In Q. Horatii Flacci Venusini librum De arte poetica Aldi Manutij Paulli f. Aldi n. commentarius

3쪽

TU HORATII. FLACCI

DE . ARTE . POETICA

Commentari US.

Ad Bartholomaeum Capram, Io. Francisci R

Apud Aldum I

5쪽

R THOLOMAEO

CAPRAE

IVRIS CONSULTO

ALDUS . MANVTIVS

S. P. D.

N explanandis antiquorum scriptis uaria esse hominum

iudicia, B ARTHOLOMAE ECAPRA, praeclare nosti.

alij enim toti sunt in explicanda uerborum proprietate, & in colligendis ueterum testimonijs, qui eodem uo-

- ij cabulo

6쪽

cabulo sint usi: alij, dum interpretis officio fungi uolunt, Paraphrasim potitus texunt. Interim utrique scriptoris sententiam, quam breuibus uerbis se dilucidare profitentur, in qu Oq. super Omnia maximam

operam ponere deberent, contemnunt. Ob

scuros locos saepe, ut scopuloS, uitant. Quid his facias 3 Sua cuique, ut in pro' uerbio Ego certe , cum uiderem summos uiros in interpretanda Horatij Arte Poetica summam curam adhibuisse, non

animum mihi deesse sum passus : immo k ipse aggressus sum hanc prouinciam alacri animo : quando, in magnis dc uoluisse fatest, ut ille ait. Modum quendam adhibui, qui si doctis placebit, erit, cur ualde laeter ue sin minus, cur ergo placere me posse speren, eo in opere, quod a XX. fere doetis uiris tentatum sit, 3 Ita enim multi in Horatij Artem Poeticam scripsere, merito ut dubitari possit, plures

ne uersus sint, an interpretes . Accedat

igitur & hoc quidquid est mei laboris, ut

numerum

7쪽

numerum expleat. Quod tamen aliquid esse , atque adeo multum , ea praecipue de caussa cupio , quod in fronte nomen praeseserat tuum, indicem ela humanitatis tuae , qua semel complexus Patrem meum , numquam de nobis bene mereri destitisti, &obseruantiae meae, qui, si maiora non possum , quod possum cer- te, praesto. Fortasse uires mihi addentur aliquando, ut eas Tibi possim referre gratias, quas nunc summas habeo. Tu si me amabis, efficiam proscisto, ut me amore tuo non indignum iudices . in eoq. iu

dici j tui auctoritas grauissima plurimum

mihi adiumento erit. Vale, & a me Laelium Gauardum, Praepositum Ecclesiae D. Zenonis Ticini, praestanti humanitate , ijs ornatum litteris, quae liberalem uirum decent, amicum communem,

hospitem etiam aliquando, ob miras ingenij suauitates, utrorumque nostrum, a me saluere plurimum, nili graue est, iubebis. Venetijs, Kal. Ian. - . D . LXXV

9쪽

N T E Qv A M Horatij librum de Arte postica sila enim a ueteribus insicribitur, umctiliano lib. I IX. cap. 3. Prisciano , Diomede lib.III.cap. I. Donato in Ter. Ad. a LX.F. I. Servio in Virg. Men.lib. I. stes Probo: quamquam Carisius inter epistolas reserat lib. II. 9 aggrediamur explanare a desiniendum uidetur , quid Poetica sit,

' unum ne,an plura Poematum genera.

Poetica omnis , inquit Arictoteles, iratio e r. imitatio autem sit rhythmo, barmonia, metro , nec his omnibus necessario coniunctis ,sed uel uno , vel duobus , uel omnibus sum, cum regum , ducum ue gestae res, bella epico uem seu , ident sexametro carmine , celebrantur: qualis Homeri illas, Uirgili, Aeneis. non enim aut Homerus , aut Virgilius rhythmo,uel harmonia imitantur,se olo metro, in quo tamen ipso rhythmus inest,sed metricus,ex legitima pedum mensura,non harmonicus, ex uoce scienter, modulat . temperata: qualis est in tragoedia, ω comoedia . quod si quis, ut olim Empedocles , metro quidemse lae imitation ut turi hunc poetam esse negat Aristoteles . non enim uersus , sed imitatio poetam scit, ea sicilicet, quae oratione fiat. Me ratione Lucretius, ces Lucanus, quorum illi res naturales , hic Romanum historium hexametro carmine narrauit,in qui, prae-

10쪽

praeterea sine imitatione uersus sciunt, quo genere dirici

omnes, elegiaci comprehenduntur, poetarum numero uidentur excludi. Tragoedia uetus, est comoedia non in omni parte metro,rbsimo, barmonia, coniunctis, sed mρας,

idest in aliqua parte, imitabantur; ω metro quidem, insermone hi trionum; metro, , harmonia,in ea chori cantilena, quum uocat Aristoteles, quod a flante choro, siue anapaesto,in trochaeo,quipedes mobiles seunt,caneretur: metro autem,rhythmo,barmonia coniunctis, in reliquis chori canticis: quorum alterum, quod antecedi eάHῖμον ι alterum autem, quodFubsequitur, ἡόμω idem Aristoteles appellat. quamquam comoedia quidem commo caruit: quae cum la mentatione tantilena fuit in extrema tragoedia: cum in extrema comoedia laeta sint omnia,nec in ulti fere parte lamentatio. nec tamen desisse comoediae credibile est in extrema parte chorum, qui laetos euentus ita cum risthmo caneret, si in extrema tragoedia tristes, ω miserabiles canebantur.

Dithyrambi etiam, qui erant hymni in 'Eacchum, no , qui in ipsi musici cantus fuere, in omni parte rhythmo, barmonia, metro coniunctis imitabantur. Vuaeri potest , an Platonis dialogi,quia Socratis imitentur sermones,poemata uocari possint.opinor,possunt. nam,si non uersus,sed imitatio

poetam facit; quod ciristoteli uidetur , qui propterea po

tam esse negat Empedoclem, quodsiine imitatione uersus fecerit: non uideo,cur Platonis imitatio sine uersu poema non sit . eoq. magis in hancsintentiam delabor,quod Aristoteles, dixit imitationem esse,ex tribus imitandi gen ribus