Petrus Antonius Georgius ad metropolitanam sedem Utinensem ascendens ab ipsa poesi honoribus cumulatur hendecasyllabon et carmen Mathiæ Capellari nunc theologiæ morum antea eloquentiæ professoris in seminario

2쪽

POESIS

POETAM INSIGNEM

TRIUMPHALI POΜPA UTINUM DUCIT

HENDECASYLLABON

Heus surge, et cape jamdiu tacentem ' , Et multo cape pulvere indecorum Ineis Barbiton. Est nefas silere, Qua die nitida Pogsis ipsa Suum , atem agit emicante Curru Cinctum tempora fulgida Corona, Quam fecit manibus suis POESIS. Ecce sidereo Throno Sedentem, Et pendentia Gratiis reserta Dulci carmina melle dulciora, Queis nil suavius eleganti USVe, Queis solatiolum sibi et levamen , Seposto Studio severiore,

Affert

Anno iam octavo praecepta Morum doceo, et eum carminibus nullam serme per hoc temr ratio in habiti. Diuit ire o by Corale

3쪽

Affert sollicitae axnxiaeque .menti. Quid te laetius et tuis oces iis, Cum tanti aspicias decus triumphi rFunde quidquid habes venustioriS . . . Nondum somniculos inertiores Nondum discutis λ Eja quando surSes, Si tanta veniente luce dormis

4쪽

POESIS

PETRUM ANTONIUM GEORGIUΜAD IMITANDIM PROPONIT

PRodivi aethereo primaeva poetica sonte sa),

Numinis afflatus, divi sum scelus amoris, Partus sum Cordis, quod sacro exaestuat igne Cujus deliciae sunt sulgida promere verba, Congerere insignes species, glomerare figuras . . Nempe venustati summae ut pulcherrima. reddat Impetus hinc animi, hinc scecunda inventio fluxit, Hinc sermonis opes, splendor, dimensio, rhythmus .

Meta Clarisiimus Rottin, ne la mani ere ου' ομένων, es .ae erudieν ιο Belles Leures patrpora a P espri G auraeων Tom. ria pari τι ub. a. cap. I. art. 1. Pro certo habet, h- quam describo, esse Poesis originem.

5쪽

Me vero ut genitrix peperit divina voluptas , Gaudia sic semper mihi sunt ex indole Matris. Dona Dei cecini, laudes, prodigia, grates Exsolvi, dulcem versus dulcedine legem Feci . Dum puero sunt danda absinthia, vasis Ungitur ora favo, ut latices perpotet amaro S, Utque salutari deceptus fraude valescat. ' . Sic ego condivi leges graviora iubentes, Suaviter a vitio, ad virtutem fortiter egi.

Talia perfeci cum Vatum Principe Moses Rebus in adversis invicti praemia Jobi

Descripsi; in Davide simul mea gratia certat Cum doctrina, ibi sum juvenumque senumque

Magistra, Quolibet humanam decurrant ordine vitam.

In Salomone mihi divini Spiritus ardor

Exussit cor, viscera, venas, Ossa, medullas;

Numine tune propiore 3 Dei majorque videri, Nec mortale sonans summi ad penetralia Caeli Flammiferis ibam Seraphim facta aemula pennis. J Verum

6쪽

7Verum proh dolori O qualis subversio rerum i

Eheu grex, neque enim Vates, immunde, pecusque, Quo quo lascivi ruitis λ Vesana voluptas, Carnis foedus amor nunc ergo carminis auctor Sic Artes pulchrae ac Genius sub melle venenum Praebent, tartareis succendunt pecto ia tardis Illa superstitio, rupit quae fraena pudoris, Priscorum minuit tantisper crimina Vatum:

At nunc tam pura divina in luce Cupido se

Per vos, ingenti Juvenum comitante caterva, Invehitur curru, praeda gaudetque potitus. Te super e Furiis torto sonet una flagello. Verberibusque secet liventia terga per Urbem, . Altera fumiferas taedas objectet in ora, Tertia lethi seros plicet in tua membra Dracones. AEger, inops, extorris Si C agitatus . oberres ;Pervia sit tibi nulla, tibi sed terra dehiscat, Erumpat vapor ignivoma caligine densus, Qui librosque tuus, teque , ac tua conquoquat Osia . . Descendant etiam , quibus est combusta Gomorrha ,: Ultrices flammae, et purgent circum aera tabe.

