Titi Livii Patavini Opera quae exstant omnia ex recensione G. Alex. Ruperti cum supplementis Freinshemii. Tomus primus decimus quartus

발행: 1826년

분량: 589페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

11쪽

hus lectisternium ' maiorem partem anni fieri solet; Precarique, quod senatus de novo bello in animo haberet, ut ea res senatui populoque romano bene ac feliciter eveniret. Ea omnia sacrificia laeta suerunt , primisque hostiis perlitatum est; et ita haruspices responderunt, eo bello terminos populi romani

Propagari, victoriam ac triumphum ostendi. Haec quum renuntiata essent, solutis religione animis, Patres rogationem ad populum serri iusserunt: GLlent iuberentne, cum Antiocho rege, quique sectam eius sequuti essent, bellum iniri y si ea rogatio perlata esset, tum, si ita videretur consulibus, rem integram ad senatum referrent. P. Cornelius eam rogationem pertulit. Tum senatus decrevit, ut consules Italiam et Graeciam provincias sortirentur; cui Graecia evenisset, ut praeter eum numerum militum, quom L. Quintius in eam provinciam ex auctoritato senatus scripsisset imperassetve , ut eum exercitum acciperet, quem M. Baebius praetor anno priore ex senatusconsulto in Macedoniam traiecisset. Et extra Italiam Permissum, ut, si res postulasset, auxilia ab sociis , ne supra quinque millium numerum , accipe

ret. L. Quintium superioris anni consulem legari ad id bellum placuit. Alter consul, cui Italia provin

earent, hellum iniri; vide ad XXIX, a , n. a, et XXXVIII. 48. n. s.

poterat

4. L. Quintiam .... D ri ad id bellum: sie T. Quintio in Maeoaonia hellu in gerenti legati ex Scio ad.

Cap. I. r. Getisternium. Ille Cre. ver. et D r. observant, non tantum ex causa qtiadam sorte suppeditata.

ed etiam alatis temporibtis et incertis quihusdam templis leelister vita indiei inlita fuisse; et huius genetis loci isternium notari in Kalendatio Idibus Novemb. his verhiat mitim indicium . nempe diis. LEN. - nostiis Per uisitim est; vid. aQ V;

12쪽

LIB. XXXVI, CAP. t , a

cia evenisset, cum Boiis iussus hellum gerere, utro exercitu mallet ex duobus, quos superiores consules habuissent; alterum ut mitteret Romam =, eaeque urbanae legiones essent paratae, quo Senatus censuisset.

II. II is ita in senatu ad id, quae cuius provincia foret, decretis, tum domum sortiri consules placuit. Acilio Graecia, Cornelio Italia evenit. Certa deinde

sorte senatuscousultum factum est: quod Populus romanus eo te ore duellam iussisset esse cum rege Antiocho, quique sub λPerio eius essent, ut eius rei causa suimlicationem iNerarent consules; utique

M'. Acilius consul Iudos magnos Ioui Doueret, ei dona ad omnia Automaria 4. Id votum in haec verba , praeeunte P. Licinio pontifice maximo , consul nuncupavit : ti Si duellum, quod cum Antiocho rege sumi M popuIus iussit, id ex sententia senatus populique M Pomani consectum erit hium tibi, Iupiter, populusis Pomanus ludos magnos dies decem conti rivos iaciet, D donaque ad omnia pulvinaria dabuntur de pecunia,n quantam senatus decreverit. Quisque magistratus M eos Iudos quando ubique saxit, hi ludi recte secti, γγ donaque data recte sunto , D. Supplicatio indoab duobus consulibus edicta per biduum fuit. Consulibus sortitis provincias, extemplo et Praetores Sor-

dii; XXXII. 28 estr. et saepe aliis imperatoribus: nee lamen L. O in. iii d.inde tilla in hoe bellci mentio est; DoLer. Cotis. XXXV. 23, ad XXXVI, 17. n. t. et XXXVII, I . n. 6; Lips. de Mil. rom. ll. io. g. cum Boiia itiastis bestiam ge

rere . . . alteram vi muterer Romam

eici vide ad XL. 3O, n. a. Cap. II. I. Hs ilia in aenatia, ad , ob, id, quae cuius etc. sorte legendum esset evitisque, vel eum Bened. quae et mitis. u. Certia d inde sorte eie. posteaquam sorie, sortitione, deeretum est; Em. An leg. Meta deinde animo p3. Vtique M'. Aellitis eonstit Dis a magnos IoMi D ere . et dona

ad omnia puloinaria; vide ad V. 3 . n. 5, et XXVII. 33 , n. έ. 4. Donaque data Nete sunto; vide .d XXu , io , v. a.

