Tragoidiai. Tragoediae. Racognovit et praefatus est Guilielmus Dindorfius

발행: 1882년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

θεοὶ γλυκύν τ αἰῶνα κλαυμάτων ἄτερ ἐμ0 δε μίμνει σχισμὰς ἀμφηκε δορί. Xo πόθεν ἐπισσύτους ψεοφύρους Ἀχειοῦ ματαίους δύας, 1151τα , επίφοβα δυσφάτω κλαγγα μελοτυπεῖς ὁμου ὀρθίοις εν νόμοις; πόθεν ρους χει θεσπεσίας ὁδου κακορρήμονας 1155 . ἰὼ γάμοι Hu0 Πάριδος ολέθριοι φίλων. ἰὼ Σκαμάνδρου πάτριον ποτόν. τότε μεν ἀμφὶ σα ἀὶένας τάλαιν νυτόμαν τροφαῖς

νυν δ' ἀμφὶ Κωκυτόν τε κἀχερουσίους 1160oχθους εοικα θεσπιωδήσειν τάχα.XΟ. τί τόδε τορὸν ἄγαν επος φημίσω; νεογνὰ ἀνθρώπων μάθοι. πεπληγμαι δ' π δήγματι φοινίωδυσαλγεῖ τυχα μινυρὰ θρεομένας, θαύμα ἐμοὶ

κλύειν. 1166 . ἰὼ πόνοι πόνοι πόλεος λομενα TO πῆν.

ἰὼ πρόπυργοι θυσίαι πατρὸς πολυκανεῖς βοτῶν ποιονόμων ἄκος δ' ουδεν ἐπηρκεσαν 1170το μη πόλιν μεν σπερ os ἔχει παθεῖν. ἐγώ δε θερμόνους τά εν πω βαλῶ.

m. πόμενα προτέροισι τάδ' φημίσω. καί τίς σε κακοφρονῶν ωq-

σι δαίμων περβαρης ἐμπίτνων 1175 μελίζειν πάθη γοερὰ θανατοφόρα τέρμα δ' ἀμηχανῶ. . καὶ μην ὁ χρησμῖς ουκέ εκ καλυμμάτων

1156 - 1166 1167 - 1177. 13

312쪽

ἐσται δεθορκὼς νεογάμου νύμφης taqwλαμπρ ς δ' ἐοικεν λλυ προς ἀντολὰς 1180lπνέων ἐσάξειν, στε κυματος δίκην κλόζειν προς αὐγὰς τ0sδε πήματος πολὐ μεῖζον φρενώσω δ' οὐκέτ εξ αἰνιγμάτων.

καὶ μαρτυρειτε συνδρόμως ἴχνος κακῶν ρινηλατούση τῶν πάλαι πεπραγμένων. 1185την γὰρ στέγην τήνδ' ἴπο εκλείπει χορὸς συμφθογγος ου εἴφωνος ου γαρ υ λέγει. καὶ μην πεπωκώς γ.ως θρασύνεσθαι πλε0ν, βρότειον αἱμα κῶμος εν δόμοις μένει, δυσπεμπτος ἔξω, συγγόνων Ἐρινυων. 1190υμνοῶσι δ' μνου δώμασιν προσήμεναι πρώταρχον ατηκ εν μέρει δ' ἀπέπτυσανευνὰς αδελφos τω πατο τι δυσμενεῖς. ημαρτον, si θηρῶ τι τοξότης τις ς; ψευδόμαντίς εἰμι θυροκόπος φλέδωm 119bεκμαρτέρησον προυμόσας το μη εἰδέναι λογω παλαια τῶνδ' αμαρτίας δόμων. XO. καὶ πῶς αν ρκου πηγμα γενναίως παγεν παιώνιον γένοιτο θαυμάζω δέ σε πόντου πέραν τραφεῖσαν ἀλλόθρουν πόλιν 1200 κυρεῖν λέγουσαν, σπερ εἰ παρεστάτεις. . μάντις ι Ἀπόλλων τῶδ' ἐπέστησεν τέλει. XO. μῶν και θεός περ μέρω πεπληγμένος; O. προτο μεν αἰδὼς ν ωοὶ λέγειν τάδε.XO ἀβρύνεται γαρ πῶς τις ευ πράσσων πλέον 1205K A. αλ ην παλαιστὴς κάρτ εμοὶ πνέων χάριν.

