장음표시 사용
11쪽
3. Iat voluntas tua , si quidem tantae activitatis est, ut circa I ' nullum volibile potuerit manere suspens a s tantae actualitatis, ut absque distinctione, vel virtuali, suus sibimetips, sit amis: Eius formale obiectum , motivum vel terminativum hoc sit solata, Divina bonitas est, quam necessario amat , contingenter Vero crea tam , nullo modo possibilem . Ut natura non distinguitur a se ipsa ut libera nec virtualiter , attingit & materiale peccati, materialiter
9 Omnes sorte vocati sumus , praedesinati secundum tropositum ejus, qui operatur omnia seeundum eonsilium moluntatis sua sad Eph. i.) Neque enim nos ipsum elegimus , sed ipse elegit nos ante mundi. consitutionem ut essemus sancti, sibidem . Quae adeoque ad sanctitatem, & ad gloriam electio , non ex praevisis meritis, sed omnino gratuita dicenda est. Praedestinatio actus est intellectus , imperium icilicet, conno rins Divinae voluntatis decretum: sunt eius effect praedestinati sub stantia, glorificatio, iustificatio, vocationesque interruptae, dcc. Io. Deus, qui iustus est, non potest quemquam sine demeritis damnare, potuit tamen rςprobatione negativa exciqilexe homines a Regno coelesti, ut beneficio praecise indebito , quotquot igitur sunt tali reprobatione exclusi. , nullam suae reprobationis in se ipsis cauum requirant, secus autem qui ad poenam in tenebras eiiciuntur. Reprobationis effectus sunt peccatorum permissiones, sin iis impoenitentia, dene gatio gloriae, ac denique omnia quaecumque dona collata reprobis.
Ii. Ides CatEolica taee est , ut unum Deum in Trinitate , , Γ & Trinitatem in unitate veneremur, neque confunden tes Personas, ut Sebellius, neque substantiam separantes, ut Arius. Una ergo atque indivisa existente natura , n*merabilis facta es Sav-ctissima Trinitas tritas persona us su sentiis , nempe Pater est, qui enerat, Filius, qui gignitur, & Spiritus Sanstus qui ab utroque placedit, ut distinctiones sint in Personis, unitas in natura, quae mucit generans, neque genita, neque procedens.
12쪽
ia. Ex hae Fidei consessione duplicem ad intra processiopsam cognoscere necessse est, quarum una per intellectum, p voluntatem altera illam generationem esse, hane minime , fides Hoeet, culus discriminis ratio, quia Filius vi processionis in similitudinem naturae procedat, quod Spiritui Sancto negamus. Duae igitur Processiones, tres vero Persome, ac quatuor sunt relationes: harum tres ab invicem realem diis sinctionem important, spiratio autem activa a Paternitate, & filiutione non sic, nulla tamen perfectionem relativam importat . 13. In principio erat verbum , secunda scilicet Trinitatis Persona, quae ex cognVione omnium, quae sunt in Deo necessario, imo & creaturarum possibilium procedens , Verbi nomine proprie designatur , nec miniis filii, ac imaginis titulo nuncupatur, qui termini ipsi soli sunt proprii , quippe relative dicitur Filius, relative Verbum , ac imago, idemque omnino conceptus est ratio Verbi , ac Fibl. Con- substantialis cum Patre est , ut Nicaena Synodus Uversus Arrianos
Ig. Cum venerit Paraesylus , quem mittam vobis a Patre, quae utique tertia Ttinit iis Persona eli , ac proprie dicitur Spiritus, Donum , & Amor , erim processio onicum habens principium, duas ramea Personas expostulat necessario , tantaque processionis ejus a Filio necessitas est, ut si ab illo non procederet, nec etiam di stingueretur realiter: EJusyrticessio generatio Gn est , Deus tamen est, ut contra Micedstitiam Fides docet Catholiea, ae Synodus Getinnetalis secunda, iamri eosdem Haereticos constregara.
i 3. Evs simul e initio utramque. de nihilo condidit creatu I i1M i,tis Mir di corpoream, Angelicam videlicet,& mundanam cap. firmiter) spirituales sunt ergo. Angeli ciuuscum- qcae expertes mathnaf,k ω si illam spiritualem Mngas, at clitanu-
mersim mesti l Gq. ut impossibilE sit'dubs esse ejusdem speciei.
