Boncore's di Santa Vittoria Novus liber hymnorum ac orationum : nach einer Handschrift [G 57] des Kapitel-Archivs von St. Peter in Rom

발행: 1903년

분량: 278페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Die cum Μartha laboras, Nocte cum Μaria oras Uniens te superis,

die Stelle im Responsorium des Utrich-Officium:

In die fidelibus

Cum Μartha laborat, Cum Μaria noctibus Legit, psallit, orat.

De luto consurgunt stellae, Violas de pulvere,

Εx fimo consurgit stella, Lilium de cinere.

12쪽

Ut non per ignobilem saltar Iebusaeum.

da in 2. Vesp. 1, 2: Μentes iubilaeae; Νr. 9 in 2. Νoet AI, 3 sq.: Qui pro Deo studuit patri iubilaeus; Νr. 13 in 2 Vesp. 5, 4: Corde iubilaeo; Νr. 14 in 3. Noet. R 1, 5 sq.: Lumine ditant iubilaeo. Ebenso in den Sequenaen Νr. 9, 2b 1: Corde tandem iubila eo und Νr. 13, 1a 1: Plausu

13쪽

Festina velociuS, Fugans a me ocius Languorem maeroris, Veni, veni pr0Pere, Salva me a Venere,

0 gemma pudoris;

Νr. 45 Str. 1: Μala mea dirime eum velocitate und Str. 3: Precati velo ei ter me due de profundo; Νr. 75 Str. 4: Peto Or velociter mihi redde meum; Νr. 83 Str. 2: mee per studia tua et to sanum, und Str. 3: Assis velox ideo mei miseratus. Hiemit vergieitae man in den Mimometen: Νr. 7 in 1. Ν0α A 1, 1 Τribunali o eius suo sistit eam; Νr. 8 in 2. Νοα R 2, 5 Solvebatur propere angelo praestante; Νr. 9 in 1. Νoet. Α 1, 2 Fugit eurrens o eius semitas iustorum; Νr. 12in 2 Ν0et. R 4, 8 Festinat praepropere Μartha Suscitare. 4. Unser Diehter bat sine erat huicte Vortiebe fur den A druin sabbata sabbatorum, mit dem re die eWige Sabbat-ruhe der himmlistaen Friedensstadi begeictuet. So brauehi erdenselben in den Ometen: Νr. 5 in 1. Vesp. ad Μam: Colamus ut sabbata ineum sabbatorum; Νr. 6 ad Nonam: Gaudenter ad sabbata migrat sabbatorum; ΝΠ 7 in 2. Vesp. 4, 3: Sabbatiga sabbatum laeta sabbatorum; Νr. 14 in I. Vmp. ad Μam: Sabbatum da, Domine, n0bis sabbat 0rum. Eb-so in den Sequengen: Νr. 6 Str. 6b:

Et ad sabbatorum Sabbata polorum Prece perduc

Colomanni.

Der Α druis findet sieh aber auch in den Mimgebeten, Nr. 61 Str. 5. 7: Sabbato me socia tecum sabbatorum. Zu vergisichen ist die verWandis Wendung gaudia gaudiorum.

In den Mimgebeten: Νr. 28 Str. 5: Et gaudens ad gaudia vadam gaudiorum; Nr. 56 Str. 5: Ave, qui iam gaudia tenes gaudiorum; Νr. 85 Str. 5: Ave, qui ad gaudium

Hira ungen: Anal. ΙΙΙ Νr. 22 Str. 4: Et festine me compelle ad cuncta felicia.

14쪽

tangebat.

artifex eulpae fuscet faece. - ungue le0nem.

9. Das Alintiv teteus von letum Wis letheus von Letheibeobareten Wir inebriata in den Mimgebeten. 80 Νr. 29, Str. 1, 5: Assiste mihi letea ut evadam otia; Νr. 33, Str. I, 7: Ne derideant leteae me inferni bestiae; ferner Νr. 68 Str. I, 8: Ut non fiam bestiae socius let eae. Gang so Wieder inden Offeten: Νr. 7 in 2. Vesp. A 3, 3: Preeatu nos libera aeulpa let est; gang so in den Sequengen, Νr. 4 in nota: Bestiae ne nos leteae Orei tradant ignibus.

15쪽

nis non trahatur.

gaudio caelicum e0n Ventum.

16쪽

e astri margias a eunetis amatur.

Huius ad supplicium Poena niinquam stertit,

O cor durum, iam non 8terte.

