장음표시 사용
351쪽
mittant, ct nisi res uerit , eeelsianica eum disciplina ad emendatιonem venire eonfringant. Hae quidem litterae jam publica x essent , Ied pro amore ejus feci eas adhue detineri :
uia nolo regnum eJur, quantum ex me es , adversus eum aliqua ratione commoveri . Haec omnia polo domino nostro
Regi , ct secundum Boe quod apud eum inveneris, mihi Deias remandari. Vale.
6. Ad placitum vero ab Philippo Rege indictum vocatus , se adesse non posse his verbis testatus est Ivo Carnotensis. Excellentiae vestrae litteras nuper accepi, quibuι Db- monebar, ut apud Pontesium , vel Calvum montem cum manu milituis vobis die qaem flatueratis, occurrerem, ituras
zobiscum ad Placitum , quod futurum es inter Regem Anglorum, Comitem Northmannorum . auod facere ad praesent. magnae ct multae causae me prohibent . Prima quia dominus Papa Urbanus interdicis vobis Ap I. auctoritate thorum inuis Ileris , quam pro uxore habetis. Muta sacramentum de securitate Concilii quod vobis mandaverat, fieri vetustis . A cmjus commixtione si amodo non cessatis , separas vos eadem auctoritas a participatione corporis Dominici fanguinis. Iu- tercedit etiam omnibus Episcopis, ne capiti illius musieris eo. ronam imponant. Euam ut ubique pene terrarum dicitur Isteri pestro illicite copulasit. Parcens igitur majestati pe-srae . disimulo pesram adire praesentiam , ne Sedis Apostolicae jussione compulsus, eui vice Chrisi parere me oportet, quod
nunc dico in aure, cogar in vestris, multorum auribuI ρω- dicare . Haec , aliaque ibidem sacerdotali quidem libertate . sed singulari plane . cum ceteri Episcopi Regis iram in et uentes crimen ejus dissimularent. 7. A dimittenda autem adultera alienus adeo erat Philippus Rex , ut quaelibet potius sibi tentanda censeret , quam eam e latere suo, vel thoro dimittere, ut in hac at tera epistola ad Uidonem Regis dapiserum idem Ivo Car. notensis Episcopus narrat. Euc mihi mandosis per Gandri cum Prejoterum, jam audierum per Eberhardum neposem sum , videlicet quod Rex multa mala dimistere, ct multa
bona se promittat pelle facere, si eum pace Sedis Apostolicae
communione ecclesiastica , mulierem , quam illicite habet , valeat ad tempus retinere. Unde ex auctoritate divina hoc εharitati tuae rescribo, quod nulla redemptione vel commuta-Jasv CHR.
352쪽
3so HIs TORIA su Caa. tione quis peccatum suum poterit abolere quandiu fult in eo,u. 1 ous permanere, secundum illud Apostoli: Voluntarie peccantibus non relinquitur hostia pro peccato. βuod es aliis perbis di.
eere . quia nemo in peccato suo perdurare volans, peccatum suum poterit aliqua eleemosyna vel oblatione redimere oee. ac pluribus idem persequitur argumentum, ut ibidem videre est. Conradi 8. Post Placentinam synodum . Claro montanam in Henrici filii Galliis hoc eodem anno Urbanus Papa indixerat, de qua an sum Urbano te quam instituatur sermo , de reliquis in Italia pestis nonnul- 'l'ψ' la addimus , quo tempore, ut adnotat Beriholdus , Henri- 'μ'μφ' cus in Longobardia degens . pene omni regia dignitote privo βι erat. Nam lilius ejus Corradus jamdudum in Regem eoronatus , ac Mathildae ceterisque fidelibus S. Petri sociatus . to. rum robur paterni exercitus in Longobardia obtinuit. Ait is audior, ac paulopost subdit; Corradus cum Urbano Pa o a colo loquium Cremonae habuit, eique obviam progressus. Stratoris
ossicium exhibuit, quarto idus Aprilit , deinde fecit ei fidelitatem juramenIo. de vita , de membris . de Papatu Romano, quem Urbanus in filium Rom. ecclesiae recepit. eique Imperialem promisit coronam , salva quidem justitia illius eoelestae . staturis Apostoli eis , maxime de investituris in Diriartialibdis Officiis a Iaico non usurpandis. Corradus 9. Inter cetera cum Urbano transacta in colloquio 8 hi β' Cremonensi. Corrado persuasit Pontifex, ut Rogerii Apuliae, k, ρε- ὰφ S Calabriae Ducis filiam uxorem duceret , quarum nuptiarum eii. idem Ponti sex conciliator suit, ut his verbis narrat Gausteis Murati veri dus Malal erra, Cum iuvenit , sine uxore esset. f/mntia Ital. torui 3. bus ad tu quod ea erat necessariis minus abundaret, tonsilio, , ρM' Apostolici, O praefatae Marchisae Mathiidis per Conrodum Co.
