Catullus. Tibullus. Propertius

121쪽

Et nunquam misero uincla remittit amor.

Et seu quid merui. eu qκid peraumus, uror, Uror,io remoue saeua puella faces. o ego ne possim diles sintire dolares, Quam mallem in gelidiue montibus esse lapis,

s ture uel insanis crates obnoxia uentis, Naustati quam καμ tunderet unda maris. N unc et a ra dies, et noctis amarior umbra est. omnia nam tristi tempora fille madent . N ee prosunt eIS,me mirminis author Apollo. alia cina pretium Raptat usq; manu. 1 te procul muses non prodestis amnii, , Non ego uos, ulsint bella crenenda, culo. DN re refero soluos uias,o' qualis,lit orbem Compleuit,uersis huna recurrat equis . A d dominam fasses aditus per cirmina quaero

Ite procul musae, si nihil illa ualent. A t bi per eaedem,m fiamrβns dona paranda, Ne iaceam clausam flebilis ante domum.

A ut rapiam βstensia scris insignia finis,

sed venus ante alios est uiolanda mihi. 1 sia malam fanus suadet, dominams rapacem Dat mihi acrilegπς sintrat illa misnus. O pereat quicunq; Iegit uirides s maragdos,

Et niueam Orio murice fingit ovem .

H te dat auaritiae musas, O ωa puellis Vestis, e rubro lucida ovncha mari. H aec ficere mala hinc clauem ianua siniit,

Et coepit custos liminis es cunis

122쪽

s e pretiis si grande feras, custodia uicti est,

Nec prohibent claues, σnitus ipsi recet. H eu quimns dedit 'rmam coeleshs auarae, M ale bonum multis attulit ipsi malis. H Dic jetus, rixaes sionans, haec denis missa

Fecit, ut insemis hic Deus es et amor. A t tibi, quae pretio uictos excludis amantes, Eripiant partus uentus ignis opes. Quin tua tunc iuuenes stesne incendia uti,

Nec quisquam flammae sedulus addat aquam,

S eu ueniet tibι mors, neq; eri qui lugeat, ullus, Nec qui det moesilas munus is exequias . A e bona, quae nec auara fuit, centum licet annos vixerit,ardentem stebitur ante rogum. A is aliquis senior ueteres ueneratus amores Annua constructo sirtu dabit tumulo,

E t bene discedens dicet, placide s quiescis, Terrah; securae sit super Ossa leuis. Vera quidem moneo, sed prosunt quid mihi ueris

1llim est nobις lcge colendu3 amor. Quin etiam sedet iubeat si uendere auitur,rte sub imperium,fub titulum s lares. ιicquid habet Circe,quicquid Medea ueneni, Q&icquid σ herbarum thesbia terra gerit, E e qs,ubi indomitis gregibus Venus afflat amores, Hippomanes cupidae ibilat ab inguine equae.s i modo me placido uideat Nemesis mea uultu, Mille alias herbas misceat illa,bibam.

ELEGIA V.

123쪽

Hue age cum cithara, Greminibus f siem. N une te uocales impellere pollice chordas, Nunc precor ad laudes flectere uerba meas. I ne rei phali deuinctus tempora Iauro D um cumulant aras,ad tua sacra ueni,s ed nitidas, pulcherq; veni,nunc indue ucshm Sepositum oners nunc bene pecte comas. Quealem te memorant Saturno rege APrto Victori laudes concinuispe I oui. T u procul euentura uides, tibi deditus augur

scit bene quid fati prouida cantet auis . T Mq; regis sortes, per te praesinfit aruste'

Lubrica signauit cum Deus extri notis.

X e duce Romanos nunquam frustrare sibila est, Abdim quae feris fare curit pedibus. P hoebe sacras Messalinum sine tangere charius Varis, ipse precur,quod canat illa,cta. H aec dedit Aeneae sorte postquam ille parentem Dicitur,m cupres si h ille Iares.

H aec fore credebat Romam, cum moestus ab alto Ilion,ardentes resti seretq; Deos RQmulus aeternae uoniam fmisuerat urbiuMoenia, conforti non habirenda Remo.

S ed tunc pascebam herbosa palatia uricrae, Et stibant humiles in Iouis arce m-- L acte madens illic siuberat Pan ilicis umbram, Et facta ave' lignea falce Palis, P endebatq; uis pastiris in arbore uotum

carula 6luestri Ashda sacra Deo. F Ulula cui semper decressat arundini, oro,

124쪽

LIB. II ci Nam ratamus cera in Itur usq; Mnor. A t qua gelabri reno patri, ire solebat Exigum pulla per uada Lnter aqua.

I lla sepe Peps diri; placitura manstro Ad iuuenem festa est uecta puella die.

C in qua foecundi redierum munera νuris Castus,m niueae candidus agntis ossis.

