장음표시 사용
21쪽
triain militis ΓΕ nCeuri sienisest. Quid porro Deiondum sit tribu VRS. a P. Mari nimia p. 329. . . ALVIUS L. F. VES. MAXIMVS FIR .PIC . . Dondum video.
53. ' VET. VETURIA. In lapidibus suspeetis dumtaxnt et rom- mentietis, qualis certe est Uriit. 24, 15. . Pan vinianis Laν ianisque lotitur. ut inspectis 1os, a G. 86O, 41. 9o2, 4. IODI, 3. ipse videbis. Cetorum eorta est. Liv. 26. 22. In quibusdam VET. eorruptum esse pol est ναVEL. vel VOT. Viuendum quoque De VETeranum notet. 54. ' ut P. Vlpia trilius militaris imaginaria; quae in sineeris lapp. plus semel momoratur. v. e. Grut. 552. 9. 94o, 9. Fabr. 34o, 513. et 341, 518. Mus. Ver. p. 5 . de vita Antiqq. Benem Inseri P. 50. 6.
rendum, ara cum Marinio P. 482. trihus VOT. paucis in lapidibus. ii quo sere Bereoluatibus reperienda, a Voltima sit distinauenda. explicandaque vo Hrip Equidem ea de re dubito. quum varietatem haud minorem viderim in Popilia f. Publicia: nisi hae quoquo se eevnendae.
Trihum PAΡ. his tribus lanium litoris spequentissime incisam quonam modo legem p Ant Pia, aut PAPiria, quas diversas fuisse trilius, omnes video tradere. Quamquam dubie nonnihil Ant. Auditistinus Dial. IX. Antiqq. p. 127. de lapidis Barei nononsis P ΑΡ. ila disse-
Deus: .R. Die tribus nomen. A. Papia . vel P Din. B. Suntne tribus hinae, an unius duo nomina y A. Ineertum id, et ambiguum, ut Pleraque antiqua, et a memoria remota. Illud epinum, ab antiquis seriptori hus se marmorum titulis Papiriam tribum diserte nominarii in nonnullis otiam lapidi hus P iam. Papiria itaque vetus est trihus una de triginta quinque tribulius rustieis. Papia vero extra ordinem numeriani quo censetur, et forte an Curi sit Domen. Curiae 'nomen esse
Papiam. Putriam tribus romittimus lacile Augustino, PAP. tribu eontenti. - Si autem fuerunt diversae Papia et Papiria. si las PAP. do utra aeeipiemus 7 Ineerii semper erimus. TICINVM, haud i nobilem Gallias Transpadanae civitatem fluvio eo nominent, mutato nomino PAPIAM adpellata iis esse . iam Paullus Diaeonus literis momoriae prodidit i unde hodio suo P . in v. mutato PAVIA dieitur. Hoc P sine n men unde Ticino et quando primum inventum sit j. fortasse praestatneseire enim Cluverio Ital. AH. 23. p. 256. . quam a tribu PAPIA. in qua Ticinenses pensiti sitit, derivare. Nullo enim alio exemplo docemur . Oppido alicui nomen medio aevo haesisse a tribu , in quam eius
22쪽
s. 4. TRIBUS ROMANAE. 19eives antiquitus essent relati. Placuit tamen nostra aetate, Tiei num nomen Papiae a tribu Tieinensium Papia aeeepisse, Fontanino, eumque seculo Messelingio ad Anton. Mn. p. 28I., nee non Muratorio. qui ad 78s, 5. haec commentatur r. Mediolanenses in Ousontina tribu seripli fuere. Propteroa hete Medio niam insenti dicitur. Alibi tu eam sententiam inelinavi. non aliunde doseendisse nomen Papia. inditum Civitati Ticinensi, quam ex tribu Papia, eui Vrbs ipsa suit adipela. Settieet Papiri Titantina ea suerit
adpellata, ut heie OUfentina Medistiniam. In militari inscriptione apud Fahrotium p. 215. legitur L. BASSENIVS DEF. FELIX. et inspa TLCLAVDIVS. TI. F. DEF. VICTORIN. Restituendum hirobique OFF. scilicet insentina tribu, quae tamen frequentius per OvF. designarieransuexit. Si Medio niam medio aevo Ossensi e nomen aeropisset, eoque adhue dieeretur . non amario, ut Ticinum Papia vel Fritia, magnum sententine Murat Ovianae rohur adderetur. Vereor vero, ne saxo
lenoliano NATIONE. OFFENTINA . MEDIOLAN. abusus, frustra
MΘdio num urbem erodiderit insentinam diei, a tribu Ossemina. vulgo Otimentina. OEFentinis his in Fabr. p. 213, 556. vers. 4. euius vox extrema MEM. fortasse mendosa aut Movitia, aut MEDIOla/io videtur leuonda) et vers. 16. quod in OFFentina Muratorius mutat. sine necessitate: nisi quo a Murat. Omissum. Vignotiani lihri p. 212. Inser. ae .
