장음표시 사용
5쪽
Doctoris,Ejusdemque Facultatis nullustri Academia Lugd. Bat ut antiquitatis Ecclesiasticae Prosesi . Primarii, Ecclesiasta disertissimi, Acad. Bibliothecarii,
summisque in UT Romill Iu R Honoribus trivilegiisrite ac legitime consequendis,
Publico examini subjicii IOANNES BOGAERT, Delph. Bat. dum is Aprius, , oraque bolitis. ABRAHAMUM EL ZEVIER,
Academia Typograph. MDC LxxXVII.
6쪽
J V D. Toparchae Albiasserdamen si paren
ii suo ad rogum usque omni non tantum ossicio, ed pietate colendo.
Gymnasii Hagensis Inspectori, nec non Linguarum, Eloquentiae, Historiae Lectori, ex innitate Patruo plurimum colendo. Debita cum reverentia disputationem hancceJuridicam era
7쪽
ominia rerum quae in naturali statu on 1-munionis adhuc sunt , sola apprehenfione acquiruntur . I. g. D. de adquir vel amur posis quod enim ante nullius fuit , id naturali ratione occupanti concedituris. 13. Instit de rerum diνis. At posteaquam regsemel alicui acquisitae sunt , non possunt sine illius facto ad alium transferri I. II. de et iuris nec jura sinunt alicui jus suum detrahi f. r. In-
sit. ι his qui βη sui vel alies jurii. Inter illa vero facta de
8쪽
modo , quibus dominium rerum qu penes alios sunt , ut egentium in nos transfertur , non postremum sibi locum iii diea traditio ; de qua paucis in hac disputatione agere con stitui, quidem hac method ut primum definiam quid sit traditio. . quot uplex. . proponam varios traditioni, ef sectus. q. quaenam requirantur ad transferendum per traditione nidominium. 3 casus quibus in traditione Ominium tranfertur. I. Traditio a tradendo, vel, ut veteres loquebantur, transden ν, dicta, nihil aliud est , quam rei corporalis in alium transuta
Dico transati , quod verbum satis indicat nos traditionem ita intelligere , ut illam debeat sequi acceptatio, sine qua non potest aliquid dici transferri. Dico rei corporalis, rerum enim incorporalium nulla est traditio. . ult. . de servit. l. s. 1 de I . empl. fac. g. o. de rer. diris ibi corporalis , sed in iis Mice traditionis est usus vel cautio . . ult. d. de l. 3. 1. Ita. Videndum iam quotuplex traditio sit, est autem duplex, alia yera, alia quas traditio... Vera est , quae nati rasteris corporaliter sit , ut cum resi obilis de manu in manum transfertur, vel cum quis induci tur in possessionem rei immobilis, atque ita illam corpore suo apprehendit . de adquir re amitt. o Quas traditio est , qua id, quod revera non est traditum, fingitur tamen traditum quod fit vel fictione sola, nullo accedente signo vel symbolo, vel eo accedente Fictione sola res, quae vere non est tradita pro tradita tamen habetur variis casibus , ut cum quis rem ex alia caussa
9쪽
pprehendit illa apprehensio deinde
littante negotium ac Onan Ioctiana ad a- ur, atque ita una tracisti habetur pro
duplici; quam fictionem brevis manus appellant; V. G. si rein quam tibi commodavi, vel apud te deposui, postea tibi vendia
