장음표시 사용
311쪽
quae de illo in praesentiarum absque injuria omitti non possunt reseremus. Itaque ortum habuit vir aeque pius ae eruditus in paroecia S. Annae prope Lucam in Tusciae dis 3 Februarii anno 1827. Admodum juvenis, anno scilicet 1843, nostro Eremitano Ordini nomen dedit, in quo ita jugiter bonitatem, disciplinam, et scientiam sectatus suit, ut novellis nostrae Augustinianae Ereta plantationibus pietate ao doctrina euutriendis praepositus suerit, seque omnibus supremis nostrae Augustinianas Religionis Mod ratoribus , ac potissimum Rmo P. Mag. Paulo Micalles nunc Archiepiscopo Pisano . nobisque aeceptissimum se reddiderit. Nobiliora subinde obtinuit Ordinis munera, suit enim in hoo S. P. Augustiui coenobio Studiorum ac Coblegii Regens , Ordinis Secretarius , ac demum Assisteus.
Nec minus extra elaustrum illius nomen resplenduit. Electua enim fuit in Romano Archigymnasio S. Scripturae professor, consultor S. Cong. Indicis, membrum Academias Religionis Catholidae, examinator tu concursibus ad Op ram Piam Carolinam, Collegii theologici Romanae Universitatis subdecavus, ac demum Concilii Vaticani theologus. Hae autem die, quam secit Dominus ut exultemus et laetemur in ea , immortalis Pontifex Pius Papa IX, cujus venerandum canitiem Deus sospitet ad multo plures adhuc annos, inrtinellium nostrum S. R. E. Cardinalem creavit. Benedictus Deus, qui in mediis tot aerumnis, in tanta conventuum ad bonorum nostrorum jactura , dum undique actigimur, dum ex aedibus nostris expellimur, dum
rerum nostrarum.rapinam austinere cogimur, hanc jucundissimam cordi nostro consolationem afforre dignatus suit, quas veluti quoddam salutare balsamum dolorea nostros
quodammodo lenit, ac demulceti No itaquo pro tanto in Ordinem nostrum collato beneficio Smo Duo Pio Papae IX inveniamur ingrati Omuipotentem Deum , ao Deiparum Immaculatam pro illius universae Ecclesias valde pretiosae
312쪽
vitae conservatione enixe deprecemur, ac ut debitae Domino gratiae agantur prauoipimus ut in singulis Ordinis nostri ecelestis, in quibus id commodo fieri potest, hymnus Te Deum, solemniter cantetur. Valeto in Domino.
Fr. Vincentius Pontes 7 Cantelar ex legitimis, catholicis , honestisque parentibus D. Francisco Pontes, et D. Antouia Cantelar progenitus primam lucem aspexit Matriti in Hispania dio 29 Martii an . 1809. Apud Clericos Regulares Scholarum Piarum humaniores litteras edoctus ipsum suae adolescentiae florem Domino consecrare statuit dum an . 1825 dis I Novembris in eoenobio Cordubensi Ordinis Erem. S. P. Augustini solemnium Votorum professionem emisit. Deinde consuetum studiorum curriculum eo prosectu confecit ut an . 1832 Lectoris gradum promeruerit, quod munus Malachae ex euit usque ad an. 1835, quo ob notissimas omnibus atque ornentas Hispanici Regni politicas vicissitudines dio 19 Augusti suam tollam egredi coactus suit. Extra claustrum degens in eadem Malachongi urbe sub titulo S. Angustini Collegium fundavit, in quo ipsomet raetor constitutus humaniores litteras docuit, atque religionis et moralis cathedraticum egit usque ad an . I 85l, quo, cum paullo anto Ecclesias S. Joannis beneficiatus eleetus fuisset , praesertim hortante atquo jubento Rmo DD. Ep. Salvatore de Reyes SS. Caroli et Dominici paroeciam praefatas civitatis per concursum sibi judicatam regendam suscepit. In utroque loco ea doctrinae, gravitatis, prudentiae, morum probitatis, atquo rerum agendarum doxteritatis specimina jugiter exhibuit, ut a
313쪽
M. Dsio Pio Papa IX dignus habitus fuerit, qui ex Catholici Regis praesentations ad Episcopatum Accitanum dis II Septembris currentis an . 1875 promoveretur. Inmeerdotalis ministerii ossiciis obeundis semper se laudabiliter gessit, multumque in sacris pergamis desudavit. quo in munere exercendo insignis concionatoria nomen sibi comparavit, in variis item publicae instructionis et beneficentiae comitatibus praecipuas partes habuit, atque talem semper tenuit suae vitae rationem , ut etiam illi qui Oxadverso essent nihil haberent malum dicere do illo. Multiplicet Dominus annos Episcopatus ejus, et conserat illieumulum coelestium donorum ni omnes et singulas sibi onereditas oves una simul secum ad aeterna tabernacula tuto perducat. Ex relatione mihi transmissa a nostrate P. Fr. Joanne Dominico de Amerii.
