장음표시 사용
21쪽
comparativo cum indicativo coniuncto resem ad subiectum enuntiati antecedentia. advigius eiusmodi locos in numero ocorum minus accurate seriptorum habet; Halmius notat ad Roscium Am. . locos huiusce generis inveniri in prioribus Ciceronis eriptis. Exempla sunt: Chrys0gonus hunc sibi ex animo scrupulum qui se dies noctesque stimulat a pungit, ut evellatis, postulat. Cic. Rosc. Am. 2. - Metellus in iis urbibus, quae ad se defecerant, praesidia imponit Sall. Jug. 61. - atres nil rectum, nisi quod placuit sibi, ducunt. Hor. p. II. 1, 83. 4, 23 sq. Nullas illa suis contemnet fletibus aras, Et quicumque acer, qualis, ubique lapis. 8 ἀνακολουθια
tota sententia. 4 27. Maneat si semper, adoro. aratactico ordine enuntiata velut alia verbum quaeso iunguntur.
Prop. I. 5.5, 3. Interrogatio obiurgationis plena. . 5, 3 u i do i , , L. maeo interrogationis formula eum dativo ethico bis legitur apud Properi. IV. 2, 15.5, 3. Firma aes Hoc plurali poetae libenter uti videntur exeunte versu metri necessitate adducti, velut Cat. 64 53. Indomitos in corde aerent Ariadna iurores Ovid. Met II 6 40 Fatidicos concepit mente furores. 5, 5. Nestigia ferre. Sil 9, 10 l. Vestigia ferre, i. e. ire Similiter Sil. I, 180. feri agiles aressus Sil. 9, 243 Vago serre cur8US. 5, 5. Ignes. Hic pluralis quater in primo libro occurrit, ter exeunte versu Ι. 6, 7 II, 7 15,24) Poetae significant plurali furorem, internam vim agitantinu, saepis8ime amoris ardorem velut Callimachus voce πυρ hoc sensu utitur.
22쪽
5, 8. Irasci non sciet. Scire idem valet quod posse et omnibus temporibus cum infinitivo hoc sensu construitur. I, 9 Quodsi est mo loco protasin particula quodsi inelio-atam sequitur apodosis, quae significat exclamationem, ut v 25 q.
5, 11 Somnos. Est pluralis, qui apud poetas legitur Sie Virg. G. 3, 530 Hor. p. 5, 96 Od. I. 25, 3 Sat.
5, 13. Limina. luralis Limina pro linien μ, velut tecta μpro tectum non raro scribitur. Per 8ynecdochen,
quae dicitur, est ipsa anua. 5, 17. Fugient tibi verba querenti. Verbum fugere haud saepe tertio casui iungitur. Sic Verg. G. 3, 66. Optima quaeque dies miseris mortalibus aevi prima fugit. Sil. 2, 465. Iam lumina retro exesi fugere genis. 5, 18. Nosse. Ab hoc verbo interrogatio obliqua apud Prop. quater orditur L . 27,ll 33, 30 34, 24. B.), ab verbo discere ter I 5, 20. IV. 3, 35 8l. B.), ab v mirari quater s. 5, 21 14, 5. l. 1, 10. III. 10, 1. . ab . quaerere novi Ι. 5, 32 22, I;
5, 19. sq. De huius interrogationis structura conser molTdiss. p. 43.5, 21. AEq. Nec aut cur Est motabilis AEnuntiatorum coniunctio.
5, 24, Nescit cedere. Vide I. 1. 5, 25. Quod si Vide v. 9, 10.
5, 27 Solacia. aeluralix etiam reperitur apud Cio. velut Tusc. 2, 24. - Ovid. Met. 11, 329.
