장음표시 사용
171쪽
es caliditatis signum, Polemon sed Adamantius fortitudinis, o felicitatis. Thasis. Cum
brachia adeo, fuerint oblonga, ut manus ad genua perueniant, sublimitatem animi, , arrogantiam , m regnandi cupiditatem arguit, id que a cordis caliditate, o humiditateprouenire dixit. Aertus, non quod extremitas medi, digiti manus genua tangant, sed licet d sciat mensera quatuor digitorum humilitatem, oe fortitudinem denotare serpsit. ristotelem legimus exerto brachi uisse, Alexandrum . Magnum tales manus habuise dicitur, 'st ob id audaciam cum probitate , 'V largitate ostendisse. ortaxersem longimanum, quod dextra manus sinistra longiorem haberet, cognominatum essesertur, unde Perse m regibus tumfacilitate, humanitate1ue, tum animi magnitudinepraestitisse. Vinae breuiores, ut comedentes cogant cpput occurrere manibuS.
V AΝ D0 vero decurtantur brachia signum est amantis disi ordia m, 'H ignorantia,
ristoteles ad Alexandrum. Breuiores visae, ut ad genua non perueniant sed in co-- medendo cogant caput occurrere manibus, malevolos, atque alienis malis gaudentes,m invidos sentant, Adamantius ,sed Polemon addispessimos oe malorum ministros. Inpetrea interpretatione omniaperuersa repperies. Rhasis. Curta brachia timidum hominem ac malitiae amatorem innuunt,idque exsuperiori adducta ratione, sicilicet e liditate, es siccitaleprouenire dixerunt. Albertus. Cum autem prolixitas haec ad mur desinit, velparum ante, malevolos declarat homines, alienis malis gaudentes, qui inuidi iocantur, m quicunque cibos cum desiderio sumentes extendunt ρs , Pt occurrat manibus, isdem vitise obnoxij sunt. Sedconfundit omnia. Brachia venosa.
Ι N HV a Amris Polemon tribuit ei venas in brachiopesicuas.
De Manibus. Cap. 42. ANIM ALIV M libroῖmmus Peripateticoruprinceps, manus,ait,partes sunt palma , digiti, , nodus, cum quo brachiale coniungitur. Pars interior manus, Pola, ex terior neruosa, sty carnosa dicitur. Manus magnae, articulatae, &neruosae. VB I ip dibus agit oristoteles in Phlysiognomonicis, etiam de manitus intestigi voluit. cum communem mulineant rationem, ob id magnae manus articulatae, F neruosae robustos ostendit secundum ea, quae sent in anima, stes refert eos adinsculinumgenus .e tinfigurasortis,-animosi tribuit utrique extrema corporis fortia, oe magna, stes per manna ex trema non nisi manus, pedes, oe similia intestigit. Polemon, m e damantius in figura fortis etiam pedes, oe manus bene articulatas tribuunt. Ssertia habuit manum amplam,m prae u-gam, my digitorum compage adeo firma, ut ferream loleam rumperet, oep ongam equestrem Ianceam a calce Abiatam attolleret. Selinus Baia Gisfilius lata manu, 'H teretibus membris
fuit Juit bellator fortissmus, nullo unquam labore, aut corpus fatigari, aut animus debit,
172쪽
Manus paruae, graciles, & inarticulatae. ID A Iab eodem in loco de manibus etiam intelligens ait. Paruae manus, graciles, σmale articulatae, potius visu delectabiles, quam robuisse, molles notant, sicundum ea, qu e uni in anima , refert a femininum genus. Idemque in gura imbecillis imbecistia tribuit corporis extrema, m timidi manus describit graciles , , longas , easdem quoque ab eo tribu ut ei Polemon ,, damantius. Manus delicatar, & molles. 0 S, quae carni Aristoteles, , alij triIuunt, manibus tribuemus,quia reliquas corporis partes contectasportareselemus; γ quisquis physiognomonica cientiam exercens, honestus manus contrectarepoterit. Oristoteles in animalibus ait. Duri carne inepti mente,
Lui vero molles ingenis. In CPh gnomonicis tepo hec habet secundum Suessani transatis-nem. Caro dura, , habituatae naturae insensibilem significat, laenis autem, es bene n/ta, σω bilem, nisi in forti corpore, m habente extremitates duras hoc accidat. Sed hoc ex Paria textus corruptione, tum Suessani interpretatione, quid igniscent, Platani Votest, s dum si 'sum versioni accommodat ,proh Dij immortales in quantas labitur ineptias. Sed textus ita a
commodandus est. Caro laenis sngenio um significat, dura quidem, es boni habitus, ides μ' perflua, issensibilem, nisi in forti corpore, es habente magnas, fremitates hoc accidat, Et in figura 'ingeniosi. Caro humidior, , mollior non si perflua, neque pinguis valde, γ cμα
subtilis. Valenus, oe Rhases temperati corporis signum dant cutis 2bissitatem. Polemon, ω damantius. Ossanus tenerae, , molliores optimi dicuntur esse ingeni, argumentum. Et in figura ingeniosi dant ei carnem mollem, oe mediam. Cuius rationem a ferre tentandum.
