebant, detrah boni , seu que lectiones ipsius meliorer esse dicebant. Paulo post. Denique Dymnus Anselmus Cantuariensis Arehiepiscopus in in bro quem fecit de Verbi Dearnatione, non Dialecticos hujusmodi cierisos, sed Dialectice appellat hcrericor . Utpote , qui
ut idem addit universales putant esse substantias. Leens eorde sapientum numero merito esse exsufflandos. Quare jure merito Divus Thomas I. pari. quaest. I . art. I s. ad tertium; Nominalium sectam veterem appellat, Antiqui nominales dixerunt. Hic autem Odo Clunia cense postea institutum in Tornacensi Ecclesia. & Monasterio constituit, & post annos ali. quot Cameracensis Episcopus ordinatus fuit, cujus insta sermo redibit. . Nominalis sectae, etsi Ioannes quidam auctor dica.tur , ignotus nihilominus sere remansit; ac Rosset inus Compendiensis Clericus, sive Canonicus , si non auctor , propugnator tamen, & propagator habetur, quam opinionem Abel ardus ejus conterraneus & discipulus ejus postea propagavit. Ro-
Dialeetiei in Reales, &Nominales divisi.
Roseellinus Nominalis se eri auctor svel propaga
316쪽
314 HIs TORI a Jasu Cua. scellini error is erat, in Deo tres per ovas esse tres res ; aut M. Iosa. Putrem, oe Spiritum Sanctum cum Filio esse incarnatum . An-M R. lifff, hanc temerariam asseritonem, Rolcellino haud nomina. de France to. t O , proposuit Joannes quidam, sorte is , quem Nominalium T. pag. Iaa. antesignanum suilia nonnulli existimant . Anses mi autem re. sponsio haec fuit. Euod dicit tres personas tres res, aut vult
intelligi secundum tres retariones, aut secundum id quod Deus dicitur . Si primum ; superflue Boe dicit. Nullus enim negat
hoc modo tres personas esse Ires res: sic tamen ut diligenter intelligatur , quomodo ipsae relationes dicantur res . aut cujusmodi res . Euod si dicii tres personas Ufe tres res , secundum quod uno quaeque persona es Deus. aut tres Deos vult consit ruere, aut non intelligit quod dicit. Cum vero accepisset Anselmus . Roscellinum praedictae assertionis esse auctorem ;jactitare in eadem sententia suisse Lan istancum . venerabiIis memoric Archiepiscopum , ipsumque Anselmum ita sentire ;atque ea de re concilium a venerabili Archiepiscopo Rainai. do quam primum esse colligendum: tum hac de re litteras scripsit Anselmus Fulconi Bel vacensi Episcopo amico. & di. scipulo qnondam suo, & Lan francum nuperrime mortuum, ut se ipsum ab hac calumnia purgaret; eique anathema dicit , quicumque bane bl ρθemiam . quam a Roscellino dici audie. rat , pro peritate asserperit. Tum subdit; contra eum, qui ita sentiat, si quidem Christianus est, non ratioue agendum,
sed auctoritate . Fides enim nostra . inquit, contra impin , seu infideles ratione defendenda es, contra eos qui se Orisiani nominis honore gaudere fatentur . Ab his enim juste exi. gendum eli, ut cautionem in hostii a te factam inconcusse teneant: illi pero rationabiliter Vlendendum est, quam irratio.
nabiliser nos contemnant. Has vero litteras ad praedictum Coo.cilium a Fulcone, aut ab alio adserre rogat, quod anno IO93.
