Emmanuelis Aluari, e Societate Jesu, Institutionum grammaticarum libri primi pars altera. De generibus ac Declinationibus nominum et de verborum praeteritis ac supinis

81쪽

SO, si vi, situmque petit: dat So.

visere, Vlit,

Ac visum: Incesso, incess1; tamen absque 1uPino. Pinsitus, ac pistus ς pinsusque a m pinsuit eXit. Tum, dant plecto, cum fle- μ. L. cto, nectere, pecto: Dant quoque Pecto, Xui, nectoque. Peto, ivit, & itum. STertuit, a sterio tantum. MetΟ, ΤΟ. S

Ac Messum, s gemino : Misi dat mitto, su pinum, S duplici millum; e verti, deduci- r m

io versum.

Sisto, stiti, statum, activum. Neu-ω Im, s

sto verbum : unde stiti, atque stitum, sibi pignora 1ument.

Vixi, victum. A volvi, deflecte Vo.

volutum.

82쪽

itigationis reperiuntur.

composita a sisto, neutra sunt, ct tam in praeterito, qua,n supino i, vocalem servant, ut resisto, restiti, restitum. Sie subsisto, obsisto, persisto, insisto, quorum supinis

tutius uteris, cum apud probatos scriptores legeris.

QUARTA CONJUGAΤIO. IVi, itum, ut polio, fastidio, quan

Comperio, reperitque, petit ri, poscit & ertum. Sancto, dat sanxi, sanctum, simul optat & itum. Sentio, vult si, sum. Sepsi, dat sepio septum. Hausi, fert haustum; dat vinus

vincto, Vinctum.

Farcio; dat farsi, fartum. Vult subcio, fulsi,

83쪽

salui, saltum: proles sibi ven

- dicat ultum. Amixi, magis placet, quam amimi, Parmeisiam amictus frequens es. Loitis sepivi, ilixit: Ideo cum munimen--.ε. tis ea sepissent, pro sepivillent. Haurio, haurivi, vel potius haurit, tutematim facit. - . I. Salio, etiam sessi, facit. Statim; excussi' salierunt cuspide dentes. Cambio, campsi, plum tum demum ut

ris, cum apud bonos auctores λυeneris.

DE PRAETERITIS ET SUPINIs

Verborum Deponentium,&c

EX or, finitis activam singito - - .

Ut vereor, Vereo, veritum fluet i de supinUm. Praeteritumque simul Veritus sum. etera fingi. Hac ratione queunt: pauca eXcupienda memento.

84쪽

ctus, habeto: Orsus, ab ordiri deducitur ; usus,

abutor.

Vult fateor fassiis; proficiscor, 1a me profectus. Metiri, mensus gignit; pactusque

paciscor. Cumque miniscor, amat commentum; adipiscor, adeptum. Ultus, ab Ulciscor venit; EXPergiscor habebit. ΕXperrectus; At oblitum, obliviscor adoptat. Dat labor, lapsus; Misereri, funde Misertus. Fert utUS loquor, atque sequor; Queror, accipe questus. Dat nitor niXus, nisusque; Gradiaccipe gressus. Redde fruor, fruitus; Morior, tibi

mortuus haeret. Nascor, amat natus. Tandem sertorius oriri. In tribus extremis per iturus, flecte futurum.

85쪽

, PRAETERlTIs ET supiNis. Igis Apiscor, quo utitur Taehin'. Nihil ab- in. s. nuentem, dum dominationis apisceretur; aptus sum feeis apadpriscos, adi Piscor, adoptus 1lim, & indipiscor, indeptus sum. et Nixus, frequentissimum es, nisus , r rius. Enixus, ad partum Dectat; Enisus, cineros conasias. Adnisus, sive Annisus, frequens est.' utum a tuor, non es in usu, Tuitus1um, ὰ tueo r'. Faliscor, s defetiscor, tarent prateritis. Fessus εnim N defessus, nomina sum potius, quam participia. Liceor, licitus, opperior, Oppertus, faciamraria s opperitus.

LIIS IN VERBORUM

fugationem saepius pueris

inculcanda.

Olm modus, ut Grammaticis placet, nihil aliud sit, quam voluntaS, vel animi affectio per vocem adsignificata, mirum est, .eos tam multas , tam Urias hominum voluntates, & affectiones, tam paucis modis circumscripsisse, ad quos rem prope infinitam conantur.revocare, quam recte; ipsi viderint. . Potentialis certe modus, Permissivus, sive ConceL

86쪽

APPENDIXsivus digni quidem sunt, propter eorum singularem ornatum, & elegantiam, qui non sollim, ut caeteri, pleni, ac integri perscribantur, sed etiam ut aureis litteris exarentur. Plus enim splendoris 1 oli &venustatis orationi, quam omnes caeteri afferunt.