dero , aut donavero, aut dotis nomine dedero ; quamvis ei inae posteriori caussa tibi non tradidero , tamen eo ipso, quod patior eam tuam esse, proprietas statim tibi adquiritur perinde ac si cam tibi rursus tradidissem, verba sunt. s. s. Inst. d. erum dipis L 9. 3. . de adquir rerum d m. Brevis manus fictione etiam tibi tradere fingor, cum is qui mihi erat traditurus tibi rem mandato meo tra ait . si . . . reb cre . . . . pen. ali. D. d. donat vir o uxor. Fingitur lapis traditus, quem quis alicui permisit exii re de suo , sinulatque is exemtus est l. 6. D. . donat. Praetrica tingitur res tradita, quam primo quidem nobis posse diu us, sed cinde ab eo, in quem transatam volumus, condiaci inus, atque ita ipsius nomine possidete constituimus , quo casu quasi per nos ipsos adquirimus alteri possessionem . t 8 in princ. d. adq.ctainui poss. l. 7. d. iii ind. laci iam tradidisse fingimur rem, quando in donando, vel vendendo, vel in dotena dando, ejus usum fructum nobis retinennus .a8. C. d douα. Est tia in species ficta trairaonis in societate omnium fortunarum , de qua dicunt uris consulti , in ea omnes
res, quae coeuntium sunt, continuo communicari quia, licet specialiter traditio non interveniat, tacita tau en creditur intervenire L i. s. r. l. 2. D. pro socio. Fit insuper traditio per fictaonem lon gae manus, ut cum rem, quam volo tibi elle traditam, tuo jussu
pono in tuo conspectu . 79. D. dc solui. t. 8. f. 2. I. I. f. a I. adquir vel amitt. E. Quo casu oculis, noctu posessio videtur apprehendi . . . . i. Idem erit si rem praesentem tibi demonstro eamque me tibi tradere dis s. 8. 1. d. aQ. se amiti possi. Huc etiam refertur casus, quo rem trado famulo vel tabellario tuo . 63. in prNic. d. q. rerum dom. Accedentesigno vel 3mbolo quasi traditio fit, ut cum loco mercium inhorreo conditarum clave horrei tradunturo. Inst. d. rerum divis. . . . . . . . . . modo id fiat apud ipsa horrea l. 7 . . colit r. mst. o. 2 . . d. a. . et ei amitt. Q. Sic traditio instrumentorum emptionis rei ali ujus est vice
10쪽
traditionis ipsius rei l. I. C. d. ρη t. Huc spectatis obfgnatatio trabium, doliorum similium, quae etiam loco traditionis est . 1 . peris o comm rei en . Modo id agatur , ut res pro traditis habeantur: sit enim etiam haec obsignatio itiluin finem , ne res summutentur. Eodem juxta nonnullos
pertinet appositio custodis permissu dominici si . . . adq. Aamit t. sis. V. Traditionis vero effectus non is est, ut semper transserat dominium ; at hoc enim praeter alia id imprimis requiritur,
ut justa adsit causiaci nuda enim traditio, i. e. quae non fit ex caussa ad transferendum dominitana idonea, nunquam transfert dominium. l. si . . d. a. R. D. Hinc qui rem apud alium deponit, ejsis dominiamin posse Ilionem retine l. 17. g. r.
depos depositarius illam tantum custodit l. i. D. Q i-ti qui rem utendam tradit , nee dominium , nec possessionem transfert l. 8, 9 D. con odia i sed jus utendi tantummodo.
ita nec traditio ex caussa locationis dominium transfert l. 3s . D. Iocat nec rei pignori tradita dominium ad creditorem sed tantum naturalis pos estio transit. l. 33. in sine l. o. D. d. tign. act. Ratio autem , ob quain his os milibus casibus non transeat dominium , non alia est , quam quod fundamentum transi itionis dominii per traditionem praecipuum est domini voluntas, de qua traditu Nihil tam conpeniens esse naturaliquitati, quam voluntatem domini olentis rem suam in alium transferra ratam haberi f. 4o Inst. d. rerum in . .. o. i. D. d. q. rarum dom haec vero voluntas non potest cadere in hominem sanae mentis, nisi adsit caussa ad domini translationem idonea, ut emptionis venditionis, permutationis, donationis, in solutum, in dotem, dationis l. si . d. a. R. D. . . . o. Talis enim caussa cum adest, tum demum transire potest dominium ad quod quaenam equitantur jam videndum. V. R