13쪽

Τ. LIVII

Ioliti sunt. M. Iunio Bruto iurisdictio utraque= evenit, A. Cornelio Mammulae Bruttii, M. Aemilio Lepido Sicilia. L. Oppio Salinatori Sardinia, C. Livio Salinatori classis, L. Aemilio Paullo Hispania ulterior. His ita exercitus decreti. A. Cornelio novi milites ε.

conscripti priore anno ex senatusconsulto a L. Quintio consule, dati sunt; iussusque tueri omnem oram circa Tarentum Brundisiumque. L. Aemili Paullo in ulteriorem Hispaniam praeter eum QAEP-citum, quem a M. Fulvio Ρ praetore accepturus esset, decretum est, ut novorum militum tria millia duceret et trecentos equites; ita ut in iis duae partes socium latini nominis, tertia civium roma-NOrum esset. Idem supplementi ad C. Flaminium, cui imperium prorogabatur, in Hispaniam citeriorem est missum. M. Aemilius Lepidus a L. Falerio, cui successurus esset, simul provinciam exercitumque accipere itissus: L. Valerium, si ita videretur. Pro praetore in provincia retinere, et Provinciam

ita dividere, ut una ab Agrigento ad Pachynum esset, altera a Pachyno Tyndarium : eam maritimam oram L. Valerius vig nti navibus longis custodiret. Eidem praetori mandatum, ut duas decumas Du- menti exigeret 7 ; id ad mare comportandum devehendumque in Graeciam curaret. Idem L. Oppio de alteris decumis exigendis in Sardinia imperatum: ceterum non in Graeciam, sed Romam, id frumentum portari placere. C. Livius praetor, cui classis evenerat, cum triginta navibus paratis traiicere in

S. Bruto inrisdietio viroque meniim . os de mas frumenti exuvide ad XXv, 4i . n. geret, dandas ex agro decumano, in Sicilia a pi, blieanis redon plo. s. A. Cornelio nori milites ele. Cons. XXXVII. I exir. - Mox pro eous XXXV, έ t. id sorte leg. el, vel ea id.

14쪽

LIII. XXXVI, CAP. a , . 3 Ι Graeciam primo quoquc tempore iussus, et ab Ati

lio naves accipere. Veteres naves, quae in navalibus erant, ut reficeret et armaret, M. Iunio Praetori negotium datum est, et in eam classem socios

navales libertinos 3 Iege Pet. III. Legati terni in Ascicam ad Carthaginienses e Iin Numidiam ad Dumentum rogandum, quod ira Graeciam portaretur, missi; pro quo pretium Sol

veret populus romanus. Adeoque in apparatum curamque eius helli civitas intenta fuit, ut P. Cornelius consul cdiceret, Qui senatores essent, quibuS-que in senatu sententiam dicere liceret , quique m norra magistratus essent, ne quis eorum longius ab urbe Roma aliret, quam unde eo die redire Posses; rime uno tempore quinque senatores ab urbe Roma abessent. In comparando impigre classem C. Livium Praetorem contentio, orta Cum colonis maritimis, paulisper tenuit. Nam . quum Cogerentur in classem, tribunos plebei appellarunt : ab iis ad senatum reiecti sunt. Senatus ita, ut ait unum omnes ConS ntirent, decrevit, vacationem rei navalis his colonis non esse . Ostia et Fregenae et Casinum novum et Pyrgi et Antium et Tarracina et Minturnae et Sinuessa suerunt, quae Cum praetoro de vacatione certaverunt. Consul deinde M'. Acilius ex senatus

consulto ad collegium fetialium retulit : Usine ut

ma vilirer . . . . abessena ς eons ad

15쪽

I 2 T. LIVII

que regi Antiocho insceretur bellum, an ad Praesiadium nuntiaretur ' et num Aetolis quoque s aratim indisi iuberent helium t ei num prius societas eis et amicula renuntianda esset β, quam bellum indicendiampFetiales responderunt: Iam ante sese, quum de m limo consulerentur, decresse, nihil referre, lysi coram, an ad praesidium nuntiaretur. Amiciliam renuntiatam rideri, q-m legatis , toties repetentibus res, nec reddi, nec satis feri aequum censuissent. Aetolosustro siti hestam indixisse, quum Demetriadem, sociorum uriam, Per seim Occupassent; Chalcidem terram rique oppugnarum issent ; regem Antiochum in. Europam ad bellum Populo romano inferendum tra

duxissent. Omnibus iam satis comparatis, M'. Acilius consul edixit: M, quos L. Quintius milius conscri

psisset , et quos sociis nominique latino Θρ rasset, quos secum A prouinciam ire oporieret, vi tribuni militum Dysonis Mirimae et tertiae, uti omnes Brun disium b Idibus Maiis conuenirent. Ipse ante diem quintum Nonas Maias laludatus Vrbe egressus est.