UT elegantia horum modorum meislius perspiciatur, plura exempla de singulis fere temporibus subjiciemus.

Dicitur vero Potentialis modus, quod potentiam, sive facultatem praecipue adsignificet. Solet enim verbo posum ex-L Carm. plicari. Horatius. Quis Martem tunita tectum adamantina , digne scripserit r

bitum, unde verbo debeo, aliquando explicatur. Cicero 3. Verr. De iure vetaeivili, si quis nota quid institueris, ὼ nomomnia, qua antea acta sunt, rata esse patiatur, id est, non debet pati rata esse, ut idem exponit. Interdum & voluntatem adsignificat. r. r. Virgilius: Et quisquam nomen Iunonis adoret 8 Id est, adorare velit. vird lvird. iemand die Junonem mollen an bellen S. Huiusmodi possimi illa esse: Dipam ρ

tith, qtiaim,doceam , Paream potius, quam

87쪽

MODI POTENTI ALIS TEMPUS

praesens, Amem. Cicero g. de Orat. o te consulem putemp

halteia 3 Terent. Πme impune hoc facias p

Solidit dis alio dingehen8 Quintilius.

frangas citius, quam corrum, qua infravum m. I. e. indu erunt.

TEMPUS IMPERFECTUM.

Amarem.

Cicero: Tu denique, Labiene, quid De

res tali in re, ac tempore. Nonnunquam malunt Amstores, d uo- . Irrer bus verbis, quam uno uti. Cicero: rerum s de pecunia tesibus planum facere non possem, reisI-- hostὸ Potuit uno verbo dice-

88쪽

ctum, Amavissem. Ovidius: Quot petis hine, propriore Leo mam petisses. Cicero Cornis Plura

se, ipsissem, nis tui fesinarent. FUTURUM, AMAVERIM.

Cicero, rtim patrimoniiscopulum liben tius dixerim. Livius ; insesso tuo, inquit,

Imperaror extra ordinem nunquam pugna

Cerim. Quintilian. Et quidem hac ad quadam prodestile, non negaverim. 2Bolt it nichi

habita. Idein: EqMidem, υel mediorem rationem, commendatam viribus actionu, af

bituram esse momenti, quam optimam earim desitutam. is. TMeuI. Huc etiam videntur pertinere locuti nes illae, quibus veniam, pacemque precamur. Cicero ' Pace tua dixerim. Idem. Puce mapi iri dixerim. Seneca de Clementi Maluerim veris offendere, quam placere a

TEMPUS PRAESENS, AMEM. PErmissivus, sive Concessivus modus, permissionem significat; unde &

89쪽

nomen inVCnit, qui etiam Coniunctivo,

voce simillimus est. Eius usus, e X cepto Futuro, in secundis, & tertiis personis potissimum cernitur. Primas enim non facile invenies. Terent. in Adelph. Quid sue ρ sibi fistuc placet, profundat, perdat, pereat ἰ Nihil ad me attinet. Cicero. Hae si vobis nona. MAEA

Cicero. Ane, resisero Peripateticis, 'Diaeia. cum Orationibus cognationem Us dA

idem; Sustinuero Epicureos, Diodoro 'Mini. quid faciam Stoicoὸ Diomades hunc modum assirmativam speciem appellat. Diab. l. friarativa, inquit, species cit hujusmo-

90쪽

8 AppκNnix Εκ SCHOLiis RuDiri. di, cum in re dubia, in qua partim altercantibus assentimur, specie subjunctiva quasi sit factum, affirmamus. Veluti, cum dicimus, fererit, dixerit, id est, crede eum dixisse, aut secisse, quod neque dixerit, neque fecerit.

FUTURUM ALITER.

Amaveris. Hic prima persona singularis desideratur. Utimur hoc modo, cum diu aliquid suasimus, sed frustra; itaque taedio consecti, atque omni persuadendi spe a jecta, in has voces prorumpimus: Exempli causa, rixeris, ut li/et, satis sit , te in rum scelerum eonficientia perpetuὸ eruciari. Interdum mitius, ac lenius, iisdem vocibus utimur, quibus significamus, nos alicujus rei cui am penitus abiicere, Cainque aliorum arbitrio judicioque com

mittere.

Cicero; Quam sbi eonveniat, ipse viderit.

Idem de Amicit. Quam recta id faciam, viderinisapientes. Idem de Natur.DCOLuuam smile illud si, tu videris. Atque haec hactenus.

PRIMI LIBRI

FINIS.