Microcosmus Hypochondriacus sive de Melancholia Hypochondriaca Tractatus, etc.

541쪽

diose incrustatione obductum, nes Deo cordium inspectori placere potest. securus itaque, contra inuidias & persecutiones ibit sapiens, planus fiduciae, planus animi, ex vitae ante conscientia,& sensu illibatae integritatis Quid Aureunti ilIudSolisIubactis quia pati noninuramuti&pallidam Lunae faciem,noctis colore tingi: &famae nostrae lumen, calumniae nebs lis obfuscari , mirum nobis videbitur , & nαvum 3 male. Nam qui id in hac uniuersita te pulchrum,quidquid eximium, defecthabet,& naevos,si nona sὸ semper, a malorum talem proterviaequosqui contemnere raci. νm fiegi deiecit, vicincv - Exo Ditu charorumpignorum,hoc est,ami. corum, parentum, coniugis,aut fisthmoeror, tristitia,&luctus, inuentibus mderandus Gubernatorinnaui non fianes iuumtu magnos illas & decumanos fluctus, sed vitat aut deestiat: sic in tristi amicorum cata errat quislais obnititur, patientia superanda sint. &magnoexcipieneti animo, quae vitari non possulit. Et ut musto tempus iam quo despumet sic moesto animo, ut siritudinis

542쪽

sola ratio non potest. Vetus est haec tragoedia: cuius Deus est choragus, histrio homo , argumentum calamitas; dhorus viri. foeminae apparatus, purpura,aurum,Vestes, Omnia mutua-ta,omnia reddenda; theatrum mundus, in quo hominem natura collocauit, alium alio citius,

huic scenet subducendum,& ut omnium finem facit, comediae finis, sic mors nostri. Itaque absit dolor,

sint inani funere naenia, Luctusque turpes,oquerimonia..Hterna haec,& a Deo lex est, gasii, Denas Oriris

Aboriri. Quare quod vult, velimus, quo ducit, eamus: necessitatis enim non aliud effugium est,quam velle, quod ipsa petit. Obijtὶ ab exilio,ad patriam iuitie carcere, ad libertatem. Abijt3 a terrenis,ad caelestia,a fluxis his bonorum ymbris,ad aeternas illas opes. Amissum doles 3 non amisisti, sed praemisisti, ex tenebris ad lucem,ab hominibus ad Deum. Nam viuere no-itrum quid aliud, quam punctum temporis, &puncto minus: in quo praesens instabile esst,prq- teritum nihil, futurumincertum:&in hoc instabili , casum excipit casus, dolorςm dolor, T it mise-

543쪽

naistriam miseria.Vxorem antitati doles. ni3 sine dolore nonamittitur, quae eum amoth possidetur : neque tantum gaudii veniensetulit,

quanturia abiens doloris. Quid enim vel mari to durius . vel familiae glauius acciderepotest quam ab ei us consertio diuelli, & decon hii hcura,quae utriusque num erosam plere nata enii& secta ad coniugii selicitatem 3 verum ratis quae homini propria, & sacra quasi anchora iii his malorum procellis, quid dicit F melius esse disces ura nobis bona,quam nulla contingere; satius non diu felicem esse , quam nunquam.

Quid abst ulit Deus, nisi quod dedit quid teta

cepi nisi quod ad tempus tantumdederatim, hi crede, mens quae ad ista adsurgit, ad luctum non delicitur,& scit mortem homini hon tam supplicium esse,quam tributum. Filius autem cum discessit, tristeque sui desiderium patrireliquit: cogitandum , quodnam cursum iuuiti absoluerit, & peruehetit ad metam , ad quam omnes tendimus; de quo certus es illume ser uitutein libertatem,de aerumnis ad felicitatem, de caligine in lucem de periculis in tutum potitum,de mortead vitam, de morbis ad immortalitatem, de tot malis ad summum bonum, deni-

544쪽

c Ayrr XXXIV. soI ique ab hominum colluvie,ad AngeIorum contuberniurn esse traductum ubi iam gaudio ineffabili , atque arvo fruitur sempiterno. Propone tibi exemplam ut taceam reliqua sapientissimilli iusRegis acyrophetae, qui Iiu,

quem et tum ac languentem fleuerat , non fleuit extinctum,cogitans, quod irrecuperabi-hallagere, superuacuae dementiae potiussit, qui fanae sapientiae,aut pietatis. Ideo robusto hoc solatio animum firmabat. Ego quidemibo ad puerum,sed puer non reuertetur ad mα Cum obuersatur tibi aniso, qu6d filius tuus mortuus est, cogita quod mortalam genueras: cum succurrit, quod optimum de pium adolescem rema fersi , gaude quod talem habueris: cum reputas, Fbdiant obonoptiuatus es, cogita,

quod redisssisti e quivatis tibi dederat: quod

immaturamorte occubuit, reputa,qubd nulla mors non matura est, bene morienti: quo vitae floreperiit, consi&ra, tum optimum in moti cum vivere est suavi umo

Nempe quid est homo ε nisis osum temporis,ia umbrae somnium. Quid vita 3 nisi ja im