Legitur naturali historia quamplures Fui , qui subtiliorem animi constare non sanguinis subtilitate opinatisiot sed cutis, aut corporum operimentis, es ob id magis, minusue bruta esse , ut ostreas testudines, bouum , oesiuum terga. Sed ristoteles secundo de anima cribit hominem gustum prae caeteris animalibus certiorem habere, est enim gustus, tactus quidam , ob id, qui
tactvraestantiorsi etiam caeterorum animaliumprudentisimus. Unde inter homines σ- ρη t, idest duri carne, hebetes, μαλα πο μ, αι, idest carne molles, ingenio si, nam qui huiuμο-
di carne constant, meliorem tactum, oe ob id meliorem senseriam facultatem, oe inde molioris esse intellectus, quia sensium bonitas distositio es ad bonitatem intellectus, quia bonitas tactus ex bon equitur temperatura, oe bonam complexionem sequitur nobilitas animae, visae' pius diximus. Vnde quibuspraestantiosuerit tactus, praestantiorem quoque inesse animam, mpesicaciorem mentem infertur. Sedpueri, oe mulieres mollessiunt carne, oe ab eodem oristotele consilio, , ingenio inualidi dicti t. Luibus restondendum, mollitiem duplici de camsa euenire , siue ex complexionis bonitate, quae rara sit, oe bene di*osita, siue phlegmatis redundantia , qua conflant pueri, oe mulieres. Ob id Fabius in malaco sanum dixit, quasi in camnis mollitie, , raritate jummam intelligi mentis sanitatem, idest prudentiam, spersticac am. Non probat Pnnius illos, quisubtilitatem animi constare non tenuitate sanguinisputant, sed cute, operimentisque corporum maρis, aut minus bruta esse, boum tergora fetas buum ob aretenuitati immeantis stiritus, nec purum, liquidumque tra mitti. Elephantorum quoque te gora impenetrabiles petas habent, cum tamen omnim quadrupedum subtilitas animi praecipua X penetrabilis
173쪽
penetrabilis illi ,sic γ crocodilis tegorii duritia, olertia tribuitur. Manus durae, &superfluae Carnosae. EX his, qui Apra ex eAristotelis dictis iussis Physiognomonicis adnotauimus, duras manus , maxime carnosias ruditatem notare discito. Hinc Plautinisales adnotandi. Meus herus elephanti corio circumtectus non sius, neque plus habesapientia, quam lapis. Faruoi , . ruit G Gi χ, quasi crassipelles dicunt. Manus magnae, & durae.
VRAE, magniatur manui,fortem istum quidemsignificabunt, hau satis tamen bes' sinis idoneum . damantius.
Manus valde breueS. E R breues manusultitiam exprimunt. CPolemon, damantius, s ab eis Conciliator. Crassae manus. M N V S crasse nequitiam ostendunt, damantius, Tolemonis textus corrigendus est, nam pro habet μη βαρειαι. Manus pleniores, cum digitis longis., LENIO RE S manus, quae oblongos habent digitos fraces, CPolemon, F odaman tius. Cresse manus cum breuibus vltra mensuram digitis, tergiversore urem, , insidioseum dicunt, Conciliator. ibertus non longos ,sed breues dicit.
Manus angustae, & graciles. AN GJ V ST AE manus uraciles que, Polemon infidifimi, odamantius rapaci simi hominis esse dicunt. bmciliator tis inepte iracundos, oesobdos.
