Jacobi, sive Actii Synceri Sannazarii, neapolitani ... Poemata ex antiquis editionibus accuratissime descripta. Accessit ejusdem vita, Jo. Antonio Vulpio auctore, item Gabrielis Altilii, et Honorati Fascitelli carmina nonnulla

발행: 1719년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

Ut quicumque levi secant fasielόMagnae navifragum saltim Diones, Illis vos Helice petita nautis, Vos stis Cynosiua jam suturi. Ergo, quod superest, miselli amantes, Ne frustra irrevocabiles fleamus; Sit finis lacrimis, modus querelis: Et mecum Veneris patens per aequor Hos jam suspicite, hos duces habete.

Ille continuo suae puellae Misit turpiculae atque ineleganti Tanti me meus aestimat poeta. Post paullo suus it puer, reditqu2 Ad me versiculis novis onustus, Qtiaerens quod dominus comesse possit.

Mittam, Myrtee: qui negare possum pSed prius mihi dic, rogo, quid omnes Vos summi, & lepidissimi poetae Musas dicere virgines soletis; In lustris tamen improbe adlubescit 'Enectas scabie, & fami perirest .

352쪽

CARMINA . 39

IN ASPASIUM,

M A LU M POETAM.

AD me tam stupidi, & mali poetae

A s p A s II maledicta numquid hilum Pertinent, rogo ρ noti uterque nostrum Bonis omnibus, & malis ad unum, go, atque ille sumus suis uterque. SSolum me miseret dicacitatis, Qua sertur stolidus, ruitque praeceps, Caecus nequitia , in meos Iam s.

XXI IN DIEM NATALEM SUUM. IN Aτ ε ι is meus est. Io, sodales,

Urantur pia tura Diis amicis, Vitae auctoribus, & Jovi supremo Iu primis hominum, & Dehim parenti. Post Jovem neque Juno, nec Minerva, SSed FARNas Ius inclytus colendus, Bona cum venia omnium Deorum:

Nam in terris prope par Iovi supremo. Luce non alia, sed ipsa eadem, Vitae principium ut dedit mihi ille; Io Hic cultum adclidit, & decus : paremque Jussit, & similem esse me Deorum. XXII. Diqitiam by Corale

353쪽

XXII. DE ANNI A VILLA.

AN 'ir nemoris sacra Citria, & liquido sacer Fons fluens pede per nemus, Quodque colle habet in sacro Mollis acta Sacellum: Vosque agrestia Numina, Dii, Deaeque genus Jovis, Frigidum quibus est nemus , . Fonsque jugis, & inclyta Ara rite dicata: Rite si nemore horrido Fonte seposito procul

Imminens pelago capit Ulla vos super arduo Ara colle dicata: Quam relinquo dolens querens, Quam reviso volens lubens Vos ego i & tenerum in sintim, Dia ad otia, gaudeo Memet abdere vestrum lSive sub nemoris nigri Delitere comis juvat, Et fluente brevi in tuni-- S

IGaia

ca ad Diqitigod by Corale

354쪽

ca ad vagi Zephyri levem

Frigerarier auram:

Sive dulce loquaculi Fontis ad gelidos specus Sessitare, aquam hac de hae

Somnuli illecebram mauu Usque pellere lenta. Tum modo spatiarier Garrula cithara gravem; Collis e specula modo Mille cernere puppium

Vela praetereuntiam a

Quum calore Canis gravi Terra & aequore persurit, Fervidoque Hyperione Arctos icta vacat gelu, Tristibusque tenebris. At dies brevioribus Rapta quum spatiis ruit, Brumaque extulit horridum Verticem gelidae nivis Imbriumque potentem, Tum foco silua integra Advoluta hilarat domum:

Nos pigri utraque & utraque Cruraque & latera indidem

355쪽

. FASCI. TELLI,

Ustulamus ad ignem. Verna pingue mihi veru Versat, & pereat cavet Ne qua stilla beatiori

Ac premens fovet ossulis . . . . i

Uncta crusta suillis. Promit hic sibi Caecuba,

Miscet ille Falerna, nec Hic nec ille spuit, negans Firma Massica lenibus Diluenda Calenis.

. . . 6o

Tum fatur Genium Laris

Tum Larem Genii canit:

Stridulaque strepens cicula hinc & hinc male sobrio Ter solum pede pulsat: Usque dum veniens genis Conniventibus, & pede Debili sopor, unuS ut Quisque eat cubitum monet

Oscitante labello.

VoQui novi tibi flosculos Veris explicet, explicet Is minore negotio, Nocte quot media micant

Clara sidera caelo.