και τέκνων εἰς ἐργον λθέτην νόμως ΚΑ ξυναινέσασα Λοξίαν ἐψευσάμην. .ήδη τέχναισιν ἐνθέοις ηρημένη; UA.ήδη 0λίταις πάντ εθέσπιζον πάθη. 210

313쪽

ορῆτε τουσδε του δόμοις φημέν0υς νέ0υς, νείρων προσφερεῖς μ0ρφώμασι ἔπαιδες θανόντες σπεμεὶ προς των φίλων, χεῖρας κρεῶν πλήθοντες οἰκείας β0ρῆς, 1220συν ἐντέροις τε σπλάγχν, ἐποίκτιστον γέμος, πρέπου ἔχοντες, ῶν πατηρ ἐγευσατο. εκ τῶνδε ποινάς φημι βουλευειν τινὰ λέον ἄναλκιν εν λεχε στρωφωμενον οἰκουρον, i μοι, τω μολόντι δεσπότη 122b ἐμω φέρειν γα χρ το δουλι0ν ζυγόν νεῶν τ' επαρχος γυίου ἀναστάτης ου οἶδεν οἱ γλῶσσα μισητῆς κυνος λέξασα κἀκτείνασα φαιδρόνους δίκην ατης λαθραχυ, τευξεται κακῆ τυχI. 1230 τοιάδε τόλμα θῆλυς ἄρσενος φονευς ἔστιν. τί νιν καλουσα δυσφιλες δάκος τυχοιμ αν ἀμφίσβαιναν, η Σκυλλαν τινὰ οἰκουσα εν πέτραισι, ναυτίλων βλάβην, θυουσαν Αιδου μητέρ' ασπονδόν τ υρη 1235 φίλοις πνέουσαν; ς δ' ἐπωλολυξατο παντότολμος, ῶσπε εν μάχης τροπsi.

δοκεῖ δε χαίρειν νοστίμω σωτη9ία. και τῶνδ' o μοιον εἴ τι μη πείθω τί γάρ; το μέλλον ξει και συ μ ν τάχει παρὼν 1240 αγαν ἀληθόμαντιν οἰκτείρας ἐρεῖς. - την μεν Θυέστου δαῖτα παιδειων κρεῶν

314쪽

κλύον αληθῶς οὐδεν ἐξηκασμένα. τὰ δ' αλλ' ἀκουσας ε δρόμου πεσὼν τοίχω. 12 5 ΚΛ Ἀγαμέμνονός σε φημ ἐπέφεσθαι μόρον.

. ευφημον, ω τάλαινα, κοίμησον στόμα. . ἀλλ' υτι παιών τωδ' ἐπιστατεῖ λόγω. - ουκ, εἴπερ ἔσται ἀλλα μη γένοιτό πως. .is μεν κατεύχει, τοῖς es ἀποκτείνειν μέλει. I 250- τίνος προ ανδρὸς τουτ αγος πορσυνεται; . η κάρτ' αρ αν παρεσκόπει χρησμῶν ἐμῶν. - του γα τελο τος ου ξυνῆκα μηχανήν. . και η αγαν Ἐλλην ἐπίσταμαι φάτιν. . καὶ γαρ τα πυθόκραντα δυσμαθῆ δ' ὁμως. 1255 . παπαῖ, οἱον το πῆ επέρχεται δέ μοι.

ὀτοτοῖ, Λύκε υπολλον, οῖ εγλεγώ. αύτη δίπους λέαινα συγκοιμωμένη λύκω, λέοντος πενους ἀπουσία, κτενεῖ με την τάλαιναν , δε φαρμακον 1260 τευχουσα κἀμοεμισθὰν ἐνθήσει ποτω, κἀπεύχεται θήγουσα φωτὶ φάσγανον ἐμης αγωγης ἀντιτίσεσθαι φόνον. τί δη ἐμαυτης καταγέλω ἔχω τάδε, και σκηπτρα καὶ μαντεῖα περὶ δέρη στέφη 1265 σε μεν προ μοίρας της ἐμης διαφθερῶ.ἰ ες φθόρον πεσόντ, εγὼ δ' ἄμ ψομαι. αλλην τιν ἄτην ἀντ μολπλουτίζετε.

καν τοῖσδε κόσμοις καταγελωμένην μετὰ φίλων, υπ εχθρῶν, ου διχ0ρρόπως, μάτην.καλουμένη δε φοιτὰς ς ἀγύρτρια πτωχῖς τάλαινα λιμοθνὴς νεσχόμην.