Τ) Der Zebedides findet sicli nur in B sol. 196 b-203 b. Derselbe kanninhalilich als ein Gemista alter Dichiungsarten, die dramatistae au8genommen, formeli ais eine Beispielsammiung etu den unior 4 erutanten und sogleichius Auge gu lassenden metristaen Tralitaten begeichnet merden. Er gisit 1367 Verse und gersalit in verechiedens Abselinitte, deren jeder in einerandem Sorte von Hexametem oder Distichen geschrieben ist und mittetsi Vier versus retrogradi abgeschlossen Wird. Das Prooemium bestehi aus einerrinleiiung von 18 versus inflexi: ἡIncipit Zebedides. Prohemium Zebe-dides in versibus inflexis.' Das Gedicht beginni: Otia dant vitia, nos quis satagunt maculare Retia, pernicia mihi quae Voluere Parare. Est opus illud opus, mihi quo suescam vigilare, Ne queat aut habeat daemon me labe notare. Ordior et gradior sancto Iacobo metra sari, Μe Deus ergo meus Christus iuvet haec operari etc.

17쪽

Si Iacobi laudes maioris pingere gaudes Metro, Christ an e , dabit hic pretium tibi plane.

formam plurimorum Versuum, Secundum quam versus edidi sub

Hieraui solo eine Widmung des Werkes an Abi Κo ad in 13 vorsibus ventro sis mit dem Aisostichon ἡΜe Chunrade bea', und schliessi sodanndas Prohemium mit den obligaten uter versus retrogradi: Quae tibi composui, veluti pater ista benigne Sume, tibi placeat hoc, precor, obSequium. Natum pectore dat metrum gratum liber iste, Flago datus Domino placeat placido liber iste. Der orate Abschniti behandeli in 108 versibus crucifixis und 4 retrogradis das Leben des Helligen bis gur Himmellatat Christi, der gweite mhridies Thema in 404 ἡversibus solum caudatis' und 4 retrogradis gu Ende, Woraus in ebenso vielen Abschnitten 13 Wunder des Helligen bebandeit

orden versibus simpliciter catenatis, leoninis, paractericis, reciprocis, parilibus sive briacis, 'gradientibus, trudentibus, reflexis, concatenatis, saltantibus differentialibus, dependentibus, clausis. Hieraus lato ein Abschniit mit deroberschrist .Laudes beati Iacobi cum recapitulatione omnium praedictorum in diversis coloribus', d. h. unter AnWendung verechiedener rhetorischer Figuris, Woran sita der Epilogus, Wieder in den buntesten Versariis ais caudatis, catenatis, leoninis, paractericis etc. etc., a talieati Dicte hunst

18쪽

rade . . . qua deflentJ clares . . . posset

. . . Os sed prodo . . . iuste . . . scelus is

Ovare . . .

aedes . . . animae des

scire. . . .

iussit . . . Iacobus sit fecisset . . poscit

. . . os scit

equitantes liquit

. . . ubi quit

mensae . . astat . . . mas stat penRM. . .

rediens sed pascit

. . . quas scit mite . . . .

iste . . . lacis to agnoscit . .

immolare . . . . credo. . . .

virginitate . . .

. . . . a te certe . . a. paupertate . . a. . . . a te

nisi

Ranctitat - α - . . . . a te

α . vi te salute . . . . tu terete grate . . . . da te

quies . . . .

19쪽

naVi propria vi iuste Iacobus te Μοabitis . . vi tis

Huius mens alma caeleste frequentat agalma.

0 apis melliflua Cordis Pascens frumen,

In nostri frumen cordis vitae plue flumen.

Illico saccus, lancea, burbo; me bene tutum Dat Iacobus. Cum baculo prenso super hos dat quando timentes, Quoslibet et, qui me cruciarunt, dat fugientes;

20쪽

Hermogenem laetum Iacobus dedit atque Philetum ι

Assiste mihi, Ietea Ut evadam otia, Et flagret semper mens mea Ad devota studia,

mit dem Prooemium des Zebedides gusamanentiait:

otia dant vitia, nos quis satagunt maculare, Retia pernicia mihi quae voluere parare. Est opus illud opus, mihi quo suescam vigilare.

Ecce ergo, quia multa mala d0euit 0ti0Sitra, .... cum muliere

litis es et caris saris bona, sic ope prae8to Et mihi ditaris marisque mihi pater esto. functis, Chun rade, suade sacra poscere caeli, His rabiem rade, qua delent lumina geli. Vis taceam laude; gaude, quia laus tua scitur. Non vis laudari; sari caveo, quod emitur sicJ. Robur virtutum, tutum quibus ipse facis te A vitiis, quas scit pascitque chorus tuus iste. Dicere dulcisonus ), bonus es, quod transeo fari, Ecce, genus clares, par es, quis Vis sociari. Botrus honestatis gratis es, te neque prodo, Ε8 speculum morum, quorum bona non populo do, Ac tibi non notum istum, me sponte metro do.') ril. auch Append. Nr. 3 Vers 8: Pectora ventosa nutantia das animosa. - ηὶ dulcisonusque bonus quod. I s. u

SEARCH

MENU NAVIGATION