장음표시 사용
1쪽
UNIVERSIT TE RIDERICIA GUILEI MI RHΕΝΑΛΛ
DIE XXII MENSIS MARTII ANNI MDCCCLXXXII
IN AULA MAGNA HORA XII PUBLICE CONCELEBRANDA
D PINDARI CARMINVΜ QUIBUS OLYMPIAE ORIGINE CANI FONTIBUS
3쪽
1 Pindari carmina t. X. ΙΙΙ. I licet temporibus diiuncta sint unam tamen triado effiCere. Tria sunt Pindari carmina, quibus Olympicorum ludorum origine cecinit eorum vetustissimum est carmen Ol. X XI in Agesidamum puerum Locrum Epizephyrium, pugilatu victorem anni Ol. 74 1 484 a Chr.). Haec da non sine probabilitate primum omnino Pindari Carmen, quod in Olympicam ille victoriam Composuerit Creditur, fieo-poldum Schmicitium, o Pindari vita et poes p. 92. Deinde in eodem argumento VΘrSantur Carmina duo, quae duorum virorum in eisdem ludis Olympicis anni l. 76, 1 476)victorum laudibus Celebrandis scripta Sunt Carmen Ol. I in Hieronem, Celet victorem, et Ol. III in Theronem Aenesidam filium Agrigentinum, Curru victorem. Atque hanC quam SignifiCaVi, temporum Computationem ut amplectar, primum in Carmin Ol. III Boockhi gregia argumentatio in Explicati p. 114. 119 me permovet, qui e Scholiastae
priorem Olympiadem Veram esse eo maxumo nisus argumento viCit, quod Thoron tempore ludorum Ol. 77, 1 actorum iam non inter vivos fuerit, Diod XI, 53. Carmen Vero Ol. I, de cuius anno magis dubitatur, a Bergkio ad eandem olympiadem recte ΘVOCatum Videtur, quoniam hi omnino Hieron Celeto vicit, Paus. 8, 42 9 ε0pinrtu laeu Παξ, xtouvoκελητ b diς Ol. 6 et 77 in hoc vero carmin Ol. I nullius, qua vetustior fuerit, victoriae Hieronis mentio fit. Daquo sola olympias relinquitur, cui adsignandum Sit
Vnum est, quod huic Computationi repugnare videri possit. Quo tempore Carmen Ol. I in Hieronis aula Cantatum est, ipso Pindarus Syracusis in hospitio regis adfuiSSecreditur Pind. l. I, 10 ἐς φυεαυ κομευους suo καipa 'lεptavo ε nici et . 17 tu ruiZO- με φiλα l uvdpες μψi usu τp6πεὶ civ. Sed aliud praeterea armon Pindari eodem anno
Ol. 76, 1 CompoSitum est, Cui Canendo non minus ipso Pindarus adfuit in Orchomen urbe Boeotiea, Carmen Ol. I in Asopichum puerum cursu victorem do huius Carmini anno scholiasta indubitato testimonio dicit ad . 1 p. 292 'AGinnixi J υτος viκησε in O 'Oλυμ- ricida GTadivi. Sed hae liCet Verissima sint, minimo tamen impediunt, quominu Pindarum reclamUS, O Steaquam Orchomeni carmini agendo interfuerit, eodem auCtumno etiam-tim in Siciliam naVigaSSO. Sed haec tria Carmina, quibus Olympiae originos narravit Pindarus, licet illud, quod primum CompoSitum est, ab reliquis duobus octo annorum intervallo diiunctum Sit, tamen unum in universum ConSilium Sequuntur unamque triadem efficiunt, quod non tam
4쪽
in fabularum, quas narrat poeta, Cognatione nititur, quam in sententiarum, quae subiectae sunt his carminibus concentu quodam et vinculo interiore. Atque hoc ita se habere, si quae Summa Sententia in unoquoque insit paullo CCuratius examinemus, ilico adparebit.