315쪽

APAMEMNΩΛ. 199 και νυν ὁ μάντις μάντιν ἐκπράξας με 275

ἀπηγαγ' ες τοιάσδε θανασίμους τύχας. βωμο πατρωου δ' ἀντ' ἐπίξηνον μένει, θερμῶ κοπεῖσαν φοινίω προσφάγματι. ου μην τιμοί γ' εὐθεῶν τεθνήξομεν. ηξει γαρ μῶν αλλος α τιμάορος, 1280μητροκτόνον φίτυμα, ποινάτω πατρός

φυγὰς δ αλητης τῆσδε γης ἀπόξενος

κάτεισιν, ἄτας τάσδε θριγκώσων φίλοις ἄραρε γάρ τις ὁρκος εὐθεῶν μέγας, ηξειν τιν' πτίασμα κειμένου πατρός. 28bet δῆτ' γ κάτ0ικος δ' ἀναστένω; επει το πρῶτον ido γλιου πόλιν πράξασαν, ἔπραξεν, οῖ δ' ἐχον πολιν,ούτως ἀπαλλάσσουσιν ν θεῶν κρίσει, ἰοίσα κἀγὼ τλησομαι το κατθανεῖν. 1290Mιδου πύλας δε τάσδ' γὼ προσεννέπω 'επευχομαι ὁ καιρίας πληγῆς τυχεῖν,ώς ἀσφάδαστος, αεμάτων εὐθνησίμων ἀπορρυέντων, ἄμμα συμβάλω τοδε.

. ω πολλὰ μεν τάλαινα, πολλὰ δ' res σοφὴ 295γυναι, μακρὰν ἔτεινας. εἰ δ' ἐτητυμως μόρον τον αυτῆς οἶσθα, πῶς θεηλάτουβοῖς δίκην προς βωμὸν εὐτόλμως πατεῖς ἔο ου ἔστ ἄλυξις, ου, ξένοι, χρόνω πλέω. . ὁ ' στατός γε του χρόνου πρεσβεύεται I300 . ηκε τόδ' ημαρ ' σμικρὰ κερδανῶ φυγu Xo ἀλλ' ἴσθι τλήμων Οὐσ' π εὐτόλμου φρενός. . ἀλλ' εὐκλεῶς τοι κατθανεῖν χάρις βρ0τω.

. ἰὼ πάτερ σο σῶν τε γενναίων τέκνων. IM, M. τί δ' ἐστὶ χρῆμα; τίς, αποστρέτει φόβ0ς;

316쪽

A . o Σύριον ἀγλάωμα δώμασιν λέγεις. . ἀλλ' εἰμι καν δόμ0ισι κωκύσου ἐμην Ἀγαμέμνον0ς τε μοῖραν ἀρκείτω βίος. ἰὼ ξένοι. 13150υτ0 δυσοίζω θάμνον ς ορνις φόβω αλλ ῶς θανούσχὶ μαρτυρεῖτέ μοι τόδε, οταν γυν γυναικὰς ἀντ εμο θάνη, ἀνήρ τε δυσδάμαρτος ἀντ ανδρὸς πέσss.

ἐπιξενοομαι ταῶτα δ' ς θανουμένη. 132 m. τλῆμον, οἰκτείρω σε θεσφάτου μόρου. . απαξ δε εἰπειν ρῆσιν η θρῆνον θέλω

προς στατον φῶς τοι ἐμοῖς τιμαόροις ἐχθροῖς φονεsσι τοῖς ἐμοῖς τίνειν ὁμ0s, l32b δούλης θανουσης, εὐμαροs χειρώματος. ἰὼ βρότεια πράγμα ' εὐτυχοῶντα μεν σκιά τις αν τρέψειεν ει δε δυστυχοῖ,

βολαῖς γρώσσων σπόγγος λεσεν γραφήν.

