Jacobi, sive Actii Synceri Sannazarii, neapolitani ... Poemata ex antiquis editionibus accuratissime descripta. Accessit ejusdem vita, Jo. Antonio Vulpio auctore, item Gabrielis Altilii, et Honorati Fascitelli carmina nonnulla

발행: 1719년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Quodque opto, innumeras siquid prece posse putamur ) Cumeae vincas Vatis Olympiadas. ηο

AD RUINAS CUMARUM,

U It B I S VETUSTISSIMAE.HIc, ubi Cumeae surgebant inclyta famae Moenia, Tyrrheni gloria prima maris; Longinquis quo saepe hospes properabat ab oris,

Visurus tripodas, Delie magne, tuos ;Et vagus antiquos intrabat navita portus, SQuaerens Daedaliae conscia signa fugae: Credere quis quondam potuit, dum fata manebant e '' Nunc silva agrestes occulit alta seras .c . . . 'Atque ubi fatidicae latuere arcana Sibyllae, Nunc claudit saturas vespere pastor oves . IO Quaeque prius sanctos cogebat curia patres, 'Serpentum facta est, alituumque domus . . ' - - Plenaque tot passim generosis atria CeriS, Ipsa sua tandem subruta mole jacent . . . Calcanturque olim sacris onerata trophaeis I SLimina: distractos & tegit herba Deos. Tot decora, artificumque manus, tot nota sepulcra, Totque pios cinercs una ruina premit. Et Diuitiaso by Coosla

212쪽

Et iam intra Blasque domos, disjectaque passim

Culmina seligeros advena figit apros. a Nec tamen hoc Grajis cecinis Deus ipse carinis: Praevia nec lato missa Columba mari. Et querimur, cito si nostrae data, tempora vitae Diffugiunt e urbes mors violenta rapit. Atque utinam mea me fallant oracula vatem: aSVanus & a longa posteritate serar. Nec tu semper eris, quae septem amplecteris arces: Nec tu, quae mediis aemula surgis aquis.

Et te quis putet hoc e altrix mea, durus arator Vertet; &, Urbs, dicet, haec quoque clara fuit. 3o

Fata trahunt homines e satis urgentibus, urbes, Et quodcumque vides, auferet ipsa dies. ELIO IA DECIMA,

MALA PUNICA.

inio miser externas perquiris navita gentes e Et tam longinquo gurgite quaeris opes e Nec te ventorumque minas, pelagique procellas, Non piget ignotae damna subire viae ρAdspice, quam tenui velemus cortice gemmas. Iam tibi, quidquid habent litora rubra, damus: Seu vis purpureos roseo fulgore hyacinthos rInsensam Baccho sive amethyston amas:

213쪽

1 8 ELEGIARUM

Ardentes seu quae torres imitantur, & ignes: Seu mage diluto lumine chrysolithos. Io Sed rude divitias extollit vulgus. inanes e Nec meminit, quantis sit caput inde malis . Divitiae sera bella viris, letumque tulerunt. Nam prius aeterna pace vigebat humus. Divitiis natoque pater, natusque parente II Caeditur, & caro fratre verenda soror.

Nec tantum saevae tractant aconita novercae rSed jugulat partus mater avara suos. Adde, quod & gedamae solo fulgore probantur ;Adscitusque illis quaeritur arte decor. POAt nobis natura oculos tardare ruentes,

Et dedit, arenti .pellere ab ore sitim. Nec nostrae populos armant in praelia gemmae Nec suadent magnos clam violare Deos. Sed semper placidis visunt convivia mensis: asStant ubi jucundo pocula plena mero. Illic nos tenerae vir porrigit ipse puellae, Porrigit & cupido fida puella viro. Pacis opus sumus, & pacati munus amoriS i . . Quod capit a Satyro Nais amata seo . 3 Nec temere, Insernis quum nos libasset in hortis, Noluit ad Matrem Nata redire suam. Nos quoque, dum Libycos errat Pomona per agros, Obstupuit pleno fracta rubere sinu rΑς Diuitiaso by GOoste

214쪽

LIBER II.

