장음표시 사용
241쪽
5. Cum in honore permanet Et homo non intellegit, Non durat, cito corruet, Quod seminat, reeolligit, Iumento se assimilet, Si rationem negliget. 6. Laus hominisque fama Cantat praemium virtutis,
Eam semper quaerens ama, Sis memor tuae salutis, Deum semper Voca, elama, Fulciaris rebus tuus.
7. Virtutum est discretio Mater atque intelleetus, In eis est perfectio, Cessat omnisque defectus In ipsis non defectio,
Patiens autem est sella Divitiasque possidens, Non regnabit quis crudelis,
Esto patiensque concors Et non sis tu maledictus Tu nec odiosus, discors, Nec esto tu maledictus, Et tu sis fidelis cohors,
Τu maneas angelicus Et non esto durus. ferox. 3, 3 obsculum. 83. Hymnas eontra I. Superbus ne tu maneas,
Vitabis tu superbiam, Et alteri non noceas, Ne ruas in infamiam, Quod verum, ne tu taceaS, Repelles tu insaniam.
Iam Sum comparatus luto;quid ad peccandum Vigilo,
Iam sum comparatus bruto;quid Domino non SerVio,
qui me vult in loco tuto 33. Nequam invide, quid doles, Quid retines invidiam, Si felix pater ac proles
Habens fortunam nimiam γΤale vitium non coles,
Tu fugies accidiam. vitia et peeeata. 4. Noli abs re tu irasci, Sed recedo tu ab ira, Nam ex ea solet nasci Malum dissonante lyra, Ρotes malo cibo pasci, Tu per eam raro gyra. b. Ρarem dormi, non sis piger, Tu refuge pigritiam, Nisi cesses, eris miser, Repelle in desidiam, Non es albus, sed tu niger, Si sequeris tristitiam.
6. Non manebis in avarus, Et nec in malis cupidus, Remanebis Deo curas Et in virtute validus, Eius actus est amarus Et hic ad malum callidus. Disjtjgsd by IOO le
242쪽
Νon manet ipse innocens, Nec enim corde cogitat,
Quod erit ipse indigens; qui saepe iurat, deierat,
2, 1 elatus et superbus. - 7, 5 degerat.
84. Maesus alius ad eadem.1. Cave, non sis tu guloSus,
A gula te abstineas, Homo hic pernitiosus, Sis abstinens, contineas, Gula venit quis dolosus
Domos perdens ac Vineas. 2. Non veneretur ebrius,
Si faceret miracula, Et nec honoretur eius In aliquo memoria,
Nam gerit ipse vilius, Qui laeditur per pocula.
3. Honeste cura viVere, Virtutibus adhaereas, Tu mala velis spernere Deumque ama, timeas,
Tu fratrem noli laedere Ipsumque corde diligas. 4. Luxuriam tu fugito Et non esto fornicator Hic contundetur subito Revolvens se set peccator, Hic corruet, non dubito, Erit sui dissipator. 5. Quid prospicis, te allevas, Quid laetaris tu mundanis 3 Quid adversis te Perturbas, Quid tristaris rebus vanis 3 Quid verum non tu cogitas, Quid tu non adhaeres sanis. 6. Quid redis tu ad vomitum Iam resterans peccatum Respicias tu exitum Et reducas te purgatum, Recupera te perditum Et te reddas Deo gratum. 7. Si ad Deum tuum redis Et te reducis devium, Certus es, quod tu non Peris, Non claudit Deus gremium, Sanctus es, si Deum quaeris, Dat tibi bonum praemium.
Stans in obscuris nubibus, Oravabitur tristitiis In multis poenis gravibus. s. Cum peccata congeruntur Fundantque ipsa radices, Si non certe repelluntur, Sunt peccantes infelices; Ipsi autem corriguntur, Erunt ipsi iam felices.
Tu in Deum nec insurgas, Non evades, Punieris, Si consestim non repurgas, In peccato non moreris, Sed ad Deum te reducas.
Nach 3, 6 solo noch: Puta tu sancte gerere, Ut tel salvari Valeas.
243쪽
85. Hymos seu Maenianis oratio.
Ubique certe dominans, Bona cuncta sancte geris, Tu mundum luce luminans, Tuum sanctum nomen felix
rinem da cottidianum, Ut viventes maneamus, Evitemus malum Vanum, Nostro fratri dimittamus, Ut intremas locum sanum.
