C.S. SchurzfleischI Disputationes historicae civiles, collectae, et vno volumine coniunctae, antea publice habitae, nunc denuo editae, cum additamento, ac duplici indice Lemmata antiquitatum Franciscarum, praeside Conrado Samuele Schurzfleischio, his

11쪽

R DISPUTATIO, gothorum Regis, quam Clodovaeo, quem unum inter omnes finitimos maxime suspectum formidabilemque habuit, post

eam victoriam perscriptit, apud Cayod Var. lib. a. ep. l. Fi ii autem tunc sacris initiatus Clodovaeus, argumento genti, Iitatu, quam Cassiodorus in exemplima comparationemque mansuetudinis Chrisianae refert a Conturbatae autem ibi sunt rationes temporum, cum epistola haec in A. os reiicitur a FOrnelio Herinanni Contracti auctoritate nixo. Nana Mino regni quintodecim Clodovaeus pugnavit cum At mannis, ut testis locuples est Hincmarus in vita S. Remigii, cons. Ad in Chr. . D. Anno autem 3I. regnum suscepit, atque adeo secundum accuratas temporum rationes annus 96 respondet. Adhaec congruit iste annus rebus et eve tis aliis, quae tanti momenti ponderisque sunt, ut omnino me de sententia Hermanni Contracti deducant. Haud vero aberraverim, si dixero, revixisse tunc in Francia Constantinuia M. quando in Clodovae exemplum ceteri Franci intuebantur , et ducem. dominumque auspicato sequeban

tur.

XVII. Oppressis Alemannis , Burgundionibus bellum intulit, regnumque hoc fulminis more percurrens,Gundebaldum ad accipiendas vectigalis regni conditiones ad sit, ac deinceps filium eius Sigismundum parte Burgundiae,

quae cis Ararim iacet, multavit M. Turon. l. 2. ea .sa. ignier in Chron. Burg adan. soa. v. etsop. Alienus hic locus

est Cassiodori or lib. XI. in commendatione sui ipsius , qui mea opinione lucem accepit ex lib. I. N. to et scriptore vitae Caesaris C priano. At post Clodovae decessum, filii eius maiore impetu in Burg diam tendebant, et anno 26 aianietis Burgundionum rebus, priscum regum familiam delebant, regnumque in potestatem ditionemque suam redigebant, Viae Turon .s cap.I. et In quo regno LL. Gunde-bM-

12쪽

LEMMATA AN IT TRAMI RVM. baldicae, quae et laudebadae dici solent, ad iraemoriam posteritatis insignes sunt, in quibus Romani appellantur Galli indigenae, qui Romano iure utebantur barbari autem agri cultores, qui inter Romanos, quoad Gallia Romani imperatoribus parebat, impari conditione degebant, postea autem, quam Franci depullis Roman Impp. praesidiis, in Gallia regnabant, meliori loco esse coeperunt, Romanisque exaequati, quin imo et praelati fuerunt nae LL Burgundi num ι L. Saliquae, speciatim aliqvae r. XLIII. r. et S. Ex dictis, opinor, explicari potest locus apud Turonensem lib.r. cap.3s. Eurgundionitu leges mitiores insiluit, ne Romanos opprimerent. Pertinentque huc, quod scriptum est in con-t so Traditionum Boisar PraefatuiDux Theodo tradiadit Romanos, et eorum tributales mansos Hubas sequiori aevo appellarunt. XVIII. Aquitaniam, sine qua odoraeus regni fines tutari non poterat, anno O7. occupavit, victorque reversus Turonos adiit, ac inde Lutetiam perrexit, regnique Franc galliae sedem anno so8 ibi collocavit, quae continua, quamliabet diversae stirpis, succetarum serie ad haec tempora usque permansit Turonensis lib. a. cap.37. etsΙ.Ad Viennensisρ ιυ.

XIX. Cum tot tantaque pericula sustinuisset, et superiores etiam dissicultates omnes composuisset, pauci, nec magnae potentiae reguli, Agrippinensis et Cameracensis d

Iendi restabant, qubrum alterum per insidias occidendum c ravit,alterum armis devictum captumque,securi in capite eius defixa,intersecit. Turonensis ob a cap. 2 etyd.