Ac rarum mirata decus, mirata liquorem, In sua de patrio transtulit arva solo . Ergo Puniceae laus haec , & gloria silvae , Vincere gemmiseri Iucida dona maris ;Pallentique graves depellere corpore morbos, Aegraque Paeoniis ora levare modis. Q iod nec Erythraei praestabunt litora pomi, Non opibus pollens Indica terra suis Tu vero, duplici fulgent cui tempora lauro, Militiae, & sacri dux, Aquivive, chori: Accipe nos, laudum contentus luce tuarum: Muneraque invisae despice luxuriae: Et seu carminibus, seu delassaberis armis; Diluat exundans haec tibi gemma siuim. Diuitiaco by GOoste

215쪽

S AN NAZARII

ELEGI A PRIΜΑ, AD FEDERICUM, FERDINANDI

FI L. ARAGONEUM, SICILIAE REGEM.

RGO ego fallaci tantuna servire puellae Natus, & adveris semper amore queri e Nec me Pieria spectabit Phoebus in umbra Inter certantes carmina serre choros eQua densos Helicon saltus, collesque virentes IPandit; & Aonidum perluit antra liquor; Dispositaeque jugis intexunt serta Puellae ;Pendentesque sonant per cava saxa lyrae. Iam Diuitigod by Corale

216쪽

Jam libet intactis haurire e sontibus tuadam;

Et lustrare sacrum, qua via nulla, nemus. Ardua sunt tentanda: novas eia, carmina, Vires

Sumite: per durum Cloria anhelat iter. Nunc opus est alia crinem compescere stonde: Nil mihi elim sertis, Bacche jocose, tuis. Ipse audax virides Parnassi in vertice lauros Decerpam, aut silvis, Pinde canore, tuis.

Ipse lyram nullo perciissam pollicis ictu

Suspendam ex humeris, praemia rara, meis. Non ego nunc molles meditor lascivus amores: Nec jacio ad surdas carmina blanda fores. Major ad heroos me sublevat aura cothurnos: Major & in nostro perisnat ore Deus. Laetus ades, Federice: tuas ex ordine laudes Exsequar: auspiciis fama petenda tuis.

Nam quamquam antiquis Regum bene sulta triumphis Stat domus; & tantis se tibi jactat avis: Majorum tua non titulis innixa reciimbit Cloria, nec priscis gestit imaginibus:

Sed certat magnos virtus anteire parenteS, Aeternum & vera laude parare decus. Nec tua facta olim titulo breve marmor habebit. Immensum magni carinitiis illud opus. Seu te quis teneris puerum miratus ab annis , ' Aetatis reserat tempora prima tuae:

217쪽

ELEGIARUM

IJ LSeu castis rerum varios, diirosque labores, 33 Exhausta & saevo praelia Marte canat. Egressum vix dum cunis Aeneia nutrix Sensit, & adventu mota repente tuo est: Terque Deos venerata, caput ter substulit urna ; Et tandem Phrygio lingua voluta sono est: clo En iterum, Sol magne, meae post diruta Trojae Pergama, post Latios spes mihi surgit avos. Hac aetate vagi quondam per prata Scamandri, Aenean vidi ludere saepe meum. Nec tu major eras, quum jam post fata Creusae Reptares gremio, pulcher Iule, meo; Certaresque jocis citras mihi demere aniles, s: Deducens blandas nostra per ora manus. His tamen auspiciis Albanae ad sidera turres Crevere, & rertim maxima Roma caput. SoHinc Decios, Fabiosque, hinc pectora dura Catones Vidimus, & fasces, Brute severe, tu S. Vidimus & ductos non uno ex hoste triumphos, i Auctaque Julacis stemmata Caesaribus. Ingredere o, selixque subi pede nostra secundo υMoenia; propensos & venerare Deos. Ingredere; Antiphatae pollens tibi regia servit, Et Laestrigonio limina tuta metu. Sit Iove Creta potens; sint clari ab Apolline De hi; Laudet Amyclaeos Taenaris ora Duces. 6o

218쪽

Alciden, Bacchumilie serant ad sidera Thebae :Terra rudimentis nostra beata tuis. Nam te, dum rapidos arcet de finibus hostes ;Ardua magnanimus misit in arma Pater. Auspice te, nostrae nullis incursibus arces, Succumbent nullis litora nostra minis. Sed bene habet; cessere metus, cessere periclar Barbarus hostiles ad sua 'vertit equos. .