potius mutarem. OVFemina tribus, OEF. quoque et OFF. Aeripta, si Faheoiti et Vignotii typis standum: neque vero unquam Med Ianiam nomen Oufentinae habuit. tanto reetius C Orius Inscr. E Ir. T. 2. p. 5O5. saxum Vignotiatium anio editum Muratorii Thesaurum adtulit. ex eo montinens, lapidarium NATIONE Anio OFFENΤINA itieidi se, quod rectitis anto MEDIOLAN. fuisset scalpturust Ne ergo ex fabrili hae s/ αδιιιιι alterum Mediolani sive nomen sive cognomen in posterum exsculpamus.
At M/dio riniam insentinn dieta adeo placuit Muratorio, ut ad eius imitationom PVBLILIAM VERONAM nobis induxerit ad 838, 4.3 noi eo itatis P Lina tribuo VEROna iun i non debere, sed Trihum cognomini vulgo praefixam, interdum etiam suffixam esse i). De saxo hoe Doniano VI, 13O. p. 259. cum suavissimo Gorio, nondum edito Tho auro Muratorii novo, per litoras eat anno abhine duodevieesimo iam tune monens, imperseelius turbatiusque datum suisse a Criit. 1O51, s.; quod ut Corium tu te fugerat, sic postea et Muratorium fugit. Ad 846, 5. haee hahet Muraiorius e . Habes hele Ticinenses Papiae tribui adsciri pios. Inde, ut supra signifieavi, inditum postea Ticino piae cognomen, quod nomen evasit. Apud Reinesium pax. 5s'. legi-
iup C. DECCIVS PAPIRIA TICINI MILES . Seeipium ibi morti PAP. aut PAPIA.' - Vir eeleberrimus otidi, istriaς hie dedit, nisi initium
23쪽
C. X. RES PUBLICA POPULI ROMANI.
h e. Titinenses Papinis trutii fissa adscriptos. Quid p quod et Iioe male se habero. proque Papia tristi Putriam fuisse ei serihondam ex Reinosiano 4sito sile lapide infra videbimus. Ticinaens s nemo negat tribu PAP. Disso ronsitos. Consonant Muratoriano flis. 5. alii etiam lapides. Vel in Fabrettitio supra adduelo legitur p. 213, 5M. vers. 2.r ia
Miri in sane, iamian hune Terentium Calli lum praenomine rarerer
doliuio quam hie PAP. trihu consus patriam habuerit, LI.C Osiondit. an abscondit 7 Haec enim quaenavi 2 Quod Massotiis p. 267, 1. Dondoetiit. docuit tu indice demum Geoarisphico p. ω νη. col. n. niato lin. . LI.C. s. Eleeihio 267, 1. ' Fortasse Sicilino 'Iaκ βυ,ν Ptolemaei p. 174. odit. Frohenianae, cui Erasinus Prat salus est . huc non magis quadrat. ae eiusdem Ptolemaei Ἐχων, μή Triboee rvui p. 116., de quo in Alsatianomana eeleberrimus Seliori siniis noster. inino ex Muratorii typo longe sordidissimo, quem haud immerita toga illissi iuus Masolus fastidivit.
eore Muratorii duae eluceant gemmulae, et praenomen Muretis, et pati in Ticino.