545쪽

te. Nubes hic fere semper,& proceli in pro te nui mellis fauo , plena fellis dolia. Quid vita 3 nisi via a matre ad matrem ab ea quq homo,ad illam qui; humus 3 minor plantae, quam arboris

interitus est. Optime nati, quam si pe degenerantὶ quam alieni a virtute patria 3 ut optares nunquam ex te genitos,aut in cunis extinctos. Quid, quod incerta sunt omnia rerum humanarum; qui nunc bene audit, cras male; qui hodieCr sus aliquis est,autCrassus; crasIrus;&nemo liberos vel optimos habet, ut no cum gaudio, & metu aliquo aspiciat. Et tuum illum aD huc reuoces noli. Quid refert quando finiant

temporaria, cum transeant in qterna. Maneant

quos Deus dedit, &vivant diu, habituti suam

sortem: alios vero ne reuocemus in hanc tristi tiae & calamitatis scenam,imb gratulemur euocatis. Amissos natos,qui nimis desiderat, iniuriosius inretiistos esst pater. Vt enim qui in nauisun t, dormientes & vigilantes vehuntur, cum senni,sine sensu: sic nos eo prouehimur, & ali quando abripimur, aut mergimur, velut tempestate. Nihil hic ad tutelam nostri firmum. Praeruptae altitudinis castella,vel magnos exer-

546쪽

citus dissicultate aditus morantur. A tempestate nos vindicant portus. Nimborum vim effusam, & sine fine cadentes aquas,iecta propul sent. Fugientes non sequitur incendium. Aduersus tonitrua, minas coeli,subterraneae domus, &deis in altum specus, remedia sunt. In pestilentia, sedes mutare licet. Nullsi malum sine effugio est. Sed malorum ultimum Mostem quis unquam effugit nemo. quin visillaimprouisa lethi, sine discrimine ullo aut mora, rapuit, rapitique gentes. Effugies tamen si contatempleris. Et contemnes, si cogitauerisquam imbecilla corpuscula nostra sint, quisi Ha,& non magna molitione perdenda. I

mavi in arboribuspendent se corpora nos matura cadum aut eligacerba ruunt.

In hoc errore versamur, ut non putemus ad

mortem nisi senes, inclinat6sque jam, verme, cum illam infantia statim, & juventa, omnisque aetas ferat. Prudens hic, qui omnes horas complectitur: sic enim fiet, ut minus ex caurino pendeat, si hodierno manum injecerit. Itaque tales pater ad Filium defunctum canat Naenias.

Euid ac mu defuncte mem tua funera Fili Prosequor, o primi trista damna tori.

547쪽

l. i. v met,settim gaudet amore Dec

548쪽

pater auinulta, meritas lacry ue relictis dolue ii diates Am sata, Deo.

nil qui fluxa rosis gaudia mitae

549쪽

canities,annisique istini rudentia maior. Frustra robseurisimuUa volumina ΠExcuties, duli queauserutaberis annos. Anteia nemo moritur. Sis viae,futuri Inscius, ut moriens, animam compage solutam Corporis, excelo caelorum in fide reponas, AEurnum victure DEO, qui Terminus olim Visus erit nisu, pretiumque Ometa laborum.

SFob fortunae laeturam ac detrimentum,aut si ob alicuius rei potiundae frustratam spem ac desiderium,contracta fuerit tristitia aut melancholia hypochondriaca, remedia quibus ratio uti debet narcsunt. Vt scilicet doceatur, ob rem nihili & nullius momenti , dolorem concipi: siquidem & bona haec externa, & mundana gloria,s in sese attente spectentur,tiuillitio sunt viliora: etsi ab hominibus, iniquis aestimatoribus,magni fiantiqui inhac sententia plurimum

hallucinantur: praesertim cum satis notum sit, naturam paucis esse contentam.Ditior quoque

est, qui diuitias spernit, quam qui possidetue &

vere ilIe magnus, q uem nulla res minorem facit. Hurimum quoque ille possidet, & habet, qui desiderat minimum : habet autem quantum

550쪽

tum vult, qui vult minimum, imo supra, quam uli,si etiam dum habet,non habetur. Intueamur ipsa hominis rudimenta: cum is in lucem editur, solo lacte contentus, fouetur &recreatur, commodeque hoc uno vesci potest, etiam toto vitae cursu cum pane & aqua: at inexplebili appetitui, & famelico abdomini , multa alia praeternaturam desiderantur: cum huiusmodi nomines naturae legem violantes, caninam famem sibi ipsi viirb contrahant, quae nunquam expleri possit : at quo magis vorat,ed minus exsaturetur Sic qui Donis& fortunis inhiant, nunquam tot opes sibi accumulare possunt,quibus

acquiescant,sedaceruos aceruis, nulla nec cor-lioris nitermissione dc quiete adhibita, cumu- ant&superimponunt. Gurgites maris citius expleueris, & dolia Danaidum, quam illos bonorum helluones: cani similes , qui quicquid excipit, protinus integrum deuorat, & semeer ad spem futuri hiat: aut renibus, qui adipe circumuoluit, sicci semper fiant, & aridi. Sic jsti,duisistipantur undique diuitisis, opibus eorum scrinia restagnant,nunquam tamen, ac neminimo rationis ditiamine, honestique sensu, ad fugiendam auaritiam,sordid6sque quaestus,