AEqui ct in loco ponitur, sed rati3 Elmalis non ejus substantia , Verum potentia oeerativa cum exercitio, a quo ubi catio ip distincta non est. pse istae e themo ad extremum sine medio transire i 6. Ut serpstini cognoscar propria ei deservit ut impressa species essentis, quilibet autem qtust quam inferior persecte superiorem comprehendit, at quo superior est Aselus; eo anivellatiores habet inuitas es by Cooste
13쪽
species. Deus. omnium eorda novit, Angelus autem , quae ad ordinem universi sperunt cognoscens , cum ad eordis secreta venimus prorsus in obscuro laborat nisi ad eum ordinentur: Sic de suturis contingentibus, ac gratiae misteriis dempta revelatione sustinemus. II. Intellectualem creaturam in omni ordine indefectibilem absolutE impossbilem reputamus , posTibilis tamen , ac de sacto imp cabilis Angelus est circa finem naturalem directe, eius autem deformmitas nec in primo instanti, nec connaturaliter , nisi a peccato su perbiae initium sumere potuit, quod nec error praecessit, aut potuit Praecedere. Quid autem peccati ejus fuerit obiectum inquiris P Non omnimoda cum Deo aequalitas, sed beatitudo naturass sine subiectione ad supernaturalem concupita.
FINIS. BEATITUDO. VOLUNTARIVM.
I 8. Audent media intrinseca bonitate , sola tamen bonitas fi- I nis formaliter voluntatem specificat, illorum vero electionem; omnes ergo, & solas actiones humanas esse propter finem ultimum necelse est, adeoque Bruta non agunt propter finem formaliter. Finis ultimus peccantis mortaliter est bonum commutabile, bratione boni proprii ipsius , in quo quaerit quae sua sunt. D. Aug. 14.
Civ. c. ult. amore sui initae ad contemptum Dei. Finis autem ultimus
iusti quamvis peccantis venialiter est Deus attactus habituaIiter. 19. Formalis beatitudo possessio Dei est, cujus essentia si methaphysice consideretur , in sola Dei unius, & trini clara visione consistit inempe misio es tota merces : atque adeo felix est visio , ut Omnem tollat miseriam, beatosque ab intrinseco impeccabiles reddat. Ex tali Beatorum visione deinde assignandae veniunt , tum. animae , tuir
corpori a dotes nempe pro illa Visio, Comprehensio, & Fruitio, pro corpore vero Subtilitas, Impassibilitas, Agilitas, δέ Claritas. ao. Voluotatium dicitur, quod est ab intrio co cum cognitione, aliud perfectum, aliud imperiectum, perfectum vero, vel liberum,
vel necessarium est , male proinde eonfunditur voluntarium cumlitae ro , ac proinde falsae propositiones r Sola violentia repugnat liker
tati : pιο luntaris fit, tare Duplex libertas est specificationis una, contradictionis altera: ad primam requiritur, ut voluntas possit hoc, vel illud eligere, hoc acceptare, illud respuere: ad secundam, ut possit hoc facere, vel non facere, agere, Vel non agere. ai. Vi
14쪽
a I. viatoris voluntas a nullo creato obiecto quoad exercitiumί
necessitari potest, ac per consequens, nec violentiam pati in elicien tia suorum actuum , nec Deus violentum simpliciter causare potest in creatura . Ut sit voluntaria omissio actum requirit. qui omittendi sit eausa , vel occasio , imo & debitum non omittendi si tame . omissio sit non positio actus, insuper , ut effectus ex Omilsone secutus imputetur , debet omittens aliqualiter ad variete , nihil enim Volitum, quin praecognitum.
