장음표시 사용
2쪽
Pacta reprobantes apud nos receptae non sint, ampla non indiget probatione. Pallanamque ista in praxi pro obligatoriis haberi, experientissimi uno ore fatentur Ioi, Μ vius ca). HARPReeu T sb , ALTO Rr Flui c , LYuc R ER d , STRxcK e , BoΕΗΜER cf), HEt νε c i u s fg , aliique complures. Nec destituitur observantia haec ratione. Si quidem dictae Leges speciales sunt, eum ob finem tantum latae, ut perversi & corrupti Roman rum tum temporis divitiarum cupidissimorum corrigerentur mores, cum nemo dives apud illos vitam sine periculo agere potuerit, cujuS heres erat notusi ut adeo ne dici quidem possit, summum Legislatorem pacta ista ceu aequitati naturali repugnantia rejecisse, & quando eadem
3쪽
4 Usus Philos Wolf in Iure Specim. m.
contra bonos mores esse pronunciat, solos in pejus ruentes suo tempore Romanorum mores respiciat. Tales vero tristissimi periculosissimique eventus Germanis metuen di non erant, cum apud eos quanto plus, referente Tais cieto h), propinquorum quo major ad tum numerus, tanto gratiosior sexuam fuerit, nec usta orbitatis pretia. Unde ipsis non erat, cur Pacta succetaria non aequeae reis liqua omnia sanctissime servarent, nihil cum Romanis quoque in L ao. C. de Transact.fidei humanae ita congruere re purames, quam ea, quae placuerunt custodiri.
g. II. Vapulant itaque Practici, qui hodienum usus hodierni
ignarimmi ad dictas Leges contra pacta successoria provocant, imo paciscentes hereditate indignos pronunciant per legem a. s. fin. R de his, quae ut indignis, dictis Legibus superstructam. Et quidem nulla ratio apparet, benem nentibus BoER MERO si &JCTIs ALTO R Pluis λ , cur dus privatorum ab Illustrium personarum dure hac in parte ex moribusGermanorum separari debeat, cum mistius observantia doceat, etiam inter inserioris conditionis homines talia pacta in Germaniavalere. Sique aliquis moribus antiquis Germanorum indistincte praeponderarest tueret Jus Romanum, is ad minimum admitteret, necesse est dus Canonicum Paeti ista approbans, &ubi aequius prete Iure Romano receptum. g. III. Quamvis autem haec ita sint. nemo tamen statim conis cludere potest: pacta in genere ab initio voluntatis, postea vero necessitatis. dc sic irrevocabilia habenda esse haec Pa cta succetaria, adeo ut per eadem testamentifactio statim h CPs. T P. A. R, 837. n. λ c k Const.
4쪽
de V His Facti successoris in Fransactis, initi f. stim excludatur cl) et optime enim annotavit IllustrisDα LxYsERus cm uistinguenda esse pacta successoria, quod alia per modum contractus, alia in vim ultrumae voluntatis ineuntur, & haec ab uno paciscente invito altero licite revocari. Quando autem haec a Dd. vocari, testatur, si verba in Testamentis & aliis ultimis voluntatibus consueta , e. gr. Erbem, in istis reperiuntur, id habeo addendum , eo adhuc esse respiciendum, an Pactum successorium Transactionis a cessorium sit: tunc enim verba alias ultimam voluntatem denotantia improprianda & naturae Transactionis tanquam principalis attemperanda esse censeo: modo ab furcium praecaveatur, quod paciscens transigere, adeoque irrevocabiliter quia promittere voluerit, haec vero ipsius voluntas ultima adeoque revocabilis sit.
6. IV. occurrit nobis in Facultate nuper casus, in quo Pactum successorium in Transactione conditum erat, cui verba: 3ur glaicien Tilutas bleiben inserta reperiebantur, seu passus integer sequens: ibi ubrig ant deit
Perillustris Dn. de WERNuER P. I. O. 282. n. 6. inculcat, sequi pollentia verba : in gleiche Thilliing ge, hili , ad pactum miStum seu ultimam voluntatem re ferri oportere; Quaestio erat, an non pactum datum successorium in vim ultimae voluntatis conditum cenissendum fit Quoniam vero accessorium transactionis erat, ex qua soror, quae ab eodem Testamento recedere inten-
5쪽
6 Usus Philos Wolf in Iure Decim. IV.
derat, praecipuum eum in finem acceperat, ut bona ipsius reliqua fratribus sororibusve, tam unitateralibus, quam hilateralibus, ex aequis partibus post mortem obtingerent, qui alias in praecipuum istud consensuri non fuissent, dicta verba,ne absurdum oriretur, improprianda erant, Pronum elabaturque pro irrevocabilitate Pacti successorii per m dum Transactionis, quae non minorem vim ac autoritatem habet, quam res judicata l. 2o.Q de Transact. conditi.
