Friderici Heimsoethi commentatio de parodi in Aeschyli fabula Thebana conformatione [microform]

1쪽

NATION

2쪽

Columbi Universiri Librari resemines the right to refuse toazzeptra Op Orde is, in iis uigement fulissiment of the order ould involve violationis the oop Tight law.

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES

BIBLIO GRAPIIIC MICRO FORMIARGET

Origina Materia a Fil me Existin Bibliographic Record

IMAGE PLACEM ENT IA

5쪽

Conti meter

n ches

ii liii

iis i

6쪽

PVBLICE PRIVATIMQUE HABEBUNTUR

8쪽

RECTOR ET SENATUS

In memoriam viri celeberrimi, qui olim per quinque et u id excedit lustra hisee leotionum Bonnensium indicibus praelatus est, riderici Rit schelii, litteris nuper erepti, quaestionem hodie diseeptare iuvat ad eam trag0ediam Aesehyleam pertinentem, quam ille per vitam suam in scholis tractare Solebat. Nempe parodi fabulae hebanae emendatio pendet e cognitione eius cui poeta hoc carmen adcommodaverit contormationis de qua cum in diversissimas abiissent partes viri d0eti alii aliis iisque longe disparibus modis verba tradita e immutaverunt. In hane igitur contorinationem adeuratius inquiramus, ut emendationi huius carmini firmum tandem substruatur undamentum. Verba poetae in codice Vetustissimo Laurentiano manu antiqua hoc modo scripta leguntur:

9쪽

909510010 n

160 165 170175180

ιε φίλοι δαβιονες λυτῆριοι διεπιβύνζες rόλιν, δείξαθ' o φιλοπολιες ιιέλεσθε δ' ἱερευν ν sti υν. ιελό/ιενοι ' ρῆξαζε φιλογυτων δέ τοι toti ou Osricων 'ἐσΓορες εστ f Ol. In his igitur mini contortilationis a poeta institutae vestigia sui eri in Videa Inus. Utque ab eis initium capianius, de quibus nemo inde a Seidlero dubitavit v. 66-173 et v. 74-179 Stropha et antistrolibus sunt, quarum aequalitas ei l. non nisi uno glossemate ε Τερος υνον turbata 8t. In cod. Laurent liuius strophae singula quidem cuia aequabiliter in utraque parte separata unt, sed initium Stropliae non distinctum est a praecedentibus. Idem saepissime in hoc codice in canticis huius tragoediae et ceterarum reperitur ut initia Stropharum et anti- strophorum novis certe lineis n0n ignificata sint. Iam si quae has tr0plias proxime praecedit arminis i artem contempli mur primum maxime conspicua est versuum 157 et 165 et a reli ii iis diversitas et inter se aequalitas eaque talis tuae non possit tortuita abori: v. Ib roi ' τι τέλος Ἀπόγει θεεῖς; v. 65 nTarri λον do ἐπιρρυον. Scilicet systema dochmiae iam clausum est clausula ambie dimetro aea falectico constante, cuius prima thesis 3nga 8 atque prima et altera arsis solutae male eidlerus quem Hemnannus seeutus St, eo cilicet emi Ore, quo prinium in dochmios adcuratius in pii rentes quam lurima huius metri exempla venabantur, de cretico et oelimio cogitavit et ut versus alter ulteri melius Ongrueret in v. 157 Verboruni eonlocationem mutavit no δε τέλος ἐτ' rώγει θεός; L . ct o ct Lia a. CL eandem lausulam iambi eam in carmine dochmiaeo umen. v. I 61: 'ae τὰ περίβαρυ κρυος εχειν V. 67 βλοσυρον et 3 ενον ἄγος εχειν Dindo ritus, postquam in libro de metris Aeschylicet versui I 57 duos dochmios dederat: noi ' r τέλος ἐπάξει θέος ἐε ct c ri

10쪽

et versu 165 paeonem et dochmium 1 -- cor), in editionibus utrumque Versum in codicibus recte traditum in dochmios redegit, in V. 165, ubi scripsit: εαταπυλον πολεως δος ἐπιρρυο vel perVertens sententiam, nam nea a choro, ut suam ipsius Irταπυλον do Sospitet, rogatur et per se nihil est roλε υς εδος). Clausulis igitur illis deurate congruentibus iam satis et ratio antistrophie totius loci indicatur et fines strophae et antistrophi, quarum illa V. I 51 - 157, hae V. 158-l65 continet. Idem autem etiam reliqua huius oei dispositione et singulis paene versibus comprobatur uanilesta est divisi tripartita ili utraque parte eadem ratione instituta etenim prima periodus utrimque ex interiecti0ne eadem et duobus dochmiis

quam ad Euripidis verba ἐξ rπαλξε υν Troad. v. 946 hoen. v. 10 12 reterre maluerunt, quam Aeschylo emendando adhibere quidni dixerit ille praeter εο εαλξις etiam αλξις, ut omnes πα- λεξ υ et λεξ 03 Ceterum gradatio est in V. 158 et l60 virgines hostem primum eminus, dein etiam cominus pugnantem audire sibi Videntur. i. en hist. r. I, 3, 4 de Atheniensibus ByZantium oppugnantibus: κα προς το τεiχος κροβολισφιους καὶ 7Προσβολα ἐποιουντο). Altera periodus in utraque parte metro incipit omnium quotquot sunt rarissimo quodque non nisi in singulis huiusmodi invocationibus sive exclamationibus adhibitum est, antispasticum die Och1-): v. 152 co πόενύ V a. v. 59 o φίλ' Ἀπολλον. ne eum indorso et aliis de aetylis logites in hoc loe agitatissimox sequentibus duobus

quae omnia tortuit contigisse quisnam audebit dicere Tertiae periodi initia inaequalia sunt quippe in utraque parte n0 recte tradita in tr0pha legitur:

h. l. dictum erat bai ιόθεν κγονον πολε/ιωκρaνTον γλ ὀν ελος . . . ., quae Omnia ad Oneam pertinent. nam poetam interpositis dochmiis non rediisse ad Apollinem, quod est-Phalus umpsit, cum rui proponebat, non opus est plus uno Verbo monere. Ceterum in vetusto eod. Paris. Λ 2884 hieuna unius voeabuli relieta est inter verba Ἀόθεν et πολε-lιόκραντον, adscripti Verbis, Si recte notaVi: λείπει his νὴ In eodem cod. etiam Pers. v. 532, ubi Laurent. 0 ε βασιλεῖ, D IIερσον exhibet, genuinae leotionis mentoria SerVata est habet enim: υ κευ βασιλευ, νυν ... IIερσευν, erasa inter Verba νῖν talas I ον Oee monosyllaba.

interpolationem Ioedam, quae in edit Turnebi legitur: λλ' o κε βασιλεῖ νῖν IIερσεῖ au ipsi Τurnebo tribuunt, sed longe antea laeta est a grammatico graeco et Tumiebus quidem e eod. Paris C 2789), quo usu est eam sumpsit, sed legitur iam in vetustioribus, velut in Florent. liliit. XXVIII cod. 25. liliat. XXX eod. 2. Vatiean. 1332. Vat. 20. Reg. 2. In parodo nostra Par. praeterea reet in v. 14 γόr habet, luod ii Laur intore idit, et in v. 155 δε omittit. Denique quattuor illi dochmii ilui lausulam trophae praecedunt, eiusdem Dino in utra lue