Iti Reines. VIII. 22. p. 519. PAPIRIA eum censore Murniorio. eur, quaeso, mutabimus 3 Nuin PAPIRIA Tribus Romana non suit Ticini ei ves, nune Papienses. Impia olim trihu fuisse, unde Doliis silesiit ' Ipsum, erodo. Muratorium poenititisset toniatne ex ingenio eorrectionis, si ne inest anum lapidem noxisset ab aliis duobus, iisque rei toarως, ita datum esse, ut, licet in aliis quibusdΑm non Por omnia consentiant, ambo in inen sine ulla Arroporaqι . . quasi solis radio seripium Oxhthoatili PAPIRIA. TICINI. Sic Ae id ius Gelonius de magis. t. Coloniae Agrim. Lu. 1. Synltigm. 9. p. 87. adduetus ah llenninio itiis Missionibus ad riuii Epistolas p. 26O. Praeeodit in Ilenninio ex ei dem Gelonio, cuius librum non habeo. aliud eiusdem loel motiumenium PUPINI A tribu notatum: quod ab Ilotininii auo oti, νεία erudite vindieatum est a colob. Wesselingio Prosti&ι. C pr XV. p. 1 f. seq.Ambo tripides ex ima humo ogositis esso nil Rhenum snno 1632. Plauserio, propugnaculo, quod Rhouum prospectet. dicere Gelenium Isov-ninitis testatur. Post s.olonium producti auctorem Britannum, ex quo utrii multo lapidem adhue Colonias Agrippinae exstare didici. Riebardum Pocockiuin, qui Inscriptiones Graeeas et Latinas a se editas anno MDCCLII ex Britannia usque liberaliter mihi dono misit. Is igitur Pag. 78. rol. a. utrumque lapidem dodii a se exseriptum Coloniae Agrippinae: ambae Tribus expanse leguntur: in altero PUPINI A. in
24쪽
altero PAPIRIA. Contra hos testes quis temoro eredat Muratorio in lapide netnesiano seriplum suisse PAP. aut PAPIApDe Iopia tribu valde adseveranter est loeutus Onuph. Pan vinius da Cim Rom. eap. 51. p. 289, ed. Cra ., euius supra XII. inscripti nes se exstare vidisse vult videri, sie exaratas: PAP. PAPIA. De
PAP. ulieo largiori do PAPIA qni possim p Ipse postea Panvinius
P. eod. p. 295. De tristi mpia: Frequentissiana, inquit, mentio est huius tribus in vetustis marmorois monum titis: ita ut hape una fidem reliquis sacere queat, plures quam XXXV. tribus suisse. - Τ. quoque A unius Milo oratione Ciceronis celebratus e gente Papia fuit, a qua Proculdubio haee tribus nomon aeropiti de qua hi lapides meminerunt. 'Produeit primo Sutriensem. deinde Romanum, postremo Noaprilitanum. Sed hi testes eausae Pativinianae tres contra. Pan vinium testimonium di eunt. i Sutriensis, quem a s melio 73. 4. visum dat Grut. 355, 3. PAP habet, id est PAPiria, non P ari. Romanus ex Sinet. 116o5. datus a Urui. 964. 