Theoricae nouae planetarum

발행: 1557년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

PLANE TALUM.

292쪽

Iutimin est delarer epicycli lunae siuper centro mungi Aser, matu . e. quod centri epicycli luna noua plenaque parit ruga

a medio totius.

ordo signorum inerssitatur iuxta serum litorarum C D L h

Selis quidem. r. pari um 1 o. 'u .lorem.

At gatum 6 smp. Id. f. 2 s6 . sicundorum riui est arcu, N O, distantia Mrerum iocorum solis oe lunae t mi ere 1ne ij certus. Nunc si vis scire quantum temporis intersit inere medium οπerum multantum b. e. quanto interuasto temporis Iuna ρομαμ perare motum solis arcis N O, hac xtendum est ratione. Motus lunae horarius I976 secundorum

Solis autem I 68.

Dissereicia oe excessus lunae 1828. Per ham differentiam seu superationem lunae partire pris*vem numerum seu arcum N O , oe reliquum eiusAm numeri per

293쪽

ult mediam comuum nitem boris I 3. scrup. 9. aut πt in tabulis, horis in .ctu madmodum mox re iis quibusam explicat litur. Porro hoc ἱ si rimen temporu m.ιximum est, quod ιnter c tam ac medium tam plin itimum , quam novilunium petest ac ruttiere. 2. Maneatureli quae hypoth ses,it antea luna saltem mm ebis Oear L , ita ut argum urum xeram lunae arcus T R. I., partium

His maxima pro Raphae siue solis abiiciendia est ex maxia

Lua aut plen tunia sit spmdira meaeis,a upos fatura. R EGULAE. Mela ne uilonia interdum in taem te pus cum suis meris in actant. Imretam ab eis em discrepant per aliquot bor .

Incidunt in idem tempus.

I. Quando sol est in apodio aut peripo sui eccentrici. Demii na in sui epicycli seu ap seu perito. Tunc enim Ῥuia eadem,l linea pro ambobu, luminaribus fungitur ossicio braeae in vori γ med. 1 motus. Voco autem nunc Ῥnam eandemque i,neam,

se reuera sit una tinea, siue duae sint in eodem plano,quod per eo

294쪽

pASSIONE s1. Quando sol nec luna in apodiis aut suorum mi rum exis hine *Inidon hoc pacto liveae verorum motuum rosi sunt aut prorsus copulariseu uniri potiu/,aut saltem in eodem uno, I Odycr zoLaci polos traiicitur,contineri. Etenim in omnitiume in nou Iunis , etiam icta pla-m . quod tra isiens per red polos complectitur lineam veri cursus solaris, hoc est,i fium solo, nec sario planam superoci m ερicycli lunae iriere ortum oe ecca sum porretiamsicat, id fiat sime ad rectes an os . sive ebliquos. Nam 'diti cet, ideo ut e te e 18, quoi re V apbaer i, solis perpeta, misior est prostibus haeresia malias luna. Ac qis: a in ex imibus liccis praeter apeton perit diu sol a iam habit eri, aliam me.

motus lineam i eo tineae vcrorum ac mediorum cursuum sol, crluuae non in eoiam plano conplu enetur, imo pertu in alis irris ruman alio rursus me Aorum tirier. nae plan m quo utra que lineae verorum letorum ceruimur tir, planam epicycli lunaesuperscidim scindet in duo inaequalia sem nta. Dificilia sanebat isseruur. Rec re istur H praecedet u schentia ira quo haec ξλ μ

me apparent.

QiΡndo tritur luna in altero horum puni Ferum, Rii nece spe est luminaria eodem impore cone ungi secuniam xtra se sum e sum γ πcrum. ILm si centro epicycli contatuto circa punctum F Verum hoc inter se, quando med us ruminari m celtiuinci dit in prioram medietatem eccentrici solis, quae est ab apio in corijsequentia ferentum epicycli lunae orientale quo iidia cella nia attolbtur ιterium superat semicirculo. Reliquum vero,quod licccι dentale, tanto minus sesemicirculo. Dixi enim epischis Aastribui a punc EA R V in fementa inaequalia, c. Ais medius luminarium cocuo competat inpoIleriorem medietatem eccentrici

295쪽

II. Vera noviluma Ascrepant a me is interium praecedentia, ασά sequentia certo interuallo i mporis , curus compuliatio G Lam exemplis me .ua est.

s Cum sol in ρr visui ecten. me seos tare, luna in segmento sui epici erientali, de quo iam dicti m est.

v κ. orientali, quod iam minus est.

V EL 'Cum sol versatur in trima sui orisi bis me utate una in semento e t cid ruali, quod minus edi

VEL Cum sol inc At tu pleriori sui dos latoris med etate , luna iterum ini semento sui epicoccidentali, quo

mano est.