Neo in eas nos inducas, Nos cunctos salvos facias Et in inelum introdueas, deles tu respicias, Ad salutem nos Perdueas. 86. Hymans de aliquali Ggnitione hominum et rerum.1. Signasu finJ lumen vultus
Super nos sancti tui), Domine, Sanctus fiat de te cultus, me sit in omni homine,
Qui ommittit thori, est stultus
Stans in obscuro flumine. 2. Nam tu eaveque memento Et te scias quod es cinis, Non evades velamento, Tuus erit certe finis, Sepeliris monumento Et recedes tu a spinis. 3. Cum Deo qui non seminat m Deoque non colligit,
Dispergit; hic intellegat, Quod fecit, ipse perdidit,
Sciat, quod gessit, Pereat, Si Deo non adhaeserit. 4. Suum finem nemo novit Et vel sit dignus praemio, Quod munus ipse meruit, An orit hic in odio; Beatus vir, qui meminit Submittere se Domino. 5. Quid tu dolea, si recedis Iam de praesenti saeculo, Corde tu laetati. velis, Recedis ab obsequio, Datur tibi locus felix, Laetaberis in gaudio. 6. Cuncta d' terra veniunt Et in terram revertuntur, Μundana namque defluunt Et in vanumque labuntur, Caelestia non desinunt, His beati qui reguntur. 7. Non satiatur spiritus Neque anima terrenis, Est enim his divinitus Facta anima in caelis. Ad caelum eius reditus, In quo locus eius selix. 8. Quis cogitans decipitur, Eius fallit cogitatus,
Et occupatur, moritur, Μultis curis innodatus, Ρer solum Deum noscitur, Ubi erit collocatus. Disjtjasd by IOO le
244쪽
9. Unusquisque sit paratus Actans bene sua facta
Non per verba, sed per acta, Ne, cum Deus sit iratus, Ei anima sit rapta.
87. Hymnus de eognitione et regimine. 1. Α tempore, quo nascimur, Sumus nos peregrinantes, Viventes mala patimurn dum sumus ambulanteS,Sed, nos cum mundo morimur, Nos efficimur laetantes.
2. Dum quis vivit, non quiescit, Sed ad laborem properat, Homo pugnatque litescit,
Donec ad Deum redeat, Deus animam concessit Et sam ad se reVocat. 3. Nos homines, dum vivimus, Oravamur nos laboribus, Nos multas curas gerimus,
Per horam non quiescimus rimantes in operibuS.
Vel nos simus morientes, Ad requiem nos gradimur Et nos sumus quieScenteS, Iam nos in lucem labimur A peccatis recedenteS. 5. Cum noster est interitus, Nos occupamur VermibuS,
Redit ad caelum spiritus Fulcitus iam nobilibus, Vitabitur iam gemitus, Si nos purgamur sordibus. 6. Est humana creatura Μortalis seu debilis, it in peccata plura Et est admodum labilis, Saepe manet in pressura
7. Currentibus in stadio Nam bravium conceditur, Certantibus in proelio Victoria tribuitur, Laboransque in praedio
Iam munere laetabitur. 8. Antequam simus Veteres, Nos ad Deum redeamus, Antequam simus debiles, Deo nostro ServiamuS, Simus contriti, humiles, Semper Deum timeamuS. 88. Hymnus alius de eognitione et regimine. 1. Nos nascimur et morimur Et ad terram declinamuSΕt subito nos rapimur, omni die nos peccamus, Iam nos ad Deum gradimur, Si timentes hunc amamus.
Drovoa, Bonooro do Sanota victoria.
2. Ex quatuor contrariis Nos creamur elementiS, Discordibusque variis, Non fundamur firmamentis, Gravamur saepe scandalis, Sumus semper in tormentis.
