Theses theologicæ de Antichristo , Quas Favente Deo opt. max. sub præsidio ... Francisci Ivnii efferere conabor Iohannes Canutus Danus [i.e.: Hans Knudsen Veile]

발행: 1594년

분량: 17페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

THEsE THEOLOGICAEDE ANU CHRISTO.

NT 1 cuna svus aut Christi loco vices agentem , aut . Quaesuo. Christo parem significat, aut adversiante Christo. Atque d uomia haec propria est vocis in sacra Scriptura significatio.

Hoc sensu dicitur duobus modis uno communi, desinetulari altero. III. Communi modo Antichristi in Scripturis appellantur, quicunque iride a tempore Apostolorum elestem Christi doctrinam nefarie corruperunt , eique sive universe, sive ex parte adversantur. Singulari modo Antichristus appellatur,homo ille peccati,filius perditionis, princeps: caput apostasiae, qui sese opponitdi fieri adversus omne quod dici tur Deus aut numen, Mintemplo Dei sedet tamquam Deus, praei ferens se este Deum.

Ac diabolus quidem proprie quoque Antichristus est: ed nos cum Scriptura deinceps de principe diaboli instrumento, ομισίοις capite dicturi sumus, ouod in hominibus excitavit.

Hic igitur Antichristus sive diliκει - να non unum quoddam individuum se n.Qn An sit lum4 singularem hominem numero significat,sed unum instituto lucessio auri biubnis ordine qui homo peccati communiter ωperditionis filius appellatur. VII. Cum enim esse, operari, retegi, oppugnari, fundi Antichristum, ciboleri tandem opCaeat adventu secundo Christi qui unum singularem numero esse putant,allucinantur plurimum quandoquidem illa non sunt paucorum annorum gesta unius autem hominis vita pauculoium annorum est. rix

Etsi qua de Antichristo hoc in Scripturis r dicantur,duobus modis intelligenda sunt proprie,quum de ipsa principe perina agitur solum aut synecdo chice, tuum de ps agitur administrisque ipsius,quiod corpus aliquoties Pseudopropheta appzli xu Atque ex eo sequitur nec tempus adventus ipsius, nec ter pus exitii cortis m momentis per nos definiti posse,cum tempus durationis cuiquam esse comper Ventu,

tum non possit. Ome ejus,

Nam ut de tempore adventus dicamus priore loco, si illud definiendum est, aut ab eo momento definiendum est quo caei it cile,&Operari,aut retegi.

Esse Antichristin coepit atque operari,inde a Christici Apostolorum tempo-

12쪽

re nam dicit Ioannes jam nunc in mundo est, I.Ioa 4 3.&Paulus 2.Thesi.7, jam operahur mysterium iniquitatis. Sed ut nemo est repente pessimus,nec statiin homo peccatia filius perditi Dis exstitit, nec statim erupit illius apostana, quae a Paulo in eo loco exponitur:

sed omnia ordine suo consequuta sunt. XIII.

Rc tegi autem Antichristus tum demum carpit, quum Dipse exstitisset, de apostasiam illam excitati t. nam retegi ante ab nominibus qui potuisset,cum nereicctus quidem a multis agnosci pollit. Exstitit autem duravit aliquo tempore, sed latens quia obstabat Christus, usque dum e medio sublatum esset velamentum ipsius, ut suo tempore retegeretur. Fuit enim prius bestia in abysta degens atq; incognita,quae postea ascendens ex abIsta importavit publichapostasiam.

Apostasiam vero importavit, quum auctoritatem omnem divinis humani, ρει is x ordinis sibi astumens, Prophetasque Dei testes extinguens, fecit ut omnes Dd. s. ia magni&pasVi divites&pauperes liberi&servi characterem ipsius prceter characterem Christi acciperent.

XVI.

Quae apostasia non uno die nata, sed paulatim innecta, paulatim radicata, paulatim augescens atque concirmata, tandem consummetur.

XVII.

Tum ergo paulatim quoque retecta est, Madhuc rctegitur apostasiavi prinaceps illius ανομο quem Dominus conficiet Spiritu oris sui.& abolebit claritate adventus sui. XII X. Errant igitur errore non levi, qui adve tuum Antichristi tribus annis&sex mensibus demum ante consummationem seculi futurum tradunt, cancellos angustissimo tyrannidi amplissima illius circumscribentes.

XIX.

Locus enim ille Apoc. a. I . de muliere, id est, prisca Ecclesia volantea conspectu serpentis per tempus tempora&dimidium temporis spatium illud denotat quo pila gravissima illa uitam aque defectione Iudeorum ad urbas&templi Hierosolymitani excidium usque in regno Agrippae latuerunt.

Quod si tantum tribus annis&dimidio Antichristus rerum potiturus esset, hunc vero adveniens delebit Christus a. Thest 1 8. facile quivis tempus adventus Christi praenosceret definiretque quod tamen sibi& toti hominum encri, de ipsis Angelis ignotum testatur cile Matth a . XXI. Errant consimiliter qui Eliam Thesbiten, Enocum ante adventum Christi huc revcrsuros e caelo fingunt,ma Malachia Propheta ac Ioannis Apostoli. mente absunt longissime. XXII.

