De figmento legis regiæ epistola Martini Schoockii

161쪽

per se non improbandi, commiserit Triboniano qui qualis fuerit, indicat Suidas, ita per Interpretem loquens: Tribonianus Macedoniani Filius a dicegoris hyparchis αμὶ μη ρωντων, παρρον gentilis fuit&impius di omnibus modis a Christiana religione alienus adulator impo-sto Uλαξ δε υὶ πατεω qui persuasum conabatur Justiniano,eum non moriturum, sed cum carne in coelum

assiimptum iri. Fuit autem quaestor Justiniani. Hic cingenii facultate

utebatur, ad summam pervenerat eruditionem ; nemine suae aetatis inferior pecuniae ad miraculum avidus,

jus pretio vendere solitus: legum dies alios plerumque tollebat, alios scribebat, pro cujusque necessitate accepto pretio. Eo in honore cum multos annos vixisset, morbo decessit nihil injucundi a quoquam perpessus.

162쪽

avaritiae morbum amplitudine do. strinae solertissime occultabat. Haec Suidus quis tamen tam Vastum iu tidum avaritiae mancipium , Justitiae sacerdotem agnoscat, atque idoneum Iustiniani in re tam ardua adjutorem Secund jure merito arguendus venit

ipse ustinianus , quod Triboniano reliquisque suis adjutoribus cindi

gnantibus, si non frementibus hoc nomine majorum gentium urisconsultis amplam nimis potestatem concesserit, circa veterum Icc. scripta&antecedentium Principum Constitutiones. Ipse Justinianus sic de hac a se concessa potestate loquitur leget. g. 2 O. Cod. de Vet. jure enucleando Tanta aurein a nobis antiquitati habita est reverensia, ut nomina prudentium taciturnitati tradere, illo modo patiamur, sed uniuscujusque eorum, qui author legis fuit, nostris D ectis inscriptus est hoc tantummodo a nobis

e secto, ut, si quid in legibus eorum vel su

163쪽

pervacuum , vel imperfectum , vel minusi oneum risum esset, vel adjectionem, vel deminutionem nec sariam accipiat, vel recti inimis regulis tradatur, sed j ex multis milibus, i contrariis, quod rectius habere apparebat, hoc pro aliis omnibus postum es. iterum leg. . . o. Cod eodem tit. Tanta inquito nobis reverentia antiquitatis fuit ut neque mutari nomina veterum Icc.sustinuerimus, se uniuscultu que illorum Iatiostem legibus infripsi mus. Mutarites quidem .s quin)am habere vi sume inon recte, partes vero istas nancto entes , has nunc addentes, ex multis denique

optimum eligentes, O unam atque pa- remo omnibus praebentes potestatis vim , seu robur: ita ut quicquid scriptum est, id nostra sit sententia, c. Quis ergo posthac certo non credat, in plurimis

legibus veterum Icc mentem perve

sam, atque eorum opinioni vim faetam fuisse eamque ob causs m,non dubitarunt summi omni quo Icc inclementer dicere Triboniano, licet aestimarent G condi-

164쪽

condigne Jus ustinianarum. Sed terii non minus reprehendendi Tribonianus cSocii, quod cum Justinianus Imp. patet e CoaIlit de Conlia m. Digest. iis decetinium indulsisset pro ordinandis Pandemis ex libris veterum Icc qui numerum videatur Proam. Digcsit. Quorum millium superabant,ta breviori tempore illud peragi non potuisse, Imperatori prudenter videbatur, hi I nepostera diligentia seu

potius inconsulta festinantiao triennio perfecerint, cum evolvendis tot Iibris tanti ponderis tam profundae latentiae, nullum tempus nimium fui, set. Sed festinabundus Tribonianus, idemque adulator maximus, putaVit exercendam sibi esse potestatem, quam indulgentissimus Imp. concesserat , eoque non dissicile ei fuit, dum omnia mutilat , interpolat, corrigit , adauget, antiquos cc. licet millies disse sentiant , spatio triennii in concordiam redigere, eosque exhibere qua-

165쪽

si patronos illius potentiae, quam a se homine pessimo similibusque assent foribus,t aulae soricibus circumventus Justinianus , praeter morem majorum , de exemplum Principum qui praecesserant, sibi ut jam antea notavimus arrogare ausus fuit. Certe credulo principi, a talibus, qualis suus Tribonianus erat, obsessis, applicare licet illud Juvenalis Satira quartas. O. - hil ectu quod credere deseNon possit, cum laudatur Diis aqua

potestas. Ante seculum, quod excurrit, eximius Ic Pardulphus Prat iis, collegit integros libros, Geminationum omissionum , perversarum sententiarum, inversionum, concisorum:

ex quibus quantum judicio, fidei, diligentiae Triboniani adjutorum ipsius , imo Iustiniani quoque, tribuendum sit, abunde patet. Specia- m in Ulpianum Triboniani scalpel-G turn