7. lihertum habet, euius nomen servile post manumissionem eoanomen fuit PAPIA. Non tribum, sed eognomen agnoverunt quum Smetius, tuin Scaligor tu suis nominum indicibus, vole Caecitius; prodigii suo simile est, P in saxi huius adeo imposuisso Pativinio, qui ipso in libro de anuistiis Romanor. nomino. p. 78. optime monuerit, servos manumissos dominorum praenomina et nomina tulisse, sua vero elusis Domina pro cognominibus usurpassor in vetustis etiam epigrammatibus, infinita propemoduin huius rei testimonia esse. Neapolitanus landem lapis a Pighio Morillonioque visus. editus a sinet. 141, 1, 2. et a Grutero 879, 6, 7. , quasi nunquam prodiisset, datur a Mur. 17Θ, 5. Neque in hoe saxo Sinatius tribum est venatus: at a Sealigere non modo
C. Marcius C. F. Papia. 879, 5. ut ante eum a Smetior C. Mare ius C. F. Papia. η.4, 1. 2. in Nominum indieo est positus e sed praeterea Sealigori est rC. Marcius C. F. PAPIA. Omissis tamen numeris, quos Ilouhetius sine iudicio de suo adposuit r870, 6. 7. et praeterea maiustulam Sentieeri scripturam PAPIA. quao
tritium Scaligero titilabat, non eo nomen, in minusculam Pripia sociis ac dehebat, mutavit, quasi non tribus, sed eo nomen esset. Dubius ita quo sententiae suit Aealietor de hoe PAPIA, essetne trihus, quod Panuinio indubium erat visum, an cottiomen. Cognomen autem e se, non tribuni, quidni existimemus p lieet non nesciamus, Post trihus saepe cognomina non adesse; frequentius tamen leguntur. Benileius certe in Epistola eritian ad Mutitim de Iorinno Mat In s.s691. seripta, deinde Philoleutheri Lipsiensis ememinit. in Menam ri et Philemonia editas a Ctirieo relisiainst Cantabrigiae 1713. roeusis adtollas. 72. non dithitavit, quin Gentorianus homo C. Martitis C. F. Pripiacoxnomen habuerit Pnpia, Graece IIαπίας.
25쪽
C. X. RES PUBLICA POPvLI ROMANI. De nomine PAPIAS, PAPIA dixi quaedam in Em. Es r. p. 45o.
Addo nune Mur. 1918, 11. Romas:
Male Murat. Ind. Nom. Christianor. seu XVIII. p. 2386. Col. s. L. Orsus Primit L. p. 1918, 11. - - Papitis. Ihid. Ex his Orfiis duo ius, qui in saxo ipso posterior est . in indico ad Muratorii mentem debebat prior seri, et praenomine en rere, hune in
orstis Putas p. 1918. 11.L. Orstia Primati L. ibid. neque enim L. medii versus sigia Liberto de Opsio priore et praenomen
Liaeitis do Orsio posteriore simul potest osso. Est vero L. in titulo hoc medio minime Liberto sed Liacitis. P inti autem, nitia ut in Ind. 18.excusum male est Papati. minime patroni genitivus est. sed prioris L. DPlii dativus e gnominis ab recto PAPIAS eerio inflexus i ita ut sepulto eadem suerint nomina tria, quae sepelietitit de quo tanto magis constaro potuisset Muratori , si momor fuisset Putid in litulum a se datum iani esse 1196, 4. PIsntiri utid Onυerios. M OLυerici.