Per cosdem dies et praetores in provincias profecti

sunt.

IV. Sub idem tempus Iogati ab duobus regibus, Philippo Macedoniae et Ptolemaeo Aegypti RO-

3. Melaena eis et amicitia renuntianda . vida na XXV, is , n. 5. . Iam anti sese, quum da FH-lim . . . nuntiaretrar I vide ad XIXI, 8, v. 4. 5. - Toties rem eruatis res, nee reddi. nee satis seri ete. vide ad I, 22, n. s. S. Vel omnes Brtiniustam ete. vIda ad XXII; xx, v. u. - Ante diem minium Nonas M. mitiuattis e. .

vide ad I, 26 , n. I, et VI. 3,

n. s.

Cis. IV. r. Ptolemnis Aegrali. V em rege post Ae mi olim vulgatam eum Crev. alii abhine dele verunt ἔ aed eam Doering. revocavit, quia, ut ipse Drah. testatur, vel L

lib. ad tiniim omnes eonstanter eam ervant; nec eiusdem vocabuli repetitio in orationis simplieitate o sensioni esse dehet. LEN. - M'. Aellio e stili non defuisset; vide ad

III, 46, n. 3.

16쪽

Λ. C. Is . V. C. 56 I.

LIB. XXXVI, CAP. 4

mam venerunt, pollicentes ad bellum auxilia et pecuniam et frumentum. Ab Ptolemaeo etiam mille pondo auri, viginti millia pondo argenti allata. Nihil eius acceptum. Gratiae regibus actae e et, quum uterque se cum omnibus copiis in. Aetoliam venturum, belloque intersuturum polliceretur, Pt Iemaeo id remissum; Philippi Iegatis responsum, iratum eum senatui populoque romano iacturum, si M'. Acilio consuli non defuisset. Item ab Cartha- .giniensibus et Masinissa rego legati venerunt. Camthaginienses tritici modium y mille, hordei quingenta millia ad exercitum, dimidium eius Romam apportaturos polliciti sunt; id ut ab se munus Romani

acciperent, petere Se: et elassem suorum suo sumptu

comparaturos; et stipendium , quod pluribus pensionibus in multos annos deberent, praesens omne daturos. Masinissae legati quingenta millia modium tritici, trecenta hordei ad exercitum in Graeciam; R mam trecenta millia modium tritici, ducenta quinquaginta hordei; equites quingentos, elephantos viginti regem ad M'. Acilium consulem missurum. De frumento utrisque responsum, ita usurum eO POp Ium romanum, si pretium acciperent. De classe Ca thaginiensibus remissum; praeterquam si quid navium ex foedere deberent. De pecunia item reSponsum,

a. nitiei modium mille: summam tritici mendosam esse, ex ea summa , quam mox a Nasinissa . quam

qve XLIII , 6, ab eodem et a Poenis Alalam legimus, nee non ex XXII. 3ο, et XXVI, έο, iam eolligerunt Sigon. et Drah. Ille ex XLIII, 6, eoni. tritici x C. M. . ii. e. decies centena millia, ut li-hrarii non assequuti stat uotas, vel in Pal. 2, tritiae. modium Mnt namillia ; et ex Lov. s. hordei quin

quaginta millia. - assem moriam auc sumptu c. vox avortim sorte tollenda et orta ex aeq. auo et prima

17쪽

V. Quum haec Romae agebantur Chalcido Antiochus , ne cessaret per hibernorum tempus, partim ipse sollicitabat civitatium animos mittendis legatis, partim ultro ad eum veniebant; sicut Epirotae communi gentis consensu, et Elei e Peloponneso venerunt. Elei auxilium adversus Achaeos petebant, quos, post bellum non ex sua sententia indictum Antiocho, primum civitati suae arma illaturos credebant. Mille iis pedites cum duce cretensi Euphane sunt missi. Epi-POtarum legatio erat minime in partem ullam liberi aut simplicis animi. Apud regem gratiam initam volebant