''q' 3' mirem , quem ad id legationis , peragendum direxit . filiam SLeulorum , Calabrisiumve Comitis sibi in matrimonium eoncedendo in expetiit. Apostolicus etiam litteras Isas estinittit . ut Iibi familiari, amico , ad Θοe idem dirigens, ad eo ocedeπ- dum hortatur : dicens sibi magno honori , in proicuo futurum ,
manae Ecclesiae fidelitate adbaerens. Ies fιmptibur, quib&r contra patrem , qui eum injuste oppugnabat, ininus .fusicleus . quor pater cum filio daret, viribus pictus ad debellandos inimicos Sanctae Dei Ecclesiae praevaleret. Comes autem hac te.
353쪽
gatione pereepta , & suasoriis litteris Apostolici viri acceptis , ex consilio fidelium suorum, & maxime Roberti Trai nensis Episcopi, filiam suam se Corrado traditurum, spo. pondit , ac Rogerius classe parata per Episcopum Traiisnensem , & alios Barones suos filiam multis thesauro rum xeniis ditatam Pisam usque conducere facit , Ubi filius Regis Henrici, obolus eum omni honori scentia suscipi. ens , autentice desponsata solemnes nuptias celebravit avn Uerbi Incarnati Millesimo nonagesimo quinto . Hactenus auctor coaevus, qui capite as. subdit filiam alteram Rogerit Hua- garorum Regi nuptui traditam fuisse , ut ibidem videre est. ΙΟ. Dum tota pene Italia Urbano Pontifici, Corrado Regi, & Mathildi obiequens esset, ac Henrici Imp. 8c Gui. hertinae factionis res decrescerent, tantam felicitatem. disti dia inter Mathii dem, & virum suum Uelphonum excitata , ali quantulum turbarunt, quorum quae causa fuerit, vix constat: hoc unum scimus, eousque dissidia progressa , ut Uelpho ab Maihil dis consortio , quam intactam hactenus reliquerat, sese paraverit, Velpho autem dux, seu pater, ad Henrici par tes, ut Urbano Papae, & Mathildi injuriam faceret, transiit, ut ad hunc annum supra citatus Bertholdus narrat. Telpho m
ius Telphonis ducis Esariae conjugio dominae Mathildis se penitur sequestravit, asserens illam a I e omnino immunem permo isse, quod ipse in perpetuum reticuisset, si non ipse prior illud fatis inconsiderate publieasset . Unde pater ipsius in Longobardiam nimis irato animo pervenit, m frustra diu multumque , pro hujusmodi reconciliatione laboravit. Ipsum etiam Henriιum sibi in adjutorium ascipit contra dominam Mathil. dam, ut ipsam bona sua filo ejus dare compelleret, quamvis nondum illum in maritali opere cognosceret. Uude diu stupra
laboratum est. Dissidiorum causas duas fuisse non immerito su . spicatur Muratorius , primam , quod Matbi ides maritalem cum Velphone copulam hactenus refugillat, quia ut vero proximum est, cum hac conditione nuptias cum eo inierat, altera discordiarum causa fiuit . quod cum Mathi Idis jam antea bona sua Romanae Ecclesiae dedisset, ut hanc donationem revocaret, nulla um quam ratione suaderi potuit, cumque hac tantum spe illectus cum ea Uelpho nuptias iniisset, eadem spe privatus , ab eadem recessit , cum nec tamquam uxore eadem uti,
nec quidquam ab ea sperare posset.
uxoris couinsortio se se parat.