Ex hoe Muratorii loeo putes. Pisaurense esse saxum, quod tamen ab Olixopto Marm. μοι. r. p. 63. n. 155. in Peregrinis est locatum, nomao tuo esIossum olim ad Episeoptim Oliverium Pontifieii saerarii Praesectum pervenit. Celeherrimus Marinorum Pisaurensium editor. idemque commentator doctissimus, notarum pax. 198. Oretam gentem antea non notam inseriptioni pretium Deore monet. Modo ne orsa
gens Marana Diani typi mereatur praeserri. Consor quae do ORFITVS et ORRITUS ad Bouhieriuin quondam scripsi P. 61. Indieis Murat riam genitivus Papati ex dativo PAPIATI male sormatus . monet me do dativo PAPATI, in sexo ab recto Pripas in saxo Tauri non si apud MasT. 221, 1. et ante euin in Muratorio 1297, 11.lia e notanter is PMaa. Ita appellatus mihi creditur pater adsectione elauctoritate . non natura.' noetei PAPATI OPTIMO enim adpellative omnino est exponendum: sicque exposuerunt editores Marmoriam Tati rinensium T. 2. p. 97. Reeto pro indo et Mur. in Ind. XVI. seu Quisquiliarum aliquot grammati alium, ut voeat, pag. 221 4. col. 3. IPUM id est Prit/r a Uectione 1297, 11. 1781. 26. Recte, inquam do 1297, 11. seu Taurinensi invrmorer at male de i781. 26. seu Florentino, in quo PAPAS non appellativum, sed proprium servi nomen esse, quia in Em. E gr. p. 45O. iam dixi liine abeo. ut prodeat
ALLIFIS a Gruiore 46o, 9 relatus ex Sanet. 83, 2. . quem dedisse
26쪽
riuro ra)ν male visum est Grutero, non adientienti ad postrema A me tiariae paginae 82. verba. Allifana Sinet litui saxa a sacerdote quodam Anagnino aecepisse. Quod neque Sineti . neque Sentigero in mentem venit, uolthenus C. Durellii eognomon, quti nullus in saxo illo earet Tribum esse pessime existimavit. Sealigeri enim indiei 12. seu Tri-hnum voe. PAΡIA de suo addidit, quos a scaligerania nullo modo. nisi tollata editione Geoteri priore secernas. Dumeros 46O. s. A Ben-lleio in eadem ad Millium epistola pag. eit. Oh eognomen PAPIA adductus pulere est C. Puremtis P M. quem C. P-- - PAPIA /risu fuisse ante IloIthenum nemo somniavit, nemo post eum somniabit. Vnuin, quantum meminisse Possum, saxum est, in quo extense PAPIA trihu legitur, Sinet. 43, s. seu Crut. 3O7, 7. , ex utioque hoc saxo a Sinetio et Seali ero in indicibus Tribuum Romanarum data estiribus PAPIA. quae nisi aliunde firmari possit, το-ουιε μία χ λιδῶν mimi, nυνε ti α ἡti oti. Est autem haeer
1ὶ Gria. itia na. Pighii. 2 fi . id. Conioetura haud una in agro naseitur eritieo, quae me die inam hule malo saetura videatur. ι,) PUPINIA ei PAPIRIA expanae seriptae trihus supra oeeurrerunt in saxi x Coloniae Agrippinensis. Hie PAPIA exseripium male esse pro PUPImia tribu De dieam, dieam pro PAPIRMe quod lenius videbitur, quam quod Muratorius Coloniensis lapidis PAPIRIA inlogo rimum in PAP. aut PAPIA abire iussit, supra a nobis non auditus.
mus, duo leguntur Geii P Merii. Geii Furi, uterque dupliei usus e gnomine, priore ambobus communi. Posteriore demum, quo par Dalrum dignoscatur, diverso; ille Pripia Servitis, hie Papia Cranitia vel
e) Sed altera haee cognomina. quibus fratrem des elum vivus a se distinxit, qualia sunt P Aut rarissime aut nunquam visa, SERVIVS..t GRANIus vel GRAVIUS. Num tomero eredemus p Elsi' et praenomina et gentilicia nomina interdum Eognominum vieem sustinere verum ait, SERITUM tamen sive praenomen, sive gentilietum nomen fuit enim utrum ine) cognominis loco positum non memini oecurrere. In toto certe Grutero praeter nostrum Valerium. unus iis SERVI vSoeeurrit, sed ex male intellecto Neinausensi lapide s78. 1 f., in quo
SERUI non eoenomen SERVII, sed appellativum SERUI, τὐδ αὐλου PORCIAE RHODINES, singulari schedio possem docere. GRAVIUS
27쪽
noque gentilo noui n. neque e gnomen usquam alibi occurrit. Oeeurrit
gens GRANIORvM saepe: at eo nomen GRANIVS non in vetito nisi in G t. 6 7, 5. , quod quia ibi ante Ino uuam euhat GRANIO----
merito dubitavi, an se hodae V sinianae vorum dederint. Noti dedisse vidi ex Doti. VIII. 71. p. 551., ubi ut inodita datur; noque magis seivit, corruptam et maneam in Grutoro loni, Mural Pius 959, 6. ox Doniolantum dans. Quid igitur restati' tacitus citius nudies.