Primum t. X uero pugili Scriptum egregie hoc praeceptum illustrat: Dr altero conatu miri cum quanaeum elici Ialem et victoria si mi esse. Hoe cum olim demonstravimuSin commontationes de Pindari carmine l. X Kiliae 188 l), tum noVo argumento nunc firmare posSumus. Agesidamu puer in Certamine Cum diversi ad Versariis vehementius ingruente perturbatu et Confusus videtur eum in modum, ut vacillaret paullulum et docertamine deprecando Cogitaret Sed laS, qui magister ei luctandi fuerat, discipulum brevi, verum efficaci admonitione novo vigor impleSSe et ad viros omno explicandas impulisso videtur. Hunc in modum Choliasta aptissime Pindari Verba interpretatur, Sch. Ol. XI, 9 p. 243 init. dici ou Ailicii balao h GTopia. υτος Tu καταλυεi ηbη rpora 9γεVOgυrro οὐ λεiΠTo uvεpse σθη rapa0ηξαυτος αυτou. Itaque ad illam in victoria expetenda dises cultatem et sollicitudinem respiciens Pindarii universo Carmini hanc sententiam tanquam Primarium argumentum Subiecit de altorius conatus praestantia et felicitate. 2. mum luctorum Olympicorum spectatoribus licuerit exhortationes ad athleta inter pugnandum OnVertore. Haseo igitur intorpretandi totius carminis ratio nititur an in illa opinione, licuisse pugnantium athletarum parentibus amiciSV tale admonitioneS, brevissimi Sane exclamationibus ConCeptaS, inter Certamini viCiSSitudine ad pugnante Convertero. Hoc interpretationi nostrae, quam praeiverat Scholiasta, fundamentum admitti posse negarunt nonnulli e vetustioribus poetae interpretibus viri doctissimi Taselius, Dilucidati Pindario.
I, 391 alia, inquit, alipsis licuisse vim concedam, graecorumque interpretationem Solo P, dari loco liti sumperim. Dissonius ad Pind. l. I. T similem Scrupulum profitetur: Exhortationes alis arum anu certamen opi, cong. APD. Fabri Monis i con, si cap. 31 in Gronovi Thesauro Antiquiti Graec Vol. VIII p. 2079 , sed infer certamcn nihil uitlymodi licuisse probare mihi τί fur ibi dem laudasus locus Chusostomi Homil. 2. Ac sane apud
5쪽
et exhortationibus minime prohibitis plano tollit venustissima apud Pausaniam , 10, 1. 2de Glauco Carystio historiola Glaucus quidam Carystius, Demyli filius, qui postea pugil
Clarissumus factus St, initio aetatis fundum paternum otius et aratro exerCehat olim Cum aratri vomer Casu inter opus faciendum ex aratri Compage laxatum excidiSSet, iuVeni validiSSimus, adstante et mirante patre vomerem sine mallei ope manu Solius ictu ad aratrum rursu adfixit, ut opus Continuare posset. Pator deincte iuvenem a pugilatus Certamen Olympiam adduxit. Glaucus ibi cum minus otiamtunc usu et paedotribarum in-Stitutiones firmatus esset, ubi ab adversariis aliquot volneribus afflictu est, in postremo Certamine ConcuSSus et perturbatu defiCere Coepit, ut iam, ne inceretur, magnopere timendum esset. Tum vero pater filii periculo graviter Commotus alta OC EXClamat: ui rat, Tri ori oporpoυ Ha Voc audita antiquom robur Glauco rediit quid factum sit, PauSania narrat , 0, 2 piatoTεpa ἐς OV MTII viz6 1εVOM VETK V η ΠληIn αυTiκα lxετη viKηV. Plane idem in Agesidam EpiZephyrio factum videtur, ne iam quominus ententiam illam, quam toti carmini subesS Statuimus, pro recta a Vera habeamuS, quidquam OhStat.