354쪽
3sa III saeo RIAI I. Rebus in Italia . quantum conditio temporis serebat , compositis, in Gallias prosectus est Urbanus Papa. De gestis autem ibidem usque dum Claro montium perrexit, ubi concilium celebravit, haec in chronico narrat Bertholdus. Dominus
Papa rebus in L ongobardia bene dispositis,in Gallias marino itinere caepit divertere , ct ad S. Mariam ad Podium in assumptione ipsius pervenit, isnodumque ad montem clarum ιn octa PaS. Martini Apostolica auctoritate condixit, ad quam diversa. rum propinciarum Episcopos misis litteris canonica vocatione invitiavit . & paulo post . In Galliis ad Clarummontem generalis onodus a domino Papa in octava S. Martini congregata es, in qua tredecim Archiepi copi cum eorum fusaganeis Derunt, o ducentae quinque pastorales virgae numerata sunt. In hac onodo dominus Papa . eadem statuta . quae iupraeterita onodo Placentina , con mavit, Philippum Regem Galliarum excommunicavit, eo quod propria uxore di
missa , militii fui uxorem sibi in eonjugium sociasit: ibi etiam aliam onodum in tertiam subsequentis auadragesimae hebdo
madam Turonis celebrandam denunciavit anno sequenti; Hactenus is auctor, eademque sere Sigebertus. Malesburiensis vero Bertrhadam quoque Regis pellicem , eadem ex comunicationis sententia mulctatam su i lia tradit. lib. 4.ra. Canones triginta circiter Claro montano Concilio communiter inscribuntur , nam eorum numerus, pro diversa nu. merandi ratione apud collectores canonum varius est, dum plures eorum non quili in unum consederunt , aut unum in plures distinxerunt; Episcoporum quoque numerus in obscuro est, ac supra trecentos ibidem Episcopos, & Abbales adfuisse pansim auctores tradunt Canonum vero summa haec est; i. De pace nos non infringenda . a. De Itinere Hierosolymitano . 3. Ut de canus sit primo Presbyter, Archidiaconus vero Diaconus. 4. Ut Clerici arma non portent. s. Ut Episcopus noti eligatur nondum Diaconus. 6. De emptis Altaribus, vel Ec. clesiis . 7. De Altaribus quae dantur Monasteriis . g. Ut nihil pro sepultura exigatur. 9. De clericis uxores sibi copulantiabus. Io. Nec foeminas domi habeant. ii. Ut filii concubina. rum clerici non fiant. Ia. Nemo in duabus civitatibus praehendam habeat. i 3.Ut clerici ad primum semper titulum ordinentur . i4. Nullus in eadem Ecclesia geminos honores habeat. Is . Ut nullus ecclesiasticum honorem de manu laici accipiat . 6. Ut
355쪽
Ecetias IasTICA. 3s II 6. Ut principes investituras non faciant. I . Ut Episcopus aut Presbyter fidelitatem laicis non faciat. I 8. Nullus sine licentia Episcopi Capellanus fiat. I9. Ut laici decimam
non retineant, nec recipiant. 2 o. Ut laici altaria , vel eccle. sias deinceps non retineant . a I. Ut nullus alterius sibi haereditatem usurpet . a 2. Nemo nisi persectam consessionem secerit ad poenitentiam recipiatur. 23. Ut carnes tota quadragesima non edantur. 24. De tempore quo ordines conserri possuntas. Ne filii presbyterorum fiant clerici, nisi sint Monachi, aut Regulares . 26. De sabbati sancti jejunio. 