ΑΟ το μεν εὐπράσσειν ἀκόρεστον ἐφυπῆσι βροτοῖσιν δακτυλοδείκτων δ'ούτις ἀπειπὼν i ργει μελάθρων, μηκέ ἐσέλθης, τάδε φωνῶν. και τῶδε πόλιν μεν λεῖν ἔδοσαν MN μάκαρες Πριάμου θεοτίμητος δ' οἱ καδ' ἱκάνει.vs δ' ει προτέρων αιμ ἀποτίσει

317쪽

και τοῖσι θαν0sσι θανών αλλων ποινὰς θανάτων πικ9ανεῖ, 13 o τίς ποτ αν εὐξαιτο βροτῶν ἀσινεῖ δαίμονι φυναι τάδ' ἀκουων; Ar μοι, πεπληγμαι καιsίαν πληγὴν ἔσω.

σῖγα τίς πληγην ἀυτεῖ καιρίως οὐτασμένος; Ar μοι μάλ' αsθις, δευτέραν πεπληγμένος. 13 5ν τοὐργον εἰργάσθαι δοκεῖ μοι βασιλέως οἰμώ

γματι.

γ ἀλλα κοινωσαίμεθά αν πῶς ἀσφαλῆ βουλευματα; es. γ μεν μιν την ἐμὴν γνώμην λήγω, προς δῶμα δευμ' ἀστοῖσι κηρύσσειν βοήν. ε . εμο δ ὀπως τάχιστά, εμπεσεῖν δοκεῖ 1350κά πρῆγ' ἐλέγχειν σῶν νεορρυτω ξίφει. . κἀγὼ τοιουτου γνώματος κοινωνος ὼν φίζομαι τι δρῶν το μη μέλλειν δ' ἀκμή.ζ . ὁρῆν πάρεστι φρ0ιμιάζονται γαρ ως τυραννίδος σημεῖα πρά-0ντες πόλει. 355η χρονίζομεν γαρ οἱ δε της μελλους κλεος

πέδοι πατουντες υ καθευδουσιν χερί.

θ'. υκ οἶδα βουλης στινος τυχών λέγω. tos δρῶντός ἐστι και το βουλείσαι περι.ι. κἀγὼ τοιοsτος ω ἐπει δυσμηχανῶ 1360 λόγοισι τον θανόν ἀνιστάναι πάλιν. ιά. και βίον τείνοντες Ο ὐπείξ0μεν δόμων καταισχυντῆρσι τοῖσδ' ηγουμένοις; ιβ. ἀλλ' υκ ἀνεκτὰν ἀλλα κατθανειν κρατεῖ πεπαιτέρα γὰρ μοῖρα της τυραννίδος. 1565 cf. η γα τεκμηρίοισιν ξ οἰμωγμάτων μαντευσόμεσθα τἀνδρὸς ς ὀλωλότος; ιο σάν εἰδότας χρὴ τῶνδε θυμ0Oσθαι πόρι'

318쪽

τὰ γαρ τοπάζειν του σάω εἰδέναι δίχα.ιε . ταυτην ἐπαινεῖν πάντ0θεν πληθύν0μαι 1370 τρανῶς τρείδην εἰδέναι κυρουνν οπως. ΚΛ πολλῶν πάροιθεν καιρίως εἰρημένων τἀναντι εἰπεῖν - ἐπαισχυνθήσομαι.

πῶς γάρ τις ἐχθρ0ῖς χθρὰ πορσύνων, φίλοις δοκοίσιν εἶναι, πημονῆς ἀρκέστατ αν 1375 φάρξειεν, ψος κρεῖσσον εκπηδηματος; εμοὶ δ' ἀγων θ' υκ ἀφρόντιστος πάλαι νείκης παλαιῆς ῆλθε, συν χρόνω γε μην εστηκα δ' ενν παισ' εὐ ἐξειργασμένοις. Ουτω δ' ἔπραξα, και τάδ' υκ ἀρνήσομαι 1380ως μητε φεύγειν μη ἀμύνεσθαι μόρον,

ἄπειρον ἀμφίβληστρον, σπερ ἰχθύων,

περιστιχίζω, πλουτον εῖματος κακόν. παίω δε νιν δίς κα δυ0ῖν οἰμωγμάτοιν μεθῆκεν αυτου κῶλα καὶ πεπτωκότι 1385