3. Carminum l. III et I sententias principes quomodo inter se OnCinant. Reliqua duo carmina des originibus Olympia simili ration praecepta quaedam gra-ViSSima illuStrant Carmen Ol. III horoni scriptum, ita nuper Originum EllaCarum Capita electa Bonnae 88 p. 4 enarravimus, ut sub Herculis ad Hyperboreo adVentu Poetam ho doCere diceremus in mediis vitae tιmanae , cfibus et procellis nonnunquavibea arat a rarae usus a qui sis et elici fatiis empora micare, quibu 'perboreorasm Eatim em ecfus nosseum cum summa τί sum ad iustira certamina recreatione Sensias Itaque in hoc quoque Carmine amicis Suis Pindarus viam ac semitam ad oram felicitatem inveniendam quaSi digito monstrat. Nec minus huic concentu Convenit Carmen Ol. I,
6쪽
Hieroni scriptum, cuius hae Summa sententia est: non eam esse veram elicitatem, quae
sine labore et sudore homi nibus obtingat isque otiosi in gremium quasi essundatur, sed eam, quae enixo SDιdio vel cum visae discrimine reluc anti ortunae eripiam et dis iapen-
filiι spoliorum in modum domum adgeratur. Ho praeCeptum duorum heroum, Tantali patris ot Polopis filii, exsemplis illustratur. Tantalus eorum beneficii Cumulatus, in tam alto felicitatis cacumine quasi Vertigine aptus, deorum dona profanat V. 3), Cum volgo amicorum ea CommunicanS, itaque iuStum Supplicium patitur Pelops e caelo propter patris Scelus eiectus, animum homine ero Vere dignum induit non decoro otio inglorio Virtutem marcere, ad Caelum rurSus enitendum esse, pro Summis vitae praemiis nihil
cisSimum Vitae decu et ornamentum, Xorem, Cerrim adVerSu Oenomaum Certamine
confligens Sihi meretur. Tribus igitur illis carminibus tria Vitae prasecepta Vere aurea vate noSter eloquitur, quae omnia a veram felicitatem viam muniant. In Pindari animo haec carminum trias unius harmoniae partes Continet: X eodem illa animi impetu et adscensu prosiluerunt. Post talia amicis suis dona offerens non delectationem Cito praetervolantem praeberes volt sed intimum is ipsius vitae sensum interpretatur et ab eorum luminibus fascias illas, quae volgi aciem impediunt, SolVere Conatur. Sed pendo Pindaricorum Carminum univerS interpretatio maXum ex fabularum mythicarum, quibus ad illustrandas Sententia et praecepta utitur, recta Cognitione; nam quaecunque edocet, fabularum Serti involuta multo efficacius tradit, quam Si meram auditoribus suis sapientiam propinaviSSet; recte enim Thucydides ς μευ κpoacri inquit lau0 bες τεpΠεστεpo φαυεiTai. Itaque plurimum interest, ut quibus se fontibus poeta fabularum argumenta hauserit, qualia illa antiquitus tradita invenerit, quomodo ea ipso immutando nova reddiderit intellegatur.
Nunc igitur primum carminis in hac triade antiquissimi Olympici X XI), fontes paullo
4. Fabulam emerculis contra Augiam bello in duabus Peloponnesi
regionibus magno intervallo diiunctis haerere. Tros sunt fabula do Herculis adversus Augiam sello quaSi radices, es quibus antequam poetarum manibUS Ulliu exornaretur, Succrevit primum originem Cepit e loCorum, Caeli, aquarum in PeloponneSO natura eorum enim elementorum Certae quaedam mutationses et vicissitudines illa fabula significantur, qua de re in hac dissertatione infra eXponemus. Deinde duae illius narrationi formae sunt se populorum antiquiSSimorum migrationibus et Certaminibu natae; nam, qui mos est antiquissimorum illorum temporum in Servanda et tradenda rerum gestarum memoria, populorum fata et ros geStae deorum et heroum tutelarium perSoni et imaginibus exprimebantur. Meroes totius O-
7쪽
puli quasi vicarii sunt, quidquid a Populo agitur maioriam praebet heroum eventis et