27. De jejunio veris. & aestatis . a 8. Ut omnes de altari corpori, I sanguini separatim communicent. 29. Ut liberi sint qui ad crucem, vel ecclesiam confugiunt. 3 o. Ut nullus clericorum bona diripiat . 3 a. De iis, qui Episcopos in carcerant . His alterum addit Gratianus, quo clericis. & monachis prohibetur, ne Ecclesiae bona sibi vindicarent ; possessa vero hactenus ut re tinerent . permittitur I canone altero cautum est; ut in Ecelestis . ubi monachi habitant, populuἷ per monaehum non regatur , Ied Capellanus , qui populum regat. ab Epistopo per
consilium monaehorum instituatur: ita tamen . us ex solius Misopi arbitrio tam ordinatio, quam depositio , ct totius vita pendeat conperfatio . At non ita de regularibus clericis faciendum respondit Ivo his verbis adversus Lemovicensem Episcopum , talia in Synodo dioecesiana statuentem . Euantum inteLlexi ex litteris ex vestra parte inibi nuper oblatis , eraviter fert vestra fraternitas, quod Lemovicensis Episcopus in Synodo agens, interdixit omnibus regularibus clericis. regimen parochiarum , ct consessonem paenitentium . Qui rectius quidem feffet, si omnes Iacerdotes ad regularem vitam invitasset, quam regulariter viventer a Dominicorum ovio m custodia penitur removisset, quibus tanto plus displicet aliena malitia . quanisto longius discesserunt a sua oec. Suadet tamen . ut Episcopo obedirent, & epistola altera, quae ultima est . Pontiniacensis monasterii monachos arguit , eo quod Parochorum ossicia exercere praesumerent, ac pro iisdem exercendis litiga. rent . Eua audacia. ait , o movacbi, praesumitis, seu pinum de pinea , quam non plant Iit , su Ioc de grege quem nou
palcitis Z auo pacto ibi exigitis ubi nihil exbibetis 3 certe si ita
vultis , baptizate nascenter, sepelite morientes, pisitate jacenter. copulate nubentes , instruite ruder, corripite delinquentes, ex. Tom. II. Y Y comm
356쪽
AN. IO9s. saera ecim munio sub unica specie
prohibetur. Eucharistiae species mi. scendi apud
as 4 HISTORIA communIcate contemnentes, absolvite resipiscentes, reconciliate paenitentes; ct iv medio denique Ecclesiae aperiat os suum monachus , cujus ossicium est Iedere, ct tacere oec. Haec aliaque in
II. Notatu quoque dignus est canon 28. his verbis conceptus , Ne quis communicet de altari nisi corpus separatim . O sanguinem similiter fumat, nisi per necessatem, per c a M.
telam ; Haec adversus Berengarii haeresim ibidem decreta sui sieadnotavit Baronius, qui per unam tantam speciem yatis esse impleri siguram, ait, nihil tamen hic canon cum Berengarii haeresi commune habuit; Vera itaque hujusce canonis explicatio, ut de Marca, alique adnotarunt , haec est, ut tolleretur abusus, qui jam in nonnullis It cclesiis irrepserat, sub unica specie panis , sanguine intincta fidelibus daretur, quod ne ultra fieret prohibitum fuit;cujus rei testis est Micrologus, qui ante tempora Gregorii septimi scripsit cap. 26. quod sane institutioni Eucharistiae , qua Dominus Jesus Christus corpus suum separatim ab sanguine Apostolis porrexit, consentaneum magi S est. unde in Concilio Uest monstariensi anno II 3. celebrato cauia 26.