Maximum ad hoc pronunciatum suffulciendum h het momentum regula interpretandi, quam Pu Loso Paus S. 9η. Logita Lat. demonstrat, quaeve gen raliter ita enunciari potest: quodp significatus repe ius propositionem reddat fassam , vel prorsus manifesso absurdam , nec autor fuerit judicio carens ἰ conclude dum erit ipsum ab usu loquendi recedere, adeoque tibi f-gnificatus tantisper variatus producit sensum propositionis vel verum, vel fallem non manifesto absurdum , is voci non definitae tribuendus. ita hic sese res hahet. Si
mam voluntatem significarent, propositionem. ibr librig
festo redderent absurdam: cum residuum hoc ex mente transigentium irrevocabile esse deberet, hac ratione vero revocabile redderetur. Sane aTransactione proluhitu si ror recedete potuisset; quod est falsissimum. Nec tamen transigentes judicio carebant, quin imo Officiales Pul,lici aderant, quorum autoritate adhibita Transactio scripto comprehendebaturinde quibuSptaesumendum, quoci naturam tramactionum intellexerint, nec cumulaUerim,quae sibi mutuo repugnant. Unde utique concIudendum, ipsos
6쪽
de Verbis Pacti successorii in Transactione initi m. rab usu loquendi recessisse, adeoque quoniam significatus
verborum istorum tantisper Variatus, ut tantum quantitatem definiat portionum inter successores pactitit distribuendarum producit sensum propositionis verum, qMd nempe pro concesso praecipuo residuum portionis her ditariae compaciscentibus ex aequis partibus obtingeret,nec absurdum, ut nempe pro lubitu revocabile esset, quod transigendo promissum, eundem verbis dictis tribuendum
Atque sic datur evitare, ne prodeant pacta, ex quibus quid sequitur improbum & absurdum, Jure Canonico in c. s.& 6. X. de Pact. infirmata n . Ad horum posterius refertur illud, si quis per pactum augendae pensionis cons cutus est Ecclesiam. Velut in Provincia Cantuariensi R gni Angliae haec prava invaluerat consuetudo, ut vacanti hus Ecclesiis, qui illarum rectores fieri cuperent, paciscendo majores solito promitterent Pensiones illis, qui conferendi potestatem habebant, eum in finem , ut aliis, qui easdem Ecclesias amabant, praeferrentur. Ex hoc pacto dicitur sequi absurdum, quoniam pactum Simoni
cum continet, quod canonibuS contrariatur. Ita verore pactum succestarium Transactionis accestarium Legibus contrariaretur , & inprimis l. ao. C. de Tram aes. fi illud in vim ultimae voluntatis interpretaremur.
Sed & hoc, si faceremus , prodiret pactum , ex quo sequitur improbum, quale velut dicitur, si quis rem suam locando apponit pactum in praejudicium duris parochialis alterius Ecclesiae, e. gr. si apponeret pactum, ut conductores apud se sepulturam eligerent; adeoque parochialem Ecclesiam, cujus sacris interessent, prora sus negligerent. Cum enim sepultura cujusque perti
7쪽
8 Usus miles. Wolf in Iure Specim. IV. neat ad eam Ecclesiam, in qua salutis pabulum , dum viveret, percepit destinctus I per hoc pactum juri alterius detrahitur, consequenter alter laeditur: quod se ne improbum. Adeo adeo pactum improbum est illud iplam, quod e. . X. d. t. infirmatur, cujus nempe occasio ne juri alieno detrahitur. Huic prorsus simile esset pactum succestarium in transactione in vim ultimae voluntatis idonditum. Privaret enim transigentes eo, quod jure petere potuissent & saltem omiserunt, ut ob praecipuum concessum compaeiscens soror ipsis post mortem suam portionem reliquam bonorum suorum ex aequis partibus relinqueret: quod praecipuum si retinere illa, simulque a fide sua data recedere potuisset, multum utique juri compaciscentium detraheretur, imo testatrix cum damno eorurn sese locupletiorem reddidisset, quod spe tae repugnat aequitati, eoque minus praesumendum , quod paciscens intenderit, quo sincerius res gesta adhibita , nempe autoritate Judicis, quae omnem sinistram excludit suspicionem c O . Et quidem eo major esset dolus, quo promtius acceptatum, quod transacticiisne datum, occasionemque Praebuit transactionem pro basi totius divisionis bonorum hereditariorum ponendi.
