Epicedion de obitu illustrissimi ... principis et domini, domini Johannis senioris, haeredis Norvagiae , ducis Slesvigae, Holsatiae ..., quo vita & mores tam rari & dignissimi principis perstringuntur, authore Othone Fabritio ...

7쪽

DE OBITU IL

ROSISSIMI AC PIENTIS SI MI PRINCIPIS ET DOMINI, DOMINI IOHANNIS SENIORIS HAEREDIS NORVAGIAE, DUCIS S LES VIGAE, HOLSATIAE, STOR MARIAE ET DI ET MARSIAE, COMITIS OLDE Lirgensis V Delmen Vie/ss, quo vita mores tam rari emigmsiimiprincipis perfringuntur.

9쪽

ILLUSTRISSIMIS

C GENEROSISSIMIS PRINCIPIBUS AC DOMINIS DOMINIS DOLPHO VINTO PATRI AC FAE E D E VI COurtiositiobhaeredibitis Norungiae, Ducib, liesulae, mi aliae,

clementisimps.

CUM Deus offectus humano, hicendia, cordi Naturae indideriis ina sacras .e, pietate graues, qui nos genuere, parentes Lugem in casses lumine prae reliquis, Et lachvmis haram sublatam junere prolem Prosequimur queruli moestitiosgraues, Tum quos raterno naturae foedere nobis, Vel qucui propiw sanguine iunxit amor: Iλη dubitim si tacitos te corde fouere dolores, tam sobole Eufri, fortis Adolphe, tua, si od rater patrum s pirus, virtute perennis Naturae soluit debita et te απαις uem nunc solenni comitantes more sepulchro Inferri maestis cernitis exequi,s, Et cui postremum Iachvmi praestatis obortis solium , digno ruere saecla Novae. Humanum ' atre cognatcs plangere luctu, Naturas seues corde dolere ices: Sit tamen in lachrdimis modus, denique' s

Hinc

10쪽

Cordas tristitia, fra Luare parum, Principis si inris fratris patruiquefietu,

Me iuuit itam laude notare breui, Cui gemitus inter concepto pectore, lecta Forte aliquid quod mos exhilerabit, erit, Et quod turbatae solatia Iunere menti Praebeat, curis tristia corda leuet. Perlegito te duces naturae sanguine Vati

Coniuncti memores at sis se Et tu praecipue praecocta acumine mentis Est memor patrui, dux Frederice, tui. Hunc imitare ducem, mirtutibus aemuluis huius In fas, teneris suetin ab unguiculis. Et monumenta iri proeliori mente reconde Et patrui mores indue, macte, pios.

Vivit Jaelices longaeu Nestoris annos Elpater, o digni vivere, nate, diu.

Et Gobis ita contexant tempora Parcae Cani, nec inferos aegra utura dies.

Visu tranquisiis ecclesa era lacertis Crescat cir in vestris cana senescat agris. Elpopuli pasi im vestis coalescet in aruis Alma salus , frusra Marte ciente tubam. Stirpis , aeternum decuis indelebile es Non cadet, mi fati Si uiciaeque ducum