Valde paruae manus. V S ualde paruae, ersutae, uno gaudentes. Polemon, damantius. Graciles, & obtortae manus. GRACILES, m obtortae manus, nugacitatis, voracitatisque indisium, Milamam trus , Luod ex Polemonis textu forta in cecidit. Conciliator. Manus intortae, , graciles voracem, , siluacem, ex olberto. Manus
174쪽
Manus longae cum digitis longis . OPT M A M describens manus qualitate Ahistoteles ad Alexandra ait. Manus longae cu digitis longis, dominil uu significat habile ad multas artes, stes praecipue ad me hanicasMapiente in operibus,m boni regiminis signu. Cocibato quae ab eo excepit, habet.
pticuli manum generosi figura ingeniosi tribuunt ei Polemon damantius manu cles peli articulos generosis. Articuli manum longi, crassi, & asperi. STULTO fatuo p simam manus formam tribuens Polemon,ait. orticulos a steros, oecrassos, . oblongos, damantius extrema cra , d, sera. Ego Polemoni a sentior. Manum motus languidi, &dissoluti. N summa te cinaedi Aristoteles in Physiognomonicis Ucribit ei motus manum languidos, f
imbecilles. Polemon )bi de costo agitur, solutas manus ei tribuit. damantius etero eodem loco non λειώσ sed dicit.
Collisio, & fricatio manum. N figura auari tribuunt ei Polemon,'' Adamantius stissas manu collisiones, oe fricationes. Qui corpus, & manus mouent loquentes. V I vero frequenter mouetur, 'N loquitur motu manum est immundus, eloquens, ''deceptor, Aristoteles ad Alexandrum,eadem habet Albertus ab eo, ego potius loquacem,
V I vero est abstinens a motu manum, hic merὰ per si intellioZus, bonae disto sitionis, esseni consiliν, ristoteles ad Mimandirum, Eadem cAlbertus.
U I manus densiorum pilorum histidas habet, taxuria dat signum, MichaelScotus, quod nos quoque diutina experientia comprobatum hic apposuimus. Dcxtra , vel sinistra manu qui utantur. VER V M idpraetereundum non duximus quidnam morum portendat ambidexter uir, non qui consuetudine sed qui a natura ita nascatur. Cum sepius multos Videamus auraque manu ettentes, vel sinistrapro dextra. Vocant cyraeci ἀμιδερον , qui utraque
175쪽
manu pro dextra, Ptitur, Homerus δε ρρπῆ .utraque manu pariter ettentem Ariophanes ambitiuum, ambifariam Duum, Hipponax ambidextrum. Se prius ficiscitemur causam e m
dicorum colis, ob quid id feri contingat, zt certius quid praesulat, nanti camur. Ombidextram feri hominem illa ratione produnt physici. quod calor cordis afatimst promat in sinistrum latus, , hepatii ad dextrum. Luod vero sinistra Platur aliquis pro dextra, causam praeb' runt cor, item . hepar, ubi horum viseerum affluentior est vis in sinistrum latus corriat, id
Pero contingere , ubi inminis tam cor, quam Farsitum nancificantur. Mulierem vero ambi Extram non soci author est Hippocrates. Retulit fotimo libro Yonius. Tatio est ex naturae debilitate, si enim ambabus manibus ob neruorum robur viri utuntur, optima ratione nulla mulier Ptetur , .lsatis habeat si una lxtra, vel modice utitur. mazonidas dextram amburere mamina olitas dicunt ot in proximam manum plus commeans alimenti , valentiam concitaret ei, quae fer naturam invalida habebatur. Hos ego viros nunquam recto Tel optimos existimarem, i m quia quo praeter naturae ordinem nascitur defectum naturae arguit, spraecipue circa duo praesigni vfcera cor, , hepar, tum ex siuperabundanti calore ob id iracundos,calidos , iniurio os, . deceptores argumentarer, nec meam opinionem Efellit unquam experientia,
cum eiusmodi viros temper tales con 'exissim, speiores hominum esse,quisinsrahola tantur. HI ael Sophi Persarum Rex sintra manu agiliore, , validiore erat, ob id ardens in crude- . litate, vel ad breuis um temporis momentum, , in Venerem pronus. De digitis. Cap. 63Am MALIVM libro oteles ait. Digiti quinque numero, digitipars, qua si fletibi, nodui,sive articulus, quae rigida constat,internodium.
