장음표시 사용
2쪽
t Veneratilibus Fratribus et Dilectissimis in Christo Filiis Dignitatibus, ordini Canonicorum, Animarum Gratoribus, Utrique clero , istimatibus, PUuloque Uniuerso Dioecesis suae Pacem et Salutem a Domino se iternam. . Si jucundissima pacis et salutis vox electae isti Dominici gregis parti vel ab ipsis Christi Ecclesiae surgentis primordiis insonuit. eadem profecto Pacis et salutis voce, Venerabiles Fratres, et Di. etissimi in Christo Filii, vos alloquor vix dum sacra chrismatis unctione persusus ad Principis Apostolorum Cathedram , super jus fidei firmitate extructa totius sacri aedificii coelo inserenda consurgit sublimitas, ri vester Sum inauguratus Episcopus. Neque aliis quidem verbis pastoralem hanc, quam dandam nunc vobis arbitror epistolam, licet exordiri, ut quisque Vestrum claro aperiteque statim intelligat, quo studio Vos prosequar, qua benevolentia complectar , nam eui cOPPOre absens sum , sed viritia ν biscum sum ia . Qui enim aliter possem, cum inclytae Astensi Ecclesiae tot sane nominibus clarae nullo sane meo merito regendae, sed eximia pientissimi Regis Caroli Alberti beneficentia, ac singulari GREGURlI XVI. Pont. Max. voluntate nuper suurim prae. positus ὶ Atque hic, ut loquar D. Basilii verbis, mentis nostrae
3쪽
Parius non audemus tradere ne verba Pietatis censeantur humana, sed quae a Patribus edocti sumus ea vobis annuntiamus i 3j. Scriptum est: Cor Regis in manu Domini, quocumque νο-
luerit inclinabis illud iέ . Coelesti igitur rerum dispensatione contigisse existimo, ut qui plures Iam per annos Cathedralis templi Cenetensis Canonicus Theologus, ae divini verbi praeconio continenter intentus varias regiones sacris concionibus peragrare laetat, ar, ut quos possem Christo lucrifacerem, nunc praeter omnem opinionem cogitationemque ad vineam istam Potissimum excolendam vocarer, ut re ostenderem quae verbis docueram; quasi mihi
Dominus diceret, vide quanta sunt quae praedicasti, adimple ea quae ministerio verbi docuisti; atque ita clementissimus Deus rebus ipsis ostendere voluit meipsum mihi is .
Equidem expavi atque contremui mecum ipse reputans im-mcnsum peno virtutum agmen, quibus Episcopus instructus esse debet; ac multiplex curarum pondus meis humeris sustinendum; et districtam animarum vestrarum rationem supremo Christo Iudici aliquando reddendam. Iam porro oculos in me con eriens, atque ad muneris magnitudinem pro dignitate tuendam tam multa mihi deesse perspiciens, ut facilius possim enumerare quae habeam
quam quae habero desidero l6j haud potui quin exclamarem, D
mine audiri auditionem tuam et timui l irin Quid enim tam insolitum , tam pavendum quam labor fragili, sutilimitas humili , dignitas non merenti Θ f8ὶ Neque ignoro quod incidunt in ruinam qui in puncto honoris nedum discipuli magistri sunt is
et quod monstrosa res foret gradus summus et animus infimus, sedes prima et vita ima, lingua magniloqua et manua Otiosa, sermo multus et fructus nullus, ingens auctoritas et nutans stabilitas fio . Quae quidem omnia penitus considerans . et infirmitatis meae mihi conscius cum viderem locum gube naculorum mihi tradi qui remum tenere non noveram, summa animi perturbatione districtus ac vehementissimo timore perculsus effudi in conspectu Domini animam meam , accessi ad thr num gratiae et misericordiae votis omnibus et precibus Deum enixe orans et obsecrans, ut cor mundum crearet in me, et spiritum rectum innovaret in visceribus meis, ac mitteret mihi pauperrumo sapientiam de coelis quae mecum sit et mecum laboret ut
4쪽
seiam quid acceptum sit apud Deum ira . Et cum nullus speraverit in Domino et confusus suerit , quia Omnes qui Ucrant in eum non in mantur ira in eam profecto spem adducor fore, ut qui mihi honoris est auctor ipso mihi sat administrationis adjutor, et dot mihi virtutem qui contulit dignitatem ir3 ; potest enim sacere Deus ut quae praeire debuerant saltem subsequantur si . Hac igitur mente et spe, quod omnia Possum in eo qui me confortatii 5j ad dissicilia quae mihi subeunda sunt paratum me exhibui, sicut Moyses qui praeesse multitudini et noluit et obedivit; et
memoria repetens illud Evangelistae: Unctionem habetis a San. cto . . . . unctio ejus docet Mos de omnibus si si incredibili sane laetitia me assectum sensi, cum hujusmodi sacra unctione in Sacrosancta Vaticana Basilica perfusus suerim quae Principis Apostolorum sepulcrum nunquam desiturum it 7 custodit, unde per universum mundum missio traditur Episcopis; amplissimo illo Canonicorum adstante Collegio a quibus tot amoris et benevolentiae significationes milii perhumaniter tributae, atque etiam singularis honor datus conciones habendi superiori anno in augustissimo illo templo quadragesimae tempore e quod honorificentissimum munus proximo quoque anno , ob egregiam eorum inmo voluntatem, mihi erat obeundum; quae omnia memoria colam sempiterna.
