Sacra superioris æui analecta, in quibus variorum ad Venceslaum Lincum epistolæ, plures, quam septuaginta, Mart. Lutheri sermo in I.Jo. V. comm. IU. eiusdem ad Bernardum, e Iudaismo conuersum, epistola. M. Albertus Meno Verpoortennius, ex tabulis msp

61쪽

quae non violat tantum, sed prarsus totis Iere videtur, si quis in literis amici ad . micum liberam vocem emitti noluerit. Nam quis expetere hominum loci intem vallo disjunitorum amicitias & colere cum stuctu possit, si communicatio curarum & sensuum animi alieno subjaceat arbitrio, &secretioribus intimorum v cibus , publici criminis nota inuratur Habet quidem ista res, fateor, certos limites, ne hominis &boni civis ossicia ne-pligantur, aut libidini privatorum rei' salus sit exposita Sed illi tamen ita sunt describendi , ut altera ex parte itidem alvi maneant humanitatis, fidei, neces situdinis termini. 'Quod si illud momordit Ducem, literae quod emanarunt in vulgus, eoque laesa videbatur . dignuetas sua, jure cum Linco prius f per quem, finscio Luthero, vulgatae sunt, quam eum

Lumero ipis, experiendum i si fuisse .uequos judices arbitron promInciaturos.

Quod quia facere noluit ,' sed recta ut

Martinum impetum convertu neque magistratus auxilio , verum sua auctor,

tare in cum usus est , iracundia potius

62쪽

Veneestat Linei 3 a veteri odio, quam jure & ratione ductus fuisse non immerito existimabituri Neque adeo est mirandum, hominem imperterriti animi, & sub alius Principis imperio ac ditione constitutum, liberius respondisse, &, hac ratione se ad agnoscendas vel negandas literas jure adigi non posse, credidisse ; praesertim bene sibi conscium consiliorum, semper ad pacem atque otium, etiam in hac Paemcina caussa, i) succensentibus propemo dum Cattis unice spectantium.

Quod vero sedus illud non seissime amnihil, dixit, privatum ast privati hominis

de re omnium sermonibus celebrata juis diciunt; quo si quis vi, vel lege lata, M.tiis interdicere se posse crediderit, te ae & potestatis humanae fines excedit, t& nihil, nisi irriti consilii pudorem ,inde reseret, Neque temere suspicatur, sed affert suspicionis suae argumenta : m πω strum rase sedus istud, i. e. nec plane se ei fidem adhibere posse, nec prorsus denoegare , quod ei. non facile vertet vitio,

63쪽

qui artes Packianas, quibus fidem sibi facere conatus est , praesentes item justi metus caussas k cognoverit: quum po 'tuisset contingere, tali de sedere cogitasse nonnullos', indeque vel ad uberiorem deliberationis materiam, vel ad praeparationem consiliorum quaedam ejus g neris descripta fuisse, utut mullum dei'-xeps exitum res haberet: orbi etiam com flore dicit, quo annmo dux Georgius: alii- . que in dominam sint evangelicam.., l) a quo hujusmodi coaesilia nequaquam sint

Agit itaque privatus apud privatum, id que non nisi ex gravi praesumptione, , quae satis eum a calumnia defendat. Quod vero stultissimum stultum, Graeca Voce, Georgium appellaverat,id quidem dure sonat in auribus hominum , ad s . culi mores, sapientiaeque speciosiae m .gis quam solidae rationes se suaque &a aliorum omnia exigentium , sed summi sapientiae decreto in

64쪽

Vencestat Linet et,

in eos jure convenit, qui humana prudentia, & praejudicatis opinionibus fastu

nati sapientiam DEI agnostere recusent,&supremae veritati atque Potentiae com i filiis viribusque suis obicem ponere,pru . dentes velim prudentes,conantur. Qu quidem in numero Principem hunc, alis

as in civili resp., administratione laude hin nequaquam deseaudandum, a Luth ro repositum fuisse, constant Sed nimis tenuiter & insea dignitatem. de Martino nostro censere videntur,qui in ista sacrorum caussa non ultra privati hominis modum de eo existimant. Is enim ad gantum opus a DEO singulariter excit tus, summo animi robore, aliisque doliabus eximiis instructus, quum in hac causisse' DEI agit, nequaquam ad mensuram, qua vulgo sunt homines, est redigendus, s sed DEI potius agn6scenda benignitas&Virtus , quae heroem hunc Pontificis &Curiae Romanae, quin summorum aeq; ac infirmorum odio, insipientisque sapientiae tot offensionibus , velut murum quendam aheneum , objecit, cui' - dum Duili quaerunt illidere dentem, offendant solido. Venis

65쪽

4o Vitav . Uencestaus quidem noster quo illa Lutheri loco habuerit. in literis ad Electrirem ostendit, ubi non sine numine sc ita, & pro pia iustaque notatione atque animadversione in Georgium habenda