Cum eo, ut caverent L ne quid offenderent Romanos. Potebant enim, ne se temere in causam deduceret, exposuos aduersus Italiam pro omni Graecis , et Primosi eius Romanorum' eo luros. Sed, si ψω Posset terrestrigus na Issusque coysis Praesidere Diro 4, ωρίδε eum Omnitas Disotas et urbitas et Portubus suis accepturos. Si id non posset, de ecari, ne se nudos atque inermes, romano bello obiiceret. Hac legatione

id agi apparebat, ut, sive quod magis credebant

abstinuisset Epiro, integra sibi omnia apud cxercitus romanos, essent, conciliata Satis apud regem gratia ,

Cap. v. r. Qiatim Mee Romae agebantur ἔ non dubito . quin ex iis . quae ad i. 4o, annotata sunt, h. l. et e. r5 pr. legendum sit Μεν--tur ι Dis r. Possis et diam age nistur. - cessaret per Athernorum rem at vide ad II. x8, n. r. Illud per abest a NA. Barber. non improb. Gron. ut vel intelligator, vel sen aus sit: ne tempus hib. otiosum

dii Polyhius. XX. 3, quem Cous ad aeqq.

vide ad ulli, a 4, u. 3. - quid eriderent Romianos; vide ad Ill.

II. n. I.

3. Praesidere Epiro; vide ad x.

x , n. 3. Mox omnibus e NM. re. cepimus pro vulgata lectione omnes.suadente Cron. 4. Nialas atque inermes roman

bello Mikerer ; vide ad III, is, v. s. et XXXV, 43, n. 4.

18쪽

LIB. XXXVI, CAP. 5, 6 i 5

quod accepturi fuissent venientem; sive venisset, sic quoquo spes veniae ab Romanis seret, quod, non exspectato longinquo auxilio ε ab se, praesentis viribus succubuissent. Huic tam perplcxae legationi, quia non satis in promptu erat, quid responderet, legatos se missurum ad eos dixit, qui de iis, quac ad illos Seque communiter Pertinerent, loquerentur. VI. In Boeotiam ipse prosectus est, causas in Spe- Ciem irae adversus Romanos eas, quas ante dixi , habentem , Brachyllae necem, et bellum a Quintio Coroneae, PropteP romanorum militum cacdes, illatum ; re vera per multa iam saecula publice privati inque labante egrcgia quondam disciplina gentis et multorum Oo statu, qui diuturnus esse sine mutationu rerum non posset. Obviam es susis undique Boeotiae principibus, Thebas venit. Ibi in concilio gentis, quamquam et ad Dolium, impetu in praesidium ro- uianum facto, et ad Chalcidem commiserat nec as. Longinqtio auxilio, quod e longinquo veniret . ut μακρα βοηθεια eis ἐπιβοηθεια et παραζοηθεια in Aeneae Poliore. e. is; Xenoph. 0rop. V. 4. u. 4 , et Doldib. I l. s. I. a, ubi eous. Schweigh. CAP. VI. r. Causas in speeiam iraes vide ad VI, 4. u. I a Mersus

Iranianos eas, quias anta dixi ele.

v Ide ad XXXIII. α - as, et XXX Iv. 4 . Ad seqq. eon . Polyh. XX, έο , qui singula insitis tradit. u. αδ leo prDatimque labante tar giri quondam disciplina gentis vide

ad Praes n. 13 γ, et mutiorem eo statia praesente liominum atque iu-ptimis domi uobilium. Mi diu --nias esse sine muto isne rerum non osset , h. e. multis ita aeuuin agentibus eumque priualartim rerum fila tum ol tinentibus, ut perdita republiea illis opus esset, ut, nisi rean publicam turbarent et moverent, et,ie iudicia ae legum minas ellu rent, suum statum propediem mo-lum et eversum viderent: quales

deserihit Sallust. in bello Calii. et Cieero in Calii. II, qualemve pingunt instigatores Leesque civilis belli Caesar. Sallustius, Lucanus , Petro nius; Cton. eoll. XXXV, 34, n. 3. lI, M; Sueton. Caes. 27, et in prim. ioeo egregio Polrb. XX,

s. de perdito reip. Boeotorum statu. Idem eoui. talantem egregiam q. diseiplinam gentis et multorum eum aιartim, M. causas belli habentem. Lumo mia ortim eo statu , fici e

sistente; Drah.