Itaque ea profecto spe fretus, ut Deus substentator imbecillitatis humanae me coelestis unguenti rore sanctificatum sui spi. ritus virtute interiora mea repleverit et exteriora circumtexerit, ac spiritualis benedictionis ubertate Decundaverit, oculos ad istam Dioecesim, quae mihi regenda, convertens jure laetandum mihi esse cognovi. Astenses enim Annales, quos probe Vos noscitis, mihi raptim pervolventi jucundissima undique obversantur monumenta, quae egregiam Vestrum Omnium laudem, ac singulare erga Romanam Sedem obsequium summopere praedicant. Neque
hic vos pigeat, Astenses filii dilectissimi, si quae potiora mihi et
illustriora visa suere, honoris Vestri et consolationis meae causa, in
hac etiani amplissima totius catholici Orbis principe Urbo strictini commemoro. Siquidem mihi contigit Episcopali Sedi praeesse , quae plures habuit Antistites doctrina, ingenio, consilio, sancti- tale claros, Pi coelitum ordini adscriptos; in ea autem Civitate
5쪽
morari, quae non solum permultos cives litteris, disciplinis, reique civilis ac militaris gloria illustres edidit, verum etiam sexdecim sacrorum Antistites Astensi Ecclesiae praepositos, plures aliis Civitatibus dedit, quorum nonnulli sanctorum cultu digni habiti. Accedit etiam, ut corona mea illud sit Cathedralis templi Canonicorum Collegium, e cujus sinu duodeviginti prodiere viri Episcopali insula ornati. Praeterea , quemadmodum eruditissimus Malaballa scribit, Astensis Civitas suit Catholicae communionissemρor tenacissima, fidei zelo et Obedientiae risibili militantis Ecclesiae Capiti debitiae praeclara sill . Et requidem vera Romani Pontifices Liberius, deinde vero Urbanus, GeIasius, Innocentius Eonomine secundi, ac nuperriinis temporibus Pius VII., qui omnes istam Civitatem eorum praesentia condecorarunt, quae quantaque obsequii, et venerationis testimonia ab Astensibus non retulerunt PQuis autem ignorat septingentos Astenses heroes Martini IV. Pont. Max. nutu et arbitrio, duco Vero Marco Solar , Hierosolymam petiisse, ut illi urbi opem ferrent eamque ab hoste vindicarentp Cat. ditialem Bertrandum Ioannis XXII. P. M. Legatum ab Astensibus honorificentissimo exceptum p Episcopum Malaballa biennii captivitatem invicto animo pertulisse, ut summo Pontifici Innocentio VI. firmiter adhaereretp Alberium Guttuarium Astensem Antistitem et Beatum Henricum Scarampi a Constantiensi Concilio adlectos ut haeresiarcam Ioannem Hus deponerent, depellerent PQuid plura P Henrico IV. imperante, ac S. Landulpho Episcopo, Astenses legitimo Pontisci Gelasio II. omnino devoti non no Imperatoris minas contempserunt, ac profugo Pontifici omnem opem et operam splendide praebentes gravissima quaeque pericula, damna, et exilium biscentum nobilium civium libentissime passi sunt Θ Ut autem Innocentio II. Pont. Max. adversus schismaticos Anacleti asseclas eorum sidem integram inviolatamque Servarent,
an non bello etiam lacessiti strenue dimicaruntῖ Qua de re ipse Pontifex ab ipsis desensus Astensibus e Gallia redux Sanctis Lan-dulpho et Bernardo comitantibus inter ovantium Astensium gratulationes isto in Cathedrali Templo paschale gaudium celebravit. Si igitur Astenses pro constanti eorum in Romanam Cassim dram ejusquo Pontifices fido aerumnas, bella, exilium, vincula,
