Ezechielis Spanhemii Dissertationes de praestantia et usu numismatum antiquorum

11쪽

DA DICATIO.

aria, di qua factum , ut eodem illo studio im

as , quo in restituendis litteris ac reparanda ve- , tustatis memoria, flagrabat incredibili, sitam in conquirendis per orbem Terrarum antiquis Nummis, celebratam jam in hoc ipso opere, & adsertam luculenter a domesticis juxta ac peregrinis testibus, ii dustriam ac liberalitatem convertit. Ille ille Princeps fuit, qui se vindicem neglectae hujus aut ignotae vctustatis tulit ; qui se priscae illius M o N E T , neque

vero unius gentis aut memoriae, ad instar maximorum quondam Caesarum, RESTIT UT O REM pr

fessus, inhiare reconditis opibus, praeclarum, ne in vulgari laude positum censuit. Hinc ut optimorum & antiquissimorum codicum, sic Auri, Argenti Tris veterum signati immensa vis & copia ab eo . cupide collecta; & deinceps ejus exemplo excitati, vel auctoritate commoti, viri suarum quique civiatatum Vel nationum principes, aut clegantia fama

conspicui, qui geminam supellectilem, prout te

pora aut facultates serebant, delectatione vel reverentia antiquitatis, aut ad decus & ornamenta suo- ' rum temporum, studiose compararent. Adeo ut

ex qua olim provincia, ornamenta dignitatis & insignia summi honoris ac imperii, urbs gentium d mina mutuata primum legitur; ex eadem .rursus, monumenta .prisci Romanorum splendoris & gloriae, abinterim ac oblivione tandem aliquando vindicata.

12쪽

DEDICATIO.

dicata reperias. Quum autem non adeo Tuorum

popularium, quam propria sit & peculiaris haec laus

Tuae gentis, & quasi per manus tradita a majoribus haereditas, cuinam alii quam Tibi inscribi debuit hieliber, qui illius aeris commendatione defungitur Quamquam & alia stat adhuc propiora, neque magis in rem praesentem, quae me ad publicam hujus of ficii & gratae mentis significationem, mira quadam consensione impellebant. Ac prae caeteris quidem possem memorare, natam mihi quodammodo pri mam ponendae in hoc argumento opere fiduciam, ex quo versare licuit Garam Tuam, omni hoc antiquae Ripellectilis genere ad miraculum locupletem ; dum ante annos diquot agerem in illa vere florentissima ditionum Tuarum Metropoli. m uberem enim& copiosam notationum segetem mihi affatim suppeditare videbantur, tot abstrusis, quae mihi tunc patebant, opes; tot incisis a saeculis poene innumer, bilibus antiquitates ac memoriae Z QDnta me proinde voluptate perfusum putas Θ quum ad studium, quo flagrabam sane haud mediocri, cognoscendae perci piendaeque vetustatis, tantam mihi repente oblatam facultatem, tam insperatum gaudium, vix jam illius compos agnoscerem. Cujus rei equidem ac felicit iis meae, vel abunde, ut arbitror, nostris hominibus,

ac sorte etiam posteris, fidem faciet hic liber, passim Gazae illius Tuae opibus locupletatus, neque aliundeb sane

13쪽

sane uberioribus aut praestantioribus praesidiis instructus ut vel eo nomine, quocunque oculos circumferrem, haud alii quam Tibi deberetur. Quid jam reseram non proprias modo hujus libri, aut argumenti, in quo versatur, sed alias insuper, easque graves variasque rationes meas; quarum mihi esse non potest nonnisi perjucunda & perhonorifica recordatio ZN que enim ita fiam omni ambitione vacuus, ut non mirifice recreer memoria illius temporis, quo me iis Domus Tuae clientelam, praeter communem mihi cum Musarum alumnis & cultoribus seriem, summa Parentis Tui quod nomen omnes honorum titulos complectitur,) semma Patrui, simma etiam Tua be . nignitas coram non semel contestata tradidit. Ac Pa. rentis quidem Tui nuper admodum e numero h minum exempti, sapientiam incredibilem ; justitiam summam; divinam rerum ac persenarum mem riam ; prudentiam, quanta in Rectorem cadere potest, mira insuper urbanitate, ficilitate, humanitate conditam ; omnium denique, quibus Reipub. utilitas ac felicitas paratur augeturque, providam & peribtam mentem, gratulabatur sibi nuper juxta Italiam reliquam, immo juxta Europam universam Etruria Cujus proinde interitu, acerbo sibi & luctuose, angeretur mirum in modum, neque lugendi finem x periret; ni omnem illam molestiam jucundus Tui adspectus continuo abstergeret ue ni moderandi ac ro

gendi

14쪽

DEDICATIO.