Digiti grossi , & breues. GRO S SIT I E S digitorum, oe breuitassignificat insipientiam, 's' stoliditatem, H-stoteles ad lexandrum: Tolemon in e operis haec habet, Breues, mpingues digiti, tum pedum stolidos ostendunt, a qui quidem vitio exemptos eos dicimus, qui corpus Miue lingue, neque breue habuerint. Aertus parui, crassi inuidum inerum, , audacem in
Digiti breues, tenueS. REV ES, , tenues digiti stultum demonstrare dixit e bertus. Longi manus digiti. VT midimus superiori capite, ortoteles ad lexandrum fribens longos digitos cum
manibus longis mechanicum sapientem, oe boni regiminis significare dixit, Ο bi optiamum mirum destribit, tribuit ei longas palmas, longosque digitos declinantes adseubtil, tatem . Plinius ex CArtotelepraelongos digitos breuis vitae signum esse dixit.
176쪽
Digiti longi, molles, & inuicem distinies. IN H- insen, si Polemon, F damantius tribuunt eis imp ices, odamantius molles, longos, m distantes inuicem. Plinius L picarum gener ribens facilius discere sermonem istas dixit, quibus quini simi digiti in pedibus. Inter nobiles, mplebeios discretionem digitorum facit numerus, quipraestant quinos np de habent digitos, caeteri ternos, Solinus, m e puleius. Polixena, Pt a Darae Phragio describitur, digitis era rolixis sed animo simplici, larga,
Digiti retro conuersi. DIGITI qui curvantur ursum, ides, qui retro curuisunt es enim inepta, oe barbara Michaelis Scoti loquutio liberalem hominem, Optimae capacitatis, o scissum, oe boni intellectus ostendunt, fisi minus eius doctrinam approbamus, id ratione, , experientia a veritate non abefesepissime cognouimus. rgumentum a contrario signo rapacium animalium, carniuorae enim aues, oe rapaces, mi Uur, aquila, salco, accipiter, oe similes cu uos digitos habentes, maxime rapacessunt. Idque etiam ex apparenti more. sui enim laeti, opertis manibus, oe digitis retro conuersis sunt, auari, oe rapaces Etas, m incuruas habent. Jta efformati sunt, munificentissime Princeps, digiti tui, aperti, , retro conuersi, Pt iere liberalitatis simulachrum ostendant.
Digiti in manibus superflui. Vt sex digitos in manibus habent, vel quatuor quemadmodumstet euenire, mi etiam
claudi, oegibb aliquantulum imprauitates lectisiunt, quia minus in necessarijs aber se rauit natura, est enim, ut sepius dira mus, praeter naturae normam. Volcarius sed
ritus in Poetica illustris habitus, dicunt appellatum fuissedigitum, quod singulis manibus sex due gitos haberet. Sic Horatu baesidigitae appella sunt. Iactare digitos. DI si IT 0S iactare interloquendum, vehementis naturae est. Socrates semper inter loquendum , agente id orationis dehementia, iactare digitossolebat, , crines Cellere, i recte etiam Zopyrus GPhysiognomon indicauerat. Erat , moiliciis nota apud Ciceronem, no digito casuscalpere. De coxendicis. Cap. 44.
M si Ν A duo ossa, ad os, quρd sacrum dicitur, apposita, ingentibus processibus, pro
diuersa constructione, spartium, ad quaspertinet micinia, variam denominationem habent, nam parte, qua crura inseo sinu recipiunt, coxendices dicuntur, Greciso sim, ibi lata sunt, versus ilia, dicuntur ilium ossa, vulgus anchas Tocat, de quibus praesens est simo, aut, orsum adpudenda, ossa pubis dicuntur,rectiora in viris recurua magis versus ex
177쪽
teriora inseminis, ne rarium prohibeant. Oila coxendicum exterius apparentia .
N C H A J V M ossa, quum exterius protenduntur fortitudinem demonstrant , , virilitatem , Masees, . eadem ab eo Conciliator. Coxendicum ossa gracilia. N CAI A RV M gracilitas, mulierum amatoremsignificat corporisque debilitatem, , timorem. Conciliator ex Rhasi. De natibus. Cap. 43. IN postrema thoracis parte nates fiunt, homini tantum sint hae decenter conglobatae, fidendi muni peraccomodae. ristoteles animalium libro ait subditum, quasi stragulum, excretoriae parti nates, siue clunessunt. Et in Physiognomonicis π γ- ωocat. Polemon, m damantius Dχm, quia eadem eisdem luasi verbis referunt, ideo sub diuersis nominibus de eadem re Diuulos existimamus. Pingues nates.