23쪽
5, 27 Solacia ferre. Ferre hic idem valet quod asserite μ
5, 3l De collocatione verborun, ex quibus enuntiatum interrogativum pendet, conser olis p. 43. Prop. I. 6. 6, 2. in aer e vae L i. e. vela deducere, vela pandere, quod hoc loco idem valet e plenis Veli navigare μ. 6, 2. xes a re sino. Est ablativus loci a poetis saepissime
6, 7. Argutare loquaciter proloqui quasi cicada Νaev. 34), loquendo strepere igne l. e. moreS. 6 8. Queritur nullo e88 relicta deos, i. e. queritur e deos e88e negaturam, si relicta sit. articipium perseoli passivi ponitur loco futuri exacti Ost Draeg. hist Synt. 577. Caes. b. g. 5 39. hanc adepti victoriam in perpetuum c. ore victore confidebant m si adepti essent).6, 9. Illa mae a m mihi iam se denegat. arcius accusativo praedicati iunguntur sentiendi verba negativa. De notione verbi, quod sensu Verbi recusare scribitur, vide etiam Prop. II, 19, 12. Et nunquam pro te deneget
24쪽
amorem. Poetae brevitatem graeci sermoni in usum suum Veriunt, eum adieetiva iungunt infinitivis. 6, 13. an sit in interrogatione directa Propertius his par- ticula han interrogationi inserviens cum concunctiVO construit. D. III. 6, 30. An mediis sidat honusta vadis 26 l7 si illa' me opposito dieat is Ll, L debita vento i. e. das si die ih geliorenden; dem ntgegengesetκten K. Sage num l. umsonSt).6,l8. Et nihil. viae eoni untione scriptores aureae aetatiμ perraro, poSteriores Saepe utuntur ne A. et nihilo.
6, 19. latrui merita seeure i. e. a patruo meritus Se ures.
6, 23. Et tibi ton unquam. Et non vides cl. 6, 18 non unquam Ι. l. 7. 6, 23, 24. In eodem enuntiato legitur nostros pro meo μμ)et meis R. Videra. ,27. 6, 24 Lacrimis omnia nota mei. i. e. omnia mihi querimas . sundenti nota.
6, 33, Marpere ibis. Vide I. I, 12.6, 33. Pedibus terram, pontum remis earpere. st artifidiosa verborum collocutio, quae a grammatis Itotalio alipellatur Quint. 9, 3, 8 nominu ex diverso colloeatu . Duae notiones a se discripantes ita ponuntur, ut a priore posterior eontraria priori prosei Seatur. 6, 33. Carpere terram, pontum . . iter facere terra, iuri. Ov. et ii, 752. Mare earpentem. Trist. , 9, 23. Pede campos carpere Met. 4, 6l5. Alis nera arsere. 6, 35. o tinnienior. 8 litotes figura, qua toeta noster Ontrarium negaudo fortius affirmat.
25쪽
exempla exstant ap. Draeg. hi8t Synt. I. p. 394 qq. De quo usu vides Mado. de lan. I, 4, 1 l. Exempla bonorum scriptorum prosae rationis aut tu participio
sunt, ut res effecta tamquam externa exstet et ad personam referatur iv commodi . sive rutiqua eius modi
ratione aut in eius modi verbis, ut non solum ab aliquo, sed etiam alicui res seri intellegatur ut in quaerendi VPrbo. - Cuius construetionis exempla etiam rarissima. sunt apud Horatium Sat. II. I, 84 Od. F. 6, l. Ep.
7, 3 Contendis Homero. Contendere cum aliquo saepissime
ponitur pro tertare. in contentionem Venire loetae hoc verbum tertio casu iungunt, velut Prop. I. I 4, 7
Luor. 3, 6 Quid enim eontendat hirundo cygnis Stat. Silv. I. 3, 101. Seu tibi indariet animus eontendere
plectriS. 7, 5 O . . nostro pro , me meos μ agitamus amore nec cogor, Vide I. 1, 27. 7, 5 Consuemus. ES Syncope pro consuevimus, quam hoc verbum in praeteritis haud raro patitur. 7, 7 antum, quantum servire antum etoo0υetυν, cui respondet im amni m. iungitur cum verbo. Sic Mio. Att. 12, 18. me sano tantum, quantum me amas, Velim cogites. 7, 9. mi mihi conteritur vita modus Est dativus ethicus. Cic. Fam. 9, 2 An tibi repente paucis post diebus venit ad me Caninius.7 l0. vii ne cupio nomen ire i. e. nominRri. 7,ll. in laudent doctae placuisse puellae, e me. Sic Cic. de r. l. 6. Licet ni existimes desperare ista posse perdiseere in ista iosse perdiseere D. advig,
26쪽
8 l. q. Propertius solus o S interrogationem, ut ni articula adnexa est, posuit aliam ab an in 'ipientem Cist.