Fr. Franciscus Emmanuel de Zuniga ex Hispanias Magnatibus cum ordini Erem. S. P. Augustini nomen dedisset, ad eam virtutis atque doctrinae laudem pervenit, ut anno 1695 ad Civitatis Roderici in Castella Veteri Episcopatum promoveri meritus fuerit. Pacifice illam Ee-elesiam rexit usque ad annum III 2, quo SS. Sacramentis rite munitus die 14 Deeembris ex hac vita migravit. Illius mortales exuviae in cathedrali templo tumulatas sunt. Pius Bonifacius Gama pag. 66 nostratis Francisci Emmanuella nomen omnino praetermisit, eo quia, ut ipsemet ait, seriem Episcoporum praelatae urbis, quam Matriti a D. Vincentio de la puento acceperat , casu adverso amisit. Nominatur apud nostratem Gandolphum pag. 378 , et apud Lanterivol. 3 pag. 197. Accedit relatio Rini DD. Joachim Lluch Episcopi Salmanticensis, quem libenti animo honoris causa hie commemoro, illum enim ego optimo novi dum Lucae
314쪽
in Thuseia apud suos Carmelitas Calceatos studiorum Regentem eum laude agebat.
Fr. Gregorius Ordinis Εremitarum S. Augustini an . 1309 inauguratur Episcopus Diacori in Bosnia, et an. 1314 dia 23 Januarii annuento Clemento V onus resigna it. Vide Gams pag. 368. et Theiner tom. I Monumentorum hist. Hungariae pag. 445. Maniliae mi Mantuay Aug. Ireh. electua. Fr. Didacus de Herrem ortus est in oppido Recas in Toletana Archidioecesi ex honestis, catholicisque parentibus D. Michaelo de Alameda, et D. Joanna Marti neg , qui pueri animum pietate erga Deum, optimisque moribus imbuendum sedulo curarunt. Anno 1545 die I 0 Martii in Toletano Erem. S. P. Augustini coenobio solemnia vota emisit, atque deinde cum in virtutibus tum in meris libteris tantum prosectum secit ut evaserit S. Theologiae Magister nedum valde doctus, verum etiam valde humilis,
atque vitae sanctimonia clarus. Potissimum autem commendatur apud scriptores illius servens Fidei Catholimo dilatandae gelus cum singulari pergami eloquentia conjunctus. Quamobrem an . 1561 ad Moxicanum Regnum prosectus suit . unde postea si 565ὶ ad insulas Philippinas divertit, ubi plura coenobia aedificavit , atque an. 1569 illius Provinciae primatum adeptus fuit. Paullo ante, anno scilicet 1568 Sinensibus mereatoribus se ipsum in mancipium Vendiderat, ut aio per vastissimam illam regionem Evangelii doctrinam disseminare posset; quamVis apud illos populos parum profecerit. Nihilominus vir salutis animarum percupidus, quippe qui Sinensium conversioni po-
315쪽
tissimum inhiabat , in Hispaniam remearo statuit ut a Catholico Rego opportuna hute tanto operi subsidia post laret. Itaque an. 1574 Matritum contondit, et illico a Philippo II omnia postulata impetravit. Regio igitur sumptu
sacrorum militum expeditione parata, cum quadraginta nostratibus Sinensium more indutis navim iterum EonsceDdit , atque ad uexicum prius, et illinc postea prospero itinere usque ad Philippinas insulas pervenit. Narrat noster Gaspar de S. Augustino in sua historia, cui titulus Con-quiata rapiritual de Filipinos pag. I 4, et l5 quod Regium
Consilium Indiarum nostratem Didaeum de Herrera Catholico Rogi commendavit ut illum adiManiliensem tunc primum instituendum) Archiepiscopatum Summo Pontifici praesentarit , tradito interea nostrati P. Fr. 'Didaeo do
Salmanti ea tune S. Philippi Priori , et postea Ep. Portus Divitis mandato de Apostolicis Bullis procurandis , iisque
Moxi eum transmittendis ut in illa civitato opiscopalem ordinationem recipere posset. Verum tum quia ipse absque ulla interposita mora e Mericanis oris recesserat, tum propter lacrymabilo infortunium , quod illi in itinere supervenit , hujusmodi negotium suo effectu caruit. Nam cum Sinas versus navigaret ingens maris tempestas moria est, quae diu multumque huc atquc illuc jactatam navim tandem contra insulam Catantianes rejecit. Ex praelatis 40 nostratibus apostolicis viris partim naufragio perierunt , partim vero qui una cum Fr. Didaco de Herrem ad ripam appellere valuerunt, in manus barbarorum indigenarum inciderunt, qui illos immanitor trucidarunt. En nostratum interfectorum nomina. Fr. Losmes do S. Jacobo Burgensis , alumnus coenobii Moxicani, ubi professionem emiserat au. I 56I , Fr. Franciscus Bello do Castro Marin in Lusitania, uexici professus an . 1558, Franciscus do Areualo, item Mexiei professus an . 15M, Franciscus Martineet de Viedma alumnus e ventus GranatensiΗ , unde Limam transivit an . 1559 ,
