Disquisitio de L. Aelio Stilone, Ciceronis in rhetoricis magistro, rhetoricorum ad Herennium, ut videtur, auctore [microform] : Inserta sunt Aelii Stilonis et Servii Claudii fragmenta

3쪽

TITI E Disquisitio de L.

Aelio Stilone Ciceronis in

rhetoricis magiStro,

rhetoricorum ad Herennium, ut videtur, auctore.

PLACE Trajecti ad Rhenum

7쪽

. . .

9쪽

S. P. D.

erant miraberis, optimes versi, hujus libri editionem, quam ut maturarem, amice me saepius Haeriterque more tu hortatus es. Obsequi tamen hortanti tibi verecund bar, sonicitus ne quid improvisi nec satis tentati e I ratique emitterem. Itaque, quo judicii severitatem minus timerem, induuebam emendandi et expoliendi consilio, cunctando potius rem, ut isse, restituere, quam festinando Perdere cupiens. Praeterea vero, quoniam hoc tu mihi petenti concesseras, ut quam tuo judicio operam subj cissem, eandem nomine tuo commendatam ederem, facie dum mihi putavi, ut aliquanto matior spectatiorque turi patroni matiam sibi coneniare quamobrem Iono rem, quae scriptionem libri inter et editionem intercessit, moram eum consiΙium tum amicitia interposuerunt; eam autem ut aequi bonique conscias, optatissimum mihi esti

10쪽

Sed instituti mei, si vaea ae Iibet, originem et rati

nem paucis accipe. Ciceroni nostro postquam ante oabiennium jucundissimam operam navaveram, discessi ejus Iectione, tanquam postea ad eandem majore cum voluptate, quippe ad Insignius doctrinae emolumentum, rediturus. Interea monuit me Bahrius V. I, quum Ita in scriptione mea de Cicerone φιλοπλάτωνι probaSset, nondum sibi de Gniphone operis Herenniani auctore, in quo

vindicando Sehutri essem assensus, IerS-Sum SSe. Qua ego admonitione excitatus, saepius rem consideravi,

donec erroris mihi conscio, et in aliam subito sente tiam verso Aelii StiIonis Praeconini in mentem veniret. Hic et temporum illorum aequalis ferebatur et a domtrinae modo, quem referebat Herennianum opus, non Viade, utpote Grammaticus ac Rhetor, diversus esse loterat: alia quoque, utrique communia, majorem evidentiam fidemque faciebanti Sic plaudebam mihi tanquam εὐηγώρησαντι, etae rem tetigisse videbar quippe eum eo, quem mihi verum operis auctorem finxeram, constabat Ciceroni aliquod studiorum consortium fuisse, quod ipsum ad explanandas ceteras difficultates unum maxime valere mihi persuadebam. Itaque non erat quod vererer, ne commentiti quid somnia sem,inventisque meis citius, quam potitus e em exturbarer. δυσταλαντα της ἐμῆς αυθαδίας lHic vero, noversi, continuit me veterum sapientia, officiique praecIare admonuit. Imprimis enim, quem ma nopere admirabar excellentis operis auctorem, Quintilia-