8, 5. Me quaeso teste negare potes Illud quoque ro- pertianae orationis peculiare esse censeo, quod saepiu8 posse verbum adhibetur in intei rogationibus indignationis atque irae plenis Volsi Cist. Ι., 3, 4. 8, 5. iam ua u. te pluralis numerus etiam rei oritur 2 4, 29; singulari IV. 7, 4. Significatur murmur omniunt fluctuum magni maris. 8, 6. Fortis audire pro adverbio Di tithr. D. I. 7, 26.8,7. Oceursant ap. Prop. lio Si tu quaterdecies I. 8, 7:
8 7. ruinas. De nive, frigore et glacie hic pluralis usiit patur Val. l. 8, 2 l0. Hyperboreae pruinae. 8, 8, ives. Haud raro legitur hie numerus voeabuli nix. Sic Liv. 5, 3. lin. 7, 22 2 l03 v. Fas 3 236. te. 8, 9. empora brumae loco Singulari , ,tomlius se brumae, brumale tempus Mart. 4, 36).
27쪽
8 Il 12, 5 dic mae v re ea pro sendi neve meis. 8, 13. On Videam se ne videam. 8 l3 sq. Non videam in ira subsidere vae nai s reum tibi prosectas auferet unda ruto i . si tales ventos, quales
8, 22 Quin m ut non. 8 22 Tuo limine M ante anuam domus tuae, ante aede tun8. 8, 22. Vita Videra. 2 l. 8 24 Dieite, quo . . . est. In interrogatione obliqua poeta indieativum modum ponit fio II. 9, 28. 2.55. III. I, 5. IV. 3, 23. B. 3. 8, 23. Deficiet rogitare. Verbum , des 'ore' eum infinitivo construitur ut deessera I 6, 78, 26. Frinia a mi a s Coniugatio periphrastio activa apud Propertium legitur quaterdecies. iii 'irimo libro quater
8b. 29. Falsa licet D. III. 32 72.8,3 l. diu carus ego so distor et per me carissima Roma dieitur. 8, 33. Angusto requiescere lecto. Est ablativus loci. 8 33. Illa mecum requiescere . . . t maluit mea, Quam sibi regnum Se esse. 8, 37 Quamvis magna daret, quumVi mnior daturu SQ. SSet. 8, 38. ineos sinus e Propertii. Hoc plurali iotio nominis, quod ad intimam familiaritatem et amorem et convictum refertur, amplificatur. 8, 4 l. Sunt Musae meque inmanti turdus Apollo e. sunt Musae it apollo amanti non tardus quis quibus)1 retus RINO.
8, 43. Quis et quibus 'ef. IlL 34, 88. Hac forma usus esse videtur poeta metri ne 'essitate ad duetus Ex Varronis aetate apud Sallustium, Livium, uoltum in eod. Med. Cic. p. ad sana l,l6, 3 Torma quis pro quibus μponitur. 8, 46 orit gloria meam anitiem i. e. gloria Murabit isque ad meam sene elutem. Canities significat Dietonymiee ipsam senectutem. Hor. Od. 2, i, P , , , 7.
28쪽
Ρrop. I. v. Τ ibi venturos amores se esse Veinire idem valet quod Recedere, pervenire μ. Cic. N. D. 3, 14. Ad quem dolor veniat. Caecin 26. Maior hereditas venit unicuique. 9, t. Legitur inrisor p. Prop. emel, emptu ter I. 9 4. IV. 2, 34. V. 5, 33), erratum emel l. 9, 3 l).9, 5.6 Non me vincant dicere. Vincere cum infinitivo iungitur, eum significat be8ser konnen μ; sic Sil. 5 552 nulli victus ponere castra; 6, 41 non ullo amne vietus extendere undRS.9,6 Dicere est. 9, 34 IV. I, 85 8,l7. B.)9,9 Quid CD. I. 2. I. 9, 10. Moenia i. e. hebarum Amphioniae lyrae i. e. axa suavi eunti Amphionis ad struendos muros hebanos tracta. Hor. Od. 3, i, 2. - Moenia m aedificia
9, 1 l. Versus Singularis pro plurali. Sie. Τib Paneg. 34
aeterno versu 20 versus noster. ro carmine etiam exstat Cic. r. 3, 5 in versum e mente ac voluntate conicere.
