장음표시 사용
201쪽
Ellogiis domum ipsis pra opotiero aliquid aut subscri horo si placeat, formulas e G-
pite quinto aut ex undecimo legere potoris . nomen quidem clari cuiusque viri, qui e sebaretur , carmiui, si lii Ot, reete praefixeris, adieeiis honoribus ejus et appellationibus quae sappe versu indicari vix possunt. elausulae vero ex iis probentur, quae ab exemplis, quae superius protulimus, quam minimum discrepent. haec, vertit eaussa, imagini
M. Aurelii Ahionitii Aug. praeter earmen subseribere Olim quis poterat si a quibus similia nunc Caelii titia sanctorum et logiis saeide quisque subjiciat:
si quae vero formulae ex hae nostra tot dieitonum eongerie commode ad res alias transserri Don possunt, eae tamen exemplo esse possunt, ut istae tibi excudendae sint,autiquis respondeant, ipsaque inseriptio ad Latinorum stilum et rationem ne dat.
202쪽
DE LOCIS AC FONTIBUS INSCRIPTIONUM OMNlv M
EHi sokia,Ae. eoi supellox haec nostra formularum velorum non varia et multiplex, nou ampla satis et cop;Osa videatur . neque enim vel tot amissis eruditorum tem potuin i eriptionibus, vel tot iam subortis novorum titulorum argumentis, ea nunc exsistere dieiiotium copia poterat . ut qui omnia sibi parata atque in promptu ti e esse rupiat, Don is saepe, spe sua frustratus, operam Se quaerendo perdere intelligat. bo. rum ergo eatissa, qui nulla sibi ad serit, dum adiumenta deesse volunt, alios praeterea Ioeos, alios sontes indieandos esse putavimus: ut quos opera iuvare nostra non potuimus , iis saltem indieio profuisse videamur. atqns hie sdem liberabimus libro stiportore obligatam: quum parili otiis tertiae capite quinto nos ostensuros recepimus, veterum scriptorum ieeitono stilum hune nostrum miris leo adiuvari. hi nimirum loci sunt. hisbolea. e quibus qui sormam inscrip4iontini Naturamque iam nou rint, multa passim haurire, ae totos sae' titulos auferre possint. de his autem pro cujusque eouveniatilia atque usu sitigillatim dicendiam est: ut qui autiquos scriptores saepe pervolutatii, quid a quoque et quos maxime in usus decerpi possit, ipsi et t. in legendo animaduertain.
De loris ae fontilias inscriptionum, quae ad sex generia rei carasti I, Ovamquam nemo sere o Latitiis see pior hiis non utilissimus ad inseription
conficiendas esse potest, qnum millia sane atque varia sivo verborum sive sciat elatiarum ornamenta vel poetae ipsi suppedit ni; quatuor tamen video esso, quos logissct ac por- tractasse potissimum praestol, Tullium, Caesarem. Nopotem, Livium: qui non solum ea sero omnia scribendo attigerunt, quae titulis illustrari maximo solent, sed stili etiam qua splendore, qua venustate ceteris antecellunt. ae de istorum quidem singillari pra stantia Dihil me attinet dicere: quorum libri omitium manibus teruntur. do usu horum est mihi et utilitate disserendum; quo nempe titulorum scr ptores intelligant, nullum osso e sex illis generibus ivseriptionum, ad quae singulas revocari diximus, euius nocimulta vel exempla vel formulas tu eorum se iptis inclusa latistit. Iamvero ut a Tullio exordiar. quo primo omnes humanitatis magistro usi sumus,
praeter deereta illa, quae in Philippicis reliquit Onatii sere ex parto persecta, praeterquo leges eos, quas altero et tortio de topibus libro proposuit. aeeuratissime ab eo pers riptas; quosdam etiam ab aliis positos titulos sic refert aut designat, ut nihil propo vel adde opus sit, quo insino inseriptiones sani. hniusmodi est, Oxempli gratia. quod do rege Masinissa narrat si , qui qutim dentes eburneos ineredibili magnit dino in insula Melita e sano Iunonis sui latos datosque dono imprudens accepisset, ubi audivit, unde
203쪽
essent, statim certos homInes in quinqueremi misit, qui eos dentes reportarent, iraque in his, inquit, inseripsum litteris Punicis fuit, Regem Masinissam i rudentc.n a cepisse s re cognita, reponendos restituendosque curasse: quibus verbis sic Iasiae si Iuni illum reddetidum fuisse declarat:
omnia Siciliae civitatibus, quae cuiusque suissent, restituerentur. quare Segestani etiam signum quoddam Dianas receperaDt, posuerantque excelsa in basi, in qtira, inquit. grandibtis litteris P. Ayriciani nomen erat incisum, eumque Cithagine culia reati tiisse si . hic nempe erat titulus:
nee dis,ἱmilis illa, quam ex Philippica nona D elicuit Tesaurus, his verbis:
204쪽
iam eoniectura, ut arbitror, prospieies ae iudieabis, quid tibi reliquae Tullii orationes, quid omnia simul volumina dare possint i)e