prohibitum fuit; Nemo , seu a nemine) stat intinctio corporis in sanguine Domini, ut sic intiniata panis specie in sanguine
utramque speciem fideles aliquo modo sumerent. I . Hic autem usus commiscendi utrasque species .apud Graecos jamdiu vigebat, ac ab iis graviter contra Christi institutionem peccari Nicetae Pectorato Abbati disputatione cum eo Constantinopoli habita objecit Humbertus Sylvae candidae Cardinalis Episcopus legatus ad Constantinum Monomachum anno IOS . missus : Cumque idem communicandi usus paulatim in Occidente inveheretur, ne ultra fieret , eo cano. ne prohibitum fuit; praescriptae regulae, hanc nihilominus ex. ceptionem Synodus addidit, nisi per neces tatem, cautelam, nempe si communio praebenda esset aegris, vel pueris, tunc enim ad adjuvandum esum , panis intinctio permittebatur ,
ut scripsit Paschalis II. Urbani successor ad Pontium Abbatem Cluniacensem Epist. xxx O . Novimus enim per se panem , per se vinum ab ino Domino traditum . Euem morem ' semper in sancta Ecclesia conjerpandum docemus atque praecipimul: prae-Ier tu parvulis , ae omnino infirmis, qui panem absorbere non post unt. Necessitati additum est verbum, & cautelam ; Ueriti enim ne in frequenti communicantium coetu sanguis effunde.
357쪽
ECC IA I ea. 3 Ss retur , ut consecrato tantum pane adstantes communicarent, permittebatur; quod cum palsim contingeret, ut testis est Ro.
dulphus S. Trudonis Abbas hujus aetatis scriptor . factum inde est, ut sub unica tantum specie fideles sequenti seculo, ac
deinceps communicarent, quam consuetudinem D. Thomas
ea de re consultus probavit ; Provide; inquit S. Doctor, in qui , Iam Ecclesiis objervotur. ut populo sumendus sanguis noudetur, cujus auetoritas cum maxima in scholis esset, nil mi. ru quod communio sub , unica specie temporis tractu communis evaserit. cum praesertim commodior, & minoris dispen. dii esset. iis maxime in locis, ubi vinum non nisi summo pre. tio haberi potest . At de his hactenus. plura videri possunt apud de Mirca, qni egregium de Primatu Lugdunensis Ec. clesiae, aliis aue in Claro montano Concilio gestis tractatum edidit. Labbeanae conciliorum editioni insertum, aut Bossue. -tium tractatu de communione sub unica specie: cetera, quae canonis Claro montani Concilii observatione digna occurrunt, Consulto praeterimus, ut majora tractemus ; scilicet de milita. ri Crucesignatorum expeditione in Orientem suscipienda. is. Rebus itaque . quae ecclesiasticam disciplinam spectabant absolutis egregium Urbanus secundus Opus aggressus est , Turca. rum scilicet gentem armis aggrediendam,& e Cristianorum fini. hus . & terra sancta . scu Palestina , & Hierusalem extermina n.
dam . unde tunc primum classicum adversum eos conclamatum est, primaque Cruceu gnatorum expeditio suscepta; Celebrem magnitudine rerum , gestorumque varietate , incertique exitus historiam coe vi oculatique testes , vel ea aetate proximi prosequuti sunt , ex his Gulielmus Tyri ensis Archiepiscopus styli
prolixitate ceteros vicit, cujus libri decem extant, uno volu
mine in solio editi sub titulo Hilloria , seu gesta Dei per Fran
cos in expe titione Hierosolymitana; Cumque dissicile sit. in tanta historicorum , rerumque gestarum copia, ut stylus intra hrevitatis limites se contineat, praecipua tantum dabimus , ac imprimis adnotare juvabit, frequentes copioseque Christia . . um Occidentalium ex Italia, Germania, & Gallia in terram Laictam peregrinationes causam . & stimulum hisce expeditionibus dedisse . Cum etenim sicuti supra non semel narravimus in extrema passim pericula , ex Arabum infesta. tione , Turcarumque feritate , Christiani incurrerent, namque illuc pervenientibus nisi pretio dato . se ipsos redimere , aut
art. 13a Quaenam causae sacrae ex.
358쪽
cum lin. Dr. his. lib. I. Orientale Imperium
ab Turcis arἄctatum , &imminutum.