316쪽
ibiquo egregii concionatoris nomine summopere floruit Joannes do S. Cruce, do S. Euphemia, professus Salma ticao an. 155l, Bernardinus de Villar de Sin, do uor onin Archiep. Toleti, in cujus urbis coenobio Bolemnia vota nuncupavit an . i5 4 , Rodericus Nunea de Toleto , et fusdem civitatis conventus alumnus, Andreas Marin de Pace Augusta, Rad OxJ Joannes de Espinota, ac domum noster Didaeus do Horrora. Contigit haec tam cruenta clades circa finem an . 1575. Vide Alphabetum Herrorae
tom. I Da. 19l, et Lantori vol. 2 pag. 257. SS. Nominis Iesu tri ZebM Ep. elaetusFr. Josophus Lopeg S. Theologiae Magister ortus est Villanovae do Odra in Hispania anno 1650 , habitum induit in eoenobio Burgensi . ibiquo sol omnia vota emisitan. 1668. Cum esset publicus Compluti S. Theologiae pro- sessor eathedrae honores studio dilatandao fidei postponens an . 1684 ad Ρhilippinas insulas prosectus suit, ubi aliquot
Pampangae populos magno cum zelo in spiritualibus administravit , atque aliquot etiam libros eorum idiomate eou- scripsit. Quatuor vicibus Prior Manillae, es bis Provincialis electus suit. Tandem etiam Nominis Iesu Episcopatu dignus habitus suit, quam tamen dignitatem sunΘ cellae quietI pra ferro noluit. Cum sanctitatis opinione supremum diom Nausit Manillae an. 1 25. Ex inscriptiovibus, quais leguntur sub
effigiebus Episcoporum in Cathedrali SS. Nomiuis desu.
Fr. Joannos do Norimberga. Germanus. erat Epise pus anno 1G2. Vide Torollium tom. 6 pag. 82ου. 20.
317쪽
Fr. Nicolaus do Cremona Vir ob insign0m vitae sanctimoniam in magna existimatione habitus circa annum 14 2
etiam Episcopali dignitate sulgebat. Vide Ludovicum Ca- vitellium in hist. Cremonae apud Jo. Lodovicum Graecium in thesauro antiq. Italiae tom. 3 col. 1654, et Torellium tom. 6 pag. 828. FF. Benedictis, et Thomas Lusitani Episcopi titulares nominantur apud auctorem Theatri Triumphalia suppresso aevo, et ecclesiarum titulo. Her. tom. I pag. 109,
EPISCOPI SUPER QUIBUS ALIQUA CONTROVERSIA HABERI POTEST BObii Mi Bolbio' Episeopuδ.
Robertus Lanfranchi, nobilis Pisanus , ab Urbano v anno 1364 creatur Episeopus Bobii in Insubria. Ex hac vita migravit an . 1396. Noster Torollius tom. 6 pag. 232, n. 13 ex Regest. Gen. Bartholomaei Veneti ad an. 1386 sub dio 2 Aprilis haec transcribit: Concessimua Domino Bobierat , ut fratrem Franci hinum de rimo Moum possit retinere pro suis honestis serpitiis eaequendis. Ex hoc inferri potest praelatum Robertum fuisse Augustinianum; nam hujusmodi concessionea non fiebant nisi Episcopis Ordinis. Calaris Mi Cayllaru Arch. Aug. electua. Fr. Angelus Patavinus an . 1563 erat Provincialis Magonias in Hispania, et 1569 Caesaraugustae publicus S. Theologiso professor, eumque nonnulli serunt Archiepiseopum Calaritanum saltem electum Ι573ὶ obiisso. Vido
318쪽
Sardiniam Sacram Ant. Matthaei pag. I 04, n. 48, He reram lom. I pag. 62, et rorellium tom. 8 ad au. 1573, n. 5.
Comaeli mi Comaeelis EpiscopΡ3. Philippus Zoboli, Regiensis, anno 147l eligitur Episcopus Comacli in provincia Ferrariensi , rexitque illam Ecclesiam usque ad an . l49I quo in patria ex hac vita migravit. Quamvis scriptores illius Augustinianam presessionem reticeant, videtur tamen ex nostro Eremitano Ordine assumptus suisse; nam G0neralis Ambrosius Coranus dio 28 Fob. 1479 illi concessit ut penes se duos nostrates retinere posset. Hujusmodi concessiones nonnisi Ordinis Episeopis fieri solebant. Vide Torellium tom pag. 4l , Horreram lom. 2 pag. 267, et Elssium pag. 59l.