I mpiger Aenea uobrentis frater amoris, Troicut qui profugis sacra uehis ratibus, I am tibi Iaurentes assiginti Iuppiter agros, Iam uocit errantes hos ita terra lares. I llic sanctuς ers , cum te ueneranda Numici Vndri Deum coelo erit indigetem.

ε ne super fessis uoliret uictoria p*ppes,

Tandem ad Troianos diua superba uenit. E ae mihi lusene rutulis incendia migraue. Iam tibi praedico barbare Turne necem. A nte oculoς laurens castrum, rus q; Lauini est,

Alba as Astarnio condita lonit duce. I e quos iam uideo Marti placitura saardos Ilia uestiles deseruis focus

concubitus q; tuos furtim,ulms s iacentes, Et cupidi ad ripas armis relicti Dei. C arpite nune muri de septem montibus herbas Dum lice hic magnae iam locus urbis erit. R. oma tuum uomen terris fidite regendis

Q ua siua de caelo prosticis arua Ceres, qwa s patent ortus,er qua stujrentibus undis Sols anhelantes abluit amnis eqlios. CC A

125쪽

T rota quidem tunc se mirabitur,re sibi diate Vos bene trem Iovim ιοψιluis uiam.

V e ra sano, sic usq; sacras inuinta lauros V escar, re aeternum sit mihi uimnitus -H aec cecinit uater ,σ te sibi Phoebe uomuit, Iactivit fusas, re aulit ante a mas.

Quicquid Amalthea,quicquid Marpesia dixit, H eopbile Phoebo gratae quod admonuit, Quasq; albana sacras oberis per sis no sorm Portarit,sicro perluerit s sinu. H ae fore dixerunt belli mala signa onmeten, Multuς-in terras depluerit : Iapis. A is tubas, atφ arma ferunt 'epirentia coelo

Audire, er lucor praerinuisse suum.1 Uim etiam Alem defectum lumine uidis

Ιwngere pallentes nubilus annus equos,

E e simulachra Deum Iachomas fudis repentes, Patres uocular praemonuis boues. H aee fuerant OI- , sed tu iam mitiς Apollo Prodiga indomitis merge siub aequoribus, V t si odensa sacris crepitet bene laurea flammis, omine quo felix, o fore annm eat. L aurus ubi bona signa dedit, gaudete ontini. Disendet licis horrea plena Ceres. o blitus rem is Ieriet pede m θως Ru GDolia dinm,magni deficium s Iamr.

. A e madidus Baccho βιa fi lii parilia pastor 'Concinet,ae stibuliue tunc procul elis lupi. I ste laus stipulae selennis potus are os Adpendet flammas ' siuetj; sacras.

126쪽

LI B. IrE t foetus matrona dabit natus f parenti oscula compressis auribus eripiet. N ee taedebit auum paruo aduiglare nepoti, Balba s cum puero dicere uerba senem. T unc operare Deo pubes discumbet iis herba Arboris antiquae qua leuis umbra cadet. A ut e uesti sacris tendent wmbracula fertiς

Vincta coronatus stabit re ipsi culix. A t sibi quisis dapes in vas extruet alte

Cestitibus mensas,cestitibus f horum. I n uret hic potus iuuenis,male dictu puellae Postmodo quae uotis irridi sim uelit.

N am serm ille sine plorabit βbrius idem,

Et si iurabit mente Iulse mala. P ace tua pereant arcus, pereamq; sanit

Phoebe, modo in terris erret inermis amor,

Ars bona sed postquam sumpsit sibi tela cupido,

Η ei mihi quam muta an dedit illa malum , E t mihi praecipue, recta cum saucius annum, Et fueo morbo, cum iuuat ipsi dolor. V ixs cum Nemesim, me qua uersias mihi nullus Verba post',iu lar aut reperire pedes. A t tu nam diuum seruat tutela poetus Praemoneo uati parce puella sacro. V t Messelinum celebrem, cum praemia belli Ante suos currus oppida uim fret, I psi urens laurus, lauro deum ς

Miles io magna uoce triumphe arnet,

et me Mesala meus pia det stemmia turbae, Et plaudat curru praetereunte pater.

127쪽

Annue, sic tibi sint intonsi rhaebe ιαμ ιSic tua perpetis sit tibi cuti foror.

ELEGIA VI.e Astra Macer sequitur,tenero quid fiet amori lsit onmes, collo fortiter arma Trat. E e seu linti uirum serrae via, seu uaga duce ne Aequora, cum telis ad latus ire uolet.