Jam juga, jam lati respirant undique campi rNec tuba veliseras concitat ulla rates. Tu tamen ad patrios revocabere victor honores; Maternosque sinus, Parthenopemque Petes . Mox Salentinos ibis. metator in agros,

Qua secat Oebalia culta Galesus aqua. Sed quo, Livor edax, non irruis ' ecce repente Fata jubent Iongas te procili ire vias; Romanumque Patrem, factasque invisere sedes, hi primis magnos promeruisse Deos. Tum pontes, arcusque ducum, delubra, viasque, Cumque suis cernes structa theatra foris.

Interea Vaticanas numerare per aedes Tot signa artificum, tot monumenta licet.

Mox Urios, veteresque Umbros, fortesque Sabinos Transgresso, Hadriacum stat sit perare latus, Aemiliaeque domos, Apenninumque nivalem, Et Phaetonteo proxima regna Pado.

219쪽

Quis sumtus, Lednora, tuos, quis publica dicat Munera, Atestinis edita Principibus Jam veteres superas, dives Ferrana, ludos; Aurea dum celeri praemia ponis equoi . . . 9Q Lisgiesque Deum, spectandaque sgna per aras Exstruis, & variis pegmata cella locis. Quis rursum Venetae miracula proserat Urbis e Una instar magni quae simul orbis habet. Una Italum Regina, altae pulcherrima Romae 93

Aemula, quae terris, quae dominaris aquis, Tu tibi vel reges cives facis. o decuS, O lux , Ausoniae; per quam libera turba sumus: Per quam barbaries nobis non imperar; Sol. Exoriens nostro charius orbe micat. Proxima sunt, Gonsaga, tuae spectacula terrae, Donaque per magnos ante parata Duces. Mantua queis, largoque exsultat Mincius ore, Ausus spumiserum tollere ad astra caput . . Mincius aeterni sacrum geniale Maronis;

Cui cedit flavo lucidus amne Meles. Hinc populos, Ticine, tuos spectare licebit , Dictaque lanigerae Moenia pelle suis, Taurinosque, altasque Alpes, Poeninaque castra, Et Rhodanum, & ripas, magne Lemanne, tuas. Inde per immensum lati spatiabere campi; Ostendit sacrum Mons ubi Jura nemus.

I IO

220쪽

LIBER UL

Et veteres felix custodit Claudius arces, 'Claudius aeternae conciliator opiS. Hic formidatas acies, ipsumque videbis IIS Elatum longa prosperitate Ducem . . . Finitimis dum bella parat, tibique arma, virosque in Commendans, magni jus dabit imperii, Nimirum ingeniumque sagax miratus, & artes, Qtiaeque dabis mentis plurima signa tuae . I ao Qxupropter mediis generum te deligit armis, Pollicitus Natae spemque, torimque suac . Ac velut Oenomai mrrus, astumque secutus, Eludet pacti foedera conjugii. Sed male ut Oenomao currus cessere, dolique; IasPerfidiae poenas sic serus iste fluet. i . . . ' . Ter victus, ter jam, castris exurus diab hoste, .... , Postremo miseram corruet ante diem. Nam dejectus equo, sosiaque inventus in alta, obscoenam turpi sanguine ringet humum. . IJo Nec jam erit, extremot ianus qui curet ad ignes; INon lapis, incisis qui tegat ossa rioliv. i Tu celsus, tu sublimis, tu victor honorem, P. SAccipies, tibi quem Galba tota dabit; b. iBisque tuis reseredi superatos Lingonas armis, l . I3 Ductaque bis pulsos signa per Helvetiose t 'Praeterea quantum populorum Mola coercet; SQ tantum caerulea Ruienus inundat aqua . -

V a Atque

SEARCH

MENU NAVIGATION