356쪽

Nec meum ossicium mihi Excidit: facio Jovi Maximo, reliquisque Diis Semper; ut decet, & boni

Tradidere parentes et Sive Solis ad extimos Cardines, citimosve se Uertat annus, amabile Sive rideat ad pares Mollis aetheris horas. Illa nocte dieque me Cura fervidior coquit Sola; cetera liberum;

Ne sacri ulla operatio Negligatur aviti. Hie diu mihi vivere, &Hic tandem liceat mori, Semper & lateam immemor omnium , bene nec mihi Saepe cognitus ipsi. Quod meus Fabius suo Cum Polo facit optimus Optimo, Capimontio Rure qui sibi candidum

Laetus exigit aevum.

Quod Caserta facit meus,

357쪽

Pontietia facit meus, Ille moribus aureis Clarus, hic fidibus sacris, Insulaque decorus. Quod Maphaeus ad uvidi Rura frigida Tiburis Nuper ambitiosius Velle se quoque credulis ἰ . Jactitabat amicis. At FARNasius inclytus Vota dissipat irrita: Et jubet medio in foro . . Scribat historias graves, Ludicrumque poema . Sed FARNas Ius, Omnia Qui potest, mihi tum meum Posset excutere ANNIuM, Qtnim suum imperium sibi Poscet Urbis & Orbis. Sie diu hic mihi vivere, Hic mori liceat mihi: Et F ARNxsiu S, ut lubet, x Possit omnia, maximo x Nil Avo minor olim. Vosque agrestia Numina,

Dii Deaeque genus Jovis,

Este

358쪽

Este vos faciIes mihi: Vos Lares , Genius soci ,

Intonate sinistrum. Sic laetum vireat nemus Semper, & vitreus fluae Fons perenne, recentibus. Ara fumet odoribus: Intonate sinistrum. Ipse non Heliconio

Cestis invideat jugo:

Ipsa non Aracynthios optet acta sibi modose Intonate sinistrum. Nullus huc aditum serat, Nullus aut grege cum improbo Pastor impius, aut mala Ales, aut quadrupes sera: Intonate sinistrum. Nullus undisoni aequoris Flumis auribus obstrepat: Nulla vos violentior Tundat aura Favonio: Intonate sinistrum. A r ram

x XIII.

359쪽

XXIII.

AD SCIPIONEM

C A P T C I U M. in is mihi nunc ruri non suadeat esse, CAPYCI, Et vetet agresti munera ferre Lari e In patrios migravit agros, caeloque Casertac Devocat aeternos ad sua rura Deos: Et facit, ut magnum Campania terra Tryphonem In parva jactet se quoque habere casa. O ego quid cessio e populique, urbesque, valete; Et quaecumque levis compita vulgus amat: Vulgus, in extremis quaesiita Themistita terris . iCui placet, incertis & Calicula viis; Nescio quae Calicula novo sub Sole reposta , Aeternum Hispanae munus avaritiae . Nempe parum fuerat, nostris ditescere regnis, Et versare avida fasque nefasque manu:Intactos nisi classe nova penetrasset ad Indos, Intentata rudis Tethyos ad spatia Scilicet a curvo miles digressus aratro, Praeceps trans terras, & maria alta ruitia Iamque super Solis cursusque aestusque perennes Audet in ignotum tendere vela salum. Sic alius nobis alio micat orbe Bootes; Mersaque sub Stygio gurgite terra patet.

sile

360쪽

CARMINA .

Ille quidem victor terris advertere proram, Et nova post tanto gestit adire sola. Ignari rerum populi, per litora fusi, asMirantur liquidas currere monstra vias. Nunc alacres properant, trepida nunc mente resimant: Attollunt caelo lumina cum manibus. Dumque nova passim tacti dulcedine torpent, Et multa ancipites speque metuque se munt; Io Ecce tubae subitus magnum ferit aethera clangori Et crebra resonant tympana pulsa manu. Illi Nereidas divina voce canentes, Et sanctos rentur Doridos rere choros. Inter se miris obvertunt nutibus ora,

Et plausum magnis vocibus ingeminant. 'Ast, ubi sulmineo caelum tremit Omne fragore; Et late sumo stat graveolente fretumsTum vero ingenti perculsi corda pavore, Bacchari Eumenidas per vada salsa putant. 'clo Nec flammas jam ferre novas, ictusque minaces, Permissumque gravi sulfur odore queunt. Pars fugit, & silvis se se procul abdit opacis: Agmine pars denso regia jussa facit. Regem magna virum, proceraque colla duorum o Sublimem junctis sustulerant manibus. Hi currus illis, hae sunt in honore quadrigae: Non aliis prisco more vehuntur equis.

SEARCH

MENU NAVIGATION