Explosis eoanoinimbiis SERVIVS, ei GRANIVS uel GRAVIUS.
an immiserieorditer a me sit duriterque, si inscriptionem Pighianam ex Renuinarum numoro expungam P Eam quis viderit, Omnes tacent. Certum est, prunum editorem Sinetium non vidisse . qui a Pisthio se aecepisse sepihit. Collata eum ais. Pigilii in Grut. Εd. goc. dieitur. Quid Z si eum Pisthitis Romas ex sontibus non usquequaque limpidissimis. id est ex schodiis tantum. πι L.M μἐν εο λικ. πυλλα δεῖ κυὶ λυπα complexis, fortasse l.ixorianis, unde multas Pighium hausisse aliutide novimus, ira suas chartas dori varii p Apicibus olitis syllabas quasdam longas notari in marmorihus quihusdam consuevisse satis novimus: sod in P, Ahiotici versus primi sylla his duabus longis solum impositos accellitis esse, praeteretique nulli vocali longae in versilius novem reliquis, num vos de placet y Uui SACER I-Θm IOVI, TONAN Is erimo-mino insolito SERVIO, eiusque Ioaleem coenomine itidem inviso GRANIVS uel GR IVS, nobis obtrusum ivit, ex PAPI A tribu o nutum
ut ipsi xidehatur, et vulgo puta halur, certissima fraudem suam dete-etum iri, vix putavit. d) Si maximo vora sit urna Ptelliana, si verissime exseripta. ita ut in ea bis PAPI A sculpserit manus antiqua, quum alia marmorum aliorum exempla nondum, quod sciam, prodierint, quae PAPIA triduexpanso sistant, prodierint autem multa, quae PAPIRIA por extensionem literarum Ostentent. eoniiciam. se alprum ab I priore ad I posterius his properavisno: cuius generis errata labrilia oeeurrunt sexeonta, in primis tibi syllabae modias in pandoin ea loliant voealom. Sie BR-
incomparahiti. oneredifilia, Rhodope. Muratorius ad 1087, 1. Oh PAP. TICINENSIS ropi iii opinionem scia in . Ticini nomen olim eonversum fuisse in Papiam, quod Ticinenses tribui Papiae adseripti morint. Iuntio adseripti fuerit ut tribui PAP. M. non PAPιαε. Uuod thidem in exiremo posuit Vir celeberrimus, Non possumus non aeeipors grati. - Gruterus pag. 1 5, 7. inseriptionem
Ticinensem resert positam T. DIDIO M. F. PAL. PRISCO. Adhibitis otti oculis mois ihi te pham M. F. PAP. PRISCO.' - quae quum
scriberet Muratorius . non rogitabat i so totam inseriptionem post Gri torunt da lupum esse a dedit autem 111'. 4. de PVM tribu, et Ticino inde P ia dicto. iterum commonia iis . noque quidquam novi adieretis. D Coloniis Ticinin in Goul. 552, 5. explodotida, deque GDnια He/raiah ipso Muratorio Oxplosa in Spuriis 2. iacco, ui liniam. Ante tamen, quam finiani, ne quid dissimulasse vide' P, aut Prae
28쪽
varieatus esse insimuler, adducendum mihi esse video saxi Sestinatis a Gorio Duer. Gr. T. 2. p. 345. producti initium hoceei
Index XI. seu Tribuum Gorianus ex uno tantum saxo dedit r. Papia. s. s. sod qui ad istum adit lapidem T. s. p. s. num. IV. non integrum ΡΑ-PIA, sed solitam tantum sigiam PAP. videbit. Miror autem post suum I. 9. doctissimum Indicis auctorem non adposuisse etiam II. 5 i5. Ve sus enim primi literas ultimas PAPa eum A seu litera seeundi versus initiali eoniungendas ei fuisse visas, eumque existimasse, L. Denlusium Proeulinum tribui PAPIAa adseriptum omnino fuisse. dubitare vix PO fiumi quo vetulerim, minutum I in versus primi sne a Gorio ex ingenio fortasse adtextum, euius vestigia in lapide ipso evanuisse crediderit i nee non in Goriano nn minum indice legir . L. Denissio L. F.