gendi sui traditas Tibi habenas, ac ideo eadem bona, quorum possessione beata nuper & felix audiebat, sarta sibi tectaque intelligeret. Singularis enim haec Τuae familiae ac simul populorum Tuorum felicitas,

ut in sublatorum e vivis Heroum locum ac fortunam, Heroes filii ac nepotes continuo succederent , atque ita in sinum Tuum & complexum, orba P rente publico Respubi opportune confugeret;omnes curas doloresque in Tui incolumitate deponeret ; ac

dia , non divinatione, ceu ex veteri haruspicum sit rum disciplin,aut futuri praesentiens,sed velut jam e rum conlata& compos libi polliceretur. Quae enimalia a Te poterat expectare, aut praesidia salutis, aut ornamenta dignitatis ; quem a prima aetate tantam ad res optimas propensionem voluntatis adferentem; ita saluberrimis, neque iis pervulgatis regnandi artibus imbutum ; ita omnibus doctrinis ac distiplinis excultum, quae regendae Reipubl. scientissimos decent, aut essiciunt , ita mirifica quadam virtutis in dole , ab ineptiis omnibus, aut illecebris, quibus illa . vel aetas, vel fortuna capitur, alienum, omnesque adeo voluptauim aditus sibi studiose intercludentem; ita denique per Majorum sitorum vestigia, non cit to selum gressu, sed expedito cursu decurrentem, ut sane quocunque Te converteres, haud alius Princeps juventutis, sortunae juxta ac animi bonis paratior

15쪽

DEDICATIO.

inveniretur. Memini eauidem, quum primum e orientis illius Tuae lucis tama ac syendore inductus, Tui conspectu & collocutione cupidissime seuerer ;tam laetam ac elorescentem laudum segetem; tot ornamenta virtutis & gloriae, populis primum ac ditionibus Tuis, dein bonis artibus ac earum cultorubus coluinuo gratulatum ; & hujus etiam mei vel

gaudii, vel judicii conscios ac testes, clarissimos &lissimos viros habuisse, ad quos illius sensiis propius quodammodo pertingebat. Dicam ingenue,

neque ad Tuarum Voluptatem aurium, quae hoc Dcroama refugiunt: neque ad aemulationem exempli ;quam dispar enim semper aut inferior remanebiti sed dicam ad gloriam hujus aetatis sempiternam. Mistabar scilicet tam excellentis naturae praestantiam , quae inter tot delectationum aucupia, & fortunae

splendidissimae indulgentissimaeque , undique Tm

quiescentem etiam ac dormientem ambientis amplexus , Te ad vigilias & sudores revocabat ; ad verum decus ; ad omnes illas. curas & cogitationes, in quia bus demum magnus, immo major fortuna sua animus acquiescit. Nihil molle proinde ac muliebre in cultu ; nihil in moribus diffluens , nihil in laboribus

remissum ; in contentione otiosum; in otio languia dum: omnia graviter; Verecunde ; industris; alte te ; sortiter: Iicut partim accipiebam a viris gravissi mis, pueritiae Tuae paullo ante moderatoribus par tim

16쪽

tim ipse coram intuebar. Dicam quod majus est juvat enim meminisse: non jam stupebam vulgata quondam, sed annosis fabulis, utinam laistoriis &annalibus nostrorum temporum, obturatas scilicet aures ad Sirenum cantus; oculos ad Circes haud unius praestigias clausos animum ad questus amantis, aut si quid adhuc dulcius, inconcussum: aut alioquin pectus ad vitium aetatis, mollitiem coeli, insidias Aularum, licentiam denique Floralium inacccssum: Non haec, inquam, stupebam amplius; quamquam

non protrita certe, non in alia horridioris etiam coeli, aut cujuscunque tandem ordinis juventute facile hodie conspicua. Verumenimvero stupebam totus, quum viderem rursus idem pectus illis enim inter eram HILARI ΤΑΤIBUS Tuorum T EMΡ RUMὶ concessis etiam coelitus gaudiis; optata, sed quae vota superaret, felicitate ; influentibus insinum quovis auro pretiosioribus bonis ; quae alias & temperantes commovent, & sortes emolliunt, de currentes remorantur; sic tamen incalescens, sic adsectum, sic iis indulgens, ut nihil simul de gravitate propositi, de cursu laudis, de contentione laboris; de amore, eonsuetudine, patrocinio Veterum & aVitarum necessitudinum, castissimarum scilicet Virginum, remittendum sibi aut detrahendum putaret. O F I. DEM & CONSΤΑNΤ1AM, ita jam tum reputabam , non AUGUs TAM Glum, sed invictam l

17쪽

pemodum exclamem, plusquam Mediceami immo 6 TEMPORA, sed quam FELICI Al 5 M res , sed quam laudabiles t quam vere digni praedic tione omnium gentium & linguarum i Et haec t men, etsi tam praeclara ac inusitata, laterent adhuc forte intra Apennini Tui ambitum, aut eos demum adficerent, qui ejusdem mecum felicitatis compotes evasissent: quamquam quid de ORIENTE vel AUGUSΤo, vel certe Augustis proximo, & in hoc altissimo gradu posito, non ubique gentium tDfestim, non expositum oculis longe etiam dissit rumi At postquam Te nuper ad perlustrandas re- iones exteras, heroicus quidam animi motus impu-it ; postquam instar clarissimorum Caesarum . quam

saepe memorant haec monumenta, PROFECTIONEM trans Alpium juga, & ad disjunctas multis marium ac terrarum spatiis gentes, cupide simul ac animose suscepisti; cui non nota jam & explorata illa Tua, immo Etruriae Tuae bona, illum divinum antimum Tuum reddidisti λ Quid vero tam praeter comsuetudinem nostrorum aut saperiorum etiam temporum Z quid tam inusitatum in Tui ordinis ac na tionis Principe 3 quam tantos cursus conficere ; tot adire pericula ; quam testes advocare omneS Oras

atque omnes exteras, cultiores certe ac humaniores

gentes, maria omnia, Tuae illius aviditatis immei

18쪽

DEDICATIO.