De disserentiis Hubarum vid Coccius in Dagob. p. 'mane postea eripuit Eudo, et vindicavit Carolus Martellus, Bussier. histar lib. 3. p. rod. rig. Cons. Iodo: Sincer. Iun. adipend. cap. II.

13쪽

. Iam tota sere Gallia, praeter Arelatensem, Ma siliensem, Narbonensem et Novempopulanam potiebatur Clodovaeus, quum per codicillos, ab Anastasii Gnaeco-Romano imperatore missos, COS. et Augustus ritu memorabili ac solenni est renunciatus, apud Turonensim l. a. cap.yδ. et apud Baeonem Viennensem in Chron. . I p. Qui consulatus altius aliquid excellentiusque denotavit, quam is quident communiter denotare solet. Primo, quia cum titulo Augusti, qui nemini COSS. attributus est, 'coniungitur, imoinus tib. I. cap. aa. Deinde, quia cum utroque titulo allata sunt Clodovae regni insignia , tunica blatea purpureata, chlamis et diadema, Turonensis d. l. et epist. gest. Franc. c. I. Tum quia redegarius eminentiorem dignitatem indicavit, cap. IIo. Ad postremum, quia eventus comprobavit , Patriciatu hoc Romano Francos posthac viam ibi munivisse, ad patrocinium advocatiam et supremum Romae ac totius Italiae dominium acquirendum V. Anu. Francimtόoean ad an Sor Monachtu Evolumensis ex recensione eademst. Ibi nomine patricii character sublimioris dignitatis significanter est expressus, siquidem veram accuratamque interpretandii

conem immUS.

XXI. Multa praeterea Clodovae merita in rempi Micam Sacram extant, praesertim quum bello Gothico destinctus, iam maiorem Galliae partem in sua potestate tenebat inod, sicut plerique tradunt, Remigius, cum de uitiamis cogitaret ac disponeret, praeciare testatum fecit, atque his conceptis verbis plane et luculenter descripssit. Cum uulus vistis, inquit, qua Ludovicus Clodovaeus a me facto baptismatu fonte septu. amore nominis mei, Bisio s- heim sua lingva vocatis, mibi tradidit. Quibus duo indiscantur, quorum alterum in ae Teutonicae usus Franco

14쪽

alterunt eiusmodi est ut ostendat, Clodovaeum, quamlibet a vero paleiactoque Deo alienum, beneficia ipsi tribuiis , mani vetudinisque et liberalitatis exemplum regibus dignum praebuiise inod utrum fecerit Clodovaeus integritate et sanctitate Remigii permotus, an ab uxore Clotilde e vasus, an ad conciliandos per eum indigenarum animos civili instituto adductus , meum non est definire. Mox autem Remigius, interiectis quibusdam, ipse astarmat, Clodovaeum nullo veri Dei sensu praeditum ibi donasse, cum adhuc pagantia Deum ignoraret, ad proprium tradidisse. Testamen-rum Remigii apstiGodoardum. Quod tamen eiusmodi est, ut Remigii temporibus non congruat, et fabula seculi IX. a simplicitate aevi Merovingici discernatur praeterea a modestia Remigii abhorret, ct ritum inaugurationis regiae a Merovingis alienum complectitur , omnique iure in 'us'

cionem confictae antiquitatis vocatur. Refert hic nosti , ut conserantur Turonei sib. a. cap. V. et imoinu lib. .cap. rL aliud testamen ituri eruit Ioannes Bollandus,

nec multo post emisit Chii letius, de quo alibi sententiania

dicam.