245쪽
3. In praesenti civitate Iam non sumus moraturi, Omnes sine tarditate Sumus certe morituri Stabimus in sanctitate Nos in caelo laetaturi. 4. Civitas non est hic manens, Sed inquirimus futuram, Nemo est in mundo gaudens, Sed tristatur per PresSuram, Hoc est tempus praesens labens, Rem videmus perituram. 5. Laetemur, eum recedimus Nos a praesenti Saeculo, Viventes mala gerimus, Μanemus nos in tribulo, Beati nos, si petimus Dissolvi nos a Vinculo. 6. Quid nos homines turbamur, Si redit noster spiritus 3 Ex hoc enim non graVamur, Cum venit noster obitus, Naturaliter sormamur, Ut finis sitque reditus.7. Nos ista temporalia Non capiant nec occupent, Haec enim sunt mortalia, Caelestia non praevalent, Quaeramus durabilia Superna, quae non desinunt. 8. Laetemur, si dissolvimur, Deo nos appropinquamuS,Cantemus, Si nos morimur, Ut nos Deum videamus, Dum in mundanis volvimur, Omnes nimis nOS peccamus.
Non replent neque satiant, Sunt vana temporalia, Quae homines mortificant, Quaeramus nos caelestia, Quae homines vivificant. 89. Hymnus alius super eodem.
1. Viam rectam praeparemus, Ante tempus occurramus, Mala cuncta nos Vitemus, In virtute maneamus,
Si altissimo paremuS, Dignum est, ut ascendamus. 2. Nostrum sit paratum iter Iam resectis spinis luto, Locus talis non sit niger, Recedamus nos a bruto, Tristis homo, qui est piger, Non adhaerens loco tuto. 3. Est hominis discretio Mater omnium virtutum,
Per ipsam fit electio, Qua quid gerit, quod est tutum, Est enim indiscretio, Qua quis gerit quasi brutum. 4. Quid in cordibus dolemus,
Si ad mortem properamus γQuid mundanis nos gaudemus, Quid terrena nos amamus 3 Ipsa quidem nos perdemus, Μoriemur, ut ViVamu8.
5. Quid adhaeremus vitiis, Ut divina nos perdamus 3 Quid laedimur deliciis 3 omni die nos peceamus, Quid nos in curis variis 3
Venit mors, ut qui camus. 6. Simus semper nos parati Ad virtutes vigilantes, Non ruamus occupauIam mundana nos Sectantes, Deo simus iucundati Nostro Deo iubilantes. Disjtjasd by IOO le
246쪽
Angeamur in virtute, Praeparemus fundamentum, Ut nos simus in salute,
Cogitemus nos eventum Providentes nos astute. 90. Hymnus alius super eodem.
Sed nos diem ignoramus, In nobis nil prudentius, Quam nos ipsos cognoScamus, Nil nobis est utilius, Quam parati maneam . 2. Ubicunque invenimur Nos peccatis innodati, Ibi poena iam punimur, Si non simus nos mundati, Sed, si bene nos lavamur, Sumus Deo nimis grati.
Quasi umbra, labens flumen, Dies mei abierunt Incedentes per discrimen, Actus mei perierunt Non sequentes lucis lumen.
Et recedo a praesenti γNam meus status melior, Manebo in re valenti, Requiescamque laetabor Loco sanctoque caelesti. 5. Non quiescit quis per horam, Dum vivit, non est requies, Dum in mundo trahit moram, Peccat in die septies, Est delictum semper coram Ipsoque mali specieS.
Cruciatur hio certamine, Est shieJ absens ab oytatu,
Putat laetari lumine, Sed hic caret bono Statu.
Nolite cor apponere, Dant causam hae tristitiae, Solent latrones rapere, Dantur viro malitiae, Videmus eas sallere.
8. Quid tardas te reducere Ad veram paenitentiam γQuid protrahis convertere 3
Relinque tu dementiam, Procura Deum quaerere, Ut videas clementiam. 9. Redde partem iuventutis Tuae sancto Deo nostro, Ante tempus senectutis Tu legaris in registro, Memor esto tu Salutis,
Tua Deo nostro iusta, Sit bona tua SenectuS,
Crede iam, non dico frustra, Hace Deo tu dilectus,
247쪽
si. Hymnus de eondieione senis et invenis.1. Dum manet homo iuvenis, Sit bonos mores prosequens, Sit virtuosus, nobilis, A vitiis se abstinenS, Hic antequam sit debilis, Contritus sitque paenitens. 2. Homo senex vel infirmus, Qui non potest iam peccare, Hic exinde non est dignus, Qui se possit iam Salvare, Sed, dum sanus, fortis, firmus, Curet Deum hic amare.