factis. Sunt igitur huius generis duae narrationum de eo bello traditarum formae plane divorsae et locorum etiam rogione admodum diiunctae Alterius patria est Elis, quae κοiλη voCatur, Septentrionali et Vicina Achaiae pars. Oleno potissumum urbs Achaica earum fabularum quasi incunabula Continet. Altera in regione Phenaticlo Arcadiae haeret. De hac Phenseatica narrationum Stirpe primum iam VideamuS. 5. Herculis apud Plioneata re geStae Comitibus eius bello interemptis ut heroibus patriis Sacra instituta. Horculos igitur ex Pheneo urbe in Elidem incursionem fecisse traditur, Achaeis potissumum Copii USUS, PauS 5, 3, 1 GTpaTiciu rapti τε Ap3εivi καὶ ε Θηβαiv 0poicyci καi 'Apκ6bας Tirynthii quoque et Cleonaei commemorantur. Huius helli, in quo primum ab Actoridis, Cleato et Euryto, HerCules repulsus, secundo domum impetu victoriam obtinuit, lato patet et pervolgata est memoria Hesiodus in Catalogis fragm. HeS. d. Marckschosii p. 281 antiquissimus eius rei testis videtur. Inde reliqui fero hauserunt. De Tirynthiis Horculis comitibus testis est Pindarus Ol. X, 3 πp0G0 ποτε Tipυv0io επεpσαυαυτω Irparovi et Chol. Pind. l. XI, 9 p. 246 τε υΥεα πολεμε 'Hpακλης . . . ix Πολ- λους συμμ6χους ipUV0iους, ους O Moλiovida εφOvευσαυ. Pausania de rebus Pheneatarum tradon 8, 14 Herculem ibi habitasses et ingentis molis opora ad aquas derivanda Struxisso orhibet g 3: bi μεσου ε ipυξε 'Hpακλης οὐ ΦεvεαT V Πεbio pευμα iva Titi IrOTU-la otii ολβim . . . Koς με TO OpυΥμαTO GTcibi ΠεvTriROMTci lcyiv. Via Herculis, Amphitruoni mater Laonome, quae Alcaeo, Amphitruonis patri nupta fuerat, civi Pheneatica erat, filia Gunei Apud eam por aliquod tempus in hospitio Herculsem fuisse Pheneates gloriabantur PauS. 8, 14, 2. Laonomae et Gunei nomina ad terrae fecunditatem, quae Horculis ad aquas cohiboncta operibus effecta Sit, pulchre rettulit . Curtius, Pel. I, 210, not. 5. Ex Pheneo igitur urbe bellum adversus Augoam Herculos gerore instituit. Hoc inde maxume patet, quo SauCii Herculis Comite a Pheneatis excipiuntur. Iphicles, Iolai Pater in a xpeditiones ab Actoridis volnseratur Civis quidam Phenoata, Huphagu nomine, et Promna uxor Comiter eum XCipiunt, PauS. 8 14 9 ibri 6μVOVTa ouit oυcii O arpocin KoV-
Paus. 8, 4, ): honores etiam divini instituti, quos Pausanias Iphicli ut heroi etiamtunc quotannis Sacrificio laeto obiri adfirmat. Praptor Iphiclo alii quoque heroes clarissimi in eisdom prooliis occubuerunt; Ch. Pind. l. XI, 9 p. 246 o b claro0civovτες vos lutixit εicyiv υTOU ελαμὶv, χαλκωbus καὶ ' pi κλης. De reliquorum praeter Iphiclem heroum in
illa expectitione mortuorum memoria et opulcris luculentissimum PauSaniae extat teStimonium 8, 5 5 in via e Pheneo urbe Pallenam ferenti quindocim stadia progredientihus locum fuisse Cum interemptorum heroum monumenti sipvi V avsi auTa, OGO GUM 'Hpa-
8쪽
κλε στpατεiai cm 'Hλεioυς μετασχουτες υκ is πεσυ00ησα olaab εκ τῆς μαχης Addit Pausanias, omnia illo in fabularum mirifici repugnantii ad Speciem quandam probabilitatis revocans,noquo Chalco dontem illum neque Telamonem OSdem Viro eSS Potuisse, atque eos, qui in Iliades ut Elophonoris Il. p. 541 et Aiaci Teucrique patre Commemorentur, DT: μα-vυ ao b εrri pavεcii civbpες φαυε TTεpol. In bello, quod ex Arcadia profectus Herculos contra Augiam gessit, Arione quo Vectu dicitur aus. 8, 25, 10, quem ab Onco Thol pusa rege, acceperit: 'Hpακλε πολε aOυVT 'Hλεioi uiT'Gai rap' OTκου o irretro κα ελεivetii 'Hλiv rti vi Apεiovi χου εvov. Illud quoque narratur, Herculem in pugna adversus Mollonidas reconio Sexaginta CleonaeoS, qui eiu Signa secuti erant, amiSisse Ael Var.