9, 11. llus valet Mimnermi versus Homero e versu Homeri plus valet Mimnermi versus. 9, 23 ullus Amor cuiquam . . non Amor cuiquam. 9, 25 eo decipiat ' Deve Sic Virg. A. 11. 354 nec te ullus violentia Vineat. 8, 16 Medio flumine M in medio umine. 9, 17. Neque dum s. ne dum et non dum. 9, 19 Accedere aliquem Verbum transitivum accedere apud Sallustium, poetas, posteriore reperitur ann. p. Gell. l0, 29 accedit Muro Romani inventus Sil 14, 3. Sicanio accedere portu Liv. 29, 5. Ligures Genuamque acceSSerunt.
9, 28 Nec vigilare . . cedat einraumen Amor. Concedere μiungunt infinitivi Lucretius, Vergilius, moratius D. Draeger. hist Synt. I, 318. - Stat Th. I, 704 cui cessere oreres mor Epist. 2, 1, 66 Dicere cedit.
29쪽
liue una primi libri elegia, Prota quinquagies epties utitur. I ibique iungitur dativo tersonae praeter ΙΙΙ.32, 50 Luc. uel l. ΙΙ. 34b, 50. Baehr.): a nobis domandus eris.
0, 5. Ponuntur p. roli moriens bis I. 0, 5. . . ), labens quinquies L 0, 7: 7, 27 20 19. ΙΙΙ. 2I, 8. V. 2. 533, inritatus bis I. I 0, 25) l0 5 sq. e m et Demeti m Vidimus et . . dii elae , Videre μcum artieipio ad personas, videre cum infinitivo adactione personarum speetat Similiter seripsit Liv. l, 23 Cic. uSc. 5, 39. Longa d, e ea e V eam a mora. Mart. II, 39. Suspiria dueere. Vorg. A. 4 463. Longa in ietum ducere Voces,
Prenieret mihi somnus Ocellus. Virg. 4 9 4, 86. reS- sive oculos Quint. 6, 2 sensum Oculorum premit amor. 10, 8. Quamvis inedii caelo Luna ruberet equis i. e. medio enelio. l0, l. Concro deri tu scribitur absolute sine nucuηRtivo
30쪽
10, 2 l. Frisii pugilare liuellae Pugnare alicui ist Grae- ei8mu8 Poetne nin Graecorum more s. ad exemplum Graeci verbi μάχεοθαι Verba certare, luctari, pugnare μ dativo iungunt Catullus poeta primus hae constructione utitur. 62, 4. noli pugnares duobus. morat. Od. I.
10, 26. Justas ponores dep: minas s. ΙΙΙ l. Simili ratione. Inimicitius lunere te. Fam. 8, Virg. n. I, 306, serocia corda. Prop. I. 11.ll, I Ecquid adverbialiter usurpatum pro mera interrogandi liarticula positum est in interrogationibus, quibus animus alicuius ad aliquid convertatur et incitetur. . s. Cat. 88, 4. 28 6.ll l . Occurrunt ap. Prop. cessans emel I. l, l), mirata S
li,5. alii est interiecti variis Metibus exprimendis apta. Scribituro sine aspiratione, quod docet etiam Prisc. sub in. l. 5. ,- ubi scribit a et praepositionem esse et interiectionem et nomen FOro LeX.).li,5. ostri cura ubi memores a ducere nocteS. Cura est cum infinitivo iungitur a poetis et a posterioribuS Drae hist Synt. II. p. 348 sq.). Hoc loco mirum est infinitivum non reserri ad subiectum. Liberior ergo est infinitivi usus. II, 6. Ecquis ironomen interrogativum eum e comp08itum