Abstineat, contineat Et sit constans ad amandum Deumque ipsum timeat, Illum puto iam salvandum,
4. Senex iam puer nascitur Ρurusque munduS, innocens, Clarus ad Deum graditur, Qui est in luce permanens, Senex ut puer redditur, Ut sit ad Deum redienS.
5. Cum est senex vitiosus Se ad Deum non reducens, Totus est pernicioSuS, Dolens erit certe luenS, Sit rednctus virtuosus, Alioquin corte ruens.
6. Senex homo quid turbatur, Si ad recessum praeparat γFactus est, ut reducatur Ad locum, unde Venerat, Prudens se si contemplatur, Hie de recessu gaudeat.
Sunt enim vana vanitas Quid decipimur nos vanis ΘΙn eis est adversitaS, Est in caelo summus panis Et hominum felicitas. 8. Quanto plus mundo Vivam ,
Tanto magis nos Peccamus, Nos in peccata ruimuS, Mala malis cumulamus, Laetemur, si recedimus, Nos prudenter incedamuS. 9. Cognoscamus noS peccaSSeΑ peceatis recedentes, Sunt offensae nostrae caSine, Si nos sumus paenitenteS, Deus mandat salvos esse Ad se cunctos redeunteS.
Non simus tardi, desides Nos ad Deum redeamus Et simus semper Vigiles,
Deo nostro ServiamuS, Non simus nos immem0reS. 8, 1 Quando magis. - 9, 3 nostrae c-Θ.
92. Hymnus de eodem. 1. Vivens parum vetus eriS, Ante tempus te diSponeS, Non durabis, morieriS,
Ρerdes tu poSSeSsiones, Coram Deo non vereris Quaerens Dei manSioneS.
2. Certo quasi nubes caeli Et aqua labens fluminis, Velut terrae nives geli Sic vita brevis hominiS, Saepe finit ferro teli
248쪽
3. Est humanum nos peccare, Adam primum nos sequentes, Sed est sanctum emendare Non ad malum redeuntes, Est iniquum nos durare, Νos peccata iteranim. 4. Decipimur putamine, Noster fallit cogitatus, In manus tuas, Domine,
Nos teneas in lumine, Ut te Deum videamus
Ac in caelum ascendemus, Si nos virtutes gerimus Et nos Deo complacemus,
Et nos mundi permanemuS. 6. Mundanum, quod noS cupimuS, Temporale, quod optamus, Et vanum, quod nos gerimus, Periturum, quod amamus; Hoc subito nos perdimus, Et recedet, cum Speramus. 7. Haec vanitati subiacent
Atque omneS creaturae, Superna eas derident, Hae nequaquam duraturae, Constantiam non continent, Nam in terram reVeraurae.
8. Quid cupis longe vivere Et tu multa possidere*Quid cupis vana gerere
Et mundana retinere 30portet te deserere Et ab eis removere. 9. Ρraesentium felicibus Quis in altum exaltatur, Revolvens se paludibus Hic, quoniam suffocatur, Delectans in caelestibus Claritate iucundatur.
Duobus simul dominis, Hoc est Deo oboedire
Cura Deum tu adire omissis malis angelis.
l. 1 Vivos. - 3, 6 iterare. - 10, 4 et diabolis.
93. Hymnus alius de eodem. 1. Dives certe vix intrabit Iam in regnum Dei sanctum, Nam terrenis exaltavit Rolinquendo Dei cantum, Non se Deo exsultavit, His adhaesit vanis tantum. 2. Coronabitur vir pauper, Eius preces audientur, Dulce commedet ut aper, Et bona conferentur, Iuvat eum sancta mater, Sibi regna concedentur.3. Cum nos recte cogitamus Vel sorte bene gerimus, Deo laudes referamus, Per eum bene fecimus, Nos in Deo maneamus, Nil enim per nos possumus. 4. Homo oritur de mane Et finit ante vesperas, Homo putat certe vane Non complens suas operas, Parum vivit ipse sane; Ne Deum tuum deseraS. Disjtjgsd by IOO le
249쪽
5. Supra mortuum tu plora 7. Parum, non tu certe nimis, Non quiescit vivens hora, Iam laboris venit finis, Est in pace eius mora, siquam tactus pulvis, cinis. 6. Nam dies mortis melior 8. Quam nationis creditur, Dum vivit, poenis gravior Μagis peccare cernitur,riratur locus Sanctior, Cum homo mundo moritur. 4, 1 Quis oritur. - I, 2 Vel pulcher.