QVI CVN BV E carnosas pingues nates habent, molgessunt, ori oteles in Physiogn. N. ates praepinguidiores mulierum sunt. CPolemon, Ο damantius. Hasta Conciliator ilia vocat. Haec modi carne circumdata muliebrem animum denunciant. dAlbertus eadem. Isitito primi libri virilem figuram, m muliebrem , nam quae scribimus, factu lib. contemplari licebit . osseae nateS acutae.
VI CV NEVE nates acutas habent , osseas,fortes sunt. ristoteles in Plys Polemon , Ο damantius. Oglae nates virorum siunt. Aristoteles in format , uestrista ei dat nates contractas. Iidem duras dant Conciliator ilia dura, solida, , ossibus discreta ferum, oe bellatorem indicant, Leonibus comparatum. Albertus eadem. Cra Ciles nates siue, veluti desiccatae. NAT ES modice carnos, veluti desiccatae, malignos arguunt, a simili simiarum ingenio . Polemon, graciles, oe modice carnos, damantius addit rugosas, veluti et quatae , versipelles arguunt, tales enim habent , simiae. Conciliator. Ilia hirsuta. γ gosa, oe exili carne circundata, malignitatem te santur GimVs comparata. Ibertus eadem.
178쪽
Nates neque rugosae, Teque lenes.
IN figura friti Oristoteles tribuit et isthia neque Luia, neque omnino rugosa. IVadnaturalem causam referre licet, laeuitas ex humiditate, rugositas exsiccitato uenit,qui igiturnates inter rugosas, ζυ lenes habuerit, temperatus erit inter humiditatem, siccitatem se litudinis mitium. Desce moribus. Cop. 46. ANIMALIV M libro LAristoteles ait. Membri inspioris bipartita compactio crus, emur, quod biceps es armori ars ima tilin annectitur , erior coxendicis. Haec homtui carnulenta sent, cum animantes caeterae vacua carne habeant, neruosa sent, ulenta, my rigida: causa quod homo ius animalium erectus est, ct facit Uinere superiora possit, parti periori corpulentiam dempsit, inferiori addidit. oristoteli sei dicuntur. Polemon , Ο damantius de ijs verba non faciunt, cum quae de tibijs loquantur , de eisdem inteLligi iubeant. Remora ossea, & neruosa. V I coxas osseas, m neruosei habent ortessent, referuntur ad masculinum. e Astoteles in Gn s. Femora mollia, & inarticulata. V δ ero Qeas, es carnosas habent coxas, moste ni, , referuntur ad emininum,
sed ristotelis textus in Phl gnomonicis corruptus es. cum non osseas ,sidpingues,vel inarticulatas dicere deberet: nam haec ad semineam natura nisimilia,cui refert. Polemon, m damantius de tibijs loquentes, , de his intelli praecipientes, coxae, aiunt,inarticulatae, o molles, timidiores, , imbecilliores arguunt. Iidem in figurafatui improbi tribuunt ei crura crassa. Inferna mulierum magna ex parte crassorasent, Pirorum aute perna, cuius ratio est i triditate, es calore, na litori muliebri naturae, alimenti, unde augestis corpus portio minim ggeritur, quod si cere calor potest, residens Cero in imo, id corpulentius escit , auctius: in maribus Pero contrarium euenit, siquidem caloris copia sersem defertur alimenti pars magna, ubi esse tum ostendit ampliorem.
Mediocriter carnosae coxae. IV figura ingeniosi Polemon, damantius tribuunt ei crura, effemora non admodum carnsa, ides bene nutrita.
Fce mora, & lumbi pilos. V 0-M femora, es lumbi, abrique alijs corporis partibus, multis pilis intecta
sunt, eos luxuriae obnoxios indicato. Tol. dam. Breuia
179쪽
BREVI A erura malevolos, alienisque malisgaudentes, des invidos ostendunt , ut ex doctrina brachiorum habemus , es ex Polemonepesmos, , malorum ministros. Selinus Baiaretis ius, Turuarum Tyrannus decimus, procera satura fuit, verum breuior,bus cruribus, iniuriarum memρr , ingenioserfidus ,fraeceps in auersam Venerem, rarolue cum pellicibus coibat , De Genu. Cap. 47 FOS MORI genua annectuntur, ibique vertebra est, quaesidendo, vel ambulando ita si flectit, ut literae graecae figuram habeat; retro poples est, anterius mola, siue patella foris adiecta est, cuius munus est iuncturam tueri, curuatura ,, exuipartium Z esse,fac, linemiue mρtum sycere. Carnosa genua,
MULTI TV D0 carnis in genubus , significat debilitatem Pirtutis, es mosticiem, es referripossunt ad mulieres, quae ιenu cra se sunt. Aristoteles ad lexandrum.