Ilio iis, λ. cerebratum suit, ait a uictor historiae littera piae Galliarum, aut ιo.s. p. 36o. IO9ψ. uti sentit Mabillonius; Inter primos Joannis, & Ro. Mabil. nal. scellini discipulos Robertus Parisien sis , Arnoldus , & Ram.
tib 67. n. 78. hertus Flandrensis recensentur , qui Roscellini vestigiis inlicerentes , cum Realistarum schola diu acriter certarunt, seu potius obscuris verbis, abstractisqtie distinctionibus . conten. tiosam funem traxerunt in eo praecipue dissidentes, quod Realistae ex rebus ipsis , naturam , proprietatesque carum de . finiendas, exponendasque esse contendebant i cum Nominales
317쪽
Ecenas IasTICA. 3Is Ies econtra . ex quarumlibet rerum nominibus proprietates, earum, &qualitates explicandas esse dicerent; Hinc factum, ut cum Trinitatis verbum , tres in uno res indicaret . tres
quoque non solum personas, sed res distinctas in Trinitate praedicandas esse Roscellinus. & Abai lardus docerent; Sicque ex Aristotelis philosophia , ex Graecia in Hispaniam, & ex Hispania in Gallias delata, Mysteria Fidei exponentes se holasti.
ci, in maximos saepe errores inciderint factum est, ut cum praesertim ad Aristotilis placita , Porphyrii. Avicennae . vel Averrois commentaria, & cathegorias, sub specioso Augusini nomine vulgatas . adderent; quorum causa plures in Eoclcsa quaestiones seculo proximo excitatas suisse,ex dicendis infra constabit. s. Cum Orientale Imperium hoc tempore a Turcis un. dique vexaretur, ac Solymanus pacem cum Alexio paulo ante firmatam fregisset, ac excidium minaretur, ut toto sere li. hro sexto , & septimo narrat Anna Comnena; Alexius Com. nenus Imperator ad incitas non semel redactus, ac imparem
se tanto hosti resistendi cognoscens; Latinos Principes , ut bi opem ferrent, enixis precibus , datisque litteris supplex rogavit ; nonnullas ad Urbanum secundum dedisse narrat Us. pergensis in chronico; ex iis una adhuc superest ad Rober. tum Flandrensem Comitem , ceterosque Occidentalis orbis Principes. ab Ducangio in notis ad librum septimum Aleaxiadis . ex codice Roberti Monachi vulgata, qua inter cetera de infelicissimo Imperii Orientalis statu, haec narrat. Penerota terra in HierWalem assue Graeciam, rota Graecia eum
suis Regionibus Iuperioribur, quc sunt Cappadocia minor, alia major, Phruia, ct BitDnia, ct maior mugia, ides Troja, Pontur , Galatia , Lydia; Pamblia . Isauria, Lycia . Infulae principaler Coo ct Mit lena , o multae aliae
Regiones ct Insulae , quae non Polomus modo computare, usique
Trojam quae aθ eii jam invasa es. Et forte nihil remansit nisi Cosan inopolis , quam ipsi minantur citis me nobis auferre, nisi auxilium Dei. Fidelium Gripianorum Latinorum celeriter iubvenit. Nam ct Propontidem, quae ct Apidus dicitur . exeo Ponto juxta eandem Conflantinopolim in mare magnum do. currit , eum ducentis navibur invaserunt, quas Graeci ab eis depraedati fabricaverunt, in remigiis, velint nolint, deducunt; minantur, tam per urrsim, quam per eandem Proponitdein
mnenus Imy. opem ab Latinis Prinen pibus ad verosus Turcas
318쪽
Pa concilium Troiae cele. brat a Iabb. to. I a
Constantinopolim , cui diximus velociter evere. Haec plura de in umerabilibus malis, qar baec impii st na ge τι agit. di. ximus Aripsimus tibi, Comes Handre 7ιω Gril lauae Fi,
dei amator . . atque hanc epistolam quadriennio ante Latλnorum expeditionem in Hierusalem anno i 6. susceptam scriptam suisse, idem Monachus Robertus adnotat, Atque ex his Alexit litteris, ac frequentibus peregrinorum relationibus. &praecipue petri Eremitae de imDiicissimo Christianorum status deque locis sandus in Judaea sab Saracenorum potestate Core. stitutis, christianorum Zelus ad liberandos ex eorumdem p testate fideles, locaque sancta, si fieri potuisset. excitabatur . quod ta dem mu Itopost tentatum fuit, uti uie nio post dicturi sumus . IESU CHRISTI AN. ro93. UR3AHI II. PAPIE AN. 6..