aa. R Oralitas essentialiter consistit in relatione transcendentali Ira ad obiectum, ut subditum regulis morum, a quo actus
moralitas specific tur , quapropter essentialis ab obiecto desumitura circumstantiis accidentalis, utraque tum, ab actu, tum a libertate distinguitur. Eundem aditam ex diversis principiis, bonum,&malum esse repugnat, actus autem ex obiecto malus nunquam Rotest a mali. tia excusari, quamquam bona intentione fiati Unde falsa est illa quoque: licitum es absoluto desiderio, No. i 4. Inn. XI. & I 3. consimilis aliaeque per multae: actus in individuo indifferens repugnat per se. 23. Peccatum commissionis in positivo consistit, sicut & potentia peccandi, Omne i utem peccatum legi Dei contrariatur, ac in voluntate principaliter, ae intrinsece residet, quod suo modo appetitui sensitivo , non tamen aut sensibus, aut membris externis concedimus , ut autem mortale si plena ex parte intellectus requiritur admUertentia, plenusque,ex parte voluntatis consensus , sive autem omicsio sit , vel commissio , dummodo ex eodem motivo procedant, moraliter ad eandem pertinent speciem peccati. 24. Dividitur Peecatum in Personale, & Originale , hoc contrahunt quotquot per seminalem propagationem ex Λdam descendunt excipe Beatissimam Virginem in atque in sola carentia Originalis iustitiae consistit connotando tamen peccatum Adae in Divina abomi. natione irretractatum persistens, estque primo in specie superbiae, omnibusque per se, ac intrinsece voluntarium, non quidem per modum exercitii formalis, at vero terminative per modum effectus ex ordine ad voluntatem Adami, ut praecontinentem voluntatem aliorum . 23. Ad peccatum reatus poenae consequitur, infinitae quidem ex iustitia quoad durationem, non t mea quoad intensionem, vel se poena damni, Diqiliaco by Cooste
15쪽
damni, vςl sensim pueri vero qui sine BaptIsmodeeedunt, non sensus poena puniuntur, sed damni. Differt mortale a veniali, quod primum iit contra Iegem simpliciter, secus autem secundum , Perveniens ver ad usum rationis, sub mortali tenetur se in Deum convertere amoreeficaci, atque ideo nullo pacto copi ungi potest eum solo Originali Venule
.- DRimus homo conditus est eum persecta agendorum cogni- tione, & virium inferiorum sudiectione, Gratia Sanctifi- nte , Fide, Spe , & Charitate decoratus , unde ex amore justitiae sussicientem ha bat potet item actu d tam ad implendum quod cumque praeceptum in particulari, tam naturale, quam supernatu- Tale : tales enim habebat mirer ellus volantas , ut perseverare , vel non perseverare in ellus relinqueretur arbitris, γ' flaret ρον liberum arbia rium. P. 4ug. de Cpn. & gr. cap. I a. , at vςro, quia causa se n- ea erat moveri debuit concursu praedeterminante... a . Quinque susti status naturae, nimirum purie, integrae,Originalis iustitiae, lapiis, ex reparatae: in omnibus indiget gratia ad cognosce das omnes veritat collectivE sumptas, non tamen divisive . In natura autem lapsa eonititutus homo potest aliquod Opus moralitet super omni diligere, gravesque vincere tentationes. 28. Sine gratia nullus cognostere potest mysteria fidei, nee ad eam se ropr iis disponere viribus, adeoque facienti eisdem tantum, quod ine est, aut se non impedienti non confert Deus infallibiliter gratiam. Agnoscimva erati m lassicientem , agnoscimus efficacem , primam quae ad orandum sicut oportet lassiciat, essicax tamen non sit , secundam qu4 Deus facit ut faciamur , praebendo mires es Paclysmas moluntati. D. Aug. de gr. & lib. arb. cap. I s. , est ergo evicax ab intrinseco. 29. Gratia habitualis, qualitas est supernaturalis, naturaeque Divisae formalis participatio, hominem Deo gratum ex sua natura consti tuens , adeoque incompossibilis cum peccato; ab illa virtutes omnes,
uacumque forma iubitantiali, sic mea lituoi Plata,
16쪽
etenim scire potest, an odio dignus sit, ves amore, absque revel tione speciali. Nulla creatura potest gratiam producere principali-rer, quae tamen educitur, non erratur: Denique si quis dixerit ita 'quolibet bono opere iustum saltem venialiter peccare eidem anathema dicit Sacra Trid. Syn. sess. 6. ean. a 3. , actus autem qui dispinnunt ad gratiam ab eadem gratia habituali eliciuntur.