.Nam Malachias non de illo risio Elia proprie: sed de altero figurate dixit;

13쪽

ot Christus interpretatus est,ti Angelus Luc. r. r7. ipse praecedet in conspecta

Domini cum spirituri virtute Eliae. XXVI. Ioannes vero Apoc. I. 3. quum duorum illorum testium mentionem facit,n non Eliam& Enocum nominavit, aut duo qtuedam sensit individua solum edexiguum servorum Dei numerum significavit, qui Antichristo obstiterunt, ut , eventus ipse optimus Oraculorum interpres commonstravit. XXIV.

De singulari nomine ac proprio Antichristi ex Scriptura sacra aliquid selide

statui negamus polle. esui. XXV.

' Per numerum enim nominis Antichristi, cujus in Apoc. 3 28 mentio,non certa aliqua ratio nominis ipsius quo appelletur, sed certa comprehensio significatur mysteriorum elus, summus istius comprehensionis ac disciplinae r dus est defectionum principes suos θιασωτας conscios habere solent.. XXVI. Cum enim hunc numerum bestia doceat, det,imprimat, ut suorum notam, eamque faciat maximi,&evearc cognoscat suos no possumus quin numerum

illum nominis diverso sensu accipiamus ac vulgo factum est.

XXVII.

Ex tribu Dan nasciturum esse,nec Scriptura nec ratione confirmari potest &e aes ex Pontificiis quidam sententiam hanc eXploserunt. XXIX. Nec Iudarum fore, aut a Iuda i&suscipiendum pro Messia,ulla Scripturae au-x ctoritate docemur.

X X. Nam quod Apostolus 2.Thes. r. ii Deum misitirum dici essicaciam de- ceptionis ut credant homines mendaci, ut danmentur omnes qui non credia derint veritati, id non solum de iis dicitur qui externam professionem Euani gelii nunquam exercuerint, sed de iis etiam quiveritate non sic amplectuntur ut salvi fiant,licet Christiani nominentur Scin ανισμον profiteantur publice. XXXI. Quemadmodum in urbe deficiente a justo domino suo per aliquos princi, pes ἀπο r. cci, sunt qui non agnoverunt dominum, sunt qui non constanter agnoverunt,sed acquiescunt injustitice lunt boni qui agnoicunt: gemunt de iniustitia seque ab ea subtrahunt.

XXXII. Sedem Antichristi cosideramus duobus modis,communiter, singulariter II ' hXXXIII.

Ac singulariter quidem sedem illius fore templum Hierosolymitanum qui autumant,fallutur plurimum,quia Paulus Σalius .a. . certum locum sedemque non designavit templi Dei appellatione. XXXII. Quod si daremus locum singularem esse, tamen non posset de templo Hie-

14쪽

rosoly mltano ex veritate accipi quia ne temptu quidem est,necium De tem plum: desolatio illius ut Dani. 9.legitur ad coitiammationem usque&fine an mundi auratura est.

XXXV. Sedem ergo Antichristi Babylonem esse convenit ex Apocalyps:sed eam aut proprie aut ligurate dictam.

XXXVI

Proprie Babylon dictatio est sedes Antichristi id omnes uno ore agnoscunt, & Ioannes docet quum in fronte ejus inscriptum esse docet, mysterium,Babylon illa magna,&c.Apoc. T. XXXVII. Est ergo Babylo figurate dicta Antichristi sedes, quam tribus notis suo tempore notissimis Ioannes circumscribebat, auctoritatis , insidentium . situs: Auctoritatis,quod cunctis terrae populis imperabat Insidentium, quod Imperatores habebat incolas quoru feriem notat evidentida me. Situs denique,quod septem montibus ellet imposita. XXXVIII. Communiter Antichristi sedes est templum Dei, quod Deus vindicat praesentia sua. XXXIX. Est autem Dei praesentia in templo duplex:una signi,per vocatione externam testata,altera beneplaciti,per vocationem internam in vivis lapidibus ejus. L. Proinde templum Dei ratione signi est Christianus orbis qui vulgo dicitur: ratione vero beneplaciti est corpus ex fidelibus Christi membris adunatum . . Quod autem signi est id videtur quod beneplaciti,creditur Mintelligitur. L I. In hoc templo apostasiam qui facit beneplacitum abdicat, signum vindicat sibi,ut vere Antichristus sit: ac proinde communiter templum Dei, ut hy-l ocrita falsatius obtinet pretendens signa speciosos titulos Domini;at lingu-ariter ut apostata persequitur, templum divinae συδουας.