V re puer quaeso tua qui ferus otia liquit, Ais iter erronem μb tua signa uom. Quod si militibus parcer,erit hic quos miles Ipse leuem Plea,qui sibi potet aqviam. C astra peto, saleatq; Venus, leanis puellae. Et mihi me uires, mihi sim tuba est. M agna loquor,sed magnifice mihi magna locum

Excutiunt clausis fortia uerba Ares. I indui quoties rediturum ad limina nunquam, Cum bene iuraui, pes diuun ipsi redit. A cer amor stactis utinam tua tela sagitas, scilicet extinctis,ast iciam s faces. T u miseris forques,tu me mihi dira precari Cogis,m infima mente nefanda loqui. VI am mala sintspem lem,sed credula uitam Spes fvet, mellius cras fore semper dit. S per alit agrianias pessidas credit aratis

Semidia quae magno faenore reddat ager. H αc laqueo uolucres , haec cupiret arundine pisces. Cum tenueς hamos abdidit ante cibus. S per etiam ualida βlatur compede uinctum, Crura sonant sirro,sid mmi inter opus.

128쪽

LIB. II 6 Hei m hi ne uinctis dura puella deam . P arce per immatura tuae presur ossa sororis.

sie bene μb tenera parua quiescret humo .r lia tabi sancti est,illius dona sepulchro, Et madesecta metue sertae feram lachrymis. I llius ad tumulum funam,supplexus sedebo,

Et mea cum muto βα querar cinere.

N on feret usq; sum te propter flere clientem,' Illius ut uerbu βις mihi dura ueto. N e tibi neglecti milisne mala somnia manu, Moesbs sopitae set soror ante dirum.

Qualis ab excelsa praeceps delapsa fenestra

Venit ad infernos sanPinolentu lacus. ID Uino, vi dominae luctus renouentur acerbi. Non sium renti ploret ut illa semel. N ee lachvmis oculos digna est foedare liquaces, Lena nocet nobis,ipse puella bona est. χL ena uetat miseram Pisrne, urtim s rebellas occulto portans itq;,redits sinu. RS aepe ev cum dominae dulces ae limine diro Agnosco uoces haec nenit ese domi .s aepe ubι nox pro sed mihi est a iere puellam

Nuntiat,aut aliquas extimuise minas. T unc morior curis, tunc mens mea perdire 'It, Q uisbe meam teneat,quot feneafue modis,

T unc tibi lena precor diras satis anxia uiuus, inuerit e uotis pars quoreoens deos, FINIS. I

129쪽

ALBII TIBULLI EQUITIS ROMANI, LIBER TERTI V s. Artis Romani festae uenere aden. γm Exoriens nostris hie fuit annus auis Et uaret nune certae discurrum

Pers uias urbis munera, perq; domos D icite pierides, quo nam donetur honore Seu mea, stu fallor, fra Neaera tumen. C armine formose,pretio cupiumvir auarae, Caudeat, ut digna est, uersibus illa mes. T utra sed niueum inuoluat membrana libellum,

S mmimis praetexat tenuis fisbya chartae, Indicet ut nomen littera fim tuum . A tq; inter geminas pinerntur cvrnua frontes,

Sic etenim comptum mimere oportet opas P er uos authores huius mihi cur nis oro,

Cutiliamq; umbram, pleriosq; lacus.1 te domum, cultum s illi donate libellum Sicut erat,nlillus destuat inde cvlor. I lla mihi referat, si nostr mutua cura est, An minor, an rem pectore deciderim.

S ed primum ompham Iarer donate salat Ais haec βιbmisso dicite uerba sono .

130쪽

LIB. III r c, T ess suis iurat curam many es e medullis siue sibi coniux, siue futura joror. 1 ed potius coniux, huius stem nominis illi Auferet extincto pallida ditis aqua.

q Vi primum ciram iuvem, mr sis rellae Eripuit i eram,ferreus ille fuit D uras ct ille βιit,qui rentum ferre dolorem, visere re e repre coniuge qui potuit. N on ego firmus in hoc, n haec patientia nostro Ingenio, rantefortia surda dolor. N ec mihi uera loqui pudor est, uities fateri Tot mala perpesiae tot superese meae.

ε rgo ego cum tenuem fuero mutatus in umbram,

candidas ossis super mgra fauilla aegre,

A nae meum ueniat longos incumpta capillosi Et fleat ante meum moesia Neaera rogum. 3 ed ueniet curae matris su rere dolore, Maereat haec genero,moereat illa uiro, P r.efitae ante meos mrimes, animam s rrimae,

Perfuses pias ante liquore manus. P ars quae sola mei superabit corporis λδ Inrinctae nigra candida ueste telene, ε tprmum annoso stariene collem baeo,' Mox etiam niueo fundere lacte parem p ost haec curba eis humorem follere uentis, Atq; is marmorea ponere si in domo. I ille quas mittit diues panchaia merces, Eois araber,diues σήbria. ε e nostri memores lachomae Iuniantur eodem

isitiaco by Corale