19쪽

T. LIV ii

parvis nec dubiis principiis bellum, tamen eandem orationem exorsus , qua in colloquio primo ad Chalcidem , quaquc per legatos in concilio Λchaeorum usus erat, ut amicitiam secum institui, non bellum indici Romanis postularet; neminem, quid ageretur 4,sallebat. Decretum tamen sub levi Verborum praetextu pro rege adversus Romanos factum est. Hac quoque gente adiuncta, Chalcidem regressus, praemissis inde literis , ut Demetriadem convenirent principes Aetolorum , cum quibus de summa rerum deliberaret 4, navibus co ad diem indictam concilio venit. Et Amynander accitus ad consultandum ex Athamania ; et Hannibal Poenus, iam diu non adhibitus, intersui tot concilio. Consultatum de Thessalorum gente est, quorum omnibus, qui aderant, voluntas tentanda videbatur. In eo modo diversae sententiae erant, quod aIii extemplo agendum; alii ex hieme, quae tum sememedia orat, disserendum in veris principium; et alii legatos tantummodo mittendos, alii cum omnibus copiis eundum censebant, terrendosque metu, si

cunctarentur.

VII. Quum circa hanc sere consultationem disco-ptatio omnis verteretur, Hannibal, nominatim interrogatus sententiam , in universi belli cogitationem regem atque eos, qui aderant, tali oratione vortit:

3. Neminem , quid ageretur , faulavit non hene reserri potest ad Oratia. Nelitia flueret oent.. si Ie

raret. Neminem quidem . Mise agere tir . fatiebat, i. e. latetat; Dish. - Εt ita recepit Doering. qui in hoe

loeoanaco uition agnoseere nolit.LEN. - MADA Merborum praelestia. Non aperte enim hellum adversus Bomnis

nos fuerat decretum , sed res leviter tantum verbis speeiosis legebatur ita, vi nihil obseuri esset. LEM. 4. Cum quibus de summa rerum s vide ad Ill. 5 . n. 6 deliberaret; es. X v. 45 extr. - m alii legatos . dei. α; Dv Cap. VII. r. nonnibal, interrogatus aevientiam s vide ad XXXil , 23, n. I J. - nti oratione ete.

cons. Iustiti. XXXI, 5, et Appian.

20쪽

LIB. XXXVI, CAP. 7

M Si, ex quo traiecimus in Graeciam, adhibitus es- is sem in consilium, quum de Euboea, de Achaeis, is de Boeotia agebatur, eandem sententiam dixissem, is quam hodie, quum de Thessalis agitur, dicam. is Ante omnia Philippum et Macedonas in societatem is belli quacumque ratione censeo deducendos e4So. M Nam quod ad Euboeam Boeotosque et Thessalosis attinet, cui dabium est, quin, ut quibus nullaeis suae vires sint, Praesentibus adulando semper, M quem metum in consilio habeant, eodem ad impeia trandam veniam utantur7 simul ac romanum exeris citum in Guaecia viderint, ad consuetum imperium is se avertant2 nec iis noxae suturum sit, quod, quum is Romani procul abessent, vim tuam praesentis exer

is citusque tui experiri noluerint8 Quanto igitur priusu potiusque est, Philippum nobis coniungere, quam M hos 2 cui, si semel in causam descenderit γ, nihil

is integri futurum sit, quique eas Vires asserat, quaera non accessio tantam ad romanum esse bellum, sedra per se ipsae nuper εustinere potuerint Romanos.

M Hoc ego adiuncto absit verbo invidia i qui duis bitare de eventu possim 2 quum, quibus adversus is Philippum valuerint Romani, iis nunc fore videam is ut ipsi oppugnentur. Aetoli, qui Philippum quodra inter Omnes constat vicerunt, cum Philippo ad-53 r. r. - Vomit a Thessalorum gente; Drah. Cotis ad Ill . 63. n. r. a. Simul ac romaniam , forte ac, simul r. ete. Gran. 3. Si famel in evitisam nostram uenderia, ad paries nostras transistetit. Sie dissentientes in evitisam dea era XLu, 33. - Nihil ina risit. au. Sensus est : qui, si semel nobis.

eum arma iunxerIt. nequaquam P alea mulare consilium et eum Romanis in gratiam redite poterit. Nihil integri . tit observat Doering. aliquia asse dieitvr ei, eui. τε semel asseeta et ineboata . Potestas pro artiaria agenae erepta est ita, ut a eonsilio semel rapto reeedere nequeat. GR.

SEARCH

MENU NAVIGATION