Quae tota adeo corrueret illa collapsa. Quae ergo oriretur confusio, rebus a transigentibus post tot annorum decursum partim alienatis, Partim insigniter mutatis, melioratis. Eo minus inde Oriundum detrimentum compaciscentium excusationem mereretur, quo magis illa ipsa acceptatio dati in transactione ratiliabitionem miusdem involvat, quae alias conventionem pro partium securitate solidare debet, vi c. a. X. de Padi. opem pre
aium erit, casum hujus Capituli penitius perlustrare.
8쪽
de Verbis Pacti successorii in gransactione initi sErat inter Pontificem GREGOR tuM I. & PROI ex AMVirum Illustrem in Sicilia finium regundorum controversia. Nomine Pontificis transigebat Faneti Nus ejus in Partibus Panormitanis defensor. Qua Transactione non contentus Projecta ipsius Pontificis ratiliabitionem petierat. Respondit Pontifex, ratam se eam transactionem habere. Nimirum tum temporis usu receptum rat, ut a Pontifice Romano desensores mitterentur in Provincias, quo Implorantibus Apostolicie sedis auxilium praesto essent. Qui non habebant potestatem trans igendi , nisi haberent speciale mandatum, quemadmodum nec Procurator Principis inconsulto Principe transisigere potest. Ne igitur revocaretur a Pontifice, quod ab hujusmodi desensiore transactum, juste exigebatur ejus ratiliabitio, quae conventionem omnino consolidabat. Qui enim ab initio poterat mandare transactionem, eam quoque ex postfacio per ratiliabitionem solidare potest. Pone ergo, quod heredes in Testamento scripti pactum ustud luccetarium Testatricis suae impugnaturi obve tant , quod nesciverit, quid ab officialibus , quorum autoritate adhibita illud iniit, scriptum fuerit, adeoque minime in pactum istud consenserit: corruit sane hoc obmotum statim quam primum consideratur ratil, bitio, quae ex post praecipuum in transactione concessum acceptando superaccessit. Haec pactum &hic ut ibi con.
solidat. Et hic namque ab initio testatrix poterat manis dare transactionem seu mavis officialibus committere, ut scripto comprehenderent transactionem, quam ex post per ratiliabitionem consolidavit. Hoc ergo pactum potius
spectandum quam dispositio testatricis: siquidem prima quaestio in successione est, an adsint pacta successoria I si non, an Testamentum ἶ si nec hoc ad successionem legi-B timam
9쪽
us Philos Wolf in JureSpecim. IV. timam recurritur o). Testamenti factio hic tacite exclusa: non enim necessarium est, ut per expressum T stamentitimoni renuncietur, sed & tacite per Passimi illa Testamentifactio excluditur p , quoniam taciti &exoressi in iure eadem vis est. S. VII. Hoc omne prono inde fluit alveo, quod significatus verborum Pacti successorii tantisper variatus fuerit. Hoc ipso equidem impropriatur. Ain vero, an id insoliti quid IIn ipsis legibus interpretandis saepissime hoc remedio opus, si sententiam ejus tueri velimus. Purumque dum protri
ras verborem attenditur, sensus veritatis amittitur, iuxta
capit. 6. 6. IS. X. de V. S. Ita MODE set in us l. I 3. g. a. ff. de Excusat. Tutor. Sed eis maxime verba legis hunc habeant intellectum, tamen mens legislatoris aliud vidi. Fit hoc ad Ctis ait CRASSA Maus q , ut verba ipsa contra propriam significationem accipiant, quo captionem O- .mnem prohibeant, tuendae voluntatis gratia , velut in l. I s. ex conducto I. Papinianus A. Locati. Tantum abest ergo, ut a proprio verborum significatu recedere liceat, si seripturae, in quas pacta ob futuram oblivionem rediis i solent, & rei cujuscunque sententia illud deposcat. Uuae major vero concipi sosset captio, quam si pactum, quod per modum transactionis adeoque irrevocabiliter condere intenderunt transigentes, in vim ultimae voluntatis revocabilis detorquereturi Cum mens ipsorum clara sit, ab illis quae clana per se sunt, quasi prastigiis quia husdam depellerentur. Quae singula ut dilucidius ex ipsis Terum argumentis appareant, iuvabit sequens Facultatis nostrae Judicatum addere, uru,til.