Lethalem pestem stygii ex uligine coeni, iEt phlegetontei perfusam sulphure fumi . io fugite, este procul, Juvenes; ne pocula vestrae, Insidiosa siti, ne dirum haurite venenum . . Heul quis temperet a lacrymis λ graveolentis Averni URc ite a Rulinus cap. cit. art. q. vl 'magna rationis atque auctoritatis dititur deturbare mi Gaione sua consuetudinem vetustate roboratam inanes appellandi Dos, eorum invocandi subsidium, iisque quasi bonorum Auctoribus agendi gratias. Sed Cupidinem hic et rias induco, quia Poetas obscenos his nominibus passim utentes alloquor r neque illum Cupidinem intellito, qui Deus amoris filius Erebi et Noctis, neque illas Furias, quae Deae Νω ctis atque Acherontis filiae finguntur; sed intelligo Dismones, quoniam-Du Gentium Dae ia, Bal. 93. alio sensu nee memor ero nomi-- eorum per ιαιιa mea, Hal. 1 F. Poetis veru, 3 qui pestiferas voluptates cum satellitibus vitiis irainuant, dira supplieia in persona Daemonis, cuius aestu iactantur, sub imprecationis fiPira vaticinor, sequutus Davidis vestigia prae tertim Psal. io . - λ DlolliZς l. .OOgle

7쪽

Hac ego cerno lue Juvenes sine fitie perire. Discite, quae cecinit vestrum Exemplarque Paterquet Ipse est dulce mihi decus ipso sacra canente n Divinae Μatri, primaevo reddor honori .

Nunc legite, Angelicae queis extulit Aista Meris is in ,

Flavos illa sibi crines ut pulvere turpat est, Torquet ut exiles diris cruciatibus artus f 3, Ut loca sancta videt terrestris luminis expers ,

Quae illi dona Deus, quae nobis afferat illa cib). Ad Solium Romae thusca illa Epigrammata centum is Detuli: ego; illa Pater, qui toti praesidet Orbi,

Quam laeto vultu manibusque recepit amἱcisi Non cessabat Opus laudare, simulque Poetam, Testis eram: ni tot et verborum culta supellex, . Delectus rerum et rebus datus ordo placebat . Quil tibi tum sensus , Liber, et quae gloria , sanctis. Dum manibus summus volvit te saepe Sacerdos la e . vidi elatum . te fastus et ille decebat r. Namque exornasti tantum inclyta gesta Mericis, . . Quantum illustrarunt inhumatum sidera corpus

8쪽

De Puero Jesu vobis ido insigne Poema I

Quamprimum, elatio quod Praesul fecit hetruscum , Et cujus scoeus est caelestem accendere flammam Erga te, divine , Puer, te, Virgo Parens que, Pandere et occultas Satanae . artes mille nocendi. Quosque Parisinus modulatur Clerus in annum m), Expectate dein thuscis in versibus Hymnos. Expee a te Hymnos, quorum Santolius auctor, Magna deductos hetrusca in carmina parte.

Quid memoro, quae reddidit λ En Epigrammata fundit se

Ipse ducenta, tuas celebrans, Ecclesia, doteS, Et quae praecipuis recolis Mysteria Festis. Dux Operis Christus, sons rerum , et lucis origo. Nam te, . Christe, canit, dum te desiderat Orbis,

Dum te, cuncta replens . in nostros Colligi s artus ,

Atque jaces Stabialo , ali quantum mutatus ab illo lDum post octo dies perfundis Sanguine cunas, Dum fulget lux ante alias formoSior . OmneS,

Teque Sacerdotem Reges, Regemque, Deumque

fatentur

Suffultum palea insantem calamoque padustri , Dum post perlatum d mmensi genus omne doloris Exurgis tumulo spoliis indutus opimis, Dumque inter plausus hilares, sonitusque tubarum Side