166쪽

star omnium fuerit. Ex illius interpolatione ita quasi habet lex 9. . . f. de R. D. Quod enim sanctione quadam subnixum est, id sanctum est, et i Deo non sit con ecratum item ex . . fin V. de Iurejur. Iurari autem oporiet , ut desulum situ iurandum caterum i ego detuli, ut per Deum jurares, tu per caput tuum iurassi. atque lex 33 eod. tit. Qui per alutem Dan urat licet per Deumjurare videtur. reglectu enim Divini numinis ita jurat attamen, si non itasterialiter tu mi an mue delatum se iura se non videtur. Quis vero sibi persuadeat, Ulpianum, hominem Gentilem ita scripsisses

quando consecratoriamin juramenti mentionem facit, unius solum Dei voluisse meminisse In Fragm. it. 22.

quo agit de haeredum institutione contendit Deos quoque heredes institui posse, speciatinJovem Tarpejum, Apollinem Didymorum, Martem Gallicum. Si quis responderit, probandum

167쪽

dum interim esse Tribonianum , quod

Diis Gentilium, qui mendaces omnes fuerunt , substituerit unum verum Deum non refragabor admodum. Sed cum eo colligam, Verum ergo agnosci debere illud, quod intendo;atque hunc ipsum Iuris interpolatorem ut seculo Justiniani placeret, convenienter subserviret Principi ambitiosissimo antiquorum Icc. Leges pro suo arbitratu interpolasse dispunxisse, i strasse aliud non intendo hoc mihi sese ficit Occasionem quoque videor indicare posse cur, et omnibus anteceden tibus Principibus Justinianus cristas

ausus fuerit tollere.ut illa patea omnia altius sunt accersenda, Ἀσταπλατω deducenda. Florente repubi supremus dignitatis, imperii apex fuit

Consulatus qui summa potestas vocatur a Sueton libr. . cap. 6. summum bonum, primumque in murisso decus, a Jor nande de Rebus Goth quo pertinet

illud Chrysostom hom Io Epist ad

Hebr.

168쪽

οισοαοἱ At simulac Caesar rem p. Occupavit, ordinem antiquitus observari solitum turbavit Stante ep. Consules Comitiis Centuriatis creabantur, ac honorem inibant Kal. Januariis, quare annum aperire dicebantur , ut centies millies ab aliis observatum fuit Sed idem observatum non fuit sub Principibus Verum quidem est Consulatu integrum mansisse honorem , interim ipsorum Coniu-lum potestasin authoritas enervata fuerunt. Hinc inter alia imperandi praecepta , quibus ecce nas Augustum instruit apud Dionem libr. r.

Occurrit: τοῖς λατοις τὸ μὲν τμη φυ-

λαον, par Quod anquisite observatum fuit. Nam Principes, simulac Imperium indepti essent, Consulatum quoque suscipiebant. Inde illud Plinii in panegyr ad Traja-

169쪽

Traianum: Conpulatum enim uscipit Primceps P fecturam ratorii, Magisterium, aut Patriciatum non erit ibid. Con ula iuvio incipientes Principes, o dejinentes, adeo concupiscum, auferant. Et ipse Justinianus Novel ios quae agit de Consulibus, cap. a. . . Imperatorijugis o indestnens Consulatus. Similiter Vetus Inscriptio de Vitellio, apud Gruterum pag. 39-I A VITELLIUS L. F. Co s. PER P.

Ut civiles tamen viderentur, Augustietempto , Principes eum subsequet

tes, Consulatus non modo socios asci-Verunt, verum etiam eum quotannis

quoque inire soliti fuerunt' licet ut plurimum quosdam alios sibi substituerent. De Octavio Augusto Sueton. libr. a. cap. 37. Exegit autem , ut tιο- ties ibi cis utatu daretur, binos prosingulis Cossuas haberet nec obtinuit, reclamantibus cunctis, satis majestatem ejus immi- viii, quod honorem eum nonsolui, sed cum

altero

170쪽

altero gereret. Idem Suetonius jam antea de illo dixerat cap. 26. Consulatum N X. aetatis anim inra sit, c. Secundum Consulatat pori novem annos, tertium anno interjecto gesti sequentes usque ad undecimum continuarit, multi que mox, cudeferrentur, recusatis, duodecimum magno, id est, septemdecim annorum inter passo, o rursus tertium decimuis , biennio post , ultro petiit. Voluit quidem Augustus non videri Consul, nisi more majoriun ad consulatum commendatus Moderatior: prudentior hac in parte Patre Iulio, Dictatore litat, de quo Suet. libr. I. cap. 67 testis est, tum honores nimios recepit se, tum cominuum consulatum quod quidem adversabatur antiquissimo plebiscito, cujus meminit Livius sub finem libr. . quo

cautum erat, ne quis eundem Magistratum inter decem annos peteret.

Post Augustum diversimode ab

Impp. Consulatus initus, Cos . ha biti. Continuus consulatus decretus