205쪽
sex, ut vides . Inseriptiones una Tullii oratio su necit, easque satis . opinor, pr habitos. ut autem Tullianae hujusmodi formulae antiquis aptae argumentis reperiuntur; a te nouis idoneao erunt, iis reiectis, quae religio nostra moresquo non recipiunt. exeα-
plo sit saeor hie titulus e formulis item compositus, quas eadem mihi oratio suppeis ditavit:
206쪽
Αe mulio etiam plura o Tullio et eoro posueis . se latent; s s qu dem eius otitit nitis interdum sis, do verbis minus Iahores. sententias enim habet ubi quo egregias, quae saepe in seriptionibus propter dignitatem aut venustatem aptissimae inveniantur . exempli hie gratia tituluin linbeio, quem nuper pro Viselliorum aedibus seripsi, apud quos
Tullius nempe sententiam suppeditavit. Curio suo secundum ejus verba s c reseri boos i): 9uria quid ni ego non ferrem, nisi mo in Philosophiae portum contialissem; et nisi hMerem socium studiorum meoriam . filiciam nostriam, elatus quisiti P pririm te esse scribis mancipio et Dexu, meum autem usu et siue tu, contentias lato sum id enim est cujusque proprium, quo quisque fruitur atque tititur . enim vero sexcenta huiusmodi passim repeiicis: quae delibaro possis et tua sacere. 1 I. De Caesare iam experiamur. Dum ejus etiam seu totitiis atque diei on Lus cipio numeroseque ornari tituli possitit. tu vero quae hie loea in margitio exiremo itidi eat tur, ea iti Caesaris eoinmentariis quaere, et cum inseriptionibus conserto.
poleto elegantissimos illos ponimentarios attente si legeris. Aello hoe dabis, aliis quoia sit, aptas itiseri pii nibus formulas dieii bues suo ibidem latero non paveas: unde etiam titulus e,t ille, quem libro secundo Protuli 5), quum de monumentis sacrorum age
207쪽
retur. sed historicis lamen inseriptioniblis conseiendis maximopere utiles eos eommentarios cuique suturos existimor nisi quod quum de aquis earumque duelibus seriuendum erit, Fronii Dum etiam legisse, plurimum proderit. DI, E multis plano operibus. quae a Cornelio Nepote scripta esse ae pimus, unae supersunt I iliae exceti raritim Imperiato me at mirum . quam multa vel illae lanae ad ellogia potissimum et epitaphia condenda sus seero studiose singula legenti possitit. id tu nune hisee in exemplis mecum, licet, recognoscas ci .
duos his titulos addam ad sacrorum genua spectantes, qui apud Cornelium maxime
208쪽
nee omittam Epaminondae epitaphium, quod idem latine reddidit; esto, ἱta gra e scrἱ-pium fuerit, ut brevius seribi possset: quemadmodum a Noahera jam animadversum est 3) : euius tamen rei haec Epaminondae suisso eatissa videtur, tit res a se gestas Commemorai do exaggeraret, ioeulea reique memoritio judicum . nam illud certo sciebat , numquam futurum, ut tale epitaphium in sopulero suo inrideretur.
209쪽
Trientem autem tertium, auctore Festo 4 , significaro a t Citieius, Nystagogi ii iii,mserundo, duas libras pondo et trientem. ςtin constiviti ine, inquit Festus, hodiequetitumiar, viatim ligniam bos alterum ducimus, id est pedPm et bessem ivitiati innis halens s et sesieritum, id est duos asses et semissem Ierimm . iam altera inscriptio, quam Livius habet inlogram, est Acarnanum epitaphium, quod in commotii sepulcro inseribi voluerunt, qui adversus Aetolos coniuraverant, suscepto bello, nisi victores, se tota redituros η:NEIC . SiTl SVNT . Ac ABNANES exi . AD, Elisus . v MAIQVE . idii Risu AETOLORUM PRO PATBιλ . pu G1 3TLS MORTEM . Orvolvi ii ΛΤ Alias id genus nonnullas superiore libro retuli. quas vero subi eum, in iis aliquid additametiit est Ν :
210쪽
Iongum est cetera persequi, nee plane opus: Mia quisque atque illa huiusmodi exempla saetio inveniet: qui quo hoe euirere conabitur iit Livium bene noscat, non dubito, quin brevi magnam sibi ad titulos pangendos facultatem adeptus videatur . nemo sane ex antiquis, quod iam Masseius aliique viderunt ), nemo, itiquam, sollemnibus formulis diligentius usus est: id ipsae veterum inseriptiones doelarant, quorum formulao Livio iisdem in robus familiares sunt. nolo tamen hoc ita aeeipi, ut qui Livium sorte vel etiam ceteros scriptores. quos hic laudavimus, diu multum tuo pervolutarit, nihil jam
sibi deesse putet, quominus tinum se ex omnibus ad titulos seribendos maxime aptum arbitretur. Dae hic veterum scriptorum dictionibus quam optimis facile abutatur, nisi genera tueriptionum earumque usum et formam cujusque ante cognoverit.