XXII. Praeterquam autem quod religionem prope oppress am in libertatem vindicavit, sacerdotiaque et sodalit te religiosas beneficiis ornavit, id quoque vel inprimis ad gloriam veteris Clodovaei prosapiae spectat, quod monas

ria, quae dicuntur, exempta, posteris ipsius originem certo in Francia acceptam ferant. Quod docent tabulae Clod vaei II Clothari III quibus haec talia exemptionis privile gia perliberaliter sunt concessa, quorim multa ex tenebris eruit Hieronymus Limonius, Vir, cum viveret, inter Omnes populares lacile doctissimias. ἡ ' Dicuntur autem exempta,

15쪽

6 V. PVram quod Pontifici, millo interiecto, obnoxia sint, de quibus copiose disseruit Bernbardi Abbas revas scin eruditis et pietatis pariter prudentiaeque causa legendis libris de con

deratione ad Eugenium Pontificem Cui autem milii in mentem venit, quamobrem pleraque monasteria iur et potestat Episcoporum subtracta fuerint, tum recordor, duo fuisse cumprimis, quae tali instituto causam occasionemque darent. Primo enim pars religionis ultimorum regum erat, ut fana aedificarent, monasteriaque ciuitularent, rati, si quidvis admisissent, hoc modo expiatum iri. Documentosii Sigismundus Burgundionum rex non Actianus , qui cum filii sanguine manus imbuisset, pro superstitione illorumis temporum noxae isti expiandae suilecturum putabat, si Divis Agaunentibus extructum ab se monasterium dicaret.vid.

Turonens lib. I. cap. s. et Aimointu lib. a. cap. .. Ex eadein causa tot donationum, dotationum traditionumque formissae et instrumenta passim, maxime in Francorma monumentis extant. Deinde sanorima conditores id dabant.mori memoriaeque locorum, quae religiosis sodalitatibus designata . sunt, ut monasteriis ibi ab se institutis privilegium libertatis

ab Romano Pontifice impertiretur Docent hoc tabulae exemptionum, quae petentibus regibus, tanquam monase i

γtim fundatoribus privilegium hoc datum concessumve testantur Superiori seculo in Concilio Rothomagens statutum decretumque est, ut monasteria hoc privilegio nixa, non tenerentur interesse conciliis, nisi ad illuc veniendum iure consuetudineque obligarentur, prout Gregorius XIII. i tunc Romanae sed praefuit, dubitantibus super ea re Patribus respondit. Q. acta uit Concilii υδι hasiri. Illud vero laudi tribuendum est monasteriis, quod eruditionis

liberasitatem multi et opulentihomines secutisunt, ut ecclo I in quoque herci instituerent, V. Turonens lib. . cap. I.

16쪽

nis monumento conservarunt , et multis insuper extruendis amplificandisque urbibiis occasionem dederunt,

ut res actaque prisca Gallo Belgica passini ostendunt, et nostrae quoque gentis antiquitates confirmant. μηXXIII. Simul et a Christianis Francorum regibus coeptae sunt decimae, quarum primordia alii ab ultimi; barbarae et non Christianae Germaniae temporibus capiunt, speciosoque titulo defendiihi. Inter quos est iustus Lipsius, vir, si quisqvam alius Romanae antiquitatis peritis-sunus, qui Taciti locum in hanc sententiam adducit. Extatis infibro desica et mor Germanorum cap. V. Nihil vero ibi proditum est de decimis, neque ullo argument id conficias, quando ratio verborum postulat, ut longe diversum conferendi gerius intelligatur, mosque colligendi decimas, ad alia tempora referatur. De ceter sequiorum temporum liberalitas sicut alia multa, ita et ius exigendi decimast Monasteriis concessit, quorum bene multa in Vestphalia sunt, quae etianinum ioc tui e utuntur. Spectatque huc sancti Friderici II. Imp. . Constitui Sicut lib. t. tit.= Nihil vero luc addam de immunitate tributorum benignitate Clii ldeberii Monasteriis concessa apud Turonensem ob Io.