Papia Proeulino I. malo pro II.) 345. 'Etiam si eognomini PROCULINO, quippe satis sano, nulla medi-rina opus esse. et Tribus Goriann PAPIA loco suo ante cognomon posita adsensu dimissima possit videri, iuvat tamen egregie I illustris Masseii, nisi egregie fallor, ceDro του, typus, quem in M'. Iuuarm. T. I. In se. XVII. p. R. primum dedit, et in MM. Vor. 562. s. iterandum duxit, ut malas Gorii et Muratorii 697, 4. ex typo Opinor. Nan- rassanti, quem praeter Masreium et Godium praefixit ΡΑΡ. APROCULINO habentis) εxaostie eastigaret. Rr o qui in re epigraphica tradenda et augenda principatum Ohtinet, Masi eius Sestini sic legite
adeo tuo non PAPIA, sed PAP. id est PAPiriri. Si eui Gorianum eo-gnomen passi in obvium PROCULINO plus blandiatur, quam Masti ianum insolitum APPOCULINO, is sio eo itet, hoe hominis huius cognomen
non magis novum esse, ne gentilietum eiusdem nomen. DENTVSIAM enim gentem aeque se APPOCVLINVM eo nomen alio ullo in lapido non memini me legere. Quod nisi Fahrottus, ipso Vrhinas , hoe Vmbriae suae saxum ignoravisset, Inseriptioniam suarum Capiti IX. vel oh Dentusiam gelilem intulisset p. 618. PAPIA ergo tribus apud Romanos nulla unquam fuit. )
Vides ex hoe examine, quot tribus a scaligero, Boindinio Zaehariaque relatae vel prorsus evanuerint, vel sundamentis admodum incertis, uti demonstratum est, nitantur. Restat, ut quae de mili laribus sentiam, breviter exponam. Marinius quidem ii r .viti 2. v. 443. . I
29쪽
26 C. X. BES PUBLICA POPULI ROMANI.
gia aterat Imperatori Giulia, Augusta, Flavia. Ulpia, Aelia e Aurelia
nterlino.' Cis. etiam Fabreti. p. 595. . Nisi quod de istis tribubus.
quae nomina imperatoria assumpserunt, diei forsan debeat, eas scilicet nomen suum non dereliquisse, sed novum in adulationem assumpsisse.'
Tribuum quidem istarum imporatoriarum nullum fere in antiquis seriptoribus vestigium superest, nisi apud Cassium Dionem 44. 5. de Iulio Caesare: τῶν ψυχῶν μίαν τὴν -Voω λαχουσαν, 'IODucis ἐπεκάλεσαν, et 51, 2o. de Augustor καὶ συλην ' Ιουλέαν επ' reorq, επονομά- decrevit senatus. Sed ad istam tribum Iuliam honorariam, et si quid video, temporariam tantummodo, non possutat referri nisi Pan-viniana illa admodum dubiae fidoi Grui. 549, 4. et 924, 15. Certiores sunt posterioris aetatis, in quibus Karthaginienses et Utieenses in Asriea Iuliam tribum prostentur, itemque quattuor Emonenses, A. Aelu
Menses, A. Hemonenses: quorum patria Iulia Aemona memoratur Grut.