Genua rumorem facientia. V I γ V ρα fuerint, cina disiunt, ην ad apparentem conuenientiam refert oristo: les in Physiognomonicis. Suessanusper γεννηρατρr genucrassos satis inepte interpretatur, - cum κραταν strepitus sit, non crassities, atqueper eos oristoteles intestigit, quibus d ambulando genua stridunt, oe rumorem faciunt , ut articuli manum compreMfacere olent. Polemon infigura cinaedi γανα ν ' .im Hs rumorem faciens, in odamantius γονυ vocat, idem exprimens.
Genua intus innuentia, & sese collidentia. GE N V A, quae intus vergunt, Polemon, addit damantius misi collidentia mulierosos Ioeminatosque innuunt. Conciliator. Genua inter se complexa, ut co uantur, femineam naturam ostendunt. Eadem Ibertus.
De Tibys. Cap. 48. Trini A subiacetgenu, a quo initium capit, , ad talos definit. Tibia dicebatur ab A
trusicis, quia ex ossibus tibiarum musica instrumenta conficiebant, quae tibias vocaverunt. Tibia per omnia brachio restondet, v armur visae, adeo , ut habitus ,-decor alterius ex altero digno statur. Graecis νη dicuntur. Articulatae
180쪽
Articulatae, neruosae, & robustae tibiae.
I tibias habent articulatas, neruosas, es robustas, anima fortes sunt, '' ref runtii r ad ma culinum genus, oristoteles in Physiogn. ad Alexandrum de rabens ait. TDbiarumgros dies designat audaciam, es Jortitudinem , inte gensper grossitiem, barbara interpretatione articulatas, robustas ob neruosas. Polemon, damantius. uiarticulatas solidas, , magnas tibias habuerint, egregiam naturae generos italem damantius addit 'H aptitudinemo demonstrabunt. Jidem1ue orti tribuunt crura carnosa. Homerus Vi
o Cruribus, s tibi', e r ambabus manibus. se Cervice forti, magnos robore.
Iouitis 5 fortiam describens, ait eum sui se torosis, , parum teretibus cruribus, sty maxime ad uram, oe erat eximiae fortitudinis, , tenerositatis.
Inarticulator, & molles tibi . VIBU S contra inarticulatis, m mollis tibiae timiditatem, imbecistitatem arguunt Polemon, m e damantius. Ab his Conriliator. Crura mollia feminitatis Hgnu.Zeno Cittieus, t ex Diogene habetur crura turgida,imbecillia infirmaq; habuit. Ualde exiles tibi ζ. PRAEGRACILES tibiae timiditatem, sty improbitatem notant. Pol. Ο dam. Apistoteles in Phus uu in Iura timidi crura breuia ei tribuit,ex que ipsi exceperunt, C.C ligula huiusimodi tibi' fuit, oe apprime timidus, ut diximus. Sed ad olexandrum cribens tibiarum gracilitatem ignorantiam notare disitsed textus ex arabica transatione male Perseus est , nam si crassiti ei ortitudinem denotare diximus, a siuo contrario exilitas debilitatem, stimiditatem indicat.
Graciles, & neruosς tibis ICV7V V E tibias graciles, m neruoseas habent, luxuriosi unt, oe referuntur
ad aues, ristoteles in Physiogn. Tibiles praetergracilitatem etiam neruos fuerint, ins modesti mam intemperantiam arguunt, Polemon, ω e damantius. Sed Polemon in figura luxuriosi depingit eum imbecillibus cruribus, oe neruosis, stes totus auit generis. Concillator. Crura subtilia, oe neruosa abundantiam veneris indicant, cum eorum humiditas nutrimentalis conuertatur in sterma . ristoteles Peripateticusgracissimi uis cruribus, oe luxuriosus, qui a Diogene destribitur. Caligula maxima fuit ceruicis, , crurum gracilitate, inde nec si ae, nec alienaepudicitiaepepercit. Domitianus etiam fuit deformis crurum gracilitate, quae tamen ei longa Paletudine remanserunt. Ex Suetonio. Ego quamplurimos amicos habeo tibi is praegracilibus, ut aulam, et lucustarum potius, quam humani generis videantur, oesiunt immoderatae, , me bilis luxuriae. ν