장음표시 사용
21쪽
tum et secundum hunc in agnati Obsernationibus L 77. emendatum, serius a Ctims, C. Bauhino, cha-hrae aliisquo exscriptum, in quo quidem Rosarum disserentias permestas ex foliorum mero, paucitate asperitate, laevore, colore et odore, ex si xibus et lis ut plurimum quinis, duodenis vicenis plurimisquε interioribus sensim minoribus, compositis facit ma quo Cenidolias ἐκατο, παφυλλας dictas, circa Philippos inquo Pangaeo ubertim vigentes inodoxa plano et ab aliis alabastros glmidulosos proserentibus, odoratissimas diversas indicat, et ab ejusmodi uticibus, Ges οδοῖς κὰτ cloar dictis, sive a rosis sativis v. domesticis, Diss- coriis θα ἴλης tu iri L 123. praeeunte, veteres alias
caninas S. VlVestres τῶν κυνοσατων nomine, frutices
mirum xub longe majores, arborescentes, soliis I tioribus quam ritus, aculeis chaea rimas obustis,sore candido, fructu oblongo, olivae nucleo si ii, maturescente fulvo intus lanugine quadam ossibusquo pleno insignes distinguit Aliis Iocis Rosam intersus utices numerat, cacumine perpetuo visontes L15.), flores ob ungues et stamina discolora bicolores
L 21. , ramos uideatos spargere II 16. pexhibet
quidem, ilii tamen quod scitu dignum vel ad lu- storiam lucem foenerari possit, addit. Veteres ab antiquissimis inde temporibus Rosis culturam adhibuisse, norodotus, Theophrastus, scander, Plinius et otii, qui scripsere ipsorumqu*fruticum sativorum proventus in eorum monumcntis laudati, testes sunt. Varias colendi ationes Plinius
22쪽
L. M. . sequentibus satis summote tradat. Rosae tardissinio proventiunt semine caulo conciso Potius ob id inseruntur curia apud Aram. n. XV. 490. Geopon. II. 18. , et ocellis adicis aetevropaguntur seri ne pinguibus vult ne iugillam, Iocis nec riguis, in quibus minus odoratae, contentae
oris Proprieque agrum ruderatum anuint. -- Iatione vitis optime ocissimeque provenit, surcvlis quateret digitorum longitudine aut ampliore, post V et giliarum occasum sata, dein per Favonium translata. Qui praecorem iaciunt, pedali circa radicem scrobe aquain calidam infundunt, germinar incipiente calice. Quamvis Rosae a Plinio inter hortorum ornamenta Ponantur, alii tamen hortorum antistites in illis Iu
dandis pauci unti assim quidem rosaria o ia, inter quae aestana. Vim Geom. IV. 119. Ovid. Metam. V. 708. Properi. IV. 5. 89 principatum
tonent, celebrantur, ab ipso Columina tamen obiter satia ac veluti in transcursu tractantur, et ab eodem, siquidem ejus in ossi reo s. . sentis canis idem cum Moseorsias frutice est, ad hortos sepiendos commersedantur N. R. I. 5. . Nihilosecius tamen Piure sativas knsus M. N. XXI. . onumerat, a Ioco 1 talli dictas, tam breviter tamen descriptas, ut in illis eum nostris conserendis, quod mediae Matis scriptores et aliqui nuper periclitati sunt, et quae O me hortensium coetu et sorsan ex . Chamaorrhodi nostrae varietatibus sunt, dubii haereamus. Into has, Praeter melitensem a Tullio Verr. V. . praemonitam, celeberrimas facit, et a R. vlvestribus . -
23쪽
nentem; eam in inc Praecocem simul ac centisoluun milesiam, colore ardentis.imo insignem, duodem folia haud excodentem, seram trachiniam, illi quidem semilam minus tamen obeutem; - amucum, uinxem illam albicautibus solus; spineolam, vilissimam; uenam, graecorum H ina n. in humidis Iouis provenientem, ne unquam folia quia excedentem Holuo
magnitu sine gruserulum struxim convolutis soli in
ton, caule malvacuo solus oleae, et denique e n m --, quae sola dolata, quum reliquae Plane inodoxae sive 'od udundi et angusti sint; uo unulam, munitudinis mediae, hi rubo nasuentem odoris varietatem autem sive ex adulleratione, si v ex soli et melite exie, sive deniquo ex anni lusu derivat, ejus sc-dem cum Ari tete dia H IM- τῶν ὐοδω uise τραχυς ἐςὶ ἡ ἄν λεῖος ' Prob XII p. 917.) et Theophrastos, in ore in Q δη μῶλλον ἄνωχ---, ML. VI.6. quae Verba prevelius Natum II. 240. malo ad R. villosam transferthis alabastrorum hirsutio gla dulos i. e. ,corticis scabritia constituit. Quae iis tum funa. tum aetato praecellunt Sexagintifolia illa est, a Mida, ordo, ex Adonia in hortins macedonicos translata Hera L VIIl. 138. ωαπα ρα Athen. XV. 491. , et Cent ii a Tne ῬMusto Hiat M. 60 in Pangaeo, Thracido movi sua terra P ventu
24쪽
mqtoritates. nata inque agris Iulippicis ipsa plantatione prosiciens Plisti XXI. . Men. V. p. 82J. Alias . Maccas
Athenaeus, amis v. biseras XIV. 653. et Nicandro teste, uisaeus, haeus, Mu phrydes, phaselicus XV. GAI quae Apolloni monente unguentu OblimSImum praestant XV. 688δ et frenaicas, odoris praestantissimi et imguentum Pu hqrrinium Plin. XXI. . stillantes Περ-r. M eous VI. 18. --. XV. 689. laudat. Hae sero unt, iubus Prisco m monumenta, aliis ad linum oeconomicum et medicum spectantibus missis, Rosa' historiam m inmittunt. Nero in