6. momorculo Apollinis apud Plioneatas religionum conditore
Heroum igitur, qui Cum Hercule pugnantes occubuerant, Clarissima in Pheneaticlo memoria St. Sed alias quoque in Phonoaticle Herculi numen radices egit. Nam tripodemo templo Dolphico raptum in Pheneatarum nos attulisse diCitur O. ueller, Dor. 20 et 449). Plut de ser num. Vind. 2 med. Torr Tepo ToυT 'Arroλλ v, i pεvεώτας οπολλυοiu, susp06ξας O tipa00o κα κατακλυσας η xipa 67racsau υτ v, 6T 7rpo i LitavεT V, ius cpucitu, 'Hpακλης ΠοσΠticycii Tov pirroba To Mauriκ6v i spευεο orrhuεΥκε. Iampridem constat, fabulas de rapto ab Herculo tripode nihil aliud significares nisi cultus est Sacrorum Apollineorum in aliquem loCum migrationem et propagationem, qua de re egregie dixit . ueliser, Dor. Ιη, 35. Plionei quoquo Herculos Apollini Pythii et Dianaes cultum post aptam Elidem instituisse et sed seni sacram extruxiSSe perhibetur PauS. 8, 5 5 Hpακλεα λουτα 'Hλi To εpo . . . tolligat. Do Apollinis in urbibus Sicyone et Pheneo templis Aristoteles θαυxiocria κουσματα cap. 58 p. 834ho tradit, e metallo quodam PretiOSiSSumo, quod aurum pSum praeStantia aequet, quod in inSula DemoneS Prope Carthaginem inveniatur, statuas Confecta fuisses cum in Sicyoniorum aeuo Apollinis tum in Pheneatarum ivbpitivτες oi opεiχαλκoi καλουμεvoi, in quibus inscriptio hae infixa sit: 'Hpακλῆς 'AμφiTpυ uoi 'Hλi ελα ovεθηκεv. Auctor libelli de Victoria quoque, quam X Augia Hercule reportarit, aliam plano, quam quae Volgo narratur memoriam SerVaVit: ipεi εThv Ηλiu hioυμευης κατὰ pho μου υvaiκος, hi To πατεpa υΥεiau πεκτεiυεV Curi Pel. I,
7. Ephyram, quam Phenes profectu Hercule oppugnatum Vit, non Elidensem esse, sed Sicyoniam apud Str. VIII, 338. In his fabuli pro Elidis, quam Horculos expugnasse icitur, Ephyrae Sine dubio ubique nomen antiquissimae narrandi forma vindicandum est, nam Ephyra Augiae SedeS regia fuit. iam vero Ephyram, quam e Pheneaticlo profectus Hercule aggreSSUS St,
9쪽
e senuina et antiquissum harum fabularum sententia non in Coele licto, sed in vicinia Phenei haud longe a Sicyone urbe Sitam fuisse, admodum rodibile est. Egrogio autem accidit, ut apud Strabonem indubitatum de Ephyra cuiusdam Sicyonia cum solito Ephy- rarum urbium comite, Selleente fluvio Cons l. , 59 Il. , 530 Str. VIII, 338), antiquitatibus tostimonium traditum habeamuS ait enim ille VIII, 338 Xtr. εστ b κα πεpi Ti-κυ V Σελληεii ΠOTαμος ut 'Eφυ9 ΠληGio κωμη. Herculis Comitum tumuli sepulcrales versus Septentrionem et orientem a Pheneo urbe Siti sunt propes viam, qua Pallonam fort. Valde ori issimile est, in antiquiSsimi fabulis Herculem cum sexercitu e Pheneaticlo in Elido progressum o saucios Comites ex Elide Pheneum usque ah amicis tranS- portatos QSSe Pheneu multo propiu abeSt a Sicyon urbe, quam ab Elide, a qua magno altiSSumorum montium tractu diiungitur, neque ullam hoc probabilitatis habest umbram, fabulam Phenei ortam ibique haud dubio domosticam in Elidem subito nullaeXtserna CauSS intctrCedente, transiluiSse. Quare trahonis illo loco nisi confidonio contendere possumus Augiae et Actoridarum fabulam olim, antequam poetarum inventis antiqua narratio immutata esset, in Ephyra urbe Sicyonia haesisse. ACCoclit quod propoCleonas Horculem ex insidiis Actoridas Cleatum et Eurytum interemissΘ, Communi est totiu antiquitatis vox Paus. 5, 2, 1. 