86O, 5. et Maae aras. Vor. 225. 7. hodio Laibach s. Gliana. Simili Prorsus ratione videmus Flavia tribu censeri eos maxime, qui Fuυia Siscia et Rutila Soun ossent oriundi; eodem quoque deducunt vestigia tribus Aetiae, eum militum patria Aolia, si recte divinavit Nagenhu- Chius. Mursa sero coniuncta. Quadrupliei igitur huic similitudini alien-
dontes eo. nisi salior, devenimus, ut totam rem sic constituamus r Tribus istae imperatoriae, inter ea, quae simula era libertatis Taeit voeat. recte reserendae, temporariae lanium fuerunt, vel . si mavis.
honorariae et imaginariae, neque temere immiseendae X v. tribubus antiquis; ita quidem, ut nomen earum, sieuhi exstat. id est, in militi-hus dumtaxat originis barbarae, vel lihortinae eonditionis, nihil aliud sit. nisi adeptao civitatis Romanae indietum. Cur vero talibus uti. posthabitis antiquis tribubus, vel sponte sua Iet Ρermissu praeposit rum suorum potuerint . inde explieandum erit, quod, quum vel posterioribus temporibus sub Impp. sormulis quiliusdam, vitibus, impendiis opus esset, quo quis tribui vere Romanae adserihoretur. euius rei vestigia supersunt in Corporibus Iulianis, Augustalibus. Foederatis in Inscripti. memoratis,) milites isti vel nimis remoti a sede tribus allevius et eoi pore, vel propter paupertatem, vel aliud de .ique impedimonium talibus tribulium oneribus atque ossiciis satissaeere nequiverint, ideoque praetulerint imaginariam aliquam tribum nomini suo inserere; qua in
30쪽
re haud raro eoloniae suas vel munieipii honorarium nomen una, mina , delegerint, vel genti litium etiam Imperatoris, evius honeseio eivitatem essent adepti. Iuliam vero trihum quibusdam plaeuisse arbitror propter recordationem duarum illarum, quae similibus praeluserant. in Caesaris atquo Augusti honorem institutarum: Ulpiam aliis propter Traianuin, aliis Aureliam et simplieiter Augustam, minime quidem illam ah Oolaviano dietam, sed si reete habet unieum quod supra retuli exemplum, in Maret Aurelii Augusti honorem, si quidem miles ille M. Aurelins voeitatur; alios tandem, quihus ne hoe quidem eoncessum fuerit, vol qui rem ita expediri posse haud reeordarentur, simplicius etiam, ut similitudinem quandam tribuum effingerent, nomen suum ita extulisse, quemadmodum eonstat ex Malleii Mus. Veri p. 3 ., colla lis Gudii m . XII. et Marini isti 2. P. 482. L. Laelius L. Lib. THARS. Iulianus CILIC. ubi comparet militis patria Tarsus, etsi Thars. scripta; et r
L. Cassius L. Lib. AGON. Lepidus BEGIO. vhi AGON. pro vieo vieiniae Regii Lepidi habet Gudius, non omnino
inscite, Marinius vero pro militis e gno ner alterum quidem LEPIDVS ab ipsa patria assumpsit. Quo vero totam hane tribuum rationem a nobis ex lapidibus institutam accuratius etiam putemus, variis earum generihus inter se dis linctis, singulas ita enumerabimus: A. Veheres tribus Romanae XXXV. ex testimoniis potissimum seriptorum antiquorum Poeensitae a Boindinio sago ires de etae domis ins Inseri lions. Tom. IV. p. 67.) et, qui totus ex illo pendet, Beau- sortio Ropiastiqua Romine. T. I. p. 175.)s.
27. Sergia. 10. Falerina. 28. Stella lina. 11 Caloris. 29. Suhuratia, Sucusana: DPhaua. 12 Horatia. 30. Terentina. 13. Lemonia. 31. Tromenti . 14. Maecia. 32.
Palatinar urbana. 3 a Veturiar lapides parum certi. 18. Papiria. 35. voltinia.