G Hoc Christi anno Urbanus Papa, iterum ait Berthop. dus Natalem Domini extra Romam in terra S: Pesri eelebravit. in Campania scilicet, uv verosimile est; eo quoae nodum Ro.mam absque armata manu intrare potuerit. Oh Giberti factio. nem . quae ibidem adhuc prevabebat; de gestis autem ejusdem Urbani Papae paulo post addit Dominuι Paps Urbanus genera.
Iem onodum centum pene Episcoporum in quadragesima ex diversis provinciar in Apulia eongregavit, dipersu Ecclesiarum
nec si Iatibur synodata prodisione comperenter juccurrere cura. sit: Hanc synodum Romualdus Salarnitanus in chronico, ScPetrus in chron. Cassio. Ivo Carnotensis Trojae celebratam sui Lis tradunt; quod etiam confirmat Mss. Cod ex hujus Concilii, quo haec leguntur. Anno Domin. Iacarm Io93. quinto Idus
Martii conpenit Trojae in Apulia Concilium Episcoporum fero
7s: Abbatum Ia. , atque in prima, & secunda sessione de coi, junctis intra consanguinitatis lineam actum ibidem additur; et ut Episcopi sic conjunctos diligenter examinent, num Te vera consanguinei sint eosdemque per Christi fidem, per tremendum Christi adventum hortentur, ut veritatem dicant, quod si prae misso diligenti examine . eosdem consanguinatatis gradu comjunctos fuisse constaret, eos ab invicem sejungendos esse , si id recusaverint, anathemate plecti synodus julsi; si interrogati negaverint, sibi ipsis relinquendos esse ait; ita tamen ut ab
319쪽
moneantur. quod si aliud in conscientia habeant, se a limi. nibus Ecelesiae, ac corpore & sauguine Domini abstineant. donec ab incesti faeluore desietant ine. a. De Urbani gestis in Campania, & synodo Trojana haec etiam Petrus Diaconus in chronico Cassinensi narrat. Sequenti tempore Dpradictus Papa Urbanus iterum ad bar partes deveniens cajetanum loci hujur a pueritia Monachum Diaconum in Lateranensi Patriare bio ordinavit; est etiam tempore dum apud Troiam Apuliae eiviis eis D nodum celebraret ; Abbas πο ser oldericus proclamationem fecit, seu querelam obtulit; cella S. Sophiae in Benevento . yed causis bellorum ingrueσtibus nil stistitiae habere exinde potuit me. Hic porro Ioannes Caje-tanus ex Cajetana familia ortus, & in Monasterio Cassinensi ab infantia educatus, ab Urbano Papa tituli S. Mariae in Cos, med in Cardinalis Diaconus ordinatns , Cancellarius Rom. Ecclesiae in bullis Urbani Papae dicitur , uti jam supra ad annum
3. Iniqrea etsi Henriciana famo. ac Guiberti schismavi geret , magna tamen rerum mutatio hoc anno facta est , ac Henrici. aeque ac Guiberti factio inminui coepit. cum Cor. Tadus adversus Henricum patrem suum rebellis factus, Italiae Regnum, ac Germaniae partem sibi vindicavit; Rem gesta in
utriusque partis historici narrant ; Auctor chronici Auguste ibsis ad hunc annum adnotat. Ex odii . s. invidiae imite conflata usique adeo convaluit discordia , ut quidam perversae I editionis auctores cum Mediolanensibus , juxta evangelica scandalorum praesagia filium Imperatoris Corradum regnare, in patrem malo instinctu juggererent. Rem fusius narrat auctor anonyis mus vitae Henrici I in p. dum ait. Relicto in Italia filiocirrado
jam tum Regni ui haerede dejignato, regressus es, silicet qui se grasaηti Maihildi. pene totam Italiam Mi vindieanti.