2. Hercules in finibus honeatarum Apollinis ost ultor et vindex. Augias e Sua sede, Ephyra in Sicyonia Apollinis cultores voxavisses videtur. Huius igitur ossi e Plioneatide Contra Ephyram Sicyoniam gesti memoria po- Stea Conglutinata est cum altera illa narratione demserculis adversus Augiam ollo, in qua ab leno Achaiae urbe Herculos adversus Ephyram Elidenssem proficiscitur cum Epeorum exorcitu; hi totius belli theatrum Coeles Elis est optontrionalis. In hac igitur narratione Hercules Ephyram oppugnans sine dubio ex Aetolia in Elidem translatus est. Verum haec omnia qualia Sint ut accuratius intellegatur, primum Aetolica urbis loni antiquitate ConSiderandRΘ.8 Oloni urhis Aetolica antiquitates expliCitae. Vetustissimus de Oleno Aetolica testis os auctor Catalogi navium l. p, 639 1 Πλευpiv εvεsuovet καὶ ' Ωλεvo rib Πυλrivriv. Olenu haec sub Aracyntho montes ita orat; Straboni tempore rudera tantum oppidi supprerant, Str. X, 460 med. xvii ' Θῆς λεi-ΠεTui aduo εTTυς 'ς Πλευpvivo υrro Tu 'Apακυυ0 , de quo monte iterum Conferendu Str. p. 460 extr et Eustath. l. , 639. Olonum remotissumi iam tempori hus Aeoles diruisse tradit Str. X, 451 med. Tri μευ Ωλεvo . . . Aioλεiς Str. X, 464 med. καTεσκαq3αV, ΠλησiOVOυσα Tni υε Tέμας Πλευp voς. f. Steph. Pyg. S. V. Huiu urbi nomen et fabula O. uelleruS, Or. Ιη, 421 in Achaiam translatas Censet per Continuum illud populorum ex altero sinus Corinthii in altorum littus migrantium flumen. Sunt sane quibus hae ConiΘCtura muniatur. Oeneus Calydonis re cum leni Aetolicae memoria non minus, quam Cum urbi eodem nomino praeditae in Achaia fabulis coniunctus est. Nam Periboea, Hipponoi filia, quam Oeneus uxorom ducit, Tydei mater, a nonnulli poetis leno AetoliCa oriunda 2
10쪽
dicitur volui auctor Thebaidis a praemii loco propter fortitudinom urbes Oleno X- pugnat Oeneum CCepisSe tradit, Apollod 1, 8, 4 ταυτη d 6 μευ pa ψας η Θηβαida πολεμηθεiσης 'Ωλεvo λεγε λαβεῖ Oivεα εpας, HGlobo b ε 'Ωλεvo Tii 'Aχωας, de quo loco recto iudicat Schneideminus, Simonid fragm. p. 98. Deianirae quoque imaginem in utroque sinus Corinthiaci littore popularem et domesticam fuisse apparet ex fabulis apud Hyginum fati. 33 et Lactant Plac ad Statii Thebaid 5, 263. 9 Astolorum et peorum Cognatio atque mutua antiquitus Commercia
Epeos et Aetolo antiquitus unum populum fuisSe multis ostigiis iam Voleribus hominibus Constabat Ephorus ea de re CopioS expoSuerat teSte Strabonem 463. Ephorus hoc propositum secutu erat, ut demonStraret, iure quodam et Aetolo Epeorum se parente et Conditores Sse, et Epeo rurSus Aetoliam a se Conditam gloriari Solere tantum iam diu ante Oxyli tempora commercium mutuum fuiSSe Str. X, 46 init. EoluoλOToυμε- vvi ola pol o TR GυTTευεia sa6vov, H καὶ To pyiaTεTai θλληλ υ tuai. f. Curi Pel. I, 411. Huius o Ephorus testimonia luculentissima antiqua fahula attulerat Aetolum, Endymionis filium, o Elide advenam in Aetolia Curetas, antiqui SSimo Aetoliae incolas, X-pulisse Cureta in Acarnaniam diSCeSSisse, in Aetoliam una Cumipeis, Aetoli comitibus, Aetolos immigrasso τους ' ἐτωλους συηκαTελ0OVTa 'EΠεioi Tu opxcitoTuTας Tigat vivε Aletu λi πολε v. Eandem rem, minutiis nonnullis adieCtis, Pausania tradit 5, 1, 6. Extabant autem in urbibus, quae amborum populorum Capita erant, Thermi et Elido, con- Spicua mutui eius vinculi monumonia Thermi sub Aetoli herois statua haec inscriptio
inter hos populos, in ambobus sinus Corinthiaci littoribus incolenteS, Vinculum interCederet, minime mirari oportet, quod eadem et locorum nomina velut Oleni, set fluviorum ve-1ut Acholoi Str. VIII, 342 med.), eaedem deniques heroum et deorum fabulae et SaCra redeunt. ExpreSse de hac re docet Paus. 5, 15, 12 'Hλcio b κα sip cri a Ti)uales csΠευ- doucii flpin V, Io τε vos χῶp 'Hλεi viscit Ocroi rapti iT λoii Tilaoς xoυGiV. Eadem Via Herculis quoque fabulas, qua uomesticae facta erant apud Aetolos, quemadmodum Herculi cum Deianira coniugium luculenter demonstrat, Aetoli ad Epeo attulerunt.