carceres invicto atque excelso animo pertulerunt, quanto amore
6쪽
suavem clavium et pontisciae auctoritatis potestatem ipsi non diligant , qui memores Praepositorum suorum dum intuentur extutum conversationis proculdubio imitari gestiunt et fidem p Ηine Porro evenit, ut dissilao quoque provinciae cives suos istius Εcclesiae Episcopos renunciatos laetis faustisques ominibus prosequutae fuerint; ac Beneventum, Placentia. Florentia, Nicaea, et praesertim Mediolanum , quae Civitates Astensi Cathedrae plures dederunt Episcopos. Cum vero duae Venetae Provinciae binis Astensibus Fpiscopis gloriuntur, scilicet Tarvi sina et Fel trensis sis ; tum Deus faxit, ut Cenetensis Urbs aliquid in hac mea civis sui tenuitate vobis rependere possit, qui vester renunciatus Episcopus
omnia mihi laeta et fausta auguror et spondeo. Neque Vero parum me recreat ac rescit explorata satis mihique perspecta eximia morum suavitas ac praeclara ingenii et virtutis indoles, qua vos omnibus estis magnopere probati, nulla ut ratione dubitare liceat, quin in audiendis Pastoris vestri, immo amantissimi Patris monitis faciles, ad documenta vero perficienda alacres semper atque expediti inveniamini. Ita cum vobiscum gaudeam in Domino, qui me sane immeritum posuit custodem in vinea ista electa , quae cultoris votis abunde respondens laetissimos justitiae Ductus semper erit allatura, quod mihi gravissimum sane ossicii munus incumbit quanta maxima possim vigilantia et cura pro viribus perficiam. Quidem ero in medio vestrum, sicut Apostolorum Princeps nos jubet, providens non coacto sed spontanee secundum Deum, neque ut dominans in cleris sed forma iactus gregis ex animo, cui nihil potius quam ut requirat OVes suas,
et Visitet eas, ac pascat in montibus Israel, in rivis et pascuis uberrimis, ut ibi requiescant in herbis virentibus. Si quid vero infirmum sorte reperiam omnem dabo operam ut consolidem, si quid aegrotum ut sanem, si quid confractum ut alligem , si quid abjectum ut reducam, et si quid periit ut quaeram; semper tamen, quantum ossicii ratio sinet, in patientia, in mansuetudine, in lenitate. Neque certe aliter possem in Christum Iesum Past rum Principem, ut par est, semper intuens, qui se humilem et mitem corde professus tradidit animam suam pro ovibus suis, nobis relinquens exemplum ut sequamur vestigia ejus. Quid igitur mihi vel tam molestum, vel tam impeditum, vel tam arduum
7쪽
accidere posse unquam putem, quod tanto objecto exemplo se Tendum, expediendum, providendum pro credito mihi grege omni ratione non curem p Ita quidem mente agito, ita animo fixum teneo mihi, ut neque laboribus . neque curis, neque vigiliis parcam, quo animarum Vestrarum bono consulam, paratus etiam dare animam meam pro animabus vestris.
Atque hic fortasse calamum ponerem, sineret modo meus in vos amor, qui quidem tantus est, ut nulla ratione mihi temperare valeam, quin singulos quosque civium ordines alloquar, ut singulis aliquam paterni animi significationem exhibeam.