sae, Tuae celebrandae omnium seculorum memoria, voluntatis ac industriae. Excivit enim Te novo &4ingulari exemplo , non alterius coeli clementia ; ubi enim major coeli temperies, quam in Tua Italia3 non alibi spectanda locorum amoenitas & elegantia;qua

nam enim cum FloraeTuae venustate ac splendore,aut cum villarum Tuarum magnificentia conferenda ξnon omnium rerum, quas Visae cultus paratusque

flagitat, ubertas ; quid enim in ea re eximium, quid appetendum delicatiss1mi etiam fastidii hominibus, quod ista Tua Regia affatim & large non suppedit rei λ non quietis desiderium ; ubi enim locus quietis& tranquillitatis plenior eo, in cujus sinu& gremio adolevisit 3 non ut in majori quadam hominum aut

locorum celebritate versareris , ubi enim major ac it

lustrior, quam in Itali e Tuae luce, quam in illa frequentia popularium Τuorum ac advenarum flore ti, occurrebat non ut Te externis moribus oblineres; quid enim jam Tuis cultius aut emendatius Znon scientiae denique,ex qua regendae Reipubl. per tia paratur, adipiscendae cupiditas; ubi enim uberior, quam in Tuos Penates, quam in Majorum Tuorum Imagines, quam in Parentis Tui vitam da factat tuenti, copia illius & ussera suppetebat Θ Una Te excivit, Cos ME sAPIENΤΙssΙ ME, nescio enim quam lubentius in Te cognomina virtutis ac industriae, quam fortunae ac potentiae Venere in di,

19쪽

vini consilii vis quaedam incredibilis; ut non adeo per gentes exteras noVus hospes, quam per animos hominum scrutator intimus peragrares; ut ad Re pubi. capessendam, non scientiam magis domi pa tam , aut alienis praeceptis in otio ac umbra disciplianae imbutam mentem, quam usum per Te foris quaesitum , immo Tuis maximis periculis ac labor,bus collectum conserres ; ut non adeo per pressa MDjorum Tuorum vestigia, obvio jam & facili, ut re baris, gressu procederes, quam ipse novam viam &laudis & honoris & virtutis, quae Tua esset tota de propria, in cujus secietatem nemo se offerret, contemto illo studio & cursit conficeres. Dicamne adeo, ut

non tam externos ritus, caerimonias, ac consaeiudines locorum quamquam neque hoc sapervac neum) curiose circumspiceres quam ut de inclinationibus rerum ac imperiorum ; ae vario cultu habutuque ingeniorum ; de finibus utilis ac honesti, quos sibi praescribunt populi multiplices Variosque, &nniverse genere virtutum ac ossiciorum, unde pe det omnis bene beateque vivendi disciplina, scienter judicares ; ut proinde non Tuorum sbium famili rium, aut caeteroquin qui in Tua fide acquiescunt,

sed indiscriminatim omnium aetatum, ordinum, nationumque mentes sensumque pertractares. Ita nihil in procuratione civitatis egregium; nihil consilio & hpientia excellens ; nihil praeclarum in arte,

20쪽

aut scientiae & virtutis opinione eximium, aut se,. gantia conspicuum ; nihil in investigandis rerum caussis & rationibus occialitim, quo non oculos illos Tuos vere lynceos oblectare ; non animum insatiabilem pascere ; ncla percontando , indagando, perscrutando, intime & enucleate nosse volueris. Et haec quidem tanti videbantur, ut Te a Tuis penatibus , Dcis, caritatibus, suavitatibus omnibus dis traheres ; ut non jam Apennini Tui pruinas ac nives perferre, sed altissimorum montium juga aeterno gelu obsessa, aut nivibus impervia superare; adire modo ad asperas & incultas terras, inhospitales

oras ; algeret, aestuare; turbines ac tempestates, quasi obsecundare Tuae laudi 3c gloriae cogerentur, 1ubire; Oceanum, quo nihil longius, nihil ultra, nihil magis clausum populares olim Tui noverant, prope ut angustum, certe ut pervium Tibi ac ape tum navigare ; omnes denique molestias longae ac

difficilis peregrinationis suscipere, ludus Tibi & jucunditas fuerit. a in re utique Hadriani, doctis smi providentissimique Principis, videris mihi haud

valde dissimilis ; cujus cum in omnium artium ac minutissimarum etiam rerum cognitione exquisi tam quandam sedulitatem ac industriam praedicant historiae; tum studium in peragrando orbe Terrarum, quo omnes retro Principes vicit, abunde e iamnum contestantur tot regionum , quas adiit,