33. Fides es ad Haeb. Io.) Sperandarum subsantia rerum argumentum mn apparentium, Donum Dei, virtus infusa theologica: hinc repi Obatam nabes Pelagianorum haeresim propriis eam viribus committenetum, ae Semipelagianorum necessitatem gratiae ad Fidei inicium negantium , de quibus Arausc. a Can. 3 6. 7. g. Fidei ratio tarmalis subqua, est prima veritas in dicendo connotans primam veritatem in cognoscendo, ratio autem sormalis, quae, est prima veritas in essendo. 3 a. τοsulet in fide vibit basitans, Iac. I. nulla etenim hesitandi ratio cum Dei revelantis antlioritate nitatur , primae scilicet veritatis,
quae nςc fallere potest nec falli , postulat ergo in assentiendo fir mitatem, quae omnem , vel levissimam suspicionem excludat: Hinc igitur nobis excludenda venit ea propositio agensius Fidei supernatu palis sat eum notitia solum nobabili, cse. in n. XI. II. inter 6 3. Non est ergo fides opinio, nee aestimatio, ut voluit Abailardus sed certitudo firmior Seientia, Sapientia intellectu.
733. Umps dei es D/um m ηι - ad Ηaeb. Io. hine manifesta es Priscillianillarum blasphemia , Deum Authorem mendacii facien tiumi tanta igitur est infallibilitas fidei, ut ei, nec per se , nec petraccidbus possit subesse falsum . Regula fidei nostrae Ecclesia est 1
Spiritu Sancto directa r Gangelis non erederem, inquit Aug. contra ep. fund. c. 3. msi me Ecclesia Catholica moveret authoritas: Poterit
tamen, cui aliquid immediatὶ revelatum est, ut Prophetae, Angeli, Apostoli , illud fide Divina tenetet, quamvis non propositum ab
3 4 2ussiquis arime prodigia, ut eredat inquirit, magnum est ipse prodiagium s S. Aug. de Civit. 22. I. in evidenter enim credibilia sunt mini r η fidei mysteria: Duplex autem est credibilitas speculativa una pnua cognoscimus digna fide Divina esse mysteria ut credantur, Pra-όlica altera, qua iudicamus hic, vi nunc esse eredenda Phaec superis naturalis est, potest illa non esse 1 G6ncilia legitime congregata, Pontifex ex cathedra ε loquens non possunt errare in materia fidei, ad minum. L 33. Haec i
17쪽
33. Haee propositio Clemens XI. est legitimus,Petri successor immediate de fide et , non tamen de fide eit illam propositionem esse
de fide, quamvis contrarium aliqua censura sit dignum . Concedimus Peccatoribus fidem, neque enim per quodlibtit peccatum mortale amittitur, Triden. ses s. o. c. I 3. non tamen aut Haereticis , aut damnatis , neque etiam Beatis, adhuc autem & qui scientiam habent , fidem habere de eodem dicimus implicare. Hoc tandem ne cessarium est ad salutem , remuneratorem explicite credere Incarnationis, ac Trinitatis mytherium; reficienda itaque venit 22. prop.
inter 6s non nisi Mes unius Dei, tae.
36. OPes Virtus est Theologica a Fide , & Charitate distincta
Deum attingit eius innitens auxilio ad consequendam salutem, seu vitam aeternam: Habet igitur pro obiecto Deum , Beatitudinem obiectivam, quamquis sperat, pro ratione vero formali, sub qua axilium Divinum, ex quo sperat. De illa speciale praeceptum est , quapropter falsa oit ea prop. mino utilis unquam mite sua, π c. I. Alex. T. non tamen obligaret in casu , quod alicui facta fuisset relevatio suae damnationis. 37. Sper sive amore esse non potes , S. AH Ench. ad Laur. cap. 3. Amor autem quidam perfectus est, quidam vero imperfectus , primus est amicitiae, concupiscentiae secundus. Insuper , & concupiscentia, aut casta est, aut servilis, inordinata prima non est, & sie diligere bonum est , iecus esset, si diligeret Deum propter Deam habenis dum , es' Me fit finis , in quo quisimus , nam sic diligere malum es-D. Th. op. 6 I. c. 3. Finis ergo proximus, cujus gratia castae concupiscentiae Divina bonitas eli. 38. Sicut Spes, ita & Timor ab Amore profluit, proinde mal sum illa si malus amor, bona si ianus, D. Aug. Iq. de Civ. c. T. quan doque si a propter mala a Deo recedit, & timor mundanus est, quandoque aci Deum accedit, & tunc vel timore poenae, & servilis,
vel culpae, & filialis, vel utriusque , & initialis est. Bonus itaque,& utilis est filialis, initialis, atque servilis, secundum substantiam
spectatus, non ergo peccatum est, aut peccatores facit priores timor gehennae , per quam ad misericorduim Dei de peccatis condolexia cono . sinus. Trid. seis. 6. can. 8.