Uponeret , o regnum quod futurum erat suum , de manu somminae tolleret. Paulo post : Filius Imperatoris, quem in Italia relictum a patre. quam ob cauam relictum diximus a M ihilde perjuoqui quam enim asutio foeminea non subperIat, aut decipion junctus inimitis patrii coronam sibi imposuit c. quam ab Archiepit copo Mediolanensi, Anselmo scilicet, accepisse narrat Ber tholuus, a Mediolanensi AreΘiepihopo , reliquis Uelibus Sancti Petri in Regem coronatur . annuente Melphone
AN. I 9 I Urbanus Pa pa Joannem Caietan unus Cardinalem
sin. lib. cap. I. G dus contra Henricum patrem uum pugnatia stud uas quardFrederis pag III.
320쪽
ejusdem Duelim ho Dux BGariae non multo pos ad eum novi. ter coronatum Regem in Longobardiam venit, eique eum filio suo fideliter adhaerere sategit.Henricus vero pater Regis in quam. dum muniIionem se contulit, ibique diu a que regia dignitate moratuι, nimioque dolore affectus , Dipsum ut Munt morti tradere voluit, sed a fuit praeventus , ad effectum venire non potuit . Locus autem in quo velut obsessus morabatur Henricus, ut nec in Germaniam redire , nec in Italiam se conferre posset, civitatem Veronam fuisse, Ut dericus in rebus gestis Egi nonis Abbatis narrat; his Beriholdus addit. Civitatis quoque de Lon. gobardia Mediolanum , Cremona , Lauda, Placentia , contra Henricum in viginti annos conjuraverunt, qui omnes praedicto
Duci, ' boni fideliter adhaeserunt . Transitus etiam Alpium in Longobardiam obtinuerunt, ut fautores Henrici ad inum non possent proficisci. Moductiae autem primum, deinde Mediolani, in Ecclesia Sancti Ambrosii ab Anselmo de Rode coronatum fuisse Corradum narrat Landulphus junior, seu a Sancta
Paulo . . Cur in tantas Henricus Imp. angustias inciderit, tan. tamque rerum mutationem expertus suerit, ejusdem infanda celera in causa suerunt, & dirum scilicet in Ecclesia ab eodem schisma excitatum, totque per annos prorogatum, immanis ejusdem in Adelaidem Reginam . quam Praxedem alii dixerunt uxorem suam , saevitia; sceleratumque consilium filio datum, ut Dodechinus adnotat; Henricus Rex Adelaidam quam duxerat uxorem odio carpit habere; idest incarceraverat eam, ct con-eest ut plerique vim ei inferrent, immo flium hortans. ut eam subagitaret . Euo recusante patris polluere siratum . eum Rex non suam . seu peregrini filum esse assismavit cujusdam Prine,pis de Suevia. erius etiam faciem praedictus Conradus plurim gre milavit a Regina autem pos plurima, ct inaudita maIorum genera sibi innoceηrer illata , de eullodia qua tenebatur. quoquo modo Dei miseratione liberata . ad potentii=wam tunc temporis fg ninam Mathildam nomine fugiendo pervenit. Στα susceptam Reginam ad venerabilem virum perduxit Urbanum Ap Volicae Sedis Antistitem ; cnus provoluta pedibus , profusis lacrγmis, ac
intimis sngultibur omnem suae . quam pertuleras. calami tutis intimavit miseriam . Papa autem Quita Reginc ea lamitate, bu. manitatis miseratione coinpassus . facta concione Cat/olieorum. doaeuo Henricum Regem excommunicavit pro Illicitis ae nefandis.