Atque huc bonam partem reseras, quod Plerumque ne amicis quidem, humanaeiapientiae cautionum nimis amantibus, dicta & facta viri satis probarentur. Quem-radmodum in hae mussa de illot Melanis ebibant nὶ Nunquam, inquit, magnopera 'vid re syti is , εuid hominum iudieio det at, idque ceno quodam lo do, vel fauetiam. .

sane, qui Principi, ut eum Luctero in hoc certamen descendoret,auctores tu re,nequaquam bene ei consuluisse vide tur. Veniam dabis, Lector, quod, dum nostros tueor, aliquanto longius, quam volui, fluxit oratio. Videbantur enim haec, cum Lutheri, tum vero ipsius Limei caussa, cui hac ex re labes aliqua aeria

66쪽

Veneestat Linei reari potuisset, non esse negligenda. Ut ut . vero ista sic habeant, illud certo eo stat, nec ista, nec alia ulla occasione amicitiam inter Lincum & Lutherum olim coalitam vel rescindi, vel labefactari potuisse, sed eodem candore & fide usque ad extremum perseverasse. Cujus unum adhuc specimen in medium adduxissessi ficiat. Exarserat inter doctores coetuum a superstitione Romana discedentium principes gravissima de sacramentis N. T.

controversia, quae maximo animorum motu agitata veritatis divinae incrementis ulterioribus summopere officiebat. De ea sopiendaBucerus quidem&alii muti tum laborabant, sed non statim eo, quo optaverant, successu. Lincus autem, quum huic negotio humeros supposuisset, non tantum declarationem sententia ae suae a Luthero satis perspicuam ac lenem obtinuit, o sed ea quoque gavisus est felicitate, ut his consultationibus adpropiorem animorum concordiam Sui furti A. CID I a XII. aditum patefactum esse cerneret, tandemque in formam, a

67쪽

t 1 vita.

perioris Germaniae Theologos plenius consentire. Atque ex eo , quantum apud Lutherum Linci valuerit auctoritas, facile colligIturi

Restat, ut de vita Uencestat nostri domestica aliquid addamus. Quum vitae mo, Rasticae nuncium misisset, pio conjugio animum applicuit, honestam civis Alien- burgensis filiam domum ducens, quae iapsi, quantum constat, duas filias, alteram Margaretham p Λ. CID I, XXVII. alteram q) anno sequenti , filium deinde Salomonem r) peperit : quorum quae postea fuerit fortuna , mihi incompe tum est, nisi quod filium, Patris voluntate literarum studiis in devotum , vel

praematura morte ereptum credo , vel animum ad aliud vitae genus,Patre momtuo, applicuisse : neque enim alias libros viri adeo negligenter paucis post ejus mortem annis haberi potuisse , mihi fit credibile.

68쪽

. Veneeslai Llnei 3 Ceterum quum Norimbergae fatis feli- iciter & laute vitam degeret, o non sibi tantum , sed DEO potissimum & reip. tum .& amicis atque pauperibus vivere

decrevit.

Vnde post diligentem muneris publici administrationem, amicis ossicia eum fide praestitit: & opibus Noricorum, aliis . orum vel succurrit inopiae, vel commoditati amicissimo prospexit. Hinc toties Lutheri u hortum variis instruxit seis minibus ; valetudini item & animi rela-cillationi missis tornis succurrit.

Nec ipse suam operam amicis approbasse Leontentus, alios quoque iis ornandis sibi . socios ascivit, in quibus Luthero Frideria . cum, ad D. Aegidii Abbatem , amicum conciliavit, a quo ille aeneum horolosi- . um, & alia H accepit. i ' ' . :

In aedibus quoque suis tutum miseris re

69쪽

ceptum praebuisse, Io. Rosae y exem

Nec minus, quos amiel commendabant, qua re cunque poterat, adjuvit. unde& passim hae literae vel ipsius fides tradunt Z miseros, vel , quantum ejus commendatio profuerit, a) declaranti

In quotidiana vitae consuetudine eomis amicis, gravitatem temperare humanita te f) noverat. i

Si quid a laboribus publicis & cura suorum ipsi superesset otii, amicis & rethor, tensi co videtur tribuisse.

c Neque enim est,. quod Lutherug toties ab ipso patit sein in .

, randem quum mortuo Luthero civili bello conflagraret Germania, & res Evangelica in ultimum adducta esset diser,men, Vencestaus noster, annis, meritis,

ri4que gravi i missiqnem a supremo

70쪽

Veneestat Linei vita. C. CID ID XLvia.. annum agens sere sexagesimum quintum aetatis. Corpus Christiano ritu Norimbergae, non sine suo rum & bonorum omnium luctu , sepultum est , pietatisque & memoriae ergo sequens lapidi insculptusi monumen. . Auctorem vitae, dum viveret, at-

. que lalutis

' Asseruit, docuit , glorificavit, habet. d