18쪽
39. intitas virtutum omnium Regina forma est diffusa in . cordibus nostris per Spiritum Sanctum , ab eo distincta, veraque inter Deum , hominemque amicitia.. Cum Beguardis errat ,& Beguinis, qui ad talem existimat perfectionem polse pertin- ere, ut ultra nequeat augeri. Hoc maximum mandatum est diliges ominum Deum tuum ex toto corde tuo , tenetur itaque homo sub mortali vi huius praecepti in principio , aliquoties in decursu , & in sine suae vitae moralis actum dilectionis Dei super omnia elicet erho. dicit se nosse Deum, es mandata e us non ςustodit, mendax est, p. lo. a. , si quis enim diligit me sermonem meum servabit , errat itaque Quicti itarum secta docens mandatorum Dei curam habendam non esse et , qui ad vitam pervenit unitivam , probatio siquidem dilectionis, operis est exhibitio: actus Charitatis non immeuiatε si Spiritu Sancto, vol ab aliquo auxilio actuali, sed essentialiter procedere petit a gratia sanctificante tanquam a radicali principio
V et Uncarnatio, quamquam ne fines praescribamus omnipotentiae Divinae non absolute necetiaria , qua poterat seu imperio sua evoluntatis humanum genus a dominatu Diaboli eruere S. Leo de pass. i q. meceisaria tamen simpliciter ad condianam , ac ex toto rigore lusiitiae pro peccatis humani generis satisfactionem, qualem imo, & superabundantem Christus Dominus Alcrno Patri pro nobis exhibere dignatus est.
praemaricatio, γ' finem aecipiat peccatum, ae deleatur iniquitas Damel. 9. vel cum Augustino loquamur : Sι homo non periisset filius hominis non menisset Serm. si de verb. Ap.) tolle igitur Adae peccatum , & incarnatio ex vi praesentis decreti non eri An autem saltem in carne impulsibili non flante eodem peccato Chrisus venturus esset, cum . iuxta revelata loquendum sit, negandum omnino nobis est .i
ptivisis meritis propriis praeucstinatus eli ad sit Aionem Dei naturalem; nec ea tribus antiquis gratiam , nec Beatae V gini Maternitatem in genete causae essic lentis promeruit. Potuit, & quamcumque naturam
19쪽
ompletam substantialem assumere ad subsistendum, non vero sup positum , hinc habes nec materiam, formam , vel aceidens posse ad subsistentiam assumi, bene quidem ad existentiam, quam unicam eamque divinam in Christo Domino sustinemus. 44. Quod verbum corpus assumpsit verum fuit, & reale , non
phantauicum , ut non dubitarunt asserere Saturninus, Marcio .,& Cerdo : Non coeleste , ut Valentinus volebat , non aeternum, ut docuit Apollinaris et sed terrenum , ae temporale : non anima
destitutum , cuius loco verbum ipsum fuisset, ut primo somniarunt Apollinaristae, sed rationali, nostraeque simili anima actuatum, non tamen, aut fomitem peccati , aut peccandi potentiam assumpsit Sanctitas, ac puritas infinita. 43. Contra Monothelitarum errorem catholicὶ asserimus creatam cognitionem in Christo cum Divina in confusam, ac triplici ejusdem Animam decoratam scientia cognoscimus, Beata scilicet, infusa , acquisita : habes iam quid contra eosdem haereticos de voluntate sentiamus. Vidimus eum plenum gratiae, & veritatis, plenitudine tamen finita si de creata loquamur: Fuit haec ipsi necessaria ad merendum, illaque connotaudo gratiam unionis caput Ecclesiae consti tutus est , quem tamen invenit Filium Dei naturalem adoptivum non fecit.