Quapropter qui a furoribus illius discedunt, nihil contra pietatem aut veritatem Ecclesiae veniunt quia Antichristus siena quidem praefert sed veritatem cripit pii veto ad pietatem contendunt in vinitate , quam ille nec cum signis exhibet, nec haberi sinit. XLIII. Nec contra unitatem Ecclesioveniunt ed Antichristus ipse:qui timmanis lupus rastatur in ovili Christi non existens de ovili, quod umi vi semper est: sub pastore uno. XLIV. Doctrinae Antichristi tria praecipue capita in acris literis observamus, ad apostasiam pertinentia. XLV. Primum ex .Ioan. r. negat Iesum esse Christum,non aperte nam hypocrita

15쪽

, XLVI. Negat enim non modo qui primum tollit, sed periculosius negat etia ciuic. quis id evertit quod cx primo necessario consequitur. XLVII

secitddextollit se super omne quod dicitur Deus&omne nume .Thes. 2. . XLVIII. Atque hoc is facit qui se extollit supra veritatem,aut domum veritatis ejus: quae duo necellaria sunt attributa Dei ad gratiam eius pertinentia. XLIX. Nec quicquam de idololatria illius detrahit quod supra παν σπασμα se si tu rus dicitur: nam aliud est esterre se supra quicquid colitur, aliud nullum omnino idolum colere,aut colendum proponere, qua colendum proponit, etiam supra illud elatus est, ut scite Tertullianus in Apologe argumentatus est. Neque huc facit quod Dan. r. . dicitur non attendet ad Deum ullum id enim de Antiocho proprie,no de Antichristo dictum etsi secundum rationem

communem exemplorum omnium accommodari Anticlitatio potest. LI.

Quod si de Antichristo etiam placeret accipi, id tamen no everteretur quod dicitur ibidem seq.versu, Deum Mahozim in sede ejus honorabit,&c. LII. Tertio ostentabit sem ιλ ίξεος non Deum omnem Κτλύ negando prae se,&naturam divinam sibi tribuendo, sed factis seipsum Deo vero,ut apostasi princeps domino facit,ad uado, auctoritatem

L HI Hoc autem is facere potest qu in commodissime,qui se Deum&Christum colere simula seque ministrum Delvi vicarium Clitasti esse profitetur si eciosissima simulatione. LIN. d miracula quod attinet, locet Apostolus 2.Thes. 2.9.3 Io. futurum Anti VIII. .De christi adventum κατ ενξργειαν Satan cum omnipotentia signis ac proHigiis πῆμ' mendacibus4 cum o inni fraude injustitiae.

Eorum finis duplex unus, ut qui pereunt, s illantur stica citer ωmendaciis credant, quia δοκησαν in injustitia: star,ut divinam auctorit item quam usu pavit Antichristus commendet, faciatque his modis ut videatur illa augustior. LVI. Duo autem p Lecipua istorum genera recenset Ioannes Apoc. I 3 tanta, quod ignem e caelo in etiam sit demissurus alterum,quod animaturus sit imagine bestiae,& ita animaturus ut tum loquatur respondens conlulcinibus, tum moristem immorigeris nec ipsam adorantibus pronunciet. LVII Horum signorum exemplis adstabiliendam idololatri. mimas seducendas factorum plenae sunt ab aliquot centuriis annorum historiae.

LVIII.

Tertium miraculum quod vulgo assingitur, fore ut se,cri: resurgere simulet,omni Drobabilitate caret. Quam, is

16쪽

LIX. Quamvis enim Apoe. IV. . curanda dicatur bestia septiceps a plaga capitis unius caesii lethaliter, taroen res ipsa evincit non de Antichristo agi qui per iscundam bestiam magis notatus est, sed de Nerone in quo stirps illa Caesaruinexcisa est.

Quaest De regno vero: praeliis Antichristi nihil melius quam ex Apoc. 3. de seriae ii Ejδε. quciatibus adsciri potest quae e Daniel ad scrutur, omnia sunt α γορουμνα

proinde nihil concludentia. LXI. Ejusmodi sunt Dan ii .ri ex humili mo loco prodeuntem illum fraudibus technis adepturum Iudaeorum regnum Litem ex Dan. 7. 8. II.Α cum Regibus tribus pugnaturum, occupatur eorum regna postremi ex Dan. 7. 2 subacturum alios septem Reges,&Monarchia totius mundi hoc pacto potiturum quae de Antiochori aliis dicta ad Antichristum allegorice tracta sun LXII. Sancte igitur agnoscimus, Antichristum Ecclesiae totis viribus vim facere,&Satanam solutum vinculis,leste Ioanne Apoc. 2O.8.Gog Magog occultos de apertos hostes in sanctos excitare: UX III.

Sed etsi potentiam bestiae prioris posterior sibi assumptura est,negamus tamε regnum ejus simpliciter seculare ut vocant esse aut deinceps fore, sed primo&proprie spiritualem potestatem secularem vero temporalem per constaquentiam usurpationem. LXIV. Demonstrat illud non obscure Paulus 2.Thes. z.quum illum in Dei templo selibrum pronunciati apertissimae vero confirma Bonificius 8 Extravag. Commuta unam sanctam, maioritate&obed dicens, Uterque ergo est in potestate Ecclesia spiritualis scilicet gladius&materialis: sedis quidem pro Ecclesia, ille vero ab Ecclesia exercedus ille sacerdotis,is manu Regum& militui sed ad patientiam ficerdotis oportet autem gladium esse sub gladio,vi temporalem auctoritatem spirituali subjici potestati,&qua sequuntur.

FINIS.

SEARCH

MENU NAVIGATION