τρίτην ἐπενδίδωμι, τοs κατὰ χθονὰς

Αιδου νεκρῶν σωτηρος ευκταίαν χάριν.Oυτω ον αυτου θυμὸν ὁρμαίνει πεσών

κἀκφυσιῶν ὀξεῖαν α ατος σφαγην βάλλε μ ἐρεμνη ψακάδι 0ινίας δρόσου, 1390 χαίρουσαν Ουδεν σσον η διοσδότω γάνει σπορητὰς κάλυκος εν λοχεύμαειν.ώς δ εχόντων, πρέσβος Ἀργείων τόδε, χαίροιτ αν ει χαίροιτ, εγὼ δ' ἐπεύχομαι. εἰ δ' ην πρεπόντων ῶστ ἐπισπένδειν νεκρω, τῶδ' ἀν δικαίως θν, περδίκως μεν ουν. 1396 τοσῶνδε κρατῆρ' εν δόμοις κακῶν ὁδεπλησας ἀραίων αὐτὰς εκπίνει μολών. x θαυμάζομεν σου γλῶσσαν, ς θρασύστοuος, ητι τοιονδ' π ἀνδρὶ κομπάζεις λόγον. 1400

319쪽

ΚΛ πειρῆσθέ μου γυναικος, ἀφράσμονος εγων ἀτρέστω καρδία προς εἰδότας λεγω συ δ' αἰνειν ἐτε με ψέγειν θέλεις ομοιον οὐτος ἐστιν γαμέμνων, ἐμὸς πόσις, νεκρὰ δε τῆσδε δεξιῆς χερὸς 1 5εργον, δικαίας τέκτονος τάδ' δ' χει. . τί κακον, ω γυναι, χθ0νοτρεφες ἐδανὸν

μήλων φλεόντων εὐπόκοις νομευμασιν, εθυσεν αυτο παῖδα, φιλτάτην μ0ὶώδῖν, ἐπωδόν Θρηκίων ἀημάτων. ου Οὐτον εὐγης τῆσδε χρῆν δ' ἀνδρηλατεῖν, μιασμάτων ἄποιν' ἐπήκοος δ' ἐμῶν 1420εργων δικαστὴς τραχὐς εἶ λέγω δέ σοι

τοιαί ἀπειλεῖν, ς παρεσκευασμένης εκ των ὁμοιων χειρι νικήσαν ἐμοs ἄρχειν ἐὰν δε τ0ύμπαλιν κραίν θεὸς, γνώσει διδαχθει ὀψε of το σωφρονεῖν, 1425m. μεγαλόμητις ει περιφρονα ὁ ἐλακες ῶσπερ os φονολιβεῖ τυχα φρὴν ἐπιμαίνεται λίπος ἐπι ομμάτων α ατος ἐμπρέπειν

ἄτιτον. ετ σε χρη στερ0μέναν φίλων etύμμα τύμματι τῖσαι. 1430

ΚΛ κα τήνδ' ἀκουεις ὁρκίων ἐμῶν θέμιν

320쪽

204 AI EXTA UT

μα την τέλειον της ἐμῆς παιδος υίκην Ἀτην Κρινυν θ', αισι τόνδ' σφαξ εγῶ, ου μοι φόβου μέλαθρ0ν ἐλπις εμπατεῖ, εως, αἴθη πυμ ε ἐστίας μης 435 Αἴγισθος, το πρόσθεν ευ φρονῶν ἐμοί. οὐτος γαρ μῖν ἀσπις ου σμικρὰ θράσους. κεῖται γυναικὰς τησδε λυμαντηρι0ς, υσηχων μείλιγμα των υ γλίω η αἰχμάλωτος δε καὶ τερασκόπος 14 0ἡ κοινόλεκτρον 0υδε θεσφατηλόγος πιστη ξυνευνος, ναυτίλων δε σελμάτων ἰσοτριβής ἄτιμα δ' υκ πραξάτην. μεν γαρ υτως η δε τοι κυκνου δίκηντον στατον μελψασα θανάσιμον γό0 1445

κεῖται φιλητωρ τουδ λοὶ δ' ἐπηγαγενευνης παροψώνημα της μῆς χλιδης - φευ τις αν εν τάχει, μη περιώδυνος, μηδε δεμνιοτήρης, μόλοι το ἀεὶ φέρουσ' εν μῖν 1 50

Moin ἀτελευτον πνον, δαμέντος φυλακος εὐμενεστάτου

πολλὰ τλάντος γυναικὰς διαί; πρὸς γυναικος δ' ἀπέφθισεν βίον. t m ἰὼ παράνους λενα 455 μία τὰς πολλὰς τὰς πάνυ πολλὰς ψυχὰς ολέσασ' πὀ 00ία. νυν ὁ τελείαν

SEARCH

MENU NAVIGATION