Fr. Philippus Paruta ex primaria Venetiarum nobilitate ortus hortationibus atque exemplis nostratis celeberrimi concionatoris Gabrielis de Garosolis , qui postea fuit Episcopus Nuceriae Paganorum , ex itatus in coenobio S. Mariae de Nagareth una cum aliis tribus nobilibus ephebis Andrea Bondimerio postea Patriarcha Venetiarum, Michaelo Mauroceno , et Francisco Contareno m. 142 Inostrum Eremitanum Ordinem ingressus fuit. Paullo post solemnem votorum professionem emissam praelato Gabriel sdues Ordinem Canonicorum Regularium S. Spiritus subregula S. P. Augustini instituerunt annuente Martino Van. 1424. Garosolus tamen. an. 1426 ad Eremitanos rediit, caeteri autem in nova Congregatione permanserunt. Philippus Paruta cum esset in utroque jure doctor longe clarissimus primum creatur Episcopus Civitatis Novae in Istria, unde postea Torcellas translatus suit. Tandem post-
319쪽
quam Τorcellanam Ecclesiam multos annos administrassetan. 1448 creatur Archiepiscopus Cretae, ubi ex hae vita
migravit dio I 2 Januarii an . 1458. Vido Gandolphum pag. I 24, Lanteri vcl. I pag. 228. Herreram pag. 266, et Gams pag. 40l , ubi Philippi regulare institutum reticetur.
maeonariae Mi Dro narς Episeopus Benedictus Solemus de Neapoli dio 23 Julii an . 1451oligitur Episcopiis Insulae in Campania, unde an. I 452 die 5 Januarii Draconariam in Dauniam Capitanata) translatus suit. Illius immediatus successor habetur an . I 2. In ordinis Regestis sub Gen. Juliano Falciglia ea illi tribuuntur , quae valde indicant illum Augustinianum suisse. Vide Herreram lom. I pag. 10T , et Torellium tom. 6 pag. 828.
Fr. Joannsta de Seravalle , Picenus , quem Ughellus cum alio Ioanne Ariminensi Episcopo Senogalliensi confundit , et quem propterea pluribus dioecesibus attribuit , anno l4l2 erat Episcopus Firmi creatus tempore schismatis a Gregorio XII. Into uit Concilio Constantiensi , in quo ad aliquot Cardinalium instantiam Danthis divinam comoediam in latinum transtulit. Α Martino V dio 27 Novembris anno 14l T ad Episcopatum Fanensem translatus fuit. Mortem oppetiit anno 14 9. Vide Ughellum tom. Icol. 667, Herreram lom. I pag. 440, et Torollium tom. Gad an. 1417 n. 8. Ab aliquibus scriptoribus dicitur Fran
320쪽
Fr. Gregorius orat Episcopus Sorobolao di Sorres) in Sardinia , unde an. 1322 dio 6 Junii translatus fuit Fol-triam in Forum Iulium, ubi vita sungitur dis 20 Feb. 1327.
Apud scriptores dicitur Dominicanus; verum Matthaeus Bamotti in libro do coronatione sacrae imaginis B. Mariae Virginis de Saxo nuncupatae edit. Lucae an. 1693 109 affert sequentes litteras Clementis VI datas Avenione subdis 30 Martii an. 1346, ex quibus patat praelatum Gregorium ad Eremitanum Ordinem pertinuisse: Clemenε Episcopus, Serpus Sersorum Dei. Dilaetis Pilias Priori, et Fratribaeo Heremitarum S. Iv-fini domus Lucane. hibite Nobis sestre petitionis geries continebat, quod
bo . me. Grestorius Episcopus Altrinensis e dens in sua voluntate ultim testamentum, inter alia Meliquit emtum triginta otio forenos auri de morentia penes mercatores quoSdam deponendos, ae per summum Ponti em dive ctand eertis causis Nobis eaepositis. Quare Nobis supplicaatis quod eum, ut aggeritia, praedictus Gregorius, qui de Ordine vestro ertiterat, tempore promotionis sine de conventu vestro fui et , et per σω aualentasus in εtudio, promotusque ad uvisterium Saere Theolosis marine n tria munis eumptiara , . . . . . auddictum so renorum Rummam in fabrisam praedistorum Dei, et Eee sis committendam uobis de gratia eoncedimus εμ- alli rae. t ι
Fr. Jacobus Tolomel , nobilis Senensis , Urbani VI nuncius, qui illum in Tusciam misit praedicare Cruciatam adversus Antipapam Clementem VII inauguratur Episcopus Narniae an. I 378, transfertur Clusium an, I 383, et Gr0M