Pol bemo, quas hac linio tragdim is r Ira de noviluniis, ted prorsus modo aee pleniluniu elim accipias. Plane enim nullum exi Itit discrimen. Seorsim tamen de novilunis iusserυι ad Ῥια anetis otiosas ταυτολογiete, quae profecto inlusantibus persticuetradendis non ,bique caueri possunt. Denique in caetera asterilibus inarium eae m rePle locum babent.

rectis fortasse Didiose ἰ ctor, i similiter dis utem δε reo

in iij

296쪽

t quorum planetarum cum sole aut mutua ipsorum inter se chis lini lene atque es pellitione, cereri diue aureolibus. Verum hic' .rit se imm nsium , t Duaque varietas, ut paucis ea r PAc mi r l, iiii hau quaquam posit. Sed lex plurimis pat capra. fcram , Venu - curtu vetuo cum sole conglutinati sunt, 'Meά ad migum cursium aditi ut . tamen Ueniti vix intra diu Sq. clud i mpore ipsa am tum .pic cli si pira t) bis tantisi

Ex illo patet saepe coniurastionem veram ege, quando media praecessiit, aut si itura est: Saepe etiam veram esse quando tamen visibilis non est: Aliquando etiam visibilem veram praecedere , quandoquo Vable qui

Hic terr m est epilogi praecedentium, partim πero nes apro o Pio eorum quae iam explicare cenabitur. Nam quod mediis cο- tus a te: u li erunt hac len .is interdum prioris contin m. Ἀπtergum Etiam poP3eriores quism ,eris, id sequitur ipso byροῆγεμ metuu=n tu lunae,ut declaratum ei LQFd autem oe appare te 1 noci cum γeras non congruant, imo plerunque Apidea it, hoc

297쪽

nimbum opus habet ex licatione . quae ut Lit illuῖ rtor , ac restio a, xtitur Purba chius quaciam ιν αλυσε. , explicat obscura Vocabula desinitionibus demetrici patefacit cai gaw, recensit si eo ιH - ροι Fremo repetit in epil P hanc propositionem, verum uorata dum, βάυephtam suis circumranem, c.

DE DIVERSITATE ASPECTUS, quam Ptolemaeus vocat

Locus verus astri est punctus firmamenti lineam

a centro mundi per centrum astri protentam tediminans.

Locus autem visus siue apparens per lineam ab oculo per centrum astri protractam determinatur. Diuersitas aspectus astri est arcuq circuli magni per renith S verum locum astri transeuntis inter locum astri verum & apparentem interceptus. ἡλια

petivo α νη apparens, is s iacus, hoc est, in quo ,isus ne isser obiectiam apprehendit. In sole autem apparentem loci m pro γπο supra Uurpauimus decendi Vatia. SI c ραι νομενη σύνοδος est apparens seu visibilis coniunctio. lie, mariatio . hancinatio aberratio. Viti L hae voce Butium. AJbol significat stellam in alio loco caeli apparere , quam in quo reuera extitit. Hodie locaut Auersitatem a-

299쪽

I Lecus γσM at parens fiunt in eodem circuia altis circulo ν Pio per erticem capitis transmisso. r. Apparens locus semper est propior hori Puti, in ea parre, ad quam ipsa fleta a vertice declinaἰ.Vertia contra propior 6 re ficali puncto. Hinc sequitur in climatis aquilonarius,quae polum aenibus altiorem habene apparentem planetae ac praeci ne lis locum ipso νσο aiat aliorem existere. Est enim maxima E clinatiose, pene 2 partium ne νero latit O partium γε crae .

Inde manifestum est, quanto vicinius astrum centro mundi S horizonti fuerit, tanto maiorem habere diuersiitatem a specitus. Hanc quoque maxi mam in Lunam reperiri. In Marte vero non bene perceptibilem. Habet namque semidiameter ter-rysensibilem ad semidiametrum orbis lunae, non multum autem perceptibilem ad semidiametrum orbis Martis magnitudinem.

Antea , ocabula L itionibus explicauit, nunc cavlym Lamo aras inde ratiocinatur,qui Planeta vincat caetcros para axi,

id Est a 'ectam norit maxime omnii ..tat ac lud sicetur. Causia reo est exigua planetae Astaneia a medio totius, ita vis nudiametiter terrae it perceptibilis portio eius m distantiae. Quare cum luna sit citirna terr ,necesse elli in eius loco di iando plus aberrare asteoliam m strum,quam in viro alio planeta, eamque se nobis ex alio exire mi caeli loco ostendere,quam siub quo reurea interim censi tit. Totum υσυ hoc patet oe expositum est in praecedenti sciuo

mare.

VirbiIulia, ponamus FG, distantiam , a terris 6q

300쪽

Dixi L γ ra causa paractaxeos, ex qua iuscari potest, 'g. 'ξis hoc phaenomenon acciit Sed aeterea scutam e S, quod'gal mic phaen merso e In via non eodem lsemper modo faciat param se, sed mav mam quid m in in tore in tam ruero prorsus in veratice Da diar at pura Lxin sti ae positus supra dii terem , quemad motam hoc ex eodem si h mare per bicutim est. Sicut enim ambu F G Α a cendesue L U ,ersus fastigrum capitis nostri magis ma ,3q- la Iurata condira in eo sim tria lo fune relic pes duo MMI inores, donec tria latera qua trigemm co/Hit ut in unam eam disque rectam lineam laudem coeant, cetera. Porro Aligens Mim rei consideratio non potest non a miratione ad errastulosos harum artium quo pacto μι parallaxissis aestantia lunae similam tris terrae mensurata i l artificum obserauation b.potueris addisci. Itemnis mutuas tradant operas, se is o percepto alterius notitia mox habeatur,vrum prius an aiu

SEARCH

MENU NAVIGATION