336 HISTORIA loca sancta adire licitum iis erat. Cumque Christi incunabula, ejusque Sepulchrum , ceteraque Ioca ejusdem Redemptoris nostri praesentia consecrata , ali infidelibus Turcis propha
nata , omnique contumeliarum genere deturpata viderent, vix ac ne vix quidem eorum pietas a Iacrymis continere se poterat , ac ad sua reversi lamentabili sermone haec narrantes, Christianorum animos ad injurias, quas veluti Christo illatas credebant, ulciscendas, Turcasque inde expellendos excitarunt.16. Prae ceteris, qui orbem pene totum ad arma in Palestinam inserenda commovit, Petrus natione Gallus, Ambia
nensis Dioecesis fuit, Eremita etiam dictus, qui dum Hiero. solymis esset, & ad Templum Resurrectionis oraret, divinitus se ad id muneris excitatum fuisse credidit; quare consiliis cum Simeone Hieroso Iymorum Patriarcha communicatis, ac litteris lugubri stylo , de luctuoso Palestinae statu, christiano. rumque ibidem degentium conditione ob Turcarum tyrani dem, ab eo acceptis, inde discedens Urbanum Pontificem adiit; eumdemque ut sibi opem ferret, rogavit, Cui cum si totis viribus adsuturum tempore opportuno pontifex promi sisset, Petrus Eremita excursia praedicationibus suis Italia, Alpes transiit, ac Principes ubique per Gallias, Germaniam. que adiens, ut fratribus in tanta antistione positis, subveni. xent; locaque sacra ab infidelium tyrannide, ludibrioque vin dicarent , excitavit; Fuitque Domino Papae . ait Gulielmus, qui eum ultra montes sine mora sequi decreverat, in eodem
perbo plurimum necessariur; Nam praecursoris functus officio, auditorum mentes ad obediendum praeparaverat. 17. Christianorum clamoribus, qui in Palestina dege-hant, querelisque peregrinorum illuc adventantium Alexit Im. peratoris repetitae accesserunt preces Occidentalibus porrectae, ut sibi auxilium serrent, ne penitus ab Turcis, qui Orientale Imperium decurtaverant, penitus obrueretur, cujus legati in Placentino concilio excepti sunt, ut his verbis narrat Bert hol-dus; Dem legatio Constantinopolitani in priinis ad bane Saxo- dum pervenit, qui Dominum Papam . omne seque Cori fideles imploravit . ut aliquod auxilium sibi eontra Paganos pro defensione Sanctae Ecclesiae conferrent, quod Pagani jam pene in
illis partibus deleverunt, qui partes illor usque ad muros Onstantinopolitanae civitatis obtinuerunt; Et sane ad ultimas fere incitas tunc Orientale Imperium redactum fuisse non semcl
359쪽
ECCLEsIAsTIeA: 3s Anna Comnena Alexit filia commemorat; solum siquidem inter cetera ait, Imperii Romani limiter, ex quo Turci praesem sim inpaluerant, a prisina latitudine coarctatifuerant oee.,& cum olim ut subdit , ab Herculis columnis hinc inde latis.s me se se extenderet , hoc tempore ipsa Costantinopolis Ina. perii Sedes periclitabatur, atque jam Syriam, & utramque Ciliciam , Isauriam , Pamphyliam, Lyciam , Pisidiam , Lycaoniam , Cappadociam , Galatiam , & utrumque Pontum , Bythiniam , & Asiae majorem partem sibi subjecerant ; christia.
nolque undique variis, dirisque modis vexabant , Ecclesias destruebant, christianamque religionem undique non sine maximo fidelium scandalo , & periculo extirpare funditus satagentes.