Primum igitur omnium ad Vos sermcinem meum ConVerto
Venerabiles Fratres istius Cathedralis Templi Dignitates, et Canonici. Vobis quidem gratulor, mihi autem gaudeo, pro certo habens vos Viros esse, qui probe norunt, ut monet ulti ina Astensis Dioecesana Synodus, se morum gravitate, integritate, scientia , sanctimonia ita caeteris e clero praestare debere quemadmodum dignitate antecellunt lao . Vestrum certe utar ope et consilio, qui in Ecclesiae Nostrae Senatum cooptati estis. Et certe si Μoyses, quocum Deus ipse loquebatur, populi regendi et administrandi caussa, consilium ultro libenterque a socero suo accipiebat, quanto magis ego, qui omnigeno indigens auxilio, haud ignoro illud essatum: ut secure praesis subesse non dedigneris. Praeterea quam dulce est habere viros, quibus arcana conseras, et secreta cordis committas, qui in tristibus solamen, tu adversis animum praebeant, in prosperis gratulentur λ Viros, quorum consilium utile, vita honesta, sententia decora; qui nihil nebulosum habeant, nihil sallax, nihil simulatum ; qui discretione sint providi, experientia probati, gravitate maturi, austeri in se, proximo compatientes, orationi assidui, corde mites,
eloquio veraces, in omni denique spirituali disciplina provecti' Quid gratius, quid jucundius, quid optabilius, quam hujusmodi consuetudine perfrui λ Felix tum servitus, intino gloriosa libertast qui hujusmodi sint ipsi me utantur ut libet. ia ij Erunt mihi et pater, et mater, et fratres, et liberi. saa Vestram nunc expressi imaginem Cathedralis Templi Dignitates, Canonici, ac propterea vestris quasi manibus sublatus et quodammodo nataus magnum hoc mare trajiciam. Desidero igitur uide-
8쪽
re Mos . . . et simul consolari in Mobis Per eam quae invicem est fidem Destram atque meam . . . ia 3 certus sum enim fratres
mei et ego ψse de vobis, quoniam et msi ρleni estis dilectione, repleti omni scientia ita ut Possitis alterutrum monere iaέ . Haud dissimiles vos esse nosco Insignis Collegialis Ecclesias S. Secundi Canonici, qui inclyti illius Martyris, ac Civitatis et totius Dioecesis Patroni principis mortales exuvias tam pie et religiose asservatis et colitis. Incredibili sane religionis sensu afficior memoria repetens mirum illud portentum quod vestro in templo evenit, cum ex divina hostia sanguis mirifice fuero visus est; lasὶ quo prodigio Carolus v. Imperator vehementer permotus, cum Posteriori anno vestra hac in Urbe moraretur, in Solemni Corporis Christi pompa tentorii hastam gestare gloriatus est la6 . Vestrum et ego in templum venerabundus Veniam, atque ad sacros tanti Martyris cineres humillime provolutus illum orare non desinam, ut divina mihi meoque gregi
impetret auxilia. Interim vos, aliosque omnes choro addictos oro et obsecro: ρsallite Domino sulenter . . . bene Psallite ei in νο-
ciseratione, far ut impleamini Spiritu Sancto loquentes sobismet sis in ρsalmis, et M mnis, et canticis viritualibus ρsallentes et canentes in cordibus Mestris Domino su8, Vos jam alloquor probatissimi mihi quo carissimi animarum Curatores, Consessarii, sacerdotes, Levitae, et quotquot ecclesiasti- eae militiae adscripti militatis in castris Domini. Videte, qua uso. ministerium quod accepistis: elegit enim vos Christus ut quasi luminaria luceretis in caliginoso loco, atque ut sermentum evaderetis, quod omnium fidelium massam faciat sermentare. Pascite, sicut jam facilis, gregem Dominicum verbo praedicationis. fructu orationis, exemplo conversationis. Scitis enim quod validior est operis quam oris Vox, et literas mortis suae portant qui sciunt, et docent, et non faciunt. Sit vobis sermo silens, et silentium loquens. Siquidem in vos omnium oculi diriguntur, domus vestra et conversatio quasi in specula constituta magistra
est pubblicae disciplinas fa9 . Videat igitur et sollicite curet
unusquisque vestrum se ψstim Probabilem exhibere Deo πειν arium inconfusibilem l3ol. Ast ego minime inscior quod cum venero pastorales vestros labores suspiciam, atque uberrimos
9쪽
fructus colligam in vineis vestrae curae commissis. Interiinconsortamini invicem in Domino , o Socii sollicitudinis nostrae in animarum cura ; et quae vobis nunc dico , mihi primum dicta credatis velim. Nihil profecto difficilius , laboriosius, periculosius ossicio nostro ; sed et apud Deum nihil beatius , quam si eo modo militetur quo noster Imperator jubet. 31