XXIV. Moribus ceteroqvi Francorum, quos Meroet in-gos vocavi, nothorum successito valuit, quod documento est,

eos perinde ac reliquos Germaniae populos, Romanis legibus non fuisse usos. Exemplum est multo luculentissim iam in Theoderico Austrassiae rege, quem Clodovaeus M. non suscepit ex toro legitimo, neque tamen id impedivit, quominus regnum Franciae Orientalis ei tanquam natu maxi-

17쪽

Itmo attribuerethir. Itaque Taronensis ex Turonense explicandira, lib. I. cap. s. cum si cap. o. costae. Illud auten is postero tempore sensiim mutatuiti cst, quum Franci duciplinis moribusque magis exculti, non eodem deinceps loco numeroque legitimos et naturales habuerunt, Vid. A morans lib. M. V. r. r. Qin arta uua Car. II cap.M. botque

ex hoc capite rugo Capetus regni Francogalliae iiivasor, malaeque fides possessi, arguttair, quod cum is neque virilis,

neque sequioris sexus ratione ex legitima Carolovingoruna stirpe cicenderet, tum regnum nil illominus Franciae C rolo Duci Lotharingiae praeripuis et, sui' - ratiorinis raudasset, et nulla primi acquirentis ratione labita iindigne insolenterque usurpasset, V. Sigeb. Gembiacensis au

XXV. Saepe etiam antiqyo Francorum instituto sit veniebat, quod regnum persignum n litare hastamque tradebatur , atque his modis dominiues eius transserebatur. Proinde Guntheramnus , tradita Childeberto hasta, dixit. Hoc est indicium, quod tibi omne regnum meum tradidi, apud Turonensem Bib. 7. B.33. cons. Aimoin lib. s. cap. I. Q De fictio iuris in L. aliquis identi leni occurrit , et se-stucaeligno denotatur. Hinc orta est formula LAISUM IACTARE. L. DBq. t. o. ' Ad haec regna suscepturi Clypeo quoque altius tollebantur , quod o spectabat, ut novi reges h ic pacto in possessionem mitteret tur, qualique inaugurare Hinc Turonensis, Li

misso in possessonem e festucae S mbolum dicta est ADFGTOMIA Simul hoe ex sim adiicio de in innabulis ramorum, maxime is asiorum, nydorum Uus erat iκ re rustica et sini pertinebatu equo inph cui dignoscendos, Vid. in civis lib. I. cap. δῶ.

18쪽

plaudentes, inquit, tam stamiae, quam voribus eum cope e sectum persee regem constituunt . b. a. v. o. Viae et Almo nus lib. p. cap. o. Nulla enim tunc regum inauguratio itutinctionis peragebatur, atque itinc est, quod apud Graeco- Romanos veteri atque usitat more dicebatur, ασιλεω θ

XXVI. In his cogitationibus defixo periucundamis hi memoriam renovat adoptio, cuius exemplum Turonensii nos transmili , eximioque et fide digno testimonio confirmavit , quando narrat, Childebertii ii iis verbi optasse Theodebertum. Filios non aleo, te ranquam Iium habere sidero , G. s. v. sy. sva lavi, in sententiam interpretatur hanc formulam imoini lib. s. cap. y. Alioqui per arma fieri consuevit adoptio, praesertim inti fi barbaras , argumento restis Herulorum hunc in modum adoptat , apuae Cas orti Var.

lib. . p. a.

XXVII. In extremo fert occasio, ut aliquid de suscepto arbitri munere adiungam , quo ita perstinctus est

Theodericus, Ostrogothorim in Italia rex, ut Francos inter Gothosque amicitia conciliaretur. Ratio compolitionis haec fuit, ut legatus Clodovae tantum pecuniae in satisfactionem acciperet, quantum hastae a terra in altum sublatae longitudinem exaequaret, astui inmotuum Ab. . V. o. Providebat Theodericus, quorsum evasura esset aemuli regis acerbitas, proque rerum Gotiricarum statu considia capiebat, ac sine monitore etiam intelligebat facileque iudicabat, haud longissimae ab exitio abesse Alaricum , quem servar quidem cupiebat, tuendumque suscipiebat, atque ut iactura opum se regnique securitatem redimeret, hortabatiu . Sed a iam

19쪽

V. Irprram. iam tum veternus regum finitimorum, ad quos id pertin bat, ammo Occupaverrat, fatoque ita datum videri po-' terat, ut Clodovaeus toti Galliae imperarcti