lIὶ Archiepiscopus noster hetrusca vertit in carmina latinum Thomae Ceva e Societate Ierucelebre Poema Puer Iesus inscriptum, et versio sub praelo est. - Hetruscos etiam in verius transtulit Hymnos Parisiensis Breviarii, aliosque plures San tolli vii torini. Nihil seligi dipnius translatione poterat, atque illam iamdiu expetebat i tala Poesis: iis enim in Hymnis nil reperire, est seu in dictione humile aut obscurum, seu in metro asperum aut incompositum ἰ at sic omnia pietatem spirantia , sic ad cantus modula tionem ac modata, sic nitide atque eleganter disposita, ut rerum maiestati par Pene siestili venustas. 3τὶ Nulla mole curarum ramis aut retardatus nune manum imponit ultimam ducentis Epigrammatis hetrusci sermonis, in quibus Iesu Christi eiusque Matris mysteria canit, quosdam Apostolorum, Martyrum, Confessorum, et virginum honorat, preces praestantissima e ponid, atque ita multos, interpretatur Psalmos, ut vestitu orationis mutato, cum iidem sint, alii tamen videantur. t

9쪽

Sideream scandis Superis comitantibus arcem Nobiscumque manens proprio nos corpore pascis.

Magnam Opere in tanto partem sanctissima Virgo Mater habes: quam PgTRus ovat tibi carmina pangensi Te Caelo recinit delapsam Matris in alvum, Immotoque pede ejus sibila colla prementem, . Qui stygiis immane fremens Draco prodit ab antris 3 Nascentem recinit, spes o laetissima terris; Ac te virginei solium regale pudoris Divinaeque simul decus immortale Parentis 3 . Te, Cum sestinans montes contendis in altos . Visis et Elisabeth, Iesus visitque Ioannem Te, pignus cum dulce sacris Altaribus offers 3 Cum specias divi crudelia su nera Nati,

Atque imo repetita trahis suspiria corde; Cumque triumphali revehit te Gloria curru ,

Et magna excelso Regina incedis Olympo. Laudibus Heroas etiam praestantibus esseri, Semina qui Verbi totum jecere 'per orbem, Fusi pro Christo quos purpura sanguinis ornat, Et qui per longos vitam traxere lata es, Et quas caelestis Sponsus sibi iunxit amantes.

Plurima praetereo: PETRUM quacunque volantem Prosequar in sacros Cantus, Psalmosque, Pre

Velox percurrit campos Pietatis in omnes, Inque suos conseri lectissima et optima versus

Augustine Pater, quo nil divinius unquam o

Terras. omnibus iam numeris absolvit alia ducenta het ea Epigrammata ex ill trioribus Con sessionum D. Augustini dueentia sententiis quasi dueeatis floribus expressa, flores quidem redolentia, μd transformatos. In his Epigram iis esserunt sese deliri linguae, cultu/ se cilis et mavis, nullaque affectatione maiestra Diuitigoo by Orale

10쪽

Terra libyssa tulit, scripta inter mille relicha si Non tibi, nunc etiam, non libris carior alter, Queis animi et cordis divulgas vulnera prima resinc tua principium tam fulgida gloria duxit. Hi quondam fecere libri, ut tibi vilior esses q),

Nunc faciunt, Christo sis alta in sede propinquus . . His tibi tam caris selegit PETRus honorem Carminis adjicere, et versus affundere lumen. Si torpens abeat canos hirsuta capillos

Tristis hiems late gladialibus horrida ventis, Si placidi ludant Zephyri tenuique volatu

Concutiant roseas Caeli per inania pennas , Et frigus sol condat iners reddatque calorem; Alma renascentis genitrix selicior anni Ignavis natura suis educta tenebrisOmnia foecundo submittit sedula partu. Laxat terra Sinum; redeunt mox gramina campis Arboribusque comae, flores ridentibus alis Surgunt, puniceo surgit rosa picta colore. Gens studiosa favi perlustrat amoena vireta. Exploratque vagis omnes venatibus agros et

Floribus insidit variis, et lilia circum

Funditur, et graviter spirantibus obstrepit herbis. Dulcem pasta thymum, casias, serpylla, crocumque, Roris fragrantes succos dulcemque medullam. Pasta leves animas caelestis virginis aurae, Convehit ad sedes croceum de floribus imbrem, Ac tandem flavo distendit nectare cellas.

t p -, ait ipse Augustinus De Dono Perrem. cap. 2o. meorum opaescularum frequentiae et delactabilius innotescere pomis, quam tibri confessionum mearum fli q) Hoc in me egerum, inquit lib. a. Retractatio m cap. 6. -- scriberemar, et uunt cum

leguntur