i 8. Tot fidelium itaque clamoribus, qui in extrema necessitate positi , auxilium implorabant, excitati occidentales ad praestandam 'miseris opem incensi sunt ,. quibus etiam stimulum addidit Urbani secundi oratio in concilio Clara montano habita coram frequentissimo populo, & in loco aperto eo quod tantam cujuslibet conditionis hominum multitudinem nullus locus capere posset; Urbanus namque losolicus, uLIromontunal partes , seu in Gallias, profectus es cum suis Amchiepiscopis , Episcopis , Abbatibus, ct Prerbieris, coepitque subtiliter sermocinare , praeditare , dicens ; Ut si quis sinimam tuam salvam facere vellet, non dubitaret humiliter piam incipere Domini . , ait auctor anonymus natione Italus, qui his interfuit, Bolia mundum scilicet in ea expeditione secutus, qui librum de gestis Francorum, aliorumque in Hier solymitana e X peditione vulgavit, ac primus inter scriptores hujusce expeditionis recensetur; Roberius vero Monachus hujus collectionis secundus , de ea dein expeditione historiam jussu Bernardi Abbatis texens. cum ipse ab eadem rediisset, haec narrat; Anno igitur Dominicae Incarnationis Io 9s. magnum inter Her Galliae conellium celebratum es in Alvernia scilicet in cipiιate, quae Clarus mons appellatur , cui Papa Urbanus secundus cuin Episcopis, Cardinalibus praefuit ; Fuit autem illud concilium valde celeberrimum conpensu Gallorum, ae Germanorum Iam Episcoporum , quam Principum . Ordinatis igi. Iur in eo rebus eeelesiasticis exivit Dominus Papa in quadam Do riose latitudinis platea, quia non poterat illos capere c0u libet aediscit elausura c., atque ad adstantes verba conver
bist. lib. 6. p. 17 . Urbani se ineundi oratio in Concilio
360쪽
3s 8 HI axo Iatens, Orationem suam his verbis auspicatus est ; Gens Franeo. rum, Ira montana. sicut ire pluribus vestris elucet operibus a Deo dilecta, eum . eam situ terrarum , ovain fide catholica ; quam honore fanctae Ecclesiae . universis naistionibus segregata. Ad vos hermo nosser dirigitur . vobi Aque exhortatio nosra protenditur : scire vos volumus. Iugubris causa ad vestros fines nos adduxerit; neces Iar vepra cunctorumque fidelium attraxerit. Hierosolymorum sinibus. urbe Consantinopolitana relatio grapis emersit, schismae Iam ad aures nostras pervenite quod Bidelicet gens regni Pedis arum . geni maledicta, extranea gens , prorsus a Deo clienargeneratio scilicet quae non direxit cor Dum . non VI crediistus Deo spiritus ejus . terras illorum Chriseianorum inus. ferit ferro , rapina , incendio depopulaverit, tuo ue captisor partim everterit. aut suorum ritus fucrorum maucipaverit. AI.taria Dis foeditatibat inquinata subvertunt, Grissianos eis. eumcidunt , cruoremque circumcisionis, super altaria fundunt , in vasis baptisserit immergunt. Et quos eis placet turpi occubitu mulctare . umbilicum ei1 per 'rant, eaput vita. Dorum abstrahunt. ad stipitem ligant, sic flagellcindo eir. cunducunI, quoadusque extractis vlyceribus solo prostrati eoru
ruunt . Eustam Ilipiti ligator sagittant: Euosdam extento
eouo nudato gladio appetunt. utrum uno ins truncare possint pertentant. dicam de nefanda mulierum tonstruis pratione ξ De qua loqui deterius es quam silere . Regnum Graecorum jam ab eis emutilatum es ,' ιι usibus emancipatum. transmeari non potes itinere duorum mensium. Euibus iei. tur ad hoc utisendum. ad eripieudum , labor incumbit: nisi vobis , quidius prae ceteris gentibus eoa tulit Dominus in Lgne decus armorum, magnitudinem animorum. Milirarem comporum. virtutem humiliandi verticem e illi vobis residentium e. eosdem majorum suorum exemplo, Caroli scilicet Magni . N Ludovici ad id exequendum Ionga oratione excitavit; Prae ter hanc vero, in eamdem rem aliae duae supersunt orationes eodem in Concilio recitatae , quas Annalibus suis inseruit Ba.
ronius, primae init inin - Nostis fratres dilecti simi. osram nosse id expedit ebaritatem . Iesum Gripum nosra humanitate indutum Palesinam praesentia tua . miraculisque illusrasse e. quam utpote ab infidelibus pos esIam,& deturpatam, ad eam re