7. Quid laetor, si sum nobilis, Sive pulcher, magnus, dicis 3 Quid gaudeo divitiis Vel sum victor iactus litis 2 Quid haudor in deliciis,
Ex quo brevis meus finis 38. Laetabor in caelestibus Terrenaque despiciam, Accedam a terrestribus Μundanaque reiciam; Quid ex mundanis vesubus Nos gerimus laetitiam γ94. Hymnus alius de motu 1. Mens hominisque anima, Nam per horam non quiescit, Τurbatur erga plurima,
Ante tempus hic canescit, Nam masculusque semina Cito iuvenis SeneScit. 2. In ipso raro gaudium, Vivens non est in quiete,
Hic turbatur certe Saepe, Hic mundus est martyrium, Inconstanter est in sede.
95. Hymnus 1. Quid peccasti, primus homo, Tu praevaricans mandatum γComedisti tu de pomo, Quo secisti te damnatum, Eras tu in Dei domo Videns te glorificatum. 2. Habebas Dei faciem In terrisque dominium, Gerebas Dei speciem Tenebasque arbitrium, isti in perniciem,
In vanum desiderium. ine et eundieione humana. 3. Terrena quam terrestria,
Quam dolus, occupatio lCaelestis quam laetitia, Quam cantus, iubilatio lSuperna quam delicia, Quam dulcis delectatio l4. Quid in sensibus erram , Quid vagamus nos in mente γNos in luce maneamus, Ne ruamus nOS repente, Dei caelum perquiramus Nostra anima laetante. de eodem.
3. Nostra natura fragilis Cito consumi properat,
Est ad peccata labilis, Quae in delictum generat,
Ipsa gravatur scandalis, So ad recessum praeparat. 4. Amisisti tu honorem,
Quia non intellexisti, Perdidisti tu valorem, Statum bonum reliquisti, Dimisisti tu honorem Dei nostri Iesu Christi. Disjtjasd by IOO le
250쪽
5. Tu vitia mortalia Iam septem comisisti, Contudit te superbia, Cum plus scire voluisti, Relinquens tu caelestia In infernum descendisti. 6. Tu rebellis creatori Offendisti maiestatem,
Submisisti te labori, Pordidisti potestatem, Subingasti te furori, Amisisti dignitatem.
7. Adae omnes successores Nos peccamus a natura, Sumus cuncti peccatores, Nos manemus in pressura, Stamus nos inferiores, Sumus nos in vana cura.
8. Nostra anima mundetur, Purificata maneat, Noster spiritus purgetur, rus ad Deum redeat,
Qui nobis illum miserat. 9. Cum quis securus permanet Et homo quis non cogitat,
Beatus vir, quem paenitet, Beatus est, qui vigilat.
Sola potest nos Salvare, Si nobis non est venia, Deus potest nos damnare; Ut simus nos in gloria,
Deus, velis nos mundare. Sube; lies septena 2 - 5, 3 confvait.
96. Hymnus brevis orationis.1. Deus, nostri miserere, Iniquitates deleas,
Circa nos clementer gere, A morte nos custodiaS, Non consentias nos flere,
2. A peccatis nos tu munda, Super nivem dealbemur, Pietate nos inunda, A delictis nos lavemur, Inimicum tu profunda, Per te Christum nos salVemur.3. Tibi Deo nos peccamus,
Tibi corde supplicamus Et nos affectu petimus, Ut te Deum videamus, Quem nos in corde gerimus. 4. Semper Deo reseramus Gratesque laudes, gratias, Nos in Deo maneamuS, Sibi reddamus decimas, Nos in Deo gaudeamuSΡias fundentes lacrimas. 5. Hic homines vivificat Escamque cunctis tribuit,
Μortificat, humiliat, Exaltat, ipse deprimit, Glorificat, iustificat, Ditat, dimittit, recipit.
6. Dei iugum eSt SuaVe, Est ipse Deus caritaS, Nihil est in ipso graVe, Sed totus amor, piet ,