Institutiones pathologiae medicinalis (Editio Tertia)

5쪽

INSTITUTIONE S

PATHOLOGIAE

7쪽

PATHOLOGIAE

MEDICINALIS

Academiae Typographo ,

CIO IOCCLXXXI.

9쪽

IΕRoΝYudi DAVID GAUBIUS, Viro nominis, meritorum amplitudine illustris, Ill Calend. Decembris proXimi, ex hominum conspectu decessit, memoria nunquam excidet. Hujus Viri mors et si non potest praematura dici, sexto enim posit septuagesimum aetatis anno, publici in Academia Batava muneris quinquagesimo obiit, fuit tamen inopinata , cum animi corporisque firmitas, quam anni labores perparum in eo minuerant, atque perpetua vitae mode. stia spem fecissent concessae nobis divina cle. mentia in aevum nestoreum tanti boni posses.sionis: fuit praecipitata, adeo ut etiam intestatus abierit, siquidem febris tritaeophyes Vegetum Senem ex improviso adorta , mitiali lenitate fefellit, mox in ei pyrrim versi, X- Pugnata etiam mentis arce, brevi acutorum

10쪽

morborum spatio, opprelsit - fuit denique ad dolorem acerbissima non tantum ProXimis, Familiarib iis, Amicis, mihique nominatim, qui in eo uno colendo patriam sanctitatem ab ineunte aetate habui constitutam, sed etiam Academiae, Urbi, Principibus Reipublicae Viris, in nunti rabilibus omnium ordinum ac locorum hominibus , qui conlilio ejus explorata sapientia maxime confide-hant medicinalium vero artium Cupidis ac Studiosis non modo luctum attulit, sed etiam detrimentum acturam rei litterariae. Praeterquam enim quod semper durum est, tanto Doctore ac Lumine orbari, cui neminem ex

parte academica anteponendum, pauco comparandos habemus , erat etiam magna apud Omnes exspectatio ructuum ex litteratissima senectutes plena scientiae ac judicii maturitate percipiendorum; praesertim poli quam publici in Academia muneris vacationem nactus, vi nulla interpellante poterat ea considerare tractares, quorum sum Omnibus voluptatibus anteponebat horum autem pleraque ejus erant generis, ut ad . artium ac doctrinarum utilium amplificationem tenderent. Nec

sane dubium est, qui , si votis nostris annui se Numen eumque inter homines diutius sivisset morari , dona quaedam litteraria in ilum publicum largiturus fuisset.

Nolebat em committere , Ut otium, quos ruebatur, utilitati publicae, cui se devoverat s