Militemus ergo simul militiam bonam. In praedicationis munere accommodemus nos auditorum captui : melius enim est ut nos reprehendant grammatici, quam non intelligant populi 3α . In Sacramentorum administratione attendamus ad Deum ut glorificetur , ad Sacramentum ut rite persciatur , ad subjectum ut sanctificetur, ad astantes ut pie moveantur, ad nosmetipsos ut Dei gratia in nobis augeatur. Attendamus simul, obsecro vos, pretioso deposito quod nobis est creditum. Ecclesia Catholica civitas est, vigilemus ad custodiam ; ovile est , intendamus pastui ovium ; ager est , colamus eam ; vinea est, ordinemus, incidamus, Palemus eam ; sponsa est , studeamus
ornatui r fidelis paranymphus 33 discurrit medius inter dilectum et dilectam vota offerens, reserens dona ; excitat istam, placat illum. Agamus ergo causas matris nostrae, neque Patiamur pessimorum injuriis lacerari ; immo , si res exegerit , pro justitia et libertate Ecclesiae non dubitemus facultates nostras raptoribus, famam ludibrio , sortunam periculis , caput ipsum hostilibus insidiis objectare , quemadmodum majores Vestri , ut jam superius commemoravi , Iuculentissimum exemplum nobis reliquerunt; siquidem Magister ac Redemptor noster Christus dilexit Ecclesiam et se*sum tradidia ρro ea s34 . Ipso Deus pater ait : Zelatus sum merusalem raelo magno . Absit vero, ut nunquam dicatur de nobis , zelum amarum habetis l35 . Matres fovendo, patres nos corripiendo exibere oportet, D. Francisci Salesii vestigiis inhaerentes, quem Deus in fide et lanitate sanctum fecit l36ὶ ; plus enim agit benevolentia quam austeritas, plus exhortatio quam comminatio, plus charitas quam Potestas.s3 Audiant homines nos parva mandantes, magna Videant sa-
cientes ; meIius namque est Domino reddere rationem de nimia misericordia , quam de nimia seoeritate 38 . Tales ergo simus , ut aliquando coram Pastore et Episcopo animarum nostrarum
10쪽
cum fiducia possimus apparere, scientes quod clausas sores Vincatus inveniet animarum pastor si vocanti vacuus appropinquabit. Num lacitus vos praeteream Adolescentes Clerici, qui in Seminario pietati et doctrinae navatis operam γ immo potissimo cordis assectu vobiscum loquor, qui tota spes estis gregis. Sapienter quidem monet ultima nostra Dioecesana Synodus. Clericos laico.
rum constitutos esse magistros et doctores, ac propterea ea morum vitaeque integritate eos vivere oportet, ut eorum vita eruditio sit aliorum et assidua salutis praedicatio s39 . Omni igitur cura , studio, contentione in vitae innocentiam diligenter tuendam, atque in litteras severioresque disciplinas praesertim sacras Mdiscendas incumbite, ut virtute et doctrina sulgentes, sitis in tempore idonei Christi ministri, et valeatis aedificare Domino domum fidelem, ejusque excolere vineam. Et quoniam satius est paucos bonos, quam multos habere ministros o ; et minus dignis manus imponere non esset consulere populis Sed nocere, non pra stare regimen sed augere discrimen έr ; neque digni sunt quorum probata vita senectus non sit solli; nihil inausum nihilque intentatum relinquite , ut vel a teneris annis virtutum omnium ornatu coruscare conemini, cum grandis adhuc Vobis restet via, atque ambulandum sit usque ad montem Dei. Pergite alacriter, nam
qui non proficit deficit, qui non progreditur regreditur; l43 et
ludio quam licet maximo bonitatem, et disc linam, et scientiam lέέ pro viribus assequi curate, diligentes praesertim Seminarii recessum, propterea quod Clericum solitudo facit non publicum 45ὶ;
et memoria retinentes quod cum sit initium svientiae timor Do.
mini 46J plus Christus vos docebit quam omnes libri sέ l. Ita podiro vos gaudium et deliciae meae eritis, quos tanquam filiolos meos carissimos in oculis semper goram , et complexu fovebo, nihilque mihi dulcius et gratius quam inter vos versari, Vestrosque in pi tate, et scientiis progressus mirari; cum praesertim omne Pene vitae meae tempus in patrio Cenetensi Seminario, quod honoris causa ego nomino, vel discipulus vel praeceptor jucundissime consumpserim. Venerabiles Religiosarum Familiarum alumni in claustris vestris consul ita Dominum, et sine intermissione orate, ac nunquam desinite dies noctesque laudare nomen Domini. Vox Dei quae non sonat in foro sonabit vobis dulcior super mel et favum. Diabolus