Adris nota sunt media aetatis auctorum studia ad
Memn usque, quod quidum in priscorum sese
aiionibus adhibendis illasque ad indigenas transferendis sive mi nostris compa randis L Cur B--- ergit Rhodoἰπω gener a rosas descriptis, Is3evus philosophisis, ph Docis, hi tricis, hymicis sidormia, Argent. 1620y, sive in floris praestantia
25쪽
Ur o rosat sol rem libellus, Patav. 1630.); sive deni iluo in paritum singularii degenerationibus, monstrorum loco in hoc frutico minime raro provenientibus et insectorum operibus, fruticis nisu vegeto immutatis diligenter commonstrandis Threns age- dorn, Cynos talogia, en 1681 Grassius, g neration Rosarum, item de Rosis proliferis in hem. N. Cur Dec. I. Im. . . . 7. mos et, de Nos triplicata ibid. Dec. I. 4 rosis promferis in rest. Natur und Aunsuesch. . Vera P. 716 Satas, Rosa prolifera in med siles sat V. 35. magner, observat de Osis plenisoris proliferis, ae ps 1700 Valenunc rex rosarum novus in hem. N. Cur L 3283 Schuster, rosa monstrosa, a W185. Camerarius, spongis rosas sylvestris quM in Syl mem cent. 17. p. 414. aliorumque ejusmodi opera subtilitatum Plena, sontes spondent limpidos, in ipsis speciebus seste distinguendis tamen nihil praestata ac Iane futiles fiunt mis scilicet temporibus Matthio dictum nefandum invaluit, rosas cui cunque tam notas tritasque esse, ut quaevis descriPtio supera acanea esse videatur ,,die Rosen sin menniν lichen ekannt, das es naiothin ili Gestat undGowaech et boschreium 'Men. p. 55. Hinc Pertenues tantum rivuli, ad Rosarum historiam ex huius adtatis auctorum scripsis derivantur, et quamvis
merarius, Parstimonius, Crustus et Mnem sati Vas Crustus I Bauhinus, obelius, Tabernaemontanus
aliique sylvestres bene exposuerint figurisque rudibus plerumque illustraverint, omnitu denique eo tempore
26쪽
auctoritates ' il tamam synonyma Gmuhimis in Pinues solita Ghlyiij enumeraVerit, singulas tamen species ex habitu, sorum
colare aliisve disserentiisignobilibus distinctas esse illisquaia1noluisse, ex eorum titulis et descriptionibus patet. Nova quidem lux cum aemuis plantarum syst mali, neutiquam autem Bosarum generi adfulsit, idquotam orbum et obse ratioisibus novis destitutum in Speciebus V redit et ob specierum descriptiones Amis breves et ex partium ignobilium examine haustas, fastidit, ut praeter titulos, m in iam aliisquo
Scientiae statoribtis notos, vel ab ipsa natiira habitu proprio praenotatos, novis nominibus inscriptos, uteriore attentione plane non dignum esse videatur. . Quamvis id ita sit, nitidosocius tamen Rosarum se finitiones innaeanae per longum tempus invaluerunt, et non solum in editiones novas ipsamque itiden Mariam, sed quoque in alias quasnunque Plantarum enumerationes integrae transierunt, donec tandem circa finem oculi praeterlapsi et nostro potissimum tempore, OV et opera et successu cum Tibribus, plane non comparanda illuxerint studia, quibus cum specierum cognitio ponitior haud mediocrem nacta est ambitum earumque numeras novis permultis iis lue tamen denuo castigandis et ad trutinam v candis auctus Retractarunt nempe, ut a singulis ordiamur, titulos innaeanos, sivo novas species bene descripserunt graecas ab Herodoto, Theophrasto, Leandro Athenaeo, sicut vidimus traditas, Uthorpius, statas et Aberus austriacas missus crastor sila Antinou 16010, Cruncatus Stirp. austri saac.
29쪽
rim/. 181O, heidesbemenses, Dierbaclitus hem. 1819 et Maenianus, qui Bosas circa Vitalochiumor contes laudabili diligentia collegit et amicis comm
nicavit, honoris caussa nominandus. Barbaras quilescunque inque hortos europaeos decoris gratia introductas exposuerunt: Plino I. Con . eanem in hortis sermon. Cissim in stirp. lusi. GMerarius in horto Mnston in Bendrographiare . 662. Munemis amen in dem musaevire, B. V. p. 350. inque Veraestan. asser meumeundMaudem Hannov. 1770. - Ο di Hur eatas ετ ρ -- sincia 1772. Om. II p. 330-370. mrhari Bes-
Earum culturam Iiososque Proventus eliciendi rationes
30쪽
ρuctoritates. 15Moeneli Remisitan auis aeviis, insensi. p.
Iieur alii Iue hortulant. Alii ex his divitiis hortos vivos obruamini, in Gallia v. c., luci menses, in quibus speciebus simia additis, Bosae variolatos 1200M Qua colantiao ΜMenses, in quibus Rosa tricem-tae comminastrantur, et complures alios a vont, miselle, Hiberi, rim oris, o from. Putaui, uis, Dry, Dumn d Courae et Cela instructos; in Anglia, Newenses, Telaonii et Sabises in Germania Motinenses, erre 3 anos, o Metaingem , uitati, Wrede aliorumque Siccos publici juris socer unias hartus in pistophiae urbor et Seriveus in D cad. Osar eamcc. V. 1818. Pictis in operibus cu- mim nitidissimarum copia inclarescentibus et potis sissimis curam impenderunt Andrem Roses oris
Tam praeclaris prorsus, osarum genus commem datum ingeniis, tam speciosis exornatum augmentis,